UIT SIBERIË.
IVO. 85.
1891.
Drie en UTegentigste Jaargang.
VRIJDAG
17 JULI.
Officieel Gedeelte.
Xïooger Onderwijs.
Buitenland.
FEUILLETON.
AlktlAAilSCIIi CIII KAM.
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden voor Alkmaar/ O,SO; franco door bet
geheele rijk 1,
De 3 nummers O.OO.
Prijs der gewone Advertentlën
Per regel 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS-
TER ZOON.
Telefoonnummer 33
Burgemeester en Wethouders van Alkmaar brengeu
ter kennis-, zoowel van belanghebbenden in de gemeente
zelve als in de omstreken dat met ingang van 1 Sep
tember a.-s. te ALUMAiAR gelegenheid zal bestaan tot
het bekomen van hooger onderwijs, aan eene in
richting van wege de gemeente met f 2500 gesubsidi
eerd dat krachtens de door den gemeenteraad in zijne
vergadering van 29 Jnni 1.1. genomen beslissingdat
onderwijs zal worden gegeven door den heer dr.
M. N. J. M O L T Z E R dat voor hen die van dat
onderwijs gebruik willen makeneen mi nerval aan dien
leeraar moet worden betaald van f 30 per jaar voor het
onderwijs in de eerste klasse waarin alleen latijn zal
worden onderwezen en van f 50 in de volgende kiassen,
waarin latijn en grieksch zullen worden onderwezen.
Zij, die van deze gelegenheid voor hunne leerlingen of
pupillen met 1 September a.s. gebruik willen maken en
daarvan aan den heer dr. Moltzer nog geene opgave deden,
kunnen hunne daartoe strekkende aanvrage om plaatsing
hunner leerlingen of pupillen alsnog inzenden ter ge
meente-secretarie.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, A. Maclaine Pont.
15 Juli 1891. De Secretaris
Nuhout van der Veen.
LLZAS-LOTH ARIRTGEUL De gemeenteraad van
Metz bestaat na de afgeloopen herstemmingen uit 21
elzaBsers of lotharingers en 11 dnitschers snit het Rijk".
KKGEtAAD. De op 5 April van dit jaar in
Engeland en Wales gehouden volkstelling heeft tot uit
komst gehad, dat op dien dag 29.001.018 menschen daar
leefden, zijnde 3.026.572 meer dan tien jaren geleden.
Het Hoogerhuis heeft het wetsontwerp tot aankoop
van grond in Ierland bij derde lezing aangenomen.
De Times bevat een artikelals antwoord op het
betoog van een russisch blad dat een fransch-russisch
verbond voorspelde waarbij kleine Staten ziob zouden
aansluiten. Dat blad beweertdat de tegenwoordige
toestand geen Staathij zij groot of klein bedreigt en
en dat het Drievoudig Verbond, dat het voortduren van
dezen toestand en daardoor den vrede waarborgtvol
strekt niet vijandig gezind is jegens de kleine Staten
die zich nog moeten ontwikkelen, gelijk Bulgarije, noch
jegens onzijdige Staten, gelijk België.
Den 13 gaf de minister van bnitenlandsche zaken een
groot dejeuner op zijn buitengoed ter eere vau den
Keizer en de Keizerin. De Keizer zat naast de markiezin
van Salisbury de fransche gezant, de heer Waddington.
Kit ter andere zjde. De heer Salisbury zat naast de
Keizerin., die aan de andere zjde den prins van Wales
naast zich had i Mevrouw Waddington zat naast den
duitschen gezant. Om half drie des namiddags vertrok
ken de Keizer en do Keizerin naar Windsor om afscheid
te nemen van de Koningin. Na een verbljf van een
uur te Windsor keerden zj naar Londen terug, waar zj
te half zes aankwamen. Zj begaven zich daarop naar
het station van Liverpoolstreetin de City werden zj
begeleid door eene afdeeliug kavalerie. Daar nam de
Keizer afscheid van zjno gemalin, die met een bjzonderen
trein vertrok naar Felixstown, waar hare kinderen zich
bevinden. De Keizer keerde vervolgens naar het Buc-
kingham-paleis terugvan waar hj naar Dudleij-house
ging, om bj lady Dudley het middagmaal te gebruiken.
Langs den geheolen weg stond eene onafzienbare menschen-
massadie hem met geestdrift toejuichte. Des avonds
te 10 u. 40 min. vertrok hij van het station te Kings-
cross naar Edinburgalwaar zich weder eene talrjke
menigte bevonddie luide toejuichingen deed hooren.
Den 14 om 7 uren des ochtends kwam hj te Leith aan.
Aan het met vlaggen versierde station werd hij ontvan
gen door den burgemeester, den duitschen consul en
andere ambtenaron. Hj reed oumiddelljk per rijtuig naar
de haven. Daar begaf bj zich aan boord van eene boot,
waarmede bij naar de Hohenzollern voer. Bj zijn rit
door de stad werd hj door de menigte toegejuicht.
T)e bladen zijn het er over eens dat de hartel jke ont
vangst, aan keizer Wilhelm ten deel gevallen, inderdaad
geheel natuurlijk is geweest. De Times en de Morning
Post wijzen met ingenomenheid op de bezadigde houding
der fransche bladen, welke de vredelievende bedoelingen
van het drievoudig verbond beginnen te erkennen. De
Daily News betoogtdat men niet kan uitmakenin
hoever de gastvrijheid van het engelsche volk, do ver
wantschap van den Keizer met koningin Victoria en de
Berljnsche arbeid-conferentie elk hebben bjgedragen
tot do warme ontvangst, aan den keizer ten deel geval
len. De toejuichingenwaarmede hj werd ontvangen
werden tam niet gebracht wegens het drievoudig vor-
bond. Ten slotte doet de Daily News uitkomen dat
indien keizer Wilhelm Lotharingen aan Fraukrjk terug
gaf, het nageslacht hem steeds zon prjzen als den edel-
sten vorst uit zjn stamhuis. Geen verstandig man zon
hem van vrees of zwakheid kunnen beschuldigen. Keizer
Wilhelm is evenzeer staatsman als soldaat en moet dus
ook den blik op de toekomst richten. Het is te hopen,
dat eenmaal de tjd zal komen,, wanneer de volkeren
zich niet meer tot de tanden behoeven te wapenen.
De keizer meent dat bladkan nu een voorbeeld
gevendat algemeene navolging zou vindenindien
slechts deze open wonde geheeld ware."
De anarchisten te Londen hadden tjdens het verbljf
van Keizer Wilhelm aldaar vooral in het Leicester
squareeene bjna uitsluitend door franschen bewoonde
wjk, blaadjes verspreid, waarin het volk in gemeene be
woordingen werd opgehitst den Keizer uit te fluiten en
uit te jouwen. Daar dit feit ter kennis van de politie
was gekomen, werd door eenige politie-agenten voortdu
rend op de bekende belhamels bij dezen toeleg een waak
zaam oog gehouden, ter voorkoming van onordeljkheden
Lagerhuis. Den 10 verklaarde minister Smith in
antwoord op den gladstoniaanschen afgevaardigde P. J.
Stanhope (een neef van den minister van oorlog), die
vroegof de regeering ook al den Presidentder
Fransche Republiek tot een bezoek had uitgenoodigd
dat het niet gebruikeljk isuitnoodigingen tot° de
Hoofden van bnitenlandsche Staten te richten om aan
Engeland een bezoek te brengen maar voegde h j er
bj het Hoofd der Fransche Republiek en van elke
andere vriendschappelijk gezinde natie zou steeds in
Engeland harteljk verwelkomd worden.
Bij de voortgezette behandeling der begrooting van
bnitenlandsche zaken zeide minister Fergnsson dat de
krachtige vertoogen der regeering de Porte genoopt had
den af te zien van haar protest tegen de bevrjding van
een duitsch meisje dat door de Kurden van Soniabolak
gevangen werd gehouden en wier moeder eene perzische
vrouw was. Hij verklaarde verder te hopen, dat Frank -
rjk zich niet aan de onderteekening der anti-slavernij-
akte van Brussel onttrekken zou. Hj kwam op tegen de
bewering dat do aanwezigheid der vloot te Venetië de
beteekenis zou hebben eener vooraf beraamde demonstratie.
Den 13 werd zonder beraadslaging het voorstel der
regeering aangenomen strekkende om den afgevaardigde
Wesley de Cobain tegen wien een bevel van inhechte
nisneming uitgevaardigd was, te gelasten, zich den 24 in
het Huis te vertoonen. Deze afgevaardigde voor Oost-
Belfast in Ierland conservatief, heeft voor eenigen tjd
de wjk moeten nemen naar het buitenland, omdat hij
van onzedelijke handelingen beschuldigd en een bevel tot
aanhouding tegen hem uitgevaardigd was.
FBAA'KRIJU. Eenige Kamerleden willen het
engelsche parlementslid Labouchère een kunstvoorwerp
ten geschenke aanbieden als teeken van dankbaarheid
voor de door hem jegens Frankrjk bj meer dan ééne
gelegenheid aan den dag gelegde welwillendheid.
Den 12 is in het arrondissement Trelat de candidaat
der republikeinen tot lid der Kamer gekozen.
De schoenmakers te Parijs en hunne werklieden hebben
in overleg met elkaar besloten hunne winkels in de week
s avonds te 8 aren en op Zondag des middags te 12 uren
te sluiten. Ook de wagenmakers hebben den 12 besloten,
een syndicaat te vormen ter verkrijging van hooger loonen
en minder werk.
Het nationale feest is den 12 reeds aangevangen met
een grooten schutterswedstrijd in de Tuilerieëu. Den
13 werd de nieuwe Avenue de la République feestelijk
geopend door president Carnot, die den vorigen dag mede
tegenwoordig was geweest. Die Avenue brengt Belleville
m reehtstreeksche gemeenschap met den Magenta-boule-
rïo nnn nnf 0ngeVe?r f 21>000'000 K^ost waarvan
19,000,000 aan grond en 2,000,000 aan bouwwerken.
Op het/ogenblik, dat den 13 het r jtuig van den presi
dent bij de Place des Pyrenées de hoogte bereikte, drong
iemand uit oen groep van 200 toeschouwers naar voren,
sloeg zich door het cordon militairen heen en loste een
schot in de lacht. H j werd in hechtenis genomen en
verklaarde op het politiebureau, dat hij uit het gesticht
van bt. Anne herkomstig was.
(3)
DOOR
I. M. llOSTOJEWiRY.
Op het eerste gezicht kon men een zekere in het oog-
loopende eenvormigheid bj deze vreemde familie op
merken; zelfs de sprekendste, de eigenaardigste persoon
lijkheden ^trachtten in den algemeenen toon van de geheele
gevangenis te vervallen. In het algemeen moet ik zeg
gen, dat al deze menschen, enkelen uitgezonderd, die
daarvoor de algemeene verachting op zich laadden, een
morrend, afgunstig, schrikkelijk jdel, pronkziek, licht ge
laakt en in de hoogste mate vormeljk volk waren. De
kunst om zich over niets te verwonderen gold als de
hoogste deugd. Allen waren daarop nit «zich te schikken
naar de omstandigheden." Maar niet zelden verkeerde het
hoogmoedigste uiterlijk zoo snel als de bliksem in het
vreesachtigste. Er waren eenige werkeljk fiere mannen;
deze waren eenvoudig en huieheiden niet. Maar ver
wonderlijk er waren onder deze bestendige krachtige
naturendie tot in het onbegrijpelijketot dwaas toe
J waren. Over het algemeen streden jdelheid en uiterlijk
voorrang. Het meerendeel was verdorven en
ontzaglijk gemeen. Achterklap en kwaadsprekendheid
waren schering en inslag. Het was de hol, de duisternis
er onderwereld. Maar tegen de reglementen en aan-
£n°m®n gewoonten der gevangenis waagde niemand
te verzettenallen onderwierpen zich er aan. Er
waren scherp sprekende karakters, die zich met moeite
wierpen onderwierPen,naar zi<>h toch altijd onder-
Er kwamen in de gevangenis zulken, die het reeds al
-/e.r, g reven hadden die al te zeer de grens der
rijüeid overschreden hadden, zoodat zj ook ten laatste
hunne misdaden bedreven, alsof zj geen wil meer hadden,
alsof zij zelfs niet wisten waarom, als ineen roes; dikwijls
uit overmaat van ijdelheid. Maar bj ons bracht men
ze terstond tot zwijgen, niettegenstaande, dat enkelen
voor hun komst in de gevangenis de schrik waren geweest
van geheele dorpen en steden. Als de nieuweling rondzag
bemerkte hj terstonddat het hier niet geraden was
om iemand verbazing aan te jagen; onfeilbaar werd
hij kalm en verviel in den algemeenen toon. Deze alge
meene toon bestond uiterljk in een zekere eigenwaarde,
waarvan bijna ieder bewoner der gevangenis doordrongen
was, alsof inderdaad de naam van tot dwangarbeid ver
oordeelde eon titel en zelfs een eervolle was.
Geen bewijs van schaamte of berouw. Voor het overige
was er ook een zekere uiterlijkezoo te zeggen ambte
lijke dernoedeen zeker kalm redeneeren. «Wij zijn
een verloren volk," zeiden ze, «wij hebben niet in de
vrijheid kunnen leventhans moeten wj de «groene
stiaat doorloopen 1) en «Ge hebt vader en moe-
der niet gehoorzaamd, gehoorzaam thans het trommel
vel. j>bre hebt niet met zilverdraad willen naaien sla
thans met den hamer steenen stuk." Dit alles werd
vaak gezegd bj wjze van moraal en in den vorm van
gewone zinspreuken en spreekwoorden, maar nooit ernstig.
waren mets dan woorden woorden Bezwaarlijk
zou wie ook van hen, zjn onrecht erkend hebben.
Had iemand, die niet tot de dwangarbeiders behoorde,
net beproefd een gevangene zjn misdaad te verwijten
hem te benspen (hoewel hot niet in de natnur der Rassen
i ij 6611 mlsdadiger verwijten te maken) aan het
scheiden ware geen einde gekomen. En zij waren
meestors m het scheldon zj scholden op fijne, kunstige
manier. Het schelden had zich bj hen tot wetensehap
gevormd; zij zochten niet zoozeer door een beleedtaend
woord, als wel door den beleedigenden zin, door'den
geest, door de idee de tegenstanders te treffen en
_t_is scherper gevoeliger. Onafgebroken kibbelarijen
1) Uitdrukking voor bet loopen onder de spitsroede.
JJe Kussische soldaten dragen groene uniform.
ontwikkelden bj hen deze wetenschap nog meer Al deze
menschen werkten met den knoet achter hen, bijgevolg
waren zij lui en dientengevolge verdorven. Als zij vroeger
met verdorven warendan werden zij bet van den
dwangarbeid. Zj waren hier niet uit eigen wil bj elkan
der gekomen, allen waren elkander vreemd.
«De duivel heeft drie paar schoenen versleten, eer hij
ons bij elkaar heeft gebracht" - plachten zj van zichzelf
te zeggen; en vandaar stonden achterklap, intrigues bii
oude vrouwen gebruikelijke listen en lagen, nijd, twist en
boosheid in dit leven der hel op den voorgrond. Geen
oude vrouw vermocht zulk een oud wijf te zjn als sommige
dezer misdadigers. Zooals ik gezegd heb, waren onder hen
ook enkele fiere karakters, die gewoon waren het geheele
leven door te heerschen te bevelen verharde lieden
zonder vrees of ontzag. Dezen droeg men onwillekeurig
een zekere achting toe en hoewel z j ook van hun kant
zeer jaloersch op hun roem waren zoo zochten zij toch
in het algemeen het anderen niet lastig te maken ge
droegen zich met ongewone eigenwaardewaren ver
standig en bijna altijd aan de voorschriften onderworpen, -
met mt principe van gehoorzaamheid niet uit erkenning
hunner verplichtingenmaar als uit een wederzijdsche
overeenkomst tusschen hen en het bestuur, een overeen
komst, waarvan zij al de voordeelen erkenden. Overigens
ging men met hen voorzichtig te werk. Ik herinner mij
hoe men een dezer gevangenen een niets-vreezend en'
vermetel man die bj het bestuur doorzijn dierlijke neigin
gen bekend was eens ter bestraffing riep.
Het was op een zondag, een dag, waarop niet ge
welkt werd. Do strafofficierde eerste en directe chef
der gevangenis, kwam zelf naar het wachthuis rijden, dat
dient bij de groote poort was om bj de straf tegenwoordig
0 Z1JU; l^eze majoor gold bj de gevangenen voor een
gevaarlijk wezen hj bracht het zoover, dat zj voor
hem beefden Hj was onverstandig streng, «hij viel
op de menschen aan", zooals de gevangenen zeiden. Meer
dan alles vreesden zj in hem zijn doordringende gluipende
oogenwaarvoor men niets verborgen kon houden.
Hij zag zonder te kijken. Zóóals h j in de gevangenit.
