Be Drang naar Iet Westen.
No. 85.
Vier en Negentigste Jaargang.
1892.
ZON l)AO
Dit nunimer bestaat uit 2 bladen*
EERSTE BLAD.
Nationale Militie.
Binnenland.
17 J U L I.
FEUILLETON.
KAMER van KOOPHANDEL en FABRIEKEN-
ILRMA VBSCHE COURANT.
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden voor Alkmaar/ O,SO; franco door het
geheele rijk 1,
De 3 nummers f O,©6.
Prys der gewone Advertentiën:
Per regel 0,15. Grooto letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS-
TER ZOON.
De BURGEMEESTER der gemeente ALKMAAR
gelast, krachtens bekomen aanschrijving, de onderstaande,
hier wonende of tot deze gemeente behoorende verlof
gangers, om zich, tot bijwoning der oefeningens na
middags vóór 4 uren bij hun korps te vervoegen als
volgt
4 Augustus 1892. 4e Regiment vesting-artillerie garni-
zoen te Helder:
MATTHEUS DEKKER, CORNELIS
ROLIE, JOHAN JACOB KLOOSTER,
JAN BOS, ARIS OUDES, JAN NA-
ROLD en CORNELIS EVERT MIJL-
HOFF.
Genietroepen, garnizoen te Utrecht:
CORNELIS ERIKS DIRK KRENS
ALBERTUS GERARDUS ZEVEN
HUIZEN en THEODORUS MESSE
LAAR.
5 le Regiment infanteriegarnizoen te
Helder:
CHRISTIAAN TROMP, JAN BEEM-
STERBOER en JAN BENJAMIN.
7e Regiment infanterie garnizoen te
N aarden:
HENDRIK VIS.
6 2e Regiment veld-artillerie garni
zoen te Leiden:
GREGORIUS LUDOVICUS LEEU-
WENSTEIJN en JAN VAN DE
NADORT.
17 2e Regiment vesting-artillerie garni
zoen te Amsterdam:
JOHAN GERARD HENDRIK ELFRING.
4e Regiment vesting-artilllerie, garni
zoen te Helder:
CORNELIS DE JONG.
22 Grenadiers en jagersgarnizoen te
's-Gravenhage:
JOHANNES WILHELMUS HAAKMAN.
4o Regiment infanteriegarnizoen te
Haarlem:
JOSEPH MARTIN ARNOLD KöS-
TERS, JOHANNES VASBINDER
AREND JANSENVAN JORKSVELD.
14 September. 4e Regiment vesting-artillerie garni
zoen te Helder:
CORNELIS SMIT, JACOB KORVER, JACOB
VEEN en JOHAN GERARD WIESE.
De opgeroepenen hebben recht op vrij transport naar
hun korps en daggeld dat ter gemeente-secretarie der
woonplaats tijdig moet worden aangevraagd.
Alkmaar, De Burgemeester voornoemd
16 Juli 1892. A. MACLAINE PONT.
Telefoonnummers 3.
Vergadering op Woensdag20 Juli 18©3,
des avonds half 8 uur.
Behandeling van ingekomen stukken.
De Secretaris,
W. C. BOSMAN.
Tweede Kamer.
Den 15 is ingekomen een wetsvoorstel van den heer
Donner tot wijziging van art. 42 der schutterij wet
van 1827, betreffende de verplichte schutteroefeningen
op Zondag.
Bij de voorgestelde beraadslaging over de vermo
gensbelasting is art. 17 goedgekeurdna intrekking
van de eerste zinsnede als gevolg van de aanneming van
het amendement op den 14. Een amendement van de
Velde tot weglating der bepaling betreffende ondertooke-
ning door erfgenamen enz., van de aangifte van overleden
belastingplichtigen werd verworpen met 36 tegen
26 stemmen.
Art. 16 werd om dezelfde reden gewijzigd. Daarna
werd op voorstel van den heer Rutgers de bepaling op
genomendat, zoo de vrouw zelve het beheer over hare
roerende en onroerende goederen heeftelk der echte
lieden verplicht is aangifte te doen van zijn vermogen
al bedraagt dat minder dan f 13000. De artikelen 18
tot 20 werden goedgekeurd, nadat de minister een amen
dement van de commissie van rapporteurs overgenomen had.
De artikelen 21 tot en mot 24 werden onbesproken
goedgekeurd.
Bij art. 25 (ontheffing van belasting) werd na breed
voerige en vrij scherpe beraadslaging, naar aanleiding van
een gezegde van den hoer Rnijs, dat amendementen, door
de rechterzijde voorgesteld steeds door de regeering en
de linkerzijde afgewezen of bij partijstemming verworpen
worden met 68 tegen 10 stemmen aangenomen een
amendement der commissie van rapporteurs om te doen
vervallen de ontheffing van den geheolen aanslag bij een
verblijf van minder dan 12 achtereenvolgende maanden
in het Rijk.
De artikelen 25 tot 27 worden aangenomen.
Artikel 28, beroep bij een Raad. Het voorstel
der commissie, dat de Raad alleen beslist omtrent beroop
tegen den aanslag van don inspecteurwordt met 62
tegen 22 stemmen aangenomen, na de verklaring door
den heer van Houten namens de commissiedat in
den beroepsraad alleen gezien moet worden een admi
nistratief orgaan tot regeling van den aanslag, geen ad
ministratief rechtscollege.
Art. 30 (beëediging van den voorzitter enz.)
De heer van Alphen erkende de bevoegdheid van de
overheid om den heiligen eed te vragen. Maar dan moest
ook het eedsformulier volledig zijn en mogen do woorden
zoo waarlijk helpe mij God Almachtig dat beloof ik
er niet in ontbreken. Waarom is de minister van den
historischen regel afgeweken? De minister antwoordt,
een amendement te willen afwachten.
De heer van Alphen stelt nu eene aanvulling van
I het artikel in den door hem bedoelden zin voor welk
voorstel, nadat de commissie van rapporteurs zich daar
voor verklaard had, met algemeene stemmen aangenomen
wordt.
Art. 30—32 werden goedgekeurd. Over art. 33 en de
daarop voorgestelde amendementen ving do beraadslaging
j aan, doch liep niet af. Voortzetting op den 19.
Den 15 zijn van de 3 pet. premieleeüing der
Maatschappij voor Gemeeute-crediet to Amsterdam, groot
f 7,500,000, vau 1871, uitgeloot No. 31200 met/ 6000,
no. 71209 met 1500 nos 502, 3439, 15655 en 54712
elk 350 nos. 11616 25359 53049 en 56382 elk
met 250 en verder 331 obligatiën ieder met ƒ100.
Den 18 wordt de tentoonstelling van den Boek
handel en aanverwante vakken in hot Baleis voor olks-
vlijt te Amsterdam voor het publiek opengestold.
De Nederl. Indische Handelsbank keert over 1891
4 pet. dividend uit.
De Koningin-Regentes heeft aan den burgemeester
van Sneek f 60 doen toekomen voor het op 20 Jnni
dienst gedaan hebbende politie-personeel.
To Apeldoorn hebben de mazelen opgehouden epi
demisch te heerschen.
Op de algemeene vergadering der Nederl. Maat
schappij van Geneeskunst is prof. Moloschott te Rome
tot oerelid benoemd waarvoor deze per telegram dank
betuigd heeft; als plaats voor do 44e algemeene verga
dering is Dordrecht gekozen.
Binnenkort zal Schaden weer een van zijne wei
nige oudheden zien verdwijnen. De antieke gevel n.l. van
het huis der gobr. Schene heeft wat veel te lijden gehad
van den tand des tijds en zal door een nieuwen vervangen
worden. De fraai gehouwen steen met het onderschrift
«Ave gratia plena dominus tecum" d. i. »wees gegroet,
de volle genade Gods zij met u", zal waarschijnlijk niet
in den nieuwen gevel geplaatst worden, evenmin als d?
groote hoeksteenen op de zijden des gevels en de schoon
bewerkte steenen boven de ramen. In vroegere eeuwen
werd dit huis door katholieke geestelijken bewoond. Het
antioko poortje naast het huis zal blijven, zooals het is.
Mejuffr. H. G. Visscheronderwijzeres te Oude
Aledorp, heeft voor hare benoeming te Goor bedankt.
Een der werklieden in de fabriek van den heer
N. Zonjee te Uitgeest had den 15 het ongeluk met
zijne rechterhand in aanraking te komen met de circulair-
zaag tengevolge waarvan die hand belangrijk verwond
werd. Na voorloopig verbonden te zijn is hij naar het
Binnen-Gasthuis te Amsterdam vertrokken.
De afdeeling Beemster Purmerend en omstreken
der Holl. Maatschappij van Landbouw zal op Donderdag
18 Augustus a.s. te jliddeii-IIeeinstcr eene tentoon
stelling houden van rundvee, wolvee, paarden en varkens.
Inzendingen worden ingewacht tot 8 Augustus. Het
programma, dat bij den secretaris te Beemster op franco
aanvrage te bekomen is, bevat 29 nummers. Eene hard
draverij voor paarden, gespannen voor tweewielige rij
tuigen behoorende aan leden van die afdeelingzal de
feestelijkheid besluiten.
4) o
De eerste aanbevelingsbrief, dien hij afgaf, was die
van Gotthilf Deecken aan diens dochter Stephanie. De
oude heer Deecken, die sedert vijftien jaren, de firma
G. E. Deecken had buiten zijne schuld gefailleerd
een post van vertrouwen bekleedde bij het huis Nord-
stetten was hem steeds zeer genegen geweest. Hoe
menigmaal had George zijn hart voor hem uitgestort
hoe menigmaal hem zijne toekomstdroomen toevertrouwd
De oude man had er ook niet weinig toe bijgedragen
dat de geheimraad, den langdurigen strijd moede, ein
delijk zijn lieven deugniet" den zin gegeven had.
George wist natuurlijk, dat Deecken's eenige dochter,
Stephaniein Berlijn een schitterend huwelijk gedaan
had. De oude heer, die elk jaar veertien dagen bij zijne
kinderen doorbrachtkwam telkens opgewondener naar
het »Wupperthal" terug en kon maar niet genoeg ver
tellen van de toenemende weelde in de wereldstad van
het prachtige huis van zijn schoonzoon en van de
schoonheid en beminnelijkheid zijner Stephanie.
Voor George was dit laatste vooral geen nieuws. Hij
had Wilprecht en Stephanie wel is waar slechts éénmaal
gezien, maar het toen nog bijzonder jonge en in bet oog
loopend mooie vrouwtje had op zijn gymnasiasten-gemoed
een diepen en blijvenden indruk gemaakt. Op den terug
keer van hunne huwelijksreis waren Wilprecht en Stepha
nie een trein over gebleven om dien »goeden papa nog
eens te zien, zooals Deecken steeds door zijne dochter ge
noemd werd. De geheimraad had de kinderen van zijn
besten vriend aan zijne tafel genoodigd. Wel was dit
lang geleden George had den datum onthouden het
was de dag van het Nikolsburger vredesverdrag maar
George zag haar nog levendig voor zich de bekoorlijke
Stephanie met do schitterende oogen de zwarte wim
pers de kersroode lippen en de helderwitte tanden
de mooiste vrouwdie de achttienjarige ooit gezien
had. Het had hem een weinig geërgerd, dat zij zoo wei
nig notitie van hem had genomen. Toen zij eindelijk
een gesprek met hem wilde beginnen, was het uur van
vertrek al weder aangebroken. Er was een eigenaardig,
ongekend gevoel in hem opgekomen toen hij den trein
zag wegstoomen die haar naar hare nieuwe woonplaats
brengen zou, en terwijl hij mot zijn vaderlijken vriend van
het station stadwaarts wandelde, zei hij plotseling »Uwe
dochter is waarlijk eene beeldschoone vrouw!' Hij zei dat op
zulk een eigenaardigen toon, dat de oude heer een oogen-
blik bleef staan en hem met verbaasde oogen aankoek.
Juist het vluchtige van het bezoek had George's fan
tasie zóó opgewonden. In zijne herinnering meende hij
dien dag een prachtig natuurverschijnsel in het grauwe
eentonige Wnpperthal te hebben waargenomen. Die her
innering had eene voorname rol gespeeld in zijn leven
hij had Stephanie nooit geheel kunnen vergeten.
Om die reden had hij ook bij haar don eersten aanbe
velingsbrief afgegeven en hot wa3 tevens ook de laatste,
waarvan hij gebruik maakte.
Stephanie, die steeds ijverig de couranten bijhield, had
natuurlijk ook van George's optreden te Leipzig gelezen
en ontving den jongen musicusdie de groeten mede
bracht van den «goeden papa buitengewoon hartelijk.
Zoo mogelijk was zij nog mooier geworden. In de negen
jarendie sedert hunne eerste en eenige ontmoeting
vervlogen waren waren hare bekoorlijkheded tot vollen
bloei gekomen. Gewoon aan huldebewijzen van allerlei
aardtoonde zij zulk eene kalme zekerheid bij haar op
tredendat de jonge Nordstetten, die nog weinig in de
groote wereld verkeerd haddiep respect voor haar
gevoelde.
By hunne eerste ontmoeting, nu juist negen jaar ge
leden had hij als een schuchtere, tamelijk onhandige
jongeling tegenover de stralende Stephanie gezeten
nn zat daar de reeds veelbesproken musicus met het
donkerblonde haarhet hooge voorhoofdhet scherpe
profielde dunne lippen het gladgeschoren gelaatop
wiens smallen, tamelijk langen neus de knijpbril met de
diep uitgeslepen glazen George was erg bijziende
volstrekt niet wilde blijven zitten en daarom telkens
met duim en wijsvinger vastgedrukt moest worden
een eigenaardige volstrekt niet knap maar verstandig
uitziende, eenvoudig en elegant gekleede jonge man, die
eene kleur kreeg als een jonge meisje toen Stephanie
hem zinspelende op de vroegere vluchtige ontmoeting,
als een onden bekende en jongeren vriend begroette.
En hoe had zij verder met hem omgesprongen
Met de zorgzame teederheid van eene oudere zuster
had zij zijne belangen ter harte genomenzijne woning
gezellig gemaakthem met allerlei personen in kennis
gebracht die haar beschermeling op de eene of andere
wijze van dienst konden zijn. Haar huis was het zijne.
Plotseling was eene tot nog toe sluimerende belangstel
ling in muziek bij haar ontwaakt. De Wilprechts en
Nordstettens werden bij geene eenigzins noemenswaar
dige muziekuitvoering gemistStephanie was de eerste
en eenige die George's composities nog vóór de noten
droog waren, had hooren voordragen. Zij zag de groote
opera »Bath-Seba" van de eerste tot de laatste noot
ontstaan. Zij verbeeldde zich, dat zij de opera van buiten
kende, hetgeon, wat den teks betrof, ook werkelijk zoo
was. Haar muzikaal gehoor was echter weinig ontwik
keld. De eenige melodiedie zij met eenige zekerheid
onmiddellijk herkende, was: «Die Wacht am Rhein".
Maar zij was zoo slim, dat zij dit volslagen gebrek aan
muzikaal geheugen, zelfs voor George, verborgen wist te
houden. Veel had Stephanie van George gehoord en ge
leerd zij kon dns over algemeenheden meesproken en
liet hare onkunde Dooit blijken.
De omstandigheid, dat men George bijna dagelijks bij
haar vond en dat de Wilprechts bijna nergens gezien
