DE ROOFRIDDER. No. 124 Vijf en ïlfegentigste if aargang 1893. WOENSDAG 18 O C T O B E R. Amsterdamsche Brieven. FEUILLETON. ALkHAARSCHE COURANT. Deze Courant, wordt BMnsdag-, Alonderdag- eu Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 8 maanden voor Alkmaar ©,80; franco door het geheele rijk 1, De 8 nummers f 0,06. Pr()s der gewone Advertentiën: Per regel ®,15. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HEKMs. COS- TER ZOON. Telefoonnummer3 VBIJ1IILLIGERS. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR, Gezien art. 1, 2e lid der wet op de Nationale Militie van 19 Augustus 1861 (Staatsblad No. 72) luidende »De Militie wordt zooveel mogelijk uit vrijwilligers samengesteld''; Gelet op art. 11 12, 13 en 14 van genoemde wet, alsmede op art. 9 van het kon besluit van 17 December 1861 (Staatsblad No. 127), waarbij de wijze van indienst treding wordt geregeld Brengen ter kennis van belanghebbenden, dat zij de voordeelen voor deze vrijwillige dienstneming hebben bepaald op 10 en noodigen hen, die als vrijwilliger bij de militie willen optreden, uit, zich ter bekoming van verdere inlichtingen te vervoegen ter secretarie dezer gemeenteop alle werkdagen des voormiddags van 9 tot des namiddags 2 uren gedurende welken tijd de aanbieding van vrijwilligers tevens kan geschieden. Burgemeester en Wethouders voornoemd, Alkmaar, A. Maclaine Pont. 12 October 1893. De Secretaris, Nuhout van der Veen. XX. Aan de amsterdamsche winkels is 't reeds duidelijk te zien, dat wij de maand tegemoet gaan, waarin de goede Sint met kwistige handen zijne geschenken uit strooit. De oude étalages worden door nieuwe vervangen; de nouveauté's uit alle werelddeelen wordeu uitgestald en des avonds worden zeeën van gas- of electrisch licht over de fraaie voorwerpen uitgegoten die daardoor nog weer meerdere aantrekkingskracht op den kooplustige uitoefenen. Voor den winkelstand is het St. Nicolaasfeest dan ook een ware uitkomst. Hoe anders de hooge huren en de zware belastingen zouden moeten opgebracht worden, is menig een een raadsel. Want ook zelfs nu heeft dat heelwat voeten in d' aard en moet de omzet al zeer groot zijn, zal het geheele jaar goed worden gemaakt. De concurrentie voor do winkels is zoo grootNauwe lijks heeft een ondernemend man een zaak opgericht en levert deze winsten op, of reeds is een ander gereed een dergelijke zaak in het aanzijn te roepen en de trucs die den eersten ondernemer succes bezorgden over te nemen. Dat heeft men gezien met de bazars. Op dit terrein waren de winkels van guldens- en dertig cents-artikelen de eerste en zij bleken enorm in den smaak van het publiek te vallen. Toen kwam de eene navolger na den ander en zij, die zich met bloote imitatie tevreden wilden stellen, richtten twee guldens- en 75 cents-bazars op. Alleen één bazar heeft langen tijd het rijk alleen gehad - namelijk de zoogenaamde »oploopende" in de Reguliersbreestraat. Daar is alles in afdeelingen gesplitst; in de eerste kosten alle artikelen 3 ets., in de tweede 5 ets. enz., terwijl het middenvak van het zeer groote ROHAN VAN JULIUS WOLFF. Naar het hoogduitsch. 34) -o- Met den dood van den slotvoogd nam onmiddellijk alle tegenstand een einde en de Regensteiners verheugden zich in het bezit van de Lauenburcht. Graaf Albrecht gaf lastonverwijld een stevig ontbijt te doen aanrichten en nadat dit was opgebracht en allen zich terdege gelaafd en verkwikt hadden begon hij met zijne broeders eene hoogst nauwkeurige inspectie van de uitgestrekte burchtwelke zeer tot zijne tevredenheid afliep. »Let eens op Siegfried", riep Günther uit»hoe lief en schilderachtig, en vooral, hoe schijnbaar dichtbij, de burcht Gersdorf ligt! Wij kunnen elkander bijna toe wenken. Ginds, recht voor onszie je Quedlinburg liggen, met hare talrijke torens, en iets verder het trotsche slot van onze schoone gebiedster Jutta Zie je daar achter Halberstadt wel Ik geloofdat ik de werksteigers om de torens van den dom kan onderscheiden. Onze lieve Heer doe u t appeltjedat wij op den vroegen morgen voor u hebben geschild, wol bekomen, heer bisschop!" »Hier links kijkt ook de Rogenstein met zijne hoogste rotstoppen nog even boven de bergen nit," merkte Bernhard °Pmaar mijn goede Heimbnrcht is niet zichtbaar." »Ja, je hebt, van hieruit gezien, een heerlijk mooi* ge deelte van de Harzgouw onder de oogenSiegfried voegde Albrecht er bij. Siegfried zweeg. Oneindig veel liever dan de geheele Harzgouw en nog veel meer schoons daarbijhad hij iets anders onder de oogen gehad. Ondertusschen monsterde Bock von Schlaustedt de magazijn wordt ingenomen door uitstalkasten van voor werpen van allerlei prijzen. Deze oploopende, of ook wel «Fransche bazar" genoemde winkel, is geruimen tijd de toevlucht geweest van allerlei menschen die gaarne een veel toonend cadeau wilden geven zonder daarvoor veel te betalen. Thans echter is het ook met haar al leenheerschappij gedaan, want in de Kaiverstraat is eene inrichting geheel op dezelfde leest geschoeid geopend. Zij schijnt goede zaken te maken, want telkens, als wij er voorbijgaan, staan er koopende en betalende menschen voor de toonbanken. Niet ver daar vandaan, bevindt zich de Centraal- A pot lieek, die ook nog slechts weinige woken geopend is, maar niettemin reeds een gedachten concurrent blijkt te zijn, voor andere apotheken. Alles ziet er daar keurig uit en het publiek schijnt er zeer tevreden te zijn. Voor de kruideniers is een gevaarlijk mededinger van de baan geschoven, door het failleoren van de vennoot schap »d la Metropole"Wat al grootsche plannen waren er bij de oprichting daarvan Op het Rembrandtsplein zouden huizen wordeu afgebroken om ruimte te krijgen voor een reuzenmagazijn van de Metropole, waar de handel in kruidenierswaren mannfacturen wijnen enz. op de grootste schaal zou worden gedreven. Voorloopig ves tigde zij zich in de Warmoesstraat in den winkel waar Au Petit Paris moede van het reclame-ge- schreeuw het matte hoofd voor goed ter ruste had gelegd en om met alle geweld in de klanten te komen werden sommige artikelen beneden fabrieksprijs verkocht. Dat zijn enkele gulden dagen geweest in het huishoudboek van verscheidene huismoeders maar achze zijn van zulken korten duur geweestWeldra toch verschoen in het faillissementenlijstje der couranten ook de vennootschap 5 a la Métropole en hoewel sedert nog met het verkoopen wordt voortgegaanis toch voor velen de aardigheid er af, te meer daar de prijscourant een revisie heeft onder gaan. Niet minder groot is op het oogenblik de concurrentie in de hoofdstad op journalistiek gebied. Dat heeft het ochtendblad »Z>e Telegraaf' op zijn geweten Waar aan aat ligt, zullon wij niet beoordeelen maar zooveel is zeker dat aeze courant zich in zeer korten tijd een grooten kring van vrienden heeft verworven. En zij die aan de bestaande bladen getrouw bleven deden dat meerendeels niet, omdat zij zich met inhoud en strekking van »De Telegraaf' niet konden vereanigen als wel, omdat z'j nit jarenlange gewoonte liever een avondblad dan oen ochtendblad hadden. Dat heeft de directie van» De Tele graaf' bewogen na 1 November ook een avondblad in het licht te geven en ondanks deze uitbreiding den prijs niet te verhoogen. Toen dat besluit ter oore van De Amsterdammer kwam, was 't der directie, of zij haar doodsklok hoorde luiden. Haar bestaan dor laatste jaren was toch al een worsteling om boven te blijven nu vreesde zij voorgoed naar den kelder te gaan. Met dat bange vooruitzicht nam zij een kloek besluit. Zij verlaagde haar prijs aanzienlijk, daardoor het goedkoopste groote avondblad in Nederland wordende. De aanstaande uitbreiding van het kiesrecht wettigt kleine bezetting van de burcht en tracteerde de soldaten, die te lui en te zorgeloos waren geweest om de ophaal brug op te trekken en de valpoort neder te laten op eene strafpredikatiedie verre van malsch of vleiend was en ongeveer aldus begon Jelui verdiendet eigenlijk, zonder genade te worden opgehangen gespietstont hoofd en geradbraakt te worden en moogt jelui Schepper wel op je bloote knieën danken, dat je er ditmaal slechts met een bloedneus afgekomen zijt. Ik verzeker je dat jelui binnen kort in de gelegenheid zult worden gesteld om behoorlijken wachtdienst te leeren."De man, die, in het uur van den aanval, op schildwacht gestaan en zóó verregaand zijne plicht verzaakt had liet hij tot het oogenblik van oprukken kromsluiten. Albrecht gaf Siegfried inenigen nuttigen wenk en eene volledige instructiewaarnaar hij zich als slotvoogd te gedragen zou hebben drukte hem met aandrang op het hart om voor eene plechtige, eervolle begrafenis van den ouden Leutfried te zorgen en toen hij daarop na alles beschikt en geregeld te hebbenafscheid nam vroeg hjj hem nog zachtjesof hij misschien nog iets te zeggen had aan Oda. Op een toonwaaruit diepe neerslachtigheid en bijna dweependen weemoed sprakantwoordde SiegfriedVan den uitkijktoren kan ik Regenstein zien liggen. Zeg aan de gravin dat ik iederen avond bij zonsondergang daar zal staan om eene poos te staren naar do plaats waar ik helaas niet bij haar kan zijn. En als ik dan golooven mochtdat zij op Regenstein bij de rotsbank stond en van dat stillegeliefkoosde plekje eenige oogenblikken dezen kant uitkeek, zou ik daarin voldoenden troost vin den voor het gemis van haar bijzijn." Albrecht beloofde alles woordelijk aan Oda te zullen overbrengen en herinnerde zich daarbij het gesprek, dat hij den vorigen dag met haar had gehadtoen hij naast haar zat op diezelfde rotsbank. Van de bewoners van de Lauenburcht liet graaf Al brecht slechts deu tnighuismee3ter en wapensmid, een hoog bejaard, vertrouwd persoon, benevens oenen jager, die nauwkeurig den weg in de omliggende bosschen bovendien het vermoedendat een goedkoop politiek nieuwsblad zal worden genomen door velen, die zich tot hiertoe met volksbladen van zeer bescheiden inhoud tevre den stelden. Het succes van »De Telegraaf" is natuurlijk verkregen ten koste van andere bladen. Men kan toch niet aan nemen, dat menschen, die nooit een blad hebben gehad, zich plotseling op dit jongste persorgaan zonden abonnee- ren. Veeleer hebben zij hun bestaand abonnement opge zegd en zich bij de directie van het nieuwe ochtendblad als abonné opgegeven. Aanvankelijk meende men, dat het Handelsblad daaronder het meest zon lijden, doch die vooronderstelling is niet in alle deelen juist geblekeD. Het is voornamelijk Het Nieuws van den Dag, dat velen zijner lezers ontrouw heeft zien worden, zoodat de di rectie zich dan ook genoodzaakt heeft gezien, van hare reclame-borden in de trams het getal der oplage weg te nemen. Overigens deert het dit blad weinig, of eenige honderden abonnés verloren gaan, want het heeft deze bij duizenden en de advertenties blijven nog even over vloedig toestroomen. Natuurlijk is ook hri Handelsblad in dezen maalstroom niet ganschelijk ongedeerd gebleven en ziet zich dit thans verplicht, zijn beste krachten in te spannen. Vandaar dan ook, dat weder teruggekomen is op het vroegere besluit om, ter bevordering van de zondagsrust, 's Maan dagsmorgens geen nummer in het licht te geven. Ook is eene prijsverlaging op til en moet zelfs het ongeloofe- lijke plan bestaan om ook des Zondagsavonds te ver schijnen. Dat er tegenwoordig op de redactie-bureaus van het Handelsblad hard gowerkt wordt, moet een getrouw lezer dezer courant stellig zijn opgevallen. Meer dan ooit is men zich bewust, het eerste der Amsterdamsche pers organen te zijn en men wil zieh van die plaats niet laten afdringen. Daaraan is 't dan ook zeker toe te schrijven, dat het Handelsblad zijne lezers zoo uitstekend op de hoogte heeft gehouden van de geheimzinnige zaak-de Jong. Overal heeft het blad zijne reporters gereed gehad om bijzonderheden iD te winnen en in dit op zicht heeft het werkelijk anderen bladen de loef afgestoken. Wanneer zal toch de sluier worden afgenomen van het bloedige drama, dat waarschijnlijk nabij Renkum en Bus- snrn is afgospeeld Eiken dag hebben nieuwe verhooren plaats en met iederen dag wordt de blik van den be klaagde triomfantelijker. Toch onstelde hij, toen hij on langs tegenover het lijk eener vrouw werd gebracht maar nauwelijks had hij een blik op het ontzielde lichaam geworpen en ontdektdat het zijn slachtoffer niet was, of dadelijk keerde zijne gewone zelf beheersching weder. Nog mysterienser is de zaak geworden, daar de justitie op verschillende gronden 't niet onwaarschijnlijk acht dat Jack the Ripper en de Jong één en dezelfde persoon zijn. In het beruchte Londensche Whitechapel zullen dan ook de portretten van den verdachte worden ver spreid, in de hoop, dat daardoor de oplossing van het moeilijke probleem een stap nader zal komen. Zooveel is thans zeker, dat aan de heelkundige instrumenten van de Jong, ondanks diens hardnekkige ontkentenis, bloed kende, en de huisbedienden van den overleden Leutfried aldaar achter. De krijgsknechten nam hij allen mede, verdeelde hen onder de burcht Gersdorf en de Guntec- kenbnrcht en voegde aan Siegfried een aantal manschap pen nit deze beide burchten toe, zoodat de bezetting van de Lauenburcht belangrijk sterker en degelijker werd, dan zij tot dusverre ooit geweest was. De drie broeders reden met Bock en de ruiters weg en beloofden Siegfried hem zeer spoedig te zullen be zoeken. ITotsch en gelukkig in het streelend bewustzijn eene burcht vau oeleekenis onder zijne bevelen te heb ben en toch treurig eu weemoedig gestemd over de mis schien zeer langdurige scheiding van Oda, tuurde de achterblijvende jongeling hen na. Günther keerde met zijne oude en nienwe knechten, langs den naasten weg, naar Gersdorf terngde overigen reden naar Quedlinburg. »Dat was echt kinderspel!" zei Albrecht opgeruimd tot zijnen broeder Bernhard. »Indien alles, wat ik tns- schen Oker en Bode nog gaarne zou willen hebben, zóó gemakkelijk te nemen ware als de Lauenburcht Verlang niet te veel, Albrechtwaarschuwde Bern hard. »Wee3 liever tevreden met het vele, dat wij reeds bezitten." *Och, Bernhard, het is zoo'n heerlijk gevoel over eene groote macht te kunnen beschikken en gebieden," ant woordde de ander met fonkelende oogen. »Maar nu over iets andershoe denk je er over, Bernhard, ga je met mij mede naar de abdis »Ben je soms bang ona het alleen tegen haar op te nemen plaagde de aangesprokene. »Bij mijne ziel, ja was Albrechts gnlle bekentenis. »Ik zou je gaarne van dienst willen zijn, maar ik maak mij sterk, dat je, o.pder vier oogen, verder met haar komt," spotte Bernhard. »Ik wil liever bij den prior op je wachten." »Nu, zooals je verkiestgaf Albrecht ten antwoord. »Maar wees dan zoo goed en bidt, om den anderen beker, een Vader Onze voor mij." »En dan later een vurig dankgebed met ons drieën,

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1893 | | pagina 1