De Draag naai1 iiet Westen.
No. 96.
Vier en Negentigste Jaargang,
1892.
V R IJ I) A G
12 AUGUSTUS.
Burgeravondschool
UK KANTOOR.
Buitenland.
FEUILLETON.
met 4 j a r i g e n Cursus te ALKMAAR.
ALKMAARSCHE
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden voor Alkmaar 0,80; franco door het
geheele rijk j 1,
De 3 nummers f G,00.
i ui :nn
-J3AR IA VV1—
Telefoonnummer: 3.
COURANT.
Prys der gewone Ad verten tlën
Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS-
TER ZOON.
Innelirijving van leerlingen aan bovengenoemde
inrichting voor den cursus 1892/93 zal plaats hebben
op Maandag 15 Augustus, 's avonds van 79 uur, in het
gebouw der school voor onvermogenden aan de gedempte
Nienwesloot.
Zij, die een bewijs kunnen overleggen van met vrucht
het lager onderwijs aan eene openbare of bijzondere
school genoten te hebben, worden van het vereischte
toelatingsexamen vrijgesteld Het schoolgeld bedraagt
f 5 per leerling, f 2,50 voor wie dit bezwarend is, en
geheel vrij voor hen, die geen schoolgeld betalen kannen,
ter beoordeeling van Burgemeester en Wethouders.
Voor zooverre er plaatsruimte is, kunnen leerlingen
nit omliggende gemeenten worden aangenomen op voor
waarden, door Burgemeester en Wethouders vast te stellen.
Spreekuur van den directeur eiken werkdag, 's middags
tnsschen 12 en 1 uur, te zijnen huize aan de Onde-
gracht, A 124.
Alkmaar, De Directeur,
5 Aug. 1892. H. J. DE GROOT.
Burgemeester en Wethouders van Alkmaar brengen
ter kennis van belanghebbendendatnu de herijk
in de buitengemeenten afgeloopen is, het ijkkantoor
alhier, te beginnen met 15 Augustus e.k., weder geregeld
geopend zal zijn eiken Maandag, Woensdag, Vrijdag
en Zaterdagvan des voormiddags 9 tot des namiddags
1 nnr.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, A. Maclaine Pont.
10 Aug. 1892. De Secretaris,
Nuhout van der Veen.
BËLGIË. Den 9 des avonds werd een aan het de
partement voor binnenlandsche aangelegenheden van den
Congo-Staat telegram ontvangen bevestigende, dat er nieuwe
onlusten uitgebroken waren in Nyangwé. Te Ribariba is
een agent omgebracht en andere europeanen in die stre
ken moeten in gevaar verkeeren. Daarentegen moeten de
arabieren bij de watervallen, te Kassango en in Beneden-
Lomani zich rustig honden.
De Maatschappij van den Boven-Congo zal aan de bel-
giscbe regeering rapporten doen toekomen, om te bewijzen
dat de staatkunde van den Congostaat hoogst schadelijk
is voor den belgischen handel en de belgische regesring
tnsschen beiden komen moet.
DUITSCHIiAMD. De Senaat van Hamburg heeft
den in- en doorvoer verboden van gobrnikt linnengoed
kleederen vederen lompen vrachten groentenboter
en weeke kaas nit Rusland.
De Keizer heeft aan den beer Herrfnrth op zijn ver-
15) o
HOOFDSTUK VIII.
Gnstaaf Ehrike was gewoon zijne komst reeds in de
voorkamer met het noodige geweld aan te kondigen. Met
de luidklinkende stem van den heer dos buizesdie zoo
hard mag spreken als hij zelf wilinformeerde hij bij
den knecht die hem open deed naar hetgeen er gedu
rende zijne afwezigheid was voorgevallenof er bezoek
was geweest, brieven of boodschappen waren aangenomen
en zoo meer. Zóó deed hij ook heden. De dikke deuren
en de zwaro overgordijnen waren niet in staat den klank
van zijne doordringende stem te smoren.
Met veel gedrnisch kwam hij de huiskamer binnen,
in de linkerhand een brief, die hem de huisknecht zoo
even had overhandigd, de rechter, nadat hij zijne vrouw
toegeknikt had, naar George uitstrekkend.
»Aha, dat is allerliefst van n, doctor!" riep hij nit.
»Had ik dat geweten, dan zon ik wat meer haast ge
maakt hebben Nn Gij ziet toch nog niet naar nw
hoed om Ik jaag u toch niet op
»Ik heb mijn eerste bezoek al langer gemaakt dan wel
betamelijk isik wilde n nog even begroeten
Anders niets Dan blijft gij nog wat Ik wil toch
ook wat van nw gezelschap genieten Lolo, tracht den
doctor toch over te halen Doctor riep hij plotse
ling nog luider nit, als kreeg hij eene ingeving, die hem
buitengewoon veel genoegen deed.
«Een idéé! Weet gij wat? Blijf bij ons etenGeheel
onder onsEn ga dan mede naar den circnsHeden
avond openingsvoorstelling I Ik heb met veel moeite nog
zoek eervol ontslag verleend als minister van binnen
landsche zaken en hem benoemd tot grootkruis in de
orde van den Rooden Adelaar.
De Keizer is den 9 des avonds van zijne reis naar
Engeland teruggekeerd.
KAGEIjAAD. Do troonrede, waarmede het Parlement
den 8 geopend werd, hield in, dat vóór de ontbinding van
het Huis der Gemeenten de voorgenomen wetgevende maat
regelen tot stand gekomen waren. Het was dns onnoodig,
dat het Parlement gedurende dezen tijd van het jaar bleef
vergaderen. De hoop werd uitgesproken dat het nieuwe
Parlement in de aanstaande zitting zon voortgaan den
vooruitgang des lands te bevorderen langs den wettigen,
weldoenden wog van wetgeving. Overigens hield zij niets in.
Het Hoogerhuis nam het adres in antwoord op de
troonrede dadelijk aan en ging tot den 15 uiteen. In
den loop der beraadslaging verklaarde minister Salisbury
zich er over te verwonderendat de hoofden der
oppositie hunne beginselen niet verdedigd hadden. Naar
zijne meeuing zou in het volgend zittingjaar het Hooger
huis het middenpnnt zijn van alle belangrijke handelingen
bij hoopte, dat dit college met zijn gewoon beleid en
overleg zijne gewichtige taak zon vervullen dat het zich
zon kanten tegen nieuwe leerstellingen, welke geen vasten
grondslag hebben en waardoor de aandacht zon worden
afgeleid van de groote beginselen, waarop het Rijk rast.
Alleen door eerbiediging dier beginselen kon de Staat
zich met glans handhaven.
De heer Asqnith stelde in het Lagerhnis als amen
dement voor te verklaren dat het vertrouwen van het
Lagerhnis en het land in de regeering noodzakelijk is
en de tegenwoordige regeering dat vertrouwen niet bezit.
De heer Bnrt ondersteunde dit amendement.
De heer Goschen achtte het onmogelijk, dat de oppositie
het stilzwijgen zou bewaren omtrent het vraagstuk der
Home rale. Hij betwistte de bewering, als zou dit vraag
stuk de groote kwestie zijn geweest, welke aan het oor
deel der kiezers was onderworpen. De unionisten waren
alleszins in hun recht, wanneer zij de Home rnle bestreden.
De heer Mc. Carthy bestreed de iersche staatkunde
der regeering, omdat zij zich door voortdurende dwang
middelen kenmerkte. Hij wenschte van de oppositie de verze
kering te ontvangen dat, indien de voordracht betreffende
do Home rnle aan het iersche volk aannemelijk mocht
voorkomen de totstandkoming daarvan met kracht zou
worden doorgezet. Mocht het Hoogerhuis haar verwerpen,
dan moest zij toch aan hot hoofd der liberale beginselen
worden gehandhaafd. Hij wees op de noodzakelijkheid
van een onderzoek naar de verdreven pachters en de
staatkundige veroordeelden. Hij hoopte, dat de dwangwet
afgeschaft en tot op hare afschaffing zou geschorst worden.
De heer John Redmond (aanvoerder der Parnellisten)
ondersteunde het amendement-Asqnithom het te
genwoordige kabinet tot aftreden te noodzaken. Hij
wees op de noodzakelijkheid voor de liberalen om
aan het gezag komendehare beloften ten opzichte
van de Home rnle te vervullenen de desbetreffende
voordracht tot stand te brengen vóór alle anderewelke
een loge veroverd. ZiedaarMet eenige inspanning
haalde hij uit het nauwe vestzakje de in eikaar gefrom
melde biljetten te voorschijn, alsof hij de waarheid van zijn
gezegde moest bewijzen, en dnwde ze daarna met evenveel
inspanning er weer in. »Iedereen komt daar van avond 1
Wees toch verstandig 1 Gij znlt u uitstekend amnseeren
»Daar twijfel ik volstrekt niet aan, maar het zou wer
kelijk onbescheiden zijn
1 Wees toch verstandig! Lolo, tracht den doctor toch
over te halen En een oogenblik Tegelijkertijd
brak hij het couvert open van den briefdien hij nog
steeds in de linkerhand had."
De uitdrukking van vreugde op Lolo's gelaat bij de
gedachte, dat zij den geheelen avond met George zou
doorbrengen, was zóo onmiskenbaar, dat zij niets behoefde
te zeggen. En hij zelf behoefde ook met aangespoord
te worden. Zijn verzet was niet ernstig geweest. Gns-
taaf's uitnoodiging had hem in verrukking gebracht. Hij
rekende er op, dat de bedenkingen, die hij uit beleefd
heid of voor den vorm moest opperen, niet aangenomen
zonden worden.
Gnstaaf was bij de lamp gaan staan. Het sterk ge
parfumeerde, zeeklenrige briefje met de groote zilveren
initialen, die de helft van het eerste blad innamen, stemde
hem onaangenaam.
Het luidde
Berlijn, Vrijdag 29 Nov. 1878
N. W. Schnmannstrasse 32
Waarde Vriend
Ik moet n dringend spreken. Gij znlt eene oude vrien
din niet laten wachten. Kom zoo spoedig mogelijk. Ik
ben ziek en heb drie dagen verlof bekomen. Gij vindt
mij zeker tehuis. Kom spoedig 1
Uwe
n eenwig dankbare en trouwe
Jnlie L.
ten behoeve van Ierland gevraagd wordendaar het
Parlement steeds de volledige contröle heeft op de
iersche aangelegenheden. Hij vroeg insgelijks?een onder
zoek naar de verdreven pachters en de staatkundige ge
vangenen. Do liberale partij kon rekenen op den voort-
dnrenden steun der Parnellisten, zoo zij hare beloften
nakwam.
Bij de op den 9 voortgezette behandeling betoogde
Gladstone, dat een krachtig bestuur en goede wetten voor
Ierland onmogelijk zijn, zoolang de wetten niet overeen
stemmen met de wenschen van het volk. De dwangwet
mag niet langer gehandhaafd worden dan noodig is.
De verhouding tnsschen Engeland en Ierland blijft op
den voorgrond. Met betrekking tot een amnestie merkte
hij op dat deze voor enkele gevangenen onmogelijk te
beloven i3. Ten aanzien van de uitgezette pachters hoopte
hij op een vrijwillige schikking tnsscheu de landeigenaars
en pachters, waardoor de noodzakelijkheid voor een wet
telijk ingrijpen zon vervallen.
De hoofdbeginselen eener wet op het zelfbestuur van
Ierland zouden moeten zijn geheele en voldoende hand
having van het oppergezag der Koningin. Aan Ierland
moet de geheele regeling van eigen aangelegenheden
worden overgelaten. Men moet de iersche afgevaardigden
in het Parlement doen zitting houden.
Mocht de wet op het iersch zelfbestuur door het Hoo
gerhuis worden verworpendan zon eene liberale re
geering deze verwerping niet mogen opvatten als het
einde van hare taak. Zij zon de wenschen van Groot-
Brittannië niet mogen vergeten, en in de zitting van 1893
andermaal een ernstige poging wagen.
Balfónr verklaarde daarop dat de partij welke een
ontbinding van den band tnsschen Groot-Brittannië en
Ierland wenschtslechts gedeeltelijk is saamgesteld uit
aanhangers van Gladstone. De anderen zijn zijne bond-
genooten en te gelijker tijd zijn meesters.
Hij beklaagde den minister die voor Ierland rekende
op de macht der gewone wet, want zeker zou hij daarin
niet slagen.
De antwoorden van Gladstone op de vragon van Mac
Carthy waren vaag.
Verder vroeg hij, of de dijnamiet-maunen in vrijheid
zonden worden gesteld.
De unionistische partij zag de toekomst met vertrouwen
te gemoet; de tegenpartij deed dit met angst en beven.
De toekomst behoorde aan de unionisten en de kiezers
zonden spoedig tot hen wederkeeren, ten einde tot vracht-
baren wetgevenden arbeid te komen.
Het «Blauwe Boek" in zake Marokko is den 8 ver
schenen. De daarin opgeuomeu stukken bevestigen over
het algemeen de vroeger openbaar gemaakte berichten.
Alleen blijkt, dat de heer Euan Smith het ontwerp-ver
drag niet verscheurd heeftmaar wel een stnkdat
hem op onregelmatige wijze was ter hand gesteld.
In eene dépêche van 18 April verklaarde de hoer
Smith, dat Spanje, Italië, Dnitschland en Oostenrijk het
aan den Sultan onderworpen verdrag hadden goedgekeurd.
Eene dépêche van lord Dnfferin van 23 Mei bevat de
mededeeling, dat de fransche minister Ribot het verdrag
Ontstemd stak Gnstaaf brief en convert in den zijzak
van zijne jas. Dat kon eene vervelende, kostbare geschie
denis worden. Wat zon Julie, na zes jaren gezwegen te
hebben nn plotseling van hem willen Hij was niets
op zijn gemak.
Wel wendde hij zich weder tot George en Lolo.
«Aangenomen
«Waarlijk," antwoordde George, «gij maakt mij be
schaamd Mijn eerste bezoek
«Maar wees dan toch verstandig. Weet ook, dat gij mij
bepaald een dienst zondt bewijzen door mijn verzoek in
te willigen. Ik heb daar juist een brief over zaken ge
kregen gij weetLolo die geschiedenis daar
in Sleeswgk.Lolo wist nergens van. «Zeer dringend.
Ik moet er na het diner onmiddellijk heen. Breng gij
mijne vronw in den circns. Ik kom later. Dat is dns af
gesproken Charmant. Ik ben u dankbaar."
Lolo en George hadden snel een blik van verstand
houding gewisseld en Gnstaaf schudde dankbaar de hand
van zijn jongen vriend.
Het middagmaal in de kleine eetkamer met de hooge
lambrizeering, het keurig geschilderde plafond en de met
leder behangen wanden, die door de eerste kunstenaars nit
Berlijn met jacht- en vruchtstukken beschilderd waren,
wa3 vroolijk en gezellig. Lolo en George verheugden er
zich op dat zij den avond te zamen zonden doorbren
gen en Gnstaaf's luidruchtig gelach dat nu en dan de
borden en glazen deed rinkelen op het buffet, verstoorde
hunne vreugde volstrekt niet. Ofschoon de brief hem
onafgebroken bezig hield, at hjj toch met een benijdens
waardige eetlust en dronk hij den onden Rüdesheimer
en den Mouton-Rothschild die hij zijn gast voorzette,
bijna alleen op. Onmiddellijk na de koffie stond hij op. Hij
maakte dnizend excuses over zijn onbeleefd spelbreken,
zooals hij zijn heengaan noemde, maar er was nn een
maal niets aan te doen. Zaken zijn zaken en die ge
schiedenis daar in Sleeswijk
«Ik zal op den hoek eene droschke nemen en laat u
de coupé Du3 tot weerziens O ja de kaart
jes Hij overhandigde George eenige van de bonte
