1
Overlijden des Konings.
m
ARME MEISJES.
No 141.
Twee en UTegentigste «laargang.
1890.
T
WOENSDAG
26 NOVEMBER.
FEUILLETON.
Proclamatie.
Roman uit liet Berlijnsche leven.
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en
Katerdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per
8 maanden voor Alkmaar 0,80franco door het
geheele rijk 1,—.
De 3 nummers 0,06.
Prijs der gewone Advertentiën.
Per regel J 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMS. COSTER
ZOON.
Telefoonnummer 33.
des avonds kwam in den toestand des Konings
eene zeer ongunstige wending, nadat Z. M. gedu-
Den 22
plotseling
rende de twee laatste dagen zeer onrustig was geweest. Er
deden zich verschijnselen van uraemie (bloedvergiftiging
wegens verlamming der nieren) voor, welke den toestand
hoogst zorgelijk maakteu. De pols daalde van 60 tot op
20 slagen, de ademhaling versnelde, terwijl het slikken
onmogelijk was. Alleen had de Koning nog gevoel. In
afwachting van de komst van prof Rosenstein en dr.
Vinkhuizen wier overkomst (zij zouden anders den 24
zijn gekomen) per telegram gevraagd werd liet de ko
ningin dr Roossingh uit Deventer ontbieden om den
hofarts J. Vlaanderen Cz. ter zijde te staan. Dr. Roes-
singh constateerde bij zijne komst op het koninklijk
paleis, te ongeveer half twee, mede het bestaan van urae
mie. Alle door de geneesheeren aangewende pogingen om
verbetering aan te brengen mislukten en te ongeveer 5
u. 45 min. gaf de Koning plotseling den laatsten snik
terwijl dr. Roessingh bezig was de temperatuur van het
lichaam op te nemen. Alleen de kamerdienaar was op
dat oogeublik tegenwoordig. De Koningin die zeer ver
moeid was, had tegen 4 uren de ziekekamer verlaten, om
eenige rust te genieten. Na het gebeurde werd zij ter
stond geroepen.
Het gelaat van den overleden Koning is bijna niet
veranderd; zelfs het aangezicht is weinig vermagerd.
Des namiddags te 1 uur kwamen de ministers van
koloniëD en justitie ten paleize om het stoffelijk over
schot te zien en aan den burgemeester van Apeldoorn
de voorloopige aangifte van het overlijden bij den bur
gerlijken stand te doen. Zij onderteekenden den 25 de
overlijdensakte.
Des namiddags te 2 uren werd het dienstpersoneel m
de gelegenheid gesteld het lijk te zien dat op het bed
lag, bedekt door palmtakken. Prof. Rosenstein schouwde
met de overige geneesheeren het lijk, dat den 25 gekist zal
worden. Het wordt niet gebalsemd, maar is den 24 op andere
wijze tegen ontbinding gevrij waard geworden, onder toezicht
der geneesheeren. Te 4 u 58 min kwam de oppciceiemo
niemeester, baron du Tour van Bellinchavo, te Apeldoorn
aan tot regeling van verschillende zaken, om des avonds
te 8 uren naar 's-Gravenhage terug te keeren.
De Koningin-weduwe en de hofdames namen dadelijk
den zwaren rouw aan.
Het lijk van den Koning waarop den 23 des avonds
door de Koningin-weduwe nog een reusachtige palmtak
was gelegd is in admiraalsuniform naar de rouwkamer
gebracht. Het personeel van de hofhouding werd nog
in de gelegenheid gesteld het lijk te zien; de burgemeester
van Apeldoorn opende de rij van hen die langs
sterfbed gingen.
Den 24 gingen de ministers van koloniën on justitie
wederom naar het Loo ter bespreking van regeerings-
zaken met de Koningiu-weduwe. Een peloton van 100
man betrekt dagelijks de eerewacht voor het paleis.
Den 24 des ochtends is een afdruksel in gips van het
gelaat van den doode genomen terwijl do heer Josselin
de Jong eene houtskoolteekening van Z M. gemaakt heeft.
Volgens ooggetuigen is het vertrek, waar de koning
gestorven is, vrij ruim. Het rustbed, dat in italiaansche
stijl met mozaiëk bewerkt is, was bedekt met witte bed-
kleederen en aan het voeteneiude lag een deken van geel
achtig pelnche. Op een kastje naast het bed stond een
waterglas met eenvoudige bloempjesdoor Koningin
Wilhelmina daar geplaatst. De wanden zijn bedekt met
enkele aquarellen en schilderstukkon: links van liet bed
hing eene groote photographie van koningin Emma.
Links staan groote ebbenhouten kasten, rechts is de
schoorsteen en in het midden der kamer stond een met
geel peluche kleed bedekte tafel. Verder een toilettafel
en eene tafel met enkele benoodigdheden. Door eene
kleine deur komt men uit deze kamer in een nog rui
mer vertrek, dat aan de koning in de laatste maanden
tot werkkamer heeft gediend, en waar de koningin-we
duwe in de laatste weken des nachts steeds verbleef,
om van daar naar de ziekenkamer te kunnen gaan.
Het lijk zal neergelegd worden in een hermetisch ge
sloten kist, aan de binnenzijde met matrassen van witte
zijde gecapitonneerd om welke kist een van zwaar ei
kenhout zal worden geplaatst, die wederom zal omslo
ten worden door eene van prachtig gepolijst mahonie
hout, voorzien van twaalf massief zilveren handvatsels
mot de zware beelden des doods en twaalf zilveren
schroeven, gedekt met kronen. Op het deksel woi'dt
eene zilveren plaat vastgehechtvermeldende de dagtee-
kening van geboorte en overlijden. Onder deze plaat
wordt eene opening gelatenwaaroverheen een glazen
plaat wordt bevestigd, zoodat het gelaat zichtbaar blijft.
De kist, die gedragen wordt door acht zilveren leenwon-
klauwen wordt gemaakt door de firma C. Monton en
Zoon te 's Gravenhage.
Den 1 December zullen de koningin-weduwe en ko
ningin Wilhelmina het paleis te 's Gravenhage betrek
ken op dezelfden dag, des Voormiddags te 11J uren,
wordt het lijk des konings daarheen overgebracht. De
begrafenis zal vermoedelijk den 9 December plaats hebben.
De eedsaflegging der koningin als regentes gedurende
dc minderjarigheid harer dochter, koningin Wilhelmina,
voorgeschreven bij artikel 43 der grondwet, zal eerst
plaats hebben in eene vereenigde zitting der Staten-
Generaal n a de begrafenis des konings
DOOR
PAUL LINDA U.
Uit hot Hoogduitse h.
31)
Reeds van verre had Regine Bruno herkend die op
het hordes stond. Zoodra het rijtuig stilhield, sprong hij
de trappen af, drukte zijn vader de hand en reikte haar
j daarna aan Regine met een vriendelijken welkomstgroet,
De graaf ging vooruit Bruno en Regine volgden. In
I de gang wachtte eene der dienstmeisjesaan wie de
graaf had opgedragen freule Regine von Seliuitz hare
kamer te wijzen, die op de bovenste verdieping lag
Regine was verrukttoen zij de kamer binnentrad
waarin zij vooreerst eenige dagen en wellicht zij hoopte
het ten minste de eerstvolgende jaren van haar leven
zou doorbrengen. Op de tafel brandde eene lamp en de
kaarsen op den schoorsteen waren aangestoken, terwjjl er
eene aangename warmte in het ruimp, vriendelijke ver
trek heerschte Hoe eeuvoudig het ook ingericht was, men
herkende in elk meubel, in tapijten en gordijnen, in de
versieringen aan den wand, in de luchters aan den
schoorsteenkortom in allesonderwetsehe degelijk-
l heid en rijkdom. Naast de lamp lag een klein bouquetje
met een kaartje van freule Malwino von Sulzan. Op dit
kaartje stond geschreven: «Voor mijne opvolgster, freule
von Sollnitzmet den oprechten wensch dat het haar
in dit vriendelijk huis even goed moge gaan als mij.
Deze allerliefste attentie bracht Regine in de aange
naamste stemming Zij maakte zooveel mogelijk spoed
met haar toiletwaarbij Martha baar behulpzaam was
want men wachtte in het salon met de thee op hare
komst. Hoewel men gewoon was om negen uur de thee
Den 24 is in eene buitengewone Nederlandsche Staats
courant de volgende Proclamatie afgekondigd.
«In naam van Hare Majesteit WILHELMINA, bij de
gratie GodsKoningin der NederlandenPrinses van
Oranje-Nassauenz., enz., enz. WIJ EMMA, Koningin
Weduwe Regentes van het Koninkrijk
Het heeft Gode behaagd, Mijnen geliefden en geeër-
biedigden GemaalKoning WILLEM DEN DERDE
tot Zich te nemen.
te gebruiken had men dit heden met het oog op de
aankomst der nieuwe hnisgenoote tot tien nur uitgesteld.
Met een kloppend hart, een weinig verlegen maar niet
schuchter vol goeden moed door de eerste indrukken
trad Regine het groote rijk en smaakvol ingerichte sa
lon binnen. De graaf kwam haar te gemoet en bracht
baar naar zijne vrouw, die bij den schoorsteen zat. De
gravin was tamelijk bleek en hare oogen waren verbor
gen achter een bril met bijna zwarte glazen betgeen
echter de uitdrukking van innige zachtheid en goedheid
op haar vriendelijk en voornaam gelaat niet yorminderde.
Zij had oen prachtig figuurslank en meisjesachtig
In één woord hare geheele verschijning maakte niet
tegenstaande de zichtbare kenteekenen van lichamelijk lij
den, een zeer sympathieken indruk. Zij begroette freule
von Sellnitz mot dezelfde hartelijkheid en denzelfden be-
minneuswaardigen eenvoud als graaf Heinrich had gedaan.
In het salon waren behalve de graaf en de gravin
nog drie dames aan wie Regine werd voorgesteld. Freule
Hermine en freule Catharine von Hohenwarp waren graaf
Heinrich zeer na verwant. Zij hadden beiden haar tach
tigste levensjaar reeds overschreden en wponden al ruim
zestig jaar op Mahldorff. De vader en de grootvader van
graaf Heinrich waren door haar mede ter aarde besteld.
Zij zagen er nog merkwaardig frisch en opgewekt uit,
werden door alle bewoners van het slot gewoonlijk tante
Mijntje en tante Trijntje genoemd, en waren zeer spraak
zaam en onafscheidelijk van elkander Zij bewoonden een
gedeelte van den linkervleugel van het slot en verschenen
alleen bij bijzondere gelegenheden in het salon. Gewoon
lijk leefden zij maar zoo stilletjes voort met hare drie
kattentwee honden en eenige dozijnen vogels. Het
warengoedhartige oude freules die zich nog zeer goed
herinnerden Napoleon in Duitschland gezien te hebben
en met eene zekere voorliefde vertelden welken indruk
het bericht van den volkenslag bij Leipzig op hare ouders
en op haar zelve gemaakt had.
Ook de derde dame was niet jong meer. Juffrouw Minna
Dahlmann, eeue oude schoolvriendin van gravin Elisabeth,
was in haar vijftigste levensjaar. Zij was de eigenlijke be-
Ruim een-en-veertig jaren schaarde zich het Neder
landsche Volk om Zijnen troon en gedurende dit tijd
vak werdenonder 's Heeren zegenrustvrede en
welvaart aan het Vaderland geschonken.
De Kroon is door Zijn afsterven dat ons allen met
diepen rouw vervultovergegaan op Mijne beminde
Dochter WILHELMINA HELENA PAULINE MARIA.
Haar Troon vinde zijnen hechten steun in de innige trouw
en verknochtheid van het Nederlandsche Volk aan het
Huis van Oranje.
Moge de Almachtige God de gebeden verhooren, die
tot Hem opgezonden worden voor onze Koningin WIL
HELMINA Hij neme Haar onder Zijne heilige hoede
en bescherming.
Krachtens do wet ben Ik gedurende Hare minderjarig
heid geroepen als Regentes van het Koninkrijk het Ko
ninklijk gezag voor Haar waar te nemen.
Vertrouwende op Hem in Wiens hand het lot is der
Vorsten en Volkerenneem ik de Mij toevertrouwde
regeeringstaak op Mijmet de bede dat bare vervulling
in allen deele moge strekken tot heil van Land en Volk
en tot bevestiging van het Koninkrijk.
Lasten en bevelen, dat deze Proclamatie in al de Ge
meenten des Rijks zal worden aangeplakt en afgekondigd
ter plaatse waar zulks gebruikelijk is en dat zij in het
Staatsblad zal worden geplaatst.
Paleis Het Loo, den 24 November 1890.
EMMA."
Dit stuk is door al de ministers gewaarmerkt.
Koninklijke Boodschap.
Het overlijden van Z. M. Willem IIIKoning dei-
Nederlanden, is aan de Staten-Generaal medegedeeld bij
de volgende koninklijke boodschap.
Mijne Heeren!
Met een diep bewogen hart vervallen Wij den droe-
vigen plicht U kennis te geven van het overlijden van
Onzen innig geliefden gemaal.
„Het behaagde Gode Zijne Majesteit WILLEM III
Koning der Nederlanden in den vroegen ochtend van
heden tot zich te nemen, na een smartelijk ziekbed, dat
met gelatenheid gedragen, in de laatste oogenblikken in
kalmte werd doorleefd.
„Wij zijn overtuigd dat door UMijne Heeren en
door geheel het Nederlandsche Volk met innigen wee
moed wordt gedeeld in den rouw van het Koninklijk
Huis.
„En hiermede, Mijne Heeren, bevelen Wij U in Godes
heilige bescherming
„Het Loo, den 23sten November 1890.
„EMMA."
DRUKFOUTEN.
In den aanhef van het artikel «Heffingen voor het
gebrnik van gemeente-inrichtingen enz. worden genoemd
artt. 238, 259 en 255 der Gemeentewet. Men leze artt.
238 254 en 255.
Omstreeks het midden van de derde kolom is, in regel
26 tusschen de woorden «misschien" en «wel" het
woordje «niet" weggevallen. Men leze: «Daarmede is
echter niet gezegd dat mende zaak alleen van een
praktisch standpunt beschouwende misschien niet wel
doet door" enz.
stuurderes van het huishonden en trad voor de vrouw
des huizes in alle zaken op die deze zelve wegens haar
lijdenden toestand niet kon behandelen Zij had alle sleu
tels in bewaring zorgde voor alles wat keukenkelder I
huishouding betrof en werd door allen met buiten
gewone aehtiug en toegenegenheid behandeld Zij was
tamelijk ernstig, de nauwgezetheid in persoon en in hooge
mate opofferend. In hare jonge jaren had zij graaf Hein
rich vurig liefgehad; hij was hare eerste en hare laatste
liefde Zij was wanhopig geweest, toen hare beste vrien
din Elisabeth het hart van haren geliefde veroverd had,
maar het voorwerp van die liefde had van den onuitge
sproken hartstocht der weinig bekoorlijke Minna niets ver
moed, want zij had haar geheim in het meest verborgen
hoekje van haar hart bewaard. Bij zijne verloving met
Elisabeth was zij plotseling verdwenen maar toon der
gravin het groote ongeluk trofwas zij de eerste die
zich aanmelddo om hulp te bieden en van dat oogenblik
af was zij in het slot gebleven, vol teedere opmerkzaam
heid voor den graaf, wien zij steeds hoogachting en oprechte
vriendschap had toegedragenhoewel zijn ongedwon
gen toon haar steeds pijnlijk aandeed vol opofferende
vriendschap voor de lijdende vriendinzij ging steeds
ernstig en stil haar gangzoodat hare aanwezigheid
bijna niet opgemerkt werdofschoon zij zeker de ge
wichtigste persoon was uit het geheele slot. Zij was
hetdie in alle stilte alles zag alles regelde alles in
het goede spoor bracht of hield.
Bruno had zich in dit gezelschap tameljjk verveeld en
Rcgine's komst was hem als het ware een ademtocht,
die uit de residentie tot hem overwoei, een aanknoopings-
puut met hetgeen hij had moeten verlaten, eene schoone
herinnering aan het vroolijk verleden.
De thee werd in de aangrenzende kamer gedronken
Wordt vervolgd.
