DE ROOFRIDDER.
No. 10.
Zes en KTegentigste Jaargang.
1804.
H.echts uithalen.
WOENSDAG
24 JANUARI.
B u ite nl a a (i.
STEDBIiIJK MUSHUM
te Alkmaar.
F E U 111 E T 0 N.
ukimiisun:
De BURGEMEESTER der gemoeuto Almaar vestigt
bij vernieuwing de aandacht der ingezetenen op den iu-
hond van artikel 31 van het onlangs vastgestelde regie-
meur op de wegen in Noordholland, luidende:
Ruiters en bestuurders van rij- of voertuigen, elkander
»in tegengestelde richting voorbijrijdende, zijn verplicht
-•rechts (van de hand) uit te halen.
Wanneer zij in dezelfde richting achter elkander rijden
ós de achterste, zoo die don voorste wenscht voorbij te
irijden, verplicht dezen daarvan te verwittigen, waarna
•deze rechts (van de hand), de voorbijrijdende linkR (bij
•de hand) moet uithalen.
»Doze bepalingen zijn niet toepasselijk bij het voorbij-
•rijden van tramwagens, in welk geval de ruiter of voer-
mau verplicht is uit te halen naar de zijde van den weg,
•dio door de trambaan wordt vrijgelaten,"
en verzoekt dringend den belanghebbenden mede te
werken tot het opvolgen van dit voorschriftop de na
leving waarvan streng zal worden toegezien.
Alkmaar, De Burgemeester voornoemd,
16 Januari 1894. A. MACLAINE PONT.
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per
6 maanden voor Alkmaar f 0,80franco door het
geheele rijk 1,
De 3 nummers 0,06.
Telefoonnummer3
Prijs der gewone Advertentlën
Per regel 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS-
TER ZOON.
Zij, die met 1 Mei 1894 voor onderwij
zer aan de openbare tweede tus-
schenscbool te ALKIHAAR (hoofd
de heer W. S. P. HOFP), op 6541,jaarwedde, in
aanmerking wonschen te komen melden zich ouder over
legging van stukken vóór 1 Februari bij het Gemeeute-
be9t,uur aan.
De COMMISSIE van TOEZICHT op het STEDE
LIJK MUSEUM te ALKMAARdaartoe gemachtigd
door Burgemeester en Wethouders vau Alkmaar, brengt
ter kennis van de ingezetenendat voor het jaar 1894
weder FAHILIEHAARTEN ter bezichtiging
van het Museum tegen betaling van écn gulden per
jezin beschikbaar worden gesteld, op vertoon waarvan
de leden van een te Alkmaar woonachtig gezin, daar
onder begrepen do tijdelijke logés en de kindereu boven
12 jaren doze laatsten natuurlijk altijd onder geleide
iet Museum zullen kunnen bezoeken op Maandag en
Vrijdag van iedere week tusscheu één en drie uren des
namiddags. Die kaarten, door de commissie op aanvrage
ian de hootden dor gezinnen af te goven, zullen op naam
itaan, moeten bij het bezoek telkens vertoond en mogen
in geen geval aan anderen afgegeven worden.
Ingezetenen, die voor het jaar 1894 van deze gelegen
heid gebruik willen maken tot het bezichtigen van het
Museum, richten hunne aanvraag om eeno familiekaart
tot een der leden van de commissie van toezicht vóór
1 Maan 1894: na dien tijd worden dergelijke kaarten niet
net afgegeven. De Commissie voornoemd,
C. W. BRUINVIS, Voorzitter.
Alkmaar, A. KLaSENER.
21 Jan. 1894. J. MASDORP.
J. NUHOUT VAN DER VEEN,
Secretaris.
K O JM A Af
VAN
JULIUS WOLFF.
Naar het hoogdnitsch.
'4) o—
Oda streed eeneu hevigen iuwendigen strijd. »Zou zij
pekeu of zwijgen Zij wist hot zelve niet.
In dit moeieljk oogenblik deed de grijze abt eenige
tappen naar voren en sprak met zachtevriendelijke
tem »A1 hetgeen een in wareu ootmoed treurend hart
oer zijnen God heoft af te doen is en blijft een ge-
'eiligd geheim waartnsschen geeno menschel jke weet
gierigheid of aardsche begeerlijkheid mag indringeu. De
Mge gravin heeft daarom volkomen gelijk als zij pns
een deelgenoot wil maken van wat haar hart in zjnen
iepsten schnilboek verbergen wil. En daarom smeek ik
dringend hoogwaarde abdis stoor do rnst der dooden
iet
Ontstemd en wrevelig over het waarschijnlijke mis-
ikken van haar plan en geërgerd bovendien door de
erechtwijzing van den onden abt, sprak de abdis, het
•oofd trotsch in den nek werpend op hoogen toon
Hoogwaardige abtjuist om dor willo van de rust
es dooden verwachten en verlangen wij van onze kloos-
"linge de openbaring van de bedoelde gelofte als een
fferdat zij hem verschuldigd is, dewijl hij om harent
wil alleen den dood gevonden heeft."
Op het oogenblik dat zij ze uitsprak gevoelde en
esofte Jutta zelf niet ten volle de ware boteekenis
b den diepen zin harer bittere woorden. Zij bedoelde
at de oorlog met de stad Quedlinburg, waarin Siegfried
enpu roemrijken dood gevondeu hadeen onmiddellijk
(evolg
was geweest van het wederrechtelijk gevangen
'onden van de jonge gravin op den burebt Regenstein
3(>ar Oda hechtte er eene andere beteekenis aan. Zij
BEfiGlE. Do rogeering van den Kongo-staat heeft
bericht ontvangen dat de arabieren onder aanvoering
van het opperhoofl Rnmalitzi, op 20 October bij Kas
wmgo de belgische troepen ondor bevol, vau Dhani3 en
Pontbier hebben aangevallen. De aanval werd afgeslagen
maar kapitein Ponthier stierf vijf dagen later aan do
bekomen wouden. Commandant Dhahis wachtte de aan
komst vau artillerie en versterkiug'hi af om aauvallend
op te treden.
DUITiCHIiAN».
Rijksdag. Den 18 ving de b raadslaging over de
wijnbelasting aan. De staatssecretaris van financiën ver
dedigde uitvoerig hot door de regeoring in de memorie
van toelichting aangeuomen standpunt. Deze belasting
was goed beschouwd slechts eeno belasting op de woelde
en daar zij in het bijzoudor den buiteulaudschun wijn
betreftdie door zijn geriugeu prijs een sterke mede
dinger is van den inlandschen wijn r vormt zij tevens
eeue bescherming voor het inlandscho voortbrengsel. De
woordvoerder der vrijzinnigen drong op onmiddellijke
verwerping aan en achtte onderzoek door eene commissie
zelfs onnoodig. De socialisten bettrodeu het on worp
dat door de conservatieven, de uatiouaal-liberaleu en de
centrums-leden alleen in den aangeboden vorm onaanne
melijk werd geacht. In beginsol waren zij niet tegen
eene wijnbelastingdaarom word onderzoek door eene
commissio wenschelijk geacht.
Don 20 werd de beraadslaging "voortgezet. De afge
vaardigde Payes van de zuidduitv ho volkspartij hield
een lange rede tegen het ontwerp: uij herinnerde er aan,
dat in 1870 de regeering vau No u-d-Duitschland ver
klaard had. seen rijksbelasting don wijn te willen
invoeren. De Wnrtembergsche minister-pi nsident baron von
Mittnacht gaf toe, dat een dergelijke verklaring destijds
gedaan was; rechtens had die verklariug echter geen
kracht, en in allon gevalle had zij nu niets meer to
beteekenen.
De Wnrtembergsche regeering, vervolgde hij, blijft bij
hare vroegere bezwaren tegen de wijnbelasting en kan
daarom hare goedkeuring niet schenken aan het wets
ontwerp in zijn tegenwoordigen vorm. Maar tegen eene
belasting op schuimenden en kunstwijn heeft zij geen
bezwaar.
Onder groote beweging van de vergadering stelde
de heer Kardorft'van de vrije conservatieve partij onmid
dellijke verdaging voor, na do verrassende verklariug van
den Wurtemborgschen minister. Dit voorstel vond echter
geen voldoeude ondersteuning en kwam dus niet in
stemming.
leidde het gezegdo der abdis uit, als zou deze hebben
willen beweren, dat de dappere jongeling, nit wanhoop
over zijne versmade liefdeden dood gezocht had.
Tot dusverre had zij zich nog altijd met alle kracht ver
zet tegen de inwendige stem die Siegfrieds afscheids
woorden aldus wilde verklaren, maar nu aan zijn graf,
teu aanhoore zijuer broeders en van tal van andere ge
tuigen die uitlegging haar onbarmhartig on ruw voor
de voeten werd geworpenwerd zij voor haar opeens
volkomen zekerheid die haar op het hart brandde als
eene bloedschuld waarvoor zij teu zoen verplicht was
voor eeuwig afstand te doen vau alle verder levensgeluk
in de toekomst.
Reeds deed zij wankelend eene schrede voorwaarts
om zich naar de geopende groeve te begeven, ten einde
daar de van haar gevovderdo gelofte af te leggen toon
Regiuhildedie beter dan iemand op do hoogte was
van Oda's wezenlijke liefde naar voren en op haar toe
trad en haar met beide armen liefderijk omvattend
uitriep: Leg die gelofte niet af, Oda; ik bezweer het
u doe het nietIk ken den toestand van uw hart en
God kent dien nog boterNeem mijnen raad aan als
die eener oudere vriendiu en vertrouvv uw lot aan God
en aan Hem alleen
Do armen om het diep ontroerde bijna bezwijmonde
jonge meisje heengeslagen leidde zij baar met zacht ge
weld weg langs den kruisgang en toen daarbij onwille
keurig Reginhilde hare oogen wondde naar de plek, waar
de teleurgestelde abdis beveud van verkropte woede eu
spijteene poos onbewegelijk bleef staan ving zij den
blik opdien de verbitterde medeminnares het jonge
rneisjo nazondeeneu blik vol diepeu haat eu onver
zoenlijke vijandschap.
Eén was er ook onder d9 overige omstandersdie
eeuen zacht van verlichting slaakte toen hij de zeker
heid bekwamdat die vreeselijke eedwaarbij oeue
eerste, waarachtige eu reine liefde zou worden afgezworen,
niet zou worden uitgesproken't was de trouwe oude
Bock van Scblanstedt. Hij wist nog veel meer dan Re
ginhilde maar het laatste woord van eeuen stervende
hield zijne tong geboeid.
De staatssecretaris van financiën von Posadowsky wees
er op, dat de Wurtembergsehe regeering in zake de
wijnbelasting van het begin af loyaal te werk was ge
gaan, want ofschoon zij hare weinige iugenomenheid met
de belasting duidelijk te kennen had gegeven zond zij
niettemin hare ambtenaren naar Berlijn om het ontwerp
uit te werken.
Minister von Mittnacht dankte voor deze erkenning
van de loyanteit der Wurtembergsehe regeeriugen
voegde er bij, dit hij den rijkskanselier reeds vroeger
zijn voornemen had modegedeeld in den Rijksdag de
verklaring van 1870 te berde te brengen.
De staatssecretaris van bnitonlandsche zakenbaron
Marschailbevestigde diten merkte op dat de Wur
tembergsehe regeering i^ilus handelonde slechts haar
grondwettig recht nitoefendo.
Na eene langdurige bespreking word het ontwerp
naar eene commissie verzondendezelfde die over de
zegel- en de tabaksbelasting verslag zal uitbrengen.
GNREIilND. Aan den minister voor Schotlaud
den heer George Trevelyan, is den 17 het eereburgerschap
van Glasgow aangeboden.
BERAAM. RIJ JA. Te Parijs is men reeds bezig met
het nemen van voorbereidoude maatregelen voor de in
1900 waarschijnlijk op het Champs de Mars, de Espla
nade des Invalides en hot Trocadero te houden wereld
tentoonstelling.
ITALIË. De regeoring heeft aan de Banca Generale te
Rome zes maauden uitstel van betaling verleend.
In de provincie Massa-Oarraro is de staat van beleg
afgekondigd.
0»*TK\RIJli-S10AfGARI.IE. Zoowel de ver
dedigers als de beschnldigdeu in het Omladine-proces
dwingen herhaaldelijk den voorzitter tot scherpe verma
ningen. Een naamlooze brief, waarin de voorzitter van
het hof eu de procureur-generaal met eeno dynamiet-
ontploffiug bedreigd worden, voor het geval dat de be
schuldigden veroordeeld mochten word m i3 door den
voorzitter voorgelezen en bij de processtukken gevoegd.
Den 20 herriepen twoe verhoorde besehnldigdou alles,
wat zij vroegor voor den rechter van instructie verklaard
haddenzegende dat zij bij het eerste vorhoor nit
angst niet hadden geweten wat zij verklaarden.
VEREEATIGUE STATEIV. Het Huis vau ver
tegenwoordigers heeft het amendement op hot tarief-
ontwerp, waarbij voorgesteld werd stalen rails vrj van
invoerrechten toe te laten verworpen. Den 22 is een
amendement goedgekeurd waarbj de snikerpremiën ge
heel worden afgeschaft.
'<A(JID-AFRIKA. Du Volksraad in den Oranjo-
Vrjstaat heeft het uitleveringsverdrag met Nederland
aangenomen.
JJE*KgSBHSB«e5»»5eei
ZEVEN EN TWINTIGSTE HOOFDSTUK
Weken verliepen, eer do rechtbank der vorsten onder
don hoogen, eeuwenouden boom ie Quedliubnrg voltallig
bjeeu was. Alle vorsten en graven van de Harzgouw
en de omliggende gouwen waren tot dat doel verschenen
en hadden naar hunnen rang, ouder den blooten hemel,
in eeuen halven cirkel om do stoenen tafel en den rech
terstoel die tegen den zwaren stam der prachtige linde
stond plaats genomen. Ter rechterzijde van don hertog
was do abdis gezeten terwijl aau diens linkerhand zjn
broeder, de bisschop van Halberstadt, had plaats genomen,
die zich voor 't eerstsedert de geschillen ovor Schwa-
uebeck en Emersleben, weder tegenover zjnen mededinger
om de heerschappj m de Harzgouw bevond en dezen met
zelfbewusteu hoogmoed en prat op zjue overwinning
machteloos eu half vernietigd voor zich zag. Ook wareu
Albrechts broeders tegenwoordig; deze hadden echter in
deze vergadering geene stem, evenmin als de burgemees
ter met don geheel voltalligen raad die hier als aan
klager optrad. Buiten den kring stonden bovendien vele
ridders en edelen bonevens eene onafzienbare menigte
belangstellenden en nieuwsgierigen van allerlei rang en
stand.
Hertog Otto van Brnnswjk kweet zich met rechtvaar
digheid en zachtheid van zijn ambt als rechter en scheen
vast besloteu niets toe te geven aau deu doodeljkou
haat, dien zijn broeder tegen den aaugeklaagde koesterde.
Onder de vorsteUjke en grafel jke schepenen of leden dei-
rechtbank telde men zoowel vrienden als vjauden van
den graafdoeh de adolijko toeschouwers waren bjna
zonder uitzondering op de hand van den fiereu held
dien zj als het toonbeeld van alles wat ridderljk was
en dapper vereerden en door wiens vernedering zij zich
zelveu diep gekrenkt ge voel deuwaartoe nog hnn diepe
afkeer van de Quedlinburgers die zij als geboren vjan-
den verfoeiden niet woinig b jdroeg.
Wat het vermoodel jk te vellen vonnis betreftwaren
er drie verschillende eischen gedaan. Dj bisschop en
zjne medestanders begeerden onverbiddelijk den dood van
graaf Albreeht. Namens de stad verlangde de burgo—
