ARME MEISJES.
No 145.
Twee en RTegentigste Jaargang
1890.
VRIJ 1)AG
Officieel Gedeelte.
5 DECEMBEK.
Begrafenis des Konings.
FEUILLETON.
PARIJSCHE BRIEYEN.
Rejaan uit het Berljjnsche leven.
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en
Katerdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden voor Alkmaar 0,80franco door het
geheele rijk 1,
De 3 nummers O,©O.
Prijs der gewone Advertentiën.
Per regel ©,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMS. COSTER
ZOON.
Telefoonnummer 33.
LIJST VAN BRIEVEN
j waarvan de geadresseerden onbekend zijnverzonden
gedurende de le helft der maand November 1890:
Pieterson, Rotterdam.
Van Rustenburg:
J. Starre veld, Ouwerkerk.
Briefkaarten:
P. N. Hooge, Amsterdam; W. E. Swijter, 's-Gravenhage.
Brieven: Amerika:
L. Zweet, Solee.
Van Broek op Langedijk:
Baileij, Grand Rapids.
Duitschland: Mevrouw M. Sander Hamburg.
Afrika: E. W. Pickett, Ticksburg.
De Staatscourant van don 3 bevatte een gewijzigd j>ro-
•gramma voor de begrafenisplechtigheid. Die wijziging
kwam hierop neder, dat zich achter den rouwwagen na
de ordonnans-officieren zouden aansluiton
CC. De vorst van Waldeck en Pyrmontde groot
hertog van Saksen; de groothertog van Luxemburg.
DD. De grootvorst Alexis van Rusland; de aartshertog
Frederik van Oostenrijk; prins Albert van Pruisen, regent
van Brunswijk; prins Eduard van Saksen Weimar.
I EE. Prins Victor Emanuel van Savoije graaf van
Turijnde graaf van Vlaanderen prins Wilhelm van
Wurtemberg; .prins Waldemar van Denemarken,
i FF. De erf-groothertog van Saksen; de erf-groothertog
van Luxemburgde hertog van Mecklenburg Schwerin.
GG. De prins vou Schaumburg-Lippe de prins von
Wied de prins von Bentheim und Steinfortallen in
rijtuigen bespannen met 6 paarden gaande 3 lakeien
naast elk portier.
HH. De graaf van Rosen, eerste kamerjonker van den
Koning van Zweden en Noorwegen; de graaf von der
Schiilenburg, hofmaarschalk van den hertog van Saksen-
Altenburg; de burggraaf de Pindella, vertegenwoordigende
den Koning van Portugalde heer von Bülowopper
hofmaarschalk van den groothertog van Mecklenburg-
Strelitz, in een rijtuig, bespannen met vier paarden,
gaande een lakei naast elk portier.
II. De prins Karadja Pacha, vertegenwoordigende den
sultan van Turkije; de heer Legrand, buitengewoon ge
zant en gevolmachtigd minister van de fransehe repu
bliek; de heer de Villa Urrutia, buitengewoon gezant en
gevolmachtigd minister van den Koning van Spanje, in
een rijtuig bespannen met 4 paarden, gaande een lakei
naast elk portier.
JJ. De heer Gennadiusvertegenwoordigende den
Koning van Griekenland de heer Vaearesco vertegen
woordigende den Koning van Rumenië; sir Collins ver
tegenwoordigende de hertogin van Albany, in een rijtuig,
bespannen met vier paarden, gaande een lakei naast elk
portier.
DOOR
PAUL LINDAU.
Uit het Hoogduitse h.
35)
Toen zij voor de eerste maal haar vader in het groote
gesticht van Ilalldorf opzocht, was zij aangenaam verrast
geweestwant zonder twijfel mag deze inrichting in den
edelsten zin des woords eene model-inrichting genoemd
worden. Reeds dadelijk had de vriendelijke omgeving
hare aandacht getrokken. De fraaie, vroolijke huizen met
de breede gangende hooge zalen en slaapzalen, die er
alle zoo keurig netjes uitzagenwaren zonder twijfel
de mooiste lokalen die zij in haar leven gezien had. De
zieken wandelden in eenvoudige, nette kleediug, kalm op
de groote binnenplaatsin den tuin of in het park.
Ook bezocht zij haar vader eens op het etensuur en
deze liet haar de spijzen proeven. Nog nooit had haar
iets zoo lekker gesmaakt. Zoo goed had haar vader het
in zijne eigene woning zeker niet. Nooit had hij in zulk
eene mooie frissche kamer gewoond en geslapen nooit
zulk goed eten gehad. Zij kon zich maar niet begrijpen
waarom haar vader eigenlijk in een krankzinnigensticht
was opgesloten want hij sprak heel verstandig met
haar en zij had zich de bewoners van zulk een ge
sticht altijd voorgesteld als menschendie niets dan
gekke dingen zeggenallerlei dwaze streken uitvoeren
en zich allerlei zaken voor den geest halen die niet
bestaan. En nu zag zijdat die zieken zich op geenerlei
wijze van gewone menschen onderscheidden, dat zij aller
lei verstandige dingen zeiden juist zooals haar vader
als hij zich niet bedronken had.
Dit alles kwam haar zoo vreemd voor dat zij hare
KK. De generaal Derrécagaix en de admiraal des
Essarts, van het fransehe leger en van de fransehe ma
rine de kolonel Chamoin vertegenwoordiger van den
president der fransehe republiekde luitenant-kolonel
le Bon van het fransehe leger, in een rijtuig, bespannen
met vier paarden, gaande een lakei naast elk portier.
Achter de rijtuigen der vorstelijke personen volgen, in
rijtuigen, met twee paarden bespannen, gaande een lakei
naast elk portier, hun gevolg.
Voorts is de gepens vice-admiraal F. A A. Gregory, die
verzocht had om gezondheidsredenen niet in aanmerking
te komen, vervangen door den gep. vice-admiraal F. L.
Geer ling, als drager der ridderorden.
Tal van prachtige kransen en bloemstukken werden
zoowel den 2 als den 3 ten Paleize ontvangen; sommigen
gebracht door afgevaardigden van vereenigingen. Bijzon
dere aandacht trok de krans van de Bataviaasche schut
terij neergelegd door don oud-commandantden heer
mr. W. Stortenbeker, op telegrafisch verzoek uit Batavia;
die der d.d. schutterij te 's-Gravenhage, hebbende een
middellijn van 11 el, bestaande uit violen, waaronder een
tak van seringen en orchideën en rozeneen monster
lauwerkrans van 1.80 el in doorsnede met strikken van
ordelintennedergelegd door de ridders der Militaire
Willemsorde; die van de Kon. Vereeniging »HetNeder-
landsch tooneel" bestaande uit palmenlauwerbladen
camélia's seringen en chrysanthemumshebbende een
omvang van 1,4-0 el buiten de linten de zilveren krans
van het Huis des Konings en het staldepartementde
kransen uit Luxemburgdie van de Kamer van Afge
vaardigden was van zeer groote afmetingen uitsluitend
samengesteld uit gele rozen es minola's gedekt met de
koninklijke kroon in nationale luxemburgsche kleuren
omwonden met rouwfloers. Van ihet korps ambtenaren
bij het binnenlandsch bestuur in Nederl. Iudie werd een
kolossale krans in massief zilver nedergelegddie uit
muntte door rijkdom van bewerking en schoonheid
van gedachte. De rouwkamer in het Paleis maakte
door hare schitterende kaarsverlichbing, die van den zil
veren luchter op de zware rouwdraperieën afstraalde
op de ontelbare bezoekers een overweldigenden indruk.
Uit de vestibule kwam men in eene voorzaal, waar men
onwillekeurig staan bleef, getroffen door den trotschen
aanblik. Men ging links langs den tegen den zijmuur
geplaatsten troonhemel in zwart fluweel, gevoerd met wit
satijn en voorzien van zilveren ornamenten waaronder
op de met zwart laken gedekte estrade de lijkkist rustte,
bedekt met «enige der kransen. Aan de zijde tegenover
den ingangtusschen de zilveren candelabres die ook
daar langs de portières geplaatst waren, verliet men de zaal.
Het stadshuis te Delft is versierd met fraaie drape
rieën. Voor den ingang der kerk wordt eone grocete
ronwpoort geplaatst, ontworpen door den heer Lecomte-
Nadat den 2 de noodige voorloopige werkzaamheden in
de Nienwe Kerk afgeloopen waren, bestond er voor be
langstellenden gelegenheid de kerk van binnen te zien
waarvan door velen gebruik gemaakt werd.
verwondering te kennen gaf aan Dr. Mödlingdieals
een waar menschenvriend groote belangstelling en diep
medelijden aan den dag legde voor de bloeiende dochter
van zijn patiënt. Hij onderrichtte haar dat de ziekten
van den geestdie nu eens op de verschrikkelijkste, dan
weder op bijna onmerkbare wijze aan het licht komen
somtijds voor leeken geheel en al onwaarneembaar zijn,
en dat de meeste krankzinnigen den indruk maken van
volmaakt gezonde menschen terwijl de krenking van den
geest slechts nu en dan, onder bepaalde omstandigheden,
aan het licht komt. Met uitzondering van de geheel
wezenloozen, die onbewust zijn van hetgeen in de wereld
voorvalt, nemen allen een meer of minder levendig aan
deel in hetgeen om hen heen geschiedt. Zij weten zeer
goed waar zij zich bevindenen zijnbehalve in de
«ogenblikken van waanzindie meestal door bepaalde
omstandigheden worden opgewektvolkomen toereken
baar. Zij volgen met de meeste helderheid elk gesprek
lezen met verstand en hebben lust in allerlei arbeid en
verstrooiingen. Zelfs de zware zieken hebben meermalen
tijdendat hun geest helder is. Zij weteu op vele vragen
behoorlijk te antwoorden en spreken soms zoo verstandig
als de verstandigste mensch. Juist daarom meenen zij
dat zij volkomen gezond zijn en de natuurlijke zucht naar
vrijheiddie in ieder mensch leeftis bij hen bijzonder
sterk ontwikkeld. Zij beweren steeds geheel genezen te
zijn en begrijpen nietwaarom men hen nog in het ge
sticht houdt. De ongelukkigeu zien echter niet in, dat,
als zij aan de maatschappij teruggegeven en aan zich
zeiven overgelaten worden de ziekte onvermijdelijk zon
terugkeeren do ziokte die in de inrichting voort
durend wordt gadegeslagen en bestreden.
Grete was verbaasd geweest over den vriendelijken
omgang van de dokters met de bewakers en van deze
met de zieken. Zij was nu niet meer bang om naar
Dalldorf te gaan, terwijl zij vroeger reeds bij het hooren
van dien naam eene huivering had gekregen. Zij ver
heugde zich zelfs op die bezoeken en keerde telkens
geheel gerustgesteld omtrent het lot van haar vader,
naar de Ackerstrasze terug.
LXXII.
Hoewel wij er sinds geruimen tijd op waren voorbereid, I
toch werden wij ook hier trenrig verrast, toen wij op maan
dag j 1. bij het lezen der ochtendbladen den dood van
Koning Willem III vernamen en deed het ons bepaald
goed, dat de parijsche pers over het algemeen met zeer
veel waardeering over den overleden vorst sprak. Men roemt
zijn persoonlijken moed zijne getrouwheid aan de grond
wet en zijne liefde voor zijn volk en ziet ook in de
gehechtheid van hot Nederlandsche volk aan het huis
van Oranje den besten waarborg voor het behoud van
vrede en voorspoed, zoodat de jonge Koningin kan re
kenen op de liefde en steun van allen, die Nederland en
Oranje als onafscheidelijk beschouwen.
Keeren wij weder tot het Parijsche leven terng, dan be
merken wij eene buitengewone kalmte. De maand Novem
ber is nog niet geheel winter, zoodat op het gebied der ver- j
makelijkheden weinig valt waar te nemen gisteren viel
hier de eerste sneeuw en daalde de thermometer ver
scheidene graden onder het vriespunt. Padlewskide
moordenaar van den rnssischen generaal Seliverstoff
is nog niet gevatmeer en meer blijkt dat hij een
politiek misdrijf beginghetgeen niet te verwon
deren isdaar zijn vader reeds deel nam aan don vrij
heidsoorlog van Polen tegen Ruslanden stierf in de
gevangenis te Kiew. Geen wonder alzoodat de zoon
die een revolutionair dweeper was en om zijne denk
beelden reeds verscheiden malen veroordeeld werd
en ook uit Oostenrijk en Zwitserland moest vluchten
ten laatste zich op een zijner tegenstanders gewroken
heeft. Ook werd reeds een verkeerde Padlewsky aange
houden en bleef deze twee dagen in verzekerde bewa
ring totdat duidelijk bleek dat men zich vergist had.
Behalve deze gebeurtenis en het feitdat de fransehe
Bank aan de engelsche 75 millioen in goud geleend heeft,
is alles kalm zoo zelfs dat wij reeds enkele malen in
de bladen lazen, dat een dag verliepzonder dat er mi
nisterraad gehouden werddus zelfs de ministers hadden
elkander niets te vertellen. Daarom, dacht mij, zon wel
licht een beetje statistiek u niet vervelen en keek ik
dezer dagen eens na hoeveel candidaten er wel gevonden
worden voor officiëele posten, en of die allen kans van
slagen hebben. Dan moet gezegd wordendat het voor
die candidaten er nog treuriger uitzietdan voor den
jongen Theobald nit Ds. van Koetsveld's »Het leven van
oen sollicitant." Kijken wij eens na: voor eene plaats
als kantoorklerk op een der bureaux van het Seine de
partement zijn meer dan 3000 sollicitanten, en per jaar
vallen slechts vier plaatsen open, de laatste der 3000 zon
dus bijna 800 jaar moeten wachten op een zeer schraal
baantje. Voor plaatsen bij de begrafenisvereenigingen of I
als bewaarders der kerkhoven waar eens in de tien jaar
wat open komt, zijn toch nog meer dan 2000 sollici
tanten en zoo is het voor al die grootere en kleinere
betrekkingen. Toch vraagt men zich af of het niet be
ter zou zijn al die candidaten maar dadelijk naar huis
Ook thans, nu zij voortdurend in het gesticht blijven
zon was diezelfde kalmte over haar gekomen. Het af
grijzen was geheel geweken maar zij voelde diep mede
lijden met het lot der arme ziekenhet voortdurend
verkeer met de ongelukkigen bracht haar echter in eene
zwaarmoedige stemming en nu en dan kwam de vree-
seljjke gedachte in haar op: »De Hemel beware mij er
voordat ik zelvo het verstand verlieze
Velen van degenen, die aan hare hoede waren toe
vertrouwd schenen haar niet zieker toe dan zij zelve
was. Telkens kwam die angstige gedachte weder bij haar
op dat ook zij eenmaal tot de lijders zon behooren
die zij nu met zooveel liefde verpleegde doch waarvan
de minst zwaar getroffenen toch zoo diep ellendig waren
te noemen.
Veel hoorde zij daar ook dat haar angst nog meer
opwektezij vernam de vreeselijkste verhalen over de
wreedheid der natuur, over de erfelijkheid der ziekte
over den vloek die op kinderen van drinkers rust. En
haar vader was zulk een drinker Zij had al hare wils
kracht noodig om deze sombere gedachte te verdrijven,
om kalm en bedaard te schijnen, beleefd en voorkomend
te zijn en in het bijzijn van de dokters, die haar voort
durend bespieddenomdat zij ook met haar lot begaan
waren, een vriendelijk, vroolijk gezicht te vertoonon.
De gezellige avond-bijeenkomsten gaven haar telkens
nieuwen moed en het bewustzijn dat zij haar plicht
deed, hield haar staande. Toch bleef neerslachtigheid de
grondtoon van hare stemming. De eigenlijke oorzaak van
dezen gedrukten gemoedstoestand was echter noch hare
angstwekkende omgevingnoch het gevoel van onrust
over de terugwerking op haar zelve noch ook hare
weinig verkwikkelijke toekomst. De eigenlijke oorzaak
was iets anders zij beminde Bruno. Zij begreep wel
dat het eene dwaasheid was nog met hare godachten te
verwijlen bij iemand die zich wellicht harer niet eens
meer herinnerde. Zij maakte zich volstrekt niet meer
wijsdat zijne grootmoedigheid aan iets anders haar
0ntstaan zou te danken hebben dan aan lichtzinnigheid;
jjij had immers geen hand meer naar haar uitgestoken
