Het Onreit Gewroken.
No. 11.
Zeven en Negentigste Jaargang.
1895.
VRIJDAG
25 JANUARI.
PARIJSCHE BRIEVEN.
FEUILLETON.
B u i t e n 1 a n d.
ALKMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt Vinsdag-, Donderdag- en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden voor Alkmaar 0,80franco door het
geheele rjjk 1,
De 3 nummers f O,O0. Afzonderlijke nummers 3 ets.
Telefoonnummer
FrU s der gewone Advertentlëm
Per regel f 0,16. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS-
TER ZOON.
II.
Parijs20 Januari 1895.
Nog is het jaar nauwelijks drie weken ouden hoeveel
is er hier in dien korten tijd al weder voorgevallen. De
cerate veertien dagen waren bijzonder kalmdaarom
lieten wij de pen een beetje rusten overtuigd dat de
gelegenheid zich wel weder zou voordoen deze briefwis
seling te hervatten. En waarlijk, de derde week is bepaald
overladen met belangrijke gebeurtenissen. Maandag de val
van het ministerie Dupuydinsdag de aftreding van den
heer Oasimir Périer als president der fransche republiek,
woensdag over deze demissie slechts één kreet in de geheele
persalsof het vaderland in gevaar waredonderdag
doodkalm de verkiezing van een nieuwen president
vrijdag sprak niemand over iets of iemand anders als
over den heer Felix Faureden gelukkigen concurrent
van den radicalen afgevaardigde, den heer Henri Brisson,
zaterdag nam de heer Bourgeois op zicheen nieuw
ministerie te vormen, en vóór d-ze kroniek op de post
gaatdus binnen den tijd van slechts ééne weekzal
wellicht dit nieuwe ministerie zijn gevormd en niemand,
die er meer aan denktFrankrijk in staat van gevaar
te verklaren doch ieder is verheugd dat deze dubbele
crisis zoo spoedig en ten goede geëindigd is.
Bjjna de geheele pers was zeer hard voor den afge
treden presidentmen nam het hem zeer kwalijk dat
hij zoo spoedig na zijno benoeming aftrad en werkeljjk
had deze demissieop het oogenblik dat zich eene minis-
terieele crisis opende veel weg van eene desertie. De
heer Casimir Périer zou wellicht beter gedaan hebben
nooit de benoeming tot chef van den staat aan te nemen,
de president hier heeft even weinig in te brengen als
een constitutioneel koning hij is voor niets verantwoor
delijk en kan daardoor niet bijzonder handelend optreden.
Nu was de heer Périer steeds een zeer actief man, altijd
gewend zelf te handelen, en de rol, die hij als president
moest vervullenstrookte weinig met zijn karakter.
Daarbij komt dat de man schatrijk is, zijn persoonlijk
fortuin bedraagt 40 millioen franken en waarschijnlijk
heeft hij bedacht, dat, wanneer men zoo rijk is, het
dan overbodig mag heeten iederen dag bloot te staan
aan de afschuwelijkste beleedigingen. Men verweet hem
zijne afkomst als kleinzoon van den grooten Casimir
Périer, den beroemden minister van koning Louis Phi
lippe men verweet hem zijn rijkdom men maakte de
afschuwelijkste caricaturen van zijn persoon kortom
hoewel de president volgens de grondwet niet verant
woordelijk iszijne tegenstanders wierpen maar alles op
zijne rekening.
Thans hebben wij een nieuwen presidentden heer
Felix Faureen hoewel het jammer is voor den ouden
eerlijken republikein Henri Brisson dat deze niet gekozen
werd, toch juichen wij de verkiezing van zijnen gelukkigen
concurrent gaarne en luide toe. Deze benoeming levert
het bewijs van wat eerlijkheidgepaard aan werkzaam
heid verstand en een ijzeren wilhier vermogen en
VAN
EDNA liVALL.
Vertaald door Guillktte.
80)
Meermalen was bij in deze donkere dagen tegen die
woorden opgekomen. Thans echter, in zijn diep berouw
dat hij Clemency zoo bitter bedroefd had, wanhopig over
zijn prikkelbaarheid, gevoelde hij dat zijn tekortkoming
voortsproot uit het verkeeid begrip dat men alleen door
handelend op te treden God's wil volbrengt.
De dagen van dienstbaarheid waren ten slotte met
geëindigd hij had nog werk te doen het moeielijk-
ste misschien waartoe hij tot nog toe geroepen was. Want
hoe kon een man den blijden moed, welke het dienen
een genot had doen zijn, doen verkeeren in lijdelijk ver
dragen waaruit niets kon geboren worden? Welk voor
deel zonden zijn jaren van lijden aan het vaderland brengen?
Hoe kouden droefheid, en verlies, en werkeloosheid de
wil zijn van God
Een oogenblik stond hij perplex voor dat groote pro
bleem, dat voor alle menschen onopgelost blijft. Doch
op eens kreeg hij een visioen van de boschrijke valleien
van Buckinghamshire in de verte, scherp afstekend tegen
den begroeiden heuvel, verhief zich het Kruis van Whiteleaf,
en daarboven de regenboog zooals hij dien gezien had
den dag van Hampden's begrafenis.
Als de Zaligmaker, terwijl hij God's wil vervulde, door
een leven van lijden was gebracht tot een dood van
schande en schijnbaar falen, zonden zijn volgelingen er
geen deel aan hebben? Als zij deelden in de smart, dan
voorzeker zouden zij ook deelen in de glorie. En wat was
de glorie anders dan het vermogen om te helpen
Plotseling kwam hij tot het besef van een waarheid
de geschiedenis van het fortuin van dezen man zou ons
doen gelooven aan de levensbeschrijving van een geluk
kigen Noord-Amerikaan. Geboren uit onbemiddelde ouders,
die te Parijs op Batignoltes woonden doch hunnen zoon
eene goede opvoeding gaven klom de jonge Felix van
eenvoudig leerlooiersleerling op tot patroon van een der
eerste leerlooiersfirma's van de stad Le Hilvre werd do >r
zijne medeburgers tot afgevaardigde gekozen was ver
scheidene malen onder-secretaris van staat in het depar
tement van marinetoonde zich steeds een nauwgezet en
buitengewoon praktisch man vriend van nuttige hervor
mingen doch vijand van alle hersenschimmen was een
buitgengewoon geacht minister van marineen werd
thans j.l. donderdag gekozen tot hoofd van den franschen
staatvan een landhetwelk in de geschiedenis der
volken misschien de eerste en roemrijkste plaats inneemt.
In bijna de geheele pers de socialistische uitgezonderd
wordt zijne verkiezing met vreugde begroeten vooral
wordt er op gewezen dat Faure's benoeming ook in het
buitenland een buitengewoon gunstigen indruk maakt.
Men moet het gezien hebben om zich een denkbeeld
te vormenhoe Parijs er uitzag op donderdagavond zes
uurtoen ieder oogenblik de tijding kon komenwie te
Versailles gekozen was. Wij waren juist op een bijzonder
druk punt, op den hoek van Faubourg Montmartre en den
grooten Boulevardwaar altijd bijzonder veel voorbij
gangers omnibussen en rijtuigen elkander kruisen, waar
sedert eenige weken op een der hoeken een nieuw dag
blad «Le Quotidien Illustré", zijne kantoren heeften
welk blad thans op transparentglas de resultaten van de
verkiezing aankondigde waar wij lazen dat bij do eerste
stemming de heer Henri Brisson de eerste op de lijst
kwam, doch daarna de heer Waldeck-Rousseau aan zijne
eigene kiezers verzocht hadbij tweede stemming op den
heer Folix Faure te stemmen. Geen wonder dat de span
ning groot was want ook stond op het transparent ge
schreven dat de uitslag niet vóór half zeven zou bekend
worden en intusschen werd de volkshoop steeds grooter
en schi'eeuwden de camelots al meer en meer met speciale
uitgaven der conranten en met extra-tijdingen werden
wij ieder oogenblik op en van de trottoirs gedrongen
al naar rijtuigen vrachtwagens en omnibussen door de
dicht opeengepakte menigte drongen of op een teeken
der agenten eenige oogenblikken moesten wachten. Het
rumoer van het volk het geschreeuw der camelots de
bevelen der agenten van politiehun luid«eirculez
circulez ne restez pas la", vermengd met het geratel
der rijtuigen en ieders gespannen verwachting, gaf aan dit
punt van den boulevard een op dat oogenblik éénig typisch
karakter, zooals wij nog niet de gelegenheid hadden, te
aanschouwen. En lateraan het spoorstation van
Saint-Lazare gekomen zagen wij de rue du Havre ver
sperd door een cordon van agenten en bereden politie
de klok wees aan, dat onze trein op het punt stond
te vertrekkentoch moesten wij een grooten omweg
maken door de Cour de Romeomdat de Cour du Havre
geheel was afgezethet station en de kaden konden
wij bijna niet over, daar ze zwart waren van menschen,
wachtende op de terugkomst der leden van het congres;
waaraan hij tot nog toe zelfs niet gedacht had. Hij zag
dat «te leven in Christus", niet alleen beteekonde verlost
te worden, maar ook, in zekeren zin, een verlosser te zijn.
Het was niet louter een metafoor van het hoofd en de
leden, maar een levend feiten hij verminkt, een
wrak bij hetgeen hij vroeger was, gedoemd tot fysieke
werkeloosheid was toch bij machte het land te dienen
op allerlei wijzen door er zich met vasten wil aan
te wijden.
De beteekenis van al het lijden dat hij had gezien,
hetzij in zijn akeligste vormen op het slagveld in de
kamer te Thame, of bij den dood van een stakker als
John Drake, te Lincoln, werd hem nu duidelijk. Het was
de prijs voor hervorming, vooruitgang, verlossing uit de
slavernij der zonde tot de vrijheid der liefde. Ofschoon
schijnbaar onnut, was zijn lijden indien niet zelf ge
zocht de meest eervolle, omdat het de zwaarste dienst
baarheid was.
Intusschen was Clemency, in haar boudoirtje, aan de
hevigste smart ter prooialle kalmte had haar verlaten,
zij schreide als een kind, niet alleen om de smadelijke
afwijzing, ook omdat ze meer en meer gevoelde dat ze
gedwaald had en in veel te kort gekomen was. Haar over
dreven angst voor haar kind had haar blind gemaakt
voor Joscelyn's nooden in haar zelfverwijt stelde zij zich
voor dat eene andere vrouw verstandiger geweest zou zijn,
en het beter voor hem geweest ware, zoo hij eene andere
gekozen had.
Terwijl zij nog schreide, hoorde zij aan de deur klop
pen, en deze zachtjes openen. Denkende dat het Mounie
was, die haar, wat dikwijls gebeurde, gezelschap kwam
houden, riep zij zonder het hoofd op te tillen, het kind toe,
heen te gaan.
Op eens voelde zij een kus op hare hand, en hoorde
zij Joscelyn's stem «Vergeef mij, liefste".
Verbaasd keek zij op. Woorden had zij nietzij sloeg de
armen om zijnen hals en klemde zich snikkende aan hem vast.
»Het is schandelijk van mij je zoo gebrusqueerd te
hebben. Is het alleen mijn knorrigheid die je zoo be
droefd maakt?"
onze locomotief floot reedsde trein kwam reeds in
beweging en nog juist bijtijds sprongen wij in den
goederenwagenniet alleen wijdoch nog wel twin
tig andere passagiersdie in ons geval verkeerden
en allen luide de verkiezing bespraken dit alles maakte
dezen avond voor ons echt luidruchtig parijsch. Roepen
wij dus thans den nieuwen president ons welkom toe
spreken wij den wensch uitdat moge bewaarheid wor
den wat men van hem gelooftn. 1. dat hij een tweede
Carnot zal zijn, hopen wij, dat hij Frankrijk tot eer en
roem moge zijn en zijn bewind hoewel meer decoratief
dan effectiefdan toch een tijdperk moge zijn van zeven
gelukkige jaren in het binnenlandzeven roemrijke
vredelievende jaren tegenover het buitenland.
J. M. T.
DlilTÜCHLAND. Een postrijtuig van een spoor
trein in Beieren is tengevolge van eene ontploffing uit
gebrand. De postbeambten rodden zich, door uit den wagen
te springen. Er verbrandden 150 postpakketten 4 aan-
geteekende pakketten en 3 zakken geld. In de asch
werden patronen gevonden.
JEWG-iaijANfD. Te Evesham is tot lid van het Lager
huis gekozen de candidaat der conservatieven kolonel
Long met 4760 st. tegen 3585 op den liberalen candi
daat. Het overleden lid was conservatief en met 580 st.
meerderheid gekozen.
Le heer Asquith minister van binnenlandsche zaken,
hield den 22 des avonds eene redevoering te Huil, waarin
hij sprak over den voorgenomen aanbouw van oorlogs
schepen, die dit jaar grooter en belangrijker zal zijn dan
het vorige jaar. Hij verklaarde dat deze vermeerdering
der vloot niet voortspruit uit den wensch om met de
andere natiën der wereld te wedijveren in krijgstoe
rustingen maar omdat de regeering van oordeel is, dat
Engelands overwicht ter zee noodig is voor de veiligheid
van het Rijk en de beste waarborg voor het behoud
van den vrede.
ERA.NKRIJK. De heer Bourgeois heeft, op aan
dringen van president Faure, op nieuw op zich genomen
een Kabinet te vormen en is thans geslaagd. Hij zelf
minister-president en financiën Hanotaux buitenl. en
Sarrien binnenl. zaken; Demolejustiffe Cavaignac
oorlog; Combos, marine; Lockroy onderwijs; de Ver-
ninac landbouw Leveillé koloniën Richard koop
handel Terrier, openbare werken.
In 1893 zijn in het Rijk 287.294 huwelijken gesloten,
3025 minder dan in 1892 en 6184 echtscheidingen uitge
sproken, geboren 874.672, 18825 meer en overleden
867.526, 8362 minder.
ITALIË. De socialist Casto is te Budrio, Bologna,
bij herstemming tot lid der Kamer gekozen met ruim
300 stemmen meerderheid tegenover generaal Marri.
Bij koninklijk besluit is het Parlement gesloten.
«Neen, dat niet," snikte Clemency, «dat is voorbij en
vergetenMaar ik kan mijzelve niet vergeven. Ik heb
mij ongerust gemaakt over Tom, en al dien tijd was jij
ziek en heb ik je alleen gelaten. Eu toen ik je wilde
helpen, hoefde het nietik dacht juist, dat je je vergist
hebten gelukkiger zoudt geweest zijn als, als
«Nu, als wat?"
«Als je met iemand anders getrouwd was," zei Cle
mency treurig.
«Maar hoe kon dat, als jij de eenige in de wereld bent
van wie ik houd
«Zij had toch meer verstand dan ik de laatste weken,"
zuchtte Clemency. «Ik bedoel die aardige mooie Anna
Barringtonvan wie je mij vroeger verteld hebt."
Joscelyn barstte uit in een hartelijken lach, zooals ze
sedert den goeden ouden tijd te Farnham niet van hem
gehoord had, en die al haar droefheid op eens deed ver
dwijnen.
«Liefstezei Joscelyn haar in de armen sluitende
toen een visioen voor zijn geest oprees van een jong
paartje dat door een boogvenster naar den zomeravond
tuurdevan een mooi meisje dat zich haar schoonheid
bewust was en met welgevallen naar haar rose satijnen
schoentjes keek, terwijl ze pruilend beweerde dat hij door
zijn treurige gesprekken haar plezier bedierf «de mooie
Miss Anna is met een rijken domiué getrouwd, die haar,
hoop ik helpen zal op den doornigen levensweg maar
dit weet ik welnooit had ze mij op den duur kunnen
boeien Dusmoed gevatliefste laat ons opnieuw be
ginnen en hand in hand onzen verderen levensweg be
wandelen
»Sst"- viel Clemency hem verschrikt in de rede
«luister, wat is dat?"..
Joscelyn wierp het venster open een babylonische ver
warring van stemmen bereikte hun oormaar de kerk
en de omringende boomen beletten hen iets te zien.
Op eens hoorden ze Hester's stem verontwaardigd
«Als grootvader leefde, zou zoo iets niet gebeuren
«Maar Joscelyn is nu magistraat!" riep Rosamond,
>Hij kan 't verhindoren." Wordt vervolgd.
