Een stoere Noorman.
No.
Vijf en "üegentigste Jaargang»
1893.
YII IJ DAG
17 FEBRUARI.
PARIJSCHE BRIEVEN.
FEUILLETON.
Buitenland,
ALKJIAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden voor Alkmaar franco door het
geheele rijk 1,
De 3 nummers f 0,06.
Prijs der gewone Advertentiën:
Per regel j 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS-
TER ZOON.
Telefoonnummer
V.
Parijs, 8 Febr. 1893.
Om te beginnen kunnen wij er op wijzen, dat ons
verhaal van «Le Brigandage en plein Paris" eene ware
geschiedenis was en zijn de misdadigers die zich zoo
fijn in de kieeren staken en zich uitgaven voor commis
saris van politie enz., thans in handen der ware rechters,
en is ook de heler gevonden en daarmede verscheidene
der gestolene voorwerpen.
Aan misdaden is hier overigens geen gebrek, in rue
Saint-Sagare werd voor eenigen tijd geleden eene galante
vrouw vermoorden is men den dader nog niet op het
spoor. Op Montmartre beproefde een opgeschoten jongen
van een jaar of twintig eene zestigjarige oude vrijster
van kant te maken, de oude vrouw werd deerlijk mis
handeld., maar op haar hulpgeschrei schoten de buren
toe en werd de booswicht in hechtenis genomen. De
agenten hadden echter de grootste moeite hun gevangene
tegen do woedende menigte te verdedigen, en ontving de
moordenaar menigen slag en stomp, zoodat hij er nogal
van langs kreeg.
Spreken wij echter over iets anders en wel over het
muziekkorps van de Garde Républieaine, welk korps
juist een nieuwen chef d' orchestre heeft gekregen. Van
alle militaire muziek is de Garde Républieaine hier de
beste en wanneer zij in het openbaar speelthetzij in
den tuin der Tuileriën of in Palais Royal of Luxembourg
kan men zeker zijn dat hel publiek in grooten getale
opkomt en doodstil toeluistert. De Garde Républieaine
dagteekent van het jaar 1848 het jaar van de tweede
fransche republiek. Toen werd eene burgerwacht gevormd,
bestaande uit driehonderd ruiters en 1500 infanteristen,
deze droegen een linnen broek, blauwe kiel en roode pet,
eu kwam de kleederdracht dus die der worklieden zeer
nabij. De muziek van deze burgerwacht kwam onder
leiding van Paulus, over wien wij straks nader spreken,
en die er een muziekkorps van wist te maken, dat in 1867
op de eerste groote parijsche wereldtentoonstelling kon
wedijveren met de oostenrijksehe, pruisisehe en russische
garden.
Paulus dan was de eerste orkest-directeur. Hij leeft
nog is thans 93 jaren ouden nog heden sinds 1873
directeur van de Harmonie der groote magazijnen Bon
Marché. In 1840 was hij ehef de musique aan boord van
de Belle-Poule, welk schip de asch van Napoleon I over
bracht van Sint Helena naar Parijs; in 1848 organiseerde
hij de muziek van de burgerwacht, en toen deze burger
wacht voor goed in 1856 bij keizerlijk besluit werd vast
gesteld, werd Paulus benoemd tot chef de musique. Hij
bleef dit tot na den oorlog; in 1871 werd die burger
wacht verdeeld iü twee regimenten van de garde répu
blieaine en bleef Paulus chef van het le regiment en
werd Sellenick chef van het 2e regiment. Dat le regiment
behaalde een schitterend succes in Amerika in 1872.
Paulus is ridder van het legioen van eer, in zijne jeugd,
hij was Elzasserbehaalde hij een eersten prijs op het
Een roman, naar het Engelsch, van Edna Lyall.
35) o
In dezen tijd was er slechts één ding, dat Frithiof vol
doening schonk het weinige geld dat hij van tijd tot
tijd kon in de spaarbank brengen. Hoe het ooit zou kunnen
aangroeien tot een som groot genoeg om zijns vaders
schulden te betalen, daarover gaf hij zich niet de moeite
te denkenmaar week op week groeide het aan en met
dit eenige doel van zijn leven worstelde hij voortvan
vroeg tot laat aan het werk en levende van eene hoeveel
heid voedselwaarvan een Engelschman zou zijn ge
schrokken. Gelukkig had hij in de Oxfordstreet een huis
ontdekt, waar hij iederen dag voor zes stuivers kon eten
en dit was eigenlijk zijn eenig maal. Na een paar maanden
was het hem aan te zien, zoodat zelfs de dames Turnour
bespeurdendat hem iets scheelde.
«Ik geloof, dat de jonge man niet genoeg kan eten",
zeide juffrouw Caroline eens. «Ik ben hem zoo even tegen
gekomen op de trap en hij lijkt nog bleeker en magerder
te zijn geworden Wat heeft hij voor zijn ontbijt, Char
lotte? Eet hij even goed als de andere huurders?"
»0 hemel neen zeide juffrouw Charlotte. «Ik ge
loof dat hij niets anders eetdan scheepsbeschuit. Hij
heeft ze in een trommel op zijn kamer met een bus cho-
colaaddie hij zelf aanmaakt. Al wat ik hem breng, is
's morgens en 's avonds wat kokend water."
«Arme man", zeide juffrouw Caroline en zij zuchtte
terwijl zij een stuk kant, dat al wel honderd maal was
gewasschen op een japon hechtte.
Groote zorg voor zulke kleinigheden van hare kleeding
was een eigenschap van de drie dames het was over
geërfd, evenals de spelling van haar naam en andere be
wijzen van eene goede afkomst.
conservatoireen hij was tevens de eerstedie in het
openbaar door zijne muzikanten Wagner deed bekend
worden bij het parijsche publiek.
Selenick was de 2e chef de musique van dit fraaie
korps hetwelk sinds lang het werkmanspak tegen een
militair tenue hoeft verwisseld. Hij was een groot artist,
en evenals Paulus oen Elzasserleerde op achtjarigen
leeftijd in stilte viool spelen vau zijn oudsten broer, werd
later leerling van Hoerter, bijgenaamd de Beethovon van
den Elzas debuteerde als violist in het orkest van het
theater van Straatsburg, werd daar vervolgens le cornet
a pistonen was op zijn twee en twintigste jaar eerste
orkestdirecteur van dien schouwburg. Hij kwam vervol
gens naar Parijsmaakte de veldtochten van Italië en
van het jaar '70 mede, werd in Metz krijgsgevangene
en nam na den oorlog de directie aan van het 2e regi
ment der Garde Républieaine. Na de aftreding van Pau
lus in hot jaar 1873 werden de muziekkorpsen der beide
regimenten tot één geheel saamgesmolten en leidde Selle
nick dit prachtige orkest van 75 muzikanten In 1876
werd hij ridder van het legioen van eer. Sellenick is ook
een zeer verdienstelijk componistwijzen wij op zijne
Marche iudienne en zijne Marche au drapeau op zijne
symphoniën Le braconuier en Les fiancés, op zijne opéras
Crispin rival de son maïtre, Les diamants de la Diva enz-.
De derde orkestdirecteur was Wettgeboren in 1844 te
Condé sur 1' Escaut in het departement «du Nord." Deze
heeft eerst als muzikant, later als onderchef en vervolgens
als chef verscheidene regimenten doorloopen en in den
proefstrtjd van 1 December 1884 werd hij met algemeene
stemmen verkozen tot orkestdireeteur van de Garde Ré
publieaine. Hij maakte met zijn korps reizen in België
en in Engelanden oogstte ook daar vele lauweren is
een groot liefhebber van de piano en van de clarinet en
componeerde tal van harmonies en fanfares als Rosa-
belle, Circé, Eliane, Cronstadt, Jean-Bart enz. enz. Wettge
is ridder van het legioen van eer en officier van openbaar
onderwijs
En thans krijgen wij den heer Gabriel Parès, die no. 1
of primus is van den laatsten wedstrijd in het conserva
torium. Hii was tot heden chef de musique op do vloot
te Toulon en hoewel zijne benoeming nog niet officieel
iszoo kunnen wij toch zeker zijn dat hij den heer
Wettge zal opvolgen. Parès is een leerling van Théodore
Dubois en van Léa Delibes. Vóór hij in militairen dienst
tradhaalde hij een eersten prijs op het conservatoire.
,In 1880 hij was toen twintig jaar kwam hij als vrij
williger op Vincennes, in de muziek van de artillerieschool,
nam in het volgende jaar deel aan den wedstrijd voor
onder-chefhaalde uo. 1 en werd benoemd in het 74e
regiment infanterie. Weer een jaar later haalde hij op
nieuw no. 1 bij den wedstrijd voor chef de musique, en
werd in 1883 benoemd tot orkestdirecteur op de vloot
to Toulon. Ook Parès is componist, wij kennen van hem
eene Marche nuptiale, eene Marche solennelle, eene sere
nade Sous les étoiles, eene wals Contemplation en eene
kleine opéra-comique in één bedrijf le Secret de maïtre
Cornille.
Wij mogen verwachten dat onder de bekwame leiding
«Het spijt mij voor hem", voegde zij er bij. «Hij groet
altijd zoo beleefdals ik hem tegenkom en hij heeft een
merkwaardig gunstig uiterlijk, ofschoon zijn gelaat eene
onaangename uitdrnkking heeft."
«Als iemand honger lijdt, ziet hij er zelden aangenaam
uit", zeide juffrouw Charlotte. «Ik wenschte, dat ik het
vroeger had opgemerkt", en zij herinnerde zich met eenige
wroeging, dat zij hem meer dan eens had onderhouden over
zijn ziel,terwijl zij al dien tijd te onoplettend en afgetrokken
was geweest om te zien, wat hem inderdaad mankeerde.
«Als ik", zeide zij onbeschroomd, «als ik hem eens
wat van het amerikaansche vleesch bracht, dat wij voor
ons avondeten hebben?"
«Stuur het met de meid", zeide de oudste juffrouw
Turnour«zij is nog in de keuken. Ga niet zelve het
zou voor beiden gegeneerd zijn."
Juffrouw Charlotte gehoorzaamde en zond met de meid
een lekker avondeten naar boven. Ongelukkig was de meid
een lomp schepsel en haar hard kloppen op de deur
maakte Frithiof reeds boos.
«Binnen 1" riep hij knorrig.
«Kijk eens", zeide de meid, «hier is iets, dat u mis
schien in een beter humeur zal brengen. Het compliment
van de dames en of gij dit wilt hebben", en zij hield hem
met een spottenden lach het blad voor.
«Wees zoo goed net weer mede te nemen", zeide Frit
hiof, in een aanval van onverstandige woede. «Ik wil niet
worden behandeld als het schoothondje van awe juffrouw."
Er was iets in zijn manierdat haar schrik aanjoeg.
Zij haastig heen en dacht er juist over na, hoe zij
het moest aanleggen om het geweigerd avondmaal zelf te
kunnen opeten toen zij beneden aan de trap juffrouw
Charlotte ontmoette en haar geheele plan in duigen viel.
«Het helpt niets, juffrouw, hij wil er geen mond aan
zetten", zeide zij. «Hij was verschrikkelijk boos en zeide:
«neem het maar weer mee, ik wil niet behandeld worden
als een schoothondje." Ik liep gauw wegwant ik
werd bang."
Juffrouw Charlotte schudde haar hoofd en toen zij later,
als gewoonlijkhet kokend water naar boven bracht
van Gabriel Parès het beroemde muziekkorps van de
Garde Républieaine zijn goeden naam zal behouden, en
steeds met eere zal worden genoemd.
Een volgend maal willen wij bespreken het plan der
groote tentoonstelling van 1900 te Vincennes, de Africa-
reizigers Monteil en Binger, en zoo mogelijk de tentoon-
stelling der voorwerpen, welke deze laatste uit Africa
medebracht, en welke in een der paleizen van het Champs
de Mars te bezichtigen zijn.
De geachte lezers zullen het mij niet ten kwade dui
den, dat ik de actualiteit, dat is de gebeurtenis van den
dag Panama en wat daarbij behoort zooveel mogelijk
laat rusten.
J. M. T.
IIEIilillE. Den 11 stonden te Gent de socialisten
terecht, die betrokken waren bij de op 12 December 1.1.
aldaar voorgevallen bloedige botsingen. Acht beklaagden
zijn veroordeeld tot straffen van 18 maanden tot 15 dagen
gevangenis. Vijf werden vrijgesproken. Het openbaar
ministerie heeft hooger beroep aangeteekend.
DUITSCHIjANïD. Bij den Bondsraad is een wets
ontwerp ingekomen tot aanvulling van de wet op de
besmettelijke veeziekten, waarin omtrent het mond- en
klauwzeer bepaald wordt, dat, zoodra het uitbreken dier
ziekte in eene stal of op eene weide geconstateerd isde
politie de inënting kan bevelen van alle aan besmetting
blootgestelde dieren in denzelfden stal of op dezelfde
weide of hoeve. Melk van dieren eener besmette hoeve
of eener binnen het cordon gebrachte plaats mag alleen
gekookt worden afgegeven. Uit de toelichting blijkt
dat het mond- en klauwzeer sedert 1887 steeds toege
nomen isin 1891 werden 48000 hoeven aangetast
verdeeld over 10545 gemeenten.
Te Berlijn is overleden de heer Charles F. Liernur
ingenieur, geboren te Haarlem, waar zijn vader inder
tijd predikant bij de lnthersche gemeente was, die zijnen
naam gegeven heeft aan het bekende Liernur-stelsel.
Rijksdag. Den 8 werden voorstellen van eenige-
conservatieve afgevaardigden, in verband met voorstellen
van leden van de centrumspartij, tot wijziging der wets
bepalingen betreffende faillissementen naar eene commissie
verzonden en een voorstel van den conservatieven afge
vaardigde Ackermann om in de wet onvoorwaardelijk
te verbieden, dat coöperatieve verbruiksvereenigingen aan.
iemand anders dan leden verkoopen, aangenomen met 132:
tegen 91 stemmen.
Den 14 heeft minister von Marschall gezegd, dat zoo
men door de regeering in beginsel verklaard wenschte
te zien, dat zij een conventioneel tarief ook in geval van
russische concessiën niet aan Rusland zou toestaan, het
antwoord op dien wensch alleen ontkennend kon zijn.
De onderhandelingen waren nog niet ver genoeg ge
vorderd om er zich over uit te laten, of zij tot eenige
uitkomst zouden leiden. Maar die uitkomst zou
voelde zij zich zenuwachtig en volstrekt niet op haar
gemak en klopte bedeesder dan ooit. Maar nauwelijks
had zij het water neergezetof zij hoorde haastige voet
stappen en Frithiof trok de deur open.
«Ik vraag u vergiffenis", zeide hij «gij meendet het
goed, daarvan ben ik overtuigd, maar de meid was lomp
en ik verloor mijn geduld. Wilt gij het mij vergeven
Er was tegelijk iets aandoenlijks en iets grappigs in
dit tooneelde zachtmoedige juffrouw Charlotte stond te
bevenalsof zij een geest had gezien en zag den grooten
Noorman aan die in de haast vergeten had, den natten
handdoek af te doendien hij als hij 's avonds laat
werkte gewoon was om zijn hoofd te binden.
«Het spijt mij erg, dat de meid lomp was", zeide zij.
«Had ik zelve het maar gebracht. Ziet gij, het is zoo ge
komen wij dachten allendat gij er slecht uitzaagt en
wij hadden van avond warm vleesch en wij dachten, dat
gij er misschien trek in zoudt hebben enen
«Het was zeer goed van u", zeide hij in weerwil van
zich zelf getroffen door de vriendelijkheid. «Het spijt mij,
wat ik heb gezegdmaar gij moet geduld hebben met
iemanddie uit zijn humeur is en erg hoofdpijn heeft."
«Bindt gij daarom dien doek om uw hoofd vroeg
juffrouw Charlotte.
Hij lachte en rukte den handdoek af.
«Het houdt mijn hoofd koel", zeide hij, «dan kan ik
meer werken."
Zij keek naar de tafel en zag, dat zij bedekt was met
boeken en papieren.
«Is het wel verstandigzoo hard te werken als gij
het den geheelen dag druk hebt gehad?" zeido zij. «Het
komt mij voor dat gij er slecht uitziet."
«Het is niets dan hoofdpijn", zeide hij. «En werken
is het eenige genoegendat ik in de wereld heb."
«Ik ben bang datnaar uw uiterlijk te oordeelen
gij een hard leven hebt", zeide zij aarzelend.
«Uiterlijk is 't niet hard. Het werk op zich zelf is
gemakkelijk genoegmaar het is doodelijk vervelend.'
«Ach indien gij slechts begon zij.
Hij viel haar in de rede.
