UIT SIBERIË. No. 146. Drie en Negentigste Jaargang. 1891. ZONDAG 6 DECEMBER. Dit nummer bestaat uit 2 bladen. EERSTE BLAD. BUITEN DE GRENZEN. FEUILLETON. |- ALK1AARSCHE COURANT. Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80; franco door het gebeele rijk 1, De 3 nummers f 0,06. Prijs der gewone Advertentlën: Per regel J O,ld. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS- TER ZOON. Telefoonnummer: 3. Omwentelingen in Brazilië onderscheiden zich hierdoor pstig van dergelijke bewegingen in andere landen, dat lij zonder bloedstorting of verwoesting, zelfs zonder de orde belangrijk te verstoren, ontstaan en voltooid wor- ien. Men maakt van het Keizerrijk een Republiek, maar lorgt er voor dat den Keizer en zijn familie op een be tamelijke manier uitgeleide naar Europa wordt gedaan. De President der Republiek doet een staatsgreep in den trant van Napoleon III, maar zonder de barricades in de straten het neerschieten van weerlooze burgers en al de bloedige tooueelen, die op 2 December 1851 te Parijs voor delen. Geen verzet had plaats, en bij gevolg behoefde ook geen geweld gepleegd te worden om het te bedwingen. De hoofdstad berust in den nieuwen toestand, maar an jers is het in de provinciën van het reusachtige land jaar blijkt men geen vrede te hebben met de verande ring men wapent zich troepen stellen zich in bewe ging er schijnt een strijd aanstaande tusschen het hart des lands en het zuiden dat zich dreigt af te scheiden. De vloot, zegt men, is niet op de hand van den dictator, naar het leger blijft hem grootendeels trouw, evenals in Chili met Balmacedamaar binnen drie weken schijnt alles zich te schikken, zonder dat er een land- of zee gevecht is geleverd. In de hoofdstad brak een opstand uit tegen Maarschalk da Fonsecamen brak de spoor wegen in de omstreken op, de zeemacht verklaarde zich voor de opstandelingen, de geheele stad kwam in bewe ging, de winkels werden gesloten, de bureelen van twee regeeringc gezinde dagbladen werden geplunderd, het ar senaal werd in bezet genomenwaarbij één werkman werd gedood slechts enkele geweerschoten vielen, waar- Tan één de Candellaria-kerk trof. President da Ponseca verklaart dat hij, om den burgeroorlog te voorkomen lijn gezag overdraagt aan den vice-president, generaal Peixaoto, de staat van beleg wordt opgeheven, en alles is voorbij. Men moet erkennen, met minder omslag kan het al het. Eén man gedood, één kogel tegen een kerk, twee lagbladbureelen geplunderd, eenige spoorstaven opgebro ken da Ponseca door een ander vervangen en hij zelf in vrijwillige ballingschap op het eiland Paqaeta als lenmaal Napoleon op ElbaOf daarmede nu ook de republiek der Vereenigde Staten van Brazilië op den- lelfden voet als tot dusverre iu haar geheel zal blijven bestaan, schijnt nog niet geheel zeker. Te Rome heelt een omwenteling plaats gehad van een anderen aardwaaraan Italië sinds lang behoefte had. Het aanzienlijk tekort op de jaarlijksche begrooting is laar door een batig slot vervangen. Het tekort op het loopende dienstjaar 1891-92, dat op ruim anderhall mil- Eoen gulden was begroot, zal niet meer dan 5 tonnen bedragen, en het volgende dienstjaar zou een batig (60) door X. XI. DOITOJEW§K¥. Somtijds bespeurde ik hem onder de soldaten, die met iet toezicht over ons belast waren. Ik meende op te merken dat het heimwee in een stillen, onverzoenlijker] wrok veranderd was. Hij zon voor niets terugdeinzen, ^dat had ook Kulikow ontdekt, toen hij hem tot zijn medeplichtige koos. Deze korporaal heette Kohier. Zij sprakeD alles nauwkeurig af en bepaalden den dag, welke 'tot de uitvoering van hnn plan het meest geschikt was. Het was Juni en bijzonder warm. Het klimaat van onze itad was tamelijk gelijkmatigvooral des zomerswat zeer gunstig voor de zwervers is. Zij konden de vesting aiet onmiddelijk ontvluchten want de stad ligt op een 'heuvelrondom strekt zich vlak land uitterwijl de kosschenwelke er om heen liggen toch nog tamelijk ver verwijderd zijn. Een vermomming was onontbeerlijk en om zich die te verschaffen, moesten zij eerst de voor had bereiken, waar Knlikow sinds langen tijd een toe- 'lachtsoord hadik weet niet of die goede vrienden lit de voorstad in het geheim waren betrokken. Men ou het wel kunnen aannemen, doch het is nooit bewezen, lat jaar had zich een jonge dame, van zeer lichtzinnig edrag, in een verwijderd gedeelte van de voorstad met- erwoon gevestigd, zij heette YanikaPanika en zag er illerliefst nit. Zij beloofde veel en beschaamde deze ver zachtingen in geene deele. Men noemde haar ook »vuur o vlam"; ik geloof dat zij in verstandhouding met de 'Inchtelingen stondwant Kulikow had eeü jaar lang Uerlei d waasheden voor haar gedaan. Toen, des morgens, e verschillende afdeelingen gevormd werden, schikte iet tweetal het zoodanig, dat zij met den dwangarbeider chilkine een kachelsmid en stukadoor van zijn am- slot opleveren van ruim 4 millioen Eere aan den Mi nister, die aldus met krachtige maatregelen optreedt tegen de kwaal waaraan het land reeds sinds jaren lijdende is. Of is het waar, wat in sommige bladen be weerd wordt, dat de voorstelling te rooskleurig getint is, en de uitkomst de verwachtingen zal beschamen Maar de besparingen die de Regeering invoert, de ver mindering van uitgaven die zij voorstelt, zijn dan toch geen droombeelden. Aan inkrimping van uitgaven had het land behoefte, en de Regeering die haar tot stand brengt, bewijst aan het arme volk een weldaad. Onge lukkig zal het herstel van het financieël evenwicht ech ter niet alleen langs den weg van inkrimping dor uit gaven, maar, ook langs dien van vermeerdering van in komsten gezocht worden, en die laatste weg zal in Italië een moeilijke weg zijn. De tegenwoordige Minister van Financiën, Luzzati is een bekend staathuishoudkundige, groot voorstander van volksbanken en tevens van het beschermend stelsel, niet nit beginsel, maar als tijdelijk middel om de ves tiging eener nationale nijverheid te bevorderen. Als hoog leeraar te Padua en lid van de Kamer der Afgevaardig den, was hij de onderhandelaar over de handelsverdragen met Frankrijk, Engeland en andere staten, en later de krach tige verdediger der gesloten tractaten in de Kamer. Nu het Koninkrijk Italië plaats heeft genomen onder de Euro- peesche staten van den eersten rang, een sterk leger, een sterke vloot en een daaraan geëvenredigde zware schuld be zit, moet het ook rijke inkomsten hebben, en een sterke uit breiding van het fabriekswezen met inkomende rechten moet volgens den Minister het middel wozen om zich die inkomsten te verzekeren. Italië moet meer voortbrengen, is zijn leerverbetering van den landbouw alleen is daarvoor niet voldoende; de zijde, die in Italië gewonnen wordt, moet niet langer naar Lyon worden gebracht, om daar geweven en later voor hoogen prijs teruggekocht te worden, maar in Italië zelf worden bereid. Evenzoo behoort de katoen niet nit Egypte naar Engeland te gaan om, daar tot stoften bereid, later weer door Italië gekocht te worden. De reis van Egypte naar een Ita- liaansehe haven is veel korter dan naar Manchester, en Italiaansche fabrieken kunnen hetzelfde doen als En- gelsche. Langs dezen weg moet volgens de bekende inzichten van den tegenwoordigen Minister van Finan ciën Italië zijn rang ophouden, zal het de groote ver plichtingen die het op zieh genomen heeftkunnen vervullen, en zijn zware, maar schoone taak volvoeren De toekomst zal antwoord geven op de vraag of de Minister juist heeft gezienen of Italië zich niet een last op de schouders heeft gelegddie wat zwaar is voor zijne krachten. Als dit niet zoo is, dan is misschien de Minister Luzzati de geschikte man om de middelen aan te geven die het iu staat zullen stellen dien last te dragen. Een niet minder gunstigen indruk dan de redevoering van den Italiaanschen minister van Financiën heeft die van den Duitschen Rijkskanselier in den Rijksdag ge maakt. Geruststellend, waarschuwend tegen te groote be zorgdheid was die redevoering in hooge mate. Het bacht naar do kazernen -gezonden werden welke nadat zij door de soldaten van het kamp verlaten waren, gewit moesten worden. Af en Kulikow moesten hem helpen de benoodigde materialen te vervoeren. Kohier liet zich in het geleide opnemen daar er, volgens het reglement, voor drie gevangenen twee begeleidende sol daten vereischt worden, vertrouwde men hem een jongen rekruut toe, wien hij, als korporaal, den dienst moest leeren. De beide vluchtelingen moeten wel grooten invloed op Kohier hebben uitgeoefend, dat hij, die ernstige, be rekende ontwikkelde maner toe heeft kunnen be sluiten hen te volgen. Om zes uur in de morgen kwamen zij in de kazerne aan. Zij waren geheel alleen. Na ongeveer een nur ge werkt te hebben, zeiden Knlikow en Af tot Schilkine, dat zij in de werkplaats iemand moesten spreken en eenig gereedschap gingen halen. Zij wilden tegenover Schilkine van een list gebruik maken en hem dat op den meest natuurlijken toon mededeelen. Hij was uit Moskou, een slim, weinig spraakzaam man, met een zwak, ziekelijk uiterlijk. Deze dwangarbeider, die in een caftan zijn leven, in den een of anderen winkel in Moskou had moeten doorbrengen, bevond zich, na eindeloos lang rondgezwor ven te hebben in de »bijzondere afdeeling", onder de meest beruchte misdadigers. Zoo had zijn lot het beschikt. Wat had hij gedaan om zulk een wreede straf te verdie nen Ik zou het niet kunnen zeggen hij toonde nooit de minste bitterheid en leefde in volkomen vrede. Van tijd tot tijd bedronk hij zich, doch, dat buiten rekening latende, viel er op zijn gedrag niets aan te merken. Hij was, zooals van zelf spreekt, niet in het geheim inge wijd en moest das misleid worden. Knlikow zeide hem knipoogend dat zij brandewijn gingen halenwelke sinds den vorigen dag in de werkplaats was verborgen Schilkine scheen dit niet onaardig te vinden enniets kwaads vermoedende, bleef hij met den jeugdigen rekruut alleen, terwijl Kulikow, Af en Kohier zich naar de voorstad begaven. Een half nur verliep, zonder dat zij terugkeerden. Dit stemde Schilkine tot nadenkenplotseling ging hem een drievoudig Verbond is wel nog altijd de grootste waar borg voor den vrede maar volgons den Rijkskanselier wordt ook de kans op het behoud van den vrede ver sterkt door de toenadering tusschen Rusland en Frankrijk; immers zou die niet zijn tot stand gekomen, indien de tegenwoordige Regeering van Frankrijk niet vaster en krachtiger was dan vroegeren het behoud van den vrede hangt grootendeols af van de vastheid der regeerin gen. Toenemend zelfvertrouwen vermindert de zenuw achtigheid en daarmee het oorlogsgevaar. Wat Rusland betreftde Czaar is de meest vredelievende man ter wereld. Intusschen moet Duitschland sterk en gewapend blijven. Zijn sterkte wordt bevorderd door de toenadering tusschen de verschillende deelen van het groote Rijk daartoe moet leiden, de opheffing van den pasdwang in het Rijksland Elzas-Lotharingendaartoe moeten leiden de nieuwe maatregelen ten aanzien van Polen genomen. In de Poolsche gewesten toch is thans het geven van onder wijs in de Poolsche taal op de bijzondere scholen toegelaten; een Pool is tot Aartsbisschop van Posen benoemdde oostelijke grenzen zijn voor vreemde arbeiders openge steld in het belang van den landbouw. Zoo tracht de Regeering alle krachten tot medewerking te nopen aan de welvaart des lands en daardoor de eenheid en de sterkte des Rijks te bevorderen. Ook het Dnitsche leger is sterk en nog steeds voor zijn taak opgewassen. Niet de getalsterkte der troepen, maar hare geoefendheid is het voornaamste, en wat geoefendheid betreft staat het Dnitsche leger bovenaandoch ook de bevolking van Duitschland neemt voortdurend toe, en om daarvan partij te trekken zullen wederom militaire wetten bij den Rijks dag worden ingediend. Men ziet het, ondanks al de geruststelling en de sterkste verzekering van de algemeene vredelievendheid, die Eu ropa van het noorden tot het zuiden en van het westen tot het oosten beheerscht, is de slotsom der gansche be schouwing alweer versterking van het leger, die door de toeneming der bevolking gemakkelijk wordt gemaakt- De Dnitsche Rijkskanselier heeft het grootste vertrouwen op het behoud van den vrede wat tot nog toe gelukt is, zal ook in de toekomst gelukken, zegt hij. Wij ge- looven wel dat hij gelijk heeft; maar om veilig te zijn, om van den vrede zeker te kannen wezen, blijkt dan toch maar altijd het beste middel, elkander eerbied in te boezemen voor de kracht der wederzijdsche wapenen, en zoo blijven de volken bij voortduring den zwaren last van den gewapenden vrede dragen. DUITS CH LA AD. Rijksdag. Den 4 werd de tweede lezing van het ontwerp ter wijziging van de wet op de ziekenfondsen ten einde gebracht en het ontwerp volgens de voorstellen der commissie aangenomen. De termijn van in werking treding werd, met toestemming van minister Bötticher, van 1 Januari 1893 in 1 Januari 1892 veranderd. FRANKRIJK. Dom Pedro, de voormalige keizer van Brazilië is den 5 even na middernacht te Parijs in den ouderdom van 66 jaar overleden. licht op. Hij herinnerde zich, dat Knlikow iets bijzonders had gehad, dat hij knipoogend met Af gefluisterd had ja, dat had hij gezien, dat herinnerde hij zich nu dui delijk. Ook Kohier had zijn opmerkzaamheid getrokken; alvorens hij, met de twee dwangarbeiders, was heenge gaan, had de korporaal den rekruut medegedeeld wat hij gedurende zijn afwezigheid moest verrichten, hetgeen niet ziju gewoonte was. Hoe meer Schilkine zijn geheu gen raadpleegde, des te meer werd zijn argwaan opge wekt. De tijd verliep en steeds kwamen de dwangar beiders niet terug zijn onrast nam meer en meer toe, want hij begreep, dat de chefs hem van medeplichtigheid zonden verdenken en zijn leven dns op het spel stond. Men zou kunnen vermoeden, dat hij hen oogluikend had laten heengaan, omdat hij met hun voornemen bekend was geweestwanneer hij draalde met hun verdwijning ruchtbaar te maken, zou de verdenking nog zwaarder op hem rusten. Hij had dus geen tijd te verliezen. Ook herinnerde hij zich nog, dat Kulikow en A f sinds eeni gen tijd zeer bevriend mot elkander geworden waren en dat zij vaak op een afgezonderde plek, achter de kazer nen druk met elkander in gesprek waren geweest. Dat was hom toen reeds opgevallenHij richtte zijn blik naar den soldaatdie hem begeleid haddeze gaapte t geleund op zijn geweeren krabde zich zoo onschuldig mogelijk den neusSchilkine vond het dan ook niet noo- dig hem zijn gedachten mede te deelen, doch zeide hem alleen met hem naar de geniewerkplaats te gaan. Daar wilde hij vragen of men zijn kameraden ook gezien had doch niemand had eenig spoor van hen ontdekt. De ver moedens van Schilkine werden meer en meer bevestigd. Wanneer zij zich ergens in de voorstad waren gaan be drinken zooals Kulikow dat meer deedzouden zij het hem gezegd hebben immers waartoe zon het gediend hebben dat te verbergen Schilkine liet zijn werk liggen en, zonder naar de kazerne, waar hij bezig was, terug te keerenbegaf hij zich regelrecht naar de gevan genis. Het was ongeveer negen uurtoen hij bij den sergeant majoor kwam, aan wien hij zijn vermoedens mededeelde-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1891 | | pagina 1