Het Onrecht Gewroken.
Zes en IVegentigste Jaargang.
1894.
ZONDAG
29 J U L I.
Kortere Werktijd.
FEUILLETON.
N ederland,
NO. 91. Eerste blad.
M.kUAAItSCIIE COURANT.
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprgs per
maanden voor Alkmaar 0,80; franco door bet
geheele rgk f 1,
De 3 nummers f 0,06.
Prp der gewone Advertentiën:
Per regel 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS-
TER ZOON.
Telefoonnummer: 3.
Het was eene opmerkingdie dr. de Gelderde rector
der vroegere Latijnsche schoolbij de bespreking der
onde geschiedenis nooit verzuimde te makendat, ofschoon
volkomen onpartijdigheid door den geschiedschrijver nooit
kou worden bereikt, hij verplicht was daarnaar te streven.
Als onpartijdigheid voor de historici onbereikbaar is, hoe
veel te minder is zij het voor hen die vragen van den
dag behandelen.
Toch blijft niets zoozeer te betreuren als het feit, dat
tegenwoordig alle vragen op maatschappelijk gebied steeds
met heftigheiden zonder dat naar eenige objectiviteit
getracht wordt, besproken worden.
Volkomen onpartijdig kan niemand zijnmaar wat wel
kanis met den wil van onpartijdigheid verschillende
meeningen beoordeelen.
Hoe menigmaal wordt met meer hartstocht dan waar
heidsliefde betoogd dat door invoering bij de wet van
den zoogenaamden normaal werkdag (werktijd 8 uur
minimum weekloon 20) de sociale quaestie ongeveer
zou zijn opgelost 1
Waar zou dat heen moeten vragen de tegenstanders
met niet minder overdrijving. Tot hoever moet de staats
bemoeiing zich dan wel uitstrekken Zal men haar be
perken tot fabrieken? Hoe de grens te trekken tusschen
fabrieken en huisnijverheid
Hoe zal het b.v. gaan met de rotterdamsche sjou
werlieden zoo vragen zij die 24 nren achter
een moeten werken om een stoomboot te lossen of
te laden Hoe mot de bakkers en de dokters Zul
len zij de patiënten om acht nnr helpen maar te half
negen hun vrijheid geven, om zich zelf te genezen of om
te komen Zal de onbemiddelde van goeden huize die
tegen Sint Nicolaas werkt voor Arbeid adelt, of voor
Tesselschadevergunning tot het verrichten van bor
duurwerk behoeven als zij te 8 nnr 's morgens begon
en 's middags om 4 ure nog niet gereed is
Het is vernietiging van individneele vrijheidzoo
roepen zij uit.
Immersmet den maximum werktijd moet gepaard
gaan staats-inmenging in den loonstandaard. De man,
die 12 uren arbeidt voor 18 centen per uurdoet
het in den regel omdat hij 6 dagen in de week 1,96
moet winnen, wil hij met de zijnen kunnen rondkomen;
werkt hij tegen hetzelfde tarief maar 10 urendan
staat hij voor eeu deficit van f 2,16 in de week. Zonder
het organiseeren van loonsdwang heeft men hem dus
KI»VA LYALL.
Vertaald door Guillette.
7)
Clemency nam lachend haar guitaar en ging bij het
raam zitten; eeu oogenblik scheen zij verlegen, maar een
blik op Joscelyn's verlangend gezicht deed dit spoedig
verdwijnenzij kon zich niet voorstellen dat hij een
streng criticus zou zijn. Misschien zong zij met opzet
het lied van Ariël uit »De Storm het vroolijkste dat
zij kendeen de oude eikenhouten wanden weerkaatsten
welda de heldere tonen harer liefelijke meisjesstem. Toen
het lied uit en Joseelyn nog bezig was haar te bedanken
cd te zeggen hoezeer hij er van genoten had ging Sir
Robert naar het raam en wees
»Kijk daar rijdt de laatste hooiwagen en al de kin
deren er achter aan
Clemency stond op, en keek, met de eene hand op de
guitaar leunend naar buiten in het zonnige, vriendelijke
park. Zij konden duidelijk het zingen van het oogstlied
hooren de schellefijne kinderstemmetjesen de ruwe
tonen der boereu. Het vroolijke tooneeltje bracht haar
de tranen in de oogen.
»Wat is dat, kindlief? Tranen?" zei haar grootvader,
zich tot haar keerende.
Zij droogde ze haastig afblozend nu hij er de aan
dacht op vestigde.
»Ik dacht", zeide zij »aau de veranderingen die er
het volgend jaar zullen zijn als de oogst weer binnen
gehaald wordt Faith getrouwd en naar Gloucesterhet
vaderland hoogstwaarschijnlijk het tooneel van een bur
geroorlog, dit huis... wellicht... verwoest...''
De oude man legde vertroostend de hand op haar
schouder en zei
een slechten dienst bewezen. Het is de oeconomische
onvrijheid van den arbeider, die zoodoende wordt inge
voerd.
Van deze en soortgelijke betoogen kan men zeggen, dat zij
meer theoretische dan wel practische waarde hebben.
Want wat heeft de handwerksman aan die oeconomische
vrijheidals hij den geheelen dag feitelijk alle vrij
heid mist en geen behoorlijken rusttijd heeft. Bo
vendien is de vrees voor staats-inmenging in deze
vrijwel overdreven in Zwitserland bestaat sedert 1876
de normaal werkdag en men kan er zeker van zijn, dat
geen der reizigers die dit land bezoeken er ooit iets
van bespeurd heeftook niet als zij 's avonds laat
aankwamen in een hotel en een maaltijd bestelden of
wanneer zij op een ongelegen uur zwitserschen landwijn
wilden proeven.
De ergste staatsdwang is wel beschouwd die, welke
zich in onze financieele individualiteit mengtdie in
onze beurs zich gevoelen doet. Maar of het staatsblad
een wet meer of minder bevat, laat ons dikwijls koud
en interesseert ons niet.
Geen feit wordt telkens zoo nit het oog verloren als
ditdat wettelijke verbods-bepalingen weinig of niets
uitwerken als het gros der burgers anders denkt dan
de wet voorschrijft. Eeu wetdie geen ondersteuning
vindt bij het volk is en blijft een doode letter.
Wanneer men derhalve verkorting van den arbeidstijd
wenschtdan moet men beginnen mot de openbare mee
ning te veranderen op dit punt en niet eene wettelijke
regeling als het middel bi] uitnemendheid voorstellen.
„Geef ons bij de wet een Arbeidskamer van patroons
en werklieden met bevoegdheid om de werkuren te be
palen", zei Bebel bijna 10 jaren geleden (11 Maart 1885j
in den duitschen Rijksdag.
Doch zou daarmee het dool bereikt zijn vragen wij ons
zelf af. Waren daarmee afgeschaft de drilscholen, waar jon
gens den heelen dag allerlei boeken-geleerdheid wordt inge
pompt of was daarmede verbeterd het lot der kellne-
rinnen, die den halven nacht bier aandragen voor dorstende
Duitschers, of was hiermede verkort het kousenstoppen
voor huismoedersdie een groot gezin hebben
Neen de oplossing van de vraag tot kortoren werk
tijd ligt elders.
Onze meeningen omtrent dit punt moeten zich wijzigen
en dit is in zekere mate reeds het gevalmen kan met
vreugde constateeren dat reeds de publieke opinie o. a.
voor de zondagsrust gestemd is. Het is vrijwel onmo
gelijk en ook niet noodig om in eens tot het maximum
»Ja kindlief, onlusten zullen er zeker zijn, maar.
loop ze niet vooruit. Als je in de toekomst wilt zien
ga dan nog verder, denk aan het geluk en de vrijheid,
welke door den strijd van heden voor het geslacht van
morgen worden gekocht."
Joseelyn zag haar door haar tranen heen glimlachen
toen zij wederom naar het vreedzame tooneeltje in het
park keek; de zwaar beladen wagen verdween juist uit
het oog.
De kinderen kwamen naar huis, harken en hooivorkjes
over de schoudersen naarmate zij naderden hoorde
men duidelijker de woorden van het lied.
VIERDE HOOFDSTUK.
Nieuwe nooden, nieuwe plichten,
Alles wisselt met den tijd I
Wie de waarheid bij wil houden
Kieze een pad dat opwaarts leidt.
Lowell.
Clemency Coriton's leven was in menig opzicht een
treurig, vieugdeloos bestaan geweestniet een Puritein-
sche opvoeding had naar Joseelyn eerst meende dien
ernstigen trek gebracht op haar schoon gelaat, die den
kende uitdrukking in haar oogen. Haar moeder, eenig
kind en erfgenaam van Sir Robert Neal, had een land
edelman uit den omtrek getrouwd maar was gestorven
toen Clemency nauwelijks een jaar telde. Een jaar later
hertrouwde haar vader, en een tijd lang was het kind
volkomen tevreden eu gelukkig. Geen praatjes van de
bedienden konden haar argwaan doen opvatten tegen
iemand zoo zacht en liefhebbend als haar stiefmoeder
of jaloersch maken op de zusje3 die de een na de ander
de stille kinderkamer kwamen opvroolijken. Maar toen
zij bijna zeventien was, en iederen dag meer de vriendin
harer stiefmoeder, viel er een donkere schaduw over het
gelukkige gezin.
Op één dag kregen twee kinderen te gelijk de pest.
Clemency werd met Faith Hester Prudenceen den
kleinen Hal onmiddellijk naar Sir Robert Neal gezonden,
wiens huis eenige mijlen verder lag en dit overhaast
vertrek was hun laatste afscheid van het tehuis dat zij
van 8 uur te komen. Daarentegen moet ieder in eigen
kring doen wat hij vermag.
Iederdie een gezin heeft kan zorgendat geen
noodeloos werk verricht wordtdat geen stof geveegd
worde waar geen stof isen dat 's avonds behoorlijk
in rnst worde doorgebracht door bedienden en onder
geschikten
En verblijdend is het eveneens, dat reeds hier ter stede
in den Raad met gematigdheid de vraag omtrent den
korteren werkdag werd overwogen. Eene toenadering is
blijkbaar. Het was juist gezien door de afdeeling Alkmaar
van Patrimonium en door de vereeniging Verbetering
door Eendracht, om hun eisch niet overdreven te stellen.
Ieder moet toch toegeven dat bij het uitvoeren van
gemeentewerken in de bestekken gerust de bepaling kan
worden opgenomen, dat niet langer dan 11 uren mag
worden gewerkt eu niet minder dan 18 centen per
uur zal worden verdiend en door sjouwerlieden 14 cent.
Ook bij de behandeling van die adressen :n de raads
vergadering van 28 Maart jongstleden valt de welwillende
beoordeeling op.
Met'algemeene stemmen besloot de Raad tot het nemen
van een proefovereenkomstig het advies van den heer
Stoel en overeenkomstig den weusch van adressanten.
Men verheugt zich in deze stappen wederzijds gedaan
in de goede richting; doch juist op onpartijdig standpunt
kan men zijne verwondering niet verzwijgendat bij de
gunning van den herbouw van het stadhuis dit besluit
van den raad voorbijgezien werd. Wij mogen er niet
aan twijfelen of deze omissie zal voortaan niet worden
begaan. Want, wil men ook in kleinen kring de zoo
verderfelijke animositeit vermijden dan bestaat daartoe
geen beter middel dan om billijke wenschen te
geinoet te komen.
De Staats-Courant van den 28 bevat den tekst der
overeenkomst betreffende den stoomtramweg van
Alkmaar naar Purmerend.
Aan de Tweede Noordhollandsche Tramwegmaatschappij
zijn voor den aanleg toegekend lo. door de provincie
Noordholland een renteloos voorschot van 150,000
2o. jaarlijksche bijdragen van de gemeentenBeemster
700 voor 20 jarenRijp f 300 voor 10 jaren en van
de polders: Beemster 1000 en Schermer 1000, beide
gedurende den geheelen duur der concessie of tot 31 Dec.
1930. De Staat stelt ter beschikking der maatschappij
een renteloos voorschot van 183,000 en is ten allen tijde
bevoegd tot naasting van don weg tegen betaling van
25maal het bedrag der jaarlijksche winst.
De stoomtramweg moet voltooid en in exploitatie ge
bracht zijn binnen twee jaar na 3 Juli, den dag, waarop
de overeenkomst aangegaan is.
zoo liefhadden. Want eerst stierven Molly en de kleine
Roberttoen werd hun vader ziek en stierfna slechts
één dag bedlegerig te zijn geweesten ten slotte de
arme moederna het levenslicht te hebben geschonken
aan een klein meisje, dat te zwak en te teer scheen om
te blijven leven. Op verlangen der moeder werd zij
gedoopt mot den vreemden naam van Admonition
»want", zeide de stervonde, »God heeft mij geleerd niet
in deze maar in een andere wereld op duurzamo vreugde
te hopen."
De verpleegster fluisterde haar moed in, zij zou in het
leven big ven, en voor haar kinderen gespaard worden
Maar zij zelve wist wel beter, en na een paar dagen tus
schen loven en dood gezweefd te hebben, ging zij zacht-
kens de eeuwige rust in. Hare laatste woorden waren
voor Clemency.
»Zeg haar", sprak zij tot de verpleegster, »mijn kindje
voor mij te verzorgen en lief te hebben, zooals ik bij haar
de plaats haror gestorven moeder vervangen heb. Zeg dat
ik God dank, die mij eene zoo lieve stiefdochter, en mijne
kinderen oene zoo brave zuster tot voorbeeld heeft gegeven."
Een maand later werd de kleine Admonition, nog zwak
en teer in Katterham Court gebracht en Clemency vond
voor haar droefheid den besten troost in het streven de
opdracht harer stervende moeder zoo goed mogelijk te ver
vullen en deze naar hare beste krachten de liefde en
zorg te vergeldendie haar eigen jeugd zoo gelukkig
hadden gemaakt. Vier jaren waren na deze vreeselijke
ramp voorbijgegaansedert was Chaldon Manor gesloten
gebleven en het huis van den ouden Sir Roberthot
tehuis, niet alleen van zjjn eigen kleindochter, maar van
al de Coritons. Het was voor Clemency geen lichte taak,
plotseling het hoofd te worden in een zoo groot gezin
tegelijkertijd oudste zuster en tweede moeder van zooveel
kinderenen ofschoon zij van harte vroolijk kon zjjn
had zij in den regel iets ernstigs over zich dat haar
onder deed schijnen dan zij werkelijk was.
Wordt vervolgd.
