BUITENLAND. Binnenland. H! HEIj©IE. 11 ij de te Namen gehouden verkiezing van twee leden van den Senaat zijn de clericale candi- daten, de heeren de Pitteurs en Moncheur, gekozen met 1762 en 1749 stemmen. Die der liberalen bekwamen 1591 en 1499 stemmen. JmiTSCMiABTD. Uit eene in de National-Zeitnng openbaar gemaakte verklaring blijktdat de leiders der drie Kartell-partijen de conservatieven de vrij-conser- vatieven en de nationaal-liberalen ondanks het verschil van gevoelen, dat onlangs over do socialistenwet bestaan heeftbesloten hebben bij de aanstaande verkiezingen te blijven samenwerken. Dat geschil achtten zij niet van zoo ernstigen aarddat daardoor de eendracht en samenwerking tusschen beide partijen verstoord moesten worden. Het programma der duitsch vrijzinnige partij, dat in de eerste plaats protest aanteekent tegen zoo oven genoemd verbond, bevat verder de volgende hoofd punten die partij verklaart zich tegen het stelsel der steeds hooger wordende invoerrechten en tegen de ver- lenging der socialistenwet en voor bezuiniging in de staathuishouding; verlichting van den krijgsdienst, zonder afbreuk te doen aan de weerbaarheid des landsaf schaffing der belasting op onmisbare levensbehoeften vrijheid van het recht tot het houden van vergaderingen; bescherming van den werkmanmet handhaving van volledige vrijheid van bedrijf en eene goheel vrije regeling der werkliedenverzekering en verbetering van het straf- en procesrecht. In het geschrift van den franschen kolonel baron Stoffel wordt het als eene groote fout van prins Bismarck beschouwddat hij toestemde in de kortwieking van Frankrijk terwijl hij na den oorlog van 1866 den door de duitsche generaals mede geeischten afstand van grond door Oostenrijk met kracht verhinderde. In de Nordd. Allgem. Zeitung komt thans een artikel voor, waarin prins Bismarck verklaart, dat hij over zijne houding volstrekt geen bezwaar heeft. De verhouding van Duitschland tot Oostenrijk was geheel verschillend van die tot Frankrijk. Tegenover laatstgenoemd rijk zou gematigdheid niets gebaat hebben. De duitschersin den strijd eenmaal overwinnaarskonden zeker op eenen nieuwen aanval van Frankrijk rekenen onverschillig of een deel van dat rijk ingelijfd werd of niet. Van dezen grondslag uitgaande, kon de duitsche regeering niets beters doen dan hare grenzen zooveel mogelijk versterkendit was uit een kiijgskundig oogpunt noodig en daarom moest de grens naar de Vogesen verschoven worden. Uit de nadere berichten omtrent de te Essen gehouden vergadering van afgevaardigden der mijnwerkers blijkt dat het daar zeer onstuimig is toegegaan. De naar den Keizer gezonden afgevaardigden werden huichelaars ge noemd en de commissaris van politiedie tegenwoordig wasmoest herhaaldelijk dreigen mot ontbinding der vergadering. Op eene den 2 te Bochum gehouden bijeenkomst van mijnwerkerswaar ongeveer 3500 personen aanwezig waien, werd hoofdzakelijk over de verkiezingen gesproken, doch uitdrukkelijk verklaarddat men zich niot met do sociaal-democraten wilde verbinden. In een officieus artikel ontkent de Nordd. Allgem. Zeitungdat prins Bismarck tijdens de groote werk staking der mijnwerkers in het vorige jaar zich verklaard heeft __voor de afkondiging van den staat van beleg in de mijndistricten. Alle ministers verklaarden zich daar tegen en prins Bismarck het krachtigste van allen. Ook nu is prins Bismarck nog van meening, dat de regeering bij de werkstaking zich moet beperken tot het beschei> men van personen en eigendommen en vooral die werk lieden moet beschermen, die arbeiden willen, doch dat zij zich overigens van elke bemoeiing in het geschil tusschen werklieden en werkgevers moet onthouden. Den 4 gaf prins Bismarck een feestmaal aan de leden van den Rijksdagdat ook door den Keizer werd bijge woond. Afgevaardigden die dit maal bijwoonden, ver klaarden dat zij verbaasd stonden over de volledige kenniswelke de Keizer tijdens een gesprekdat ge- ruimen tijd duurde over de toestanden der werklieden toonde, en vooral ook over den toestand in de mijnstreken. Hij deelde mededat eene uitgebreide wetgeving be treffende de bescherming van den werkman binnen0 kort te wachten was, maar deze voorstellen konden niet worden ingediend voordat de Staatsraad daarover gehoord was. gravin wees Beate op een tabouret aan hare zijde en wenkte de gezelschapsdame, om de overgordijnen open te schuiven, waardoor het volle licht op Beate viel. »ZÜ gelijkt al heel weinig op Stephanie", zeide de gravin. »Een ander soort van schoonheid, minder pi kant Nu, wij zullen zien wat er van te maken is. In de eerste plaats een vroolijk, opgeruimd gezicht, kleine, ik houd volstrekt niet van droefgeestigheid." Het schreien stond Beate inderdaad nader dan het lachen. Deze ontgoocheling was de ergstedie haar trefiFen kon. Men sprak over haar, waar zij bij was, als over eene zaak. De gravin vervolgde op denzelfden toon nog een geruime poos het gesprek. Zij onderhield zich met den graaf, zonder het woord verder tot Beate te richten, over de verdere plannen en over den indrukdien mevrouw von Schlier op hem gemaakt had. »Ik ken het goede mensch al lang", zeide zijzij kan het intrigeeren niet laten. Maar als men dat eenmaal weetis dat vrij onschadelijk. Heeft de kleine geleerd te zwijgen Zij nam Beate voor het eerst wat vriendelijker op, ontdeed haar van hare bonte pelsmuts en streelde haar prachtig blond haar. »Het zal je plicht zijn het verledene uit je herinnering te verbannen, tot op de laatste letter, kind. Nu hot zal je niet moeielijk vallen." Beate's bloed kookte. »Uwc excellentie", stamelde ZÜ ZÜ was niet in staat deze vrouw grootmoeder te noemen »ik weet niet wat mijn vader u verteld heeft, maar ik kan hier niet zwijgen op dit oogen blik. Ik kwam hier alleen omdat ik meende dat u mij wenschtet te zienik verliet mijn echtgenoot slechts voor eenigen tijdZij hield op, verlegen en verpletterd, buiten zich zelve van schaamte en verdriet. De oude gravin had haar lorgnet opgezet en keek haar oplettend aan. Zij lachte een paar maal. »Ei eV'. ev.. *s ^us 'even in voortreffelijk dat verheugt mij bijzonder. Je behoeft mij geeno excellentie te noemen, Prins Bismarck gaf in den loop van het gesprek weer den wensch te kennen dat hij met het oog op zijnen hoogen leeftijd en de groote werkzaamheid des keizers van de zorg voor do regeeringszaken in het koninkrijk Pruissen mocht worden ontheven. EUröEI<AlirD. In de maand Januari is het aantal nieuwe bestellingen van schepen aan de werven in Enge land en Schotland zeer afgenomen. Voor een doel is dit een gevolg van de hooge prijzen der grondstoffen. De kassier van de Oldham-bank te Oldham in Lan caster is plotseling verdwenen. Bij onderzoek der kas bleek er een tekort van bijna 100,000 te bestaan. Hit \KKIJSi. De commissie voor het reglement van orde welke het voorstel van den heer Reinach, om wederspannige afgevaardigden voor den geheelen dunr der gewone zitting (een half jaar) van de Kamer uit te sluiten, zou onderzoeken, heeft besloten voor te stellen, die uitsluiting voor 30 vergaderingen te doen in plaats van 15 het thans bepaalde getal. ITAEIE. De ontevredenheid onder de studenten blijkt veroorzaakt te zijn door de weigering van de be voegde macht, om gevolg te geven aan hunnen wensch tof schorsing van den cursus wegens de influenza. Men heeft toen eenigszins overhaast de politie en de troepen opgeroepen, waardoor de studenten in de hoogste mate vertoornd geraakten. AOORWEOEA. De kroonprins heeft den 3 namens den Koning de Storthing geopend met eene troonrede waarin verklaard wordt, dat de betrekkingen met alle vreemde mogendheden van den besten aard zijn voorts dat ten gevolge van het batig saldo van het vorige jaar en de ruime tolinkomsten verschillende belastingen verminderd en meer gelden besteed zullen kunnen worden voor den aanleg van spoorwegen. Voordrachten worden toegezegd tot wijziging van de wet op den weerplicht betreffende de veiligheid van arbeiders in fabrieken, enz. SPA5JJE. De hertog van Montpensier is den 4 des ochtends om 8 uur plotseling op zijn kasteel te San Lucar overleden. RUMEAIE. In de Kamer is de beraadslaging aan gevangen over het in staat van beschuldiging stellen van het gewezen ministerie Bratiano. V E li E E AII» E-STATE X. Omtrent den brand in de woning van den minister van marine Tracy worden de volgende bijzonderheden medegedeeld. De brand werd door een voorbijganger ontdekt des morgens te 7 uren. Niemand was nog op en de vlammen breidden zich met zulk eene snelheid uit, dat men op de bovenverdiepingen niet ontkomen kon. Mevr. Tracyontwakendevond haren echtgenoot reeds half verstikt van den rook en buiten kennis. Vruchteloos poogde zij hem naar een venster te sleepen, en plotseling hare tegenwoordigheid van geest verliezende, viel zij, door den rook bedwelmd, het venster uitjuist toen men eene ladder er tegen zette. Zij viel van eene hoogte van 15 el en stierf spoe dig aan de gevolgen aan bloeduitstorting in de hersenen; één been was mede gebroken. De brandweergasten redden haren mandie reeds met brandwonden overdekt was en in eenen staat van verdooving geraakte, toen president Harrison, die spoedig ter plaatse was, op verzoek der geneesheeren hem mededeelde welk lot zijne vrouw en dochter haddon getroffen. Inmiddels had men toch zijne dochter, eene van de mooiste meisjes der stad, voor een venster der derde verdieping, in nachtgewaad, gezien met de gevouwen handen en het gelaat ten hemel geheven, tot zij spoedig te midden van de vlammen nederstortte. Met haar kwam de kamenier om, die in eene kamer naast de hare sliep. Mevrouw Wilmerdingeene andere dochter van den heer Tracy, en hare dochter Alice sprongen uit een venster der tweede verdieping en wer den ernstig verwond. Te Boston is een logement van 5 verdiepingen afge brand dat bijna alleen door arme italianen bewoond werd. De brand ontstond op de benedenverdieping en nam zoo snel toe dat tien der bewoners zich niet kon den redden en in de vlammen omkwamen. De oorzaak van dezen brand is het omvallen van oen lamp tijdens eene twist tusschen een dertigtal italianen. Te Bridge Junction in Illinois is een vak van de spoorbrug bezweken op het oogenblikdat een goederen trein over de brug reed. De trein viel in de rivier, waardoor de drie bestuurders van de locomotief verdronken. kind i jÜ naoogt tegen mij grootmama zeggen. Maar kom mij niet weer met die belachelijke geschiedenis van dat huwelijk aan, dat zal je papa wel in orde brengen, ik wil er volstrekt niet meer van hooren verstaat gij, kleine?Ik ben nu wat vermoeid, maar van avond kunt gij mij wel weer een uurtje gezelschap houden." Beate opende haar lippenzij wildezij moest nog iets zeggenmaar haar vader stond op en zag haar zoo streng en bevelend aandat de woorden haar in de keel bleven steken. Zij kuste nog eens de dorre blanke, goed onderhouden hand en verborg hare tranen onder een diepe buiging. »Weet gij, dat hertogin Ulrika hier is, met hare dochter prinses Marie en mevrouw Doren riep de gravin haar schoonzoon nog toe. «Het is met het oog op een huwelijk tusschen de prinses en de erfprins van Xmen wil elkaar hier sans gêne ontmoeten. De oude Riebersen was gisteren hier en vertelde mij dat nieuwtje." «Dat zou eene schitterende partij zijnvoor prinses Marie", merkte de graaf op. «Zeker, wanneer hij wat op heeft met het eenvoudige kleine ding. De gratiën stonden niet aan hare wieg, en hij is een ernstig, ontwikkeld man." Hij moet reeds aan meerdere hoven naar eene vrouw hebben omgezien." »Ja, hij is wat kieskeurig, de armo man, hij zal er ten slotte nog eene nemenvan wie hij niet houdt. Je moet vooral vandaag nog je opwachting bij de herto gin maken, dan hebt gij meteen eene goede gelegenheid, Beate voor te stellen." Zij namen afscheid en Beate ging als in een droom de trappen af Er werd eenvoudig over haar beschikt zonder dat zij weerstand kon biedensleepte de stroom haar voort. Zij had aan Jobst willen schrijven nadat zij hare grootmoeder gezien had. Wat moest zij hem schrijven?" *EIJB-AMJEHIlfcA, De. president van Uruguay is door de in die republiek epidemisch heerschende influenza aangetast. STATEN- Gr E N E R A A L. Tweede Kamer. De heeren Goeman Borgesius c. s. hebben- uitvoerig beantwoord het afdeelingsverslag over hunne wetsvoorstellen betreffende de heffing eener inkomsten belasting en afschaffing of nadere regeling van andere belastingen. Inden aanvang stellen zij al het vreemde in het licht van de houding der bestrijders dezer ontwerpenhierin gelegen dat zij liever eene nuttige herziening van het belastingstelsel onmogelijk maken dan iets te doen wat aan de regeering hunner richting onaangenaam kan zijn. Daartegenover nu plaatsen zij dat het alleen de vraag V' ,of rjiea wil eene herziening die van leden uitgaat of m het geheel geene herziening. Verder zetten zij uiteendat in het niets doen van den minister van financiën eene aanmoediging was gelegen voor de loden der Kamer om zeiven tot wetsvoorstellen het initiatief te nemen. Ook houden zij zieh overtuigd, dat partijen, die by de stembus belastinghervorming als dringend noodzakelijk voorstelden, er op den duur geen vrede mee kunnen hebben dat de regeering harer richting voor elke poging om dit deel van het program te ver wezenlijkenterugdeinst. Vrees voor verwerping hunner voorstellen weerhield hen niet te doen wat zij plicht achtten. Oppositie te maken tegen de regeering was met hun doel. Het is hun alleen en uitsluitend te doen vei betering te brengen in het belastingstelsel, waarvan zy zich niet kunnen laten terughouden door de meening, dat dit der regeering niet aangenaam kan zijn ea blijft men in deze voorstellen een wapen van oppositie zien dan geven zij in bedenking om er zelf afdoende voorstellen tegenover te plaatsen. Zij brengen nieuwe gronden bij voor hnn betoog om trent de wenschelijkheidom de mingegoeden ten koste van de meer welgestelden te ontlastenen zoodoende mede te werken tot wegneming der klacht over onbillijke verdeeling van lasten. Onder die mingegoeden be grijpen zij niet alleen de allerlaagste klassenmaar ook de z. g. kleine burgerij, de ambachtslieden., kleine bazen en kleine neringdoendendie schier aan geen. enkele belasting ontsnappen en in vele gevallen een aan zienlijk percent van hun inkomen aan de schatkist moeten afstaan. Om ook deze groep van burgers nog meer te ontlasten, hebben zij hunne voorstellen alsnog gewijzigd. Zelfs meenen zij dat dan nog hunne voorstellen niet ver genoeg gaan en het noodig zal zijn de laagst aan- geslagenen in de inkomstenbelasting nog meer te ont lasten dan in deze voorstellen geschiedt. Zij komen op tegen het verbanddat tusschen de vermindering der overgangsrechten en de aanhangige herziening der be lastbare opbrengst van de ongebouwde eigendommen wordt gelegd. Een overgangsrecht van 4 pet. mot 38 opcenten achten zij onverdedigbaar, zelfs al werd er eene veel lagere grondbelasting geheven. Hoewel zij erkennen, dat na aanneming hunner voorstellen herziening der gemeente wet ten opzichte van de gemeentelijke belastingen drin gend noodig wordt, geven zij niet toe, dat die herziening vooraf moet gaanevenmin dat zij de behandeling van het toegezegde regeeringsvoorstel tot herziening van het gemeentelijke belastingstelsel hadden móeten afwachten. De redenenwaarom eene inkomstenbelasting in het samenstel der Rijkslasten niet langer mag blijven ont breken, en dus niet aan de gemeenten kan worden overgelaten, worden nader ontvouwd. Zij laten zich dooi de bezwarentegen eene Rijksinkomstenbelasting inge bracht niet afschrikken. Bij hou weegt het zwaarste dat een einde moet komen zoowel aan de bevoorrechting, welke op het stuk van belastingen door een deel dei- vermogende ingezetenen genoten wordtals aan den te zwaren of ondoelmatigen en door gewijzigde maatschap pelijke toestanden veroordeelden lastdie op een ander deel der bevolking thaDS drukt. De bezwaren tegen het pro gressieve karakter der belasting achten zij weinig afdoende. Zij toonen aan dat de voorgestelde progressie tot eene rechtvaardige verdeeling van den belastingdruk zal leiden. Zij handhaven hun voorstelbehoud der grondbelasting naast de inkomstenbelasting, maar bij de toepassing dei- laatste met de eerste rekening gehouden en eene bepaalde Ja zij werd door den maalstroom meegesleept. Be zoeken werden gemaakt en ontvangen. De graaf stelde zijn huis weer open en er begon een druk, woelig leven. De prachtigste toiletten werden in Beate's vertrekken tentoongesteld het was een voortdurend aanpassen en uitzoekenDe uren vlogen om, zij was nooit meester over zich zelf, zij had nooit een oogenblik om rustig na te denken. Zij schreef tweemaal in de week aan Jobst, maar het was onmogelijk, hem alles mee te deelen wat zij ondervond Zij kon hem niet zooveel verdriet doendoor hem alles naar waarheid te schilderen. Zij droeg zorgvuldig den sleutel .van haar schrijftafel bij zich en bewaarde angstig haar geheim, want het werd haar steeds meer onmogelijk, om hier over hem te spreken. Het leven verblindde en bedwelmde haar. Zij werd van alle kanten gehuldigd en gevleid en merkte spoedig, dat men in haar de rijke erfgename zag. Dat had toch zijne bekoorlijke zijde. Mevrouw von Schlier ontving dikwijls bezoek van haar neef, van wien zij veel scheen te houden. Hij was lui tenant ter zee en acht en twintig jaar. Volgens zijne tante was hij een held en bracht het zeker tot admiraal. In werkelijkheid was Robert Prehn, een stil bescheiden man wat linksch en onbeholpen op wien al die schit terende beschrijvingen geenszins pasten. Met zijn vuurrood haar en dito baard en zijn sproetig, door de zon verbrand gelaatwaaruit een paar trouwhartige blauwe oogen keken, kon hij ook geen aanspraak op schoonheid maken. Beate gevoelde zich evenwel meer tot hem aangetrokken dan tot andere jonge mannen die zij tot nog toe ont moet had. Hoewel hij niets begreep van den toon waarop gewoonlijk de gesprekken werden gevoerd en zich bescheiden terugtrok en kleurde als een schooljongen als zij hem aankeek, geloofde Beate, dat hij de eerlijkste van allen was. {Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1890 | | pagina 2