UIT SIBERIË
No. 129.
Drie en Megentigste jaargang.
1891.
WOENSDAG
28 OCTOBER.
Onbestelbare Hrieven -
Amsterdamsche Brieven.
FEUILLETON.
Buit e n 1 a n d.
ALKMAARSCHE KM BAM
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en
Katerdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden voor Alkmaar j 0,80franco door het
geheele rijk 1,
De 3 nummers ©,©6.
Prijs der gewone Advertentiën
Per regel f la. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. GAS
TER ZOON.
Telefoonnummer
verzonden in de le helft van October 1891
Wed. H. A. de Jong, A. van Dijk, Amsterdam; L. H.
Roelfsema, Breda.
Van Grootschermer:
T. Hemis, Koog Zaandijk.
Van Koedijk:
Lourents, Nijmegen.
Duitschland:
de Scbach, Schalke.
Hef afscHeid van iequaii.
Onze stad heeft een van hare aantrekkelijkheden ver
loren Sequah is heengegaan. Vrijdagavond j.l. kwam
hij plotseling met de mededeeling dat bij zijn laatste
avond-séance hield, eene tijding, die op het gelaat van
honderdeu de bitterste teleurstelling afteekende. Want
al gelooft het volk ook nog zoo heilig in Sequah, toch
wil het er bij de menschen nog niet goed in, dat de
geneziugen van rheumatiek uitsluitend teweeggebracht
worden door de olie en men Sequah zelf daarbij gerust
kan missen. De algemeene opinie was evenweldat
Charlos Daveerport te groote weldaden aan het volk be
wezen had om hem niet een schitterend uitgeleide te
bezorgen.
De laatste middag-séance op Zaterdag j.l. werd daartoe
uitgekozen. Nog dichter drommen dan gewoonlijk begaven
zich toen naar »het Park" om getuige te zijn van het
afscheid van den man, die veel is aangevallen, maar ook
menigvuldig is geëerd. Met de uitvoering van het ge
wone programma van werkzaamheden werd een aanvang
gemaakt. Daarbij viel het mij evenwel op dat het ge
halte der patiënten aanmerkelijk was vooruitgegaan. De
blauwkiel dien wij vroeger beschreven had plaats ge
maakt voor een welgedaan manufacturier uit de Kalver-
straat wel een bewijsdat het Sequah-geloof niet
alleen meer onder de heffe de3 volks bestaat. Een
respectabel aantal flescbjee olie werd uitgegoten op het
omvangrijke lichaam van deu lijder, daarna werd .met
alle kracht gewreven en ften slotte trad onze manufac
turier voor tiet publiek op met de verklaring, dat de
■behandeling «et Sequah's .middel hem reeds dadelijk in
•staat stelde tet bewegingen, die hem langen tijd geheel
onmogelijk waren geweest. Soortgelijke verklaringen wer
den achtereenvolgens afgelegd door een lange reeks van
.genezen'en die telkens met daverend gejuich werden
bêloond. Prefester PretesterPrefester V\
zoo zei een dier mannen, „hebben me allegaar behandeld,
maar dat gaf geen steek en dk zou nog aan rheumatiek
Ijjden, als deze l'örave man f' Eu als hij daarbij Sequah
«p den schouder klopt, schjjntaan het enthousiasme geen
einde te zullen komen. Maar toch nog grooter is de
geestdrift, als de gonezenen besluiten met een vroolijk
patertje langs den kant.
Nu komt Sequah aau het woord. Na hetgeen het
publiek gezien heeftvraagt hij of 't billijk is hem
.<41)
DOOK
1. 91. DDSsTOJ EWiKY.
Zoo herinner ik mij nog een zeer zonderlingen krank
zinnige.
Ia den zomer werd op zekeren dag een veroordeelde
in onze zaal gebracht, die ongeveer vijf-en-veertig jaar
kon zjjn en er reeht krachtig en gezond uitzagzijn ge
laat had een sombere uitdrukking en was bovendien
van de pokken geschonden zjjn oogen waren rood en
gezwollen. Hij zette zich naast mij neder en scheen in
een zeer kalmen gemoedstoestand te verkeerenhij sprak
tot niemand en was blijkbaar bij voortduring over iets,
dat hom ernstig bezighieldin gedachten verzonken.
De avond viel plotseling richtte hij zich zonder de
minste aanleiding tot mij vertelde mij op een toon
alsof' hij mij het grootste geheim toevertrouwde, dat hem
twee duizend stokslagen moesten worden toegediend
doch dat hij niets te vreezen had, omdat de dochter van
kolonel G. ten zijnen gunste zou spreken. Ik zag hem
verbaasd aan en antwoordde lietn dat de dochter van
kolonel G. in zulk een geval weinig vermocht. Ik had
nog niet vermoed met wien ik te doen had want hij
was als een lichamelijk zieke en niet als een krankzin
nige in hot hospitaal gekomen. Ik vroeg hem toen aan
welke ziekte hij leed, waarop hij mij antwoorddedat
bij er niets van wist, dat men hein om de eene of
andere reden naar ons gezonden had maar dat hij zich
nitstekend wel bevond en dat de dochter van deu ko
lonel verliefd op hem was; twee wekeu geledou was zij,
in een rijtuig, juist op het oogenblik dat hij door het
getraliede venster had gekeken, de wacht voorbij gereden
en alleen door zijn aanblik was zij in liefde voor hem
voor een kwakzalver uit te maken. Een donderend neen"
is het antwoord maar als dat verstomtklinkt boven
het wegstervende gegons het geluid van een jongmensch
JaNatuurlijk wordt iemand met zulk een »courage
de sou opinion" dadelijk uit de zaal gesmeten. Sequah
keurt dat niet goed, maar weet dit voorval alweer ten
eigen bate aan te wenden. »Ziet ge", dus zegt hij, »als
er onder mijne duizenden toehoorders slechts één is, die
beweert dat ik een kwakzalver ben, dan kan ik gerust
zijn." Het vervolg zijner toespraak is minder onschuldig.
Daarin zegt hij dat de politie hem geweigerd heeft,
Maandag nog een séance te geven en dat hij van dion-
zelfden kant bet verbod heeft ontvangen om zijn rijtuig
in zegepraal door het volk te laten voorttrekken. In
een land, zoo prat op zijne vrijheden heeft hem dat
verwonderd. Na deze min of meer opruiende woorden,
wordt Sequah banaalhetgeen echter op het volk^ des
te dieper indruk maakt. Hij daukt Goddat hij de
Sequah-maatscbapprj het middel heeft doen ontdekken
om het menschdom van zijne pijnen to verlossen. Maar
de oolijke Davenport houdt femelarijen niet lang achtereen
vol en weldra toont hij zich in zijn ware gedaante. De
bespreking van de tegenwerking der doctoren is namelijk
aan de orde. Hij vertelt, dat de scheikundigen zijne olie
ontleed hebben: »toen hebben ze gevonden terpentijn,
toen hebben ze gevonden een vette olie, toen hebben ze
nog een boelen boei meer gevonden, maar waar t juist
op aankomt, dat hebben ze niet ontdekt. Wat zouden
zij er voor geven, als zij dat eens wisten Zou t hun
honderd gulden waard zijn vraagt hij met den gui-
tigsten blik ter wereld. »Zou 't hun duizend gulden
waard zijn'? Zon 't hun honderdduizend gulden waard
zijn?" En steeds weder gilt het publiek: »Ja, ja, ja!"
Eindelijk is de séance afgeloopen. De menschen ver
laten wel de zaal, maar blijven staan in den tuin van
»het Park". Een mijner collega's op de tribune vraagt
Sequah, of 't waar is dat de vorige duitsche consul te
Amsterdam, die zijn betrekking wegens zijn rheumatiek
heeft moeten opgeven, 'hem een tonne gouds beloofd heeft,
als hij hem van zijne kwaal geneest. Gevat als Daven
port is, geeft hij daa/rop een wijdloopig antwoorddat
intussehen niet de minste opheldering brengt, maar wèl
zegt hijdat hem persoonlijk niets bekend is van plan
nen tot oprichting eemer Sequah-maatsehappij in Am
sterdam, zooals het Handelsblad dezer dagen wist te
meld rs. Inmiddels is het volk buiten de zaal druk in
de weer.. Het wil de paarden van des dokters coupeetje
losmaken en -zichzelf daarvoor spannen.. De politie kan
dat echter niet toestaan, waarmee het volk evenwel niet
eer genoegen neemt, voordat Sequah Eelf tusschenbeide
treedt met het verzoek, de paarden voor het rijtuig te
laten hij zou dan wel stapvoets laten rijden. Na heel wat
moeite stelde de stoet zicli in beweging. Halverwege
het portier van -de coupé hing een dikke vrouw, zooals
de amsterdamsekq achterbuurten die te aanschouwen
geven, ja, waar het rijtuig maar een plaatsje aanbood
zaten opgewonden bewonderaars. Terwijl de menigte
steeds aangroeide, .trokken de dichte drommen verder en
menige zweetdroppel werd gestort, vóór »Café Suisse"
«ntvlamd. Sinds dat oogenblik was zij driemaal ouder ver
schillende voorwendsels in de wacht gekomende eerste
maal met haar vader, naar het heette om haar broeder
te zien, die officier van dienst wasde tweede maal met
haar moeder om aalmoezen onder de gevangenen te ver-
deeletn: in het voorbijgaan had zij hem toegefluisterd
dat zg hem liefheid en dat zij hem uit de gevangenis be
vrijden zou. Deze dwaasheid, welke alleen in zijn ver
beelding bestond, vertelde hij mij in alle mogelijke bijzon
derheden hij geloofde inderdaad, dat zijn straf hem zon
worden kwijtgescholden. Hij sprak met zekerheid en
kalmte over de hartstochtelijke liefdewelke hij deze
jonge dame had ingeboezemd. Deze zonderlinge en ro
mantische vinding de genegenheid van een jong wel
opgevoed meisje voor een man van omstreeks vijftig jaar,
met zulk een afzichtelijk gelaat, deed zien wat de vrees
voor straf van dat bedeesde schepsel had gemaakt. Mis
schien had hij werkelijk iemand van uit zijn venster ge
zien en ha'd de waanzin, waarvan de steeds toenemende
angst de kiem in hem had gelegd, dezen vorm aangeno
men. Deze ongelukkige soldaat, die zich ongetwijfeld al
zeer weinig met dames had beziggehouden, had plotseling
dezen roman uitgedacht en zich vol hoop aan dat stroo-
halmpje vastgeklemd. Ik luisterde stilzwijgend naar hem
en vertelde later zijn geschiedenis aan de kameraden.
Toen deze hem nieuwsgierig ondervroegen, bewaarde
hij zeer bescheiden het stilzwijgen. Den volgenden dag
ondervroeg de dokter hem en, nadat hij verzekerd had
volkomen gezond te zijn, werd hem verlof gegeven het
hospitaal te verlaten. Later hoorden wij, dat de genees
heer i>Sanat est" op zijn verklaring had geschreven en
toen was het helaaste laat om hem te waarschuwen.
Bovendien wisten wij evenmin met juistheid te zeggen
waaraan hij leed. De fout lag hij het gezaghebbend
bestuur, dat hem naar ons had gezonden, en verzuimd
had te melden om welke reden hij in het hospitaal moest
worden opgenomen. Dat was inderdaad een onvergeef
lijke onachtzaamheid.
Hoe het zij twee dagen later onderging de ongeluk
kige ziju straf. Door deze onverwachte wending scheen
in de Kalverstraat bereikt werd. Daar zaten op de door
den dokter gehuurde eerste étage mevrouw Davenport
met een aanvallig dochtertje reeds te wachten op de
terugkomst van man en papa. Vlug als een eekhoorn
sprong Sequah uit het rijtuig, de trap op. De volks
menigte wist echter van geen aftrekken en bleef, waar
zij was, onder het zingen van lofliederen op den dokter.
Sequah moest zich vertoonen Aan dien vurigen wensch
voldeed de Engelschman ten slotte. Hij ging naar een
der zijramen, leunde met zijne ellebogen op den raam
post en knikte op onbeschrijfelijk komieke wijze naar de
manifestanten. Later herhaalde hij deze manoeuvre voor
een ander raam, hetgeen telkens tot de uiting van de
meest luidruchtige geestdrift aanleiding gaf. Hoeden en
petten zag men zwaaien en de enge Kalverstraat davei'de
van hethoera hoera voor Sequah
Zoo is de man, voor wien de Vereeniging tegen de
Kwakzalverij zoo ernstig waarschuwde, heengegaan met
eeu eerbetoon, waarop menig vorst jaloersch zou kunnen
zijn. Van Charles Davenport moet de onpartijdige zeg
gen, dat hij kwam, wreef en overwon. Niet aan ons is
het om de waarde zijner medicamenten te beoordeelen
maar toch stemt het tot nadenken dat Dr, Vestdijk
daarvan verklaart, dat de resultaten, door hem met
Sequah's Oil bij zijne patiënten verkregen, zijne verwach
ting verre hebben overtroffen.
Als deze brief mijne lezers bereikt, is Davenport waar
schijnlijk in Alkmaar druk bezig met het maken van
reclame voor zijne artikelen. Zal de stad, waar
van eenmaal de victorie uitging, ook
weerstand kunnen bieden aan den gesle
pen Engelschman?
FStA\E4ÏUJS4. De door de regeeriug uitgenoodigde
aanschrijving aan do hooge geestelijkheid om tegen te
gaan de verdere deelneming aan do bedevaarten naar
Rome, gaf den aartsbisschop van Aix Gouthe-Soulard
aanleiding onder dagteekening van den 8 in antwoord
daarop een brief aan minister Paillières te schrijven
waarin o. a. het volgende voorkwam
»Het regelingscomitó heeft de bedevaarten geschorst
wanneer zij weder beginnen zal ik in het belang mijner
diocese doen wat ik wil. Uw brief was dus onuoodig.
Het gebeurde in het Pantheon was een tegen Frankrijk
op touw gezet geval naar aanleiding van de bedevaart
gangers Gij hadt iets beters te doen dan u te haasten
om. een brief te schrijven, welke een treurig en hatelijk
onding, wordt". En aan het slot
Wij gevoelen ons vernodei'd door de jammerlijke ge
beurtenissen in Italië en in Frankrijk, waar de regeer
ders van den dag geen enkele gelegenheid laten voorbij
gaan om den katholieken godsdienstwelke Italië en
Frankrijk gemaakt heeft wat zij zijn, aan te vallen en te
hooneu. Soms neemt gijlieden het woord vrede op de
lippen, maar in de daden straalt altijd do haat en de
vervolgingszncht door, omdat de Vrijmetselarij, deze
oudste dochter des satans, regeert en beveeltduizendmaal
hij verbluft te zijntot op het laatste oogenblik dacht
hij vrijgesproken te zullen worden en, toen hij eindelijk
voor het front van het bataljon gebracht werd, riep hij
luidkeels om hulp.
Daar er in onze zaal ten eerste plaats, en ten andere
kribben ontbraken zond men hem naar de infirmerie
later hoorde ik dat hij acht dagen lang geen enkel
woord had uitgebracht en zeer droevig gestemd was
geweest.
Toen zijn wonden genezen waren, werd hij weggevoerd
Nooit heb ik meer over hem hooren spreken.
Wat de geneesmiddelen en de behandeling der zieken
betreftmoet ik opmerken dat zij die licht ongesteld
waren nooit de voorschriften van de geneesheeren in
acht namon en geen artsenijen gebruikten terwijl de
ernstige zieken over het algemeen de aanwijzingen stipt
volgden zij namen huu dranken en poeders in om
kort te zijn, zij verzorgden zich gaarne en gaven daarbij
de voorkeur aau uitwendige middelen. Koppen bloed
zuigers aderlatingen waarin het volk een blind ver
trouwen steltstonden in ons hospitaal hoog aange
schreven men liet ze met een zeker genoegen op zich
toepassen.
Een zonderling feit echter boezemde mij veel belang
in menschen die zonder een zucht te slaken de vree-
selijkste smarteu, door stokslagen en spitsroodeu veroor
zaakt, verdroegen, kermden en klaagden over de minste
kleinigheid, bijv.over het zetten van koppen. Ik durf
niet zeggen dat zij comedie speeldenHet zetten
van koppen ging bij ons op eeu zeer eigenaardige wijze.
Daar het instrument, waarmede de vluchtige insnijdingen
in de huid worden gedaan, defect was, moest men zich
van een lancet bedienen.
Om één kop te zetten, moeten er twaalf insnijdingen
gedaau wordeu welke geen pijn veroorzaken, wanneer
men het daartoe vereischte instrumentje gebruikt, want
dat) geschiedt het in minder dan eeu oogonblik doch
met de lancet is het oen geheel andere zaak zij gaat
langzaam te werk en doet den patient veel pijn lijden;
wanneer er tien koppen gezet moeten worden, moet de
