MoonstelliM van tóei
„KANT."
No. 45.
Vier en KTegentigste Jaargang.
1892.
WOENSDAG
13 APRIL.
Gemeente-Burgeravondschool.
Drankwet.
Drug in de Kanaalkade.
F E U I LLETOI.
Buitenland.
Op 17 en 18 April 1892 zullen in liet Stede
lijk Gymnastieklocaal de teekeningen,
die door de leerlingen der Gemeente-Burger
avondschool gedurende den afgeloopen cur
sus vervaardigd werden, tentoongesteld zijn.
Deze tentoonstelling is voor ieder be
langstellende kosteloos toegankelijk en zal
beide dagen geopend zjjn van 1 tot 5 uur
's namiddags.
Koinan uit het Berlijnsche leven,
UkHAVItSCIII (01IHM.
Deze Conrant wordt Dinsdag-, Donderdag- en
Zaterdagavond nitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden voor Alkmaar 0,86; franco door het
geheele rijk 1,
De 3 nummers f 0,06.
Pr||s der gewone \<1 verteutlën
Per regel O,IA. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven ra o aan de Uitgevers HERMs. COS-
TER ZOON.
lefoonnummer
De Commisssie van toezicht op het middelbaar
onderwijs
Mr. N. H. DE LANGE, voorzitter.
A. E. KEMPEES secretaris.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Alkmaar
brengen ter algemeene kennis, dat aan hen vergunning
is gevraagd door 1°. MARIA MARGARETHA van DIJK,
vrouw van CORNELIS PENDERS, wonende alhier tot
het voortzetten van den verkoop van sterken drank in het
klein in het perceel aan de Pieterstraat B No. 7, welke
vergunning thans ten name staat van CORNELIA AD
MIRAAL, gescheiden echtgenoote van JOHANNES
BAKKUM
*2°. CORNELIS KOOPMAN alhier in het perceel
aan den Helderschen weg, wijk E, No. 1, thans ten name
staande van J. E. BEST;
3". DIRK LEEUWENKAMP te Schermerhornin
het perceel aan de Honttilstraat, No. 43, thans ten name
staande van nu wijlen JAN SPAAN.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar. A. Maclaine Pont.
11 April 1892. De Secretaris,
Nuhout van der Veen.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Alkmaar
brengen ter algemeene kennis dat in de week, aanvan
gende 11 Aprilop sommige gedeelten van den dag het
verkeer gestremd zal zijn over de brug in de Kanaal
kade over de Kaarsenmakersgracht wegens het uitvoeren
van eenige noodzakelijke herstellingen.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar. A. Maclaine Pont.
8 April 1892. De Secretaris,
Nuhout van der Veen.
50)
DOOR
P%Uli L1WDAU.
Driemaal was de aarde weer verjongd driemaal had
de gouden lentezon in hot hart der bekommerden frissche
hoop doen ontluiken. Doch het hart van Juliane scheen
in ©iudeloozen eeuwigen winterslaap voort te domme
len. Voor haar ontloken de bloemen en zongen de
vogelsen geurden de bloesems niet. Zij zag niemand
behalve haren dokterdie nooit eene enkele klacht van
haar vernam, en Ida, die zij om haren stillen aard had
leeren liefhebben. Uren lang staarde zij voor zich nit,
zonder smartzonder vreugde in doffe gevoelloosheid;
en wanneer zij weer tot zichzelve kwam, greep zij met
ware woede weer naar haar kantkussen, en werkte met
eene soort van razernij totdat haar mg haar pijn be
gon te doen, en zij de stokjes niet meer kon vasthouden
in hare stijf geworden vingers.
Zoo zat zij ook heden voor het open venster ruste
loos te werken. Eensklaps kromp zij van schrik ineen.
Alleswaarop zij niet was voorbereid deed haar ont
stellen. Het geluid der stappen van Ida werd door het
dikke tapijt gedemptdeze stond voor baarmet een
zilveren blaadje in de hand, waarop een brief lag.
De gravin trilde nog geweldig, en toornig fronste zij
het voorhoofd.
»Ik vraag u eerbiedig vergiffenis", zeide Ida. »De
oude vrouw die den brief gebracht heeftdrong er bij
zonder op aan dat ik n den brief dadelijk zon geven
en op antwoord zon wachten."
Jnliane scheurde den omslag open en las de onder-
teekening.
BKIiCilE. De samenwerking van de verschillende
groepen der liberale en radicale partij bij de aanstaande
verkiozingen is zoo goed als verzekerd
DUITSCfU.AID. Den 6 zijn twee duitsche stoom-
booten de Hanza en de Falkenbnrg op de Noordzee
tegen elkaar gevaren. De Hanza zonk en veertien opva
renden verdronken; twaalf hunner werden door de Fal
kenbnrg opgenomen.
Te Koscielec bij Inowrazlaw woont de deken Alfred
von Poninski, geheim kamerheer van den Paus, 52 jaren
oud, op een landgoed. Den 7, des avonds laat, meldden
zich vier mannen bij hem aan, onder voorwendsel een
doopbewijs te komen halen. Zij overhandigden hem
echter eene roode kaart, waarop geschreven stond
»Het uitvoerend comité der poolsche anarchisten beveelt
al ow geld voor de poolsche anarchisten af te geven".
Ongehoorzaamheid of verraad wordt met den dood ge
straft. De deken wist door een stouten sprong door het
venster in den tuin te komen. De genoemde vier man
nen losten eenige schoten op hem tengevolge waarvan
hij vier niet doodelijke wonden bekwam één aan het
hoofdtwee in den rng en één in de hand. Op het
schieten kwam de vicaris Klisch te voorschijn op wien
onmiddellijk revolverschoten werden gelostzonder dat
hij getroffen werd. Zoodra de dorpsbewoners het ge
beurde vernamen stegen ongeveer 20 te paard om de
aanvallers te achterhalen dat hun dicht bij het spoor
wegstation gelukte. Daar ontstond een hevig gevecht,
waarbij een doodgeschoten werd, een zich zelf een kogel
door het hoofd joegde derde den vierde dood schoot
met de woordenGij kunt immers niet schieten en
daarna zich zolven. Uit het later ingestelde onderzoek
is gebleken, dat alle vier regelrecht nit Berlijn gekomen
waren en dat een hunner in het huwelijk zon treden
met de dienstbode op het kasteel Koscielec. Bij hen
werd o. a. eene naamlijst gevonden van alle geestelijken
in het diocees Posen-Gnesen.
EAfGEIiASTD. Onder de paarden in Londen is in
hevige mate de infiuënza uitgebroken.
Het ministerie van landbouw heeft een nieuwe reeks
voorschriften en bevelen uitgevaardigd betreffende het
tegengaan van de verspreiding van mond- en klauwzeer,
onder intrekking van de vroeger uitgevaardigde voor
schriften. L)e biunenlandsche veehandel wordt thans zoo
min mogelijk belemmerd. In alle besmette districten
mag weder veemarkt en vervoer onverhinderd plaats
hebben, zooals toch al oogluikend of met bijzondere ver-
gnnning geschiedde. Uit de niet besmet verklaarde
districten mag wel vee ingevoerd worden in de besmette,
maar niet omgekeerd. Buitenlandsch vee moet voor
zichtigheidshalve streng geweerd blijven. De engelsche
en schotsche veehouders hebben nu geheel hun zin ge
kregen zij kunnen goede prijzen op du markt te Londen
maken, waar zij van het buitenland geene mededinging
te wachten hebben.
»Het is goed', antwoordde zij. iLaat de vrouw maar
over een uur terugkomen. Ik zal zien of ik er antwoord
op kan geven."
Ida boog en verwijderde zich.
De brief luidde als volgt
Berlijn, 13 Mei 1883.
Hooggeachte mevrouw
Sedert vier weken ben ik uit de gevangenis ontslagen,
waar ik drie jaren heb doorgebracht. Het weinige dat
ik bespaard heb, en dat ik van de Vereeniging tot onder
steuning heb gekregen, is al lang op. Ik ben nn mijne
huisjuffrouw al eene week kost en inwoning schuldig
en zij wil niet langer wachten Ik heb te vergeefs tTe-
probeerd eene betrekking te krijgen, want een meisje
dat voor diefstal drie jaren gezeten heeft, neemt niemand.
Ik ben wanhopig en in mijne wanhoop doe ik een be
roep op uwe goedhartigheid. Mevrouw weet heel goed,
dat ik onschuldig heb geleden. Als ik gestolen had, zon
het niet zoo slecht met mij gaan, als ik het nn heb.
Ik ben dien nachtzooals mevrouw had bevolen kalm
naar mijne kamer gegaan. Toen ik Nero hoorde blaffen,
kwam ik naar achteren maar dorst niet binnenkomen
in de kamer van mevrouw. Ik won zien of er ook mis
schien iemand in het park was binnengedrongen en
ging de trap op. Daar zag ik ook hoe er iemand in het
park kwam. Ik herkende hem heel goed want ik had
mijnheer nog wel meer door het park zien komen. Wil-
dicke is daar niet geweest, en de sporen in de sneeuw
waron niet van hem En als ik dat verteld had, zon
alles misschien heel anders zijn geloopen, en zou ik niet
drie jaren onschuldig hebben moeten lijden. Eu mevrouw
zal met een arm, ongelukkig meisje, dat altijd gezwegen
heett en mevrouw niet graag verdriet zon doen zeker
wel medelijden hebben; en vijfhonderd mark zijn voor
de gravin toch maar een kleinigheidmaar voor mij
zon het een schat zijnik zon me alles kannen aan
schaffen en uit Berlijn kunnen gaan, waar ik toch geene
Bij den jaarlijkschon roeiwodstrijd tusschen de studenten-
roeivereenigingen van Oxford en Cambridge op den 9 is
die van Oxford overwinnaar gebleven. Oxford won met
2 3/4 bootleugte in 19 min. 21 sec.
FRANKRIJK. De tweede luitenant Anastaij, die
baronnes Dellard te Parijs vermoorddeis den 9 des
morgens ter dood gebracht. Hij werd onthoofd.
Kaïner. Minister Ricard antwoordde den 9 op eene
redevoering van bisschop d' Hulst, dat de regeering geene
betoogingen zal toelaten als bedoeld zijn in het door den
bisschop van Monde uitgevaardigde schrijven, waarin aan
de geloovigen verboden wordt bij de gemeenteraadsverkie
zingen te stemmen voor personen, die tegenstanders der
kerk zijn. Die bisschop zon daarvoor naar den Raad van
State verwezen worden. Elk lid dor geestelijkheid, dat
in redevoeringen de republiek aanrandt, zal gerechtelijk
vervolgd worden. (Toejuichingen links). De door de re
geering bestroden motie van orde van bisschop d' Hulst
werd verworpen met 364 tegen 141 stommen; daarente
gen werd met 317 tegen 165 stemmen de volgende motie
aangenomen De Kamer hare goodkeuring hechtende
aan de verklaringen der regeering en vertrouwen stel
lende iu hare geestkracht, gelast, dat de redevoering van
den minister Ricard door aanplakking overal in het land
zal worden bekend gemaakt.
Den 11 was aan de orde de beraadslaging over de
voor Dahomey en Tonkin gevraagde snplementoire kre
dieten. De tribunes waren dicht bezet.
De heer Delahaye stelde voor de behandeling te ver
dagen, ten einde de regeering in de gelegenheid te stellen,
alle stukken over te leggen welke op Dahomey betrek
king hebben.
De Kamer verklaarde zich hiertegenen besloot de
kredieten te gelijker tijd te behandelen met de interpel
latie-Hervieu.
De heer Etienne, onder-staatssecretaris bij het depar
tement van koloniën voerde het woord. Na aan den
inval van den Koning van Dahomey te hebben herinnerd,
zeide hij dat hij persoonlijk eene strenge bestraffing had
willen oploggen door het oprukken naar Abomey of Wid-
dah doch dat de regeering de daartoe vereischte opof
feringen niet in evenredigheid achtte met de te verkrijgen
uitkomsten. Hij betoogde verder de noodzakelijkheid voor
Frankrijk dat zijn militair overwicht had herkregen
ook eene koloniale staatkunde te hebben. Frankrijk was
in staatzijne rechten overal en door allen te doen eer
biedigen. (Toejuiching).
De heer Camille Pelletan bestreed de regeringsvoor
stellen.
Het voorstel van den heer Larochefoncauld om een
krediet voor Soedan van 300.000 op 400.000 fr. te bren
gen, werd verworpen. De beide artikelen van het wets
voorstel betreffende Soedan werden achtereenvolgend
goedgekeurd waarna het in zijn geheel met 387 tegen
107 stemmen werd aangenomen.
De heer Chantemps las een depêche voor, ontvangon
van kolonel Ferrillon, waarin melding werd gemaakt
van de weigering van den commandant der Sane om
betrekking vind. En ik zon mevrouw eenwig dankbaar
zijn, en niemand zon iets van mij te weten komen
»Ik verblijf, Mevrouw,
I we onderdanige dienaresse,
Bertha Schmider."
»P. S. Mijne huisjuffrouw wacht op antwoord."
Toen Juliane den brief gelezen bad, liet zij het hoofd
op hare rechterhand rusten en glimlachte. Zij had eens
klaps een eigenaardig;onbestemd gevoel van bevredi-
ging dat iets wat zij altijd voorzien had nn eindelijk
was geschied. Zij voelde zich zoo volkomen los van de
meuschen dat zij van de menschen niets meer vreesde.
Geen zweem van gedachte kwam ook nn nog bij haar
op, om zich aan iemand toe te vertrouwen, of den raad
van eenen ervaren vriend in te winnen. Zij begreep vol
komen het doeldat de schrijfster met dien brief had
geldafpersing; doch het liet haar kond. Zij had ook on
middellijk de overtuiging, dat, wanneer zij het in dezen
bnef uitgedrukte verlangen inwilligde, het bij deze eerste
vraag niet zou blijven. Doch dit was haar onverschillig.
In hare cassette lagen behalve de deposito-briefjes zeker
wol achthonderd of duizend mark. Zij had geen creld
meer noodig. Zij had geene liefhebberijen moer. Zij gaf
zelfs niet eens meer geschonken. Zoolang het geld toe
reikend was, om de aanvragen van Bertha in te willigen,
behoefde zij er met niemand over te spreken. Later zon
dr. Lohtusen haar ongetwijfeld wel het genoegen willen
doenbij de bank eene toereikende som voor haar op
te nemen. Eu wat behoefde zij zich te bekommeren om
latere mogelijkheden Waartoe zou zij denken aan hare
toekomst Hoe lang zon wellicht hare toekomst nog
duren
Zij stond op en sleepte zich lusteloos voort naar een
klein kastje waarin allerlei dingen die om do eene of
andere reden waarde voor haar hadden, waren geborgen
reisherinneringen, gedachtenissen nit hare gelukkige kinds
heid waaiers portretten brieven alles bont dooreen.
Daar had zij ook eene kleinekunstig gesmede ijzeren
cassette. Hieruit nam zij vijf biljetten van honderd mark
