Poolsch Bloed,
No. 56.
Zeven en Negentigste Jaargang,
1895.
YRIJ D A G Telefoonnummer: 3.
10 M EI.
UITliOTIRT Cr.
PARIJSCHE BRIE YEN.
FEUILLETON.
NATALY YON ESCHSTRUTH.
ALkllAAItSCHIÏ
Deze Courant wordt Vlasdag-, Donderdag- en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden voor Alkmaar 0,88; franco door het
geheele rjjk 1,
De 3 nummers f 0,88. Afzonderlijke nummers 3 ets.
COURANT.
Frys der gewone Advertentlën:
Per regel j 8,16. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS-
TER ZOON.
Bedr ij fsbelasting.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR
brengen ter algemeene kennisdat de heer Commissaris
der Koningin in de provincie Noordholland bij besluit
van 29 April 1895 No. 113/3712 en 4647 5e afd. be
paald heeftdat met de uitreiking der beschrijvingsbil
jetten voor de belasting op bedrijfs- en andere
inkomsten over het dienstjaar 1895/6 in al de
gemeenten dezer provincie een aanvang zal worden ge
maakt den 6 Mei a.s. en dat de aanslagregeling op
1 October a.s. moet zijn geëindigd.
Zij vestigen in het bijzonder de aandacht van belang
hebbenden op den inhoud van de artt. 15 2, 16 en 45
met art. 47 5, 6, alsmede van de artt. 34, ie lid en
art. 47 7.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
A. MACLAINE PONT.
AlkmaarDe Secretaris,
4 Mei 1895. NUHOUT VAN DER VEEN.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR
brengen ter kennis van belanghebbenden dat bij de
heden gehouden uitloting van aandeelen uitgeloot
zijn in de geldleeningen ten laste dier gemeente aan
gegaan krachtens raadsbesluit van
1.29 Juli 1888, No. 2, goedgekeurd door Gedeputeerde
Staten van Noordholland bij besluit van 4 Augustus
d. a. v., No. 13, zeventien aandeelen, IVs. IA, 19,37,
63, 73, 189, 134, 137, 139, 145,163,166,
177, 866, 337, 346 en 355
2.29 Juli 1893, No. 1, goedgekeurd door Gedeputeerde
Staten van Noordholland bij besluit van 3 Augustus
d. a. v. No. 14, één aandeel iVr. 86
3.18 Januari 1893, No. 2, goedgekeurd door Gedepu
teerde Staten van Noordholland bij besluit van 25
Januari d. a. v. No. 14, twee aandeelen IV s. 1 en 37,
alle welke aandeelen, ieder groot duizend gulden met
de onverschenen coupons ten kantore van den Gemeente
ontvanger te Alkmaar of de Kasvereeniging te Amsterdam
ter betaling aangeboden kunnen worden op of na
1 October 1895van welken dag zij geene rente meer
afwerpen.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, A. MACLAINE PONT.
7 Mei 1895. De Secretaris
NUHOUT van der VEEN.
VII.
Parijs 3 Mei 1895.
De maand April is reeds voorbijen evenzoo de groote
socialistendag van 1 Mei, die ditmaal bijzonder kalm
waszoo kalm zelfs dat deze in het minst niet afstak
bij de andere weekdagen. Voor memorie zouden wij kun
nen wijzen op enkele vergaderingen gehouden door de
DOOR
29)
NEGENDE HOOFDSTUK.
In de vestibule der villa Floriana kletterden sabel
en sporenvorst Heller-Hüningen was juistmet de
huzarenmuts een weinig in den nek een lichten blos
op het gelaat en een ruiker van meiklokjes in de hand,
binnengetreden en liet zich bij zijn nicht Dynar aan
melden wegens een zaak van veel gewicht".
Ongeduldig liep hij over de marmeren vloertegels heen
en weer onder het neuriën van een bekend deuntje.
Haastig werd er een deur geopend en een allerliefst
aankomend meisje overschreed den drempel terwijl ze
half omgewend iemand in de kamer nog een paar drif
tige woorden toevoegde.
«Flauwe jongenlaat dat maar Ik heb je blikken
soldaatjes met geen vinger aangeroerd en speel volstrekt
niet meer met de pop zooals ik je reeds duizendmaal
gezegd heb 1 Ik ben geen kind meer ik pas niet meer
bij jou En mot die woorden sloeg zij de deur met ge
weld dicht en Beatrice von Drach keerde zich met een
hoogst ontstemd gezicht naar de trap.
«Ei zoo goeden dag mijn kleine driftkop Wees alsje
blieft voorzichtig en trap me niet dood
Als door een donderslag getroffenbleef Beatrice eens
klaps staan een vnurroode kleur schoot haar in de wan
gen verstijfd van schrik vielen de armen haar langs
het lijf.
«Ach neef Douatus ik had u niet eens gezien,"
stamelde zij in de grootste verwarring«ik ik
«Jaje waart heel slecht gemutst," lachte de jonge
officier, die er pret in had »en de deur daar is toe, flink
verschillende groepen van socialistendoch willen slechts
even stilstaan bij het congres der Trois-huit (3X8),
waarin de heer Esparrat de eischen der socialisten uit
eenzette. Die eischen worden vervat in een programma,
en daardoor krijgen wij een duidelijk overzicht van de
voorwaardenwelke men zou willen stellen, om tot eene
betere verdeeling van werk en kapitaal te geraken. De
eenvoudige opsomming van een gedeelte der 19 gestelde
voorwaarden zal echter voldoende zijn om den kalmen
nadenkenden lezer te doen begrijpen dat vooreerst die
gulden dagen nog niet komen
1. Een minimum van salaris. Die eisch is voorzeker
vrij billijk; ieder, die arbeidt, heeft recht op een salaris,
hetwelk hem in staat stelt, in zijn onderhoud te voorzien.
Ongelukkig echter heeft de praktijk ons geleerd dat het
dikwijls juist de werklieden en kleine bedienden zeiven
zijn diewanneer zij het geluk hebben hun eigen baas
te worden zooveel mogelijk trachten overdreven goed
koop werkkrachten te vinden.
2. De werkdag van acht uren. Daarover is reeds
zooveel geschreven dat wij voor ditmaal zoo vrij zullen
zijn dit punt niet verder aan te roeren.
7. Het recht van werkstakingtoegekend aan alle
mogelijke vereenigingen zonder eenig onderscheid. Deze
eisch is zeer bedenkelijk want ze is kennelijk gesteld
met het doel om o.a. ook het recht tot werkstaken te
geven aan hen die in dienst zijn van den staat voor
namelijk de ambtenaren en werklieden der spoorwegen.
Wij haddenhier juist in April de staking der omnibussen,
en er was sprake van, dat de huurkoetsiers ook zouden
gaan wandelendan zou het er in Parijs vreemd hebben
uitgezien doch dit was nog zoo erg niet. Met het
oog echter op de groote belangen in vredes-, maar vooral
in oorlogstijd komt het ons voordat nooit eene re
geering goed zal vindendat hare ambtenaren het werk
staken en dat er nooit in de Kamer van afgevaardigden
eene meerderheid zal worden gevormddie onverstandig
genoeg zal zijn ons bloot te stellen aan het gevaar van
op eenmaal alle locomotieven te zien stilstaan.
11. Volkomen kosteloos onderwijs, zoowel lager als
hooger onderwijs.
12. Volkomen kostelooze rechtspraak. Nuals dat
ooit geschiedtdan komt er hier stellig aan het proce-
deeren nooit een einde. Men moet voor de aardigheid
maar eens een kijkje nemen in de Salles d' audience van
den juge paix den vrederechterzooveel als bij u de
kantonrechter is. Het is ongelooflijk zoovele zaken als
daar in één middag worden afgehandeld. Er is op de
geheele wereld misschien geene stad waar zooveel vrijheid
heerscht als te Parijsde eene mensch let volstrekt niet
op den ander; of gij als hier wandelt met een hoogeu
hoed op of met een pet, met laarzen, pantoffels of klom
pen in een jas of in uw hemdsmouwen geen sterveling
zal op u letten. De fijnste heeren en dames klimmen
boven op omnibus of tramdoen zeiven hunne inkoopen
en boodschappen, en schamen zich volstrekt niet om met
pakkenvaliezen met vleesch groenten of brood over
straat te gaan. Nergens wordt in geschriften en door
allerlei spotprenten heviger de draak gestoken met alle
mogelijke autoriteiten en toch kan er niet het minste
voorvallen hetwelk niet geheel is zooals het behoort
of dadelijk neemt men zijne toevlucht tot diezelfde auto
riteiten welke men zoo pas heeft uitgelachen. Dezelfde
lieden die steeds den mond vol hebben van de brutali
teit der politiezullen bij de kleinste twisten dadelijk
een agent halen of naar den commissaris loopen. Rondom
alle mogelijke rechtbanken hetzij civiele of crimineele
wemelt het van advocaten deurwaarders en zaakwaar
nemers die uitsluitend leven en goed leven ook van
de twistenwelke zij negen van de tien keer zeiven
aanwakkeren. Wat zou dus het gevolg zijn van de kos
telooze rechtspraak Dat al die heeren rechters advo
caten enz. enz., die thans toch al schatten gelds kosten,
dan geheel zouden worden betaald door de belastingen
en dat dus de vredelievende burgers nog meer zonden
meêbetalen voor het genoegen van de twistende bevolking.
Het is waardat de socialisten er in punt 14 een prachtig
middel op hebben gevonden om ons arme stakkerds het
leven te vergemakkelijkenn.l.Afschaffing van alle
indirecte belastingen te vervangen door ééne enkele
belasting op den rijkdom. Dat klinkt bijzonder radicaal,
tegen zulk ééne enkele belasting zouden zelfs de fortuinen
van de geheele familie Rothschild niet bestand zijn. In
punt 13 wordt gevraagd de verkiezing der rechterlijke
macht door het volk. Wij hebben reeds de Kamer van
afgevaardigden die allen door het volk direct worden
gekozenen voorzeker is er geen enkel slag van men-
schen die in de laatste jaren zoo heftig werden uitge
scholden als juist die uitverkorenen van het volk. Men
noemde die heeren dieven verkocht verrot enz. enz.,
en thans wil men ons rechters geven die op dezelfde
wijze op het kussen komen. Het vooruitzicht is weinig
aanlokkelijk.
Reeds hebben wij hier ook de jury, bestaande in straf
zaken uit twaalf burgers dus geen rechters. Deze jury
is ingesteld met een menschlievend doel. Met recht heeft
men bedachtdat de eigenlijke rechter steeds zeer wan
trouwend is en geneigd niet licht aan de onschuld te
gelooven. De rechter ziot gemakkelijk in den beschuldigde
den schuldige. Als evenwicht tegen die strekking neemt
men twaalf burgers van wie men kan denken dat zij
meer menschelijk zullen oordeelen zij moeten uitmaken
of hij die als vervolgde voor hen staatschuldig is al
of niet. Hoe humaan ook en hoe goed in vele gevallen,
soms gebeurt hetdat de jury eene fout begaat. Dit
was onlangs het geval bij de beoordeeling van de mis
daad van het Palais Royal. Daar hadden twee jonge
booswichten ingebroken bij eene handelaarster in juweelen,
in diamanten gouden en zilveren voorwerpen. Verrast
door de komst van de eigenaresse wierpen zij zich op
die oude vrouw, mishandelden haar op barbaarsche wijze,
en het was voorzeker niet hunne schuld dat de oude
vrouw niet op de plaats dood bleef. Toch kregen die
twee schelmen slechts eene betrekkelijk lichte straf,
omdat de jury op de vraag welke haar gesteld werd
of er diefstal gepleegd was het »ja" uitsprakdoch op
de vraag, of er ook poging tot moord was gepleegd
«neen" antwoordde.
gesloten!.... Waar dacht je heen te gaan, naar de leering?"
De bruine oogen begonnen te flikkeren. «Ik heb al een
jaar geleden mijn belijdenis gedaan 't Is hatelijk me zoo
iets te vragen
De jonge dame zag er zoo vertoornd uitdat Hünin-
gen zich hield alsof hij er van ontstelde. «Ach ja, dat is
waar ook ik vergeet 't telkens weer Bicky ik
vraag wel verschooning doch daar men u zoo weinig
te zien krijgt en dan drommels! wat een prachtige
haarvlecht Je speelt zeker heel dikwijls paardje met
broer Constantijn
Donatus woog vol bewondering de zware glanzige
vlecht die van een rooden strik voorzien over den schouder
van het meisje hing op de hand.
Met vlammenden blik rukte Beatrice ze uit zijn vingers
en stampte driftig op don giond. «Ik speel geen paardje
meer... ik ben geen kind meer, als je me nog eens met
mijn afschuwelijk kinderkapsel plaagt, krab ik je de oogen
uit Begrepen
«Wel allemachtig Sauve qui peutik schijn 't al
erg bij je verkorven te hebben klein Kruidje-roer-me-niet!
en ik meen 't toch zoo goed met je Ik behandel je ge
heel en al als een jonge dame."
«Daarvoor ben ik ook zeventien jaar oud !"riep Bicky uit.
»Wel verbazend hoe jong." Donatus sloeg de han
den in elkaar en had een pret voor drie. Dan diende je
eigenlijk nog school te gaan en korte rokjes te dragen...."
Verder bracht de jonge vorst het niet met zijn plagerij
want met een honend gelach wierp Bicky hem haar
mof in 't gezicht.
Wraak! wraak! daarvoor zult gij in een donkere
kamer opgesloten worden!" riep de ulaanschaterlachend
uit; «nu eerst vergiffenis vragen, anders neem ik dit ko
nijnenvel meeen je krijgt 't nooit terug
«Geef op oogenblikkelijk schreeuwde Beatrice hem
toe «anders heb je mijn schaatsen ook nog te wachten
«Poeh dank je wol die zijn niet gewatteerd ant
woordde Donatus met een gebaar van ontzetting, en daar
nu juist de bediende bovenaan do trap verscheen met
de boodschap: «Mevrouw de gravin laat u verzoeken,
binnen te komen reikte Hiiningen met zijn trouwhar-
tigste gezicht de mof aan haar over en stak haar tevens
de hand toe,
«Komaan wapenstilstand Bicky ik zie mijn ongelijk
ten volle in en smeek om vergiffenis
Beatrice klemde de lippen op elkaar. «Neen je bent
afschuwelijk
,,'t Is voor 't laatst geweest
Wat kon hij een oogen opzetten Al het bloed schoot
haar weer in de wangen. Zwijgend nam zij de mof en
om haar lippen vertoonden zich zenuwachtige trekkin
gen als bij een onderdrukt snikken.
«Nog een klaphandje!"
„Kinderen geven klaphandjes
«Nu, dan verzoek ik om de hooge gunst deze zeven
tienjarige jonkvrouwelijke hand aan de lippen te mogen
drukken en ijlings had Donatus de afhangende rechter
hand der jonge dame gegrepen en er galant boven den
handschoen een kus op gedrukt. Hij bespeurde niet, hoe
zij er van beefde.
Een bekoorlijke streelende ontroering blonk op het
rooskleurig gelaatmet oen diepen zucht keek zij naar
dien mooien man op.
Donatus echter liet de sporen tegen elkaar klakken
zette een guitig gezicht en eer zij er op verdacht was,
kreeg hij haar vlecht weer te pakken en deed alsof 't
een schelkoord wasdaarna vloog hij met een paar spron
gen de trap op.
Het lachend gezichtje onder de pelsmuts was weer erg
bleek geworden Beatrice stond als versteend en zweeg.
Toen hij boven aan de trap vordwenen was sloeg zij
den blik op om hem na te staren.
Een onbeschrijflijke mengeling van blijdschap toorn en
spijt lag in dien blik.
Zij wierp de haarvlecht wrevelig weer op den rug en
terwjjl zij toevallig naar het tapijt keek, zag ze een mei
klokje liggen dat uit zijn ruiker gevallen was. Haastig
bukte zij zich om het op te rapen zag 't door haar tranen
heen met teederheid aan en vluchtte met den kostbaren
buit de lange gang door naar haar kamer.