Buitenland.
Binnenland.
denten warendoceerde bij slechts het nederlandsch
middel-nederlandsch en gothisch. Thans zijn er echter
ook liefhebbers voor de andere colleges komen opdagen.
Aan zijne reputatie als letterkundige heeft de heer
Van Hall gemeend verplicht te zijndeze zaakdie
reeds in geheime zitting was behandeld ook in het
openbaar in den gemeenteraad ter sprake te brengen.
Me dunkthet zou verstandig geweest zijn om op dit
terrein de wenken van zulk een bevoegd persoon niet
in den wind te slaan. De raadsleden hebben daarover
evenwel anders gedacht en met groote meerderheid een
besluit genomen, dat bewijst, hoe weinig zij zich bewust
zijn van de noodzakelijkheid om Amsterdam's naam als
academiestad ongerept te doen blijven.
In de jongste zitting van den gemeenteraad van \lcu-
aer-AmsU'l zijn ook onderwijszaken ter sprake
gebracht. Blijkens de uitkomsten der laatste volkstelling
is het zielental van Nieuwor-Amstel boven twintigdui
zend gekomen, zoodat volgens de wet van 28 April 1876
(staatsblad n°. 102) deze gemeente verplicht is tot het
oprichten van een gymnasium. Men kent echter de eigen
aardige ligging van Nieuwer-AmstelAmstordam aan
verschillende kanten omgevende geniet het in alle op
zichten van de hoofdstad. B. en w. zijn dan ook begonnen
met zich at te vragen, of er wel vaders zouden te vinden
zijn die hun zoons niet langer aan het amsterdamsche,
maar wel aan hot nieuwer-amstelsche gymnasium zouden
willen toevertrouwen. Eene oproeping in de plaatselijke
bladen had tot resultaat, dat slechts één vader zich aanmeld
de. De gemeenteraad heeft thans besloten, zich tot H.M. de
Koningin-Regentes te wenden met »het beleefde verzoek",
Nieuwer-Amstel dispensatie te verloenen van de oprichting
vaneen gymnasium. Een andere inrichting van onderwijs
beeft daarentegen meer kans van slagen. Zooals men weet,
worden de schoolgelden aan de H. B. S. te Amsterdam
met den aanvang van don nieuwen cursus aanzienlijk
verhoogd voor buitenwonende leerlingen, welke maatregel
in de eerste plaats de Nieuwer-Amstelaren treft. Zullen
□iet velen uit Nieuwer-Amstel besluiten naar de amster
damsche gemeente te verhuizen en zal het hooge school
geld niet menigeen terugschrikken om zich even over
de grenzen van Amsterdam te vestigen Wil Nieuwer-
Amstel daarom een deel zijner belastingbetalende
burgers behouden en dit aantal zien toenemen, dan dient
ten spoedigste een Hoogere Burgerschool opgericht te
worden. In dezen zin is dan ook de hand aan het werk
geslagen. B. en w. zijn bij den minister van binnen-
landsche zaken omtrent deze aangelegenheid op audiëntie
geweest en hunne vraag naar het gevoelen van den
minister over den mogelijken uitslag van eene subsidie
aanvrage vond geen onwillig oor. Weldra zal men over
deze zaak dus wel meer hooren.
In dezelfde nieuwer-amstelsche gemeenteraadszitting
waarin het bovenstaande medegedeeld werdheeft dr.
Blink b. en w. geïnterpelleerd over een brand, die onlangs
in de l'arkstraat aan den Overtoom plaats had. Die
interpellatie was alleszins noodig. Wijzelf hebben dezen
brand van het begin tot het einde bijgewoond en daarbij
den indruk gekregen, dat 't met het bluschwezen in
Nieuwer-Amstel allertreurigst is gesteld. Dat was daar
een onordelijkheid, zooals misschien het kleinste nego-
rijtje in ons land niet te aanschouwen geeft. Met eigen
oogen heb ik gezien, hoe iemand, met bluschij ver bezield,
op een ladder stond om het vernielende element met
krachtige waterstralen te stuiten en hoe zijne makkers
beneden een andere standpijp op hem richtten om hem,
onder luide hoera's der menigte, te noodzaken met een
kletsnat pak hals over kop een goed heenkomen te zoeken.
Geheel onnoodig werd door een salon van eene aangren
zende woning een slang naar den achterkant van het
huis gesleurd, waardoor tafels bedorven, kostbaarheden
verbrijzeldkortom de grootste verwoestingen aange
richt werden. Zoo buitengewoon was de wanorde dat,
toen de vrijwilligers hun spuit wilden laten aanrukken,
zij de bewaarplaats daarvan ledig vonden en tot hiertoe
nog niet weten, wie hun eigendom naar het tooneel der
ramp hebben gebracht. Het volslagen gemis aan leiding
en de werkeloosheid dor politie schreiden bij die gelegen
heid ten hemel. De commandant der nieuwer-amstelsche
brandweer was als gewoonlijk niet te vinden en van af
zetting van het terrein was geen sprake. Geen Nieuwer-
vermoedens geen enkele schakel meerde laatste was
gevonden het verblijf te Scheveningen.
Daar kwam Alix.
En toen Juliane het lieflijke meisje in den bloei ha
rer frissche jeugd en schoonheid voor zich zag staan
kromp haar hart ineen, en zij voelde eene diepe snij
dende piju.
»Wat scheelt er toch aan, Liane?" vroeg Alix, ter
wijl zij op den stoel ging zitten die zooeven door den
heer von Berwitz verlaten was. »Ik maak mezelve er al
een verwijt van, dat wij u zoo gepijnigd hebben. Ge
ziet er werkelijk wat vermoeid uit! Ik ben allesbehalve
over u tevreden."
»Ik over u ook niet", antwoordde Juliane op zulk
eeneu scherpen toon, dat Alix groote oogen opzette en
haar ontsteld aankeek.
Lieve hemel wat heb ik dan gedaan vroeg zij
angstig.
Niets, niets, Ali!" zei Juliane eensklaps sussend. Zij
schaamde zich over hare onrechtvaardige schandelijke
opwelling.
»Neen, Liane! ge houdt iets voor mij verborgen Ge
wilt mij zeker sparen. Zeg het maar ronduitIk zal
er u dankbaar voor zijnIk ben van avond zoo geluk
kig dat ik niet graag iets verkeerds zou doen. Heeft
het n misschien gehinderddat ik mij zoo weinig om
u heb bekommerd Vergeef mij dan, Liana En ge zult
mij zeker vergeven als ge later alles hoort."
»Ik heb u reeds vergeven, omdat ik het geraden heb",
antwoordde Juliane.
»Heb gij het werkelijk geraden?" vroeg Alix, op
wier gelaat de bezorgde uitdrukking weer plaats had
gemaakt voor den onbevangen blijden meisjesglimlach.
»Dan ben ik toch heel onhandig geweestof gij vreese-
lijk slimIk dacht nog aldat ik het zoo wijs had
aangelegd
»Te Scheveningen", vroeg Juliane met kloppende keel,
»niet waar? Daar is het zeker aangekomen?"
Alix behoefde niet te antwoorden, hare oogen hadden
reeds duidelijk genoeg »ja" gezegd.
Amstelaar kan dat tooneel aanschouwd hebben, zonder
huiswaarts gekeerd te zijn met de bede in het hart
Ach, mocht ik toch, nu meer dan ooit, voor brand ge
spaard blijven En als vanzelf sloot zich daarbij de over
weging aan, dat het toch nog niet zoo kwaad zon wezen,
maar bij Amsterdam te worden ingelijfd. Begrijpt de
nieuwer-amstelsche overheid dan niet, dat een allerge
brekkigste brandweer de voorstanders van annexatie tel
kens weer met honderden vermeerdert Hoe lang zal
het nog duren, eer de toegezegde en steeds weer uitge
stelde reorganisatie tot stand komt Hier zijn dadelijke
belangen aan de orde. Wordt vervolgd.
BELRIE. Den 23 des nachts ruim half twee
is te Brussel brand ontstaan in het door den hertog van
Aremberg bewoonde paleis aan de Place du Petit-Sablon,
en wel in de kamer van zjjne gemalin, prinses de Croy. De
drie kinderen, die in een vertrek, grenzende aan dat, waar
in de brand ontstond sliepen werden door de bedienden
in nachtgewaad gered. De hertog die uit zijne club
thuis kwamzag dat er brand was in de slaapkamer
zijner vrouw. Verscheidene zeldzame schilderijen
waaronder die der familie de Croyzijn verbrand
alleen de gobelinsdie in de zaal hingenwaar de
graaf van Egmond in 1567 op Alva's last gevangen
werd genomen zijn gered. Bij het blusschen van
den brand zijn een tuinman, een luitenant der brandweer
en twee spuitgasten gewond. Een der spuitgasten is
aan de gevolgen van zijn val overleden. Als oorzaak van den
brand wordt genoemd het vallen van een lucifer. De
oude linnenmeid, die al 40 jaren bij de familie diende,
werd door middel van een amerikaanschen brandladder
gered.
DIHTSCIILNND. De bevolking van Koulen bedroeg
op 31 December 1891 290968 inwoners.
De Koning en de Koningin van Wurtemberg zijn den
24 des avonds te acht uur te Berlijn aangekomen. Zij
werden opgewacht door den Keizer, prinses Friedrich
Carl en den prins-regent Albrecht. De Keizer en zijne
gasten reden, door kurassiers der garde vergezeld, naar
het paleis, waar de Keizerin hen opwachtte. Op den weg
van het station daarheen werden de Koning en de Ko
ningin van Wurtemberg door de berlijners luide toege
juicht.
ENGELAND. Bij de verkiezing te Rossendale is
den 23 ter vervanging van den heer Hartingtondie
lid van het Hoogerhuis werdgekozen tot lid van
het Lagerhuis de heer Maden, aanhanger van Gladstone,
met 6066 stemmen tegen 4841 op Brooks, den candidaat
der tegonpartij. De uitslag dezer verkiezing is door de
liberale partij met groot genoegen vernomen.
De kamer van koophandel te Londen heeft den 21 het
regoeringsvoorstel om biljetten van een pond sterling in
te voeren, verworpen. Zij weuscht daartoe niet over te
gaanvoordat het nut van zulk eenen maatregel door
een nauwgezet parlementair onderzoek zal zijn aangetoond.
FRANKRIJK. De heer Laur begaf zich den 21
naar den procureur-generaal om eene aanklacht in te
dienen tegen minister Constans. De procureur-generaal
weigerde haar in ontvangst te nemenomdat het
voorgevallene plaats had gehad binnen de muren van
het Bourbon paleis. In het brielje, waarin genoemde
heer Laur een zijner vrienden verzocht, den minister
voor hem uit te dagen, bevatte de volgende slotwoorden
»Ik wil niet vechten om de eer van Constans schoon
te wasschenmaar omdat ikkans hebbende hem te
dooden niet mag aarzelen te beproeven het land van
hem te zuiveren. Het is een duel in het welzijn des
lands." Toen minister Constans geweigerd had liet de
heer Laur hem het volgende schrijven
«Toen hij mij van achteren kon aanvallen onder
steund door driehonderd man schroomde de heer Con
stans niet mij lafhartig te slaan. Nu hij alleen staat
tegenover mijn pistool, zoekt hij een goed heenkomen.
Trouwens het is uiet de eerste maaldat hij zich zoo
gedraagt."
Kaïncr. Den 23 is de door den Senaat gewijzigde
begrootiug in haar geheel aangenomen.
«Hebt gij elkaar sinds dien tijd nog gezien?"
«Eerst van avond."
«Hier
»Neen Van morgen aan het ontbijt."
Juliane leunde achterover en bewoog haren waaier
weer heftig voor haar gelaat. Hij was dus van Alix ge
komen toen hij haar vandaag bezocht
»Maar gij hebt elkaar toch geschreven?" vroeg zij,
elk harer woorden was eene pijniging voor haar.
«Natuurlijk met toestemming van mama,
»Ali, Ali", Juliane deed al haar best om schertsend
met haren waaier te dreigen.
»En heusch geen geheimen?"
«Neen, werkelijk niet!"
«Maar ge schroeft elkaar zeker dikwijls
«O ja, de laatste maanden bijna dagelijks."
«Dus het is reeds zoo goed als in orde?"
«Ja, dat schijnt wel zoo", zei Alix lachend. «Het is
al te grappig Eigenlijk hebben wij er nog geone syllabe
over gesproken. Hij en papa en mama ze hebben
nog nooit het woord «verloving" in den mond gehad.
En wij zijn het toch al volmaakt eens. Stil Daar
komen zij!"
«Dat is waar ook nu volgt de quadrille, waarvoor
vorst tTlrich mij geëngageerd heeft", zeide Juliane met
een afgemat lachje.
Inderdaad naderde vorst Ulrich met den eveneens nog
jeugdigen zeer begaafden officier van justitie Von Dti-
nenhorn een goed vriend van den vorst, die president
der Saxoborussen te Heidelberg was, in den tijd dat de
toenmalige prins van Engernheim zich als groen bij het
corps liet inlijven. Zij hadden beiden reeds eenigen tijd
met elkaar gepraat.
„Ik weet eigenlijk ook niet goed, of men zich daar
kan vertoonen", zeide Von Diinenhorn maar Borwitz en
Bagger hebben er zoo bij mij op aangedrongen dat ik
ja heb gezegd. Zij hebben boven eene loge afgehuurd
en verzekeren dat men daar door niemand gezien kan
worden als men niet gezien wil zijn. Zij beweren ook
voor aangenaam gezelschap gezorgd te hebben. Ik zal
De heer Hubbard stelde voor, het wetsontwerp op de
vereenigingen van dringenden aard te verklaren. De
Kamer scheen niet genegen aan dezen wensch te voldoen,
waarom de voorzitter voorstelde tot stemming over te
gaan. Daarop trok de heer Hubbard zijn voorstel in.
Daarna is de Kamer tot 16 Februari uiteengegaan. Aan
het einde verklaarde de voorzitter, dat het tusschen den
heer Laur en minister Constans voorgevallone als geëin
digd kan worden beschouwd. Ook de Senaat is dien dag
tot 16 F'ebruari uiteengegaan.
ITALIË. De minister-president Di Rudini heeft den
22 in de Kamer verklaard, wel te weten, dat de fransche
regeering met 1 Februari op den italiaanschen invoer
het maximum-tarief zal toepassen; ten aanzien van het
geen daartegenover de italiaansche regeering doen zon,
zeide hijdat zij weinig neiging voor een tarief-oorlog
gevoelde, maar niets verzuimen zou om do oeconomische
belangen des lands te behartigen.
OOSTENRIJK-HONGARIJE. Te Weenen is
het gerucht in omloop, dat prinses Stefanie, de weduwe
van den vóór bijna drie jaren omgekomen prins Rudolf,
eerlang in het huwelijk zal treden met prins Migel van
Braganza, weduwnaar van eene prinses van Thurn und
Taxis, een zwager van 's Keizers oudsten broeder aarts
hertog Karei Lodewijk.
Rl'SI/AVO. Grootvorst Konstantijn Nicolajewski,
oom des Keizers is den 25 des nachts overleden.
Bl'liVARIJE. Minister Stambuloff is den 23 licht
gewond door zijn pistooldat onder het arren afging.
Den 24 was zijn toestand zeer bevredigend.
SPANJE. Te Cadix werden door de politie in een
huis in een achterbuurt 62 patronen dynamiet ontdekt.
ZWEDEN en NOORWEGEN. De Koning van
Zweden heeft zijno werkzaamheden hervat.
Den 20 is de Rijksdag geopend met een troonrede,
waarin de verhouding tot allo vreemde mogendheden
bevredigend wordt genoemd. De Koning beijvert zich
dezen gewenschten toestand te doen voortduren. Zijn
streven zal zooveel te gemakkelijker worden als eene
goed ingerichte weerbaarheid zekerheid geeft voor de
vreedzame onafhankelijkheid des lands. Een wetsontwerp
in betrekking tot het verdedigingsstelsel zal worden in
gediend. Verder zullen middelen gevraagd worden tot
uitbreiding van het spoorwegnet in het noorden en voor
stellen gedaan tot vermindoring van de invoerrechten
op sommige graansoorten.
■IRAZ1L1E. De Kamer is tot 1 Mei verdaagd.
Eene onthouding van de minderheid belette het nemen
van eene beslissing over het ontwerp betreffende de Bank
en de uitgifte van papieren geld.
EERSTE KAR EK.
Aan de verslagen der afdeelingon omtrent de Staats-
begrooting voor 1892 worden de volgende beschouwin
gen ontleend.
Vaststelling der begrooting vóór den aanvang van het
dienstjaar is wel gewenscht, maar mag niet leiden tot
overijlde behandeling,
Het optreden van het ministerie was over het algemeen
met ingenomenheid gezien. Men zag de indiening der
toegezegde voorstelleu met belangstelling en vertrouwen
te gemoet, alleen bij sommige leden met dit voorbehoud,
dat hunne vrees ongewettigd zou blijken te zijn, dat dit
bewind te veel op den voorgrond zou stellen de bekende
eischen der steden en die van het platteland niet tot hun
recht zouden komen. Anderen, die het optreden der
regeering niet met ingenomenhoid hadden gezien, hadden
dit optreden dan toch ook niet met tegenzin gezien. Zij
vertrouwden, dat de regeeriug zou nakomen hare belofte
om niet te reageeren tegen de in de wet op het lager
onderwijs gebrachte wijzigingen, De intrekking van alle
wetsontworpen bij haar optreden keurden zij af op de
door den heer Beelaerts ontwikkelde gronden.
Eenige leden konden de houding van den minister van
koloniën in zake het Billiton-contract niet billijken.
dus waarschijnlijk vóór het souper met hen beiden naar
Kroll rijden. Ge moest maar meegaan."
«Ik kan het nog niet beloven maar ik kom misschiou
later, als het mij niet te laat wordtGij moet den
ken de vier-en-twintig uren sporens zitten mij in de
beenen."
«Zie, dat ge komt! We zouden het allen aangenaam
vinden
«Ik zal zien. Dus bij Kroll weet ge ook het nummer
der loge
«Jadrie de groote loge in het midden."
«En hoe lang duurt dat grapje?"
«Och, ik deuk tot in den morgen..." Het orkest
zette in. «De quadrille!" riep de heer Yon Dünenhorn.
«Ik heb de schoone prinsos Eyckhoff geëngageerd."
«En ik gravin Iseneck. Willen wij vis-a-vis dansen?"
vroeg Ulrich. «Uitstekend
De heoren naderden Juliane en Alix, en'bogen: de
dames stonden op en legden den arm in dien harer
dansers. Juliane verschikte nog oen en ander aan hare
kant. Zij haalde iets, dat zij tusschen die kant had ge
stoken, te voorschijn en stak het in de opening van
haren linker handschoen.
Juliane was zenuwachtig en trilde, toen zij zich door
vorst Ulrich naar hare plaats liet geleiden. En onmee-
doogend, zonder zich om haar te bekommeren, lachten
en schertston de gasten om haar in het rond.
Terwijl de eerste tonen van den dans weerklonken
en de dames de gebruikelijke groeten wisselden, fluis
terde Juliane den vorst toe:
«Ik moet u spreken, heden nog!"
«Wanneer ge maar wilt 1"
«Ik verlaat het bal vóór middernacht en verwacht u
togen één uurHier
Terwijl zij deze woorden sprak had zij den vorst
dien zij nu voor het «balanceeren" de hand moest rei
ken een klein voorwerpdat zij uit de opening van
haren linker handschoen had genomen, in de hand ge
drukt. Het was een kleine, platte, amerikaansche sleu
tel, getand en vernikkeld. Wordt vervolgd.
