van de in art. 41 der wet op het recht van successie en van overgang bij overlijden gemaakte onderscheidingen in 1892 recht van successie is betaald. Die waarde bedroegad 1 pet. voor de rechte neder dalende linie f 178.069.467tusschen echtgenooten f 18.769.575ad 3 percent f 2,143.640 ad 4 pet. door echtgenooten f 13.464^60door broeders en zusters f 29.275.560; ad 6 pet. f 22.822.566; ad 10 pet. f 39.465,567 4°. eone opgave van het getal der nalatenschappen waarvan in 1892 recht van successie is betaald, gerang schikt naar de hoegrootheid van het zuiver saldo. In dezen staat komen voor 575 erfenissen van f 300 tot f 500, 1028 van f 500 tot f 1000, 742 van f 1000 tot f 1500, 538 van f 1500 tot f 2000, 914 van f 2000 tot t 3000, 1356 van f 3000 tot f 5000, 1178 van f 5000 tot f 7500, 801 van f 7500 tot f 10000, 1016 van f 10000 tot f 15000, 612 van f 15000 tot f20000, 712 van f 20000 tot f 30000, 411 van f 30000 tot f 40000, 268 van f 40000 tot f 50000, 332 van f 50000 tot f 75000, 175 van f 75000 tot f 100000, 195 van 100000 tot f 150000, 98 van f 150000 tot f 200000, 82 van f 200000 tot f 300000, 83 van f 300000 tot f 500000, 79 van f 500000 en hooger. 5°. eene opgave van het getal van, en het vrijgestelde bedrag in de nalatenschappen, waarvan in 1892 recht van successie is betaald en waarop de in art. 56, no. 2, 3 en 4 der wet op het recht van successie en van overgang bij overlijden bepaalde vrijstellingen zijn toege past. Onder deze nalatenschappen vallen 802 onder no. 2 tot een bedrag van f 20,202,764; 65 onder no. 3 tot f 36,575; 1008 onder no. 4 tot f 1,685,000 (ten behoeve der rechte nederdalende linie) en ten behoeve van echt genooten 190 tot f 95,000. Bij kon. besluit van den 3 zijn benoemd in de orde van Oranje-Nassaude kolonel der genie van het oos- tenrijksche leger P. Hess en do kolouel der gonio van het deensche leger E. J. Sommerfeldt. Den 5 hebben ongeveer 80 oud-weezen onderwij zers en helpsters van Neerbosch in eene te Utrecht ge houden vergadering eene motie ten gunste van die in richting aangenomen. Den 6 des avonds is de bliksem geslagen in een boom, dicht bij de herv. kerk te Vreeland een persoon die in de nabijheid was werd tegen den grond geslagen en bleef eenigen tijd bewusteloos. Den 6 zijn de batterijen aan den straatweg bij Halfweg in brand geraakt en eerst den 8 gebluscht. De Prov. Staten van Gelderland hebben den 6 met 36 tegen 18 stemmen besloten den heer P. E. Terwindt, tegen wiens verkiezing zoovele bezwaren ingebracht waren wegens omkooping van stemgerechtigden, niet toe te laten. De machinefabriek van gebroeders Ledeboer to Borne is den 6 grootendeels door brand vernield. De brand ontstond op den bovensten modelzolder. De Prov. Staten van Gelderland hebben don 6 af wijzend beschikt op het verzoek van het watorschap van den Berkel om subsidie voor zijne oprichtingskosten en met 33 tegen 17 stemmen een voorstel verworpen om een rentoloos voorschot te verleenen aan dat water schap van 50000 of zooveel minder als blijken zal, dat zijne oprichting kost. Bij de den 7 gehouden herbesteding door het bestuur der Rotterdamsche Diergaarde van het maken van een roofdierengebouw, was van 16 inschrijvers de heer J. H. Stelwagen, te Rotterdam, voor J 69969 de laagste. De arr. rechtbank te Rotterdam heeft den 7 den flesschentrekker Ruevekamp wegens oplichting eoner ita- liaansche firma voor wijn tot 3 jaar gevangenisstraf veroordeeld. Den 23, twee dagen voordat in de Tweede Kamer de behandeling der kieswet aanvangt, wordt zoowol te 's-Gra- venbage door hot Alg. Ned. Werkliedenverbond als te Nieuwer-Amstel, op oen terrein aan do Linnaeusstraat, door den Bond voor algemeen kies- en stemrecht eene bijeenkomst gehouden van workliedenvereenigingen. De vereenigingen, die slecht bij kas zijn, zullen worden vrij gesteld van het geven eener geldelijke bijdrage er zal betoogd worden voor «strikt algemeen stemrecht", ook voor alle vrouwen. Den 7 is op eene voorloopige ver gadering een comité van 7 personen benoemd, aan wie de uitvoering is opgedragen, waarin o. a. zitting hebben mej. v. d. Sande, ds. Bax te Zaandam en F. van der Goes. Den 8, des namiddags te kwart vóór zessen, onge veer drie kwartier later dau aanvankelijk bepaald was ging de luchtballon Koningin Wilhelminakapitein Leon Maryuit den tuin van het Paleis van Volksvlijt te Amsterdam met den heer A. L. H. Obreen, hoofd redacteur van de Telegraaf, omhoog. Spoedig zag men de ballon weder dalen het anker was uitgeworpen en terecht gekomen in het dakvenster van een huis aan de Weteringschans bij het Froderikspark. Nadat het anker los gemaakt wasraakte de ballon wederom vast aan een schoorsteen van hetzelfde blok huizen. Er ontstond in en op die huizen toen een ontzettend tooneel vau verwarring, zoodat do politie genoodzaakt was met den wapenstok de orde te herstellen. Zoowel de heer Obreen als de kapitein zijn er zondor ongelukkengoed afge komen. Den 8 des avonds is te Diemerbrng een driejarig meisje door een boerenwagen overreden en dadolijk godood Den 8 is door mr. A. J. Korthals Altes te Am sterdam namens den heer Joh. van 't Lindenhout eene aanklacht bij de justitie aldaar ingediend tegen G. van Dethwegens do beloedigingou in zijne bro chure opgenomen. In den nacht van den 8 op den 9 zijn te Oude Pekela vijf huizen afgebrand. Te Eist is oen 19jarig jongeling bij het strijken van den fokkenmast op een vaartuig ovor boord geslagen en verdronken. Den 8 is te Utrecht voor apothekeers-bediende ge slaagd de heer IJ. van den Burg, geb. te Assendelft. Bij den wedstrijd Rotterdam-Utrecht en terug, uit geschreven door de Rotterdamsche Wielrijdersvereeniging Thor, een afstand van 130 mijlen 600 el, is de prijs ge wonnen door Jaap Eden in 4 u. 6 m. 26 sec. 0. Wit- teveen die daarna aankwam had den afstand afgelegd in 4 n. 33 m. 41 sec. üchagen, In den fraai met lampions versierden tuin van het hotel »Vredelust" gaf de Harmoniekapel den 9 een volksconcertdat uitstekend geslaagd mag genoemd worden. Ieder had vrijen toegang, waardoor- velen in den tuin aanwezig waren. Op de herhaalde toe juichingen werd ten slotte nog een extra nummer ge geven Hen bezoek aan Nederlandgch Mettray. Geachte redacteur! Reeds lang had ik den wensch gekoesterd kennis te maken met bovengenoemde stichting, over welke ik voel had hooren sprekenook nu en dan iets had gelezen doch die ik nog nooit van nabij had mogen aanschouwen. Die wensch is echtor nu niet lang geleden tot vervulling gekomen en het is mij eene behoefte, openlijk t,e verklaren dat mijne verwachting verre is overtroffen en ik ieder die er toe in de gelegenheid is, een bezoek kan aan bevelen. Gaarne voldoe ik dan ook aan de belofte aan den directeur, den heer Adelink, door mij gedaan den door mij ontvangen indruk op schrift te stellen en er een plaatsje in uw blad voor te verzoeken. Het was de 29e Juni toen wij, n.l. mijne gastvrouw te L nog een heer en dame, goede bekenden, en mijn persoontje, in het rijtuig stapten, om het reeds lang voorgenomen bezoek te brengen. Na een heerlijken ritvol afwisseling, nu eens door prachtige lanenhier en daar gestoffeerd met fraaie villa's, dan weer langs bloeiende korenvelden of trotsche bosschen, stapten wij af aan het Hotel Rustoord onder Eke, om, na aldaar de koffie te hebben gebruikt, opnieuw per rijtuig onzen tocht voort te zetten naar het eigenlijk doel van onze reis Mettray. Toen wij het breede hek waren ingereden en waren uitgestegen, werden wij op onze vraag naar de woning van den directeurbeleefd terecht gewezen door een der kweekelingen die er echter bijvoegde, dat de directeur op het oogenblik juist in de kerk was en dat er al meer bezoekers waren, familioleden van een paar jongens. Wij richtten onze schreden naar dit gebouwaan getrokken door de heerlijke orgeltonenwelke ons van daar tegenklonken De heer Adelink, een man met een prettig gelaat, dat terstond een gunstigen indruk maakt, ontving ons vrien delijk en noodigde ons plaats te nemen. Na even met ons te hebben gesproken, verzocht hij den organist (een der kweekelingen van de stichting) de honderdste psalm te spelen op dezelfde wijze alsof hij het gezang begeleidde. Indrukwekkend schoon ruischten de orgeltonen door het gezellige kerkje dat er met hare gekleurde glazen zoo recht vriendelijk uitzag. Maar nog meer werden wij tot bewondering gestemd, toen het muziekkorps, geheel bestaande uit kweekelingen van Mettray, zich bij den organist voegde, en een paar stukken, waaronder het Wilhelmus, liet hooren. Toen wij de kerk verlieten, zetten de jonge muzikanten hun spel (blaasinstrumenten) nog eenigen tijd op het voorplein voort. Een der jongensik meen de organist, kreeg echter vrijheid zich te verwijderen, hij moest naar Zutphen om les to nemen. Nadat wij de ruimo plaats waarop ook de familie woningen uitkomen, hadden rondgewandeld, begaven wij ons naar de verschillende werkplaatsen, de eetzaal en het uitspanningslokaalwaar de jongens in vrije uren eens met elkaar kunnen praten en waar zij ook wel eens hun boterham oppeuzelen. Overal was het ruim en frisch hoewel Donderdag er de eigenlijke schoonmaakdag is getuigde de omgeving toch niet van overhoop liggen. In de werkplaatsen was het een lust, do jongens aan den gang te zien. Wat een geklop in de smederij een geschaaf en gezaag in de timmermanswerkplaats. Een der grootste jongens had er een mooie schrijftafel onder handen. Hoe ijverig zaten weer in een ander lokaal een troepje kleedermakers te werken do zoon van den kleedermakersbaas wa3 er ook bij. Ook de schoenen, die weer in een ander vertrek vervaardigd werden mochten gezien worden zij zagen er netjes en stevig uit. Overal heerschte orde, zonder dwangde gezichten der jongens stonden tevreden en de verschillende bazen zagen er allen uit, of zij schik in hun taak hadden. In de keukenwaar een troepje jongens bezig was met aardappelen schillen enz., toonde ons de directeur den rensachtigen ketel, waarin het eten voor de jongens werd gekookt. Die ketel was zoo groot, dat er eens vier kinderen van bezoekers tegelijk ingezeten hadden. Op do vraag wat de jongens den volgenden middag moesten eten, was het antwoordcapucijners. Bij het binnentreden van de bakkerij kwam ons een lekkere geur van warm roggebrood tegemoet. Voor wie een goeden eetlust had zag het er ook uit om in te happen. Maar de jongens krijgen ook tarwebrood en de kleine broodjes, welko oen dor knapen (leerling bakker) voor ons uit den kolder haalde, zagen er ook heel lekker uit. De gymnastiek-zaal, met de stevige, soliede werktuigen, voldeed ons ook zeer. Er stond een groote vulkachel en er hingen oeu paar lampen aan den zolder do knapen behoeven or dus iu den winter geen koude te lijden en kunnen ook bij avond zich oefenen. Ook het schoollocaal, waar juist een paar jongens pri vaat les kregen zag er gezellig en viendelijk uit. De slaapstedon waren frisch en do bedden rein. Op iedere krib lagen twee witte beddelakens, een moltonnen en een wollen deken. In den winter wordt den jongens nog een deken meer verstrekt. Op iedere slaapzaal slaapt achter gor dijnen een oppasser. Vlak bij de slaapzaal heeft men do waschkamer. Boven een blikken goot, waarlangs het vuile water kan wegloo- pon, hangen verscheidene blikken kommetjes, zoodat ieder zijn eigen kom heeft om zich in te wasschen. Zooveel kommetjes als er zijn zooveel jongens kunnen zich s'mor- gens te gelijk reinigen zijn de eersten klaar, dan gaan zij heen en kunnen weer anderen terecht. Aan eene flinke badinrichting ontbreekt hot ook nietde directeur ver haalde ons zelfs dat hij nu ook stortbaden zou laten maken, opdat de jongens die ook zouden kunnen gobrui- ken. De tuin en de broeikassen waron zeer bezionswaard. Er stonden planten iu de laatste, die ik wol zoo mede had willen nemen oen der jongens was in den moes tuin bezig. Wij brachten ook nog oeu bezoek aan het kerkhof, dat er zéér vriendelijk uitziet. Er is daar een fraai gedenkteekenop het graf van Mettray's edelen stichter, Suringar. Maar er lag ook op een eenvoudiger graf een krans een hulde van de kwee kelingen der stichting aan een hunner werkbazen, een smid, voor tien jaar overleden een braven en zeer beminden man. Uit eigen beweging hadden de jongens het geld daarvoor bijeengebrachtop het lint, dat aan den krans was bevestigd, stonden de woorden »Van uwe dankbare leerlingen.'' De gezondheidstoestand op Mettray is doorgaans uit stekend. Gedurende de tien jaar, waarin de heer Adelink directeur is geweestis nog geen sterfgeval onder de kweekelingen der stichting voorgekomen. Wel merkwaar dig in eene inrichting, waar gemiddeld oen 140 jongens bij elkaar zijn. Bij ernstige ziekte der knapen wordt terstond aan ouders of naaste bloedverwanten bericht gezonden en hebben dezen niet alleen het recht ze te bezoeken, maar ook als zij het verlangen te blijvon, ten einde den patient te verplegen en zij genieten dan gedurende dien tijd in de inrichting vrij logies en vrije voeding, gelijkstaande met die van de oude oppassers der stichting. Komt er bericht dat vader of moedor of een ander familielid krank is en den jongen wenscht te ziendan wordt onmiddellijk daaraan gevolg gegeven. Nog niet lang geleden was dit het geval met een knaap (zoo ik meen) uit Dordrecht. Toen de brief kwam, liet de direc teur den jongen dadelijk per rijtuig naar Zutphen op den trein brengen, zoodat hij nog dienzelfden avond aan het sterfbed van zijne moeder stond. Dat zulk eene zorg en belangstelling ook door andere ouders gewaardeerd wordt, zal wel niemand verwonderen. Onze tijd was te beperkt om alles te kunnen be schouwen. Zoo moest onder anderen de boerderij ongezien blijven. Wat ik echter w e 1 heb opgemerkt was, dat op een weiland een paar koeien graasdenzoodat het den jongens dus ook aan goede melk niet behoeft te ont- brekon. De directeur vertelde mij, dat ze ook hunne ei gen boter hadden. Nu, als ik goed gezien heb, stond er ook een groote schotel met een berg boter in de keuken in een kast. Eene merkwaardigheid, die ik toch nog even ben gaan zien, was de modelkamer. Aldaar werden de werkstukken bewaard, welke de jongens vervaardigen, als er geen be steld werk voor particulieren is. Ik zag er een kachel een ijzeren hek de kap van het gebouw in het klein nagemaakteen mooien stoel, etagères wenteltrapjes drooghekjes en messenbakjes. Ik kocht er voor de aar digheid een bruin messenbakje voor den geringen prijs van vijftig cent. Die prijs kan natuurlijk zoo laag zijn, omdat de jongens werken om te leeron, en dus geen arbeidsloon wordt uit betaald. Alles wat ik er zag was keurig netjes afgewerkt. Over het geheel heb ik n i e t s dan lof voor Met tray. Wat mij in het bijzonder trof, was de houding der knapen tegenover den directeur, zoowel als tegenover ons. Geen slaafsche gedweeheid, evenmin brutale onverschil ligheid, maar eene bescheidene vrijmoedigheid in hunne antwoorden, als hun iets werd gevraagdeen vertrouwe lijke oogopslag als de directeur hun aansprak, eene vaar digheid en bereidwilligheid als hun iets werd bevolen of, beter gezegd opgedragen (de toon van het bevel werd nooit gehoord) dit alles nam mij voor de knapen in maar gaf mij tevens den indruk dat de directeur een humaan man is, die uitnemend de tact bezit de jongens te leiden. En dat het echte jongens waren, dat bleek ook nog daaruit, dat, toen ons rijtuig eenigen tijd binnen het hek stilstond, een troepje knapen, die zeker juist vrijaf had den zich er om heen verzamelden om de paarden te streelen en te liefkozen. Do directeur, die het blijkbaar ook met genoegen zag, vertelde nog, dat, als ze nu een lekkernij gehad hadden, ze die zeker met de paarden zouden hebben gedeeld. Liefde voor dieren acht ik een deugd in jongens. Een knaap die goed voor een dier is, zal het ook zeker wel zijn voor zijn makkers en later voor zijn medemenschen. Ik durf niet veel plaatsruimte meer vragentoch voel ik mij gedrongen, nog eene bijzonderheid te vermel den. Onder de familieleden die juist in de stichting wa ren om jongens te bezoeken trof ik eene moeder aan naar het mij voorkwam een zacht, bescheiden vrouwtje, weduwe met zeven kinderen. Zij was, zooals ik reeds ter stond vernam, gekomen met het doel, om haar jongen, als hij het niet goed had, weder mede te nemen. Zij vertelde mijdat ze door al het geschrijf in de courant ongerust was geworden, die week naar Neer bosch was gegaan, om hare twee jongere kiuderon, daar besteed, terug te halen. Zij had ze bitter verwaarloosd gevonden, beiden zagen er slecht uit, en wilden gaarne met moeder mede. Nu had ze gedacht, wil ik o o k zien, hoe de oudste het heeft en ze had aan den heer die voor hem betaalde, gezegd »als het daar ook zoo is neem ik hem ook mede naar huis; want ach, juffrouw, zei ze, ik ben toch moeder Maarzij zag hot wel het was hier heel anders. Haar jongen had ook dadelijk gezegd, dat hij geen zin had mede te gaan. Nu maar hier of Neerbosch, dat verschilde ook als dag en nacht on dan de ont vangst die hier een ouder te beurt viel, noen maar dat was ook een verschil 1 Het vrouwtje was geheel gerust gesteld en ozoo dankbaar Mettray is niet, zooals sommigen nog wel meeneu, eene inrichting voor ondeugende jongens. Neen, het is eene stichting waar b. v. een werkman, die zijne vrouw verliest en die zelf, door zijn werk bui tenshuis, geen oog op zijne kinderen kan houden, of eene weduwe, die zich te zwak voolt haar jongen te regeeren, hunne zoontjes heen kannen zenden om ze voor weinig geld eene goede opvoeding te laten geven. Het is waar, er worden ook wei eens jongens heen gezonden, omdat zij zich niet goed willen gedragen, doch is dat het ge val ook niet soms met gewone, zelfs zeer dure kostscholen Ouders, als uwe omstandigheden het medebrengen, ver zet u er niet tegen als iemand u voorstelt, uw jongens op zijn kosten naar Mettray te zenden. Ge behoeft n niet te schamen, dat zij er zijn en de jougelui behoe ven zich in de maatschappij teruggekeerd n i e t te schamen, dat zjj er geweest zijn. Menscheuvrienden, wilt gij een goede, een zegenrijke inrichting steunen, steunt dan Nederlaudsch Mettray! D. v. d. V. Stoomdr. v. Herms. Coster Zoon, Alkmaar.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1893 | | pagina 6