DE ROOFRIDDER.
So. 98.
Vijf en XVTegentigste Jaargang.
1893.
Y R IJ 1) A Gr
18 AUGUSTUS.
Onbestelbare Hrieven,
Vrijwillige oefening in den
wapenhandel.
PARIJSCHE BRIE YEN.
FEUILLETON.
Buitenland.
ALklIAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag, en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden voor Alkmaar 0,89franco door het
geheele rijk j 1,
De 3 nummers f 0,96.
Telefoonnummer
Frjjs der gewone Advertentlën:
Per regel 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS-
TER ZOON.
verzonden gedurende de 2e helft van Juli 1893
C. Schouten, Alkmaar; Wed. Lansdorp, Kleinne, J. Dek
ker, allen Amsterdam S. Baltes, WarmenhuizenWed.
P. J. Marz Zwolle.
Van Bergen:
J. Aghina Amsterdam.
Van Oudkarspel:
A. Prins IJmuiden.
Briefkaarten
J. Dijkstra, Alkmaar Wed. Hoogenband Den Haag
J. v. d. Wonde Leiden.
De BURGEMEESTER der gemeente ALKMAAR
brengt ter kennis van de belanghebbenden
dat er gelegenheid zal worden gegeven tot vrijwil
lige oefening in den wapenhandel aan personen
van 17 jaren tot aan den militieplichtigen leeftijd op
de voorwaarden als vermeld worden in eene daartoe
door den Generaal Majoor, Bevelhebber in de le militaire
afdeeiing, opgemaakte circulaire, ter gemeente-secretarie
ter inzage voorhanden. Aanvragen moeten ter gemeente
secretarie gedaan worden vóór 8 September aanstaande.
Alkmaar, 16 Augustus 1893.
De Burgemeester voornoemd
A. MACLAINE PONT.
XXI.
Parijs 13 Aug. 1893.
Wij leven thans in het tijdperk der verkiezingen voor
de Tweede Kamer, hier Cbambre de3 Députés genoemd
nog ééne week, en dau weten vele candidaten reeds of
zij Kamerlid worden, of wel vergeten burger blijven. Er
is echter reeds één candidaat, die zeker weet, dat hij niet
zal worden gekozen, hij zal zelfs geene enkele stem
krijgen dat is n.I. de heer Emile Charlet, wonende
in de rue Jacob, die zich verkiesbaar had gesteld in het
zesde arrondissement van Parijs. Deze wonderlijke can
didaat was gevestigd als fabrikant van fijne reukwerken,
dus een parfumeurzijne moeder, eene weduwe, was be
kend als eene vrome dame, die veel ter kerke ging,
doch dit schijnt ook niet welgemeond te zijn geweest,
want moeder en zoon waren er slechts op uit hunne
kennissen en leveranciers op te lichten, en daarom was
het noodig het publiek zand in de oogen te strooien.
Als klein voorbeeld kan dienen, dat de heer Charlet in
zijn huis, rue Jacob, een fraai gedrukt, en mooi omlijst
reglement had hangen, waarop met groote letters prijkte:
.Fabriek te Montrange" en waarbij bepaald werd dat de
betaling der werklieden iederen Zaterdag plaats vond, doch
om gedrang te vermijden, werdeD de arbeiders verzocht
ROM AST
VAN
JULIUS WOLFF.
Naar het hoogduitsch.
9) o—
.Osterwieh is mij trouw, met Quedlinburg zijn wij
bet eens. Alleen ons veelgeliefde Halberstadt is niet erg
te vertrouwen'', antwoordde de bisschop ernstig, .hoewel
ik geloof, dat het mij tegen de Regensteiners niet in
den steek laten zal." En met een handgebaar den prior
wenkende, dat hij kon heengaan, voegde hij er bij
.Zendt morgen vroeg eenen bode met eenen brief naar
den vorst von Anhalt, waarin gij hem schrijft, dat ik
zijne voorwaarden onveranderd aanneem en mij van dit
oogenblik af, als bezitter van Wegeleben en Schneit-
lingen beschouw.''
.Dat is ten minste ai een begin", zei de prior met
eene onderdanige buiging.
.Ja", liet de bisschop er dadelijk op volgen, »het
begin van den strijd met den graaf von Regenstein
van eenen strjjd om de heerschappij in deze gouw
Toen de bisschop zijnen voorzichtigen domprior met
deze beteekenisvollo woorden liet heengaanvermoedde
hij nietdat de eerste slag in dezen strijd reeds ge
slagen was, hoewel geenszins door het bisschoppelijk
zwaard toegebracht. Denzelfden dag nog zou hij het
echter vernemen.
j-egen het vaLen vau den avond werd de kerkvorst,
die, in zijn eenzaam woonvertrek, zich aftobde met het
smeden van allerlei plannenverschrikt door de onver
wachte verschijning van zijnen kamerdienaar, die, geheel
ontdaanzijnen heer kwam zeggendat buiten Glesing
de slotvoogd van Emers leben, stond te wachten. .Hij
verlangt dringend u onmiddellijk te spreken; hij is ge
wond!" voegde hij er bij.
zich per groep van ten hoogste tien personen tegelijk
aan de kas te vervoegen Natuurlijk moest dit het crediet
van de firma verhoogen, want inderdaad was voor ge
drang der werklieden niet de minste vrees, daar de
fabriek te Montrange bestond uit een klein huisje of
schuurtje, waaraan slechts ééu bediende verbonden was.
Het zou ons te ver voeren zoo wij al de oplichterijen van
moeder en zoon wilden vermeiden, onder andere maakte
Charlet het hof aan eene jonge dame, en wist haar geheel
fortuintjemeer dan 14 duizend franken in handen te
krijgen evenzoo gelukte het hem verscheidene papieren
van waarde te ontfutselen aan zijne .femme de ménage"
(huishoudster of liever schoonmaakster), welke hij daarop
beleende tegen goederen en contant geld, en om zijne
dupes nog meer vertrouwen in te boezemen stelde hij
zich candidaat voor de Kamer van afgevaardigden.
Wanneer men echter geen .comité" heeft en geene partij
of dagblad hetwelk zulk een candidatuur steunt, dan
kost zulk eene verkiezing handen vol geld aan den eer
zuchtige zeiven, en hoewel moeder en zoon volstrekt
niets anders bezaten, dan wat hun overschoot van hnnne
diefstallen, zoo wilden zij toch zooveel mogelijk bluf
slaan. Zij hadden in Lyon een bloedverwant, den heer
Jacob deze is een zeer geacht en tevens bemiddeld man,
en zonder dat hij van iets af wist, vertelden de beide op
lichters overal dat hun rijke neef Jacob candidaat was
in Lyon, en bestelden zij praehtige aanplakbiljetten op
naam van dezen heer, en maakten eene overeenkomst
met een tiental flinke mannen, die naar Lyon zonden
vertrekken om daar al die biljetten op te plakken. Ook
wisten zij nog bunnen bloedverwant voor een flinke som
te bedriegen, en toonden zij aan alle leveranciers een
check van 6.500 franken, die zij dan ook werkelijk in
ontvangst hebben genomen. Eindelijk dan zou op Zon
dagavond neef Jacob te Parijs komen, de drukkers en
andere dupes zonden met den rijken neef en met mevrouw
Charlet en haren zoon dineeren in het dure restaurant
Dnrand op de Place de la Madeleine, doch 's avonds
waren daar wel de gasten, doch niet de neef die van
niets af wist, en die pas tegen één uur in den nacht
door de bedrogene personen ?rd gevonden, en uit de
wolken viel toen hij hoorde dat tien duizend papieren
met zijn naam bedrukt waren, en eene compagnie van
opplakkers gereed stond om hem den volgenden morgen
naar Lyon te vergezellen. Moeder en zoon hadden intussehen
de vlncht genomen, en zoo eindigt zoowel de candidatuur
Charletalsook die van den heer Jacob, en is deze ge
beurtenis voorzeker eenig in de annalen van den verkie
zingsstrijd.
Een ander candidaateen soort anarchistis het meer
om grappenmaken te doen. Nu eens vertelt hijdat hij
eene vergadering wil beleggen in den tuin van den Toren
.Saint-Jacques", dan weder zal bet zijn in de bazar van
den heer Ruelbekend als .Bazar de l'Hötel de Ville
nog een andermaal kondigt hij die aan op eene stoom
boot, varende van Parijs naar Saint-Germainen dit
alles om zich met eenige vrienden kostelijk te vermaken
aan de verwonderde blikken der voorbijgangersdie niet
De bisschop sprong op, als hadde een adder hem
gebeten. .Wat zeg je?" schreeuwde hij. .Glesing is ge
wond? Breng hem hier, oogenblikkelijkEene onbe
schrijfelijke onrnst maakte zich van hem meester en de
korte pooswelke verliep eer de slotvoogd verscheen
scheen hem toe oneindig lang te dnren.
De krijgsman droeg den verbonden rechter arm in
eenen doek aan den hals en was bleek en afgemat door
bloedverlies en groote inspanning, want ondanks zijne
wonde, had de kordate oude den langen weg naar Hal
berstadt te voet afgelegd.
.Glesing! Om Godswil, wat is er gebeurd?" vroeg
de bisschop gejaagd, nog voor de andere een woord had
kunnen uitbrengen. .Waren de Regensteiners misschien
in Emersleben
.Hoogwaardige heer, zij zijn er helaas nog", ant
woordde de slotvoogd.
.Dat wil toch niet zeggendat zij het slot in bezit
genomen hebben?" snauwde hem de bisschop toe.
»Ja, heer, zoo is het", zei Glesing, met een bedrukt
gezicht. .Voor iemand er aan dacht, stonden zij voor
de poort, de vijf graven, Albrecht voorop, met onge
veer twintig man zwaar gewapende ruiterijeene sterke
macht voetvolk van Regensteinvan DerenbnrgSchwa-
nebeck en Erottorf, benevens ridder Bock van Sehlanstedt
met zijne wilde zeven. De poort dicht werpen en de
brug ophalen was het werk van een oogenblik, maar
voor wij den tijd hadden om de handboog te spannen
waren de kei els als katten reeds op den muur geklau
terd. De Erottorfers hadden allerlei soort van werptuig
medegebracht, waarmede zij onmiddellijk begonnen ons
te bestoken. De eerste maal moesten zij afdeinzen en
verscheidene hunner vielen om niet weer op te staan
dat verzeker ik ndoch de overmacht was te groot
met betrekking tot ons kleine hoopje. Toen zij reeds
binnen de poort warenis het nog heet toegegaan en
graaf Albrecht riep mij toe mij op genade en ongenade
over te gevenwilde ik nietdat de geheele bezetting
in de pan werd gehakt. Ik schreeuwde hem toe, dat
wij geene onde wijven waren en toen kwam het tot een
kort maar hevig gevecht van man tegen mantotdat ik
begrijpen waarom op die punten meer politie-agenten
op de been zijn dan gewoonlijk.
Nog een ander manwiens naam mij ontschoten is
en die lezen noch schrijven kan stelt zich als onafhan
kelijk kandidaat en wandelde dezer dagen met een groot
bord op den rug rond. De drukker echter heeft waar
schijnlijk een loopje willen nemen met dezen onbelezen
candidaat, en daarom bevatte dit bord de zotste beleedi-
gingen tegen de kiezersmet het gevolg echterdat een
deel van het publiek daarover boos werd en den onwe
tenden man te lijf wilde.
Moeten wij thans nog wijzen op eene dezer dagen ver
schenen brochure van een zekeren heer Dnpas, die behoord
heeft tot de geheime politie, en tijdens de Panama-quaes-
tiën belast was den veelbesproken Arton aan te houden.
Wij komen hierbij echter op een zeer brandend, extra-
politiek terrein waarom wij het bij de eenvoudige ver
melding van de nitgave dezer brochure zullen laten. De
heer Dnpas beweert thans dat hij last had den voort
vluchtige niet te vatten, maar hem steeds te waarschuwen
van zijne komstzoodat Arton dan altijd juist ver
trokken waswanneer Dnpas aankwam. Hoe dit zij
zoo gelooven wij het beter, dat deze vraagstukken thans
maar in het vergeetboek vallenmen dacht reeds niet
meer aan Panama en dus is het niet noodig steeds te
zoeken naar een nieuw schandaal. Men wil eindelijk
wel eens rust hebben.
Ook in Nederland komt het wielrijden meer en meer
in de mode, doch of daar reeds eene bruiloft per bicyclette
plaats vond? Dit was verleden week te Parijs het geval,
bruid en bruidegomgetuigen en gastenreden per
tweewiel naar het stadhuis en vandaar naar Englien
waar een lekker ontbijt hen wachtte. In den namiddag
vermaakte men zich met een wedstrijd in het wielrijden,
waarbij de bruid veel succes inoogstte.
J. M. T.
FKA1VALRIJH.. De katholieke dagbladen maken
een brief van den Paus openbaar, waarin deze zich ge
luk wenscht met de vorderingen van den vrede en van
de eendracht in Frankrijk. Hij berispt de lieden die
zich in Frankrijk het recht aanmatigen te spreken uit
naam der Kerk en de kerkelijke hoogwaardigheiasbe-
kleeders aanvallen, De Pans verwijst verder met nadruk
naar zijne voorschriften gegeven in de encycliek.
De minister-president Dnpny heeft in zijne te Lnpny
gehouden rede zijn program van Toulouse herhaald en
aangedrongen op regelementeering van de vrijheid van
vereeniging hervorming der sociale en arbeiderswetge
ving en versterking van de geldmiddelen.
Het scheidsgerecht in zake de Behringzee-kwestie heeft
den 15 beslist dat Engeland aan Rusland geen enkel
recht van uitsluitende jurisdictie over de visseherij heeft
toegekend. Al de rechten van Rusland in de Behring-
zee dat zich ten oosten van de door het verdrag van
eindelijk deze houw beet kreeg; toen was 't nit. Drie
der onzen waren dood en vier min of meer zwaar ge
wond, zoodat wij 't moesten opgeven. Zij wierpen ons
de poort nit en legden eene sterke bezetting in het slot.
Emersleben is nu weer Regensteinsch helaas
Met het hoofd in de hand aan tafel gezeten, terwijl
de onderlip van woede en teleurstelling zenuwachtig
beefde, had de bisschop het verhaal van zijnen gewonden
slotvoogd aangehoordzonder hem in de rede te vallen.
.De hel moge je voor die boodschap beloonen!" brulde
hij eindelijk, woest opstuivend.
»Gij hebt haar echter nog niet in haar geheel ver
nomen, heer!" antwoordde Glesing beschroomd.
»Heb je dan nog meer, ongeluksvogel?"
.Nog een paar woorden van graaf Albrecht von Re
genstein aan u", antwoordde de slotvoogd. »Ik moest u
zeggen, hoogwaardige heer, dat het zwaard den krom
staf groeten liet en wat men door ruiling, krachtens
eenen eerlijken koopbrief niet krijgen kon dat nam men
op de manier van Schwanebeck en Emersleben dat was
wettelijk recht."
.Loop naar den broeder heelmeester en laat je
beter verbinden!" siste de bisschop tusschen de tanden.
De slotvoogd ging zonder dank voor zijnen betoonden
moed en zonder afscheid heen. De bisschop echter liep
met groote schreden zijne kamer op en neder, ver-
wenschingen mompelende tegen graaf Albrecht. Allengs
kwam hij een weinig tot kalmte; hij scheen een vast
besluit te hebben genomen. »Nog is alles Diet verloren!
Wat wij in Emersleben hebben verspeeld, moeten wij in
Wegeleben weer zien goed te maken."
Eerst laat in den nacht begaf hij zich ter ruste en
nog lang wierp hij zich onrustig op zijne legerstede
van de eene zijde op de andere, vóór eene weldadige
sluimering zich over zijn verhit, met tallooze plannen
gevnld brein ontfermde, hoewel zij niet ophield den
naar macht en roem dorstenden man te kwellen met
allerlei angstige droomen.
Wordt vervolgd.