UIT SIBERIË.
No. 83.
Drie en KTegentigste Jaargang.
1891.
ZONDAG
Dit nummer bestaat uit 2 bladen
EERSTE BLAD7
Officiéél Gedeelte.
SLUIS aan de ZES WIELEN.
wielen, op MAANDAG, 13 Jnli
1891des namiddags, weder voor
de vaart GEOPEND zal zijn.
FEUILLETON.
12 JULI.
Prov. Staten v. Noordholland.
ILkllLlRSCHU COURANT.
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden voor Alkmaar/ 0,80; franco door het
geheele rijk 1,
De 3 nummers 0,06.
Prijs der gewone Advertentiën:
Per regel O,ld. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS-
TER ZOON.
Burgemeester en Wethouders van Alkmaar brengen
ter algemeene kennis, dat de SLUIS AAA DE ZES
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, A. Maclaine Pont.
11 Juli 1891. De Secretaris
Nuhout van der Veen.
Hartverscheurend zijn do menigvuldige berichten, die
in de laatste tijden door vele dag- en weekbladen jegens
de verdrevene Russische joden vermeld worden. Het zou
overbodig zijn, hier in dit blad in herhaling te treden
doch welk reehtdenkonde hnivert niet en wie blijft, ge
voelloos bij het lezen, dat millioenen mishandeld, eerst
tot armoede gebracht en daarna nit hun land weggejaagd
worden. Vrouwen, kinderen, zieken en grijsaards zonder
onderscheid, hun leven heeft geen waarde, zij mogen
geen toekomst geen rust kennen.
In het beschaafde Europa kan men dit niet aanzien,
wijd en zijd strekt men de hand tot redding uit. Nood
wordt gelenigd en zooveel mogelijk verzacht, maar waar
zoovele millioenen uitgezogenverguisd en vertrapt
worden, daar is meer dan verzachting der ellende, daar
is krachtdadige hulp noodig.
In alle deelen der wereld doet men pogingen, gelden
bijeen te brengen voor die arme verdrukten alle ge
zindten verheffen hun stem tegen de gruwelen gepleegd
en wijd en zijd wordt er in alle kringen krachtdadig tot
liefde aangespoord, en om de weerloozen ter hulpete snellen.
Liefde is het edelste gevoel des harten. Liefde is een
kracht, die tot groote, edele en glorierijke daden en tot
zelfopoffering geschikt maakt. Maar evenals iedere kracht,
moet ook de liefde zich in daden niten die het alge
meene welzijn bevorderen smarten verzachten en tegen
ellende strijden. Heil hem derhalve, die dezelve bewijst
aan vreedzame burgersdie nit hun land verjaagd en
tevens tot den bedelstaf gebracht zijn moeielijke zwerf
tochten moeten ondernemen om zich een nieuw vaderland
te zoeken waar edeler en menschelijker voelende harten
kloppen waar voor de wet allen gelijk zijn. Op
(1) -o-
door
I. M. DOSTOJEWSKY.
Inleiding.
In de afgelegen streken van Siberië, te midden van
steppen, hergen of ondoordringbare wouden, treft men
hier en daar kleine steden aan, onaanzienlijk en geheel
van hout, sommige met dnizend, vele met twee duizend
inwoners, met twee kerken de eene in de stad, de
andere op het kerkhof. Deze steden gelijken meer op
een welvarend dorp in de nabijheid van Moskou dan op
een stad. Zij zijn gewoonlijk ruim voorzien van vrede
rechters, hunne assessoren en andere mindere ambtenaren.
Over het algemeen is in Siberië, ondanks de koude, de
staatsdienst bijzonder aangenaam. Er leven daar eenvou
dige en behoudende menschen de wetten zijn oud, hecht
en door de eeuwen geheiligd. De ambtenaren, die, naar
recht en billijkheid, de rol van Siberischen adel spelen,
zijn of geboren of genaturaliseerde Siberiërs, of Rassen,
die voor het meerendeel uit de hoofdsteden afkomstig
zijn en door verhooging van inkomen, door dubbel reis
geld en verleidelijke verwachtingen in de toekomst, aan
gelokt zijn geworden. Zij, die het raadsel des levens
vermogen op te lossen, blijven bijna altijd iu Siberië en
vostigen er zich mot genoegen. Na verloop van tijd
plukken zij er rijke en zoete vrachten van. Maar de
anderen, lichtzinnige menschen die niet in staat
zijn het raadsel des levens op te lossen, vervelen zich
in Siberië en vragen zich met bezorgdheid af, waarom
Telefoonnummer 33
verschillende wijze worden pogingen aangewend om
voor dit doel gevolg te geven aan het verzoek van het
hoofdbestuur der Alliance Israélite Universelle, Geweste
lijke Afdeeling Nederland en zal dientengevolge alhier
met toestemming van Burgemeester on Wethouders op
Dinsdag, den 14 Jnli aanstaande, van wege het plaatselijk
comité, afdeeling Alkmaar, oene schaalcollecte worden ge
houden die ten zeerste in uwe protectie wordt aanbe
volen en naar wij hopen met een goeden uitslag moge
bekroond worden. Het plaatselijk comité voornoemd,
A. PRINS Az., Voorzitter.
L. ELTE, Peuningmeester.
J. L. CALKOENE, Secretai'is.
Zitting van den 9 bijgewoond door 64 leden,
lot buitengewoon lid van Ged. Staten werd met 59
stemmen op nieuw benoemd de heer mr. J. F. T. van
Valkenburgdoor wien die benoeming is aangenomen.
De rekening der provincie over 1889 is vastgesteld.
Bij monde van den heer De Boer werd rapport uitge
bracht omtrent de stukken van financieelen aard.
Bij monde van den heer Rozendaal omtrent de voor
dracht tot toekenning van subsidie ten behoeve van de
uitgave van het jaarboekje voor Noord-Holland van 1892.
Overeenkomstig de conclusie vau dat rapport wordt
besloten aan de firma Ipenbuur en Seldam te Amster
dam, ten behoeve van het door haar voor 1892 uit te
geven «Jaarboekje voor do provincie Noord-Holland",
eene bijdrage uit de provinciale fondsen te verleenen van
ƒ200 en Ged Staten te machtigen jaarlijks tot wederop-
zegging toe ƒ200 voor dat doel uit te trekken.
Aan de Amsterdamsche afdeeling der Vereeniging tot
bevordering van Fabrieks- en Handwerksnjverheid in
Nederland is, voor drie jaren, ingaande met 1892, een
subsidie ten behoeve van de ambachts-teekensohool ver
leend van ƒ2000 'sjaars.
Aan bestuurders der Zeevaartkundige School in het Zee
manshuis te Amsterdam is ten behoeve dier instelling
voor 1891 een subsidie uit de provinciale fondsen toege
kend van ƒ800.
Bij monde van den heer Henny is rapport uitgebracht
omtrent de rekening en de begrooting van het gesticht
Meeronberg. Daarna is vastgesteld eene eerste suppletoi-
re begrooting voor dat gesticht voor 1891 en toestem
ming verleend tot afschrijving van een gedeelte van het
op het Grootboek der Nationale Schuld ten name van
dat gesticht ingeschreven kapitaal.
Bij monde van den heer Monthaan werd rapport uit
gebracht omtrent de voordrachten tot
het verleenen van subsidie ten behoeve van den stoom
bootdienst Kampen-Urk-Enkhnizen
wijziging van eene der voorwaarden, verbonden aan het
verleenen van renteloos voorschot voor den aanleg van
een spoorweg tusschen Alkmaar en Hoorn en het verlee
nen van renteloos voorschot voor den aanleg van een
stoomtramweg tnsschen Hoorn en Schagen.
Nadat de heer den Tex rapport had uitgebracht
zij er heen gereisd zjn. Met ongeduld dienen zj hun
wettigen^ t jd, drie jaar, uit, en na verloop er van haas
ten zj zich om te vertrekken, en keeren naar hun woon
plaats terug, waar zij op Siberië schimpen en er om
lachen. Zij hebben ongeljkniet alleen uit het oogpunt
van dienst, maar ook in vele andere opzichten kan men
in Siberie gelukkig zijn. Het klimaat is er uitstekend;
er zijn vele rjke en gastvrije kooplieden, vele zeer wel
gestelde vreemdelingen de jonge vrouwen zien er bloeiend
uit als rozen en zjn tot in het overdrevene zedeljk. Hot
wild vliegt over de straten en komt vanzelf den jager
tegemoet. Er wordt onnatnnrljk veel champagne gedron
ken. De kaviaar is er hoerijk. Do oogst is op menige
plaats vjftienvondigIn het algemeen is het land
gezegend. Men moet slechts weten er part j van te trek
ken, en die kunst verstaat men in Siberië.
In een dezer vrooljke en zelfgenoegzame stadjes, met
haar vriendelijke bevolking, wier aandenken onuitwisch-
baar in mijn hart bijven zal, leerde ik Alexander Petro-
witsch Gorjantschikow kennen, een banneling, die in Rus
land als edelman en grondeigenaar geboren, later wegens
het vermoorden van zjn vrouw veroordeeld was tot
dwangarbeid tweede klasse en na verloop van zjn, bij
de wet bepaalden, tienjarigeu dwangarbeid kalm en stil
zjn loven in de stad K. als kolonist doorbracht. Hj was
eigenljk ingeschreven iu een district in den omtrek,
maar hj leefde in de stad, omdat het hem dan mogeljk
was, daar zjn onderhond te verdienen door aan kinderen
onderricht te geven. In Siberische steden vindt men
dikwjls onderwjzers, die verbannen kolonisten zijn. Zj
worden niet geminacht, want zij leeren uitstekend fransch,
dat op onzon levensweg onontbeerlijk is, een taal, van
welke men, zonder deze onderwjzers, in de verwjderde
streken van Siberië zelfs niet het minste vermoeden zou
hebben. Alexander Petrowitsch ontmoette ik voor het
eerst in de woning van een ouden, uitgedienden, gast-
vrjen ambtenaar, Iwan Iwanitsch Gwosdikow, welke vjf
dochters van verschillenden leeftijd had, die de schoonste
verwachtingen opwekten. Alexander Petrowitsch gaf
dezen dochters les, viermaal per week, voor dertic zil-
omtrent het ontwerp van een bijzonder reglement van
bestuur voor den Diemer Buitendjkschen polder en om
trent het ontwerp-'oesluit tot wijziging van het bijzonder
reglement van bestuur voor den polder Geestmerambacht
(üosterdijk en Molengeerzen) zjn die ontwerpen aange-
nomen.
De volgende vergadering werd bepaald op den 10 te
half elf uren.
In die zitting werden achtereenvolgens vastgesteld en
aangraomen^ eene eerste snppletoire begrootiug der enkel
provinciale inkomsteu en uitgaven voor 1891
een besluit tot het aangaan eener geldleeniug van hoog
stens 57.499 o 5 eg
de ontwerp begrooting der kosten van het provinciaal
bestuur, voor zooveel het Rijksbestuur is, voor 1892;
het voorstel tot heffing van opcenten op 's Rijks directe
belastingen
het voorstel tot verhooging der jaarwedde van den hoofd
opzichter van den provincialen waterstaat met f 200;
de rekening van het gesticht Meerenberg over 1890 en
de begrooting van dat gesticht voor 1892
de voordracht tot het verleenen van een subsidie van
1000 s jaars voor den tjd van drie jaren, ingaande
met 1891, ten behoeve van den poststoombootdienst Kam
pen(JrkEnkhuizen
de begrooting der enkel provinciale en hnishondelijke
inkomsten en uitgaven voor 1892
en de voordracht tot wjziging van ééne der voorwaar
den, verbonden aan het verleenen van renteloos voorschot
voor den aanleg van een spoorweg tnsschen Alkmaar en
Hoorn.
Ged. Staten wenschten daaromtrent een onderzoek in te
stellen, maar, om te voorkomen dat al wat tot nog toe
voor het ontwerpen en uitwerken der verbindingsplannen is
gedaan, inmiddels vruchteloos worde gemaakt, hadden
zij verder voorgesteldden gestelden termjn van 1
Augustus 1891 met één jaar te verlengen en alzoo te be
palen op 1 Augustus 1892 en hun op te dragen, het thans
door de heeren Bosman en De Lange aangeboden gewj-
zigde plan te onderzoeken en daarover in de aanstaande
gewone vergadering der Staten verslag uit te brengen
en de noodige voorstellen te doen. Dit voorstel werd aan-
genomen.
Bj de behandeling van de voordracht van Ged. Staten
tot het verleenen van een renteloos voorschot voor den
aanleg van een stoomtramweg tnsschen Hoorn en Schagen,
maakte de voorzitter gebruik van het recht, hem toege
kend bj art. 69 der provinciale wet, om de vergadering
te doen overgaan in eene met gesloten deuren.
Na heropening der openbare vergadering werd door
Ged. Staten bet volgende gewjzigde voorstel gedaan:
voor den aanleg van een stoomtramweg van Hoorn
naar Schagen, volgens een door Ged. Staten goedgekeurd
plan uit de provinciale fondsen een renteloos voorschot
te verstrekken van honderd vjftig dnizend gulden
150.000), onder eenige voorwaarden en |bepalingen,
welk voorstel ten slotte aangenomen werd.
Op die voorwaarden en bepalingen en de daarover ge
houden beraadslaging wordt nader terng gekomen.
veren kopeken per keer. Zjn niterljk trok mij aan.
Hij was een bjzonder bleek en mager man, nog niet
ond, ongeveer vijf-en-dertig jaar, klein en zwak. Hij
was steeds zeer zindelijk, op europeesche manier, gekleed.
Als iemand met hem sprak, zag hj den spreker zeer
scherp en oplettend aan, hoorde met koude beleefdheid
ieder woord, alsof hij zich er in verplaatste en alsof men
van hem door een vraag een oplossing wilde eischen of
eenig geheim te weten wilde komen, en eindelijk gafhj
kort en duideljk antwoordmaar elk woord, dat hj
sprak, was zoo afgemeten, dat het ieder plotseling om
het een of ander onaangenaam te moede werd en men
eindelijk bij was als het gesprek een einde nam. Bij
Iwan Iwanitsch vroeg ik inlichting naar hem en vernam,
dat Gorjantschikow onbesproken en zedeljk van leven
was, en dat Iwan Iwanitsch hem anders niet voor zijn
dochtei als aanstaand echtgenoot zou duldendat h j
echter een zonderlinge menschenhater was, voor iedereen
zich verborgen hield bjzonder geleerd was veel las
maar zeer weinig sprak, en dat het over het algemeen
tameljk moeieljk viel om met hem in gesprek te komen.
Sommigen beweerden, dat hj bepaald niet goed bij zijn
hoofd was, ofschoon zj vonden, dat dit in den grond
der zaak geen zóó noemenswaard gebrek was, dat
velen van de notabelen der stad bereid waren, Alexander
Petrowitsch in alle opzichten vriendeljk te behandelen,
dat hij zelfs nuttig was, verzoekschriften opstellen kon,'
euz. Men geloofde, dat hij in Rusland familie moest
hebben, en zelfs voorname, maar men wist, dat hj sints
zjn verbanning alle betrekking met hen voor goed af
gebroken had met één woord zichzelf te kort deed.
Buitendien kende bj ons een ieder zjn geschiedenis
wist een elk, dat hj zijn vrouw reeds in het eerste jaar
van zijn huwelijk uit jaloezie vermoord en zichzelf aan
geklaagd had (wat zjn straf zeer verzacht had). Zulke
misdaden beschouwt men altijd als ongeluk en betreurt,
ze. Maar ondanks dit alles, ontweek de zonderling hard
nekkig een ieder en kwam slechts onder de menschen
als hj les moest geven.
In den eersten tjd had ik niet bijzonder op hem gelet,.