FEUILLETON. No. 27. Twee en Negentigste Jaargang 890. Z O n i> A G Dien weg moet het op. Dit nummer bestaat uit twee bladen. EEKSTE BLAD. BE LEUGEN HAAKS IEVENS. 2 MtAKT. Binnenland. Roman van Alextnder Röraer. COURANT. Prijs der gewone Advertentiën Per regel 0,15. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. €08- TER ZOON. ALKMAARSCHE Deze Courant wordt Blusdag-, Donderdag- en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar 0,80; franco door het geheele rijk 1, Be 8 nmmmers O,©6. m me trm ■rw.- vT. Een jaar geleden .den 24at,en Februari 1889 bevatte de Alkmaavscke Courant een artikel onder rihet- zelfde opschrift daarin werd gewezen op do hernieuwde poging van den Zwitserschen Bondsraad de eerste poging, in 188d, mislukte om in een bijeenkomst van afgevaardigden van de verschillende Europeesche Staten van gedachten te wisselen over eenige vraagstukken waarbij de belangen van de arbeiders der verschillende natiën betrokken zijn; in die bijeenkomst.zou men trachten den grondslag te leggen voor een vergelijk tusschen de Europeesche Staten omtrent het verbod van zondags- arbeid en de beperking van den arbeid van kinderen vrouwen en jongelieden. Wij hebben toen onze goede wenseben geuit voor het welslagen van deze gedachten- wisseling in dien zin, dat door onderlinge medewerking mogelijk zou worden wat elke staat afzonderlijk niet zon kunnen tot stand brengen. Wanneer er sprake is van een sterkere beperking van den arbeid op zondag of van beperking van den arbeid van jongelieden en van vrouwen van eiken leeftijd, dan wordt altijd, eu meer malen met volle recht, gewezen op de scherpe concur rentie, die de overigens geweDsehte beperking of regeling onmogelijk maakt; een algemeene wet voor een enkel land kan dit bezwaar slechts in geringe mate opheffen want voor vele zaken is juist de concurrentie van den vreemden fabrikant het meest .te duchten; kunnen nu de verschillende staten omtrent .enkele punten tot overeen stemming geraken, dan is althans dit bezwaar minder overwegend geworden. Let men op het internationaal verkeer, op de spoorwegen door geheel het vasteland van Europa, dio met elkander één groot net vormen en in verband staan met de stoombooten naar Engeland en de Nieuwe Wereld,, let men op den internationalen post- en telegraafdienst, dan zal men erkennen dat voor eenigen zondagsrust en beperking van arbeid onderling overleg tusschen de verschillende staten niet ongewenscht kan zijn. Het Zwitsersche plan was met zorg en groote gema tigdheid opgemaakt; voor een verwijt van onbedachtzaam heid was het volkomen veilig; omtrent de verschillende onderwerpen die in bobandeling zouden komen waren vragen gesteldwaarover van gedachten zon worden gewisseld. Ten aanzien van den zondagsarbeid moest worden overwogen in hoeverre, in welke mate do arbeid op den algemeenen rustdag behoort te worden beperkt, en welke takken van nijverheid of welke soort van werk ook des zondags niet zouden kunnen worden geschorst ten aanzien van de bepalingen omtrent den leeftijd waarop kinderen tot den arbeid in fabrieken kunnen worden toegelaten, omtrent den duur van den arbeid van jonge lieden en de afwisseling van werk- en rusttijden, omtrent bet verbod van het bezigen van vrouwen en jongelieden voor werk dat gevaarlijk of schadelijk is voor de ge wondheid en beperking van den nachtarbeid van jongelie den en vrouwen waren soortgelijke vragen gesteld. Let men op de onderwerpen, dan ontwaart men dat daaronder geen enkél voorkomt, waaromtrent niet reeds in onze eigen arbeidswet, die met het begin van dit jaar in werking is getreden, eonige voorschriften zijn vastgesteld. Beperking of regeling van den arbeid van volwaren mannen zon zelfs geen onderwerp van bespreking uit maken. Voor ons kon er daarom al zeer weinig bezwaar bestaan om aan do uitnoodiging van den Zwitserschen Bondsraad te voldoen. Den 5den Mei van dit jaar zou de bijeenkomst to Bern plaats hebbenmaar geheel onverwachts is het plan vervallen en de uitnoodiging teruggenomen; daarmee is echter de zaak zelve niet van de baan geschoven. Integendeel, een machtiger, een invloedrijker stem dan die van den Zwitserschen Bondsraad heeft de uitnoodiging overgenomen en voor de bijeenkomst zelfs nog een vroeger tijdstip bepaald, dan de Bondsraad had aangegeven de Duitsche Keizer roept nu de afgevaardigden der andere Regeeringen open wel tegen den loden Maartte Berlijn. Geheel de beschaafde wereld werd een viertal weken geledon verrast door een openbaar schrijven van den Diiitschen Keizer aan den Rijkskanselier, waarvan de aanhef luidde als volgt. Ik ben besloten tot verbetering van don toestand der Duitsche arbeiders werkzaam te zijn, voor zooverre de grenzen toelaten die aan mijne regeeringstaak gesteld zijnde Duitsche nijverheid in •staat te stellen op de wereldmarkt de mededinging vol te honden en daardoor aan haar en haar arbeiders een bestaan te verzekeren." De Keizer wijst er verder op dat een verlies van den afzet van de voortbrengselen der nationale nijverheid in het buitenland niet alleen de ondernemers, maar ook de arbeiders broodeloos zou maken, en dat de moeielijkheden, die de internationale concur rentie aan de verbetering van het lot der arbeiders in ■den weg legt, alleen door onderling overleg van de staten die de wereldmarkt beheerschen, zoo niet te boven ge komen, dan toch verminderd kunnen worden. In de overtuiging, dat die meening door andere Regeeringen gedeeld wordt, wil hij Frankrijk, Engeland, Belgie en Zwitserland vragen, of zij bereid zijn met Dnitschland in onderhandeling te treden over de vraag omtrent de mogelijkheid om te gemoet te komen aan de wenschen der arbeiders, die zich in de laatste jaren in werkstakingen of op andere wijze hebben geopenbaard. Zoodra de Regeeringen dier landen zich in beginsel met zijne ziens wijze vereenigen, wenscht bij alle andere Regeeriugen die in de arbeiderskwestie belangstellen, tot een conferentie uit te noodigen, om over de bedoelde vraagstukken te beraadslagen. En de vereischte instemming met 's Keizers plannen is verkregen. De Zwitsersche Bondsraad was aanstonds bereid voor den Duitschen Keizer te wijken en in het belang der zaak hare uitnoodiging om te Bern te komen beraadslagen in te trekken voor het verzoek om tot een gelijk doel naar Berlijn te gaan. BelgieEngeland en Frankrijk hebben met de Dnitsche gezanten onderhandeld over de onderwerpen, die op de te houden conferentie zullen worden behandeld en die onderhandelingen zijn met een gunstigen uitslag bekroond, zoodat ook de andere 18) De geneeshseren hadden prinses Marie een verblijf aan de Riviera aangeboden en vervolgensals de lucht wat zachter werdhet hoog gelegen Engadin. De her togin kon hare dochter daarheen niet vergezellen, daar zij de scherpe berglucht niet verdragen kon. Beate die op den wensch haars vaders en der prinses met haar op reis was gegaan en hare intiemste vriendin geworden was kon zich niet begrijpen, waarom zich steeds zulk een bittere harde trek om haren mond vertoonde: op een gelukkige bruid geleek zij in geenen deele. In het laatst van Augustus zou het verblijf te St. Moritz een einde nemen. Hertog August en zijne ge malin verwachtten hen dan te Berlijnom vandaar gezamenlijk naar de zeebadplaats Dobnitz te vertrekken. Graaf Teschy bevond zich reeds den geheelen zomer in het noorden aan de Noordkaap en op het Scandina vische schiereiland. Beate wist soms in geen maanden waar hij zich ophield. Mevrouw von Schlier was te Dresden gebleven en er werd eene geregelde briefwis seling gevoerd tusschen haar, Beate en haar grootmoeder, die beurtelings de badplaatsen Wildbad en Gastein bezocht. Felix Borkfeldtdie zijn verloftijd van te voren ge nomen had, bleef lang te Berlijn, daar hij nu anderen vervangen moestdie op hun beurt de stad wenschten te verlaten. Berlijn was stoffigfieet en eenzaam en Felix' stemming gedrukt. Hij ontving in dien tjjd een brief van den prinsdie hem mededeeldedat hij tegen het eind van Augustus zijne bruid en de hertogelijke familie te Dobnitz ontmoeten zou en verzocht hem nu, bij die gelegenheid daar ook te komen. De prins maakte in zijne brieven aan zijn vriend nooit eenige toespeling op zijne bruid en dat het huwolijk uitgesteld washad Felix van andere zijde vernomen. De prins schreef alsof er nog niets in zijn leven veranderd wasover allerlei wetenschappelijke belangen waarin Felix altijd zoolang zij elkander kenden levendig gedeeld had. Ditmaal noemde bij voor bet eerst in zijn brief den naam der prinses. Het wederzien te Dobnitz maakt mij angstig", schreef hij, »ik bemerk nu op welke losse gronden mijne verhouding tot de dame rust, die mijne gemalin zal worden. Misschien leer ik Hare Hoogheid nu anders kennen dan als het tijdelijk weinig eisehende wezen waarvoor ik haar eerst hield. Mijn hart is ten minste vrjj mocht dit met haar niet meer zijndan wil ik haar niet dwingen tot deze onnatuurlijke verbintenis, die voor mij gelijk zou staan met zonde tegen den hei ligen geest." Felix haastte zichzoodra de hertogelijke familie aan gekomen was zijne opwachting te maken. Hij schrikte over het veranderde voorkomen der prinses. Schooner was zij niet geworden onder den alles verheerlijkenden invloed der liefde hij beschouwde baar medelijdend en dacht met weemoed aan zijn vriend. »Het kind heeft bleekzucht en is zenuwachtig gewor den", sprak de gulle hertog August, »zij ziet tegen de nieuwe plichten op. Hare moeder en Doren hebben haar verwend. Van alle kanten werd uitstel gevraagd. Mij bevalt dat maar half; maar ce que femme veut, Dien veut. En hoe staat het met u, mijnheer von Borkfeldt Nog geen verlangen naar de huwelijksketenen Wat? Het hart nog vrij? Ik dacht den vorigen winter, dat gij het verloren hadt aan onze schoone gravin Teschy zoo babbelde de hertog nog een poos vroolijk door. De hertogin echter was blijkbaar niet zoo luchthartig. Haar blik was als omfloorsd. Beate was niet te zien hield men haar opzettelijk verwijderd Of was het haar on verschillig of zij hem weerzag? peinsde Felix. »Maar waar is toch gravin Beate vroeg de hertog eindelijk. Regeeringen konden worden uitgenoodigd. Wat de vraag punten betreft, waarmede de conferentie zich zal bezig houden, is reeds gebleken dat zij ongeveer dezelfde zullen zijn die de Zwitsersche Bondsraad had voorgesteld. De Iiogeeringen van België, Engeland en Frankrijk hebben alle eenig voorbehoud gemaakt en wel gezorgd dat zij zich hare volkomen onafhankelijkheid verzekerden; reeds staat het vast, dat eenig plan tot beperkiug of regeling van den arbeid van volwassen mannenalzoo ook de bepaling van een zoogonaamden normalen arbeidsdag zelfs niet ter sprake zal worden gebracht. De Duitsche Keizer schijnt zich ten slotte met het programma voor de con ferentie te Bern vereenigd te hebben de beraadslaging zal zich bepalen tot het verbod van kinderarbeid be perking van den arbeid van vrouwen en jongelieden, zoowel wat den dour, den aard en den tijd van het werk betreft, en de beperking van den arbeid op zondag Geen diplomaten maar deskundigen op het gebied vau den arbeid zullen aan de gedachtenwisseling deelnemeu de vruchten van hun werk kunnen later de stof leveren voor don arbeid der diplomaten wanneer de verschil lende Regeeringen het wenschelijk oordeelen zich onder ling omtrent de hoofdpunten eener regeling van deze onderwerpen te verstaanwant de Wetgevende Macht van eiken staat zal ten slotte de zaak voor zich regelen gelijk zij goedvindten daarbij zich alleen naar die hoofdpunten moeten richten, waaromtrent de Regeeringen zich onderling hebben verbonden en die, ook wat Neder land betreft, geen kracht hebben dan nadat zij door de Wetgevende Macht zijn goedgekeurd. De arr. rechtbank te AMSTERDAM heeft uit spraak gedaan in het rechtsgeding tusschen de Imperial Continental Gas-Association en de gemeente Amsterdam over de gasbranders, door de gemeente gebruikt voor do meting der lichtsterkte van het gas. De gemeente is veroordeeld tot het vergoeden aan genoemde maatschappij van alle kosten schaden en interessen on tot betaling van de kosten van het geding, bedragende 3150. Het bouwen van 98 burgerwoningen en een blok van 8 woningen op het terrein achter de voormalige glasblazerij aan den Amsteldijk te AMSTERDAM is gegund aan den heer D. Schut aldaar voor ƒ274.400. Op 1 Januari 1890 werden in de geneeskundigo inrichting voor krankzinnigen op het landgoed »Coude- water" onder Rosmalen verpleegd 204 mannen en 189 vrouwen Uit Noordholland werden daar zes personen verpleegd. De bisschop van Haarlem heeft tot deken en pastoor te Zoeterwoude benoemd den heer F. C. X. Mosmans, pastoor te den Burg op TEXEL, in plaats van wijlen den heer P. van der Werf, vóór dien tijd mede pastoor in die gemeente en tot pastoor aldaar den heer C. Maat, kapelaan te Amsterdam. De schout bij nacht van Alphen te Rotterdam heeft de benoeming tot lid der Eerste Kamer aangenomen. De firma Spakler en Tetterode, suikerraffinadeurs op de Lijnbaansgracht bij het Leidsche plein te AM STERDAM, heeft uit erkentelijkheid voor de behoediug Prinses Marie keerde zich vermoeid tot freule von Doren Jawaar is zij? Waarom komt zij niet?" >Men zal haar niet gewaarschuwd hebbenUwe Hoog heid", sprak deze. De prinses fronste het voorhoofd, Waarom niet?" vroeg zij uit de hoogte. Freule von Doren gelastte een lakei Beate te verzoeken binnen te komenwaaraan deze na eenige oogenblikken gehoor gaf. Felix, die steeds volkomen meester was over zich zelf, voelde toch nu hoe een gloeiende blos zijn wangen klenrde. Zij was nog schooner geworden. Kwam het door het gunstig licht, was het eene werkelijke verandering in houding en manieren Eene dame uit de groote wereld stond voor hem. Het linkscheonbeholpene was ver dwenen, en die liefelijke, oogenblikkelijke beschroomdheid stond haar verrukkelijk. Ja, het verheugde haar hem weer te zien, dat bewezen hare schitterende oogen. De kusdien hij op haar hand drukte was vurig genoeg hij vroeg haastig naar haar vader en naar gravin Wert- hern. Zij spraken over onbeduidende dingen, maar hunne stemmen klonken als ingehouden jubeltonen. Prinses Marie leunde vermoeid in haar armstoel bij het venster; de hertogin wierp nu en dan een blik op het jonge paar en glimlachte droevig, die twee konden gelukkig worden on haar kind, haar arm kind De zucht, die in het moederhart opwelde, mocht door niemand worden gehoord. Prinses Marie wendde zich eensklaps tot Felix »de prins heeft u uitgenoodigd, met ons naar de zee te gaan, kunt gij verlof krijgen »Ik hoop het, Uwe Hoogheid; het vooruitzicht is zoo uitlokkend." Vindt gij Zeeplaatsen zijn anders altijd vervelend Freule von Doren liet haar waaier vallen en terwijl Felix zich bukte om dien op te zoeken richtte zij een bostratfenden, waarschuwenden blik op Hare Hoogheid. Felix liet deze vreemde opmerking onbeantwoord. Hjj had innig medelijden met de prinses. Den volgenden morgen bevond hij zich met nog ver-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1890 | | pagina 1