DE ROOFRIDDER. 1894 ZONDAG 14 J A N U A R I. INSCHRIJVING NATIONALE MILITIE, FRA1VI&B.IJK. FEUILLETON. No. H. Eerste biad. Zes en IVegentigste Jaargang. Bart. Bood. ikers. akels. jzing. ALKHAARSCIIË COURANT. Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en Tiaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar 0,*Mifranco door het geheele rijk 1, De 3 nummers f 0,416. Prys der gewone A«l verten tlën: Per regel J 0,16. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS- TER ZOON. Telefoonnummer3 op DllKSDen VRIJDAG, des avonds van 57 uur, tot 20 Januari 1894, ter gemeente-secretarie. In Frankrijk en meer bepaald te Parijs schjjnt het tegenwoordig vrij rustig te zijn. Kerstfeesten en nieuw jaarsdag hebben eenige afleiding gegeven en het publiek in een aangename stemming gebracht. Intusschen zijD Senaat en Kamer weer bijeengekomen, en zal men zich van verschillende zijden rekenschap willen geven van den toestand. De bom vau Vaillant heeft wel haar doel gemist, maar toch een vrij belangrijke uitwerking gehad. Een gematigd Ministerie, van radicale bestanddeelen ge zuiverd, is aan het bewind, en de meerderheid iu Kamel en Senaat is bereid het te stennen. De dynamiet heeft in het land en inzonderheid in de hoofdstad een onaangenaam gevoel van onveiligheid ver spreid. Onveiligheid, niet, zooals vroeger wel meer het geval was, op politiek gebied, maar onveiligheid in het gewone dagelijksche leven. Aau de onzekerheid of morgen of overmorgen misschien een revolutie zou uitbreken, of een President dor Republiek zich door een staatsgreep tot dictator zon verheffen, om later misschien een zeer anti-republikeinschen titel aan te nemen en een daarmee overeenstemmenden regeeringsvorm in te voeren, aan de onzekerheid of wellicht een Boulanger of een Napoleon de kans zou wagen om President en Kamers weerloos te maken en de Franschen met een nieuw bewind onder een nieuwen of een welbekenden ouden naam te verrassen, was het Fransche volk en in t bijzonder de Parijzenaar sinds lang gewoon. De rustige ambtelooze burger zag daarin voor zich en de zijnen niet veel gevaar en ook niet voel nadeel, soms misschien zelfs wel eenig voordeel. Die er zich niet mede bemoeide of in tijds een goed heenkomen zocht, behoefde niet in het hoekje te komen waar de slagen zouden vallen. Trouwens was het gevaar dat iets dergelijks gewaagd zou worden, in de laat ste jaren niet groot. Do legitimisten hebben geen kans meer,dn Bonapartisten raken in 't vergeetboek, zelfs de geestelijkheid sluit zich aan bij de Republiek. Na den ireurigen afloop der Boulangistische bewoging was er allo reden om zich voor gebeurtenissen van dien aard niot ongerust te maken. En ot nu al de Regeering wat meer of minder radicaal was en een Ministerie ten hoogste enkele maanden kou loven, dat gaf in de Kamers en in de pers wel veel beweging, dat gaf veel stof tot levendig onderhoud, tot het houden van volksvergade ringen en demonstraties, tot heftige debatten en nog heftiger geschrijf, maar in den loop der zaken bracht het niet veel verandering, en voor onrust gaf het geen reden. R O M A IV VAN JULIUS WOLFF. Naar het hoogduitsch. 70) o Noor de stad liep het goveeht voor de Regensteiners ongelukkig af. Aanvankelijk deden de Qaedlinburgers uit twee poorten slechts sehijnnitvallonom de daar ge legerde vijandelijke soldaten bezig te honden. Uit°de derde poort stormde de geheele bezetting echter onver wachts met onweerstaanbaar geweld op de belegeraars in zij wierpen Poppo met hnnne overmacht een heel eind terug en drongen als eene wig tnsschen de troepen van Bernhard en Gilnther door, terwijl deze ook van de beide andere zijden werden aangegrepen door troepen Quedliu- bnrger ruiterijdie thans in ernst nit de beide andere poorten eenen krachtigen uitval deden. Aldns waren de belegeraars binnen weinige oogenblikken her- en der waarts uiteengejaagd hunne gelederon iu groote wan orde verbroken. Een deel van het voetvolk van Halber- stadt was om de wijnbergen heen getrokken en viel nn Poppo on Gtiuther, die beiden licht gewond, en langzaam terugtrekkend als leeuwen vechtend zich op eonigeu afstand weder hadden weten te veroenigen in den rug, zoodat de broeders, wilden zij niet gevangen genomen worden, gedwongen werden tot op Westeihaasen te wijken. Daar, in 't open veld, voegde zich Boek met het overschot zijner dappere ruiterschaar, bij heD, waar hij hun de verpleiteronde tijding bracht, dat Siegfried hnn liefste broeder, gevallen was. Oogenblikkelijk keerden zij met het voetvolk, dat zij nog om zich hadden weten te verzamelen om paar de plaats waar kort te voren het bloedige ruitergevecht geleverd was vast besloten om des noods ten kosjte vau hnnne laatsten droppol hloedshunnen Siegfried of diens lijk nit de handen des vijands te redden Wo&r Albrecht en Bernhard waren wist. geen hunner. Na de dynamiet-aanslageu is het anders geworden. Op de meest verschillende plaatsen zijn gevaarlijke bom men, blikken dozen en verdachte pakjes gevonden. Te Parijs heeft men reeds een rijtuig mot dikke inwendige bekleeding en wielbanden van caontehonc opzettelijk ingericht en in gebruik genomen om de verdachte voor werpen die op de straat of in de huizen gevonden wordennaar het stedelijk laboratorium te vervoeren waar ze onderzocht worden. Een ontploffing kan plaats hebben in de Kamer der Afgevaardigden, in den Senaat, maar ook in de kerk, in den sohouwbnrg, in elk koffie- hnis, op elke publieke plaats, in een kantoor, een winkel of oen particulier huis dat men binnen- of ook maar voorbijgaat. Waar is men langer veilig En men roept om bescherming, :nen verlangt wetten en bestuursmaat regelen in het belang der algemoene veiligheid. Moeilijk kan beweerd worden dat daarvoor geen reden bestaat wanneer men in aanmerking neemt, hoe vele hoogst gevaarlijke ontplofbare stoffen gemakkelijk te verkrijgen zijn of anders op deskundige aanwijzing en na eenige oefeniug bijna door ieder bereid kunnen worden. Heeft men niet het Handboek voor den Dyuamitenr'' en de Handleiding voor den Anarchist"'? Intusschen is het niet zoo heel gemakkelijkaan slagen van dezen aard onmogelijk te maken of te voorkomeu. De politie kan worden uitgebreid en haar waakzaamheid verscherpt. Men kan de da ders en de medeplichtigen zoo gestreng mogelijk straffen, niet alleen wanneer de daad volvoerd, maar ook wanneer het bij de poging gebleven is. Maar of dit voldoende is om van het plegen dezer gruweldaden af te schrikken, mag met grond wordon betwijfeld Misdadigers van deze soort gaan in oigen oogen en in de schatting hnnner geestverwanten door voor helden en martelaren. De reeds ter dood veroordeelde Vaillant is oen der ijdelste men- schen ter wereld. Hij beroemt zich openljjk op zijn kloeke daad, en heeft er voor gezorgd, dat met zjjn roem uok zijn beeltenis zal blijven leven, door zich in een mooie overjas met een pelskraag te laten photographeeren en deze photographieön aan zijne vrienden en vooral aan de dagbladen toe te zenden. Zotte dwepers worden door de guillotine niet afgeschrikt. De politie doet echter wat zij kan. Huiszoekingen zijn aan de orde van den dag. Anarchisten worden gevangen genomen of over de grenzen gezet, geschriften in beslag geno men. Men schijnt voornemens de wettelijke bepaliugen op het recht van vereeniging en vergadering en op de druk pers te herzien on strengere bepalingen te willen invoe ren op het voorhanden hebben van ontplofbare stoffen zonder het doel daarvan te kunnen rechtvaardigen. Gaan de anarchisten op den ingeslagen weg voortdan is het niet onmogelijk, dat hier en daar en allereerst in Frank rijk een niet onbelaugrijke beperking van de vrijheid noodig geoordeeld zal worden om de veiligheid te ver zekeren. Iets merkwaardigs is de belangstelling die eensklaps Van de waltoreus had men duidelijk Siegfried zien aftrekken met zijne zwaar gewapende ruiters en ook was vandaar met onopgemerkt gebleven, dat Albrecht met zijn vendel voetknechten do richting naar de wijnbergen had ingeslagen, of, wat hetzelfde was, jnist de van Hal- beistadt aanrukkende troepenmacht in de armen geloopen was en men maakte zich binnen de stad reeds°gereed om den gehaten vjjandelijken aanvoerder met eene storke afdeeling ruiters na te zetten en den terugtocht af te snijden, toen er iets zeer bijzonders plaats greep. Eensklaps zag men graaf Albrecht met lossen teugel uit den hollen weg terug rennen en achter hem,"in «razende vaart, wel twintig bisschoppelijke ruiters. Met eenen enkeion blik overzag Albrecht den toestand. Hij zag, dat de slag verloren was, zag, dat zijne soldaten en ruiters naar alle richtingen verstrooid en uiteenge jaagd waren en dat het onmogelijk was hen weder te verzamelen. De naaste weg naar den bnrcht Gersdorf liep links om de stad heen. Daarheen wendde hij denteugel, alleen vertrouwende op de snelheid van zijn voortreffelijk paard. Met klimmende verbittering schenen de bisschop- pelijken hem te vervolgen en voortdurend drong hem het hatelijk en zegevierend schreeuwen zijner vijanden in de ooren wier aantal telkens achter hem aangroeide. Hij moesr de Ohringer poort voorbij, en dat was zijn ongeluk Hier kwam hem eene schaar bereden knechten en burgers tegemoet, die nog niot aan den strijd deelgenomen en dus nog verscbe paarden hadden. Deze nu namen onmiddellijk de vervolgiug van het zoo vurig begeerde wild van hunne uitgeputte makkers over en brachten Albrecht zóó iu het pauw, dat hij in dezen uitersten nood te zeer in de nabjjheid van het Hackelmoeras geraakte, waar binnen enkele seconden zijn uitgeput paard tot aan den bnik in den modder zakte en na eenige vorgeefsche pogingen, om zich vrij te maken, bewegingloos zitten bleef. In een oogwenk was de vluchteling door tientallen vijanden omsingeld; geen gevaar dnchtend, waagdeu zich allen in het verraderlijk moeras. Er volgde een korte, maar wanhopige strijd waarin Albrecht zich als een woedende leeuw verweerde, maar allen sloegen mot knup pels en speren op hem los, totdat ten slotte zijn helden arm als verlamd nederzonk en het zoo gevreesde ridder zwaard aan zijne machtelooze vuist ontviel. de eerste de »groote" Napoleon en het Napoleontische tijdvak te Parijs ondervinden. De geheele Napoleontische legende wordt in een vijftigtal taforeelen op het tooneel gebracht met al de pracht waarover de decoratieve kunst in deze dagen kan beschikken maar toch geheel op dezelfde manier waarop de 60- en 70jarigen van dezen tijd zich herinneren iu hnnne jengd de vergoding van den eersten Keizer op de planken te hebben aan schouwd. Austerlitz, de Beresina, Waterloo, St. Helena dui ken weer op nit de schaduwen van het verleden. De drie kante hoed de loshangende uniformjas de haarlok op het voorhoofd en de handen op den rng doen weer hetzelfde offect als voorheen. Anecdoten van don kleinen korporaal en kernachtige gozegden van den Keizer makon bij het tegenwoordig geslacht denzolfdon opgang als bij een vroegere generatie. Zijn gedenkschriften worden herdruktdruk verkocht «n door het democratische Frankrijk met graagte gelezen. Wat boteekent dit Er is geen derde Bonaparte in aantocht. Geen generaal heeft het hart van het volk gestolen ot zijn verbeelding ontvlamd. Van het verlangen naar een heerscher en beschermer is ook na de dynamiet-aanslagen niet ge bleken. Er zijn geen verschijnselen waaruit men zon kunnen opmaken dat Frankrijk met de Republiek niet tevreden is maar onvergetelijk blijft voor het Fransche volk. met al zijn lenzen van vrijheid, gelijkheid en broo derschapde tijd toen Frankrijk Europa beheerschte toen half Europa Fransch was, toen Parijs aan de wereld de wet stelde en zoo iemand aan het volk de overtui ging kon geven dat hij de man is die aan Frankrijk die macht en dat aanzien zon kunnen hergevenzijt er zeker van hij zon de man des volks zijn evenzeer nis de eerste Napoleon en zelfs de tweode het geweest is. ENGELAND. Lagerhuis. Op de vraag van een der leden aan den minister van oorlog, of men, al vorens den arbeidsdag van acht nnr in te voeren op de werkplaatsen van het departe ment van oorlog, wol had berekend hoeveol meer werk lieden daardoor noodig zonden worden en hoeveel een zelfde hoeveelheid werk ten gevolge daarvan duurder zou komen te staanantwoordde de minister niet te ver wachten, dat door den nieuwen maatregel meer werklieden noodig zouden zijn. Men had nauwkeurig nagegaan, welke uitslag de invoering van den achtnrigen arbeidsdag in particuliere fabrieken had gehad, en men was tot de ge volgtrekking gekomen dat de meerdere uitgaven aan loon werden opgewogen door de besparing aan brandstof, licht en slijtage en door het vermeordorde arbeidsver mogen der werklieden. Den 12 werd voor het stadhuis te 's-Gravenhage bij trommelslag ingedaagd de uit zijn garnizoen te Lei den verdwenen eersten luitenant plaatselijken adjudant, 11. K. V. D., met oproeping zich binneii tweemaal 24 nnr aantemolden op straffe van anders als deserteur te worden afgevoerd. En toen gebeurde liet bijna ongeioofelijke Graaf Al brecht von Rogenstein werd door de Qnedtinburgers levend gevangen genomen. Als een loopend vunr verspreidde zich de mare: »Wij hebben hem Wij hebben hem in de stad, in welker straten weldra uit duizend kelen de roep werd gehoord »Do roofridder is gevangen De roofridder komt, met ketenen beladen 'ndanks de uiterste krachtsinspanning was Bernhard er niet in geslaagd zich met de bende van Poppo te vereenigen enom zijne sterk gedunde strijdkrachten niet geheel en al te gronde te zien gaan, maar voor een mogelijk nog komend gevecht te sparen, trok hij laDgzaam terug, om, eenen wijden kring om de stad beschrijvend, te trachten het door Albrecht bepaalde vereenigingspnnt deD burcht Gersdorfte bereiken. Daar zag hij in de verte eenen enkelen ruiter in vliegende galopdoor overmacht van vijanden vervolgd, in wien hij alras zijnen oudsten broeder herkende. Hij trachtte nog hem te hulp te komen, doch 't was te laat. Bovendien sneed hem eene snel aanrukkende bende versche hulptroepen den pas af; hij werd aangevallen en teruggeworpen zonder echter verder in zijnen aftocht vervolgd to worden. Do strijd was beslist en de oertjjds zoo gevreesdo macht der Regensteinsche graven verstrooid en zoo goed als vernietigd. De overwinnaars stolden zich tevreden met hunne buitengewoon gewichtige vangst en bekommerden zich verder weinig of niet om de her- en derwaarts ver spreid ronütrekkende troepen vijanden, die aan do vast aaneengesloten gelederen der stedelijken geeue afbreuk van eenig belang meer konden doen. I oen Bernhard zich van een en ander overtuigd had. reed hij niet verder door naar Gersdorf, maar volgde op oenigen afstand den tierenden en schreeuwenden stoet, welke allengs tot eenen optocht van reusachtige afme tingen was aangogroeid, in welks midden men den ge vangene stadwaarts voerde. Van bitteroen droeve gedachten vervuld ec gobnkt onder de zorg voor het lot van zijnen broeder, reed hij op behoorlijken afstand het zwaar ge boeide hoofd van zijn eens zoo roemruchtig en machtig geslacht na. »0, Albrecht, Albrecht 1" znebtte hij. »Gij hebt de geheele Harzgouw willen veroveren en tot eeii Regensteinsch vorstendom maken en in de plaats daarvan

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1894 | | pagina 1