No. 36
Sr ie en IVegentigste Jaargang,
1891.
WOENSDAG
25 MA ABT.
Buitenland.
FEUILLETON.
MIJN VRIEND PARELMAN.
Binnenland.
Novelle van P. F. BRUMNI1S.
COIRASV
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden voor Alkmaar J 0,8©franco door het
geheele rijk 1,
De 3 nummers O,©6.
Prijs der gewone Advertentlën
Per regel ©,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS-
TER ZOON.
Telefoonnummer 23.
BEIjRIR, 'De centrale afdeeling der Kamer heeft
besloten de verschillende in overweging gegeven begin
selen voor de nieuwo regeling van het kiesrecht afzon
derlijk te onderzoeken en over elk daarvan hare meeningen
kenbaar te maken, opdat de regeering een wetsontwerp
knnne voorbereiden, waarvoor de goedkeuring der Kamer
met groote meerderheid kan worden gehoopt. Het daartoe
gedaan voorstel ging uit van de heeren Bols (doctrinair
liberaal) ec 'Janson (radicaal) en werd door al de leden
der afdeeling.behalve de heeren Prère en Saiuctelette
(linkerzijde) aangenomen welke laatsten het bestreden.
De regeering had doen weten, dat zij geenerlei wetsont
werp zqe ^voorstellen alvorens de meoning der afdeeling
over de verschillende geopperde beginselen te kennen.
De minister van binnenl. zaken hééft aan de provin
ciale gouverneurs een schrijven verzonden, om te waar
schuwen tegen landverhuizing naar Brazilië en andere
zuid-amerikaansche staten.
DUITSCHIiAAD. Vóór ongeveer veertien dagen
kwam in het Berliner Tageblatt een bericht voor, in
een Weener blad het eerst in herinnering gebracht, dat.
voor ongeveer 5 jaren een hoog geplaatst prnisisch amb
tenaar -van een nog hooger geplaatsten ambtenaar eenige
honderdduizenden mark ontvangen had uit oen fonds,
met een W. aangeduid, om zijnen -schoonvader uit gel
delijke moeielijknedeu te redden. In de vorige week vroeg
de hannoverscho afgevaardigde Tram in, nationaal-liberaal,
in den Rijksdagof de regeeriug het niet zou willen
tegenspreken. Nadat een van de aanvoerders dier partij
verklaard had, dat die afgevaardigde geacht moest wor
den alleen voor zich zeiven te sprekenwant dat de
partij niet besloten had tot het vragen dier inlichtingen
aan de regeering, werd de zaak niet verder behandeld,
daar de regeering niet antwoordde. Daarop was in de
Staatscourant van den 19 eene ofScieele mededeeliug te
lezen, dat er geen grond bestond voor de geruchten, als
zou dr. von Bötticher, Rijksminister van binnenl. zaken
en vice-president van den pruisisehen ministerraad niet
lang meer kunnen aanblijven. In eenige bladen is na
dien tjjd, blijkbaar van wege de regeering, de ware toe
dracht van het indertijd voorgevallene verhaald. Ge
noemde minister had voor ongeveer 5 jaren zijn ontslag
willen nemen wegens de geldelijke moeieiijkheden, waarin
zijn schoonvader verkeerde. Die moeielijkheden waren
wel voorloopig nit den weg geruimd door een voorschot
van 335.000 mark, door vrienden van den minister aan
zijnen schoonvader verschaft, doch minister von Bötticher
voelde zieh daardoor gedrukt en achtte het wenschelijk
heen te gaan. Prins Bismarck echter wilde zijnen be
proefden medewerker niet gaarne missen en Keizer Wil
helm die .den minister bijzonder hoog schatte wegens
zijnen onvermoeiden ijver in de zaJsen van sociale wet
geving, maakte ten slotte een einde aan zijne bezwaren,
door hem de noodige som te zenden tot afbetaling van
genoemd voorschot. Prins Bismarck overhandigde dat
geschenk des Keizers aan den minister en deze wetende
20) —o—
Inmiddels had Baak den tijd gehad, Ka&tje's artistieken
bloemruiker in oogenechouw te nemen en jawel, daar
stond de roosdie v.oor Louise's boezem bestemd was
geweestzoo profaan mogelijk tusschen allerlei slag van
bloemen met keukenmeidachtigen kunstzin niet in den
delftscben pot, maar in een melkkan zonder oor geprest.
Het was duidelijk te zien., dat de vermaarde roos er pas
was ingestoken en als het ware e6n onafhankelijk deel
van den in elkaar gedrongen bos uitmaakte.
Baak nam ,de roos er uit en zei lachend
Kijk die roos valt er uit, Kaatje. ïk mag ze immers
wel hebben T'
»Wel zeker, lUteheer," zei Kaatje; meheer mag den
heeten bouqet wel meenemen of wil ik ze in het ketoor
brengen
«I)ank-je, meid." En Baak wilde heengaan; maar Kaatje
keek hem zoo buitengewoon vertrouwelijk aandat ook
hij tot vertrouwelijkheid werd gestemd. Hij meende eens
klaps een niet te versmaden bondgenoot in de oude ge
trouwe te zien.
»Zeg eens Kaatjezei hij»je bent al heel lang bij
de familie hè
5 Het wordt in de volgende maand al twintig jaar,"
zei Kaatjeeen geschilden aardappel in de teil, die naast
haar stond werpende en een ongeschilden dito nit het
mandje nemende, dat aan do andere zijde was geplaatsten
terwijl ze dezen met ongeëvenaarde handigheid onder het
mes nam vervolgde ze met groote radheid: «Twintig
jaar, ziet uwé- ik heb al do kinders zien geboren
hoe Z. M. meer dan eens dergelijke hulp verleende aan
door hem bijzonder gewaardeerde officieren en ambtenaren,
die buiten hunne schuld in verlegenheid geraakten
vroeg niet vanwaar dat geld kwam, uit 's Keizers par
ticuliere kas of uit de «ter beschikking van Z. M." ge
stelde gelden. Dat het geld nit het Welfenfonds had
kannen genomen zijn, werd met geen enkel woord aan
geduid of vermoed. De minister nam het in ontvangst
als een voor hem eervol bewijs, hoe de Keizer zijne
diensten waardeerdeen toen de nu regeerende Keizer
vernam, welke de toedracht was geweest van de zaak
heeft minister von Bötticher, die zijne portefeuille dezer
dagen ter beschikking van den Keizer gesteld had, ten
antwoord ontvangen, dat Z. M. gelijk vroeger het groot
ste vertrouwen in hem bleef stellen.
In de laatste dagen van de afgeloopen week is in het
noorden vooral in Sleeswijk, zooveel sneeuw gevallen
dat het verkeer wederom groote vertraging onderging
Ook te Berlijn viel veel sneeuw.
DE¥EM4RKE1N. Het Folkething heeft hot door
de regeering ingediende wetsontwerp betreffende het
ondersteunen van oude en zieke werklieden bewerkt
naar de verzekeringswet in Duitschland, aangenomen met
59 tegen 28 stemmen van de uiterste linkerzijde.
ERAAJKRl.fK. President Carnot zal, vergezeld van
den minister van binnenl. zaken Constans, op 7 en 8
Mei de feesten bijwonen, welke te Orleans gegeven zullen
worden ter herinnering aan den intocht van Jeanne d'
Arc in die stad. Vervolgens zal hij oen bezoek brengen
aan Limoges, zijne geboorteplaats, en Toulouse.
De minister van financiën zal een wetsontwerp indie
nen om de belasting op voor de gezondheid niet scha
delijke dranken te verlagen met 79 millioen francs en
dit verlies goed te maken door de verhooging der rech
ten op alkohol van löö1^ tot 195 fres. per vat.
De Senaat en de Kamer zijn den 21 tot 21 April a.s.
uiteengegaan.
Sl'AAfJE. De Koningin-Regentes is ongesteld en
was den 22 genoodzaakt het bed te houden.
VEREENIEDE STATEA. Tc Chattanooga in
Tennessee ontmoette de rechter Dobbs zijnen schooonzoon
Gossettmet wien hij niet op den besten voet stond. Er
ontstond eene woordenwisseling, welke daarmede eindigde,
dat de rechter een revolver uit den zak haalde en zijnen
schoonzoon doodschoot.
XDID-IiKERIKA. De troepen van president Bal-
maeeda zijn ineen belangrijk gevecht bij Iquique geslagen.
De aanhangers van den president verminderen steeds.
Officieren en troepen liepen met wapenen en bagage tot
de troepen van het chileensche congres over. Het voort
bestaan der regeering werd daardoor ernstig bedreigd.
De oproerliugon hadden Anto-fogasta gebombardeerd.
worden. Lonisjeof juffer Lonise, zal ik maar zeggen,
het eerste. Ik was er zeivers bij. Meheer en mevrouw
waren juist een jaar .en zes weken getrouwd, en mevrouw
liep op 't
«JaKaatjeviel Baak haar snel in de rede. De
jongen keek altijd pp zijn dierbare roos en hij was te
dichterljjk gestemd, om een relaas te hooren, dat zijn
dichterlijke stemming kon verstoien. «Het is goed,
Kaatje. En het kind werd geboren zooals je zeien de
andere kinderen werden ook geboren
Maar Kaatje was geen vrouw om den draad van haar
gesprek zoo maar terstond te laten glippen. Ze had haar
aardappel weer afgewerkteen nieuwen ter hand geno
men en vervolgde: «Ja, meheertje-liefik heb hier al
wat overbrachtin de vermieljedat is van belang,
hoor-je. Mevrouw liep op 't
«Nu goed zei Baak weer, «en 's ochtends lag
er een kind in de wieg.''
«Och, lieve help! Jade mannen denken, dat het
maar zoo gemakkelijk gaat
Baak kreeg het benauwd. Wat. was hij begonnen? Hij
moest aan het gesprek eoq einde maken, en zei: «Nu,
Kaatje, dat moet je maar eens op een anderen keer ver
tellen ik ga aan mijn werk."
«Goed, meheer," antwoordde Kaatje, haar aardappel
in de teil werpende met een plons, die Baak de droppels
in de oogen deed springen.
Baak deed eenige schreden in de richting van de tuin
deur, keerde toen eensklaps terug en zei«Er loopt hier
allerlei slecht volk rond, Kaatje, en ik geloof dat er voet
stappen in de tuin staan die niet van ons zijn."
Kaatje richtte eensklaps het hoofd op. Ze keek Baak
veelbeteekonend aantoen zag ze om naar de keukendeur,
om zich te overtuigen dat ze niet beluisterd werd, boog
het hoofd voorover en zei heel zachtterwijl ze beide
handen die het mes en den aardappel hielden, op de ven
sterbank liet rusten «Het is hier niet zeuver, meheer;
maar het binnen geen dieven die door de achterdeur
kommen. Ik geloof dat ik mevrouw eens zal waar
schuwen."
Tweede Kamer.
Registers van den Burgerlijken Stand
te Alkmaar.
Bij de behandeling van het wetsontwerp tot voorziening
in het gemis aan dubbelen van de registers van den
burgerlijken stand die bij den brand in het stadshuis
in 1890 te Alkmaar zijn verloren gegaan opperde de
heer B o r e e 1 eenige bedenkingen tegen de wijze, waarop
de regeering deze voorziening voorstelde. Volgens bem
zon het collationneeren moeten geschieden niet door de
rechters maar door bijzondere ambtenaren door den
minister te benoemen in de verschillende gemeenten.
Dan was de overbrenging der registers naar Alkmaar
mede onnoodig.
De heer Van der Kaay meende ook dat het
vervaardigen der afschriften beter kon geschieden in de
verschillende gemeenten zelf.
De minister van justitie verzekerde dat het
collationneeren zeer goed mogelijk is zonder buitenge
woon tijdverlies. Te Maastricht had de president inder
tijd 36,000 akten alleen gecollationneerd in 2 a 3 jaar.
Van het depart, van justitie zou geen enkele ambtenaar
kunnen worden gemist voor het collationneeren. En als
het in 2 jaar moest gebeuren, in plaats van in 10, ge
lijk hij voorstelde, zou men een groot aaütal ambte
naren noodig hebben. Ongewensckt ware het de afschriften
te doen vervaardigen door klerken op de gemeentelijke
secretarieën omdat dit dan enkel zou kunnen geschieden
onder toezicht van den verantwoordelijken ambtenaar van
den burgerlijken standdie intusscheD zeer vaak afwis
selt of vervangen wordt.
De heer W. K. van Dedom bestreed het stelsel
van den minister.
Bij art. 1 verklaarde de heer Borgesins, dat de
commissie van rapportours eenstemmig meendedat het
beste was, het maken der afschriften toe te vertrouwen niet
aan den griffier bij de rechtbank te Alkmaarmaar aan
de ambtenaren van deu burg. stand in de betrokken
gemeenten. Vooral na de erkentenis van den Minister,
dat het reebtsgebouw te Alkmaar aan brandgevaar bloot
staat was het amendt. aanbevelenswaardig.
De Minister ontkende dit gezegd te hebben. Hij
had gezegddat het rechtsgebonw te Alkmaar niet
meer brandgevaar opleverde dan ieder ander gebouw en
zeker minder dan vele gemeentehuizen in plattelands
gemeenten. Bij aanneming van het amendement zou hij
schorsing der beraadslaging moeten vragen.
De heeren Clercx en Borgesins verdedigden
het amendt., waardoor de snelheid van den arbeid zon
worden bevorderd en het gevaar voor verlies der en
kelen bij brand in de gemeentehuizen voorkomen.
De heer Heemskerk bestreed het amendement
terwijl de Minister volhield dat de juistheid van uit
voering bevorderd werd door het regeeringsstelsel. Bij
aanneming van het amendement zou de Minister niet
weten, hoe hij de wet zou moeten uitvoeren.
«Ah zei Baak en hij wilde nog iets zeggen maar
hij werd eensklaps afgeleid. De gangdeur naar den tuin
werd geopend hij wendde het hoofd om, en Louise, met
een grooten tuinhoed optrad naar buiten. Ze zag hom
niet en ging den tuin in. Hij ging stil heen naar zijn kantoor-
Toen hij 's middags tegen etenstijd naar «de Kroon" zou
gaan wachtte hij Betje open toen hij haar in de gang
hoorde kwam hij met den hoed op en den stok in do
hand uit het kantoor en zei: «Betje, ik kom dezen avond,
niet vóór elf uur hier om te slapen. Wil-je dit aan de
dames zeggen Ik heb den huissleutel bij me en zal voor
de sluiting zorgen. Znl-je de tuindeur grendelen
«Zeker meheer," zei Betje, wier levendig Oog flikkerde..
Baak ging en 's avonds toen de schemering viel
wandelde hijmet zijn stevigen landmeters-stok gewa
pendhet dorp eens om en kwam weldra op het voet
pad, dat langs het huis van zijn chef liep. De tuindeur
van den tuinier was gesloten maar die van den patroon
was nog open dit bemerkte hijtoen hij er even tegen
drnkte. Hij knikte goedkeurend want hij scheen niet
anders te hebben verwacht. Zachtjes schoof hij do deur
verder open keek eens in de vallende duisternis rond
luisterdeen toen hij niets hoorde, sloop hij binnen
drukte de deur op een kier, en ging omzichtig den tuin
in. Er was niemand en het was doodstil. Boven in het
hnis waren twee ramen verlicht. Daar zaten mevrouw
en Louise. Het eene raam was hoog opgeschoven en hij
zag Louise's slanke gestalte, die zich voor de lamp heen
en weer bewoog. Ze schonk theeze plaatste een kopje
voor haar moeder en een t weede op de tafel vóór haar
stoeltoen ging ze weer zitten en las.
Baak stond een poos te staren naar de bekoorlijke
verschijning, die daar zoo kalm nederzat, met den elle
boog op de tafel geleund en met het schoone hoofd in
de hand. Hij zuchtte en vergat de wereld om zich heen.
Het was zoo doodstil in het ronddat Baak onwille
keurig naar de boomen opzagals vroeg hij of hun.
bladeren het poëtisch ritselen hadden vergeten. Het keu
kenraam stond ook open de lamp brandde op de tafel.,
en bij de tafel zat Kaatje in een zaligen dnt.
