Nieuwj aarswensehen.
K A N T."
No. 151.
Urie en Negentigste Jaargang.
1891.
V IJ 1> A 6
van Nieuwjaarswenschen,
a cents a contant,
van 1—5 regels.
18 DECEMBER.
Buitenland.
F EUILLETO N.
Binnenland.
In het nummer van den Oudejaars
avond, Donderdag den 31 Decemberzal
weder gelegenheid bestaan tot het plaatsen
DE UITGEVERS.
33'
Roman uit liet Berlijusclie leven,
ALKJIAARSUHE COURANT
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en
Kalerdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden voor Alkmaar./' 0,8»; franco door het
gebeele rijk J 1,
De 3 nummers 0,06.
IA "V
Prijs der gewone Advertentie»:
Per regel J 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS-
TER ZOON.
Telefoonnummer
BELGIE. Eene vergadering van afgevaardigden
van vlaamscbe liberale vereenigingen beeft met 28 tegen
6 stemmen een voorstel ten gunste van algemeen stem
recht aangenomen.
DUITSCHIjAWD. De Keizer beeft in gezelschap
van zijnen broeder prins Houd rik op de Vulcaauwerf te
Bredow het nieuwe pantserschip met den naam van
Weissenbnrg gedoopt, ter herinnering aan den grootschen
heldentijd, waarin zijn vader, Prederik lil, ia den slag
bij Weisseoburg de eerste zege behaalde voor Duitschland's
eenheid
Rijksdag. Den 11 verdedigde bij de behandeling
der handelsverdragen de minister vcm Marschall de re
geering tegen de agrariërs. In Duitschland moest het
beschermend stelsel gematigd zijn öf in hot geheel niet
bestaan. He regeering wilde al het mogelijke doen voor
den landbouw. De heer BrÖmol (liberaal) sprak voorde
verdragen. Hij merkte aan, dat het door den kanselier van
Caprivi cn den minister von Marschall aangevoerde eene
bittere veroordeeliug insloot van de tot nu toe gevolgde
staatkunde. De heer Kardorff verklaarde de graanrechten
alleen te kunnen goedkeureu, zoo de zilveren standaard
weder werd ingevoerd. De heer von Caprivi zeide, dat zonder
het verdrag het zeker tot een tolstrijd met Oostenrijk
gekomen wasinvoering van den zilveren standaard
zonder medewerking van Engeland achtte hij niet mo
gelijk. Eene goedkeuring van het verdrag voor minder
dan twaalf jaar zon de regeering niet aannemen. Daarna
spraken Komierowski (pool) en Simouis (elzasser) vóór-
de verdragen. Ten slotte werd de beraadslaging ver
daagd tot den 12. Het verlies voor de schatkist, dat uit
deze verdragen zal voortspruiten, werd door deu kanselier
berekend op^ ten hoogste 10,800,000 per jaar.
Den 12 werd na eene beraadslaging van zes uren
besloten, do tweede lezing der handelsverdragen in open
bare zitting te honden. De rijkskanselier von Caprivi
verklaarde, dat de nijverheid niet werd voorgetrokken
tegenover den landbonw. Het had ham veel moeite ge
kost het graanrecht op 3% Mark te behouden. Ter
tegemoetkoming in het gebrek aan arbeiders in Prui
sen's oostelijke provinciën, als gevolg van don eenmaal
bestaauden trek naar de groote steden zal eene
wijziging der wet op het domicilie van onderstand in
overweging worden genomen. Een daarop betrekkelijk
wetsontwerp kon na den afloop van het tegenwooordig
zittingtijdvak verwacht worden. Hij drong ten slotte nog
aan op afdoening der handelsverdragen vóór Kerstmis,
opdat men in Duitschland zoo spoedig mogelijk weten
zoudat het groote voordeel dezer verdragen zoowel
voor den landbouw als de nijverheid, is, dat gedurende
twaalf jaren stabiliteit was verkregen.
Bij de tweede lezing op den 14 werden de eerste twee
artikelen van het handelsverdrag met OostenrijkHon
garije aangenomen.
Minister von Bötticher verdedigde onderscheidene be
palingen van het oostenrijksche en het rtaliaausche tarief,
die tot opmerkingen hadden aanleiding gegeven in het
bijzonder de uitvoerpremie voor suiker, en verder de
rechten op haver, eieren en bedveeron.
Minister von Marschall zeide De thans aangeboden
handelsverdragen mogen aan enkele groepen belangheb
benden onaangenaam zijnoen oorlog op oeconomisch
gebied dreigde de natiën zeiven te ontstemmen en
daarom moesten met de bondgenooten handelsverdragen
gesloten worden. De indruk der bondgenootschappen
zon verzwakt worden iudien de verbonden natiën
elkander op handelsgebied schade toebrachten
Nog verdedigde miuister von Bötticher het besluit
der regeering, om gein broederen kring van belang
hebbenden bij de zaak te betrekken. De regeering had
een onafhankeiijk standpunt ingenomen.
Nad it eenigè der zuidduitsche afgevaardigden tegen
de voorgestelde rechten op wijn het woord hadden ge
voerd, werd de zitting tot den 15 verdaagd toen de be
spreking van het tarief betrekkelijk de rechten op granen,
glas en°hont afliep. In den loop der beraadslaging ver
klaarde de kanselier op eene tot hem gerichte vraag
dat de kwestie betreffende den opslag van granen in
entrepot nog aan een nauwgezet onderzoek onderworpen
was, ten einde te verhoeden, dat do verbruikers tegenover
de handelaars werden benadeeld.
Den 16 is na eene beraadslaging van 7 uren het ver
drag met grooto meerderheid aangenomen. De rechten
op wijnen werden met 200 tegen 66 stemmen goedgekeurd.
ENEEIiVND. Den 12 is de Enterkin van Glas
gow, een schip van 1548 tons, geladen met ijzeren pijpen,
nabij Ramsgate vergaan. De boot, welke uitgezet werd,
sloeg om. Van de 32 personen der bemanning werd
slechts één gered.
Prins George van Wales, die aan typhus geleden heeft,
is in zooverre herstelddat geene bulletins meer uit
gegeven worden.
Gladstone is naar Biarritz vertrokken.
Ierland. Den 13 hebben te Waterford de aanhan
gers en de tegenstanders van Parnell weer met elkander
gevochten. Zij gebruikten daarbij steenen en doornen
knuppels. Michel Davith ontving een hevigen slag op
het voorhoofd, zoodat hij gewond was en bloedde. Ter-
3)
DOOR
l'AUIi MNDAU.
Door zijn ernstigen en nuttigen werkkring boezemde
de graaf haar eerbied in. Hij was schatrijk en had even
goed als vele anderen in heuaaglijkon lediggang zorge-
looze dagen kunnen slijten. Eu zie, zelfs nu zijne jaren
ongetwijfeld eene zeer geldige verontschuldiging zou
den geweest zijn wanneer hij zijne bezigheden ietwat
had ingekrompen, arbeidde hij van den vroegen morgen
tot den laten avond en werd zelfs door deu jongsten
en vlijtigsten zijner ambtenaren niet in ijver overtroffen.
Hij bekleedde eene der aanzienlijkste rechterlijke betrek
kingen in het rijk. President Aibrecht graaf von Iseneck
was geheimraad in werkelijken dienst, kroonsyndiens en
door het vertrouwen van Zijne Majesteit den Keizer lid
van het Heerenhuis voor het leven. Om zijne buitenge-
meene geestesgaven, zijn strikt gevoel van rechtvaardig
heid en zijne onkreukbare trouw aan zijnen plicht stond
hij algemeen in hoog aanzien.
Ook zijn uiterlijk droeg er, trots zijnen leeftijd, zeel'
veel toe bij om een verstandigveel jonger meisje te
boeien. De graaf, die in zijne jonge jaren bij de garde-
kurassiers had gediend, was van rijzige, breedgeschouderde
gestalte en liep nog steeds zoo recht als eene kaars. De
fiere houding van het hoofd verried eene zekere ingenomen
heid met zichzelven en gaf te kennen dat hij reeds jaren
lang niet met superieurendoch met ondergeschikten
had omgegaan, dat hij geene bevelen had behoeven te
ontvangen, dat hij ze slechts had behoeven te geven. Zijn
kop was die eens Caesars een hoog, peinzend voorhoofd
door kort afgeknipt, reeds ietwat vergrijzend, maar toch
stond verklaarde hij zich candidaat te stellen tegen
over den heer Redward aanhanger van Parnellaan
vankelijk was besloten geen candidaat te stellen.
FKAHEUIJK. De commissie voor het toltarief heeft,
nadat de ministers Ribot en Jules Roche namens de re
geering ophelderingen hadden gegeven, de volgende be
sluiten genomen. De regeering wordt gemachtigd voor-
loopig geheel of ten deele te verlengen al de met 1
Februari a.s. afloopende handelsverdragen of overeenkom
sten, met uitzondering van de daarin voorkomende be
palingen betreffende bewilliging in een tarief voor bepaald
aangewezen zaken, zooals de overeenkomsten tot weder-
zijdscho waarborging van den letterkundigen, knust- en
indnstriëelen eigendom. De regeering wordt gemachtigd,
het minimum-tarief geheel of ten deele van toepassing
te verklaren op de voortbrengselen on koopwarenaf
komstig uit lauden die thans de voordeelen van het
conventioneel tarief genieten, en die er in toestemmen
het tarief der meestbegunstigde natie op franscho koop
waren toe te passen.
ïUTIAiAUIJE. Op oen schriftelijk verzoek van den
franschen vertegenwoordiger om aan den onlangs ver
bannen berichtgever van het agentschap Havas, Chadourne,
weder te vergunnen naar Sofia terug te keeren is door
de regeering afwijzend beschikt. Zij hield vol, dat de
genomen maatregel geen enkele schending van verdragon
bevattedaar deze zwijgen over de behandeling van
vreemdelingen. Zij betuigde haar leedwezen over de ge
nomen maatregelen niet in bespreking to kunnen treden,
maar sprak de hoop uit dat Frankrijk rekening zon
houden met de gevoelens van rechtvaardigheid die de
bulgaarscho regeering haar gedrag voorschreven. De
vertegenwoordiger der franscho regeering deelde haar
na dit antwoord mede, dat zij de diplomatieke betrekkingen
als afgebroken beschouwde Het verspreiden van onware
berichten door genoemden berichtgever omtrent den toe
stand van Bulgarije is aanleiding tot zijne verbanning
geweest.
CHI1VA. Te Takoe zijn 42 oproerlingen op last der
regeering onthoofdomdat zij in Mongolië christenen
vermoord hadden
T W E E O E 14 A NI E K.
Riliilon-overeeiikomst.
In de memorie van antwoord op het Kamerverslag
over het wetsontwerp tot bekrachtiging der overeenkomst
met de Billiton-maatschappij verklaart de minister van
koloniën, dat de wederindiening van dit wetsontwerp
geschied is, niet omdat hij de overeenkomst in 's lands
belang acht maar omdat bij gelijk in 1877 met de
overeenkomst met de Indische spoorwegmaatschapij is
crebenrd, hangende de een maal gesloten overeenkomst, meent
aan de zaak haren natuurlijken loop te moeten laten.
Uit de uitvoerige beschouwingen des ministers blijkt
dat bij hem tegen verschillende bepalingen dier over
eenkomst bezwaren bestaan.
nog dicht haar omlijsthelderezeer schorpe oogen
een tamelijk groote arendsneus, breede, vastgesloten liepen
en eene sterk vooruitstekende ronde kin. Hij droeg
geenen baard
Sedert twintig jaren was graaf von Iseneck weduwnaar,
Zijne vrouwdè beeldschoone dochter van een arm
ambtenaartje, op wie hij hartstochtelijk verliefd was ge
worden en die hij, zeer tegen den wil zijner gansche
familie had gehnwd had hij na nauwelijks een jaar
getrouwd te zijn geweest, onder zeer tragische omstandig
heden plotseling verloren. Zij was bij eenen gevaarlijken
bergtocht, dien zij te zamen ondernomen hadden ver
ongelukt. Graaf Aibrecht was diep ongelukkigdoch
klaagde aaD niemand zijn leed. Hij zonderde zich meer
en meer van den gezelligon omgang af, begroef zich in
zijn werk en leefde voortaan slechts voor den plicht
dien zijn ambt en zijne studio hem oplegden. Eerst in
de laatste jaren toen hij de vijftig reeds achter den
rng had, meende men eene kleine verandering in zijne
menschenschnwe hondiDg te kunnen bespeuren. Hij be
zocht gezellige bijeenkomsten meer dan vroeger. Terwijl hij
tot dat oogenblik slechts uitnoodigingen had aangenomen
die hij als bevelen opvatte, welke hij met het oog op
zijne betrekking niet mocht afslaan, en nooit langer, dan
hem bepaald strikt noodzakelijk leek, in de salons ver
toefde, bleef hij nu menigmaal uren lang op partijen
Veerde levendige gesprekken met de dames, keek naar
de dansende pareu en maakte zelfs wel een partijtje whist
mee. Hij was een tamelijk getrouw bezoeker van schouw
burgen en concerten geworden. De diep ernstigeja
zelfs strenge uitdrukking was echter niet van zijn gelaat
geweken. Nooit h.d men hem zien lachen. Beminnelijk,
in den zin dien de oppervlakkige wereld er aan hecht,
was hij nr it geweest, en hij was het ook niet geworden.
Zijn geheele uiterlijk deed terstond bespeuren, dat men
hier niet met een onschuldig, goedig man te doen had.
Vorst Eyckhof en Karola hadden er zich reeds over
verwonderd, dat Juliane zoo onverholen behagen vond
in dezen ouderen, in zichzelven gekeerden eerbied af-
dwingenden man. Nog heviger verbazing maakte zich
van den vorst meester, toen hij op eenen zekeren mid
dag een bezoek ontving van zijn ouden vriend graaf
Aibrechten van dezen vernam dat hij besloten was
de nog piepjonge Juliane te huwen indien het meisje
gelijk hij hoopte en geloofde, zijn voorstel wilde aannemen.
De vorst, die vijf jaren jonger was dan graaf Aibrecht,
begreep reeds dadelijk dat hij zijnen ouden ervaren
wereldwijzen vriend, wiens goeden raad hij zoo menig
maal had ingeroepen niet op het zonderlinge en be
denkelijke van zulk een huwelijk opmerkzaam behoefde
te maken. De weinige besliste woorden waarin graaf
Aibrecht hem zijn voornemen meedeelde, lieten geenen
twijfel meer over, of de graaf had alles rijpelijk over
wogen. Noch het verschil in leeftijd noch het verschil
in karakter, noch het verschil in levensbeschouwing en
neigingen scheen hem in eeuig opzicht onrast te baren.
»Ik zal met Juliane spreken of liever, mijne vrouw
zal die taak van mij overnemen, want van dergelijke
zaken hebben de dames meer slag dan wij", zeide de
vorstterwijl hij Aibrecht de hand drukte. Gij zult
denk ik, vandaag, of op zijn allerlaatst morgen, wel iets
van ons hooren."
De vorst sprak met Karola en Karola met Jnliane
die op de bevreemdende mededeeling reeds voorbereid
was, en er niets anders op antwoordde dan: «.Liever
den graaf dan ieder ander 1" die met alle tegenwerpin
gen en bedenkingen welke taute Karola het voor haren
plicht hield haar voor te houden, op hare eigenaardige,
bekoorlijk lichtzinnig wijze den spot dreeften slotte
hare moederlijke vriendin onstuimig in hare armen sloot
en haar met een langen kus den mond snoerde.
Een uur later ontviüg graaf Aibrecht van den vorst
eene uitnoodiging om te komen dineerenen den vol
genden dag werden er ettelijke honderden exemplaren
verzonden van de twee volgende aankondigingen
«Eugelbertvorst von Eyekhof-Menthin en vor
stin Karola, geboren gravin Wiking, hebben de eer
u kenuis te geven van de verloving huuner nicht
Juliane gravin Wiking met zijne Excellentie presi
dent Aibrechtgraaf von Iseneck geheimraad in.