FEUILLETON.
No. 38.
Twee en Negentigste Jaargang.
1890.
V HIJ DAG
28 MAAKT.
Oilieiëel Gedeelte.
WETHOU-
brengen ter
BURGEMEESTER en
DERS van ALKMAAR
algeineene kennisdat het verkeer over
de BRUG naar HUISWAARD, nabij
de Zes Wielen, wegens li e r s t e 11 i n g.
van MAA1NDA G 51 Maart 1890 tot
nader order GESLOTEN is.
NATIONALE MILITIE.
1)B LKIKjEN HAAKS LEVENS.
Roman tan Alexander Kilmer.
BUITENLAND.
ALKMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden voor Alkmaar 0,80franco door bet
geheele rjjk 1,
De 3 nummers 0,06.
Prijs der gewone Advertentie»
Per regel 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers II ER Ms. COS-
TER ZOON.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, A. MACLAINE PONT.
27 Maart 1890. De Secretaris,
NUHOUT van der VEEN.
Burgemeester en Wethouders van Alkmaar brengen
ter kennis van de belanghebbenden
dat de Militieraad in dit district, ten raadhuize der
gemeente ALKMAAR, op .liaaudag den IA April
e.fe., des voormiddags te 11 uren, zijne 2e zitting
zal houden tot het beoordeelen der lichaamsgebreken van
de loteliugen, die niet in de mogelijkheid waren de le zit
ting bij te wonen, benevens der plants vervangers en
ituminerverwisselaars die door of namens de lote-
lingen dezer gemeente onder overlegging der vereischte
stukken worden aangeboden.
Zoodra de plaatsvervanger of nummer ver wisselaar
goedgekeurd ismoet het bewijs zijner goedkeuring
ten spoedigste ter secretarie dezer gemeente bezorgd
worden.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
Alkmaar, A. MACLAINE PONT.
26 Maart 1890. De Secretaris,
NUHOUT VAN DER VEEN.
Burgemeester en Wethouders van Alkmaar brengen
•ter algemeene kennis dat aan hen vergunning is ge
vraagd door PIETER CLAIJ Wz zonder beroep, wonende
te Alkmaar, tot het voortzetten van den verkoop van
sterken drank in het klein in het perceel aan den Dijk,
wijk C, No. 29, genaamd «het Paardshoofd", welke ver
gunning thans ten name staat van wijlen CORNELIS
KOOIJ.
Burgemeester en wethouders voornoemd
Alkmaar, A. MACLAINE PONT.
,2b Maart 1890. De Secretaris
NUHOUT VAN DER VEEN.
28)
(Sloi-)
Eindelijk klonk het van Felix' lippen «en dns moeten
wij afscheid nemen
Beate kromp ineennog eenmaal begon haar hart
te kloppen bij de gedachte aan het onuitsprekelijk geluk,
dat haar deel had kunnen zijn. «Dat God u behoede
het ware te schoon geweestdat God n behoedehet
mocht niet zijn", sprak zij zacht.
Waarom waarom toch niet steunde Felix.
Maar Beate's strijd was gestreden, de zwakheid over
wonnen.
Zij hief het hoofd op en zag hem onafgewend in het
gelaat. «Waarom? Omdat de strijd ten tweeden male
nog zwaarder zou zijn. Ik ken u en mijzelf. Er zouden
uren kunnen komen, die bitterder waren dan deze. Wij
kunnen vergevenons leven opnieuw beginnenmaar
niet vergeten. Zie", sprak zij, terwijl zij den doodbrief
van de tafel nam, «zievoor dezen getrouwe was er
ook geen hoop, onverbiddelijk rukte het lot het liefste
wat hij bezatweg ik kon hem ook niet weer het
verloren geluk teruggeven. In zoovele omstandigheden is
onze wil machteloos Maar toch is hij in anderen zin
gelukkig gestorven." Zij zweeg en tranen verduisterden
hare oogen, zij was diep bewogen.
Felix stond bleek en sprakeloos voor haar, krampachtig
omklemde hij zijn stoelhet was alsof onder hem de
golven ruischten en hem met geweld naar de diepte
trokken. Zij, het eenige wezen, dat hij ooit bemind en
toch veroordeeld had, stond daar voor hem als een heldin
BEIiGlE. De Kamer heeft den 24 ten teeken van
rouw over den dood van haar medelid, den kanunnik De
Haerne, hare vergadering verdaagd en besloten, zijne be
grafenis op staatskosten te doen plaats hebben en die en
corps bij te wonen.
OEARMARKEAi. In het Folketbing stelde graaf
Holsteiu-Ledreborg, naar aanleiding van verklaringen
der ministers van oorlog en van marine over het ge
bruiken in staatswerkplaatsen van socialistische arbeiders,
die eeu werkzaam deel aan de staatkunde nemen, eene
motie van orde voor, waarin afgekeurd werd, dat de
Staat als arbeidgever druk oefende op de staatkundige
overtuiging der werklieden. Deze motie werd met 61
tegen 19 stemmen aangenomen.
De minister van oorlog heeft het ontwerp tot verster
king van Kopenhagen aan de zeezijde ingetrokken en in
de plaats daarvan bij de derde lezing der begrooting
eene kredietaanvrage voor hetzelfde doel ingediend. Het
oorspronkelijk ontwerp is door den aauvoerder der lin
kerzijde daarna weder opgenomen om den minister te
noodzaken, rekenschap te geven van deze veranderde hou
ding. De bladen zijn van oordeeldat de bestaande
strijd hierdoor zeer verscherpt wordt.
Rl'ÏTSt'HI,ADe afgevaardigden ter Arbeids-
bijeenkomst hebben den 24 de oefeningen der troepen in
hofrijtuigen bijgewoond.
Doordat de heer Trager, vrijzinnig, die te Berlijn en
te Jever gekozen was als lid van den Rijksdagvoor Jever
aangenomen had had den 25 te Berlijn eene nieuwe
verkiezing plaats waarbij gekozen werd de liberaal dr.
Meijer met 5752 stemmende eandidaat der sociaal
democraten bekwam 2762 en die der conservatieven 2256
stemmen. Er stemden slechts 10000 kiezers 5000 min
der dan op 20 Februari.
De Keizer heeft thans het ontslag van graaf Herbert
von Bismarck als minister van Ijnitenl. zaken aangenomen.
Generaal von Caprivi i.s tevens tot minister van bui-
tenlandsehe zaken benoemd.
De Keizer ontving den 26 des namiddags prins Bis
marck. Het onderhoud duurde drie kwartier. Tijdens
den rit naar het koninklijk paleis en vooral op het plein
voor het paleis bracht eene talrijke menigte hem buiten
gewone bewijzen van hulde, welke herhaald werden, toen
hij van het paleis naar den groothertog van Baden reed.
De Bondsraad heeft aan prins Bismarck bij zijne af
treding een zeer hartelijk adres van dankbetuiging toe
gezonden dat door al de te Berlijn aanwezige leden
onderteekend was.
De Senaat van Bremen heeft het plan tot verdieping
der haven aangenomen. De kosten zijn geraamd op
9.300.000.
Pruisen. Toen in den Landdag de kennisgeving van
prins Bismarck's aftreding werd voorgelezenis zulks
zwijgend aangehoord, zonder dat iemand naar aanleiding
daarvan een woord van belangstelling of leedwezen uit
sprak. Bij de nationaal-liberale leden schijnt thans het
na den strijd. Wie zouals zij zoo glansrijk aan
alle verzoekingen weerstand geboden hebbenAllen
hadden aan haar gezondigd en hij zeker niet het minst.
«Beate wat noemt gij geluk vroeg hij dof.
«Een leven, waarin men een goed gebruik maakt van
de krachten, ons door God geschonken", antwoordde zij.
«Wanneer ik wist, dat ik mij in het geheel niet nuttig
kon maken en niemand mij meer noodig had zooals ik
eens in een noodlottig oogenblik meendedan zou ik
het leven als eene ondragelijke last beschouwen. Maar
Goddank, dat is niet het geval. Steeds vind ik nieuwe
plichten en al zijn mij ook de genietingen der jeugd
ontroofd, mijne jeugdige krachten heb ik behouden. Het
noodlotdat mij zwaar beproefde schonk mij aan den
anderen kant groote rijkdommen en maakt vele mensehen
van mij afhankelijk. Ik weet, dat er eene groote verant
woordelijkheid op mij rust en ik wil trachten mijn plicht
te doen. En gijFelix eeuwig en eenige geliefde
zij vouwde de handen en zag hem met hare stralende
oogen van weleer in het gelaat «ik zie u ook woe
keren met uwe talenten gij die in zooveel opzichten
bevoorrecht zijt. Het oogenblik, dat mij kort geleden
zoo bitter toescheen maakt ons beiden vrij. Misschien
behoorden vóór eeuwen onze zielen bij elkander, misschien
worden zij nog eenmaal weer vereenigdwanneer deze
aardsche pelgrimstocht ten einde is. Begeerte, verlangen
is in mij gestorven, maar mijn geloof verheft zich boven
de puinhoopen van het leven."
Felix had hare handen gegrepen en drukte ze aan zijne
brandende lippenhet werd hem op eens zoo licht om
het hart. «Beate, Beate", riep hij, «het ware dwaasheid
en ziekelijke overspanningom nu te scheidenna
wij inniger verbonden zijn dan ooit. Wij hebben beiden
gedwaald, geboet, gestreden en onze wederzijdsche liefde
heeft gezegevierd. Als onze zielen reeds eenmaal ver
eenigd waren, waarom zouden zij hier gescheiden blijven
Al ons werken en streven zou halfheid zijn. Neen en
nogmaals neen, Beate, dat kan en mag niet geschieden."
Hij had het hoofd fier opgeheven, zijne oogen schit
terden, bij was weder de betooverende Felix, wien nie-
voornemen te bestaan, hem op 1 April, zijnen verjaardag,
in een afzonderlijk adres dank te betuigen voor zijne
aan het vaderland bewezen diensten.
Huis van Afgevaardigden. Den 20 bracht
de heer Stöcker bij de behandeling der begrooting van
eeredienst den ongewonen toevloed van israëlieten
bij het hooger onderwijs ter sprakeaandringende
op het stichten van afzonderlijke scholen voor hen en de
israëlieten kenschetsende als begunstigers van de sociaal-
democratie. De afgevaardigden Knörcke en Rickert kwamen
hiertegen op. Zij verweten hem tweedracht en haat te
stichten in strijd met zijne roeping als evangeliedienaar.
Een nationaal-liberaal afgevaardigde betoogde dat eene
splitsing der scholen de bestaande spanning tussehen
israëlieten en christenen nog zou vergrooten. De heer
Stöcker stelde daarna in het liehtdat het hem er alleen
om te doen wasde bezwaren weg te nemen welke nit
de vermenging der christelijke en israëlitische leerlingen
noodzakelijk moesten voortvloeien. Den 21 werd de
beraadslaging over dat punt voortgezetwaarbij de heer
dr. Virchow tot de orde werd geroepen, toen hij beweerde,
dat de redevoeringen van ds. Stöcker geen enkel bruik
baar denkbeeld, maar alleen vuiligheid hadden opgeleverd.
Minister v. Goszler erkende, dat vele bezwaren niet on
gegrond waren en merkte o. a. op, hoe ook ouder de
israëlieten onderling scheuringen ontstonden en hoe het
verschil tnsschen israëlitische en r. k. feestdagen allerlei
moeielijkheden opleverde. Het oprichten van afzonder
lijke scholen zou te Berlijn wegens de groote afstanden
onuitvoerbaar zijn.
EBf©EIiAKI>. De minister van landbouw Leeft
voorgesteld te bepalendat het afmaken van een aan
eene besmettelijke ziekte lijdend stuk vee voortaan op
kosten van den Staat en niet meer voor rekening van
plaatselijke besturen zal geschieden.
Lagerhuis. De heer Cremer vroeg den 24, of aan
de regeering mededeeling was gedaan van don wensch
van keizer Wilhelm dat de bijeenkomst te Berlijn zich
ook zou bezighouden met het verminderen der wapeningen
en of de regeering zich niet zou doen inlichten omtrent
de denkwijze van bevriende rijken over dit onderwerp.
Minister Smith antwoorddedat geene mededeeling
van dien aard ontvangen was en dat het zeker wasdat
geen^ enkele regeering dergelijk voorstel kon doen.
Minister Fergusson legde de volgende verklaring" af .-
«Wij zijn per telegraaf onderricht, dat de beide Kamers
van Newfoundland een voorstel hebben aangenomen
waarin opgekomen wordt tegen den met Frankrijk ge
sloten modus vivendi betreffende de kreeftenvisscberij."
Hij deelde verder nog mede dat de overeenkomst t.ot
grensregeling van Thibet en Sikkim door de gevolmach
tigden van Engeland en China geteekend was
Minister Balfonr diende een wetsontwerp in, tot strek-
king hebbende, om den terugkoop te vergemakkelijken
van pachthoeven in Ierland door de pachters, door middel
van gelden, door den Staat voorgeschoten. Het ontwerp
voorziet in de stichting van een fonds tot dat doel van
33 millioen p st. Het werd bij eerste en tweede lezing
aangenomen.
mand kon weerstaan. Daar was nu het gevaarlijke
oogenblik voor Beate, waartegen zij zich met alle macht
gewapend meende te hebben. Zij zag Felix bleek en
bevend aan.
«Felix, leid mij niet in verzoeking", smeekte zij zacht.
Hij sloegin plaats van te antwoorden zijn arm om
haar heen.
«Ja, ik leid je in verzoeking", juichte hij «wen-
schen, begeerten zouden in je begraven zijn, Beate. Dat
is zinsbedrog. Zoolang wij, arme menschenkinderen, leven
en ademen zoolang hopen en wenschen wij. Dat is de
bestemming van elk schepsel en niemand moet méér
willen zijn dan een mensch."
Beate lag in zijne armen, haar hoofd rustte aan zijn borst.
Het duizelde haar. Was het mogelijk! Felix had baar
vergeven, hij was een zachtmoedig rechter, die door zijne
overweldigende liefde allo schaduwen deed verzinken.
Zou zulk een groot geluk, dat zoo weinigen te beurt valt,
haar deel nog kunnen worden Zij durfde het bijna niet
gelooven.
Beneden in de kamer van tante Scblier stond Robert
Prebn nog steeds voor het raam op Felix' terugkomst
te wachten. Het duurde lang zeer lang. Zij moet
en zal gelukkig worden", herhaalde hij telkens in zich
zelf. Daar naderden voetstappen de deur werd ge
opend en Felix en Beate stonden hand in hand voor hem.
Hoe lief zag zij er nitjnist als toen hij haar voor het
eerst had gezien.
Robert kleurde en was weder verlegen. Hij trad
evenwel op hen toe en wensch te hun geluk. Felix zag
met medelijden en bewondering zijn vriend in het gelaat.
«Gij zijt de grootste van allen", sprak hij bewogen; «zie,
wij hebben nu al onze vaste voornemens omvergeworpen
nu wij elkander hebben weergezien zijn wij andere
menschen geworden maar gij blijft onwankelbaar
dezelfde getrouwe vriend."
Beate reikte hem de hand. «Ja, Felix heeft gelijk",
sprak zij, «gij zijt ver boven ons verheven; gij zijt onzelf
zuchtig. Maar uw leven zal niet eenzaam zijnook
vriendschap is in staat het te verhelderen en wat zij
