Nieuwj aarswenschen. 1 2e Kwartaals Patenten. BRANDWEER. ARME MEISJES. No. 151. Twee en Negentigste Jaargang» 1890. Y RIJ 1)AG 19 DECEMBER. van Nieuwjaarswenschen a 25 cents a contant5 Officieel Gedeelte. Aihsterdamscfie Brieven. FEUILLETON. De PATENTEN, aangevraagd in de maan den Augnstns, September en October 1890 kunnen ter gemeente-secretarie worden af gehaald op iederen werkdag van Zaterdag 20 December 1890 tot en met Zaterdag 3 Januari 1891. Roman uit het Berlijnsche leYen. ALKMAARSCHE COliBAAT Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en Katerdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar/ 0,80 franco door het geheele rijk 1, De 3 nummers 0,06. Telefoonnummer 23. Prijs der gewone Advertentiën. Per regel 0,15. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HERMS. COSTER ZOON. aai—mh—KHn3MBmiimjiMjn—1 In het nummer van den Oudejaarsavond dinsdag den 30 verschijnt de courant KIKT zal weder gelegenheid bestaan tot het plaatsen van 1-5 regels. piTOEVEHB BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR brengen ter keunis van de belanghebbenden, dat zij in hunne vergadering vau heden vastgesteld en aan den gemeente-ontvanger ter invordering gegeven hebben den legeer van de voor het jaar 1891 aan de gemeente Alkmaar verschuldigde recognitie voor het gebruik of genot van openbare eigendommendie per jaar wordt geZhVeherinneren, dat die belasting jaarlijks in de maand Januari vooruit ten kantore van den gemeente-ontvanger moet worden betaald. Burgemeester en Wethouders voornoemd Alkmaar, A. MACLAINE PONT. ifi Dec 1890 De Secretaris, lb Dec. 1SJU. nuhout van DBR VEEN. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR brengen ter algemeene kennis, dat ziJ j;n k°nne.verfa~ dering van don 16 dezer aan ANDRIES VIS 8*ach*er alhier, op zijn verzoek vergunning verleend hebben tot het oprichten oener slachtplaats in het perceel aan de noordzijde van de Laat, hoek Kitsteeg, o. Burgemeester en Wethouders voornoemd, Alkmaar, A. MACLAINE PONT. 17 rwpimher 1890. Secretaris, 17 December NÜH0UT VAN DER VEEN. De MANSCHAPPEN in dienst bij de brandspuiten No. 1 en 2 of daarvan in den loop van 1890 ontslagen, kunnen de hun over 1890 toekomende beloonïng ont vangen op V r ij d a g 19 December e k., 's namiddags van 12—2 uur en op Zaterdag 20 December van 9 1 uur, ten kantore van den gemeente-ontvanger. «KVOKDKK AODRWKRPKK in de le helft van December een bont boezelaareen handmof; een zwarte dames handschoen een blauwe wanteen paar kinderpolsjes twee sleuteltjes aan een ringetjeeen brum houten rozenkrans een ijsstok; een paar brume kinderwantjes een witbeenen mesje een gedragen linnen hemd een zijden heeren halsdoek; een dop van een wagenas een zakje, inhoudende ruim 5een gouden rmg twee gouden medaljonseen blauwkoralen armband met gou den sloteene portemonnaio inhoudende 2,44 een idem, inhoudende 5 ct.; een idem inhoudende f 2 een idem, inhoudende 1,60; een idem, inhoudende 0,80,. (Slot.) Uit de gemeentoraadszaal verzoek ik mijne lezers, mij te volgen naar het 192e huis van de Heerengracht. Daar is de Veroeniging tot werkverschaffing aan Hulpbehoe vende Blinden gevestigd, een inrichting, die de philau thropie in den sehoonsten zin des woords beoefent. Voor zooverre de beperkte geldmiddelen dat veroorloven, woi- den in haar gesticht blinden van alle kerkgenootschappen opgenomen, waar zij uitmuntende gelegenheid vinden om zich nuttig bezig te houden en naar gelang van bekwaam heid een zeker weekgeld verdienen. Op het oogenblik helpt de vereeuiging niet minder dan 103 ongelukkige blinden aan een behoorlijk levensonderhoud. Steeds mocht zij zich in den milden steun der ingezetenen verhengen, totdat vóór enkele jaren de toenemende behoefte dooi de algemeene werkeloosheid veroorzaakt, alsook de op richting van zooveel andere hoogst nuttige vereenigingen de gaven minder ruim deden vloeien. In Augustus van dit jaar was het 25 jaar geleden, dat de Vereeuiging werd opgericht. Hare geschiedenis is gelijk aan die van vele harer zustergenootschappen uit een mosterdzaadje ontstaan is zij tot een boorn opge wassen In 1865 was het de heer D. Bakker, die zich bet lot van één blinde aantrok. Al spoedig vermeerderde het aantal tot zes en werd er een huisje in de fieter Jakobstraat gehuurd waar hun eenig werk verschaft werd dat iu weldadige kringen gereeden aftrek vond. Zoo groot werd het getal dergenen, die om opname ver- zochteu dat men zich reeds in 1868 genoodzaakt zag met 30 hospitanten naar de Warmoesstraat te verhuizen. In 1871 werd rechtspersoonlijkheid verkregeniu Mei 1873 werd de inrichting verplaatst naar de Prinsengracht bij de Rozengracht, totdat zij den 7en Februari 1877 zich in haar tegenwoordig gebouw vestigde. Stille hoop had het bestuurdat het hier vele jaren achtereen zou kunnen blijven, totdat vóór korten tijd de tramplannen het ergste' hebben doen vreezen eu waarschijnlijk een ander onderkomen zal moeten gezocht worden. Het 25jarig bestaan der Vereeniging wenscht het be stuur te herdenken door naast de gewone jaarlijksche nitdeeling van kleedingstukken op het Kerstfeest den verpleegden nog eene extra-gave uit te reiken Om dat denkbeeld te verwezenlijken heeft het zich gewend tot allen, die hart gevoelen voor hunne hulpbehoeftige blinde mede'menschen. Door middel van eene advertentie zijn allen, die de ware liefdadigheid beoefenen willen, opge roepen om een penningske te storten ter bestrijding van de vele uitgaven Mocht deze advertentie niet onder de oogen zijn gekomen van onze lezeressen eu lezersdau nemen wij de vrijheid, daarop hier ter plaatse hun aan dacht te vestigen. Wie bij bet naderende Kerstfeest wel iu den zak zon willen tasten voor zijn miubedeeldeu evenmensch, doch daarvan wordt teruggehouden door de meermalen opgedane ervaring, dat zijne weldaden steeds weder de verkeerden bereiken hij zij indachtig aan de edelo monschenvrienden, die do ougèlukkigen niet. verge ten, welke met de handen nog iets kunnen arbeiden, en hij 'zendo zijne bijdrage aan het adres des heeren mr. H. Ovens, Leidschogracht 16, Amsterdam. Van het gevoelige verlies, dat de journalistiek geleden heeft, mag ik in dezen brief niet geheel zwijgen Zooals mijne lezers zullen weten, is na een lang en smartelijk lijden de hoofdredacteur van »IIet Nieuws van den Dag te Haarlem ontslapen. In het laatst van het vorige jaar wierp de influenza hem op het ziekbed neer waarvan hij zich wel weder oprichttezonder dat zijne oude krachten echter terugkeerden. Wat daarvan nog was overgebleven, werd weggeslnopt door een pijnlijke inge wandskwaal, die hom ton slotte op 61 jarigen leeftijd ten grave sleepte! Zijn heengaan is ontzettend hard voor zijne familiebetrekkingen, die nog steeds door zijno beminne lijke opgewektheid misleid, op volkomen herstel waagden te hopen, maar recht smartelijk is zijn verscheiden ook voor al degenen, die het voorrecht mochten hebben, met hem in aanraking te komen. Welwillend voor zijne onder geschikten oprecht jegens zichzelf en zijne meerderen nauwgezet ten opzichte van diegenen die zijn welver sneden pen kwamen inroepen om hun hulp to ver leen en door middel van zijn veelgelezen dagbladlaat hij in veler harten de liefelijkste herinneringen achter en zal zijn nagedachtenis nog lang in vriendelijk aandenken be waard blijven. Het Nieuws vau deu Dag, in het leven geroepen na de afschaffing van bet dagbladzegel in 1869, heeft onder leiding van de Veer een op nederlandscb jour- nalistisch gebied ongekeudeu bloei bereikt. Toen Simon Gorter in October 1871 zijn werk in handen vau do Veer achterliet, had de courant ruim 10.000 abouuemouten, terwijl zij thans eene oplage van 37 000 exemplaren heeft. Maar niet alleen, dat de verspreiding daarvan is vergroot, ook de inhoud dezer courant is in bijna alle opzichten verbeterd. Wel kan het Nienws ten opzichte van zijne baitenlandsche correspondenten nog lang niet op dezelfde lijn geplaatst worden met de Nieuwe Rot- DOOR PAUL LINDA U. Uit het Hoogduitse h. 41) De deur werd geopend en de directeurdoor het ontzettend gegil opgeschrikt, verscheen iu de wachtkamer. Hii ging langs Grete feu trad op deu zieke toe, die door de verschijning van dezen nieuwen persoon plotseling met zijn gekrijsch ophield. Hij beefde echter zooveel te erger armen en beenen waren in voortdurende bewe ging. De dokter sprak hem vriendelijk toe maai nu barstte Lessen in woeste smaadredenen uit: «Laat mij met rust 1 Ik heb niets te maken met uwe suikerzoete woorden! Schelmen zijt ge, al te gader H< t is een net, fatsoenlijk gezelschap, dat moet ik zeggen! Hoort die ook hier?'' vroeg hij, op Grete wijzende. Dat eerlooze gemeene vrouwspersoon! Ja, kijkt haar maar aan zij is mijne dochter en zij beeft mij hierheen ge brachtzij en niemand anders! Hè, Grete, is het niet zoo Of wilt ge nw vader hier soms verloochenen Ben ik niet nw vader Vertel het den heeren toch want mij gelooven zij niet 1 Ik ben hier immers in het gek kenhuis 1 En nu ben ik weer hier en laten zij mij niet meer los Dat is uwe schuld Gij moest u schamen Doe uw mond toch open en spreek het eens tegen als gij kunt 1 Zijt gij niet weggeloopen Hebt gij u niet voor ons verborgén Ja of neen Zijt gij mij met ontvlucht, toen ik u van dien mooien graaf heb weggehaald om weder een fatsoenlijk meisje van u te maken? Ja of neen Ja mijnheer de directeurzoo doen de dochters van ons arme menschen zij loopen weg met den een of anderen rijken deugniet, verbrassen haar geld en brengen haar vader tot wanhoopDat mooie meisje, dat daar staat, die Grete is een nagel aan mijne doodkist. Ja, kijk de heeren maar aan Zijt gij van uw mooien graaf misschien ook weggeloopen? Hebt gij wat beters gevonden of wat slechtere En zoo n vrouwspersoon wordt bier opgenomen om de zieken te verplegen En dat noemt men eene stedelijke inrichting en daarvoor betaalt meu gemeentebelasting! Een gesticht voor gevallen vrouwen is het, anders niets! Gemeene vrouwspersonen zijn bier anders niets En zijt gij e directeur Laat mij er uit De laatste woorden schreeuwde de razende man mot verheffing van stem toen de directeur weder eene po- ginw wilde doen om hem tot kalmte te brengen. »lk weet wat ik zeg!" brulde bij, »en als hier een van ons gek is dan zijt gij betVraag dat meisje eens ol ik ook de waarheid zeg. Maar zij zal mij wel laten opsluiten, want een meisje, dat hare ouders verlaat en laat ver hongeren eu in een mooi huis mot een graaf hef, geld verbrast, is tot alles in staat. Wacht maar Een nieuwe aanval van woede overviel hem. Nogmaals wilde hij zich losrukken en op Grete toeloopen. Niet dan jnet de grootste moeite werd de ongelukkige door drie bewakers vastgebonden. Het zweet parelde langs zijn voorhoofd en zijn geheele lichaam beefde. Hij knarste op de tanden en stiet de afschuwelijkste verwenschingen tegen Grete uitalleen tegen haar De ellendige de nietswaardigede ondankbare die hem en de geheele familie in het ongeluk had gestort De directeur fluisterde den bewakers iets in. Zij namen Lessen onder den arm en brachtendroegen hem bijna, langzaam en voorzichtig de kamer uitterwijl de on gelukkige zonder ophoudenmet schorre stem zijne dochter het gestichtden directeur de dokters en de bewakers op de rnwste wijze beschimpte Nog een oogenblik vernam men het gelnid zijner stem in de gang daarna werd alles stil. De directeur stond met het gezicht van Grete afge wend bij de beide andere zieken en wachtte blijkbaar op den terugkeer der bewakers. Grete leunde met neer geslagen oogen tegen den deurpost. Langzamerhand kwam zij weder tot kalmte, haalde eens diep adem, drukte de lippen op elkander en bleef wachten. Na eenige minoten keerden de bewakers terug. Zij vernam, dat een van hen tot den directeur zeideThans is hij kalm." De directeur knikte goedkeurend wendde zich' om en begaf zich naar de deur van de ontvang kamer. Toen hij Grete opmerkte, zeide hij »Hadt gij mij iets te vragen, juffrouw?" Grete volgde hem en sloot de deur achter zich. De dokter nam plaats en noodigde Grete met de hand uit ook een stoel te nemen. Tk verzoek u mij mijn ontslag te geven spiak zij kalm maar beslist. Was dat al lang uw plan juffrouw vroeg de directeur »of hebt gij dat thans eerst opgevat?" sZooeven eerst", antwoordde Grete kalm. .Mijn be sluit, is echter onherroepelijk. De zioke dien gij gezien hebt, is inderdaad mijn vader. Wel is het gesticht groot, maar de mogelijkheid van eene toevallige ontmoeting is niet uitgesloten. Bij de gezellige bijeenkomsten in don tuin op de binnenplaatsoveral kan ik hem weer ontmoeten en gij znlt begrijpen, dat ik mij daaraan met kan blootstellen. Zelfs, al werden alle voorzorgsmaatre gelen getroffen, zon ik hier niet knnnen blijven. Ik zou niet in staat zijn mijn plicht behoorlijk te vervullen. Ik verzook u daarom mij onmiddellijk te ontslaan. »Wij zien n ongaarne heengaan", sprak de directeur op hartelijken toon. Gij zijt ons allen door uw ernstigen ijver en nw kalm optreden lief geworden. Gij hebt ons vertrouwen gewonnen en van zulke volkomen vertrouw- bare verpleegsters doet men niet dan ongaarne afstand. Intusschen ik kan nhelaasgeen ongelijk geven en begrijp volkomen de reden die u dit beslnit doet nemen" en als gij zegt, dat het Onherroepelijk is .Onherroepelijk", bevestigde Grete. »Nu dan blijft mij niets anders over dan u op uw verderen levensweg van harte het beste toe te wenscben- Voor de formaliteiten zal ik zorg dragen."

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1890 | | pagina 1