DE ROOFRIDDER. So. 98. Vijf en XVTegentigste Jaargang. 1893. Y R IJ 1) A Gr 18 AUGUSTUS. Onbestelbare Hrieven, Vrijwillige oefening in den wapenhandel. PARIJSCHE BRIE YEN. FEUILLETON. Buitenland. ALklIAARSCHE COURANT. Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag, en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar 0,89franco door het geheele rijk j 1, De 3 nummers f 0,96. Telefoonnummer Frjjs der gewone Advertentlën: Per regel 0,15. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS- TER ZOON. verzonden gedurende de 2e helft van Juli 1893 C. Schouten, Alkmaar; Wed. Lansdorp, Kleinne, J. Dek ker, allen Amsterdam S. Baltes, WarmenhuizenWed. P. J. Marz Zwolle. Van Bergen: J. Aghina Amsterdam. Van Oudkarspel: A. Prins IJmuiden. Briefkaarten J. Dijkstra, Alkmaar Wed. Hoogenband Den Haag J. v. d. Wonde Leiden. De BURGEMEESTER der gemeente ALKMAAR brengt ter kennis van de belanghebbenden dat er gelegenheid zal worden gegeven tot vrijwil lige oefening in den wapenhandel aan personen van 17 jaren tot aan den militieplichtigen leeftijd op de voorwaarden als vermeld worden in eene daartoe door den Generaal Majoor, Bevelhebber in de le militaire afdeeiing, opgemaakte circulaire, ter gemeente-secretarie ter inzage voorhanden. Aanvragen moeten ter gemeente secretarie gedaan worden vóór 8 September aanstaande. Alkmaar, 16 Augustus 1893. De Burgemeester voornoemd A. MACLAINE PONT. XXI. Parijs 13 Aug. 1893. Wij leven thans in het tijdperk der verkiezingen voor de Tweede Kamer, hier Cbambre de3 Députés genoemd nog ééne week, en dau weten vele candidaten reeds of zij Kamerlid worden, of wel vergeten burger blijven. Er is echter reeds één candidaat, die zeker weet, dat hij niet zal worden gekozen, hij zal zelfs geene enkele stem krijgen dat is n.I. de heer Emile Charlet, wonende in de rue Jacob, die zich verkiesbaar had gesteld in het zesde arrondissement van Parijs. Deze wonderlijke can didaat was gevestigd als fabrikant van fijne reukwerken, dus een parfumeurzijne moeder, eene weduwe, was be kend als eene vrome dame, die veel ter kerke ging, doch dit schijnt ook niet welgemeond te zijn geweest, want moeder en zoon waren er slechts op uit hunne kennissen en leveranciers op te lichten, en daarom was het noodig het publiek zand in de oogen te strooien. Als klein voorbeeld kan dienen, dat de heer Charlet in zijn huis, rue Jacob, een fraai gedrukt, en mooi omlijst reglement had hangen, waarop met groote letters prijkte: .Fabriek te Montrange" en waarbij bepaald werd dat de betaling der werklieden iederen Zaterdag plaats vond, doch om gedrang te vermijden, werdeD de arbeiders verzocht ROM AST VAN JULIUS WOLFF. Naar het hoogduitsch. 9) o— .Osterwieh is mij trouw, met Quedlinburg zijn wij bet eens. Alleen ons veelgeliefde Halberstadt is niet erg te vertrouwen'', antwoordde de bisschop ernstig, .hoewel ik geloof, dat het mij tegen de Regensteiners niet in den steek laten zal." En met een handgebaar den prior wenkende, dat hij kon heengaan, voegde hij er bij .Zendt morgen vroeg eenen bode met eenen brief naar den vorst von Anhalt, waarin gij hem schrijft, dat ik zijne voorwaarden onveranderd aanneem en mij van dit oogenblik af, als bezitter van Wegeleben en Schneit- lingen beschouw.'' .Dat is ten minste ai een begin", zei de prior met eene onderdanige buiging. .Ja", liet de bisschop er dadelijk op volgen, »het begin van den strijd met den graaf von Regenstein van eenen strjjd om de heerschappij in deze gouw Toen de bisschop zijnen voorzichtigen domprior met deze beteekenisvollo woorden liet heengaanvermoedde hij nietdat de eerste slag in dezen strijd reeds ge slagen was, hoewel geenszins door het bisschoppelijk zwaard toegebracht. Denzelfden dag nog zou hij het echter vernemen. j-egen het vaLen vau den avond werd de kerkvorst, die, in zijn eenzaam woonvertrek, zich aftobde met het smeden van allerlei plannenverschrikt door de onver wachte verschijning van zijnen kamerdienaar, die, geheel ontdaanzijnen heer kwam zeggendat buiten Glesing de slotvoogd van Emers leben, stond te wachten. .Hij verlangt dringend u onmiddellijk te spreken; hij is ge wond!" voegde hij er bij. zich per groep van ten hoogste tien personen tegelijk aan de kas te vervoegen Natuurlijk moest dit het crediet van de firma verhoogen, want inderdaad was voor ge drang der werklieden niet de minste vrees, daar de fabriek te Montrange bestond uit een klein huisje of schuurtje, waaraan slechts ééu bediende verbonden was. Het zou ons te ver voeren zoo wij al de oplichterijen van moeder en zoon wilden vermeiden, onder andere maakte Charlet het hof aan eene jonge dame, en wist haar geheel fortuintjemeer dan 14 duizend franken in handen te krijgen evenzoo gelukte het hem verscheidene papieren van waarde te ontfutselen aan zijne .femme de ménage" (huishoudster of liever schoonmaakster), welke hij daarop beleende tegen goederen en contant geld, en om zijne dupes nog meer vertrouwen in te boezemen stelde hij zich candidaat voor de Kamer van afgevaardigden. Wanneer men echter geen .comité" heeft en geene partij of dagblad hetwelk zulk een candidatuur steunt, dan kost zulk eene verkiezing handen vol geld aan den eer zuchtige zeiven, en hoewel moeder en zoon volstrekt niets anders bezaten, dan wat hun overschoot van hnnne diefstallen, zoo wilden zij toch zooveel mogelijk bluf slaan. Zij hadden in Lyon een bloedverwant, den heer Jacob deze is een zeer geacht en tevens bemiddeld man, en zonder dat hij van iets af wist, vertelden de beide op lichters overal dat hun rijke neef Jacob candidaat was in Lyon, en bestelden zij praehtige aanplakbiljetten op naam van dezen heer, en maakten eene overeenkomst met een tiental flinke mannen, die naar Lyon zonden vertrekken om daar al die biljetten op te plakken. Ook wisten zij nog bunnen bloedverwant voor een flinke som te bedriegen, en toonden zij aan alle leveranciers een check van 6.500 franken, die zij dan ook werkelijk in ontvangst hebben genomen. Eindelijk dan zou op Zon dagavond neef Jacob te Parijs komen, de drukkers en andere dupes zonden met den rijken neef en met mevrouw Charlet en haren zoon dineeren in het dure restaurant Dnrand op de Place de la Madeleine, doch 's avonds waren daar wel de gasten, doch niet de neef die van niets af wist, en die pas tegen één uur in den nacht door de bedrogene personen ?rd gevonden, en uit de wolken viel toen hij hoorde dat tien duizend papieren met zijn naam bedrukt waren, en eene compagnie van opplakkers gereed stond om hem den volgenden morgen naar Lyon te vergezellen. Moeder en zoon hadden intussehen de vlncht genomen, en zoo eindigt zoowel de candidatuur Charletalsook die van den heer Jacob, en is deze ge beurtenis voorzeker eenig in de annalen van den verkie zingsstrijd. Een ander candidaateen soort anarchistis het meer om grappenmaken te doen. Nu eens vertelt hijdat hij eene vergadering wil beleggen in den tuin van den Toren .Saint-Jacques", dan weder zal bet zijn in de bazar van den heer Ruelbekend als .Bazar de l'Hötel de Ville nog een andermaal kondigt hij die aan op eene stoom boot, varende van Parijs naar Saint-Germainen dit alles om zich met eenige vrienden kostelijk te vermaken aan de verwonderde blikken der voorbijgangersdie niet De bisschop sprong op, als hadde een adder hem gebeten. .Wat zeg je?" schreeuwde hij. .Glesing is ge wond? Breng hem hier, oogenblikkelijkEene onbe schrijfelijke onrnst maakte zich van hem meester en de korte pooswelke verliep eer de slotvoogd verscheen scheen hem toe oneindig lang te dnren. De krijgsman droeg den verbonden rechter arm in eenen doek aan den hals en was bleek en afgemat door bloedverlies en groote inspanning, want ondanks zijne wonde, had de kordate oude den langen weg naar Hal berstadt te voet afgelegd. .Glesing! Om Godswil, wat is er gebeurd?" vroeg de bisschop gejaagd, nog voor de andere een woord had kunnen uitbrengen. .Waren de Regensteiners misschien in Emersleben .Hoogwaardige heer, zij zijn er helaas nog", ant woordde de slotvoogd. .Dat wil toch niet zeggendat zij het slot in bezit genomen hebben?" snauwde hem de bisschop toe. »Ja, heer, zoo is het", zei Glesing, met een bedrukt gezicht. .Voor iemand er aan dacht, stonden zij voor de poort, de vijf graven, Albrecht voorop, met onge veer twintig man zwaar gewapende ruiterijeene sterke macht voetvolk van Regensteinvan DerenbnrgSchwa- nebeck en Erottorf, benevens ridder Bock van Sehlanstedt met zijne wilde zeven. De poort dicht werpen en de brug ophalen was het werk van een oogenblik, maar voor wij den tijd hadden om de handboog te spannen waren de kei els als katten reeds op den muur geklau terd. De Erottorfers hadden allerlei soort van werptuig medegebracht, waarmede zij onmiddellijk begonnen ons te bestoken. De eerste maal moesten zij afdeinzen en verscheidene hunner vielen om niet weer op te staan dat verzeker ik ndoch de overmacht was te groot met betrekking tot ons kleine hoopje. Toen zij reeds binnen de poort warenis het nog heet toegegaan en graaf Albrecht riep mij toe mij op genade en ongenade over te gevenwilde ik nietdat de geheele bezetting in de pan werd gehakt. Ik schreeuwde hem toe, dat wij geene onde wijven waren en toen kwam het tot een kort maar hevig gevecht van man tegen mantotdat ik begrijpen waarom op die punten meer politie-agenten op de been zijn dan gewoonlijk. Nog een ander manwiens naam mij ontschoten is en die lezen noch schrijven kan stelt zich als onafhan kelijk kandidaat en wandelde dezer dagen met een groot bord op den rug rond. De drukker echter heeft waar schijnlijk een loopje willen nemen met dezen onbelezen candidaat, en daarom bevatte dit bord de zotste beleedi- gingen tegen de kiezersmet het gevolg echterdat een deel van het publiek daarover boos werd en den onwe tenden man te lijf wilde. Moeten wij thans nog wijzen op eene dezer dagen ver schenen brochure van een zekeren heer Dnpas, die behoord heeft tot de geheime politie, en tijdens de Panama-quaes- tiën belast was den veelbesproken Arton aan te houden. Wij komen hierbij echter op een zeer brandend, extra- politiek terrein waarom wij het bij de eenvoudige ver melding van de nitgave dezer brochure zullen laten. De heer Dnpas beweert thans dat hij last had den voort vluchtige niet te vatten, maar hem steeds te waarschuwen van zijne komstzoodat Arton dan altijd juist ver trokken waswanneer Dnpas aankwam. Hoe dit zij zoo gelooven wij het beter, dat deze vraagstukken thans maar in het vergeetboek vallenmen dacht reeds niet meer aan Panama en dus is het niet noodig steeds te zoeken naar een nieuw schandaal. Men wil eindelijk wel eens rust hebben. Ook in Nederland komt het wielrijden meer en meer in de mode, doch of daar reeds eene bruiloft per bicyclette plaats vond? Dit was verleden week te Parijs het geval, bruid en bruidegomgetuigen en gastenreden per tweewiel naar het stadhuis en vandaar naar Englien waar een lekker ontbijt hen wachtte. In den namiddag vermaakte men zich met een wedstrijd in het wielrijden, waarbij de bruid veel succes inoogstte. J. M. T. FKA1VALRIJH.. De katholieke dagbladen maken een brief van den Paus openbaar, waarin deze zich ge luk wenscht met de vorderingen van den vrede en van de eendracht in Frankrijk. Hij berispt de lieden die zich in Frankrijk het recht aanmatigen te spreken uit naam der Kerk en de kerkelijke hoogwaardigheiasbe- kleeders aanvallen, De Pans verwijst verder met nadruk naar zijne voorschriften gegeven in de encycliek. De minister-president Dnpny heeft in zijne te Lnpny gehouden rede zijn program van Toulouse herhaald en aangedrongen op regelementeering van de vrijheid van vereeniging hervorming der sociale en arbeiderswetge ving en versterking van de geldmiddelen. Het scheidsgerecht in zake de Behringzee-kwestie heeft den 15 beslist dat Engeland aan Rusland geen enkel recht van uitsluitende jurisdictie over de visseherij heeft toegekend. Al de rechten van Rusland in de Behring- zee dat zich ten oosten van de door het verdrag van eindelijk deze houw beet kreeg; toen was 't nit. Drie der onzen waren dood en vier min of meer zwaar ge wond, zoodat wij 't moesten opgeven. Zij wierpen ons de poort nit en legden eene sterke bezetting in het slot. Emersleben is nu weer Regensteinsch helaas Met het hoofd in de hand aan tafel gezeten, terwijl de onderlip van woede en teleurstelling zenuwachtig beefde, had de bisschop het verhaal van zijnen gewonden slotvoogd aangehoordzonder hem in de rede te vallen. .De hel moge je voor die boodschap beloonen!" brulde hij eindelijk, woest opstuivend. »Gij hebt haar echter nog niet in haar geheel ver nomen, heer!" antwoordde Glesing beschroomd. »Heb je dan nog meer, ongeluksvogel?" .Nog een paar woorden van graaf Albrecht von Re genstein aan u", antwoordde de slotvoogd. »Ik moest u zeggen, hoogwaardige heer, dat het zwaard den krom staf groeten liet en wat men door ruiling, krachtens eenen eerlijken koopbrief niet krijgen kon dat nam men op de manier van Schwanebeck en Emersleben dat was wettelijk recht." .Loop naar den broeder heelmeester en laat je beter verbinden!" siste de bisschop tusschen de tanden. De slotvoogd ging zonder dank voor zijnen betoonden moed en zonder afscheid heen. De bisschop echter liep met groote schreden zijne kamer op en neder, ver- wenschingen mompelende tegen graaf Albrecht. Allengs kwam hij een weinig tot kalmte; hij scheen een vast besluit te hebben genomen. »Nog is alles Diet verloren! Wat wij in Emersleben hebben verspeeld, moeten wij in Wegeleben weer zien goed te maken." Eerst laat in den nacht begaf hij zich ter ruste en nog lang wierp hij zich onrustig op zijne legerstede van de eene zijde op de andere, vóór eene weldadige sluimering zich over zijn verhit, met tallooze plannen gevnld brein ontfermde, hoewel zij niet ophield den naar macht en roem dorstenden man te kwellen met allerlei angstige droomen. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1893 | | pagina 1