UIT SIBERIË. No. 83. Drie en KTegentigste Jaargang. 1891. ZONDAG Dit nummer bestaat uit 2 bladen EERSTE BLAD7 Officiéél Gedeelte. SLUIS aan de ZES WIELEN. wielen, op MAANDAG, 13 Jnli 1891des namiddags, weder voor de vaart GEOPEND zal zijn. FEUILLETON. 12 JULI. Prov. Staten v. Noordholland. ILkllLlRSCHU COURANT. Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar/ 0,80; franco door het geheele rijk 1, De 3 nummers 0,06. Prijs der gewone Advertentiën: Per regel O,ld. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS- TER ZOON. Burgemeester en Wethouders van Alkmaar brengen ter algemeene kennis, dat de SLUIS AAA DE ZES Burgemeester en Wethouders voornoemd, Alkmaar, A. Maclaine Pont. 11 Juli 1891. De Secretaris Nuhout van der Veen. Hartverscheurend zijn do menigvuldige berichten, die in de laatste tijden door vele dag- en weekbladen jegens de verdrevene Russische joden vermeld worden. Het zou overbodig zijn, hier in dit blad in herhaling te treden doch welk reehtdenkonde hnivert niet en wie blijft, ge voelloos bij het lezen, dat millioenen mishandeld, eerst tot armoede gebracht en daarna nit hun land weggejaagd worden. Vrouwen, kinderen, zieken en grijsaards zonder onderscheid, hun leven heeft geen waarde, zij mogen geen toekomst geen rust kennen. In het beschaafde Europa kan men dit niet aanzien, wijd en zijd strekt men de hand tot redding uit. Nood wordt gelenigd en zooveel mogelijk verzacht, maar waar zoovele millioenen uitgezogenverguisd en vertrapt worden, daar is meer dan verzachting der ellende, daar is krachtdadige hulp noodig. In alle deelen der wereld doet men pogingen, gelden bijeen te brengen voor die arme verdrukten alle ge zindten verheffen hun stem tegen de gruwelen gepleegd en wijd en zijd wordt er in alle kringen krachtdadig tot liefde aangespoord, en om de weerloozen ter hulpete snellen. Liefde is het edelste gevoel des harten. Liefde is een kracht, die tot groote, edele en glorierijke daden en tot zelfopoffering geschikt maakt. Maar evenals iedere kracht, moet ook de liefde zich in daden niten die het alge meene welzijn bevorderen smarten verzachten en tegen ellende strijden. Heil hem derhalve, die dezelve bewijst aan vreedzame burgersdie nit hun land verjaagd en tevens tot den bedelstaf gebracht zijn moeielijke zwerf tochten moeten ondernemen om zich een nieuw vaderland te zoeken waar edeler en menschelijker voelende harten kloppen waar voor de wet allen gelijk zijn. Op (1) -o- door I. M. DOSTOJEWSKY. Inleiding. In de afgelegen streken van Siberië, te midden van steppen, hergen of ondoordringbare wouden, treft men hier en daar kleine steden aan, onaanzienlijk en geheel van hout, sommige met dnizend, vele met twee duizend inwoners, met twee kerken de eene in de stad, de andere op het kerkhof. Deze steden gelijken meer op een welvarend dorp in de nabijheid van Moskou dan op een stad. Zij zijn gewoonlijk ruim voorzien van vrede rechters, hunne assessoren en andere mindere ambtenaren. Over het algemeen is in Siberië, ondanks de koude, de staatsdienst bijzonder aangenaam. Er leven daar eenvou dige en behoudende menschen de wetten zijn oud, hecht en door de eeuwen geheiligd. De ambtenaren, die, naar recht en billijkheid, de rol van Siberischen adel spelen, zijn of geboren of genaturaliseerde Siberiërs, of Rassen, die voor het meerendeel uit de hoofdsteden afkomstig zijn en door verhooging van inkomen, door dubbel reis geld en verleidelijke verwachtingen in de toekomst, aan gelokt zijn geworden. Zij, die het raadsel des levens vermogen op te lossen, blijven bijna altijd iu Siberië en vostigen er zich mot genoegen. Na verloop van tijd plukken zij er rijke en zoete vrachten van. Maar de anderen, lichtzinnige menschen die niet in staat zijn het raadsel des levens op te lossen, vervelen zich in Siberië en vragen zich met bezorgdheid af, waarom Telefoonnummer 33 verschillende wijze worden pogingen aangewend om voor dit doel gevolg te geven aan het verzoek van het hoofdbestuur der Alliance Israélite Universelle, Geweste lijke Afdeeling Nederland en zal dientengevolge alhier met toestemming van Burgemeester on Wethouders op Dinsdag, den 14 Jnli aanstaande, van wege het plaatselijk comité, afdeeling Alkmaar, oene schaalcollecte worden ge houden die ten zeerste in uwe protectie wordt aanbe volen en naar wij hopen met een goeden uitslag moge bekroond worden. Het plaatselijk comité voornoemd, A. PRINS Az., Voorzitter. L. ELTE, Peuningmeester. J. L. CALKOENE, Secretai'is. Zitting van den 9 bijgewoond door 64 leden, lot buitengewoon lid van Ged. Staten werd met 59 stemmen op nieuw benoemd de heer mr. J. F. T. van Valkenburgdoor wien die benoeming is aangenomen. De rekening der provincie over 1889 is vastgesteld. Bij monde van den heer De Boer werd rapport uitge bracht omtrent de stukken van financieelen aard. Bij monde van den heer Rozendaal omtrent de voor dracht tot toekenning van subsidie ten behoeve van de uitgave van het jaarboekje voor Noord-Holland van 1892. Overeenkomstig de conclusie vau dat rapport wordt besloten aan de firma Ipenbuur en Seldam te Amster dam, ten behoeve van het door haar voor 1892 uit te geven «Jaarboekje voor do provincie Noord-Holland", eene bijdrage uit de provinciale fondsen te verleenen van ƒ200 en Ged Staten te machtigen jaarlijks tot wederop- zegging toe ƒ200 voor dat doel uit te trekken. Aan de Amsterdamsche afdeeling der Vereeniging tot bevordering van Fabrieks- en Handwerksnjverheid in Nederland is, voor drie jaren, ingaande met 1892, een subsidie ten behoeve van de ambachts-teekensohool ver leend van ƒ2000 'sjaars. Aan bestuurders der Zeevaartkundige School in het Zee manshuis te Amsterdam is ten behoeve dier instelling voor 1891 een subsidie uit de provinciale fondsen toege kend van ƒ800. Bij monde van den heer Henny is rapport uitgebracht omtrent de rekening en de begrooting van het gesticht Meeronberg. Daarna is vastgesteld eene eerste suppletoi- re begrooting voor dat gesticht voor 1891 en toestem ming verleend tot afschrijving van een gedeelte van het op het Grootboek der Nationale Schuld ten name van dat gesticht ingeschreven kapitaal. Bij monde van den heer Monthaan werd rapport uit gebracht omtrent de voordrachten tot het verleenen van subsidie ten behoeve van den stoom bootdienst Kampen-Urk-Enkhnizen wijziging van eene der voorwaarden, verbonden aan het verleenen van renteloos voorschot voor den aanleg van een spoorweg tusschen Alkmaar en Hoorn en het verlee nen van renteloos voorschot voor den aanleg van een stoomtramweg tnsschen Hoorn en Schagen. Nadat de heer den Tex rapport had uitgebracht zij er heen gereisd zjn. Met ongeduld dienen zj hun wettigen^ t jd, drie jaar, uit, en na verloop er van haas ten zj zich om te vertrekken, en keeren naar hun woon plaats terug, waar zij op Siberië schimpen en er om lachen. Zij hebben ongeljkniet alleen uit het oogpunt van dienst, maar ook in vele andere opzichten kan men in Siberie gelukkig zijn. Het klimaat is er uitstekend; er zijn vele rjke en gastvrije kooplieden, vele zeer wel gestelde vreemdelingen de jonge vrouwen zien er bloeiend uit als rozen en zjn tot in het overdrevene zedeljk. Hot wild vliegt over de straten en komt vanzelf den jager tegemoet. Er wordt onnatnnrljk veel champagne gedron ken. De kaviaar is er hoerijk. Do oogst is op menige plaats vjftienvondigIn het algemeen is het land gezegend. Men moet slechts weten er part j van te trek ken, en die kunst verstaat men in Siberië. In een dezer vrooljke en zelfgenoegzame stadjes, met haar vriendelijke bevolking, wier aandenken onuitwisch- baar in mijn hart bijven zal, leerde ik Alexander Petro- witsch Gorjantschikow kennen, een banneling, die in Rus land als edelman en grondeigenaar geboren, later wegens het vermoorden van zjn vrouw veroordeeld was tot dwangarbeid tweede klasse en na verloop van zjn, bij de wet bepaalden, tienjarigeu dwangarbeid kalm en stil zjn loven in de stad K. als kolonist doorbracht. Hj was eigenljk ingeschreven iu een district in den omtrek, maar hj leefde in de stad, omdat het hem dan mogeljk was, daar zjn onderhond te verdienen door aan kinderen onderricht te geven. In Siberische steden vindt men dikwjls onderwjzers, die verbannen kolonisten zijn. Zj worden niet geminacht, want zij leeren uitstekend fransch, dat op onzon levensweg onontbeerlijk is, een taal, van welke men, zonder deze onderwjzers, in de verwjderde streken van Siberië zelfs niet het minste vermoeden zou hebben. Alexander Petrowitsch ontmoette ik voor het eerst in de woning van een ouden, uitgedienden, gast- vrjen ambtenaar, Iwan Iwanitsch Gwosdikow, welke vjf dochters van verschillenden leeftijd had, die de schoonste verwachtingen opwekten. Alexander Petrowitsch gaf dezen dochters les, viermaal per week, voor dertic zil- omtrent het ontwerp van een bijzonder reglement van bestuur voor den Diemer Buitendjkschen polder en om trent het ontwerp-'oesluit tot wijziging van het bijzonder reglement van bestuur voor den polder Geestmerambacht (üosterdijk en Molengeerzen) zjn die ontwerpen aange- nomen. De volgende vergadering werd bepaald op den 10 te half elf uren. In die zitting werden achtereenvolgens vastgesteld en aangraomen^ eene eerste snppletoire begrootiug der enkel provinciale inkomsteu en uitgaven voor 1891 een besluit tot het aangaan eener geldleeniug van hoog stens 57.499 o 5 eg de ontwerp begrooting der kosten van het provinciaal bestuur, voor zooveel het Rijksbestuur is, voor 1892; het voorstel tot heffing van opcenten op 's Rijks directe belastingen het voorstel tot verhooging der jaarwedde van den hoofd opzichter van den provincialen waterstaat met f 200; de rekening van het gesticht Meerenberg over 1890 en de begrooting van dat gesticht voor 1892 de voordracht tot het verleenen van een subsidie van 1000 s jaars voor den tjd van drie jaren, ingaande met 1891, ten behoeve van den poststoombootdienst Kam pen(JrkEnkhuizen de begrooting der enkel provinciale en hnishondelijke inkomsten en uitgaven voor 1892 en de voordracht tot wjziging van ééne der voorwaar den, verbonden aan het verleenen van renteloos voorschot voor den aanleg van een spoorweg tnsschen Alkmaar en Hoorn. Ged. Staten wenschten daaromtrent een onderzoek in te stellen, maar, om te voorkomen dat al wat tot nog toe voor het ontwerpen en uitwerken der verbindingsplannen is gedaan, inmiddels vruchteloos worde gemaakt, hadden zij verder voorgesteldden gestelden termjn van 1 Augustus 1891 met één jaar te verlengen en alzoo te be palen op 1 Augustus 1892 en hun op te dragen, het thans door de heeren Bosman en De Lange aangeboden gewj- zigde plan te onderzoeken en daarover in de aanstaande gewone vergadering der Staten verslag uit te brengen en de noodige voorstellen te doen. Dit voorstel werd aan- genomen. Bj de behandeling van de voordracht van Ged. Staten tot het verleenen van een renteloos voorschot voor den aanleg van een stoomtramweg tnsschen Hoorn en Schagen, maakte de voorzitter gebruik van het recht, hem toege kend bj art. 69 der provinciale wet, om de vergadering te doen overgaan in eene met gesloten deuren. Na heropening der openbare vergadering werd door Ged. Staten bet volgende gewjzigde voorstel gedaan: voor den aanleg van een stoomtramweg van Hoorn naar Schagen, volgens een door Ged. Staten goedgekeurd plan uit de provinciale fondsen een renteloos voorschot te verstrekken van honderd vjftig dnizend gulden 150.000), onder eenige voorwaarden en |bepalingen, welk voorstel ten slotte aangenomen werd. Op die voorwaarden en bepalingen en de daarover ge houden beraadslaging wordt nader terng gekomen. veren kopeken per keer. Zjn niterljk trok mij aan. Hij was een bjzonder bleek en mager man, nog niet ond, ongeveer vijf-en-dertig jaar, klein en zwak. Hij was steeds zeer zindelijk, op europeesche manier, gekleed. Als iemand met hem sprak, zag hj den spreker zeer scherp en oplettend aan, hoorde met koude beleefdheid ieder woord, alsof hij zich er in verplaatste en alsof men van hem door een vraag een oplossing wilde eischen of eenig geheim te weten wilde komen, en eindelijk gafhj kort en duideljk antwoordmaar elk woord, dat hj sprak, was zoo afgemeten, dat het ieder plotseling om het een of ander onaangenaam te moede werd en men eindelijk bij was als het gesprek een einde nam. Bij Iwan Iwanitsch vroeg ik inlichting naar hem en vernam, dat Gorjantschikow onbesproken en zedeljk van leven was, en dat Iwan Iwanitsch hem anders niet voor zijn dochtei als aanstaand echtgenoot zou duldendat h j echter een zonderlinge menschenhater was, voor iedereen zich verborgen hield bjzonder geleerd was veel las maar zeer weinig sprak, en dat het over het algemeen tameljk moeieljk viel om met hem in gesprek te komen. Sommigen beweerden, dat hj bepaald niet goed bij zijn hoofd was, ofschoon zj vonden, dat dit in den grond der zaak geen zóó noemenswaard gebrek was, dat velen van de notabelen der stad bereid waren, Alexander Petrowitsch in alle opzichten vriendeljk te behandelen, dat hij zelfs nuttig was, verzoekschriften opstellen kon,' euz. Men geloofde, dat hij in Rusland familie moest hebben, en zelfs voorname, maar men wist, dat hj sints zjn verbanning alle betrekking met hen voor goed af gebroken had met één woord zichzelf te kort deed. Buitendien kende bj ons een ieder zjn geschiedenis wist een elk, dat hj zijn vrouw reeds in het eerste jaar van zijn huwelijk uit jaloezie vermoord en zichzelf aan geklaagd had (wat zjn straf zeer verzacht had). Zulke misdaden beschouwt men altijd als ongeluk en betreurt, ze. Maar ondanks dit alles, ontweek de zonderling hard nekkig een ieder en kwam slechts onder de menschen als hj les moest geven. In den eersten tjd had ik niet bijzonder op hem gelet,.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1891 | | pagina 1