Wegens het vergevorderde saisoen worden alle Laat 66. J.H.WILLERS. Laat 66. Koorstraat 26. W. M. H. PELS. f 1,25 per flacon. beneden fabrieksprijs UITVERKOCHT. EJGNE RIJKE COLLECTIE. Veiling van vaste goederen. Advert entièn. Verkrijgbaar bij C. KEGr, Verdronkenoord. Men hoede zicli voor namaak, en lette er op, dat de naam SEQUAH in de flacons gegoten is. een fijne Sigaar is het beste cadeau! Aan onderstaand adres vindt u wel eens vertrouwelijk heeft hooren spreken, zal verno men hebben, dat zij nn reeds de hand lichten met som mige vakken. En wie daar wat meer openlijk voor durven uitkomen, zijn de slechtsten niet. Van dezen is toch te verwachtendat zij leerliugen afleverendie kunnen lezen schrijvenrekenen en hetgeen ze gelezen of gehoord hebben zwart op wit kunnen zetten. Wij lazen onlangs in een onderwijsblad»de verschillende leervakken worden op hoogere burgerschoolachtige wijze onderwezen waarbij de onderwijzers zich aanstellen of moeten aanstellenals ware hij een samenstel van leeraartjesdie beurtsgewijze hun lesuur waarnemen." Door deze manier van handelen hebben reeds heel wat jongelui zich zelf en hunne ouders verblind met eene schijngeleerdheid, die wel smelt als sneeuw voor de zon, maar die toch den grond verbazend heeft afgekoeld en die wel vervliegt als rookdoch deze laat vaak een zwarten aanslag achter. In een ander geschrift lazen wij: »het is jammer, dat voor alle scholen dezelfde leervakken zijn aangewezen en vele onderwijzers, vooral de schrijvers van leerboekjes niet inzien dat er op gelet dient te worden of men onderwijs verstrekt aan leerlingen, die later eene andere school (hoogere burgerschool, gymnasium) zullen bezoe ken, of aan de zoodanigen, die zoo lang zullen schoolgaan, dat zij tijd hebben om zich te bekwamen in een of meer moderne talen, of dat het leerlingen geldt, die met hun twaalfde jaar zich aan den arbeid zullen begeven." Na het voorgaande voorop geplaatst te hebben, durven wij zeggen dat de gewone school toch wel iets meer voor onze aanstaande boeren kon doen dan zij doet. Daar nog geen landbouwonderwijsdat blijve bespaard voor de herhalingsschool, maar wel onderwijs, dat voe ling houdt met het aanstaande bedrijf, met het maat schappelijk leven en met de omgeving der leerlingen. Bij het tegenwoordige stijlonderwijs krijgen de leer lingen oefeningen te verwerken, b. v. over »de vos en de eend", »de dwaze vrouw" enz. Daarvoor kieze men oefeningendie do stof, den inhoud ontleenen aan het bedrijf, dat hot meest algemeen op het dorp der inwoning uitgeoefend wordt. In een tuinbouwstreek b. v. beschrijve men een tuin en hare gewassen; in een zuivelstreek late men b. v. een opstel maken over kaas- en boterbereiding. Thans werken de leerlingen uit rekenboekjes met sommen over kapitalisten, over kooplui in tabak, over menging van wijn, enz. Waarom worden die vraagstukken alweder niet ontleend aan het boerenbedrijf, zoo men onder boeren is, aan landbouw, zoo de vaders landbouwers zijn En zoo zouden de leesboeken een heel anderen inhoud kun nen hebben. Veel zouden wij nog kunnen opnoemen, maar voor wie ons begrijpen wil, zijn wij duidelijk genoeg geweest. Ook op opvoedkundige gronden is de richting, die wij voor staan en in praktijk wenschten te verdedigen doch daartoe is het hier de plaats niet. Al lezende, schrijvende, rekenende en stellende bereide men de aanstaande bur gers en burgeressen voor hun werkkring in het verschiet voor. Dat verschiet is hier landbouw en veeteelt. En dat deze arbeid in den smaak valt der scholieren durven wij voorspellen. Is het onderwijs op de lagere school op deze wijze de voorbereiding geweest voor het landbouwonderwijs, laat dan de regeering overal herhalingsscholen oprichten, waar het eigenlijke onderwijs in landbouw aan de beurt komt. Maar men zij ook daar op zijne hoede. Weinig theorie, veel praktijk. Laat men zich daar vooral bezighouden met het leeren verstaan der termendie nu eenmaal noodig zijn om een voordracht over landbouw en veeteelt met gemak te kunnen volgen en een populair geschrift over deze vakken te kunnen lezen. Laat ten slotte een wan delleeraar in den winter rondgaan en aan de zoo onderlegde jongelingen en jonge dochters praktische les sen geven over hun bedrijf. Laten die heeren werktuigen verklaren en de behandeling er van onderwijzen, opdat degelijke hulpmiddelen niet langer met minachting wor den beschouwdslechts op tentoonstellingen pronken blijf in de gevangeni» aldaar hadden behandeldhadden ons voor onzen toekomstigen chet gewaarschuwd zij had den ons beloofd alles wat in hun vermogen was ten onzen gunste bij hunne bekenden te doen om ons aan zijn vervolgingswoede te onttrekken. Inderdaad schreven zij aan de drie dochters van den gouverneur generaal die bij haar vader onze voorspraak konden zijn. Maar wat kon hij doen Hij bepaalde er zich toe den majoor aan te bevelen rechtvaardig in de toepassing van de wet te zijn. Tegen drie uur in den namiddag kwamen mijn vriend en ik in Tobolsk aan wij werden onmiddellijk onder geleide naar onzen tiran gebracht. Wij moosten in de wachtkamer blijven, totdat de onderofficier van de ge vangenen zich bij ons gevoegd hadtoen eerst verscheen ook de majoor. Zijn hoogrood, onaangenaam, listig ge laat maakte een droevigen indruk op onshet was alsof een spin zich op een arme vlieg ging werpen, die in zijn web gevangen was. Hoe heet gij vroeg hij aan mijn kameraad. Hij sprak op ruwen afgetrokken toon en scheen ons ontzag te willen inboezemen. Mijn kameraad maakte zich* bekend. En gij zeide hij zich tot mij wendende, terwijl hij mij scherp door zijn bril aanzag. Ik gaf hem eveneens mijn naam op. SergeantLaat hen naar de gevangenis brengen laat hen in de hoofdwacht het haar knippen zooals bij burgers, den hal ven schedelen morgen in de boeien. Welke kapotjassen hebt jelui daar Hoe zijt gij daaraan gekomen vroeg hij ons plotseling toen hij de grijze kapotjassen met de gele rondte in den rug bemerkte welke ons in Tobolsk gegeven waren. »Datis een nieuwe uniform, ongetwijfeld Dat komt uit Petersburg, dat is duidelijk zeide hij ons beurtelings van het hoofd tot de voeten opnemende. Hebben zij niets bij zich vroeg hij den gendarme, die ons begeleidde. Zij hebben hun eigen kleeren uw Edelheid," ant woordde deze onmiddellijk de militaire honding aanne mende terwijl hem een rilling door de leden ging. Ieder kende en vreesde hem. Ontneem hun dat allesZg' mogen slechts hun linnengoed het witte namelijk behouden wanneer zij gekleurd linnen bezitten, moot het hun eveneens ontno men en aan den hoogstbiedende verkocht wordon. De opbrengst wordt dan bij de baten ingeschreven. Een maar worden gebezigd tot gemak en tot voordeel van den gebruiker. Die lessen moeten geschoeid zijn op de leest, zooals die in het hoefbeslag indertijd waren. Wij meenen, dat ons voorstel uitvoerbaar en goedkoop is, dat het onze landbouwers langs eene zachte hel ling naar boven voertdaarom is de weg veilig en vertrouwbaar. O. dwangarbeider bezit nietsvervolgde hij ons streng aanziende. Wees voorzichtig Gedraagt jelui goed 1 Laat ik geen klachten hooren anders worden de lijf straffen toegepastVoor de geringste ovortreding de spitsroeden 1" Dien avond was ik bijna ziek van ergernis over zulk een ontvangstwaaraan ik in het minst niet gewoon was en deze indruk werd nog smartelijkertoen ik die hel binnentrad Maar genoegdat heb ik u reeds alles verteld. Zooals ik hierboven zeidewerd onsin tegenwoor digheid van de andere gevangenenniet de minste vrij heid of verlichting van onzen arbeid gegeven toch be proefde men ons te helpen door Bski en mij gedu rende drie maanden als schrijver naar de bureaux der genie-officieren te zenden. Dit geschiedde natuurlijk in het geheim al degenen die het moesten weten wisten hetdoch deden alsof zij het niet bespeurden. Het wa ren de hoofdofficieren, die ons deze gunst deden ver werven gedurende den korten tijd dat de luitenant kolonel G—kof onze kommandant was. Deze chef (die slechts zes maanden bij ons bleefdaar hij weldra naar Rusland terugkeerde) scheen ons een weldoener toedie ons door den hemel was toegezonden. Hij maakte een diepen indruk op al de gevangenenzij hielden niet al leen van hemmaar aaubaden hem wanneer ik dit woord mag bezigen. Ik weet niet wat hij voor hen ge daan had, doch hij had van het eerste oogenblik af hun genegenheid gewonnen. Hij is ons een vaderzeiden de bannelingen elk oogenblik gedurende den tijd dat hij het toezicht over de genietroepen had. Hij was een recht vroolijk mensch, klein van gestalte, met een stoutmoedigen blik vol zelf vertrouwen vriendelijk en voorkomend tegenover al de dwangarbeidersdie hij werkelijk als een vader lief had. Waarom hij dat deed Ik zou het niet kunnen zeggen doch hij kon geen gevangene zien, zonder hem een vrien delijk woord toe te voegen of met hem te schertsen en te lachen, en nimmer lag er in die minzaamheid iets meesterachtigs iets dat den chef verriedhij was hun kameraad hun gelijke en ondanks deze liefde tot zijn naasten herinner ik mij nietdat de dwangarbeiders zich ooit veroorloofd hebben iets aan den hem verschul- digden eerbied te kort te dien. Integendeel. Reeds wan neer de dwangarbeider zijn kommandant zag naderen verhelderde zijn gelaaten met de muts in de hand wachtte hij hem glimlachend^op als de kommandant dan 24 Nov. Door den Notaris W. P. G. L. GOUWE. Huis, loods, erf en tuin Zeglis. Str. B. van der Veen 815, Niet verhoogd. het woord tot hem richtte, was hij buitengewoon vereerd. Er zijn van die gemeenzame mensehenGkof zag er kranig uitliep altijd rechtop met groote pas sen »den arend" noemden de govangenen hem. Toch kon hij hen niet helpen, want hij leidde de werkzaamhe den der geniesoldaten welke onder alle kommandanten op dezelfde wijze ten uitvoer werden gebracht. Wan neer hij bij toeval een troepje dwangarbeiders ontmoette, die hun werk verricht haddenliet hij hen voor het roeren van den trom terugkeeren. Waarschijnlijk hiel den zij van hem door het vertrouwen dat hij in hen stelde, door zijn afschuw van plagerij en kleingeestigheid, welke zoo ontmoedigend op de gevangenen werken. Ik ben overtuigd, dat wanneer hij duizend roebels verloren zon hebbende meest doortrapte dief in onze gevangenis ze hem terug gegeven had. Ja, daar ben ik zeker van Evenzoo waren al de dwangarbeiders op zijn hand, toen zij vernamen, dat hij met den zoozeer verfoeiden majoor in onmin was geraaktDat geschiedde ongeveer een maand na zijn komstzij waren uitgelaten van vreugde. De majoor had vroeger met hem gediend toen zij el kander nn na een lange scheiding, weder ontmoetten, gingen zij aanvankelijk hartelijk met elkander om, doch weldra kwam daar verandering in. Na een twist werd Gkof de gezworen vijand van den majoor. Men ver telde zelfs dat zij elkander eenige vuistslagen hadden toegediend en dat was, wanneer men den majoor kende, niets bijzonders want hij hield van vechten. Toen de gevangenen van den twist hoorden, waren zij buiten zich zeiven van vreugde: »De achtoogige kan zich nu met den kommandant meten. Deze is een arend, terwijl de ander hierbij werd een woord gebruikt, dat niet ge schikt is om geschreven te worden Zij waren uiterst nieuws gierig om te weten wie de overwinning in dezen twist had behaald en wie van hen beiden den ander had af geranseld. Wanneer de kommandant het onderspit had gedolven zouden zij zeer teleurgesteld zijn geweest. »De kommandant heeft het zeker gewonnen zeidon zij onder elkander »al is hij klein hij durftterwijl de ander misschien van angst onder zijn bed gekropen is." Doch Gkof verliet ons weldra diep door iedereen betreurd. De kommandanten van de genietroepen waren allen brave menschen, zij werden in mijn tijd drie of vier maal verplaatst. »De arenden blijven nooit lang," zei den de dwangarbeiders »vooral wanneer zij ons be schermen." Wordt vervolgd. SEQUAH-MIDDELEN Dames- en Kindermantels DAMES!!! voor HEEREN. w-,>ï- f -

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1891 | | pagina 6