BUITENLAND.
Binnenland.
H!
HEIj©IE. 11 ij de te Namen gehouden verkiezing
van twee leden van den Senaat zijn de clericale candi-
daten, de heeren de Pitteurs en Moncheur, gekozen met
1762 en 1749 stemmen. Die der liberalen bekwamen
1591 en 1499 stemmen.
JmiTSCMiABTD. Uit eene in de National-Zeitnng
openbaar gemaakte verklaring blijktdat de leiders der
drie Kartell-partijen de conservatieven de vrij-conser-
vatieven en de nationaal-liberalen ondanks het verschil
van gevoelen, dat onlangs over do socialistenwet bestaan
heeftbesloten hebben bij de aanstaande verkiezingen
te blijven samenwerken. Dat geschil achtten zij niet
van zoo ernstigen aarddat daardoor de eendracht en
samenwerking tusschen beide partijen verstoord moesten
worden. Het programma der duitsch vrijzinnige partij,
dat in de eerste plaats protest aanteekent tegen zoo oven
genoemd verbond, bevat verder de volgende hoofd
punten die partij verklaart zich tegen het stelsel der
steeds hooger wordende invoerrechten en tegen de ver-
lenging der socialistenwet en voor bezuiniging in de
staathuishouding; verlichting van den krijgsdienst, zonder
afbreuk te doen aan de weerbaarheid des landsaf
schaffing der belasting op onmisbare levensbehoeften
vrijheid van het recht tot het houden van vergaderingen;
bescherming van den werkmanmet handhaving van
volledige vrijheid van bedrijf en eene goheel vrije regeling
der werkliedenverzekering en verbetering van het straf-
en procesrecht.
In het geschrift van den franschen kolonel baron
Stoffel wordt het als eene groote fout van prins Bismarck
beschouwddat hij toestemde in de kortwieking van
Frankrijk terwijl hij na den oorlog van 1866 den door
de duitsche generaals mede geeischten afstand van grond
door Oostenrijk met kracht verhinderde. In de Nordd.
Allgem. Zeitung komt thans een artikel voor, waarin prins
Bismarck verklaart, dat hij over zijne houding volstrekt
geen bezwaar heeft. De verhouding van Duitschland tot
Oostenrijk was geheel verschillend van die tot Frankrijk.
Tegenover laatstgenoemd rijk zou gematigdheid niets
gebaat hebben. De duitschersin den strijd eenmaal
overwinnaarskonden zeker op eenen nieuwen aanval
van Frankrijk rekenen onverschillig of een deel van dat
rijk ingelijfd werd of niet. Van dezen grondslag uitgaande,
kon de duitsche regeering niets beters doen dan hare
grenzen zooveel mogelijk versterkendit was uit een
kiijgskundig oogpunt noodig en daarom moest de grens
naar de Vogesen verschoven worden.
Uit de nadere berichten omtrent de te Essen gehouden
vergadering van afgevaardigden der mijnwerkers blijkt
dat het daar zeer onstuimig is toegegaan. De naar den
Keizer gezonden afgevaardigden werden huichelaars ge
noemd en de commissaris van politiedie tegenwoordig
wasmoest herhaaldelijk dreigen mot ontbinding der
vergadering.
Op eene den 2 te Bochum gehouden bijeenkomst van
mijnwerkerswaar ongeveer 3500 personen aanwezig
waien, werd hoofdzakelijk over de verkiezingen gesproken,
doch uitdrukkelijk verklaarddat men zich niot met do
sociaal-democraten wilde verbinden.
In een officieus artikel ontkent de Nordd. Allgem.
Zeitungdat prins Bismarck tijdens de groote werk
staking der mijnwerkers in het vorige jaar zich verklaard
heeft __voor de afkondiging van den staat van beleg in
de mijndistricten. Alle ministers verklaarden zich daar
tegen en prins Bismarck het krachtigste van allen. Ook
nu is prins Bismarck nog van meening, dat de regeering
bij de werkstaking zich moet beperken tot het beschei>
men van personen en eigendommen en vooral die werk
lieden moet beschermen, die arbeiden willen, doch dat zij
zich overigens van elke bemoeiing in het geschil tusschen
werklieden en werkgevers moet onthouden.
Den 4 gaf prins Bismarck een feestmaal aan de leden
van den Rijksdagdat ook door den Keizer werd bijge
woond. Afgevaardigden die dit maal bijwoonden, ver
klaarden dat zij verbaasd stonden over de volledige
kenniswelke de Keizer tijdens een gesprekdat ge-
ruimen tijd duurde over de toestanden der werklieden
toonde, en vooral ook over den toestand in de mijnstreken.
Hij deelde mededat eene uitgebreide wetgeving be
treffende de bescherming van den werkman binnen0 kort
te wachten was, maar deze voorstellen konden niet worden
ingediend voordat de Staatsraad daarover gehoord was.
gravin wees Beate op een tabouret aan hare zijde en
wenkte de gezelschapsdame, om de overgordijnen open te
schuiven, waardoor het volle licht op Beate viel.
»ZÜ gelijkt al heel weinig op Stephanie", zeide de
gravin. »Een ander soort van schoonheid, minder pi
kant Nu, wij zullen zien wat er van te maken is.
In de eerste plaats een vroolijk, opgeruimd gezicht, kleine,
ik houd volstrekt niet van droefgeestigheid."
Het schreien stond Beate inderdaad nader dan het lachen.
Deze ontgoocheling was de ergstedie haar trefiFen kon.
Men sprak over haar, waar zij bij was, als over eene zaak.
De gravin vervolgde op denzelfden toon nog een geruime
poos het gesprek. Zij onderhield zich met den graaf,
zonder het woord verder tot Beate te richten, over de
verdere plannen en over den indrukdien mevrouw
von Schlier op hem gemaakt had. »Ik ken het goede
mensch al lang", zeide zijzij kan het intrigeeren niet
laten. Maar als men dat eenmaal weetis dat vrij
onschadelijk. Heeft de kleine geleerd te zwijgen Zij
nam Beate voor het eerst wat vriendelijker op, ontdeed
haar van hare bonte pelsmuts en streelde haar prachtig
blond haar. »Het zal je plicht zijn het verledene uit
je herinnering te verbannen, tot op de laatste letter,
kind. Nu hot zal je niet moeielijk vallen."
Beate's bloed kookte. »Uwc excellentie", stamelde
ZÜ ZÜ was niet in staat deze vrouw grootmoeder te
noemen »ik weet niet wat mijn vader u verteld
heeft, maar ik kan hier niet zwijgen op dit oogen
blik. Ik kwam hier alleen omdat ik meende dat u
mij wenschtet te zienik verliet mijn echtgenoot
slechts voor eenigen tijdZij hield op, verlegen
en verpletterd, buiten zich zelve van schaamte en verdriet.
De oude gravin had haar lorgnet opgezet en keek
haar oplettend aan. Zij lachte een paar maal. »Ei
eV'. ev.. *s ^us 'even in voortreffelijk dat verheugt
mij bijzonder. Je behoeft mij geeno excellentie te noemen,
Prins Bismarck gaf in den loop van het gesprek weer
den wensch te kennen dat hij met het oog op zijnen
hoogen leeftijd en de groote werkzaamheid des keizers
van de zorg voor do regeeringszaken in het koninkrijk
Pruissen mocht worden ontheven.
EUröEI<AlirD. In de maand Januari is het aantal
nieuwe bestellingen van schepen aan de werven in Enge
land en Schotland zeer afgenomen. Voor een doel is
dit een gevolg van de hooge prijzen der grondstoffen.
De kassier van de Oldham-bank te Oldham in Lan
caster is plotseling verdwenen. Bij onderzoek der kas
bleek er een tekort van bijna 100,000 te bestaan.
Hit \KKIJSi. De commissie voor het reglement
van orde welke het voorstel van den heer Reinach, om
wederspannige afgevaardigden voor den geheelen dunr
der gewone zitting (een half jaar) van de Kamer uit te
sluiten, zou onderzoeken, heeft besloten voor te stellen,
die uitsluiting voor 30 vergaderingen te doen in plaats
van 15 het thans bepaalde getal.
ITAEIE. De ontevredenheid onder de studenten
blijkt veroorzaakt te zijn door de weigering van de be
voegde macht, om gevolg te geven aan hunnen wensch
tof schorsing van den cursus wegens de influenza. Men
heeft toen eenigszins overhaast de politie en de troepen
opgeroepen, waardoor de studenten in de hoogste mate
vertoornd geraakten.
AOORWEOEA. De kroonprins heeft den 3 namens
den Koning de Storthing geopend met eene troonrede
waarin verklaard wordt, dat de betrekkingen met alle
vreemde mogendheden van den besten aard zijn voorts
dat ten gevolge van het batig saldo van het vorige
jaar en de ruime tolinkomsten verschillende belastingen
verminderd en meer gelden besteed zullen kunnen worden
voor den aanleg van spoorwegen. Voordrachten worden
toegezegd tot wijziging van de wet op den weerplicht
betreffende de veiligheid van arbeiders in fabrieken, enz.
SPA5JJE. De hertog van Montpensier is den 4
des ochtends om 8 uur plotseling op zijn kasteel te
San Lucar overleden.
RUMEAIE. In de Kamer is de beraadslaging aan
gevangen over het in staat van beschuldiging stellen
van het gewezen ministerie Bratiano.
V E li E E AII» E-STATE X. Omtrent den brand
in de woning van den minister van marine Tracy worden
de volgende bijzonderheden medegedeeld. De brand werd
door een voorbijganger ontdekt des morgens te 7 uren.
Niemand was nog op en de vlammen breidden zich met
zulk eene snelheid uit, dat men op de bovenverdiepingen
niet ontkomen kon. Mevr. Tracyontwakendevond
haren echtgenoot reeds half verstikt van den rook en
buiten kennis. Vruchteloos poogde zij hem naar een
venster te sleepen, en plotseling hare tegenwoordigheid
van geest verliezende, viel zij, door den rook bedwelmd,
het venster uitjuist toen men eene ladder er tegen
zette. Zij viel van eene hoogte van 15 el en stierf spoe
dig aan de gevolgen aan bloeduitstorting in de hersenen;
één been was mede gebroken. De brandweergasten redden
haren mandie reeds met brandwonden overdekt was
en in eenen staat van verdooving geraakte, toen president
Harrison, die spoedig ter plaatse was, op verzoek der
geneesheeren hem mededeelde welk lot zijne vrouw en
dochter haddon getroffen. Inmiddels had men toch zijne
dochter, eene van de mooiste meisjes der stad, voor een
venster der derde verdieping, in nachtgewaad, gezien met
de gevouwen handen en het gelaat ten hemel geheven,
tot zij spoedig te midden van de vlammen nederstortte.
Met haar kwam de kamenier om, die in eene kamer
naast de hare sliep. Mevrouw Wilmerdingeene andere
dochter van den heer Tracy, en hare dochter Alice
sprongen uit een venster der tweede verdieping en wer
den ernstig verwond.
Te Boston is een logement van 5 verdiepingen afge
brand dat bijna alleen door arme italianen bewoond
werd. De brand ontstond op de benedenverdieping en
nam zoo snel toe dat tien der bewoners zich niet kon
den redden en in de vlammen omkwamen. De oorzaak
van dezen brand is het omvallen van oen lamp tijdens
eene twist tusschen een dertigtal italianen.
Te Bridge Junction in Illinois is een vak van de
spoorbrug bezweken op het oogenblikdat een goederen
trein over de brug reed. De trein viel in de rivier,
waardoor de drie bestuurders van de locomotief verdronken.
kind i jÜ naoogt tegen mij grootmama zeggen. Maar
kom mij niet weer met die belachelijke geschiedenis van
dat huwelijk aan, dat zal je papa wel in orde brengen,
ik wil er volstrekt niet meer van hooren verstaat gij,
kleine?Ik ben nu wat vermoeid, maar van avond
kunt gij mij wel weer een uurtje gezelschap houden."
Beate opende haar lippenzij wildezij moest nog
iets zeggenmaar haar vader stond op en zag haar
zoo streng en bevelend aandat de woorden haar in
de keel bleven steken. Zij kuste nog eens de dorre
blanke, goed onderhouden hand en verborg hare tranen
onder een diepe buiging.
»Weet gij, dat hertogin Ulrika hier is, met hare
dochter prinses Marie en mevrouw Doren riep de
gravin haar schoonzoon nog toe. «Het is met het oog
op een huwelijk tusschen de prinses en de erfprins van
Xmen wil elkaar hier sans gêne ontmoeten. De oude
Riebersen was gisteren hier en vertelde mij dat nieuwtje."
«Dat zou eene schitterende partij zijnvoor prinses
Marie", merkte de graaf op.
«Zeker, wanneer hij wat op heeft met het eenvoudige
kleine ding. De gratiën stonden niet aan hare wieg, en
hij is een ernstig, ontwikkeld man."
Hij moet reeds aan meerdere hoven naar eene vrouw
hebben omgezien."
»Ja, hij is wat kieskeurig, de armo man, hij zal
er ten slotte nog eene nemenvan wie hij niet houdt.
Je moet vooral vandaag nog je opwachting bij de herto
gin maken, dan hebt gij meteen eene goede gelegenheid,
Beate voor te stellen."
Zij namen afscheid en Beate ging als in een droom
de trappen af Er werd eenvoudig over haar beschikt
zonder dat zij weerstand kon biedensleepte de stroom
haar voort. Zij had aan Jobst willen schrijven nadat
zij hare grootmoeder gezien had. Wat moest zij hem
schrijven?"
*EIJB-AMJEHIlfcA, De. president van Uruguay is
door de in die republiek epidemisch heerschende influenza
aangetast.
STATEN- Gr E N E R A A L.
Tweede Kamer.
De heeren Goeman Borgesius c. s. hebben-
uitvoerig beantwoord het afdeelingsverslag over hunne
wetsvoorstellen betreffende de heffing eener inkomsten
belasting en afschaffing of nadere regeling van andere
belastingen.
Inden aanvang stellen zij al het vreemde in het licht
van de houding der bestrijders dezer ontwerpenhierin
gelegen dat zij liever eene nuttige herziening van het
belastingstelsel onmogelijk maken dan iets te doen wat
aan de regeering hunner richting onaangenaam kan zijn.
Daartegenover nu plaatsen zij dat het alleen de vraag
V' ,of rjiea wil eene herziening die van leden uitgaat
of m het geheel geene herziening. Verder zetten zij
uiteendat in het niets doen van den minister van
financiën eene aanmoediging was gelegen voor de loden
der Kamer om zeiven tot wetsvoorstellen het initiatief
te nemen. Ook houden zij zieh overtuigd, dat partijen,
die by de stembus belastinghervorming als dringend
noodzakelijk voorstelden, er op den duur geen vrede
mee kunnen hebben dat de regeering harer richting
voor elke poging om dit deel van het program te ver
wezenlijkenterugdeinst. Vrees voor verwerping hunner
voorstellen weerhield hen niet te doen wat zij plicht
achtten. Oppositie te maken tegen de regeering was
met hun doel. Het is hun alleen en uitsluitend te doen
vei betering te brengen in het belastingstelsel, waarvan
zy zich niet kunnen laten terughouden door de meening,
dat dit der regeering niet aangenaam kan zijn ea blijft
men in deze voorstellen een wapen van oppositie zien
dan geven zij in bedenking om er zelf afdoende voorstellen
tegenover te plaatsen.
Zij brengen nieuwe gronden bij voor hnn betoog om
trent de wenschelijkheidom de mingegoeden ten koste
van de meer welgestelden te ontlastenen zoodoende
mede te werken tot wegneming der klacht over onbillijke
verdeeling van lasten. Onder die mingegoeden be
grijpen zij niet alleen de allerlaagste klassenmaar
ook de z. g. kleine burgerij, de ambachtslieden., kleine
bazen en kleine neringdoendendie schier aan geen.
enkele belasting ontsnappen en in vele gevallen een aan
zienlijk percent van hun inkomen aan de schatkist moeten
afstaan. Om ook deze groep van burgers nog meer te
ontlasten, hebben zij hunne voorstellen alsnog gewijzigd.
Zelfs meenen zij dat dan nog hunne voorstellen niet
ver genoeg gaan en het noodig zal zijn de laagst aan-
geslagenen in de inkomstenbelasting nog meer te ont
lasten dan in deze voorstellen geschiedt. Zij komen op
tegen het verbanddat tusschen de vermindering der
overgangsrechten en de aanhangige herziening der be
lastbare opbrengst van de ongebouwde eigendommen
wordt gelegd. Een overgangsrecht van 4 pet. mot 38
opcenten achten zij onverdedigbaar, zelfs al werd er eene veel
lagere grondbelasting geheven. Hoewel zij erkennen, dat na
aanneming hunner voorstellen herziening der gemeente
wet ten opzichte van de gemeentelijke belastingen drin
gend noodig wordt, geven zij niet toe, dat die herziening
vooraf moet gaanevenmin dat zij de behandeling van
het toegezegde regeeringsvoorstel tot herziening van het
gemeentelijke belastingstelsel hadden móeten afwachten.
De redenenwaarom eene inkomstenbelasting in het
samenstel der Rijkslasten niet langer mag blijven ont
breken, en dus niet aan de gemeenten kan worden
overgelaten, worden nader ontvouwd. Zij laten zich dooi
de bezwarentegen eene Rijksinkomstenbelasting inge
bracht niet afschrikken. Bij hou weegt het zwaarste
dat een einde moet komen zoowel aan de bevoorrechting,
welke op het stuk van belastingen door een deel dei-
vermogende ingezetenen genoten wordtals aan den te
zwaren of ondoelmatigen en door gewijzigde maatschap
pelijke toestanden veroordeelden lastdie op een ander
deel der bevolking thaDS drukt. De bezwaren tegen het pro
gressieve karakter der belasting achten zij weinig afdoende.
Zij toonen aan dat de voorgestelde progressie tot eene
rechtvaardige verdeeling van den belastingdruk zal leiden.
Zij handhaven hun voorstelbehoud der grondbelasting
naast de inkomstenbelasting, maar bij de toepassing dei-
laatste met de eerste rekening gehouden en eene bepaalde
Ja zij werd door den maalstroom meegesleept. Be
zoeken werden gemaakt en ontvangen. De graaf stelde
zijn huis weer open en er begon een druk, woelig leven.
De prachtigste toiletten werden in Beate's vertrekken
tentoongesteld het was een voortdurend aanpassen en
uitzoekenDe uren vlogen om, zij was nooit meester
over zich zelf, zij had nooit een oogenblik om rustig
na te denken. Zij schreef tweemaal in de week aan
Jobst, maar het was onmogelijk, hem alles mee te deelen
wat zij ondervond Zij kon hem niet zooveel verdriet
doendoor hem alles naar waarheid te schilderen. Zij
droeg zorgvuldig den sleutel .van haar schrijftafel bij zich
en bewaarde angstig haar geheim, want het werd haar
steeds meer onmogelijk, om hier over hem te spreken.
Het leven verblindde en bedwelmde haar. Zij werd
van alle kanten gehuldigd en gevleid en merkte spoedig,
dat men in haar de rijke erfgename zag. Dat had toch
zijne bekoorlijke zijde.
Mevrouw von Schlier ontving dikwijls bezoek van haar
neef, van wien zij veel scheen te houden. Hij was lui
tenant ter zee en acht en twintig jaar. Volgens zijne
tante was hij een held en bracht het zeker tot admiraal.
In werkelijkheid was Robert Prehn, een stil bescheiden
man wat linksch en onbeholpen op wien al die schit
terende beschrijvingen geenszins pasten. Met zijn vuurrood
haar en dito baard en zijn sproetig, door de zon verbrand
gelaatwaaruit een paar trouwhartige blauwe oogen
keken, kon hij ook geen aanspraak op schoonheid maken.
Beate gevoelde zich evenwel meer tot hem aangetrokken
dan tot andere jonge mannen die zij tot nog toe ont
moet had. Hoewel hij niets begreep van den toon
waarop gewoonlijk de gesprekken werden gevoerd en zich
bescheiden terugtrok en kleurde als een schooljongen
als zij hem aankeek, geloofde Beate, dat hij de eerlijkste
van allen was.
{Wordt vervolgd).