Hei Onrecht Gewroken. No. 99 Zes en Negentigste Jaargang. 1894. Y RIJ D A G Telefoonnummer: 3. 17 AUGUSTUS. ^DUINWATERLEIDING. PARIJSCHE BRIE YEN. FEUILLETON. Buitenla n d. AIKMAARSCHE Deze Courant wordt Dinsdag-, Doaderdag- en iKterdagaroid uitgegeven. Abonnementsprijs per maanden voor Alkmaar O,SOfranco door het geheele rjjk 1, De 3 nummers f O,©6. Pr|]s der gewone Ad verten tlën: Per regel 0,15. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HEEMs. COS- TEE ZOON. JAN VEEDONK, laatstelijk te Koog a/d Zaan, en PIETEE DE HEEE worden dringend nitgenoodigd, zich ten spoedigste ter gemeente-secretarie aan te melden. Personeele Belasting. Het HOOFD van het Plaatselijk Bestuur te ALKMAAR brengt, op grond van artikel 1 der wet van 22 Mei 1845 (Staatsblad no. 22), bij deze ter kennis van de ingeze tenen der gemeente dat de 2 voljaarsche kohieren der Personeele belasting, dienstjaar 1894/5 op 14 Augustus 1891 door den Directeur der directe belas tingen in Noordholland executoir verklaard heden aan den Ontvanger der Rijks directe belastingen binnen deze gemeente ter invordering zijn overgegeven. Ieder belanghebbende wordt vermaand op de voldoening van zijnen aanslag acht te geven, ter voorkoming van gerechtelijke vervolging. Alkmaar, Het Hoofd van het Bestuur voornoemd, 15 Augustus 1894. A. MAOLAINE PONT. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Alkmaar brengen ter kennis der ingezetenen, dat voor onvermo- genden, niet aangesloten aan de duinwaterleiding, tot nadere aankondiging, de gelegenheid is open gesteld om op de volgende plaatsen en uren kosteloos drink water te verkrijgen Laat bij de Bloemstraat 10 11 uur'smorgens. St. Annastraat bij het Fnidsen 11 '/412 Spanjaardst. b. d. Mosterdsteeg l'/j2's namidd. Koningsweg b.d. Lombardsteeg 2'/4 33/4 Scharlo4»/ï5 'L Lindenlaan 5!,463/4 Stadstimmerw. v. 910 'smorg. en 2 3 Burgemeester en Wethouders voornoemd, Alkmaar, A. MACLAINE PONT, 14 Ang. 1894. De Secretaris NUHOUT van der VEEN. XXV. Parijs 12 Augustus 1894. Parijs is kalmzoo buitengewoon kalmdat het voor de dagbladen een bepaald buitenkansje is, iederen dag lange verslagen te kunnen geven van het proces der dertig. Deze zaak wordt behandeld voor het Cours d' Assises" van het Seine-departementen begon op j.l. maandag 6 Augustus om onafgebroken voort te duren tot heden, misschien zelfs den dag van morgen inbegrepen. Tengevolge der vele aanslagen tegen het leven van personen en op de persoonlijke eigendommen, dus eigen lijk tegen het privaat-bezit, werden honderden mannen door de politie aangehouden verdacht van medeplichtig heid aan die aanslagen of wel onder de verdenking van te zijn gevaariijke anarchisten. Vele huiszoekingen werden gehouden zoowel te Parijs als in de provinciesteden VAN EDM LYALL. Vertaald door Güillette. 15) Maar Sir Thomaswoedend van drift, viel hem met een stroom van vloeken en verwijtingen in de rede en besloot met te zeggen »Ik wil je niet meer voor mijn oogen zien, wil die verraderstem niet meer hooren voor je terugkeert tot je plicht. Vrouw, geef mij den sleutel van de gobelin kamer. Die kan nu dienst doen voor gevangenis en dezen waanzinnigen knaap misschien tot rede brengen." Lady Heyworth haalde een grooten sleutel uit haar kabinet. Eer zij hem gaf, vroeg zij »Zou de kapelaan niet eerst met hem spreken Jos- celyn weet misschien niet dat, waar hij tegen den koning vechthij tevens de wapenen opneemt tegen de kerk." »Neen", verklaarde Sir Thomas ruweerst wil ik hem achter slot en grendel hebben kom later met al die praatjes aan. En nuJoscelynzweer ditzelfde oogenblik dood en verderf aan de rebellen of ik neem je wegens hoogverraad gevangen." Op eens veranderde de uitdrukking van Joscelyn's gelaat. De verslagenheid maakte plaats voor een glans van verrukking en geestdrift. »Aan het Parlement zweer ik mijn leven te zullen geven 1" riep hij. »Moge God de vrijheden van Engeland in Zijne hoede nemen 1" »Laat dien verrader wegbrengen!" schreuwde Sir Thomas. »Jervis, roep een paar knechts, we zullen hem onmiddellijk achter slot en grendel zetten." »Geweld te gebruiken is onnoodig vader. Ik zal n eer gehoorzamen dan een troep bedienden." talrijke vreemdelingen over de grenzen gezet, bladen als >le Pêre Peinard" en »la Révolte", de organen der anar chie voor goed verboden en de redactie gerechtelijk vervolgd. Na langer of korter preventieve hechtenis werden echter de meeste verdachten weder losgelaten en de beschuldiging alleon volgehouden tegen de thans vervolgde dertig personen. De aanklacht luidt, dat zij deel uitmaken van eene geheime vereeniging welke zich ten doel heeft gesteld het begaan van misdaden tegen personen of tegen het eigendom. Vijf der vervolgden zijn voortvluchtigde meest bekende is Paul Reclus ingenieur een man die in zijne familie vele wetenschap pelijke leden telt, waaronder de voornaamste is zijn oom, de bekende aardrijkskundige Elisée Reclusdie evenals zijn neef de anarchistische begrippen is toegedaan. Verder wijzen wi] op den Hollander Alexander Cohente Parijs gekomen omdat hij in Holland eene straf moest onder gaan wogous beleediging van wijlen koning Willem III, Cohen die verscheidene vreemde talen machtig isen die het plan had opgevat» de werken van Zola te ver talen in het hollandsch en Multatuli over to zetten in de fransche taal. Cohen was meer fransoh- dan hollandsch gezindhij wilde zich hier doen uaturaliseerendoch tengevolge van verscheideno heftige redevoeringenonder anderen tegen generaal Dodds en tegen het vaderland in het algemeen, werd onze landgenoot over do grenzen gezet. Van de drie andere voortvluchtigen meidon wij alleen dat Constant Martin een klein erêmerie restaurant hield in de rue Joquelet, en Duprat een koffiehuis in de rue Ramey. Bij beiden hielden de anarchisten samenkom sten en waren steeds zeker daar hunne partijgenooten, alsook, zoo noodig, hulp en bijstand te vinden. Voornamelijk tengevolge van zijne vriendschap voor Cohen, staat thans ook terecht de heer Fénóon, een zeer bijzonder type. Deze is een vriend der letteren, hij hield zich bezig met het symbolisme, en schreef in verscheidene jonge letterkundige bladen. Naar hij beweertwerd hij uit nieuwsgierigheid gedreven, de anarchie te bestudeeren en daardoor kwam hij in aanraking met bekende aan hangers dezer secte. Fénéon was beambte aan het mini sterie van oorlogzijn arrestatie was een ware »coup do thé&tre" voor al zijne vrienden, maar vooral voor zijne chefs op het ministeriedie allen de grootste achting voor hem gevoelen en getuigen dat hij nooit in staat zou zijn tot eene slechte daad of zelfs tot een kwaad denkbeeld. Ernstig echter is het feitdat men in het kantoor van Fénéon, op het ministerie zelf, ontplofbare stoffen heeft gevonden en deze zouden volgens de aan klacht afkomstig zijn van den onthoofden jongeling Emile Henry die de bom wierp in het café Terminus. Naast Paul Reclus en Fénéon nemen onder de beschul digden Jean Grave en Sebastien Faure de eerste plaatsen in. Jean Grave was vroeger een eenvoudig schoenmaker; door eigen studiedoor groote vlijt werd hij een schrijver van zeer groot talent. Hij was directeur van het anar chistische blad »la Révolte", en schreef ook verscheidene brochures, waaronder »la Société mourante et 1'anarchie", welk laatste boekdeel hem eene veroordeeling tot twee jaren gevangenisstraf bezorgde. Is Grave de schrijver Terwijl hij dit zeideknikte hij Rosamond toeen volgde zijn vader de kamer uit, met Dick en Jervis, die, ieder om verschillende reden, de achterhoede uitmaakten. Een oogenblik bleef Rosamond aan tafel zitten zacht voor zich heen schreiend, wat zij niet luid durfde doen. Doch ziende dat hare moeder en Isabella te zeer verdiept waren in het bespreken van Joscelyn's ongelukkige dwa ling om op haar te letten, sloop zij ongemerkt de kamer uit, de vestibule door, de breede trap op, heel het kasteel doortot zij zich in den vleugel vaD het bewnste ka mertje bevond, dat, daar het er spookte, nimmer gebruikt werd. Haar vader stak juist den sleutel in het slot; huiverend van angst en droefheid sloeg zij nieuwsgierig een blik naar binnen. Hoogst zelden werd de spookkamer schoongemaakt; de vensters waren met bordpapier gesloten; het vertrek was niet gebruikt sedert het eind der regeering van Elisabeth, toen John Heyworth, de jonge erfgenaam van het land goed een wees door zijn voogd vermoord was in het ouderwetsche ledikantdat Rosamondtoen zij op de teenen staande naar binnen gluurdein het oog kreeg. In dit afschuwelijke verblijf werd Joscelyn veilig achter slot en grendel bewaard hij wierp zich in den eersten den besten stoelte ontdaan door het gebeurde om een enkele gedachte aan zijn omgeving te wijden. Dat zijn vader driftig was, hij wist het, maar nooit had hij hem zoo verbitterd gezienzoo diep bedroefd zoo ter neergeslagen. Had hij niet zoo innig veel van Sir Thomas gehouden geweten dat zijn vader alleen zoo handelde uit overtuiging van het goddelijk recht der koningen op onvoorwaardelijke gehoorzaamheid van hun onderdanen, hij was misschien verontwaardigd geweest over do onder vonden behandeling. Maar om de schande van zijn gevangenschap bekommerde Joscelyn zich niet; hij dacht aan ernstiger dingen aan de hopelooze scheiding tus- schen hem en wie hem het liefst waren op aardeaan de donkere geheimzinnige toekomstwelke niet alleen hemook het vaderland wachtteaan het zonderling mengelmoes van goed en kwaad, bij beide partijen. De gedachte aan den oorlog deed hem opnieuw ernstig Faure is de redenaar van de partijen een redenaar van buitengewoon talent, en hoezeer zelfs de president van het hof van Assises van beider waarde overtuigd is blijkt uit het feitdatterwijl wij verslag mogen geven van do antwoorden van alle andere beschuldigden dit verslag op grond der jongste wetten tegen de anarchie, wat betreft Grave en Faure verboden is. Eindelijk hebben wij nog de bende Ortiz, welke volgens de beschuldiging de theoriën der anarchisten wat den diefstal betreftin praktijk bracht. Ortiz is een jong man van elegant voorkomen en manieren die eene zeer goede opvoeding heeft genoten hij stond aan het hoofd van eene bende inbrekers de jury zal nu moeten uit maken in hoeverre mannen als Grave, Faure en Fénéon medeplichtig zijn door hunne geschriften en door hunne theoriën aan de praktijken van die bende Ortiz. Eindelijk komen de avondbladen uit en vernemen wij dat de jury het niet-s huldig uitsprak voor bijna alle vervolgdenmet uitname van Ortizdie wegens zijne diefstallen tot 15 jaar straf wordt veroordeeld. Die uit spraak door de jury is voorzeker te danken aan de warme pleidooien der advocaten hopen wij thans dat in het vervolg het bij de theoriën der anarchie blijvo en wij er niet opnieuw de doodende praktijken van zien. Als gevolg van dit proces zal het dagblad »1' Intran- sigeant" worden vervolgdomdat Henri Rochefort daarin eeni|e artikelen schreef, welke beleedigond worden geacht voor de rechters. Zelfs ontving de advocaat-generaal gisteren in openbare zitting een exemplaar van dit blad, bevattende vuile stoffenzoodat deze heer gedwongen was even zich de hauden te wasschen. Het schijntdat dit den heer Bulot reeds meermalen overkwam zoodat hij er nu niet meer op let. J. M. T. DUITSCHIiAXD. De vijfde medeplichtige van den diefstal van horloges is te Emmerik in hechtenis geno men. De ontbrekende horloges werden niet bij hem ge vonden. BAfiHLAIV». Lagerhuis. Den 13 is het wetsontwerp tot gelijk making der plaatselijke belastingen in de verschillende deelen van Londen bij derde lezing aangenomen. Ver volgens kwam een wetsontwerp tot invoering van den achtuurs-werkdag in de mijnen aan de orde. Een amen dement om den duur der wet tot 5 jaren te beperken, werd aangenomen. De afgevaardigde Thomas stelde een amendement voor, waarin bepaald werddat de wet alleen van kracht zou zijn in die graafschappen waar de meerderheid der mijnwerkers zich vóór den maatregel had verklaard. Den 14 werd het amendement aangeno men met 112 tegen 107 stemmen. De beraadslaging werd daarna verdaagd de voorstelier, de heer Roby kondigde aan, dat hij het ontwerp den 15 zou introkken. FKASTIAHIJIA. Den 14 is eene regeling ondertee kend waarbij een einde gemaakt wordt aan de lang- verwijlen bij zijn eigen toestand. Hij had beloofd voor het Parlement dienst te nemen, maar wist zeer wel dat zijns vaders eed, hem gevangen te houden tot hij wilde zweren zich bij de anderen aan te sluiten, even onwrik baar vast stond. Het lag niet in de Heyworths toe te geven; er was geen denken aan dat ooit een van beiden dit doen zou. Neen, eer zou Sir Thomas hem weken opge sloten houden zoo niet maanden want ieder was over tuigd dat de oorlog langer dan eenige weken zou duren. Allen waren het eens dat er een groote veldslag zou geleverd worden om den strijd te beslissen. Maar Joscelyn nam zich terstond voor niet langer dan noodig in de spookkamer te blijven. Hij was er nog geen uur of hij maakte reeds een plan tot ontvluchting. Ge lukkig stond de zon op de ramen ondanks de karton nen borden, viel er genoeg licht in, om de paneelen met hun schroefjes en spijkertjes duidelijk te doen uitkomen. Hij overlegde bij ziehzelven of het mogeljjk wezen zou door een dezer te ontsnappen, doch hij had niets bij zich om de schroefjes los te draaien. Hjj lichtte de behangsels op in de hoop een geheime deur of een verschuifbaar paneel te vinden dat naar de volgende kamer leidde; het was een stoffige proefnemingze leidde tot niets. Hij begon reeds te vreezen niet weg te zullen komen tenzij iemand uit het gezin hem hielp, en dit zou hij niet willen, het mocht hen in moeielijkheden brengen toen hem iets inviel. Hij stapte naar de groote ouderwetsche schouw en keek er in naar boven. Als zijn knie hem niet in den steek liet, dacht hij, zou het wel gelukken; het eenige waaromtrent hij twijfelde washoe van buiten afbeneden te komen. Op eens bedacht hij dat deze schoorsteen en die van de kamer op een lagere verdieping met elkaar in verband stonden. Het vertrek door Joscelyn bedoeld, was niet lang geleden als studeerkamer ingericht voor den huiskapelaan, die niet bijgeloovig van aard, spotte met het getik en geschuifel boven zijn hoofd. Als Joscelyn dus den schoorsteen der gobelin-kamer kon opklimmenen afdalen langs dien welke uitkwam in de kamer van den geestelijke, dan kon hij, koos hij een gunstig oogenblik, gemakkelijk het huis

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1894 | | pagina 1