Openbare Verkooping
Veiling van vaste goederen.
Advertentièn.
Openbare Verkooping
Openbare Verkooping
Openbare Verkooping
Openbare Verkooping,
de eerste negen maanden dezes jaars f 95.983.324 tegen
f 95 433.954 in 1890. Het
f 95.455.895.
'/J2 der raming bedraagt
Den 12 is te Deventer een bakkersknecht, die met
een windas een zak met meel naar beneden wilde bren
gen, nit het zoldervenster gevallen. Hij was onmiddel
lijk dood.
Baron Hirsch heeft volgens de Jewisch Chronicle
het voornemen een internationaal israëlitisch congres
bijeen te roepen met het doel maatregelen te overwegen,
om de russische joden te helpen en hnn een nieuw tehuis
in andere landen te verschaffen. De voornaamste isra-
ëlitische gemeenten in Europa zullen worden uitgenoodigd
zich op dat congres te doen vertegenwoordigen, dat
waarschijnlijk in 1892 te Londen zal worden gehouden.
De hoogleeraar Klebs, te Zurich, heeft in de Medi-
zinische Wochenschrift medegedeeld dat de werkelijk
gezuiverde tuberculine van Koch tuberculocidine ge-
heeten geheel onschadelijk en nooit koortsverwek-
kend is en in korten tijd eene verbetering in den toe
stand van lijders aan tuberculosis teweeg brengt. Koorts
en nachtelijk zweet houden opde eetlust en het ge
wicht van het lichaam nemen toe enz.
Bij omstreeks dertig door prof. Klebs daarmede be
handelde zieken heeft zich geene nadeelige nawerking
geopenbaard. De hoogleeraar verklaart, dat de nadeelige
stoffen in Koch's ruwe tuberculine alkaloïde waren
die vóór het gebruik verwijderd moeten worden opdat
alleen de bacillendoodende stof albumose overblijft.
12 Nov.
Door den Notaris H. J. DE LANGE.
Onder de reizigersin de afgeloopen week uit Rus
land te Berlijn aangekomen was een jongen van tien
jaarop wiens overjas een bordje gehecht was waarop
in de russische, de duitsche, de fransche en de engelsche
taal geschreven stond«De drager van dit bordje
Dimitri Zubowsedert zes maanden wees bevindt zich
op weg naar de zuster zijns vaders, Michaelowna Green,
te Chicago. Alle menschenvrienden die hem op- spoor
trein of stoomboot ontmoeten worden dringend uitge
noodigd, zich zooveel mogelijk zijner te ontfermen, opdat
de knaap het doel zijner reis behouden bereike. Kiew
25 October. Vele vrienden van zijn wakkeren vader."
De jongen zag er vroolijk en opgewekt uit en was vol
moed dat hij goed en wel te Chicago bij zijne tante
zou komen.
Een berichtgever der Times te Nizza heeft een onder
houd gehad met den gelukkigen engelschen speler Hill
Wells, die met zijn te Monte Carlo behaalden buit we
der naar zijn land terugkeerde. Hij beweerde een onfeil
baar middel te hebben uitgedacht om te winnen, maar
bleek ongezind om dit openbaar te maken, want, zeide
hij, niemand zou den moed hebben om het benoodigde
kapitaal te wagen. Hemzelven was het physiek ondoen
lijk zoolang vol te houden tot hij de geheole Bank te
gronde had gericht, want daartoe zou hij dag op dag elf
uur achtereen met ingespannen aandacht moeten zitten.
Na eene week had hij moeten besluiten weer eene
maand of twee rust te nemen. Overigens was hij zoo
overtuigd, dat de Bank het ,tegenover gewone spelers
winnen moestdat hij juist voor 24000 aandeelen in
die fraaie onderneming gekocht had. De berichtgever,
die den heer Wells bij zijn spel had gadegeslagen, heeft
niet veel bijzonders in zijne manier van doen kunnen
ontdekken en ziet het geheim van zijn geluk vooral in
's mans koelbloedige vermetelheid, slag op slag 12000
op het spel zettende en dat telkens elf uren achtereen.
Zaterdag b.v. won hij in het eerste half uur reeds
100.000 frcs., maar verloor later alles weer met 12000
van hemzelven bovendien, ondanks zijne onfeilbare
methode. Hij had veel last, zeide hij, van de ver
spieders der Maatschappij, die alles van hemzelven, zijne
familie enz. wilden weten, en natuurlijk niet minder van
honderden ongelukkige spelers, die hem hulp en redding
smeekten, soms op zeer onbeschaamde wijze.
derde, Kultjapka bracht ik zelf, toen hij nog zeer klein
was, in de gevangenis.
Onze Belka was een zonderling schepsel. Hij was inder
tijd door een rijtuigje overreden, waardoor zijn ruggegraat
naar binnen gebogen was. Wie hem in de verte zag loopen,
moest wel denken dat het een tweelinghond was, die voor
immer aan elkaar verbonden was. Bovendien was hij schurf
tig, had hij zieke oogen en hing zijn kale staart lusschen
zijn beenen. Misdeeld door de natuur, had hij schijnbaar
besloten onder alle omstandigheden zijn kalmte te bewaren
daarom blatte hij tegen niemand, als vreesde hij dan nog
ongelukkiger te zullen worden. Hij bleef bijna altijd achter
de kazerneen wanneer iemand hem naderde, strekte
hij zich onmiddellijk op zijn rug uit, alsof hij wilde zeg
gen »Ge kunt met mij doen, wat ge wilt, ik zal niet
den minsten weerstand bieden." En iedere gevangene
gaf hem dan in het voorbijgaan als vond hij dat een
staaltje van zijn plicht, een trap met den schoen. «Bah,
wat een vuil dierriepen zij dandoch Belka durfde
zelfs niet kermen en, wanneer hij al te veel pijn mocht
hebben deed hij een dofonderdrukt gehuil hooren.
Hij ging ook op zijn rug liggen voor Scharik of eiken ande
ren hond die zijn maal in de keuken kwam zoeken
ja zelfs, wanneer een groote bulhond zich blaffend op hem
wierp. Honden zien gaarne onderdanigheid en nederig
heid in huns gelijkenhet woedende dier werd dan ook
plotseling kalm en bleef, in gedachten verzonken, voor
den armen smeekeling staan en besnuffelde daarop met een
zekere nieuwsgierigheid zijn geheele lichaam. Wat mag
Belka, bevend van angst, in dat oogenblik wel gedacht
hebben? »Zal die booswicht mij nu toch bijten?" moet hij
zich zelf hebben afgevraagd. Na hem eenmaal besnuf
feld te hebben verliet de bulhond hem wederwaar
schijnlijk niets belangrijks aan hem ontdekt hebbende.
Belka sprong dan dadelijk op en volgde een lange reeks
honden welke op de jacht van de een of andere jutska
waren.
Belka wist zeer goed, dat deze jutska nooit tot hem
zou afdalen dat zij daarvoor veel te trotsch was
doch alleen het feit, dat hij haar, al was het hinkend,
2923,
3325,-
2995,-
755,—
5,~
10.
12
13.
1. Huis, erf en koepel, Ritsevoort, A 2481, 0.02.83.
Str. P. de Graaf
2. Huis en erf, VerdronkenoordB
0.01.25. Str. L. Top
Nos. 1 en 2 niet verhoogd.
3. Huis met erf en vrije steeg, Laat, B 900,
0.01,06. Str. J. Terhaak
Verhoogd door denzelfde met
4. Heerenhuis met tuin, Luttik-Oudorp, B,
"2439, 0.02.14. Str. P. H. Ringers
Verhoogd door P. de Lange met
De natenoemen nummers 5 tot en met
18 zijn te zamen bekend onder den naam
Westerhofje").
5. Huis, erf met steeg, E 1091, 0.00.36,
en 1099 ged. 32 cent. Str. G. Baas
6. Idem, E 1090, 0.00.36 en 1099 ged. 14
cent. Str. G. Lampe
7. Idem, E 1089, 0.00.34, en 1099 ged. 14
cent. Str. W. L. Harms
8. Idem, E 1088, 0.00.34 en 1099 ged. 14
cent. Str. A. de Munk
Nos. 5 tot en met 8 niet verhoogd.
9. Idem, E 1087, 0.00,35, en 1099 ged. 14
cent. Str. J. van Twisk
Verhoogd door G. Baas met i
Idem, E 1086, 0.00.35, en 1099 ged. 14
cent. Str. W. H. Matthijsen
11. Idem, E 1085, 0.00.36, en 1099 ged. 51
cent. Str. C. Slegtkamp
Nos. 10 en 11 niet verhoogd.
Idem, E 1098, 0 00.39, en 1099 ged. 34
cent. Str. P. Th. Portegies
Verhoogd door P. H. Ringers met
Idem E 1097, 0.00.39, en 1099 ged. 13
cent. Str. C. Koopman
Verhoogd door G. Veen met
14. IdemE 1096, 0.00.39, en 1099 ged. 13
cent. Str. C. Koopman
15. Idem, E 1095, 0.00.39, en 1099 ged. 13
cent. Str. M. Wallast
E 1094, 0.00.39, en 1099 ged. 13
cent. Str. G. Peen
E 1093, 0.00.39, en 1099 ged. 13
cent. Str. M. Wallast
18. Idem, E 1092, 0.00.39, en 1099 ged. 13
cent. Str. C. Koopman
Bouwterrein Laat, A 2141, ged. 0.01.62.
Str. A. de Munk
20. Idem, naast het vorige A 2140 en 2141,
beide ged. 0.01.53.
Str. G. J, Cromwel
21. Idem naast het vorige A 2140 en 2141,
beide ged. 0.01.55. Str. G. Baas
22. Idem, naast het vorige, A 2141, 0.01.63.
Str. J. Pander
naast het vorige, A 840 en 2141,
beide ged. 0.01 58.
Str. W. L Harms
24. Idem, naast het vorige, A 840, 0.01.24.
Str. P. Messelaar
Nos. 14 tot en met 24 niet verhoogd.
25. Huis, erf en tuin, Voormeer, B 2504 en
1743 0.02.15 Str. H, J. de Vries
Verhoogd door P. Purmer met
26. Heeronhuis met tuin en erf, Oudegracht
A 2445, 0.03.17.
Str. P. H. Ringers
Verhoogd door J. Pot met
Nos. 5 tot en met 18 verhoogd tot
Niet gegund.
Nos. 19 tot en met 24 verhoogd tot
Niet gegund.
Evenzeer werden niet gegund de Nos. 2, 25 en 26.
16. Idem
17. Idem,
19.
23. Idem
3700,-
380,-
305,
310,
305,
300,—
295,—
5,-
310,—
425,—
405,—
5,-
320,—
5,
325,—
340,—
340,—
340,
360,—
1565,—
1470,—
1490,—
1570,—
1505,
1200,—
2780,-
15,-
5200,-
500,-
5905,-
8865,-
kon volgen, gaf hem troost in zijn droevig lot. Wat zijn
eerlijkheid betreftdaarvan had hij slechts een zeer
oppervlakkig begripna alle hoop op een schitterende
toekomst verloren te hebbenhad hij geen anderen
wensch dan dion van veel te eten, en legde dien dan
ook met een zeker cynisme aan don dag. Eens beproefde
ik hem te liefkozendat was zulk een ongekende vorras-
sing voor hem, dat hij zich plotseling op zijn vier pooten
uitstrekte en van genot huiverde, terwijl hij een klagend
geluid uitbracht. Uit medelijden liefkoosde ik hem vaak,
zoodat hij reeds begon te huilen, wanneer hij mij, al
was hot in een ver verschiet, zag aankomen. Bij stierf
in een slootachter de gevangenisverscheurd door
andere honden.
Kultjapka had een heel ander karakter. Ik weet niet
waarom ik hem van een der werkplaatsenwaar hij
juist geboren was had medegebrachtik vond er een
zeker genoegen in hem te voeden en hem te zien opgroeien.
Scharik nam hem onmiddelijk in zijn bescherming en
deelde zijn slaapplaats met hem. Toen de kleine hond
grooter werd, was hij zeer toegeeflijk voor hem en ver
oorloofde hem aan zijn ooren te bijten hem aan zijn
haren te trekkenin één woord hij speelde met hem
zooals gewoonlijk groote honden met kleine doen Op
merkelijk was het, dat Kultjapka niet in de hoogte,
maar alleen in de breedte en in de lengte groeide; hij
was langharig, muisvaal, en een van zijn ooren hing naar
omlaag, terwijl het andere rechtop stond. Evenals alle jonge
honden had hij een levendigenopgewekten aard en
blafte hij van genoegen, wanneer hij zijn meester zag,
zonder nochtans zijn andere gevoelens te verborgen. «Wan
neer mijn vreugde slechts opgemerkt wordt, behoef ik
mij om de beleefdheidsvormen niet te bekommeren
Waar ik ook was kwam hij plotseling op het geroep
van: Kultjapka!" uit den een of anderen hoek te voor
schijn en snelde met zijn luidruchtige geestdrift op mij
toezich als een bal voortrollende. Ik hield veel van
dat kleine monster: het scheen, dat het lot hem slechts
tevredenheid en vreugde hier beneden had toegedacht,
totdat een der dwangarbeidersNeustrosewdie zich
te ALKMAAR, in de herberg van den heer J. Rol, aan
het Ritsevoort, op Dinsdagen 17 November 1891,
bij opbod, en 24 dier maand, bij afslag, telkens 's avonds
7 uur, van
Een, Woonhuis met Loods, Erf en Tuin, aan
het Zeglis te Alkmaar, sectie F No. 332, groot 1 roe
23 ellen.
Verhuurd aan J. Bes voor 1 per week.
Eigendom van HARM POTMAN c.s.
Breeder bij biljetten en nadere inlichtingen te bekomen
bij Notaris GOUWE, aan de Koorstraat te Alkmaar.
te B e r g e n in de herberg «de Rustende Jager", van
den heer Veenhuijsen, op Woensdag 18 Novem
ber 1891, voormiddags 11 uren, ten overstaan van den
Notaris H. METMAN te Alkmaar, van
Een perceel BOUWLAND, vroeger Weiland, in de
gemeente Bergen, in den Oudburgerpolder, kad. sectie
B Nr. 168, groot 2 hektaren 59 aren 50 centiaren.
Behoorendo aan den WelEd. heer J. C. PEECK en in
huur geweest bij C. Sevenhuijsen en J. Zwagerman.
Te aanvaarden bij de betaling der kooppenningen.
Nadere inlichtingen ten kantore van bovengenoemden
Notaris.
te B e r g e n in de herberg «de Rustende Jager", van
den heer Veenhuijsen, op Woensdag 18 Novem
ber 1891, voormiddags 11 uren, ten overstaan van den
Notaris H. METMAN te Alkmaar, van
Eenige perceelen Wei- en Bouwland, gelegen op
Oostdorp, in den Sluispolder, onder de gemeente Bergen,
kad. sectie D Ns. 27, 37, 43, 45 en 46, samen groot
11.49.20.
Te aanvaarden met Kersttijd e.k. en tot dien tijd in
huur bij Jan Bijl.
Breeder bij biljetten omschreven en nadere inlichtingen
te bekomen ten kantore van den Notaris METMAN,
voornoemd.
op TERDIEK, gem. NIEUWE NIEDORP, in de herberg
van H. Timmerman op Woensdag, 18 Novem
ber 1891, 's middags 12 uur, ten overstaan van den
te Alkmaar gevestigden notaris HENDRIK JAN DE
LANGE, van:
eene huismanswoning, erf en uitmuntend bouw
land aan den Terdiekerweg, onder Nieuwe
N i e d o r p groot 2 hektaren 54 aren 10 centiaren
in perceelen en massa.
Nagelaten door de echtelieden Jb. DEKKER en Ta.
STAM en te aanvaarden het gebouw en erf 1 Mei 1892
en het land dadelijk.
Inlichtingen worden gegeven door den heer D. BREE-
BAART Kz., te Winkel, en door genoemden Notaris.
te BROEK OP LANGE DIJK, in *de Zwaan", op Dins
dag .1 December 1891des middags 12 uur, bij
opbod en afslag ten overstaan van den te Alkmaar
gevestigden Notaris, HENDRIK JAN DE LANGE, van
1.Een Sluis met Erf en het Bouwland met Water,
genaamdWillem Zeun de Schosde PuntKlaas
Boon het Bonje en de Zwaan alles te BROEK OP
LANGEDIJKsamen groot 1 hectare67 aren, 70
centiaren.
2. Het Bouwland met Water, genaamd Achter 't Huis"
te ZUIDSCHARWOUDE, groot 42 aren, 60 centiaren.
Behoorende aan den heer D. HOOGVORST en te
aanvaarden het Huis 1 Mei 1892Bouwland en
Water Kersttijd aanstaande.
Inlichtingen verstrekken DE LANGE EN DE MORAAZ,
te Alkmaar.
bezig hield met het maken van damesschoentjes en het
bereiden van huiden, hem op zekeren dag opmerkte. Het
dier scheen hem in eenig opzicht getroffen te hebben,
want hij riep Kultjapka bij zich, betastte zijn huid en
deed hem zachtkens op zijn rug liggen. De hondniets
kwaads vermoedende, blafte van genoegendoch den
volgenden morgen was hij verdwenen. Ik zocht hem
langen tijdmaar tevergeefs; na verloop van twee
weken werd eindelijk alles opgehelderd. Het vachtje van
Kultjapka had Neustrosew in verzoeking gebracht; deze
had hem gedood en met zijn huid fluweelen schoen
tjes gevoerd welke hem door de jonge vrouw van den
auditeur besteld waren. Hij liet ze mij zien, toen zij ge
reed waren: de binnenzijde was prachtig. Arme Kultjapka!
Verscheidene dwangarbeiders hielden zich met het looien
van huiden bezig en brachten vaak mooie honden in de
gevangeniswelke dan weer plotseling verdwenen. Zij
kochten of stalen die. Ik herinner mij, dat ik op zeke
ren dag twee gevangenen, achter de keukens, in druk
gesprek met elkander zag staan. Een van hen hield aan
een koord een prachtigen zwarten hond van een zeer
kostbaar ras. Een oneerlijke knecht had hem aan zijn
meester ontstolen en voor dertig kopeken aan onze
schoenmakers verkocht. Zij gingen hem nu ophangen,
wat een uiterst gemakkelijke operatie was: zij ontdeden
hem van zijn huid en wierpen het lijk in een beerput,
welke in den verst verwijderden hoek van den hof gele
gen was en gedurende de groote zomerhitte een afschu
welijke lucht verspreidde, omdat hij slechts zeer zelden
gereinigd werd. Ik geloof, dat de arme hond begreep
welk lot hem wachtte. Hij zag ons, den een na den
ander, met een angstigen, vrageuden blik aan; van
tijd tot tijd durfde hij slechts zijn pluimstaart welke
tusschen zijn beenen hing, heen en weder bewegen als
wilde hij ons verteederen door het vertrouwen, dat hij
ons betoonde. IJlings verliet ik de dwangarbeiders, die
het arme dier nu weldra afmaakten.
Wordt vervolgd.)
Stoomdr. v. Herms, Coster Zoon, Alkmaar.