II R T II A.
F E l L LETÜ N.
No. 47.
Twee en Negentigste Jaargang.
1890.
V K IJ DAG
Ollicicel Gedeelte.
PARIJSCHE BRIEYEN.
18 APiUL.
"buitenland:
7)
Parijs 12 April 1890. J. M. T.
ALKMAABSCHE COURANT
Deze Courant wordt Binsdag-, Bouderdag- en
Katerdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden voor Alkmaar f ©,SOfranco door het
geheele rijk 1,
De 3 nummers ©,©fi.
Bcboemeestbb en Wethoudeks van Alkmaar brengen
ter algemeene kennis, dat aan ben vergunning is gevraagd
door JAN HUIBERTS kastelein wonende alhier, tot
bet voortzetten van den verkoop van sterken drank in
het klein in het perceel aan het Verdronkenoord, wijk D,
No. 22 welke vergunning thans ten name staat van
CORNELIS KOOPMAN.
Burgemeester en wethouders voornoemd,
Alkmaar, A. MACLAINE PONT.
15 April 1890. De Secretaris,
NUHOUT VAN DER VEEN.
Burgemeester en Wethouders van Alkmaar brengen
ter algemeene kennis
dat heden op de gemeente-secretarie ter visie is gelegd
het aan hen ingediend verzoek, met de bijlagen, van
WlELEM KUIJTkachelsmid en koopman alhier, om
vergunning tot het oprichten van eene smederij zonder
vuur en eene bergplaats van lompen in het perceel aan
de zuidzijde van de Laatwijk A, No. 60en dat op
Dinsdag, 29 April 1890's middags te twaalf uren
ten raadhuize gelegenheid wordt gegeven om tegen het
oprichten van die inrichting bezwaren in te dienen.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
A. MACLAINE PONT.
Alkmaar, De Secretaris
15 April 1890. NUHOUT van der VEEN.
LUST VAN BRIEVEN
waarvan de geadresseerden onbekend zijn,, verzonden
gedurende de 2e helft der maand Maart 1890
J. GrootHarenkarspel.
Van Egmond aan den Hoef:
BeemsterVenhuizen,
Van K o e d ij k
Wed P. Korsen, Alkmaar.
Van Rustenburg:
M. Hartog, Wijde Wormer.
LVI.
Het doet mij bepaald genoegen, dezen brief te kunnen
beginnen met een goed nieuwtje, namelijk met het be
richt dat de groote componist Saint-Saens teruggevonden
is. Wel had hij niet kwaad gedaanons een beetje
beetje spoediger gerust te stellen doch het voornaamste
is toch maar, dat wij thans zeker weten, dat deze groote
musicus zich gezond en wel te Las Palmasdus op de
Kanarische eilanden, bevindt; hij had rust noodig en was
incognito daarheen gereisdzeker niet denkende dat
er zooveel ophef over zijn lang stilzwijgen zou gemaakt
worden.
Van een componist op een dramatisch schrijver is de
sprong niet te groot; ik hoopte n.l. weldra in de gele
genheid te zijn u te onderhouden over een nieuw
treurspelgetiteld Mahomet" van Henri de Bornier.
Reeds kenden wij eenen Mahomet" van Goethe en eenen
van Voltairedoch geen van beiden heeft ons den
Prijs der gewone Advertentiën
Per regel 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS-
TER ZOON.
propheet geschilderdzooals hij werkelijk geweest is
namelijk zachtmoediggevoelig en getrouw en vrij van
haat en wraakzucht. Hoe gaarne zouden wij gezien
hebben welke voorstelling de Bornier zich van Mahomet
maakt, doch bet werk is nog niet in druk verschenen,
en vertoond mag het niet worden. Ten einde verwik
kelingen met de Porte te voorkomen, en wellicht ook
om bet gevoel der muzelmansche onderdanen in de fransche
koloniën niet te kwetsen, heeft de regeering de aange
kondigde voorstelling verboden. Ditzelfde lot trof reeds
»le Pater" (het »Onze Vader") van Francois Coppée, dat
eenige maanden geleden eveneens verboden werd
omdat dit stukje geheel gewijd was aan de vreeselijke
dagen der parijsche commune. De tegenwoordige regeering
is zeer voorzichtig en vermijdt alles wat aanleiding kan
geven tot verwikkeling, haat en twist. Zoo zijn wij
vanzelf aan de politiek gekomen, en bemerken dan dat
een der tien geboden niet altijd van toepassing schijnt.
Wellicht zult gij, waarde lezers, met nw gewoon gezond
verstand niet willen geloovendat het Gij zult niet
stelen" slechts gemaakt is voor gewone dieven gij zult
nog vasthouden aan het spreekwoord »de heler is zoo
goed als de steler"; veroorlooft mij echter u te vertellen
dat dit alles zeer waar is voor gewone stervelingen, doch
zoodra het de politiek en de parijsche pers geldt, schijnt
wit te worden zwart. Gij herinnert u het proces van
generaal Boulanger voor het Hoog Gerechtshof van den
Senaat, wellicht weet gij nog, dat alle documenten van
dit proces vervat waren in een boekdeelen dat ieder
lid van den Senaat zulk een boekdeel in handen kreeg.
Wat gebeurt Een der boekdeelen wordt uit de druk
kerij weggenomen door een der bedienden van die in
richting en vervolgens gebracht naar het avondblad »la
Cocarde", hetwelk zich natuurlijk haast al die docu
menten in die courant over te schrijven. Nu vraag
ik aan ieder eerlijk man is de bediende die aan
zijn patroon een boek ontvreemteen dief ja of
neen Is degeen die van dien diefstal gebruik maakt,
bier dus de redactie van de Cocarde, de heler of niet
Alle journalisten hier antwoorden »ueen", Hébrard, di-
rectenr van »Le Temps" en president der parijsche pers,
Francisque Sarcey de groote criticus Lockroy oud
minister Clovis HugnesEmmanuel ArëneCamille
Dreijfus en nog wel tien anderen, allen afgevaardigden,
journalisten, kroniekschrijvers enz., allen verklaren een
parig, dat hier van geen diefstal kan sprake zijn.
Het gevolg van deze verklaring is, dat alle beschul
digden door de rechtbank werden vrijgesproken.
Gij hebt hiermede zeker genoeg van de politiek, dus
zullen wij de verkiezingen voor den parijschen gemeen
teraad tot een volgend maal bewaren. Weest dan zoo
goed mij te vergezellen haar de Barrière du Tröne; naar
verkiezing kunuen wij er per spoor, per rijtuig of per
tram heengaan te voet is niet aan te raden want die
barrière ligt geheel aan de andere zijde van Parijs, vlak
bij het bosch van Vincennes. Het is hier kermis »la
foire au pain d'épice", dat is de groote parijsche koek-
kermis. Dit is een bepaald feest, geheel wat anders dan
de hammenmarkt van de vorige week. Op het fraaie
plein »la place de la Nation" zien wij tal van draai-
UIT HET HOOGDUITSCH VAN E. ECKSTEIN.
Het sloeg zes uur. Gustaaf, die zich tien minuten te
voren zwijgend verwijderd hadkwam in een keurig
matrozenpak in den wintertuin terug. Op het programma
voor den namiddag stond een roeitochtje.
Moeten wij ons verkleeden?" vroeg Hertha aan hare
vriendin.
»Wel neenWij roeien immers niet
De beide meisjes stonden op. Freule von Gruthenau
nam haar tuinhoed ging toen naar haar vadersloeg
de armen van achteren om zijn hals en fluisterde hem
op vleienden toon in het oor »Gaat gij niet mede roeien,
papa
Hij keek haar vriendelijk aan. »Neen lieve engel. Ik
heb nog van alles te doen, eenige brieven te schrijven
Zij gaf haar vader daarop een hartelijken kns en riep
»Nn, adieu dan Adieu, mama
De jongelui en de heer en mevrouw Ehlers verwij
derden zich door het parkop hetzelfde oogenblik, dat
tante Snsette in den wintertuin verscheen. Zij had haar
werktaschje en haar bril in de linkerhand en droeg in
de ï'echter een ebbenhouten stokwaarop zij steunde
wanneer zijvermoeid van het breien tusschen de bloem
bedden ging Mandelen.
Adieu tantetje klonk het vol overmoed van Marie's
lippen terwijl zij zich nog eens omkeerde. Ook de ande
ren wierpen freule von Halffkerke nog een afscheids
groet toe.
Tante Susette keek de heensnellenden met een wee
moedig gevoel na. Zij herinnerde zich nog zoo goed
hoe zij jaren en jaren geleden denzelfden weg door de
laan van ahornboomen gevolgd was en in gezelschap van
twee vriendinnen en een jong en veelbelovend officier
den gondel bestegen had. Vier tientallen jaren waren
sedert voorbijgegaan de wereld daar buiten had de
wonderlijkste veranderingen ondergaan en toch in hoofd
zaak was alles zoo hetzelfde gebleven! Het kasteel troonde
nog heden evenals toenmaals als een onvergankelijke
steenmassa boven het dalvan de galerij kon men het
meer zien glinsteren evenals toen jahet park leverde
nog dezelfde gezichtspunten op al was ook menige reus
onder de hoornen gevallen en door andere verdrongen.
Ook in haar gemoed was alles nog zooals vroeger
zonnig en warm en vol innige liefde voor de naasten
al was het oog geen lentezon meer die hare omgeving
bestraalde.
Zij nam naast de vrouw des huizes plaats die even
eens diep in gedachten verzonkennaar het plekje in
het park staarde waar zoo even Marie's lichte japon
achter de struiken verdwenen was. Lag er op het gelaat
van de oude freule eene uitdrukking van vrede het
voorhoofd van de barones sprak van geheime smart. Haar
oogopslag maakte den indrukalsof de blik verduisterd
was door aanhoudend staren, door onafgebroken wachten
en hopen, als tuurde het oog met smartelijke berusting
in eene sombere vreugdelooze toekomst.
De vrijheer stond op knikte de dames toe en ging
naar binnen. Terstond daarop hoorde men hem schellen.
Tante Snsette had intusschen haar breiwerk te voor
schijn gehaald en haar vrij lompen bril op het sierlijke
neusje gezet. Zij hanteerde ijverig hare naalden, zonder
dat zij in de eerste oogenblikken opkeek. «Wel, Bertha?"
vroeg zij eindelijk ge zit te droomen als een vijftien
jarig schoolkind Nietwaar, wanneer men de vroolijke,
onbezorgde jeugd zoo volop van het leven ziet genieten
en opmerkt hoe zij elke seconde in eene idylle of een
heldendicht herschept, overvalt ons, oudjes, een onweer
staanbaar verlangen naar het verleden? Vergeef mij,
dat ik spreek van «ons, oudjes!" Ik dacht daarbij aan
mij zelve. Gij zijt nog niet oud noch wat uw leeftijd,
noch wat uw uiterlijk betreftmaar ik weet niet of ik
molens, van af de gewone malle molen met de eenvou
dige leeuwen, paarden en schuitjes tot de nieuwerwetsche
uitvindingen met luchtballons, stoomtrams, stoombooten,
velocipède's enz. enz. Eene buitengewone hoeveelheid
koekkramen bedekken het geheele plein deze koek
gelijkt als twee druppels water op de gewone hollandsche
ontbijt- of boterhammenkoekdoch men verkoopt ze
veel met oranjeschillen bij wijze van snkaden, en maakt
er ook poppetjes, varkens en andere figuren van.
Op den Cours de Vincennes", zijnde eene lange avenue,
dat is eene bijzonder breede, fraaie straat, staan in lange
rijen tegenover elkander de beestenspellen met beeren
leeuwen en tijgers van PezonBidel, Lagrange enz.;
zelden gaat er een kermisseizoen voorbijwaarin niet
eenige van die beroemde dierentemmers een flinken hap
bekomt van een der getergde dieren, dat ligt echter in
hun vak. Hebt gij lust nwe krachten te beproeven tegen
de worstelaars Marseille ainé of Deville, of brengt gij
liever een bezoek aan de schouwburgen van Cocherie
Marketti enz., die ons de Mascotte, Jeanne d'Arc enz.
enz. beloven. Ook al gaan wij niet naar binnen
toch zien wij reeds aardig wat van het schouwspel, want
de acteurs, actrices en clowns maken buiten de deur
parade en de ketelmuziek maakt een oorverdoovend
lawaai. Van anatomische museums griezelt gij waar
schijnlijk, dus zullen wij die maar voorhij gaan. Liever
laten wij ons photografeeren wij krijgen wel niet veel
moois doch de vier kaartjes kosten ook slechts één
frank. Dan zien wij nog miss Ondine en miss Sylvia,
die onder water duiken en, in die positie, eten, drinken
en slapen miss Emma met hare geleerde vlooien ah
bah, zult gij zeggen doch zulk een kraampje staat hier
op elke kermis. Vergeten wij ook niet de verkoopers
van warme gebakken aardappelen, de wagens met rood
geschilderde harde eieren, de warme koeken enz. enz.
De orgels der draaimolens trachten al het andere geweld
te overstemmen, de wijsjes zijn dan eens oud, dan eens
nieuw, het afgezaagde »En revenant de la revue", is
echter ditmaal vervangen door het nieuwer doch veel
platter deuntje
»Joséphine est malade
»Ah plaignez ma pauvre soeur
»Elle a bn trop de limonade
Et 9a lui fait mal (bis)
»Et 9a lui fait mal au coeur!"
Diim'HLAm Het (sociaal-democratische) Volks-
blatt deelt de oproeping mede, den 13 in de bijeenkomst
der socialisten te Halle vastgesteld, waaraan alle sociaal
democratische leden van den Rijksdag hunne goedkeuring
hechtten, uitgezonderd één afgevaardigde, die zich thans
in hechtenis bevindt. In dat stuk verklaren de leiders
der socialisten zich voor de werkstaking op 1 Mei, wan
neer dit althans mogelijk is, zonder dat dit tot twisten
aanleiding geeft. De hoofdzaak der algemeene betooging is
echter de eiseh om een werkdag van 8 uren, die in den vorm
van een verzoekschrift bij den Rijksdag zal worden inge
diend. Verder wordt verklaard, dat het na de groote over-
goed ziemaar het komt mij menigmaal voordat gij
het leven nog zwaarder opneemt dan uw tante, die toch
gemakkelijk uwe moeder zijn kon. Vandaag vooral.
Aan tafel reeds merkte ik het op. Gij waart zoo ver
strooidzoo eigenaardig afgetrokken. Scheelt n iets?"
Bertha von Gruthenau schudde langzaam het hoofd.
«Wat zon mij schelen?" sprak zij kalm. Hare stem
beefde bijna onmerkbaar. Zij beheerschte zich echter en
voegde er vriendelijk bij »Ik dank nlieve tanteGij
hebt het trouwste hart van de wereld. Maar in ernst, gij
vergist u. Ik hen wat zenuwachtig. Het vele uitgaan
al de feesten, waaraan ik mij toch niet kan onttrekken
Kurt zou het mij zeker kwalijk nemen. Hij zelf is zoo
veerkrachtig zoo onvermoeid
Tante Susette zat met krampachtige haast te breien.
»Gij geeft mij ontwijkende antwoorden Eene vrouw op
uw leeftijdeen geboren Hardeneck de Hardenecks
zijn immers beroemd om hnnne alles overwinnende vast
beradenheid neen, Bertha Maar het ligt niet in
mijne bedoeling u vertrouwen af te dwingen. Er zijn
dingen genoeg die men met zich zeiven moet uitmaken,
dingenwaarover men niet spreken mag al zijn er
jaren over heengegaan. Ik wilde n alleen dit ééne in
herinnering brengen gij vindt hij mij altijd eene toe
vlucht wanneer gij' door droeve gedachten gekweld
wordt, wanneer gij groote of kleine zorgen hebt ofschoon
ik zooals ik reeds zeide mij eigenlijk geen voorstelling
kan maken van de zorgen, die n zouden knnnen kwellen."
»Ik dank nantwoordde mevrouw von Gruthenau
lachend terwijl zij tante de hand drukte.
»Och, wat zon het eigenlijk baten 1" ging tante Susette
voort. «Gij ziet er helaasniet altijd even onbezorgd
uit. Het is merkwaardig. Gij hebt een besten, hupschen,
algemeen geachten echtgenootheerlijke kinderen eene
schitterende positie. En was Kurt niet uwe eerste, nwe
eenige liefde Zie dat alleen is reeds zooveel waard.
Eene ontgoocheling werpt zelfs na jaren eene droeve
schaduw in het hart eener vrouw terwijl het heerlijke
gevoel in den echtgenootdien men bezithet ideaal
te zien van de eerste liefdedroomenons over menig
