No. 10.
Vier en Negentigste Jaargang.
1892.
Y R IJ I) A 0
22 JANUARI.
Buitenland.
F E UIL L E T O N.
Roman uit liet Berlijnsche leven,
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en
'Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden voor Alkmaar 0,80; franco door het
geheele rijk 1,
De 3 nummers f 0,06.
IfIMImW
Prijs der gewone %drertentli,n:
Per regel J 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMu. COS-
TER ZOON.
IAR IA vl
Telefoonnummer: 3.
BELC11E. De prachtige Pieterskerk te Leuven zal
hersteld worden krachtens eene tusschen den Staat en
de stad aaugegane overeenkomst. De kosten worden op
450.000 geraamd en veertig jaren znlleu daarvoor
noodig zijn.
Te Antwerpen is den 19 tot lid der Kamer gekozen
■éde heer Bausant, candidaat der katholieke volkspartij en
'der anti-militaristen.
Den 19 werd in de Kamer door den minister-president
yerklaard, dat de grondwetsherziening nog in den loop
dezer maand aan de orde zou komen. Verder werd een
qntwerp ingediend betreffende de onderhandelingen over
dje handelsverdragen De regeering verlangt gemachtigd
té worden tot onderhandeling met de landen die geen
handelsverdrag meer met België hebben. Mocht zij tot
die onderhandelingen overgaan, dan wonseht zij de voor
waarde te stellen, dat België op den voet der meest be
gunstigde natie behandeld moet worden. De regeering
verklaart ook nog, dat hot minimum-tarief van Frankrijk
gèen aaunemelijken grondslag voor deze onderhandelingen
aanbiedt.
Verder is overgelegd de met Nederland gesloteno ver-
eenkomst betreffende de verlichting, de bebakeuing eu
het bevaarbaar houden der Schelde.
DPITSCIILAND. In een klaarblijkelijk door prins
Bismarck ingegeven artikel wordt de nieuwe schoolwet
zeer ongunstig beoordeeld. In de aanvallen van de pers tegen
dat ontwerp wordt volgens dat artikel een nieuw bewijs
gezien tegen den nieuwen koers." Daarin komt o a.
het volgende voor. .Ondanks alle ervaringen der laatste
jaren stellen wij vertrouwen in het gevoel van waar
digheid en zelfbewustzijn van het pruisische en duit-
sche volk dat wij gelooveu dat het zal medewerken
om zijne staatkundigenationale en maatschappelijke
ontwikkeling op het einde der 19 eeuw op te offeren
aan deu Paus te Rome en zijne aanhangers in het
Parlement. Het schoolwetsontwerp kan wel eens de
rol spelen van den droppeldie een vol vat doet
overloopen". Ook wordt gezegd dat twee ministers
waaronder die van financiën zich volstrekt niet met
het ontwerp kunnen vereenigen.
Rijksdag. Den 16 is bij tweede lezing der Rijks-
begrooting voor 1892/3 eene som van f 24000 toegestaan,
zijnde de eerste termijn van eene som van f 120000 ten
behoeve van een historisch-archaeologisch onderzoek naai
den grensmuur door de oude germanen aangelegd van
den Donau tot den Rijn.
Het wetsontwerp betreffende de rechten op granen in
entrepöt is den 19 naar de commissie verzonden.
l'ruisen. De regeering heeft bepaald, dat de apothe
kers alle middelen voor uitwendig gebruik moeten
afleveren in zeskantige fleschjes, van welke drie kanten
glad en drie geribt moeten zijn, voorzien vau eene ge
bruiksaanwijzing op rood papier; die voor inwendig
gebruik in ronde fleschjes. Op die wijze kuunen ver
gissingen voorkomen worden.
17) DOOR
P41L 1,1 V R AI
»Jaaltijd 's middags. Dau had de gravin geregeld
hoofdpijn."
.KostelijkDan zal ik binnenkort het terrein eens
verkennen. Ik maak den boel in orde. Juffrouw Bertha
zegtaanpakken Hotte werktRosa helpt een handje
en nu is het eenvoudig maar de zaak niet al te
haastig zijn kalm afwachten eu als het tijd is beslist
handelen! En nu nog eens: op jullie gezondheid en op
den goeden uitslag
Zij dronken hunne glazen leeg. Wildickedie zich
onlangs weder langs den weg waardoor hij meende de
sociale gelijkheid te zullen bevorderen eene niet onaar
dige som had weten te verschaffen, hield allen vrij.
Zij reden met de paardentram samen tot de Branden
burger poorten namen daar tegen half twaalf afscheid
van elkander. Johann en Bortha begaven zich naar de
huizinge van den graaf, Wildicke reed nog een eind
verder met Rosa.
Hij had op Bertha den diepsten indruk gemaakt.
Eenige dagen later, op eenen Vrijdag, waarop gravin
Juliane von Iseneck tusschen twee en vijf geregeld ont
ving en het kleine salon op de eerste verdieping nooit
verliet dit was de laatste ontvangdag vóór de reis,
en er bevonden zich vele vrienden des huizes in het
salon op dezen Vrijdag dan vroeg bij den portier
der huizinge Iseneck een man met een aangenaam uiter
lijk, met eene volstrekt niet in het oog vallend kleedij
een man die ietwat hinkte met den linkervoetof zijne
nichtBertha Schmider nog bij de gravin diende en
EWOEIiAlVD. Het genootschap der Kwakers heeft
een beroep gedaan op de algemoene liefdadigheid om
hulp te verleenen aan de russische landlieden die hon
ger lijden. Twee hunner zijn naar Rusland geweest om
een onderzoek in te stellen on daarbij is huu gebleken
dat werkelijk dagelijks veel menscben van honger sterven.
Het genootschap zal zelf voor de uitdeeling en het aan
wenden der giften zorgen wel wetende hoe het in de
officiëele russische wereld toegaat. Het betaalt alle bij
komende kosten.
Met het oog op de heerschende influënza, hebben de
hoofden der colleges te Oxford, de gebouwen waarin de
studenten gehuisvest zijn, op raad van de medische pro
fessoren met algemeene stemmen besloten, de ten einde
loopende wintervacantie te verlengen tot in de tweede
week in Februari.
Den 16 zijn door middel van de telephoon twee par
tijen schaak gespeeld tusschen een gezelschap te Bir
mingham en een to Liverpool Vooraf was bepaald, dat
in een uur minstens vijftien zetten moesten worden
gedaan. Dat te Liverpool gaf het eene spel reeds spoedig
op en verloor het andere. >!et eene kleine tusschenruimte
was van 2 uren des namiddags tot ongeveor half negen
des avonds gespeeld.
De prins en de prinses van Wales hadden liever ge
zien, dat het lijk van hunnen oudsten zoon zonder praal
op het kerkhof van Sandringham bijgezet was
naast dat van hun jongsten zoon in April 1871 gebo
ren, die slechts eenen dag leefde, doch de Koningin was
er op gesteld, dat die begrafenis als eene nationale zaak
beschouwd zou worden en dat haar kleinzoon in den
familiekelder zou worden bijgezet naast zijnen grootvader
prins Albert en zijnen oom, den hertog van Albany. Op
raad der geneesheeren werd ook afgezien van het voor
nemen, om een grootschen begrafenisstoet te Londen,
door de bewoners gewenscht, te regelon. Bevestigd wordt
het dadelijk verspreide bericht, dat de erfprins, die,
onwel zijnde, gedurende geruimen tijd met ontbloot hoofd
de begrafenis van prins Victor von Hohenlohe bijge
woond had na die begrafonis dadilijk ernstiger onge
steld is geworden.
De lijkstoet verliet den 20 het paleis van Sandringham
te 10 uren des morgens en begaf zich naar het spoor
wegstation van Wolferton. De prins van Wales volgde
te voetde prinses May von Teek, de andore prinsessen
en prins George waren iu rijtuigen gezeten. De trein
kwam om 3 uur te Windsor aan, waar de lijkkist werd
opgenomen en gedragen door soldaten van het regiment
van den overledene tot naar de kapel St. George ge
volgd door de engelsche en vreemde prinsen. Na een
indrnkwekkenden lijkdienst werd het stoffelijk overschot
in de Albertkapel bijgezet. In de straten van Windsor
was eene groote menigte op de been. De rouw is alge
meen zoowel te Londen en te Windsor als in de
provinciën.
FRANKRIJK. Den 17 prees een eDgelsch anar
chist die op de Place de la République te Parijs op
een lantaren was geklommen en zich daaraan vastge
maakt had met een stalen kettinghet houden van
openbare vergaderingengelijk in Engeland, aan de
talrijke, aldaar verzamelde menigte aan. Hij weigerde
gehoor te geven aan het bevel der politie om van deu
lantaren af te klimmenzoodat zij oen ladder moest
halenom hem omlaag te krijgen. Dit gelukte eerst
nadat de kettiDg waarmede hij zich vastgomaakt had
doorgevijld was.
Kamer. Den 18 bracht de heer Dreyfus de Marok-
kaansche kwestie ter sprakedie door de afpersingen
van eeüen pacha ontstond. Minister Ribot antwoordde
dat Frankrijk handelde met al het overleg dat door de
omstandigheden vereischt wordt. Het had een oorlogs
schip gezonden om zijne nationale belangen tegeu nadeel
te vrijwaren. Volgens de laatste tijdingen liepen de
fransche belangen geen enkel gevaar. De in het, oog
gehouden opstand zou van zelf eindigen. (Zeer goed!)
De heer Lanjuinais viel den minister in de rede met
den uitroep en Touat dan De minister antwoordde
dat dat eene eenvoudige politiezaak was. waaraan men
het noodige zou doen. (Toejuichingen.)
Don 19 deelde de voorzitter mede dat hij van de
heeren Leseune en Lanr een verzoek had ontvangen
om een interpellatie te mogen richton tot den voorzitter
van het Kabinetden hoer de Freycinot over de maat
regelen welke do regeoring dacht te nomen tegen de
artikelen van de lntransigeant, welke beleedigend waren
voor den heer de Freycinet.
Daar de ministor-presidont weigerde op de interpellatie
te antwoordenvoerde de heer Laur het woord tegen
de praalabele kwestie welke door verscheidene leden was
gevraagd. Hij zeido, dat inbreuk werd gemaakt op de
rechten van den interpellant en op die der mindorheid.
Indien het niet geoorloofd is, in de Kamer eene inter
pellatie te ontwikkolendan geschiedt dit alleen om een
minister te dekken tegen wien sedert lang beschuldi
gingen worden ingebracht en die in de openbare meeuing
is gebrandmerkt.
Op deze woorden ijlde minister Coustans naar den
voet der tribune en gaf den heer Lanr, bij het afdalen
daarvan, een slag in het aangezicht.
Er ontstond daarop groote opschudding. De heer Lanr
werd door zijne vrienden naar zijno plaats ternggeleid
terwijl de minister door de afgevaardigden der linkerzijde
levendig werd toegejuicht.
Het leven werd intusschon onbeschrijfelijk groot. De
tribunes voor het publiek en die voor de pers werden
ontruimd, maar de afgevaardigden verlieten de zaal niet.
Bij de hervatting der zitting zeide minister Constans,
dat ieder licht zou kunnen begrijpen, hoe het mogelijk
wasdat hij zich door drift had laten medesleepen
en aldus in den eerbied jegens de Kamer was te kort
gekomen. Sedert 17 jaren behoefde hij nimmer tot de
orde goroepen te worden. Hij vroeg verschooning wegens
het storen der beraadslagingen, doch er waren oogen-
blikkendat men onmogelijk zijne koelbloedigheid kon
bewaren.
De praealable kwestie over de interpellatie-Leseune
word met 338 tegen 44 stemmen aangenomen en de
of hij haar niet een oogenblik kon spreken Hij was
heden morgen in stad gekomen eu moest met, den nacht
trein verder naar Bremen.
De portier wenkte den jongen bediende. »Roep Bertha
even. Zij zal wel in hare kamer zijn, of in de naaika
mer, misschien ook wel in de parkkamer van de gra
vin. Je moet zeggen dat er iemand is om haar te spre
ken, haar neef."
»Frits Schmider uit Hagen" vulde Wildicke aan.
Bertha kwam onmiddelijk. De begroeting was buiten
gemeen hartelijk, zooals het familieleden betaamt. Frits
kuste zijne nicht, omdat de portier er bij stondhij
vond het niet onaangenaam, en zij evenmin. Zij praatten
over familiezaken, en gingen laugzaam en steeds zachter
pratend door den langen corridor linksaf. Daar waren
zij geheel alleen. Bertha deed voorzichtig de laatste deur
rechts open. Zij waren in de kleedkamer der gravin.
Daar stond de kast. Minachtend haalde Wildicke de schou
ders op. Bij den eersten aanblik had hij bespeurd dat
de kast van oude constructie was. Kinderspel
»Dat is een klein, licht kastje zei hij. Hij pakte de
kast beetduwde er tegen schoof haar zonder veel
inspanning een eindje van den muur en duwdo haar
weer terug. »Dat zullen we wel klaar spelen! Nu weet
ik alles
Bertha's knieën knikten intusschen van angst. Hij troostte
haar en stelde haar gerust, en hoewel ditmaal de por
tier er niet bij was, kuste hij haar verscheidene malen
bijzonder hartelijk, en Bertha liet hem kalm begaan.
Hotte deed op hot oogenblik boven dienst.
De gravin verliet reeds den volgenden dag Berlijn iu
gezelschap van Bertha, die met de bijzondere zorg voor
den kofler met kostbaarheden belast was. De graaf be
gaf zich eenige dagen later naar Salzkammergut., om de
maand Augustus te Gastein door te brengenen liet
zich door Bob vergezellen. Het was hem eene aange
name gedachte, dat behalve de portier een oudere en
meer beproefde dienaar het huis bewaakte. Hotte recht
vaardigde het in hem gestelde vertrouwen niet volkomen.
Hij had nu bijna dagelijks bijeenkomsten met Wildicke
en Rosa. Wildicke had altijd geld, en loonde hem zoo lang
zamerhand bij do tweehonderd mark. »Later rekenen wij
wel af!" zei hij. En volgons de aanwijzingen van Wildicke
werkte Hotte nu met do grootste bodaardheid en kalmte.
Hotte had zijn vroeger ambacht nog niet verleerd. In
den namiddagwanneer hij zeker wasniet gestoord
te zullen worden door de acbtergebloven bedienden
ging hij naar de kleedkamer, waar hij do deur achter
zich toegrendeldeschoof de kast een eindje van den
muur, en begon nu aan den achterkant, volgens alle
regelen der kunstmet de centerboor te boren. Hij
maakte boven en beneden twoe ronde openingendie
groot genoeg warendat men er de hand kon door
steken. Door de bovenste opening kon men wanneer
zij klaar washet nog afzonderlijk gesloten gedeelte
den zoogenaamden »trésor" leeghalen door de onderste
opening het groote benjdenvak. Hotte boorde met de
uiterste voorzichtigheiden zoo behendig wist hij het
aan te leggen, dat de stukkeu ijzer in de ronding bleven
zitten en dat er zoodoende geen metalen splinters in
de kast vielen, en alles van binnen nog ongedeerd scheen.
Maar de beide rondingen waren nu toch in zoo verre
klaar, dat één enkele krachtige vuistslag volkomen vol
doende zou zijn om de geboorde plek in te duwen en
de opening te vormen.
Daaraan werkte Hotte nu dagen lang dood op zijn
gemak. Hij had tijd in overvloedEn telkenmale school
hij de kast weer togen den muur. Voor den forschen
krachtigen man was dit werkelijk slechts kinderspel. Het
dikke tapijt dempte elk geluid, dat eenige aandacht zou
kunnen wekken.
Alles was nu klaar. De kast, waarop men zoo veilig
meende te kunnen vertrouwen, en die van voren zorg
vuldig gesloten werd, kon van achteren door één enkel
duwtje geopend en in anderhalve minuut geleegd worden,
en voor den kundige was er niets verdachts »n te zien.
De kreupele had het paleis van den graaf niet meer
bezocht, om den portier goenen argwaan te geven.
Alles was gereed, men wachtte slechts totdat Bertha
het teeken zon geven. De graaf en zijne vrouw waren
