Hei Onrecht Gewroken.
No. 99
Zes en Negentigste Jaargang.
1894.
Y RIJ D A G Telefoonnummer: 3.
17 AUGUSTUS.
^DUINWATERLEIDING.
PARIJSCHE BRIE YEN.
FEUILLETON.
Buitenla n d.
AIKMAARSCHE
Deze Courant wordt Dinsdag-, Doaderdag- en
iKterdagaroid uitgegeven. Abonnementsprijs per
maanden voor Alkmaar O,SOfranco door het
geheele rjjk 1,
De 3 nummers f O,©6.
Pr|]s der gewone Ad verten tlën:
Per regel 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HEEMs. COS-
TEE ZOON.
JAN VEEDONK, laatstelijk te Koog a/d Zaan, en
PIETEE DE HEEE worden dringend nitgenoodigd, zich
ten spoedigste ter gemeente-secretarie aan te
melden.
Personeele Belasting.
Het HOOFD van het Plaatselijk Bestuur te ALKMAAR
brengt, op grond van artikel 1 der wet van 22 Mei
1845 (Staatsblad no. 22), bij deze ter kennis van de ingeze
tenen der gemeente dat de 2 voljaarsche kohieren der
Personeele belasting, dienstjaar 1894/5 op
14 Augustus 1891 door den Directeur der directe belas
tingen in Noordholland executoir verklaard heden aan
den Ontvanger der Rijks directe belastingen binnen deze
gemeente ter invordering zijn overgegeven.
Ieder belanghebbende wordt vermaand op de voldoening
van zijnen aanslag acht te geven, ter voorkoming van
gerechtelijke vervolging.
Alkmaar, Het Hoofd van het Bestuur voornoemd,
15 Augustus 1894. A. MAOLAINE PONT.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Alkmaar
brengen ter kennis der ingezetenen, dat voor onvermo-
genden, niet aangesloten aan de duinwaterleiding, tot
nadere aankondiging, de gelegenheid is open gesteld om
op de volgende plaatsen en uren kosteloos drink
water te verkrijgen
Laat bij de Bloemstraat 10 11 uur'smorgens.
St. Annastraat bij het Fnidsen 11 '/412
Spanjaardst. b. d. Mosterdsteeg l'/j2's namidd.
Koningsweg b.d. Lombardsteeg 2'/4 33/4
Scharlo4»/ï5 'L
Lindenlaan 5!,463/4
Stadstimmerw. v. 910 'smorg. en 2 3
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, A. MACLAINE PONT,
14 Ang. 1894. De Secretaris
NUHOUT van der VEEN.
XXV.
Parijs 12 Augustus 1894.
Parijs is kalmzoo buitengewoon kalmdat het voor
de dagbladen een bepaald buitenkansje is, iederen dag
lange verslagen te kunnen geven van het proces der
dertig. Deze zaak wordt behandeld voor het Cours d'
Assises" van het Seine-departementen begon op j.l.
maandag 6 Augustus om onafgebroken voort te duren
tot heden, misschien zelfs den dag van morgen inbegrepen.
Tengevolge der vele aanslagen tegen het leven van
personen en op de persoonlijke eigendommen, dus eigen
lijk tegen het privaat-bezit, werden honderden mannen
door de politie aangehouden verdacht van medeplichtig
heid aan die aanslagen of wel onder de verdenking van
te zijn gevaariijke anarchisten. Vele huiszoekingen werden
gehouden zoowel te Parijs als in de provinciesteden
VAN
EDM LYALL.
Vertaald door Güillette.
15)
Maar Sir Thomaswoedend van drift, viel hem met
een stroom van vloeken en verwijtingen in de rede en
besloot met te zeggen
»Ik wil je niet meer voor mijn oogen zien, wil die
verraderstem niet meer hooren voor je terugkeert tot
je plicht. Vrouw, geef mij den sleutel van de gobelin
kamer. Die kan nu dienst doen voor gevangenis en
dezen waanzinnigen knaap misschien tot rede brengen."
Lady Heyworth haalde een grooten sleutel uit haar
kabinet. Eer zij hem gaf, vroeg zij
»Zou de kapelaan niet eerst met hem spreken Jos-
celyn weet misschien niet dat, waar hij tegen den koning
vechthij tevens de wapenen opneemt tegen de kerk."
»Neen", verklaarde Sir Thomas ruweerst wil ik
hem achter slot en grendel hebben kom later met al
die praatjes aan. En nuJoscelynzweer ditzelfde
oogenblik dood en verderf aan de rebellen of ik neem
je wegens hoogverraad gevangen."
Op eens veranderde de uitdrukking van Joscelyn's
gelaat. De verslagenheid maakte plaats voor een glans
van verrukking en geestdrift.
»Aan het Parlement zweer ik mijn leven te zullen
geven 1" riep hij. »Moge God de vrijheden van Engeland
in Zijne hoede nemen 1"
»Laat dien verrader wegbrengen!" schreuwde Sir
Thomas. »Jervis, roep een paar knechts, we zullen hem
onmiddellijk achter slot en grendel zetten."
»Geweld te gebruiken is onnoodig vader. Ik zal n
eer gehoorzamen dan een troep bedienden."
talrijke vreemdelingen over de grenzen gezet, bladen als
>le Pêre Peinard" en »la Révolte", de organen der anar
chie voor goed verboden en de redactie gerechtelijk
vervolgd. Na langer of korter preventieve hechtenis
werden echter de meeste verdachten weder losgelaten
en de beschuldiging alleon volgehouden tegen de thans
vervolgde dertig personen. De aanklacht luidt, dat zij
deel uitmaken van eene geheime vereeniging welke zich
ten doel heeft gesteld het begaan van misdaden tegen
personen of tegen het eigendom. Vijf der vervolgden
zijn voortvluchtigde meest bekende is Paul Reclus
ingenieur een man die in zijne familie vele wetenschap
pelijke leden telt, waaronder de voornaamste is zijn oom,
de bekende aardrijkskundige Elisée Reclusdie evenals
zijn neef de anarchistische begrippen is toegedaan. Verder
wijzen wi] op den Hollander Alexander Cohente Parijs
gekomen omdat hij in Holland eene straf moest onder
gaan wogous beleediging van wijlen koning Willem III,
Cohen die verscheidene vreemde talen machtig isen
die het plan had opgevat» de werken van Zola te ver
talen in het hollandsch en Multatuli over to zetten in
de fransche taal. Cohen was meer fransoh- dan hollandsch
gezindhij wilde zich hier doen uaturaliseerendoch
tengevolge van verscheideno heftige redevoeringenonder
anderen tegen generaal Dodds en tegen het vaderland
in het algemeen, werd onze landgenoot over do grenzen
gezet. Van de drie andere voortvluchtigen meidon wij
alleen dat Constant Martin een klein erêmerie restaurant
hield in de rue Joquelet, en Duprat een koffiehuis in de
rue Ramey. Bij beiden hielden de anarchisten samenkom
sten en waren steeds zeker daar hunne partijgenooten,
alsook, zoo noodig, hulp en bijstand te vinden.
Voornamelijk tengevolge van zijne vriendschap voor
Cohen, staat thans ook terecht de heer Fénóon, een zeer
bijzonder type. Deze is een vriend der letteren, hij hield
zich bezig met het symbolisme, en schreef in verscheidene
jonge letterkundige bladen. Naar hij beweertwerd hij
uit nieuwsgierigheid gedreven, de anarchie te bestudeeren
en daardoor kwam hij in aanraking met bekende aan
hangers dezer secte. Fénéon was beambte aan het mini
sterie van oorlogzijn arrestatie was een ware »coup
do thé&tre" voor al zijne vrienden, maar vooral voor zijne
chefs op het ministeriedie allen de grootste achting
voor hem gevoelen en getuigen dat hij nooit in staat
zou zijn tot eene slechte daad of zelfs tot een kwaad
denkbeeld. Ernstig echter is het feitdat men in het
kantoor van Fénéon, op het ministerie zelf, ontplofbare
stoffen heeft gevonden en deze zouden volgens de aan
klacht afkomstig zijn van den onthoofden jongeling
Emile Henry die de bom wierp in het café Terminus.
Naast Paul Reclus en Fénéon nemen onder de beschul
digden Jean Grave en Sebastien Faure de eerste plaatsen
in. Jean Grave was vroeger een eenvoudig schoenmaker;
door eigen studiedoor groote vlijt werd hij een schrijver
van zeer groot talent. Hij was directeur van het anar
chistische blad »la Révolte", en schreef ook verscheidene
brochures, waaronder »la Société mourante et 1'anarchie",
welk laatste boekdeel hem eene veroordeeling tot twee
jaren gevangenisstraf bezorgde. Is Grave de schrijver
Terwijl hij dit zeideknikte hij Rosamond toeen
volgde zijn vader de kamer uit, met Dick en Jervis, die,
ieder om verschillende reden, de achterhoede uitmaakten.
Een oogenblik bleef Rosamond aan tafel zitten zacht
voor zich heen schreiend, wat zij niet luid durfde doen.
Doch ziende dat hare moeder en Isabella te zeer verdiept
waren in het bespreken van Joscelyn's ongelukkige dwa
ling om op haar te letten, sloop zij ongemerkt de kamer
uit, de vestibule door, de breede trap op, heel het kasteel
doortot zij zich in den vleugel vaD het bewnste ka
mertje bevond, dat, daar het er spookte, nimmer gebruikt
werd. Haar vader stak juist den sleutel in het slot;
huiverend van angst en droefheid sloeg zij nieuwsgierig
een blik naar binnen.
Hoogst zelden werd de spookkamer schoongemaakt; de
vensters waren met bordpapier gesloten; het vertrek was
niet gebruikt sedert het eind der regeering van Elisabeth,
toen John Heyworth, de jonge erfgenaam van het land
goed een wees door zijn voogd vermoord was in het
ouderwetsche ledikantdat Rosamondtoen zij op de
teenen staande naar binnen gluurdein het oog kreeg.
In dit afschuwelijke verblijf werd Joscelyn veilig
achter slot en grendel bewaard hij wierp zich in den
eersten den besten stoelte ontdaan door het gebeurde
om een enkele gedachte aan zijn omgeving te wijden. Dat
zijn vader driftig was, hij wist het, maar nooit had hij
hem zoo verbitterd gezienzoo diep bedroefd zoo ter
neergeslagen. Had hij niet zoo innig veel van Sir Thomas
gehouden geweten dat zijn vader alleen zoo handelde
uit overtuiging van het goddelijk recht der koningen op
onvoorwaardelijke gehoorzaamheid van hun onderdanen,
hij was misschien verontwaardigd geweest over do onder
vonden behandeling. Maar om de schande van zijn
gevangenschap bekommerde Joscelyn zich niet; hij dacht
aan ernstiger dingen aan de hopelooze scheiding tus-
schen hem en wie hem het liefst waren op aardeaan
de donkere geheimzinnige toekomstwelke niet alleen
hemook het vaderland wachtteaan het zonderling
mengelmoes van goed en kwaad, bij beide partijen.
De gedachte aan den oorlog deed hem opnieuw ernstig
Faure is de redenaar van de partijen een redenaar van
buitengewoon talent, en hoezeer zelfs de president van
het hof van Assises van beider waarde overtuigd is
blijkt uit het feitdatterwijl wij verslag mogen geven
van do antwoorden van alle andere beschuldigden dit
verslag op grond der jongste wetten tegen de anarchie,
wat betreft Grave en Faure verboden is.
Eindelijk hebben wij nog de bende Ortiz, welke volgens
de beschuldiging de theoriën der anarchisten wat den
diefstal betreftin praktijk bracht. Ortiz is een jong
man van elegant voorkomen en manieren die eene zeer
goede opvoeding heeft genoten hij stond aan het hoofd
van eene bende inbrekers de jury zal nu moeten uit
maken in hoeverre mannen als Grave, Faure en Fénéon
medeplichtig zijn door hunne geschriften en door hunne
theoriën aan de praktijken van die bende Ortiz.
Eindelijk komen de avondbladen uit en vernemen wij
dat de jury het niet-s huldig uitsprak voor bijna alle
vervolgdenmet uitname van Ortizdie wegens zijne
diefstallen tot 15 jaar straf wordt veroordeeld. Die uit
spraak door de jury is voorzeker te danken aan de warme
pleidooien der advocaten hopen wij thans dat in het
vervolg het bij de theoriën der anarchie blijvo en wij
er niet opnieuw de doodende praktijken van zien.
Als gevolg van dit proces zal het dagblad »1' Intran-
sigeant" worden vervolgdomdat Henri Rochefort daarin
eeni|e artikelen schreef, welke beleedigond worden geacht
voor de rechters. Zelfs ontving de advocaat-generaal
gisteren in openbare zitting een exemplaar van dit blad,
bevattende vuile stoffenzoodat deze heer gedwongen
was even zich de hauden te wasschen.
Het schijntdat dit den heer Bulot reeds meermalen
overkwam zoodat hij er nu niet meer op let.
J. M. T.
DUITSCHIiAXD. De vijfde medeplichtige van den
diefstal van horloges is te Emmerik in hechtenis geno
men. De ontbrekende horloges werden niet bij hem ge
vonden.
BAfiHLAIV».
Lagerhuis. Den 13 is het wetsontwerp tot gelijk
making der plaatselijke belastingen in de verschillende
deelen van Londen bij derde lezing aangenomen. Ver
volgens kwam een wetsontwerp tot invoering van den
achtuurs-werkdag in de mijnen aan de orde. Een amen
dement om den duur der wet tot 5 jaren te beperken,
werd aangenomen. De afgevaardigde Thomas stelde een
amendement voor, waarin bepaald werddat de wet
alleen van kracht zou zijn in die graafschappen waar
de meerderheid der mijnwerkers zich vóór den maatregel
had verklaard. Den 14 werd het amendement aangeno
men met 112 tegen 107 stemmen. De beraadslaging
werd daarna verdaagd de voorstelier, de heer Roby
kondigde aan, dat hij het ontwerp den 15 zou introkken.
FKASTIAHIJIA. Den 14 is eene regeling ondertee
kend waarbij een einde gemaakt wordt aan de lang-
verwijlen bij zijn eigen toestand. Hij had beloofd voor
het Parlement dienst te nemen, maar wist zeer wel dat
zijns vaders eed, hem gevangen te houden tot hij wilde
zweren zich bij de anderen aan te sluiten, even onwrik
baar vast stond. Het lag niet in de Heyworths toe te
geven; er was geen denken aan dat ooit een van beiden
dit doen zou. Neen, eer zou Sir Thomas hem weken opge
sloten houden zoo niet maanden want ieder was over
tuigd dat de oorlog langer dan eenige weken zou duren.
Allen waren het eens dat er een groote veldslag zou
geleverd worden om den strijd te beslissen.
Maar Joscelyn nam zich terstond voor niet langer dan
noodig in de spookkamer te blijven. Hij was er nog geen
uur of hij maakte reeds een plan tot ontvluchting. Ge
lukkig stond de zon op de ramen ondanks de karton
nen borden, viel er genoeg licht in, om de paneelen met
hun schroefjes en spijkertjes duidelijk te doen uitkomen.
Hij overlegde bij ziehzelven of het mogeljjk wezen zou
door een dezer te ontsnappen, doch hij had niets bij zich
om de schroefjes los te draaien. Hjj lichtte de behangsels
op in de hoop een geheime deur of een verschuifbaar
paneel te vinden dat naar de volgende kamer leidde; het
was een stoffige proefnemingze leidde tot niets. Hij
begon reeds te vreezen niet weg te zullen komen tenzij
iemand uit het gezin hem hielp, en dit zou hij niet willen,
het mocht hen in moeielijkheden brengen toen hem
iets inviel. Hij stapte naar de groote ouderwetsche
schouw en keek er in naar boven. Als zijn knie hem
niet in den steek liet, dacht hij, zou het wel gelukken;
het eenige waaromtrent hij twijfelde washoe van
buiten afbeneden te komen. Op eens bedacht hij dat
deze schoorsteen en die van de kamer op een lagere
verdieping met elkaar in verband stonden.
Het vertrek door Joscelyn bedoeld, was niet lang geleden
als studeerkamer ingericht voor den huiskapelaan, die
niet bijgeloovig van aard, spotte met het getik en geschuifel
boven zijn hoofd. Als Joscelyn dus den schoorsteen der
gobelin-kamer kon opklimmenen afdalen langs dien
welke uitkwam in de kamer van den geestelijke, dan kon
hij, koos hij een gunstig oogenblik, gemakkelijk het huis