„KANT."
No. 25*.
Vier en Negentigste Jaargang.
1892.
V R IJ I)AG
20 FEBRUARI.
TWEEDE BLAD.
Buitenland.
PARIJSCHE BRIEVEN.
FEUILLETON.
om.
Roman uit liet Berlijnsche leven,
SCIH COURA.V
Deze Courant wordt Dinsdag., Donderdag, en
Zaierdagarond uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden voor Alkmaar O,SO; franco door het
geheele rijk 1,
De 3 nummers 0,06.
IA
Prijs der gewone Ad vcrlentlën
1 er regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers IJERMs. COS-
TER ZOON.
Telefoonnummer: 3
DUITSUIILA AD. De stad Bremen zal eene 31/2
pet. leening van f 7,200,000 aangaan ter vergrooting
barer haven.
EAGELAAD. Lagerhuis. De motie Samuel
Smith ten gunste van de scheiding tusschen Kerk en
Staat in Walesis den 23 met 267 tegen 240 stemmen
verworpen.
ITALIË. Kardinaal Mermillod is overleden.
OOSTEAK1JK-IIOAGAKIJE. De Keizer werd
den 21 bij zijne aankomst te Budapest door don burge
meester welkom geheeten die hem de verzekering gaf,
dat de burgerij hartelijk deelgenomen had aan de be
proevingen, die de keizerlijke familie had doorstaan.
In de openingsrede van den hongaarschen Rijksraad op den
22, door den Keizer zeiven uitgesproken, wordt herinnerd
aan Hongarjje's vooruitgang op elk gebied van nationale
werkzaamheid en de verwachting uitgesproken dat het
land zal voortgaan zich op een degelijken grondslag te
ontwikkelen. De gunstige toestand der geldmiddelen ver
oorlooft in de verschillende behoeften te voorzien. Sedert
jaren ondervond Hongarije nadeel van den nog niet ge-
regelden munttoestand. _Nu de bronnen van inkomst van
den Staat vermeerderd zijn en de algemeene geldelijke
toestand gunstig is, acht men den tijd gekomen om eene
hervorming op dat gebied voor te boreiden.
De regeering zal zich beijveren deze kwestie zoo spoedig
mogelijk aan het oordeel van den Rijksraad te onderwerpen.
Verder wordt eene herziening aangekondigd van de
inkomende rechten zonder de lasten te vermeerderen, eene
hervorming der administratie enz. De hoop wordt uit
gesproken dat de vrede tusschen Kerk en Staat behouden
zal blijven.
De vriendschappelijke betrekkingen met de mogendhe
denwaarvan melding werd gemaakt bij het sluiten van
den laatsten Rijksraad, zijn onveranderd gebleven.
SPAAJE. De minister vau financiën heeft bij den
Senaat twee wetsontwerpen ingediend waarvan het eene
strekt om al de in omloop zijnde biljetten op Cuba on
der 25 pesetas in te trekken en het audere om de be
taling der coupons van de vóór 1886 uitgegeven schuld
te staken.
Gisteren werden wij verrast door den eersten grooten
sneeuwval, die stellig wel vier en twintig uren aanhield,
met het gevolg dat de druk begane wegen in ware mod
derpoelen werden herschapenen de eenzame straten be
dekt werden met eene sneeuwlaag van ongeveer 15 cen
timeter hoogte, legen den avond stak nog ceu bijzonder
koude wind opzoodat heden morgen geheel Parijs en
31) DOOR
PAUL LI AD AU.
»Wat ik weet, mijnheer de commissaris, is dit: dat
een man zooals gij daar beschrijftBertha dezen zomer
eens is komen opzoeken," verklaarde Peterberg. »Hij
zeide dat hij haar neef wasen dat hij zich hier slechts
een paar uren op zijne doorreis ophield."
'En zou je dien man herkennen?" vroeg de com
missaris.
Dadelijk!" luidde het antwoord.
Van een verder onderzoek moest men afziendaar
de gravin zoo volslagen uitgeput wasdat zij zich ge
noodzaakt zag den commissaris te verzoeken, de bedienden
te verwijderen en haar alleen te laten. Zij kon feitelijk
niet meer. De commissaris die zijne taak gróotendeels
als geëindigd kon beschouwennam beleefd afscheid.
Bertha werd, luid snikkende en jammerende, tegelijk
met Hotte weggebracht; de overigen verwijderden zich
naar hunne kamers. De commissaris besprak nog enkele
dingen met den portieren verliet daarna al pratende
met den inspecteur het paleis. De gravin liet de kaarsen
uitblazen en de vensters openen. De koude nachtlucht
woei in het duistere vertrek en bracht de arme vrouw
eenige verkoeling. Zij zat daar op den lagen breeden
stoelschijnbaar levenloos met gesloten oogen met een
doodsbleek gelaatmet ingevallen borst en slap neer
hangende armen. Het tweede kamermeisjeIda stond
deelnemend naast haarvoor hare voeten lag Nero uit
gestrekt.
De koude nachtlucht stroomde ongehinderd het vertrek
binnenen was van lieverlede overal doorgedrongen.
ook de omstreken in eon prachtig wit kleed gehuld wa
ren het gezicht op het omliggende landschap was bij
zonder fraaidech overigens veroorzaakte de sneeuw
menig ongerief. Alle omnibussen liepen met vijf paarden,
doch konden dikwijls toch niet de hoogten van Mont-
martre en Belleville bestgen en ontelbaar was gisteren
en heden het. aantal der gevallen paarden. Bijna alle
voetgangers haalden een paar natte voeten want hier
zijn wij over het algemeen niet zoo goed tegen den win
ter ingericht als in Holland, hooge en kaplaarzen worden
bijna uitsluitend gedragen door werkliedenoverigens
dragen wij bottines", grootendeels met veters, die al
bijzonder ^slecht tegen hooge sneeuw beschermen. Viel
er hier slechts geregeld en meer sneeuw, dan zou ook
het rijden met arresleden wellicht eene geliefkoosde uit
spanning worden, want in de laatste jaren maakt men
in Frankrijk, on voornamelijk te Parijs, buitengewone
vorderingen op het gebied der »Sport." Wielrijden, scher
men, worstelen, paardrijden worden echt parijsche spelen.
Onlangs opende de heer Louis Ville in de rue d' Alle
magno ,cen cursus in het fransche worstelen, welke cursus
toegankelijk is voor alle jonge mannen boven do achttien
jaren. De Véloce-Sport" schrijft voor dit jaar tegen de
maand Mei een internationalen wedstrijd uit voor alle
liefhebbers in het wielrijden, en zal de afstand evenals
het vorige jaar zijn van Bordeaux naar Parijs. Het dag
blad Petit Journal", hetwelk verleden jaar prijzen uit
loofde voor den velocipède-wedloop van Parjjs naar Brest
en terug, heeft ditmaal aau de voetgangers gedacht, en
kan iedere stevige wandelaar met Pinksteren 5 Juni en
volgende dagen deelnemen aan den tocht van Parijs naar
Belfort, zijnde een afstand van 500 kilometers. Ongeluk
kig echtor voor de echte wandelaars schijnt mij de be
paling dat ook het hardloopeu hierbij geoorioofd is
wel ware het draven en galoppeeren moeilijk te verbieden,
doch is het thans zeker dat de hardloopers van beroep
gemakkelijk met de prijzen zullen wegloopen, terwijl de
echte geoefende wandelaars zich met den roem en den
gedenkpenning moeten 'tevreden stellen. Men veronder
stelt dat de eerste prijswiuners dezen grooten afstand in
minder dan vijf, misschien zelfs binnen vier dagen zullen
afleggen. Als voorbeeld van een bijzonder vlug ter been
zijnd man wpzen wij op Tirmin Weiss, een franschman,
die in 1883 in twee uur en één kwartier de stad Parijs
geheel omliep, alzoo eene wandeling van 33 kilometer
in buitengewoon korten tijd.
Eene andere soort »Sport" is de reis por luchtballon
en zien wij iu den zomer eiken zoudag een half dozijn
van die ballons boven Parijs en omstreken zweven. De
luchtreizigers zjjn echter niet meer tevreden met eenvou
dig op to stijgen, en zich door den wind te laten mede
slepen. De heer Francois Gouttes, die reeds een ballon
dirigeable métallique" uitvond, alzoo een ballon die men
naar willekeur besturen kan, wil thans aan don gemeen
teraad een voorstel doen tot het aanleggen van een tram
way in de lucht, door middel van verscheidene ballons
achter elkander, van welke de eerste als trekkracht zou
dienen. Hij wil zijn plan toelichten met kuustige teeke-
ningen en fraaie beiekeningen, welke theoretische juist
heden natuurlijk uitsluitend op het papier blij ven bestaan.
Hetzelfde lot moet ook te beurt vallen aan de uitvinding
van den heer Delprat, die eveneens op papier eene aar
dige teekening gaf met bijzonder juiste berekeningen er
naast van eene luchtvel mipède. Volgens de teekening
neemt men op dit rijwiel plaats evenals op eene gewone
velocipède, doch bij het op en neer trappelen komt eene
vliegmachine in beweging, die ons door het luchtruim
moet voeren. Hopen wij, dat do heer Delprat het bij de
teekening laten zalen het hem niet ga als met eene
vliegboot, door twee ingenieurs uitgedacht, en onlangs
dicht bij Le Havre beproefd, welke boot op den grond
viel,™zooals te verwachten was, en verbrijzeld werd.
Een kalmer Sport," welke minder vermoeienis eischt
is de photographie. welke door een ongelooflijk groot
aantal jonge liefhebbers wordt beoefend, die iederen
zondag van Parijs uit naar buiten trekken, en waarbij
velen werkelijke vorderingen maken. Anderen echter wil
len met geweld hunne familieleden en vrienden afbeelden,
en geven dan maar al te dikwijls proeven van portretten,
die uit de indigo of uit de chocolade schijnen te komen.
Ook de paarden-wedrennen zijn weder aangevangen en
wel evenals ieder jaar te Autenil op 15 Februari,
doch het weder- lokt ons nog volstrekt niet naar het
course-veld Dan voelen wij ons weer aangetrokken door
den schouwburg, vooruameljjk door het Théatre francais
waar de dichter Jean Richepin een welverdiend succes
had met zijn prachtig in verzon geschreven drama »Par
le glaive" (door het, zwaard 1). Dit fraaie tooneelstuk is
gelukkig niet realistisch, maar wel zuiver romantisch,
geheel in den geest van de groote drama's van Victor
Hugo, het speelt te Ravenne in het jaar 1359. Wij heb
ben hier een tyraa Conrad Le Lonp, eene jonge vrouw
Rinalda, die zich steeds voor andoren opoffert, een jongen
hertog die gevlucht is. en zijn land weder wil heroveren,
een soort van vrijheids-apostel Pietro Strada, en einde
lijk een klein jongetje van acht jaren die door
Rinalda gered werd, toen «Conrad de Wolf' het wilde
dooden. De handeling, de decoratiën en het spel der ar-
tisten, alles draagt tot het succes bij, en een klein meisje,
de jonge Goudy, speelt op bijzonder kunstige wijze de
rol van het jongetje. Reedè dikwijls heeft men zich af
gevraagd of het voor een jong kind niet bijzonder scha
delijk is zoo vroeg met het leven achter de coulissen
bekend te worden, en daar een taal te hooren en dingen
te zien, die voor zulk een klein kind volstrekt niet pas
sen. In vroeger tijd maakten de klassieken slechts zelden
van oen kind gebruik om de harten der toeschouwers te
treffen, en zenuwachtige dames aan het schreien te krijgen.
Molière geeft ons eene Lonison in zijn blijspel van den
^Penkbeeldigen zieke", en Racine geeft in zijn treurspel
»Atbalie" den jongon koning Joas.
De nieuwere schrijvors echter maken veel gebruik, om
niet te zeggen misbruik van het kind op hot tooneel.
Wijzen wij slechts op stukken als: De Schipbreuk van
de Medusa het Gebed der Schipbreukelingen De
Hut van Oom Tom, Charlotte Corday De Weduwe
van vijftien jaar Mejuffrouw krij rt tanden Gabrielle
enz. enz. Vele kinderen, die in hunne jeugd een groot
Het meisje sloot, nadat hare meesteres daartoe stilzwijgend
verlof had gegeven, vensters en deuren, hielp Juliane
die koortsachtig sidderde en klappertandde, bij het ont-
kleeden en bracht haar te bed. Nero kroop iu een hoekjo
wef? Hij wilde nu hij niet in toom gehouden werd
daarvan geen misbruik maken en haar storen doch hij
wilde haar ook niet meer alleen laten. Ida zette de eenige
lamp die nog in het vertrek brandde en wier licht
door eene donkerroode kap gebroken schemerde gelijk
de scheidingsgroet van een wegstervend avondroodop
een klein tafeltje in eenen hoekzoodat de slaap der
achter het schut sluimerende niet door het schijnsel ge
stoord kon wordenen nadat zij een poosje aan het
voetenoind van het bed gestaande gravin met zorg
volle blikken gadegeslagen en zich overtuigd had dat
hare arme meesteres rustig iu slaap was gevallen, sloop
zij op hare teeneu uit het vertrek.
Vorst Ulrich en de legatioraad Vou Berwitz waren samen
weggereden en stapten samen voor het Hotel Royal uit.
Von Berwitz wilde den korten afstand van dé,ar tot zijne
woning, die eveneens in de Wilhelmstrasse doch aan
genen kant der Leipzigerstrasse lagte voet afleggen.
'Ik ga nog een eindje mee," zeide vorst Ulrich: »ik
heb altijd behoefte om éér ik naar bed ganog een
oogenblikje beweging te nemen."
De eigenlijke reden was, dat hij behoefte had om,
zonder eenige verdenking te wekkeu nog eens voorbij
de woning der Iseneck's te gaan. Hij hoopte dat hij op
de eene of andere wijze nog iets zou hoorendat een
einde zou u aken aan zijne pijnlijke onzekerheid.
En hij werd in zijne hoop niet teleurgesteld.
In aangenaam gesprek verdiept slenterden beiden lang
zaam door de stille straat. Eensklaps bleven zijals op
commandostaankeken eerst naar den auderen kant
dor straaten staardon elkaar verbaasd aan.
Wat was dat
Op dit late uur nu alles in het rond stil en duister
wasen de reeds voor gewone tijden vrij gebrekkige
straatverlichting ten gevolge van de sneeuwdie zich
op de dekglazen der lantaarns had opgehoopt en gedeelte
lijk aan de zijglazen in klompen had vastgehechtnog
minder aan haar doel voldeedseheen uit alle vensters
van het sousterrain en van de grondverdieping. en ook
uit vele venstprs der bovenverdieping, zoowel in de
vleugels als in het hoofdgebouw bij Iseneck een helder
lichtwaardoor het met sneeuw bedekte voorplein klaar
en duidelijk te zien kwam
Ulrich en Berwitz staken den rijweg over.
Op hetzelfde oogenblik werd de groote middendeur van
het hoofdgebouw geopend en daaruit bewoog zich een
zonderlinge optocht over het voorplein een man iu een
huisjasje met eeueu ronden hoed tusschen twee politie
agenten, wier wit helmbeslag flikkerde en glansde in het
lichteu daarachter eene jonge vrouw bijna uitgeput
die door twee andere forsche politieagenten over het
plein half gedragen half voort jesleept werd en onop
houdelijk snikte en jammerde. Verscheidene andere mannen
in politie-uniform en in politiek volgden.
Berwitz verbrak het eerst hot stilzwijgen.
»Dat moeten wij hooren wat daar gebeurd is!"
Natuurlijk
De portier die onmiddelijk opendeed vertelde nauw
keurig aan de hoeren wat er geschied was. De gravin
was zooeveu gaan slapen.
Verzeker morgen ochtend dadelijk de gravin van onze
deelneming in haar verlies. Morgen middag zullen wij
komen hooren hoe de gravin vaart."
Tot uwe orders, Uwe Doorluchtigheid!"
De boeren spraken af, den volgenden dag het was
Maandag sameu hun bezoek bij de gravin af te log
gen Wat zij van den portier vernomen hadden had
hunne levendige belangstelling opgewekt. Zij spraken
nog lang over de ongehoorde brutaliteit der inbrekers
eu achtten het uog eemgszins een geluk, dat het maar
gebleven was bij den diefstalal was dit geen kleinig
heid. Van schavuiten, die op deze wijze zich vergrepen
aan andermans eigeudomkon urm heel wat ergers
ja het ergste verwachten. En indien de zwakke, kleine
vrouw hen verrast en gestoord had, wie weet wat zij
dan wellicht hadden gedaan om de eenige menschelijke
