Een stoere Noorman. No. 144. Vier en XMegentigste Jaargang. 1892. W 0 E N 8 1) A G 30 NOVEMBER. Dit nummer bestaat uit 2 bladen. EERSTE BLAD. Afsluiting van een weg. LA RU SC HE B RIK VEX. FEUILLETON. brengen ter algemeene kennisdat van af Woensdag 30 November tot nadere aankondi ging het verkeer, zoo voor r ij- en v o er t u i- g e n als voor personen, over den weg ten westen van de Gasfabriek en de Paardenmarkt naar den Ilelderschen weg zal zijn afgesloten De weg van den Ilelderschen weg langs de Kanaalkade en naar de Doelenklnft blijft vrij. In verband met het a.s. St. Nicolaasfeest wordt het publiek met aandrang eene zorgvuldige inpakking en duidelijke adresseeriug der postpakketten aanbevolen en tevens opmerkzaam gemaakt op de bepaling, dat van 2 tot en met 6 December de bij voeging van meerdere pak ketten op ééne adreskaart NIET is toegelaten. ZONDAG, den 4, worden op de nren van openstelling, als opzou- en feestdagen, postpakketten aangenomen. A UkMAARSCHE COURANT. Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar f 0,8©franco door het geheele rijk 1, De 3 nummers ©,OG. Prijs der gewone Advertcntlën Per regel O,IA. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS- TER ZOON. Telefoonnummer3 BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR Burgemeester en Wethouders voornoemd Alkmaar, A. MACLA1NE PONT. 28 November 1892. De Secretaris NUHOUT VAN DER VEEN. UKANHWEl (Vergunning.) BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Alkmaar brengen ter algemeene kennis dat aan hen vergunning is gevraagd door JACOB LIGTHART, wonende te Alk maar, tot het voortzetten van den verkoop van sterken drank in het klein in het perceel aan het Ritsevoort wijk A, No. 35, welke vergunning thans ten name staat van C. Schermer. Burgemeester en Wethouders voornoemd, Alkmaar, A. MACLAINE PONT. 29 November 1892. De Secretaris, NUHOUT VAN DER VEEN. Alkmaar, 29 November 1892. Do Directeur van het Postkantoor, GOUWE. CXXIX. Parijs, 20 Nov. 1892. Sinds mijn laatste schrijven is hier alweder zeer veel nieuws. Wij hadden vier zittingen in de Tweede Kamer alle vier ter behandeling van eene nieuwe wet op de pers, wij hadden een duel tusschen twee journalisten, een sen satie-artikel in het avondblad »La Cocarde", en ook, en Een roman, naar het Engelsch, van Edna Lyall. 4)- 0 'Nog niet dadelijk, Sigrid, laat ons hopen nog niet dadelijk. Maar zal ik Frithiof vertellen, welke luchtka- steelen ik voor hem bonw 'Niet, dat hij moet trouwen met de mooie jnffronw Morganzooals Swanhild haar noemtzeide Sigrid bedrukt. 'Waarom niet Ik hoor, dat zij een lief meisje is verstandig zoowel als mooi en waarlijk, ik geloof, dat bi) in staat is op het eerste gezicht op haar verliefd te worden. Natuurlijk zon ik niet willen, dat hij trouwde, &ls hij niet werkelijk verliefd wasmaar ik beken, dat silk een band tusschen de twee firma's voor mij een groot genoegen zon zijn eene groote gerustheid." Hij zuchtte en voor het eerst trok de uitdrukking van l°rg in zijne oogen Sigrid's aandacht. 'Lieve vader," riep zij uit, «wilt gij mij niet vertellen, welk verdriet gij hebt. Er is iets, dat n hindert, geloof Yertel het mij, vadertje." Hij zag verschrikt op en een lichte blos bedekte zijn gelaat, maar toen hij sprak, was zijn stem geruststellend. 'Een man van zaken heeft dikwijls zorgen, waarover i!J niet kan spreken, lieve kind. God weet, sommige ®enschen trekken zich die weinig aan. Ik word ond, geloof ik, Sigrid, en misschien heb ik nooit geleerd, alles 100 licht op te vatten als de meeste kooplieden doen." 'Maar vader, gij zijt pas vijftig; gij moet niet spreken van oud worden. Hoe doen andere menschen, denkt gij, °m alles licht op te vatten 'Door niet te willen luisteren naar hun eigen gewe- Jb zeide de heer Palck met plotselinge heftigheid. 'Door een andere eer in zaken te hebbeD, dan in hun daarmede willen wij ditmaal aanvangen, een nieuw theater. Deze nieuwe schouwburg is geschapen uit het oude Edentheater in de run Anber, hetwelk gebouwd word in 1881 toen dadelijk met een prachtig ballet Exelsior avond aan avond stampvolle zalen maakte maar weldra begon te kwijnen, en aanhoudend van directie veranderde en zeer slechte zaken maakte Thans is deze schouwburg overgegaan in handen van den heer Porei die er den titel van Grand-Théfitro aan gaf, en onder wiens directie wij verwachten mogendat ditmaal de zaken er goed zullen gaan niet alleen maar dat wij er een kunstgenot zullen smaken waarvan wij in het vroegere Eden niet durfden droomen. Porei is ongeveer 50 jaar ond hij debuteerde als ac teur op negentienjarigen leeftijd en wel in het thé&tre de l'Odéon waar hij bleef van 1862 tot 1867 onder di rectie van La Ronnat, van wien hij later deelgenoot werd, en dien hij als alleen-directeur opvolgde, toen La Ronnat stierf. Van 1867 tot 1870 het jaar van den Fransch Duitschen oorlog trad Porei op in het thé&tro dn Gym- nasetoen onder directie van Montigny, en speelde daar wel twintig nieuwe rollen in stukken van Sardon, Meilhac, Pailleron Halévy enz. enz. Daarna deed hij zijn plicht als soldaatwerd aan den voet gewond en in de am bulance van het Odéon verpleegd door Sarah Bernhardt, Vervolgens maakte hij opnieuw deel nit van den troep van het Odéonhij was niet alleen een uitstekend too- neelspeler, maar evenzoo een voortreffelijk tooneelschikker, zoodat toen La Rounat stierf do voornaamste parijsche schrijvers aan den minister een verzoekschrift indienden, waarbij zij Porei als opvolger van den overledene warm aanbevalen. Dit verzoekschrift was geteekend door Victor Hugo Francois Coppée Auguste VacquerieAlphonse Daudet en vele anderen en had de benoeming van Porsl tengevolge. Zijne directie slaagde zoowel moreel als finan- tieeihet Odéon verdiende in alle opzichten den naam van «Second Théatre Francais", Alphonse Dandet's '1 Ar- lésienne beleefde 189 voorstellingen Coppée's Severo To- relli 120 Nnma Ronmestan 90, Germinie Lacerteux 100, enz. enz. De zevenjarige directie van La Rounat zag eene totaal recette van bijna 2'/2 millioou francs, die van Duquesnol iets meer dau 3'/2 millioen en in de zeven jaren van Porei steeg dit cijfer tot bijna 4*/2 millioen- Wijzen wij nog op eenige stukken, waarin Porei als tooneelspeler werd toegejuichtJean Marie van Thenriet, Les Danicheff van Alexandre Dnmas en Pierre Newskj Joseph Balsamo van Dnmas enz. euz. Naar het Grand- Théatre bracht Porei zijne beste tooneelspelers en meest geliefde schrijvers over de dames Réjane en Tessandier, de heeren Gnitry en Marquet komen vau het Odéon het programma voor het nieuwe saisoon is rijk aan nieuwe werken zoowel als aan hervertooniugec wij mogen re kenen op schoone drama's, op nieuwe comédies, historische en lyrische werken, oude en nieuwe muzikale uitvoerin gen. Onder de nieuwere werken wijzen wij op Pêcheur d' Islande van Pierre Loti met muziek van Guy-Ropartz Manon Lescaut van de Porte Riche muziek van Fauré Struenséedrama van Jules Barbier met muziek van Mejerbeer enz. De hervertooningen zijn La Dame aux Camélias van Alexandre Dnmas FilsLes trois Mons- particnlier leven. O, SigridIk zon heel wat willen geven, als Frithiof iets anders kon beginnen. Ik vrees dit leven voor hem." «Denkt gij, dat het wezenlijk zoo moeilijk is, streng eerlijk te zijn in handelszaken? Maar zij moeten toch gedaan worden. En is het dan niet beter, dat een man als Frithiof het doet iemand met zulk een fijn eergevoel «Gj weet niet, wat er in den handel voorkomt," zeide de heer Falck. «Frithiof is een brave, eerlijke jongen, maar hj heeft niets gezien van het leven. En ik zeg u, kind wij komen dikwjls te kort als wij meenen het sterkst te zjn." «Hij stond op van zjn stoel en liep de kamer op en neer. Het was Sigrid alsof een schadnwdie zj geen naam kon geven, op hun gelukkig hnis was gevallen. Voor het eerst in haar leven was zij bevreesd, ofschoon de vrees onbopaald en onbestemd was. «Kom, kleine meid", zeide haar vader, zich weder tot haar wendende«gij moet n dat niet aantrekken. Ik word zenuwachtig en somber dat is alles. Zooals ik n zeide, ik word oud." «Frithiof zon u gaarne meer helpen als gij het ver- oorloofdet", zeide Sigrid haastig. «Hij heeft het zoo even nog gezegd." «En dat zal hj ook in het najaar. Hj is een brave jongen en als alles goed gaathöop ikdat h j metter tijd m jn rechterhand op het kantoor zal worden maar eerst moet hij nog eenige maanden vrjheid hebben. Er is één dingSigriddat ik n van m jne zorgen kan vertellen, indien gj het waarlijk wenscht te weten." «Dat doe ik waavljk vadertje!" riep zij uit. «Er zjn vele dingendie gj niet zoudt begrijpen zelfs als ik er over kon spreken maar gij weet natnnrlijk, dat ik in Noorwegen agent ben van de firma gebroeders Morgan. Nn ik heb een gerucht vernomen, dat zj de betrekking willen afbreken en den oudsten zoon aan het hoofd van een filiaal te Stavanger willen plaatsen. Het is maar een gerncht en ik ben het toevallig te weten gekomen. Ik jhoopdat het niet waar ismaar het quetaires van Dnmas en MaquetDon Qnichotte van SardouSapho en '1 Arlésienne van Alphonse Dandet. Ook de klassieken zijn niet vergeten, Molièro's Malade imaginaire met geheel nieuwe muziek van Saint-Saens Racine's Athalie met partitio van Mendelssohn en Esther met muziek van G. Marie enz. enz. Voegen wj er bj dat het inwendige van het Eden thans het Grand-Thécitre, eene groote verandering heeft ondergaan een architect van groot talent, de heer Henri Schmitdie reeds in 1881 aan den bouw van het Eden medewerkte en verleden jaar het Theater van Porte Saint- Martin herbouwdeheeft in het Grand-Thó&tre weder bljk gegeven van zjne kunst in het hervormen van schouw burgzalen. Het tooneelhetwelk reusachtige afmetingen hadheeft h j kleiner gemaaktwaardoor het beter aan de eischen voldoetwelke drama en comedie stellen de zaal, thans met drie galerijen, bevat 1600 zitplaatsen en ziet er met hare zachte mauve blauwe en gouden kleuren zeer gezellig en smaakvol uit. Het geheel wordt electrisch verlicht. Het eersto drama, met schitterend succes in den nieuwen schouwburg vertoond, is Sapho, het bekende meesterwerk van Dandet. Het zou ons te ver voeren eene analyse van dit prachtige stuk te gevenen kunnen wj volstaan met te zeggen dat Réjanedie de hoofdrol van Fanny Legrand bijgenaamd Sapho, vervulde, als voor deze rol geknipt is. Sapho is eene galante vrouwen zien wj de gevaren waaraan een zeer jong man bloot staat wanneer hj zulk eene vrouw op zijnen levensweg ont moet. Hj wordt dan geheel door haar ingepakt, zij leven samen de jonge man vergeet langzamerhand alles, zjne ouders, zijn vrienden, zijn beter gevoel, zijne eigenwaarde toch is hnnne samenleving een helde vrouw heeft een verleden aan hetwelk de minnaar steeds denktwaar- over hij jaloersch is en waaruit aanhoudende twisten en heftige tooneelen volgen doch de vronw is aan hem gewend, zij laat hem niet meer los, tot eindel jk de jonge man verneemtdat een kind hetwelk zj nit medeljden samen opvoedeneen zoon is van Sapho en van een vroegeron minnaardie door haar slecht werd en in de gevangenis zit. Aangrijpend is het tooneel, waarin Sapho haren minnaar, die haar ontvluchtte, opnieuw bezoekt en hem tracht over te halen haar niet te verstooten. De jonge man jaagt haar weg doch weldra volgt hij haar toch weder de oode liefde de gewoonte de angst r dat de vrouw die sedert zj hem kent, toch hem alleen getrouw bleef, zelfmoord zal begaan, doet hem het on gelukkige schepsel weder opzoekenmaar thans maakt Sapho gebruik vau een oogenblik dat hj slaapt om te vertrekkenz j verbreekt eindelijk zelve den keten die hen zoo noodlottig samen hield. Een volgend maal willen wj het overige nieuws be handelen doch thans alleen nog wijzen op een bericht eergisterenavond in het blad «La Cocarde" opgenomen en welk bericht eene zeer ernstige beschuldiging bevatte tegen den president der Kamer den algemeen geachten heer Floqnet. Volgens dit blad zou de hoer Floqnet in 1888 als ministerpresident hebben ontvangen 300 dui zend francs van Charles de Lessepsen zon de heer I loqnet deze som hebben geëischt als voorwaarde van valt niet te ontkennen dat Stavanger in de meeste op zichten beter voor hen is gelegen. En mjn vriend die mij het gerucht mededeelde, zeide dan ook, dat zij hadden begrepen dat het altijd verkeerd was geweest, hier het agentschap te hebben en dat zj het alleen hadden ge daan omdat zj Bergen en mj kenden." «Waarom is Stavanger beter gelegen dan Bergen?" «Omdat de meeste zalmen en kreeften in de buurt van StavaDger gevangen worden en de makreelen ook ten zuiden van Bergen. Ik hoop dat het gerucht niet waar iswant het zou een groote slag voor mj zjndat Engelsche agentschap te moeten missen. Toch is het niet onwaarschijnljken de tjden zjn moeieljk zeer moeielijk." «Eu denkt gjdat nw luchtkasteel voor Frithiof den heer Morgan zou beletten, de betrekking af te breken «Ja; een hnweljk tnsschen de twee firma's zon vau groot belang zjn; het zou dat nienwe denkbeeld doen vergeten. Ik ben dankbaar, dat daarop nu eenige kans schjnt te zjn. Laat do twee ongezocht elkander ont moeten en leeren kennen. Ik zal tegen Frithiot geen woord er van sprekenhet zon maar kwaad doenmaar n Sigrid, beken ik, dat ik mjn hart er op heb gezet. In dien ik n een oogenblik de toekomst kon laten zien zooals ik haar ziezoudt gij gevoelen van hoe groot belang het is." Op dit oogenblik kwam Frithiof zelf binnen en het gesprok werd plotseling afgebroken. «Wel, is het beslist?" vroeg hij op zijn onstuimige, jongensachtige manier. „Is het Rilvik of Balholm? Wat! Hebt gij daar niet eens over gesproken Odan weet ik waarover gj het hadt. Sigrid wist niet, wat zj voor het diner van morgen moest klaar maken. Ik zal het u zeggen, laat de romekolle wegwj moeten geheel en al Engelsch zjn. Na ik er aan denk, de heer Morgan lijkt wel wat op een wandelende osserib met een hoofd van plumpudding." Broeder en zuster verlieten pratend en lachend de ka mer maar toen de deur achter hen was gesloten, bedekte de heer des hnizes zjn gelaat met zijne handen en bleef

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1892 | | pagina 1