ra a a d a. ALKMAARSCHE COURANT PARIJSCHE BRIEVEN. FEUILLETON. No. 20. Zeven en negentigste Jaargang. 1895. van VHIJDie 15 FEBRUARI 1895. Tweede blad. DBAIHWET. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR brengen ter algemeene kennis dat aan hen vergunning is gevraagd door CORNELIS KOOPMANwonende alhier, tot het voortzetten van den verkoop van sterken drank in het klein in het perceel aan den Heldersehen weg, wijk E no. 1 welke vergunning thans ten name staat van ELISABETH BOON. Burgemeester en Wethouders voornoemd A. MAGLAINE PONT. AlkmaarDe Secretaris, 12 Pebr. 1895. NÜHOUT VAN DER VEEN. IV. Parijs 6 Februari 1895. Reeds zijn wij in de eerste dagen van Februari en nog blijft het hier verbazend kond, alles bevriest, en het barre weder maakt het begin uit van elk onderhond. Ondanks de vele voorzorgsmaatregelen blijft het buiten op straat buitengewoon glad, het aantal vallende paarden is ontelbaar, en wie maar even den lijd heeft, gaat buiten Parijs zich met schaatsenrijden vermaken. De influenza heerscht vrij sterk, doch maakt niet vele slachtoffers, over het algemeen geneest men dit jaar vrij spoedig van griep en verkoudheid. De rivier la Seine, welke door en om Parijs stroomt, ligt nog niet dichtgevroren, doch zoo de vorst nog eonige dagen aanhoudt, zullen al die drijvende stukken ijswelke nu nog slechts met moeite door den stroom worden medegevoerd, zich tot één dikke korst vormenwaarlijkde winter heeft ons wel plotseling overvallen en maakt helaas ook slachtoffers. Ondanks de koude zijn hier toch steeds vele menschen op en in de straten, en zoodra er iets bijzonders voor valt, dan loopt men te hoop om te kijken, en zoo mo gelijk om mede te joelen en te schreeuwen. Daarvan waren wij getuigen toen gisterenavond Edouard Drumont van Brussel te Parijs terugkwam. De liefhebbers van buitengewoon groote drukte konden hun hart ophalen. Zondag de terugkomst van Henri Rochefort en twee dagen later die van Edouard Drumont. Rochefort is het type van een oppositieman, al zou hij morgea eene re geering krijgen, zooals hij zelf zou verlangen, en al zou hetgeen onmogelijk is, ieder zonder onderscheid met die regeering zijn ingenomen, dan zou Rochefort een paar dagen later toch tot de oppositie behooren. Geen wonder dus, dat hij zeer populair is. hij is overigens de geestig ste journalist ter wereld, zijne uitvallen ziju buitenge woon scherp, nu eens grappig, dan weder bijtend spot tend, en het is voorzichtig het nooit met hem aan den stok te krjjgen want tot op heden was geene enkele pen, hoe vlug en vernuftig ze wezen mocht,, tegen Roche- fort's uitvallen opgewassen. Wel ontneemt zijne stelsel matige oppositie iets aan de kracht van zijne opstellen, men weet nu eenmaal van te voren, dat de geestige schrijver het op den een of ander, of op velen tegelijk voorzien heeft, daar hamert hij dan op los, tot die per sonen gevallen zijn, en dan ziet hij om naar een ander »téte de turc'' zooals men dat hier noemt De onlangs door de Kamers gestemde amnestie voor alle politieke veroordeelden veroorloofde Rochefort na ongeveer zes jaren ballingschapweder den parijschen boulevard te betreden. Novelle van Debora van de Velde. 3) Magda was na het vertrek van Herfried eer uitgelaten vroolijk dan treurig gestemd. Ochze was nog zoo jongen haar hartje was nog vrijals ze straks weer in den Haag terug wasontmoette zij weer anderen met wie ze even gaarne zou praten en schertsen zoo vreesde hare geleidster. Toch vergiste deze zichde groud van Magda's opgeruimdheid was een geheel andere. He. fried had toch nog vóór zijn vertrek een onderhoud met Magda gehad. Hij had baar bij die gelegenheid zijne liefde beleden en de betuiging harer wederliefde ontvangen. Toen haa hij haar voorgesteld niets te laten blijken aan mevrouw van Telmen en de andere gasten. Hij zon vooruit naar Holland gaan en zijne schilderij ter bezichtiging stellen; ook zou hij den voogd van Magda bezoeken en aan dezen hare hand vragen. Met vuur en gloed had hij zijn plan beschreven en de bezwaren die Magda opperde, weten te weerleggen, ja zelfs had hij het onervaren meisje er toe overgehaald hem een gesloten briefje van hare hand aan het adres van haren oom mede te geven waarin zij verklaarde Herfried lief te hebben on de toestemming tot eene verloving met den schilder aan haren voogd verzocht. Als het engagement er door kwam zoo luidde de afspraak dan ging Herfried niet naar Romevoordat hij haar als zijne gade mede kon nemenin het tegenovergeste.de geval ging hij zoo spoedig mogelijk heen doch ze bleven elkaar getrouw. Eonige dagen waren er sinds het vertrek van Herfried voorbij gegaan. Magda begon ongedurig te worden daar zij tevergeefs naar tijding uitzag. Nu eens had ze buien van droefgeestigheid dan weer van onnatuurlijke vroolijkbeid. Onverholen sprak ze het uitdat het op reis zijn haar verveelde en zij heimwee begon te gevoelen naar haar geboorteland. Het gezelschap begreep dan ook, dat het tijd werd om op te breken trouwens er waren al meer gasten vertrokken. Zeer kort na hare aankomst in den Haag kreeg Magda een bezoek van haren voogd. De heer Zwart had eerst Een geheel ander man is Edouard Drumont. Is Roche fort ongodsdienstig, Drumont daarentegen is een volbloed katholiek, en bovendien een »sectaire," een ijveraar voor zijn geloof, voor ziju land en zijn volk, en een aarts- vjjand der Joden. In zijn haat tegen de Israëlieten gaat hij zeer verin zijne oogen is Jood te zijn, het erg ste wat men wezen kan, behendig heeft hij in zijne boeken en vooral in ziju dagblad vhet vrije woord," la Libre Parole, partij getrokken van vele finantieele schan dalen om al de ongelukken welke het land en het volk treffen in het heden, in de toekomst en in het verledene te wijten aan Israël. Toegestemd dat er onder de Israë lieten zijn die vele fouten hebben dat velen wer kelijk de liefde voor het geld te ver drijven toch blijft Drumont in zijn oordeel steeds te partijdig en nooit zal hij wijzen op de goede hoedanigheden der Joden, op hunne, om maar ééue deugd te noemen, op hunne algemeen bekende menscblievemiheid. Hoe het in andere steden of landen is, weten wij niet, doch wel kannen wij verklaren bij ondervinding geleerd te hebben, dat de joden te Parijs, waaronder vele hollandsche joden steeds een open oor hebben voor eene bede om hulp, dat zij diep medevoelen met alle ellende, en met woord en daad hunnen naaste bijstaan, zonder te vragen naar ras of naar geloof. Wij gelooven deze onze meoning te mogen uitspreken opdat de lezer ons niet verdeuke, dat wij mede instemmen met den kreet »A bas les Juifs 1" Gaarne onderschrijven wij het »Vive Drumont", wij gevoelen eerbied voor zijne overtuiging, voor zijn strijden voor wat hij meent de goede zaak te zijn doch wij willen niet roepen »weg met de joden, weg met Rothschild!" Zij die gisteren Drumont van het station »Gare du Nord" afhaalden waren kennelijk niet van ons gevoe len want. nauwelijks stapte Drumont uit den trein, ja, zelfs nog vóór de trein geheel stilstond, weergalmde het in het station en daarbniteu, door duizende keelen aangeheven: Vive Drumont, Vive SévérineA bas les voleurs, A bas les Juifs! Met de grootste moeite nemen de directeur van La libre Parole en zijn vrienden in de gereed staande open rijtuigen plaats, en van af het station tot aan den boulevard Montmartre houdt dezelfde kreet aan, en wordt Drumont luide toegejuicht. Wij voor ons vinden het jammer dat elke amnestie geene andere uitwerking schijnt te hebben, als de partijhaat nog grooter te maken. Gelukk g knnneu wij in de journalistiek ook op meer vredelievende uitingen wijzen. Zoo heeft het dagblad Le Journal besloten een grooten wedstrijd te houden in de schoonheid een prachtig concours de beauté", met jury waarvan heeren en dames uit alle standen en vakken deel uitmaken. Zoo zijn daar onder de letter kundigen Francois Coppée, Henri Meilhac en Arsène Houssaijeonder de schilders: Oarolus Duran Gervex Carau d'Ache onder de doctoren Fauvel, Pezzer, Monin onder de actrices: Sarah Bernhardt; verder la Duchesse d'Uzê3, le prince de Sagan, Gyp, Juliette Adam enz. enz. Het geheele concours bestaat voorloopig uit veertien afdeelingen, welke elk een wedstrijd vormen op zichzelve, als 1. Kinderen van twee maauden tot twee jaar. 2. Het meisje van 4 tot 10 jaar. 3. Het hoofd, het kapsel en de modes. 4 De vrouwen der Halles, der markten en der 'waschinrichtingen. 5. De vrouw als schilder, beeldhouwer, minif.turiste, en?. 6. De vrouw in de speciale nijverheid handwerken voor dames: kanten, borduren, haken, natuur- en kunstbloemen ju- weelen enz. enz. 7. De vrouw in de sportwielrijden, paardrijden, schermen, schaatsenrijden enz. 8. De vrou welijke dienstboden, jnffrouw van gezelschap, kinderjuf frouw, keukenmeid, dienstboden in restaurants, hotels enz. 9. De vrouw in het theater, comedie, dans, zang, muziek enz. 10. De vrouw als naaister. 11. De vrouw als model voor artisten met bijzondere wedstrijden voor kleine voeten en handen, den arm, het been. 12. De vrouw in den handel, bediende op kantoor, fabriek i een onderhond met mevrouw van Telmen. Hij ondervroeg haar naar de omstandigheden waaronder, Magda had kennis gemaakt met den schilder en gaf haar zijn misnoegen te kennen dat zij het meisje zoo aan zich zelf had overgelaten. De dame trachtte zich op allerlei wijze te verontschuldigen en beriep zich op de getuigenis harer reisgenooten, dat zij, zoodra ze iets begon te ver moeden, Magda zorgvuldig had bewaakt en niet anders had gedachtdan dat do omgang der jongelui zeer onschuldig en eenvoudig vriendschappelijk was geweest Nu werd Magda binnen geroepen. Haar voogd onder vroeg haar gestrengtoonde haar den briefhem door den schilder overhandigd en vroeg haar of zij die wer kelijk geschreven had. Magda antwoordde toestemmend. Zij verklaarde flink weg, dat zij den schiller liefhad en verborg het ook niet, dat, toen mevrouw van Telmen begonnen was hunnen omgang te belemmeren zij toch wel wegen hadden gevonden om elkaar alleen te spreien Zij hoorde met gebogen hoofdje de scherpe berisping van haar voogd aan en verklaarde dat zij niet voornemens was, hem gedurende hare minderjarigheid te weerstreven, maar als Herfried naar Rome ging, hem toch trouw zou blijven en geduldig te wachten, totdit hij terug kwam, naar zij vast geloofde met roem overladen »Zijt ge daar zoo zeker van, juffertje?" vroeg de heer Zwart, niet zonder ironie. »Ja", klonk het fierterwijl zij voor het eerst haar voogd flink in de oogen zag. »Ei zoo", zeide deze ijikoud sik heb heel andere berichten. Ik heb informaties ingewonnen en gehoord dat die Herfried slechts een zeer middelmatig schilder en daarbij een gelukzoeker is dat hij vol schulden zit die hij zeker zeer gaarne met uw kapitaaltje zou willen voldoen. Misschien ook had hij dit nog liever mede naar Rome genomen en zijne schuldeischers in zijn vader land achtergelaten. Zet het je uit je hoofd, kind, daar kan niets van komen, en wat de schilderij betreft, waarop, ik moet het bekennen, zeer verdienstelijk in een der personen de gelijkenis met eene ons bekende jonge dame is weergegeven, ik heb hem verboden die hier ten toon te stellen, evenzeer als ik hem verboden heb, nog eenige poging te doen om u te spreken. »Ik vertrouwdat gij u in deze aan mijn wil zult onderwerpen." De arme Magda w is diep teleurgesteld over dezen afloop van haren droom van gelukdoch zij gaf alle hoop nog niet op Gelooft de vrouw die liefheeft, ooit het kwade van het voorwerp harer genegenheid Toen of administratie. 13. De types met kleederdracht der verschillende streken in Frankrijk. 14. Groote inter nationale schoonheidswedstrijd voor alle vrouwen van 16 tot 35 jaar. Ieder van deze wedstrijden zal door een groot feest worden gevolgd. Wij komen ter gelegener trjd^op ieder daarvan in bijzonderhoden terug. J. M. T. EN«ELAND. Lagerhuis. Den 13 is een voorstel van den mi mister van financiën Harcourt, om eene commissie te be noemen, ton einde een onderzoek in te stellen naar den nood onder de werkloozen aangenomen. Bij de voort gezette beraadslaging over het adres van antwoord drukte de heer Clancy (parnellist) den wensch uit, dat een amen dement werd voorgesteld tot herziening van het rechts geding, waarbij de iorsche staatkundige gevangenen ver oordeeld werden. FRANKRIJK. Te Parijs wordt het serum tegen diphthevitis van het instituut Pasteur bij alle apothekers verkocht in flesschen van 3 en 6 francs. 50.000 fleschjes zijn reeds kosteloos verstrekt. In het geheel is eene som van 600,000 francs bij inschrijving voor de cultuur van dat middel opgebracht en zijn er 100 paarden gekocht wier stalling, voeder en oppassing 100,000 francs per jaar vereischen. De verkoop vau dit geneesmiddel moet '20,000 fres. opbrengen, terwijl de gasthuizen kosteloos zullen worden voorzien. BEEGIE. De minister van buitenl. zaken heeft den 12 bij de Wetgevende Macht het wetsontwerp ingediend, waarbij de op 9 Januari gesloten overdracht van den Oongostaat aan Belgie wordt goedgekeurd. Het wetsont werp is in handen gesteld eener commissie van 21 leden, waarvan 7 tot de linkerzijde behooren. De minister van financiën diende in diezelfde zitting een wetsontwerp in, strekkende om de 31/2 pet. belgische schuldbrieven in 3 pets. te verwisselen. Op voorstel van dien minister werd dit ontwerp spoedeischend verklaard. Aan den heer Joniaux is op zijn verzoek eervol ont slag verleend als hoofdingenieur van den waterstaat, der provincie Antwerpen. GRIEIIEINTjAWD. Het besluit tot ontbinding der Kamer zal in het einde dezer maand verschijnen. De ver kiezingen zullen waarschijnljjk op 26 April worden be paald. OOSTENRIJK HO*GARl JE. In de Kamer was den 12 de begrootiDg van financiën aan de orde. Demi- nister van financiën verklaarde, dat het nieuwe kabinet het financieel program van het vorig ministerie zal uit voeren, aan hetwelk men het evenwicht op de begrooting en het begin van de verwezenlijking der munthervorming te danken heeft. Hongarije bezit reeds meer goud dan het noodig heeft; verder is daaromtrent eene schikking gesloten met Oostenrijk. VERRENIGDE STATE*. Te Nieuw-York ligt de sneeuw even hoog als bij den grooten sneeuwstorm van 1888; op vele plaatsen is het spoorwegverkeer ge heel gestremd. Vooral in het zuiden is groote schade aangericht; in Florida zijn de plant iges van sinaasappelen en citroenen zoo goed als geheel verwoest. In Nebraska moet een geheel gezin dood gevroren zijn. De Gascogne is bij de aankomst te Nieuw-York met de grootste opgewondenheid ontvangen. Het jaarlijksch bal in de sociëteit Harmonie werd zelfs gestaakt om luide toejuichingen te laten hooien. ZUin - AMERIKA. De chileensche regeering heeft het voornemen aangekondigd alle spoorwegen aan te koopen CIIINA. Volgens een te Shangae bekend gemaakt telegram uit Peking heeft het ministerie van buitenl. zaken, na met de buitenlandsche gezanten te hebben ge raadpleegd eeu telegrafisch bevel van terugroeping ge zonden aan de chineescbe gevolmachtigden die op het oogenblik in Japan zijn. zij in de eenzaamheid op haar kamer nadacht over hun droevig lotrezen allerlei plannen in haren geest op plannen waarvan de onuitvoerbaarheid haar gebleken zoude zijn, als zij ze beproefd had. »Ik zal hem trouw blijven en hij zal mij wachten", die gedachte dreef telkens weer bij haar boven totdat de ijskoude werkelijkheid een einde aan dien droom maakte. Op zekeren dagnog slechts eenige weken na hare tehuiskomst, ontving Magda een brief, postmerk Southamp ton, Engeland Zij herkende terstond de hand van Herfried, en snelde met kloppend hart naar haar kamer om die in alle stilte te lezen. Bittere ontgoocheling! De brief bevatte slechts weinige regelen en deze ontnamen haar alle illusie. Herfried berichite haar, dat hij door een samenloop van omstan digheden zich genoodzaakt gezien had naar Engeland te gaan en dat zijne eer hem verplichtte afstand van haar te doen wijl hij haar geene positie harer waardig kon aanbieden. Terwijl de arme Magda, diep getroffen door dit bericht, op die voor haar zoo onbegrijpelijke regelen zat te turen en naar verontschuldiging zocht voor den man die haar bedrogen had, viel haar oog op een klein stukje papier, dat uit den brief gevallen was. Zij raapte het op het was eene advertentie uit een engelsch nieuwsblad geknipt, van den volgenden inhoud Wight, October. Getrouwd Theodoor Herfried, van Heidelberg, met Freule Virginie van Almendaele, van Antwerpen. Hij had haar dus verzaakt voor eene andere waar schijnlijk rijke dame die hij op reis ontmoet had en die geen betrekkingen bezat welke haar verhinderden hare keuze te volgen en zij Magdazij had in hem geloofd en hem trouw gezworen in haar harte. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1895 | | pagina 5