Sfo. 152*.
Vier en CTegentigste Jaargang.
1892.
Zondag 18 December 1802.
TWEEDE BLAD.
Buitenland.
WAAROM?
r
Binnenland.
UkimilSCIIf COURANT.
Personeele en Patentbelasting
Het HOOFD van het Plaatselijk Bestuur te ALKMAAR
brengt, op grond van artikel 1 der wet van 22 Mei
1845 (Staatsblad no. 22) bij deze ter kennis van de ingeze
tenen der gemeente dat de 2e kwartaalskohieren der
Personeele en Patentbelasting, dienstjaar 1892/93, op
13 en 14 December 1892 door den Provincialen Inspec
teur der directe belastingen in Noordholland executoir
verklaard heden aan den Ontvanger der Rijks directe
belastingen binnen deze gemeente ter invordering zijn
overgegeven.
Ieder belanghebbende wordt vermaand, op de voldoening
van zijnen aanslag acht te geven, ter voorkoming van
gerechtelijke vervolging.
Alkmaar, 16 December 1892.
Het Hoofd van het Bestuur voornoemd,
A. MACLAINE PONT.
DUlTÜCIILAiVD.
Rijksdag. Het voorstel van den heer Liebemann
tot schorsing van de strafvervolging tegen dr. Ahlwardt
is aangenomen, na verwerping met 114 tegen 100 stom
men van een voorstel van den heer Hartmann om het
naar de commissie voor de regeling van werkzaamheden
te verwijzen. Voor dit laatste stemden de conservatieven,
de nationaal-liberalen en de meeste vrijzinnigen het cen
trum en de sociaal-democraten stemden tegen.
Het wetsontwerp tot nieuwe indeeling van het leger
is den 15 na eene korte beraadslaging in handen eener
militaire commissie gesteld.
FRAAKRIJK. Den 16 des ochtends zijn op last
van den procureur-generaal, volgens voorschrift van den
minister van justitie, de heeren Charles de Lesseps, Fon-
tanes en Sansleroij in hunne woningen gevangen geno
men. Baron Kottu was naar Weenen gevlucht. Huiszoe
kingen, bij hen gedaan, hebben eene omvangrijke brief
wisseling te voorschijn gebracht. Bij de Maatschappij der
Zuid-Panamaspoorwegen en bij de heeren Thierrée, Herz
en Propper is mede huiszoeking gedaan.
Kamer. Den 15 vroeg Hubbard de dadelijke behan
deling van het voorstel-Pourqnéry de Boisserin tot uit
breiding van de bevoegdheden der enquête-commissie.
Minister Ribot verklaarde zich met de onmiddellijke
behandeling te vereenigen.
Brisson vroeg echter verdaging. Mocht de Kamer dit
niet willendan drong de enquête-commissie op de aan
neming van dit ontwerp aan.
Minister Bourgeois bestreed de verdaging.
Minister Ribot deed een beroep op de eendracht der
republikeinen in het hoogste belang der republiek. (Luide
toejuichingen.)
Oorspronkelijke novelle
DOOS
DEBORA VAN DE VELDE.
Het was herfst. Een gure sombere herfst met regen en
hagelbuien en storm, met bijna altijd grauwe luchten,
en slechts uiterst zelden, een zonnetje, om de menschen
te vertellen, dat, ondanks guurheid en kilheid, de aarde
toch nog altijd schoon was.
In de groote steden begon men te verlangen naar den
winter met zijne opera's, concerten en tooneelvoorstellin-
gen, en hier en daar werd vroeg het licht ontstoken, en
gretig naar kaart- of dominospel gegrepen om den tijd
te verdrijven.
Natuurlijk waren er overal menschen, die voorgaven
het te druk te hebben, om behoefte aan tijdverdrijf te
gevoelen, doch zoo gelukkig waren niet allen. Zoo ge
lukkig was het allerminst mejuffrouw Augusta Bergheim,
een jonge dame tusschen de dertig en veertig jaar, die
haren tijd grootelijks doorbracht, met bezoeken afleggen en
ontvangen en voor wie het ongunstige weder herhaalde
lijk een beletsel was, om dat nuttige werk te verrichten.
Het was bepaald onaangenaam want er was nu al sedert
de geheele week niemand bij haar eene visite komen
brengen, en zij zelf had er geene kunnen maken, omdat
de doctor, dien zij kort geleden had laton halen, omdat
tij vreesde, dat zij wat koortsig was, haar bepaald had
terboden met dit weêr uit te gaan.
Het zal dus niemand verwonderen, dat juffrouw van
Bergheim op zekeren morgen bij het ontwaken een kreet
^an blijdschap niet weerhouden kon, toen zij de zon zag
schijnen en ontwaarde, dut de grauwe lucht door een
helder blauwen hemel vervangen was. Zij maakte ter
stond hare plannen voor dien dag Vóór de kolfie bood
schappen doenen daarna, als er om zóó of zóó laat
uiemand bij haar gekomen was, een paar lang voorge
nomen bezoeken afleggen.
Nu, met de boodschappen liep het goed rond en onze
damo bemerkte bepaald, dat de koffie en het broodje haar,
na het profiteeren van de buitenlucht, beter smaakten
dan het de laatste dagen gedaan had de couranten, die
anders al vroeger op den morgen uitgelezen waren, gaven
er nu nog de noodige gezelligheid bij, en het visite-uur
was daar, eer zij er aan dacht.
Brisson zeide dat de minister van justitie de een
dracht der republikeinsche partij in de waagschaal stelde.
(Rumoer.)
Minister Ribot zeide, dat de regeering en de commissie
het eens waren. De regeering zal doen wat zij kan.
Haar eerlijkheid en goeden wil mag men niet verdenken.
Verder wist de Kamer, welk lot het ontwerp Pour-
quéry in den Senaat wachtte. Het uitlokken van een
geschil tusschen beide Kamers zou een fout zijn.
De regeering wilde geen uitstel en stelde de kwestie
van vertrouwen.
Met 429 tegen 122 stemmen werd tot onmiddellijke
behandeling besloten.
Een zeer opgewonden tafereel ontstond. De Cassagnac
en anderen eischten, dat Brisson zijn ontslag als voorzit
ter der enquête-commissie zou nemen. (Onbeschrijfelijk
leven.)
Eenige leden dagen elkander uit.
Jumelle bestrijdt het voorstel-Pourqnéry.
Provost Delaunay zegtdat er op de ministersbank
een man zit die voor een deel verantwoordelijk is voor
de Panama-zaak. Die man is de minister van oorlog.
Op levendigen toon spreekt hij over de geridderde per
sonen die in de Panama-zaak als tusschenpersonen dienst
deden.
Dé minister van oorlog de Freycinet komt daartegen
op en zegt: Cornelius Herz is gedecoreerd op aanbeve
ling van wetenschappelijke mannen, in verband met zijne
proeven op het gebied der boweegkracht.
Stemmen Neen, Boulanger heeft hem gedecoreerd
Deroulède Boulanger kende Herz alleen door tusschen-
komst van Clémenceau.
Minister Bourgeois bestrijdt uit naam der regeering
de bepalingen van het voorstel-Pourqnéry, op grond dat
het 't gezag der ministers verkort.
De voorzitter der enquête-commissieBrisson, ver
klaart dat de commissie haar besluit van den 14 hand
haaft. (Beweging.) Het voorstel moet worden aangenomen.
Minister Ribot verklaart overeenstemming tusschen de
regeering en de commissie noodig te achten, maar meent,
dat de taal van Brisson niet verzoenend is. Als de regee
ring valt, zal Brisson het gezag kunnen aanvaarden.
Ten slotte werd een voorstelom tot de behandeling
der artikelen over te gaan met 271 tegen 265 stemmen
verworpen.
De zitting werd daarop onder veel rumoer opgeheven.
In den loop der zitting stelden de ministers Ribot en Bour -
geois zeer spoedig nieuwe inlichtingen betreffende de Pana
mazaak in het vooruitzicht.
OOSTEXKIJA-HOVt* \1HJE. De oostenrijksche
Kamer heeft den 15 met groote meerderheid de voor-
loopige begrooting voor twee maanden aangenomen. De
jong-czechen stemden tegen. Den 16 is de voorloopige
handelsovereenkomst met Spanje goedgekeurd.
SBWITSERXiAXTD. De bondsvergadering heeft tot
president van den Bond gekozen den heer Schenck tot on
der-president den heer Freg.
Vóór zij zich nog gereed gemaakt had om uit te gaan,
kreeg ze zelf al bezoek van hare intieme vriendin Jeaunet
Peele, de echtgenoote van een marine-officier, oen dame,
die gewoonlijk bijzonder goed op de hoogte van alle
mogelijke nieuwtjes was, en daarom voor Augusta een
steeds welkome bezoekster. De dames hadden het dan
ook weldra zeer druk over allorlei, en nadat het weêr,
de lichte ongesteldheid van Gusta, de dienstbode en de
modes afgehandeld waren, zei mevrouw Peele
»A propos, hebt ge het al gehoord, dat er twee doch
ters van mijnheer Voorhoeve examen hebben gedaan?"
•Twee te gelijk nog wel," zei Augusta, »en waarom
dan wel, ik wist er niets van."
Niets Nu, het is bepaald zoo, hoor. Lize heeft een
diploma als ziekenverpleegster en Agaath de akte A
voor nederlandsche taal en letterkunde, dat zijn nu al
drie van de meisjes, die examen gedaan hebben ge weet
toch, dat Betsy reeds het vorige jaar een akte voor piano-
onderwijs heeft gehaald?"
»Ja, dat wist ik natuurlijk. Wel, wel, het zal daar
een begaafd huishouden wordende kleine Nella zal er
nu ook later wel aan moeten gelooven, of zou het eigen
dochtertje vau mevrouw er van vrijgesteld blijven
»0, neen dat is niet waarschijnlijk, want, zooals men
zegt, is het juist alles op begeerte van mamazij schijnt
er opgesteld, dat hare dochters talenten hebben. Ik vind
het vrij dwaas, en gij 1"
Emancipatie, het is zoo de geest van den tijd," zeide
Augusta met een spottend lachje.
Hm, ja, dat is waar, nu het kan zijn nut hebben voor
meisjes die zich zelf door de wereld moeten helpen
maar in onzen kring en met de middelen van de Voor-
hoeven's, mij dunktdie meisjes zouden er toch wel
komen, ze zullen wel een huwelijk doen, het zijn lieve
gezichtjes ook."
•Och, dat bewijst niets," zei Augusta, wie deze opmer
king niet erg beviel, »in ieder geval zal mevrouw Voor
hoeve er haar redeu wel voor hebben. Zijtgij er al geweest
om te feliciteeren
Neen, ik hoorde het eerst van morgen en daarbij,
ik kom eigenlijk niet bij de Voorhoeven's, mevrouw heeft
mij een paar maal nog al onheusch bejegend, toen ik bij
baar naar iets kwam informeeren, en na dien tijd, nu'
dat begrijpt ge, maar jij gaat er toch zeker heen, Gusta
•Ja, dat spreekt, ik denk, dat ik het van middag nog
maar doe, dan moeten mijne andere visites maar wat
wachten."
Wel ja, dat zou ik je raden, het is altoos aardiger,
als men spoediger komt, ik ga nu toch verder, misschien
hoort ge er dan wel wat meer van en kom dau morgen
Tweede Kamer.
Bij de op don 15 voortgezette behandeling van de
begrooting van binnenl. zaken verklaarde de minister,
zoo mogelijk omstreeks de helft van 1893 eene sup
pletoirs begrooting te zullen indienen voor nog aan
hangige aanvragen om steun voor op te richten Am
bachtsscholen en dat, hoe groote voorstander de regeering
ook van Ambachtsonderwijs is en van het steunen van
pogingen om Ambachtsscholen op te richten bij de door
den heer Smeengo gedane aanvraag niet rijp voor beslis
sing achtte. 'Mocht de Kamer beslissenhet geld op de
begrooting te brengendan zon zij haar toch slechts als
eene op zich zelf staande proef beschouwen. Liever zou
hij willen, dat de Kamer nog geen beslissing nam. Na
deze verklaring gaf de heer Schaepman te kennen tegen
het amendement te zullen stemmen. Nu de regeering
verklaardein het amendement slechts het middel te
willen zien voor een proef, kon hij niet medegaan, om
dat zoodanige proefneming lang kan durenterwijl het
antecedent bindend voor do Kamer zou zijn. Daarenbo
ven had de minister verzekerddat de aanvrage der
Drentsche Vereeniging reeds in onderzoek was en deze
zaak dus nog niet rijp voor beslissing kon worden geacht.
Ten slotte werd het amendement verworpen met 43
tegen 41 stemmen.
Bij de behandeling der verdere onderdeelen gaf de minis
ter o. a. te kennen, dat aan den aanlog van een tweede
proefstation in het zuiden van ons land werd gedacht
dat het verleden voorjaar zijn plan was geweest een wets
ontwerp betreffende leerplicht in te dienen, maar dat
hij het uitgesteld had tot na de herziening dor organieke
wetten; dat het wetsontwerp gereed lag, maar niet inge
diend zou worden, vóórdat andere gewichtige zaken af
gedaan waren. Ten opzichte van de door de heeren
Kerdijk en Ferf ter sprake gebrachte regeling der
traktementen van de onderwijzers erkent hij, dat her
ziening der wet op dit punt onvermijdelijk zal zijn. Hij
kan niet zeggen, wanneer zulk eene herzioning zal wor
den voorgedragen. Kan nu inmiddels eene breedero toe
passing aan art. 26, 2de lid worden gegeven Dit denk
beeld bestond reeds bij minister Kappeyne, kort na
de invoering der wet van 1878. Deze zaak werd bij Ged.
Staten aanhangig gemaakt, maar men is er nog niet in
geslaagd de bezwaren tegen zulk eene regeling te over
winnen. De toestand is sedert de wet van 1889 niet ver
beterd, omdat aan de gemeentebesturen eene vaste toelage
voor de traktementen der onderwijzers is toegelegd, zoodat
elke verhooging thans ten laste der gemeenten komt. De
zaak gaat hem zeer ter harte en hij zal zich beijveren
verbetering aan te brengen als die strekken kan tot
aankweeking van de onderwijskrachten en om de onder-
derwijzers moer vrede te doen hebben met hun lot. Hij
gelooft ook nietdat vele onderwijzers, geen vrede
hebben met de maatschappelijke toestanden. Er zijn wel
ontevredenen, maar dit doet geen af breuk aan den goe
den geest en toewijding der onderwijzers over het geheel
genomen. Is er sprake van een strafgeding wegens laster,
de minister zou over meerdere gegevens moeten be-
avond bij mij thee drinken, wilt ge
Heel graag," zei Augusta, en na hare bezoekster
uitgeleide gedaan te hebben, kleedde zij zich voor de
visite en was weldra op weg.
Mevrouw Voorhoeve, eene knappe dame van ruim vijf
tig jaar, ontving juffrouw van Bergheim vriendelijk. Het
deed haar genoegen, dat Augusta zoovoel belangstelling
toonde, zo moest echter niet kwalijk nemen, dat de meis
jes niet thuis warenze hadden niet gedacht, dat het al
zoo bekend was, en dus nog niet op bezoek gerekend het
weêr was zoo mooi. Lize was gisteravond pas thuis ge
komen en zij, zoowel als Agaath, had zich den laatsten
tijd nog al ingespannen, dus waren ze met Betsy een
groote wandeling maken en Nella had teekenles.
Moet uw jongste ook later een akte halen, mevrouw
vroeg Augusta.
Zoo ik hoop, ja," zei mevrouw, »al weet ik neg niet
bepaald waarin. Eigenlijk is teekenen haar grootste lief
hebberij, maar zo heeft ook een goed hoofd voor wis
kunde, dat vind ik echter voor een meisje nog al een
droge studie. Nu, ze heeft den tijd nog; het is een vlug
ding, als ze oens tot het een of ander besloten is, ben
ik niet bevreesd, of het zal haar wel gelukken er voor
te slagen, teekenen komt bij verschillende vakken te pas,
en wiskunde scherpt het denkvermogen, wij laten haar
daarom naar hartelust die beide lessen maar volgen."
Maar, mevrouw, waarom is u er toch zoo op gesteld, dat
uwe dochters zich zoo inspannen, in plaats van onbezorgd
hunne jeugd te genieten Noodig zullen zij het toch wel
nooit hebben, men krijgt zoo licht den naam van sa-
vante of geëmancipeerde en ik geloof, dat de heeren veel
liever eene vrouw hebben, die niet zoo heel veel weet,
als zij maar huishoudelijk is."
Mevrouw Voorhoeve had moeite een glimlach te onder
drukken de dame tegenover haar toch was ongehnwd,
en had dit zeer zeker toch aan hare geleerdheid, noch
aau haar geëmancipeerdheid te danken. Zij deed echter
alsof ze die laatste opmerking niet gehoord had en sprak
op ern8tigen toon
Hoor eens, Gusta, of onze meisjes ooit noodig zullen
hobben haar eigen brood te verdienen, weet ik niet, geen
mensch kan vooruitzeggen, waar hij toe komen kan, doch
hoe dit zij, ik vind het goed, dat een meisje zich op
iets toelegt, al zou hot alleen zijn, om haar te bewaren
voor dien geest van beuzeling, uit gebrek aan nuttige
bezigheid geboren, welke zoo licht leidt tot die ongeluk
kige praatzucht, welke onze conversatie vaak kenmerkt
en bederften die zooveel ellende en jammer sticht."
Maar mevrouw," zeide Augusta, wel een klein wei-
nigje gekwetst, «praten is toch op zich zelf geen kwaad,
