Mr. W. van der Kaay. Feuilleton. No. 71. Drie en Negentigste Jaargang. 1891, 'ZONDAG 14 JIINI. Dit nummer bestaat uit 2 bladen EERSTE BLAD Herstemming op 23 Juni. Beëindigde en nog hangen de geschillen. HERFSTBLOEMEN. Oorspronkelijke Novelle, arelTchtraSeld+b| h<Lm °P en but scheen ALKMAARSCHE 0 RA1ÏT. Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar/ O,SO; franco door het geheele rijk 1, De 3 nummers 0.06. Prijs der gewone Advertentlën Per regel 0,15. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS- TER ZOON. Telefoonnummer 23. Der vrijzinnige partij in dit district zij met aandrang aanbevolen, den tijd, die ons nog van de herstemming scheidt, niet ongebruikt te laten voorbijgaan. Men r e k e n o er niet op, dat de herstemming ons wel de zege zal bezorgen. Het is de plicht van ieder onzer, in zijn kringte bevorderen dat alle krachten dins dag, don 23, in het vuur komen. De kiesvereeniging Eensgezindheid" hier ter stede heeft reeds bij de eerste stemming blijk gegeven dat zij ernstig naar eene goede organisatie streeft en flink haar best gedaan. Ook nu zal zij zich weder wel inspannen, om hare geestverwanten in deze gemeente zooveel mogelijk hunne stemmen te doen uitbrengen. Maat laat men ook buiten niet stil zitten. Alleen aan de Langedijken heeft men dinsdag bij den grooten slag, goed gestemd overal elders in ons district slecht. Te Wieringerwaard o. a., waar anders geen kiezer thuis blijft, werden er 44 gemist, te Schoorl bleven er 81 thuis, te Barsingerhorn 108, te Heerhugowaard 10,3, te Heiloo 75, te Haringkarspel 98, te Nieuwe Niedorp 89 enz. enz. Voor ijverige personen in die plaatsen een ruim arbeidsveld Men verzuime dan ook geen enkel geoorloofd middel, om de vrienden op te wekken te stemmen op Wij hebben nog tien dagen voor den boeg. Als men nu begint, dan kan men o. i. gemakkelijk aan alle bij de eerste stemming weggebleven vrienden een bezoek brengen en hen door een warm woord opwekken om hun kiezersplicht te vervullen. Men late dan ook dit beste aller middelen niet ongebruikt. Tusschen Nederland en de Pransche Republiek bestond sinds jaar en dag een geschil over de grenzen van beider bezittingen in Guyana. Is de Lawa of de Tapanahoni do grensrivier tusschen het Nederlandsche Suriname en het Pransche Cayenne Zoo luidde de hoofdvraag waaromtrent de beslissing eindelijk door de regeeringen van beide landen aan den Keizer van Rusland als scheids rechter werd opgedragen maar deze scheidsrechter wenschte kort na die opdracht een uitbreiding zijner bevoegdheid. Het was mogelijkdat na onderzoek geen der beide genoemde rivieren de grens tusschen Neder- landsch en Pransch Guyana bleek te zijn, en voor dat geval wenschte de scheidsrechter ook de bevoegdheid te bezitten om tusschen die twee rivieren een grens vast te stellen. Die wensch. van den Keizerlijken scheids rechter heeft destijds velen hier te lande bezorgd ge maakt. Niet zonder reden. Waarom dringt hij er zoo k •io0Laa° dat zlJn b0voegdheid aldus worde uitge breid? Waarom weigert hij zelfs de opdracht tot scheids rechter aan te nemenzoo die wensch niet vervuld wordt Dus werd door velen gevraagd en het ant woord scheen voor de hand te liggen omdat hem uit de nu reeds ontvangen voorlichting is geblekendat waarschijnlijk beide landen op het betwiste terrein eenige aanspraak hebben, en er dus niets anders zal overblijven can bet, zoo goed en zoo kwaad als dit mogelijk is, tusscheu beide te verdeelen. Z 0 go«d_en zoo kwaad als dit movelij.k is. Daar lag juist voor ons het groote bezwaar; want indien niet eene der beide rivieren als grens kon worden aangenomen, dan moest er een grenslijn worden getrok- i°VeJ d,', en b°e zou dit mogelijk zijn in geheel onbekende, wilde, met bosschen bezette bergstreken? Was van zulk een regeling wel iets anders te wachten dan voortdurende geschillen met Frankrijkherhaalde botsingen en gevechten misschien tusschen de personen aan wie door het Nederlandsche of het Pransche kolo niale bestuur vergunning was gegeven om op terreinen die aan de grenzen liggen, goud te zoeken? Voor een ander doel wordt in die streken geen land gevraagd en goudzoekers zijn nu juist niet de meest bescbeidTnon en minst doortastenden van het menschelijk geslacht; vau ■m kau allerminst verwacht worden dat zij in hun wilde jacht naar goud met groote nauwgezetheid de toch ïeeds moeielijk te vinden grens tusschen het Nederland sche en het Fransche grondgebied zullen zoeken en eer- ïedigen hun gouddorst zal de oorzaak zijn van menige vijandelijke ontmoeting, van allerlei grensgeschillen tusschen de besturen der beide koloniën en van einde- looze moeielykheden met Frankrijk. Liever nog dan zulk een verdeeling van het betwiste grondgebied, zeiden sommigenzouden wij de toewijzing van het geheele terrein aan Frankrijk zien. Gelukkig is een "beslissing gevallen, die ons voor deze moeielijkheden bewaart. De Keizer van Rusland heeft et geheele gebied tusschen de rivieren de Lawa en de lapanahoni aan Nederland toegewezen en de Lawa tot grensrivier tusschen de beide koloniën verklaard. Zoo zal er voortaan met meer getwist kunnen worden over de vraagof Nederland dan wel Frankrijk bevoegd is over eemg terrein te beschikken maar over de beschikkin gen, die in de laatste jaren vóór deze beslissing hebben plaats gehad, kunnen de geschillen menigvuldig zijn De Gouverneur van Cayenne heeft namelijk niet geschroomd, hangende het geschil geheele landstreken tusschen de beide rivieren aan Fransche goudzoekers toe te wijzen en volgens de beslissing van den scheidsrechter zal Neder land de »te goeder trouw verkregen rechten" van deze x1 ranschen moeten eerbiedigen. Noodlottiger twist dan het zoo even vermelde en Ge lukkig besliste tusschen Nederland en Frankrijk teistert een ander deel van Zuid-Amerika. Maanden lang woedt reeds in Chili de burgeroorlog tusschen de aanhangers van den President, die zich onlangs door het hem trouw gebleven deel des lands heeft laten herkiezen en die van het Congres, dat den President tot aftreden wil nood- .zakon. Hoe jammerlijk slecht moet wel de. organisatie van het land zijn, of wel hoe verdorven de geest van be stuurders en bevolking, hoe af keerig van het eerbiedigen van de wet en van de beslissingen, krachtens de wet en de door haar aangewezen machten genomen of te nemen, waar dergelijke geschillen door een burgeroorlog mooten worden beslist Gevechten te land en te water worden geleverd, land- en zeemacht vernietigen elkander, steden worden geplunderd, landstreken verwoest, stroo men bloeds worden vergoten, om een geschil uit te maken, waartoe in een land waar de wet geëerbiedigd wordt de uitspraak van een hoogste gerechtshof, de beslissing der volksvertegenwoordiging of een Kamerontbinding voldoende zou wezen. Op een ander punt van de nieuwe wereld in do_ republiek Haïtiwaar in het vorige jaar tusschen de beide negergeneraals Hippolyte en Legitime een langdurige burgeroorlog werd gevoerd, is die opnieuw uitgebroken of door den tegen woordigen President Hip polyte. die eindelijk zijn tegenstander had overwonnen misschien reeds in bloed gesmoord. Uit nadere berich ten zal toch moeten blijken, of het bloedbad in de hoofdstad werkelijk alle verzet heeft onderdrukt dan wel of wij nienn slechts het begin der ellende hebben te zien. Zekerheid, dat tusschen sommige der republieken van Midden-AmerikaCosta RicaGuatemala, Honduras, Nicaragua en Salvadorniet opnieuw een langere of kortere oorlog zal uitbreken bestaat evenmin afs voor een bestendige handhaving van het bestaande gezag in de Argentijnsche republiek of Venezuela. In Brazilië heeft mtusscben de vervanging van het keizerrijk door de republiek op zeer rustige en geleidelijke wijze plaats gehad en zijn tot nog toe althans de binnenlandsche onlusten of burgeroorlogen, die sommigen vreesden, uitgebleven. Tusschen Frankrijk en Engeland of liever tusschen Frankrijk en de Engelsche kolonie New-Fonnd- land zullen de geschillen over de rechten der Fransche visschers, om aan de kusten en op de banken van het eiland hun bedrijf uit te oefenen, op vredelievende wijze worden beslisten naar het schijnt zelfs nog al naar genoegen van de voornaamste belanghebbenden, de New-Found 1 andsche visschers zeiven maar ook al ware dit. laatste niet het geval er behoeft geen vrees te be staan, dat in den tegen woordigen tijd over geschillen van dezen aard tusschen een paar groote mogendheden een oorlog zal uitbreken. Ook tusschen Engeland en Portugal is de twist over de grenzen van beide bezittingen in zuid-oostelijk Afrika door een nieuw verdrag beëindigd, dat gelukkig aan beide partgen voldoet En zullen de geschillen tusfchen Hollanders en Engelschen in Zuid-Afrika altijd op vrede- hevende wijze en bij minnelijk verdrag worden bijgelegd e Zuid-Afnkaansche Republiek wordt allengs meer door den aanleg van spoorwegen uit haar toestand van afzon dering verlostmaar komt daardoor ook steeds meer (2) Door Debora van de Velde. o Maar als de man dan den geheelen dag ingespannen had gewerkt, gevoelde hij des avonds ook behoefte zich te ontspannen en alzoo bleef ook hij het eens begonnen leven volhouden, al begreep hij ook, dat het op den duur niet houdbaar was. Weldra begonnen dan ook de gevolgen van die levens- wgze zich te doen gevoelen. Er kwamen voortdurend rekeningen ten huize van dr. van Voorne, die op betalina moesten wachten. Otto zag met schrik den stapel grooter worden, en huiverde bij de gedachte, dat hij ze niet zou knuneji voldoen. Bet kon niet anders of de zorg die hem drukte moest invloed op zijn humeur uitoefenen, te meer, daar Marie als hg er met haar over sprak, zich wel mistroostig toonde maar altijd beweerde, dat zij toch niet zuiniger kon ziin en evenmin alles alleen af kon, Otto zweeg dan, zuchtte eens en peinsde op middelen om meer geld te verdienenhij hoopte nog steeds dat de menschen nog mets van zijne omstandigheden af wisten, en droomde soms van onverwachte uitkomst waardoor hij zijne schulden zou kunnen voldoen Toch bleef het niet onopgemerkt bij zijne leerlingen, dat hun docent telkens prikkelbaarder werd en veel minder van hen kon verdragen dan vroeger. Zoo was het ook heden morgen geweest. Onder de les gaven de jongelui der derde klasse hem gedurig reden tot ergernis, en hij was niet in eene stemming om dat te verdragen of zooals hij vroeger zou gedaan hebben hen met een enkel beschamend woord tot de orde te' roepen. Hg maakte zich driftig en ging zelfs zóó ver, dat hij een der woeligste knapen op onzachte manier Duiten de deur zette. Was de orde hierdoor hersteld, de geestvan verzet, welke enkelen scheen te bezielen, was er niet op verbeterddit moest hij tot zijne groote kwelling ervaren._ Terwijl hij bezig was, eenig werk na te zien en wreveliger dan men dit van hem gewoon was de fouten gispteving hij een gefluisterd gesprek op tusschen een paar dicht bij hem zittende jongelui. le °let' dat ons Voorntje lastig wordt", zeide hoofd3" Zek9r vandaa& muisenissen in zijn »Oeh", zei de ander, «het is n i o t te verwonderen als men alle dagen door beren omringd is, moet men zelf wel een brombeer worden." Een onderdrukt lachen volgde op die woorden, en toen hij even omzag en s t i 11 e gebood, trof hem van den tweeden spreker een uittartende blik en klonk het hom tegen »Och, mijnheer, ik vroeg maar aan Willem of hij ook wist, hoeveel soorten van beren er waren, weet u dat ook fondör den ondeugenden knaap te antwoorden, had hii zich omgewend en was met het onderwijs voortgegaan; doch het was hem eene verlichting, toen de les afgeloopen was, en het uur sloeg om naar huis te gaan. In sombere, moedelooze stemming, kwam hij bij ziine vrouw; op haar vraag of hem iets deerde, had hij hoofdpijn voorgewend, en ja, hij had ook hoofdpijn, zgn slapen klopten, hij had behoefte om alleen te wezen en toch, t o c h had hij zich zelf wel willon ontvluchten En zoo zat hg dan nu op zijne kamer, peinzende hoe hg het groote vraagstuk, om een einde aan zijnen benarden toestand te maken, zon oplossen, en zich zelf afvragende of hg de achting en het vertrouwen zijner leerlingen nog weer zou kunnen herwinnen. Had hij op dit oogenblik in het hart zijner leerlingen kunnen lezen hg zou tot de ontdekking gekomen zijn, dat daarin nu reeds s p ij t huisde over de onordelijk heden, welke dien morgen hadden plaats gehad, en allen zonder onderscheid verontwaardigd waren over de bruta liteit van hdn makker. Immers, dat de heer Voorne die lompheid niet had bestraft, maar zich zwijgende had af gewend, had het medegevoel der ande.e scholieren ge- zTo heette Z rr6n Z TdS g6Wee8t' die Hans Gover8, zoo heette de knaap, te kennen hadder, gegeven, dat zii zijne grap laag en gemeen vonden Hoch daarvan wist dr. van Voorne niet af. Voor zijne erbeelding zag hg zich voor goed het ontzag tegenover rodenT ontnomen en bij beschuldigde zichzelf, er reden toe te hebben gegeven, zoowel door zijne drift en wrevel van dien morgen, als doordien de hatelijkheid van den ondeugeuden knaap waarheid bevatte We l. kM»tal gevolgd door een zwaren donder- SSl l'T( T Uit Z1Jn oePe'ns opschrikken. Haastig sloot hg het veièter, en keek huiverend naar de dThS.l i no£maals kliefde een bliksemstraal de lucht een slag nog zwaarder dan de eerste dreunde - een weldadige regen viel in stroomen neder en bracht verkwikking aan - de bui dreef af - de lucht klaarde op de zon baande zich een weg door de lichtgrijze wol- k n eene prachtige regenboog vertoonde zich aan den hemel en het was Otto, of hij eene stemme hoorde, die hem profeteerde van eene betere toekomst, die ook voor hem nog fe veroveren wasindien hij den strijd niet vreesde, maar in Godsnaam ook een onweder in den huiselijken kring trotseerde om bevrijd te worden van de ™nïh°M ZOrgen' waarin hiJ door zijne zwakke toege vendheid was geraakt. Toch was hij heden nog niet in eene stemming om bedaard™^ SP hlJ' geVOelde zich daartoe niet bedaard genoeg, evenwel, er moest iets gedaan worden In de allereerste plaats was het noodif geld bTeente te'^betalen^ondat6hfP°edig mo&ehJk ziJne schulden te betalen, opdat hg met opgeheven hoofd onder zijne k3n ?Z°R" nD6n v?rschÜnen-' Doch, hoe daaraan komen Bij zijne vrienden leenen zou het kwaad maar verergeren, bij zijne ouders, hij wist het dat hij daar met behoefde aan te kloppendaar a s een lichtstraal uit den hoogen. Als hij eens .ging naar zijn ouden vriend en beschermer, den emeritus

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1891 | | pagina 1