Poolsch Bloed, No. 56. Zeven en Negentigste Jaargang, 1895. YRIJ D A G Telefoonnummer: 3. 10 M EI. UITliOTIRT Cr. PARIJSCHE BRIE YEN. FEUILLETON. NATALY YON ESCHSTRUTH. ALkllAAItSCHIÏ Deze Courant wordt Vlasdag-, Donderdag- en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar 0,88; franco door het geheele rjjk 1, De 3 nummers f 0,88. Afzonderlijke nummers 3 ets. COURANT. Frys der gewone Advertentlën: Per regel j 8,16. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS- TER ZOON. Bedr ij fsbelasting. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR brengen ter algemeene kennisdat de heer Commissaris der Koningin in de provincie Noordholland bij besluit van 29 April 1895 No. 113/3712 en 4647 5e afd. be paald heeftdat met de uitreiking der beschrijvingsbil jetten voor de belasting op bedrijfs- en andere inkomsten over het dienstjaar 1895/6 in al de gemeenten dezer provincie een aanvang zal worden ge maakt den 6 Mei a.s. en dat de aanslagregeling op 1 October a.s. moet zijn geëindigd. Zij vestigen in het bijzonder de aandacht van belang hebbenden op den inhoud van de artt. 15 2, 16 en 45 met art. 47 5, 6, alsmede van de artt. 34, ie lid en art. 47 7. Burgemeester en Wethouders voornoemd, A. MACLAINE PONT. AlkmaarDe Secretaris, 4 Mei 1895. NUHOUT VAN DER VEEN. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR brengen ter kennis van belanghebbenden dat bij de heden gehouden uitloting van aandeelen uitgeloot zijn in de geldleeningen ten laste dier gemeente aan gegaan krachtens raadsbesluit van 1.29 Juli 1888, No. 2, goedgekeurd door Gedeputeerde Staten van Noordholland bij besluit van 4 Augustus d. a. v., No. 13, zeventien aandeelen, IVs. IA, 19,37, 63, 73, 189, 134, 137, 139, 145,163,166, 177, 866, 337, 346 en 355 2.29 Juli 1893, No. 1, goedgekeurd door Gedeputeerde Staten van Noordholland bij besluit van 3 Augustus d. a. v. No. 14, één aandeel iVr. 86 3.18 Januari 1893, No. 2, goedgekeurd door Gedepu teerde Staten van Noordholland bij besluit van 25 Januari d. a. v. No. 14, twee aandeelen IV s. 1 en 37, alle welke aandeelen, ieder groot duizend gulden met de onverschenen coupons ten kantore van den Gemeente ontvanger te Alkmaar of de Kasvereeniging te Amsterdam ter betaling aangeboden kunnen worden op of na 1 October 1895van welken dag zij geene rente meer afwerpen. Burgemeester en Wethouders voornoemd, Alkmaar, A. MACLAINE PONT. 7 Mei 1895. De Secretaris NUHOUT van der VEEN. VII. Parijs 3 Mei 1895. De maand April is reeds voorbijen evenzoo de groote socialistendag van 1 Mei, die ditmaal bijzonder kalm waszoo kalm zelfs dat deze in het minst niet afstak bij de andere weekdagen. Voor memorie zouden wij kun nen wijzen op enkele vergaderingen gehouden door de DOOR 29) NEGENDE HOOFDSTUK. In de vestibule der villa Floriana kletterden sabel en sporenvorst Heller-Hüningen was juistmet de huzarenmuts een weinig in den nek een lichten blos op het gelaat en een ruiker van meiklokjes in de hand, binnengetreden en liet zich bij zijn nicht Dynar aan melden wegens een zaak van veel gewicht". Ongeduldig liep hij over de marmeren vloertegels heen en weer onder het neuriën van een bekend deuntje. Haastig werd er een deur geopend en een allerliefst aankomend meisje overschreed den drempel terwijl ze half omgewend iemand in de kamer nog een paar drif tige woorden toevoegde. «Flauwe jongenlaat dat maar Ik heb je blikken soldaatjes met geen vinger aangeroerd en speel volstrekt niet meer met de pop zooals ik je reeds duizendmaal gezegd heb 1 Ik ben geen kind meer ik pas niet meer bij jou En mot die woorden sloeg zij de deur met ge weld dicht en Beatrice von Drach keerde zich met een hoogst ontstemd gezicht naar de trap. «Ei zoo goeden dag mijn kleine driftkop Wees alsje blieft voorzichtig en trap me niet dood Als door een donderslag getroffenbleef Beatrice eens klaps staan een vnurroode kleur schoot haar in de wan gen verstijfd van schrik vielen de armen haar langs het lijf. «Ach neef Douatus ik had u niet eens gezien," stamelde zij in de grootste verwarring«ik ik «Jaje waart heel slecht gemutst," lachte de jonge officier, die er pret in had »en de deur daar is toe, flink verschillende groepen van socialistendoch willen slechts even stilstaan bij het congres der Trois-huit (3X8), waarin de heer Esparrat de eischen der socialisten uit eenzette. Die eischen worden vervat in een programma, en daardoor krijgen wij een duidelijk overzicht van de voorwaardenwelke men zou willen stellen, om tot eene betere verdeeling van werk en kapitaal te geraken. De eenvoudige opsomming van een gedeelte der 19 gestelde voorwaarden zal echter voldoende zijn om den kalmen nadenkenden lezer te doen begrijpen dat vooreerst die gulden dagen nog niet komen 1. Een minimum van salaris. Die eisch is voorzeker vrij billijk; ieder, die arbeidt, heeft recht op een salaris, hetwelk hem in staat stelt, in zijn onderhoud te voorzien. Ongelukkig echter heeft de praktijk ons geleerd dat het dikwijls juist de werklieden en kleine bedienden zeiven zijn diewanneer zij het geluk hebben hun eigen baas te worden zooveel mogelijk trachten overdreven goed koop werkkrachten te vinden. 2. De werkdag van acht uren. Daarover is reeds zooveel geschreven dat wij voor ditmaal zoo vrij zullen zijn dit punt niet verder aan te roeren. 7. Het recht van werkstakingtoegekend aan alle mogelijke vereenigingen zonder eenig onderscheid. Deze eisch is zeer bedenkelijk want ze is kennelijk gesteld met het doel om o.a. ook het recht tot werkstaken te geven aan hen die in dienst zijn van den staat voor namelijk de ambtenaren en werklieden der spoorwegen. Wij haddenhier juist in April de staking der omnibussen, en er was sprake van, dat de huurkoetsiers ook zouden gaan wandelendan zou het er in Parijs vreemd hebben uitgezien doch dit was nog zoo erg niet. Met het oog echter op de groote belangen in vredes-, maar vooral in oorlogstijd komt het ons voordat nooit eene re geering goed zal vindendat hare ambtenaren het werk staken en dat er nooit in de Kamer van afgevaardigden eene meerderheid zal worden gevormddie onverstandig genoeg zal zijn ons bloot te stellen aan het gevaar van op eenmaal alle locomotieven te zien stilstaan. 11. Volkomen kosteloos onderwijs, zoowel lager als hooger onderwijs. 12. Volkomen kostelooze rechtspraak. Nuals dat ooit geschiedtdan komt er hier stellig aan het proce- deeren nooit een einde. Men moet voor de aardigheid maar eens een kijkje nemen in de Salles d' audience van den juge paix den vrederechterzooveel als bij u de kantonrechter is. Het is ongelooflijk zoovele zaken als daar in één middag worden afgehandeld. Er is op de geheele wereld misschien geene stad waar zooveel vrijheid heerscht als te Parijsde eene mensch let volstrekt niet op den ander; of gij als hier wandelt met een hoogeu hoed op of met een pet, met laarzen, pantoffels of klom pen in een jas of in uw hemdsmouwen geen sterveling zal op u letten. De fijnste heeren en dames klimmen boven op omnibus of tramdoen zeiven hunne inkoopen en boodschappen, en schamen zich volstrekt niet om met pakkenvaliezen met vleesch groenten of brood over straat te gaan. Nergens wordt in geschriften en door allerlei spotprenten heviger de draak gestoken met alle mogelijke autoriteiten en toch kan er niet het minste voorvallen hetwelk niet geheel is zooals het behoort of dadelijk neemt men zijne toevlucht tot diezelfde auto riteiten welke men zoo pas heeft uitgelachen. Dezelfde lieden die steeds den mond vol hebben van de brutali teit der politiezullen bij de kleinste twisten dadelijk een agent halen of naar den commissaris loopen. Rondom alle mogelijke rechtbanken hetzij civiele of crimineele wemelt het van advocaten deurwaarders en zaakwaar nemers die uitsluitend leven en goed leven ook van de twistenwelke zij negen van de tien keer zeiven aanwakkeren. Wat zou dus het gevolg zijn van de kos telooze rechtspraak Dat al die heeren rechters advo caten enz. enz., die thans toch al schatten gelds kosten, dan geheel zouden worden betaald door de belastingen en dat dus de vredelievende burgers nog meer zonden meêbetalen voor het genoegen van de twistende bevolking. Het is waardat de socialisten er in punt 14 een prachtig middel op hebben gevonden om ons arme stakkerds het leven te vergemakkelijkenn.l.Afschaffing van alle indirecte belastingen te vervangen door ééne enkele belasting op den rijkdom. Dat klinkt bijzonder radicaal, tegen zulk ééne enkele belasting zouden zelfs de fortuinen van de geheele familie Rothschild niet bestand zijn. In punt 13 wordt gevraagd de verkiezing der rechterlijke macht door het volk. Wij hebben reeds de Kamer van afgevaardigden die allen door het volk direct worden gekozenen voorzeker is er geen enkel slag van men- schen die in de laatste jaren zoo heftig werden uitge scholden als juist die uitverkorenen van het volk. Men noemde die heeren dieven verkocht verrot enz. enz., en thans wil men ons rechters geven die op dezelfde wijze op het kussen komen. Het vooruitzicht is weinig aanlokkelijk. Reeds hebben wij hier ook de jury, bestaande in straf zaken uit twaalf burgers dus geen rechters. Deze jury is ingesteld met een menschlievend doel. Met recht heeft men bedachtdat de eigenlijke rechter steeds zeer wan trouwend is en geneigd niet licht aan de onschuld te gelooven. De rechter ziot gemakkelijk in den beschuldigde den schuldige. Als evenwicht tegen die strekking neemt men twaalf burgers van wie men kan denken dat zij meer menschelijk zullen oordeelen zij moeten uitmaken of hij die als vervolgde voor hen staatschuldig is al of niet. Hoe humaan ook en hoe goed in vele gevallen, soms gebeurt hetdat de jury eene fout begaat. Dit was onlangs het geval bij de beoordeeling van de mis daad van het Palais Royal. Daar hadden twee jonge booswichten ingebroken bij eene handelaarster in juweelen, in diamanten gouden en zilveren voorwerpen. Verrast door de komst van de eigenaresse wierpen zij zich op die oude vrouw, mishandelden haar op barbaarsche wijze, en het was voorzeker niet hunne schuld dat de oude vrouw niet op de plaats dood bleef. Toch kregen die twee schelmen slechts eene betrekkelijk lichte straf, omdat de jury op de vraag welke haar gesteld werd of er diefstal gepleegd was het »ja" uitsprakdoch op de vraag, of er ook poging tot moord was gepleegd «neen" antwoordde. gesloten!.... Waar dacht je heen te gaan, naar de leering?" De bruine oogen begonnen te flikkeren. «Ik heb al een jaar geleden mijn belijdenis gedaan 't Is hatelijk me zoo iets te vragen De jonge dame zag er zoo vertoornd uitdat Hünin- gen zich hield alsof hij er van ontstelde. «Ach ja, dat is waar ook ik vergeet 't telkens weer Bicky ik vraag wel verschooning doch daar men u zoo weinig te zien krijgt en dan drommels! wat een prachtige haarvlecht Je speelt zeker heel dikwijls paardje met broer Constantijn Donatus woog vol bewondering de zware glanzige vlecht die van een rooden strik voorzien over den schouder van het meisje hing op de hand. Met vlammenden blik rukte Beatrice ze uit zijn vingers en stampte driftig op don giond. «Ik speel geen paardje meer... ik ben geen kind meer, als je me nog eens met mijn afschuwelijk kinderkapsel plaagt, krab ik je de oogen uit Begrepen «Wel allemachtig Sauve qui peutik schijn 't al erg bij je verkorven te hebben klein Kruidje-roer-me-niet! en ik meen 't toch zoo goed met je Ik behandel je ge heel en al als een jonge dame." «Daarvoor ben ik ook zeventien jaar oud !"riep Bicky uit. »Wel verbazend hoe jong." Donatus sloeg de han den in elkaar en had een pret voor drie. Dan diende je eigenlijk nog school te gaan en korte rokjes te dragen...." Verder bracht de jonge vorst het niet met zijn plagerij want met een honend gelach wierp Bicky hem haar mof in 't gezicht. Wraak! wraak! daarvoor zult gij in een donkere kamer opgesloten worden!" riep de ulaanschaterlachend uit; «nu eerst vergiffenis vragen, anders neem ik dit ko nijnenvel meeen je krijgt 't nooit terug «Geef op oogenblikkelijk schreeuwde Beatrice hem toe «anders heb je mijn schaatsen ook nog te wachten «Poeh dank je wol die zijn niet gewatteerd ant woordde Donatus met een gebaar van ontzetting, en daar nu juist de bediende bovenaan do trap verscheen met de boodschap: «Mevrouw de gravin laat u verzoeken, binnen te komen reikte Hiiningen met zijn trouwhar- tigste gezicht de mof aan haar over en stak haar tevens de hand toe, «Komaan wapenstilstand Bicky ik zie mijn ongelijk ten volle in en smeek om vergiffenis Beatrice klemde de lippen op elkaar. «Neen je bent afschuwelijk ,,'t Is voor 't laatst geweest Wat kon hij een oogen opzetten Al het bloed schoot haar weer in de wangen. Zwijgend nam zij de mof en om haar lippen vertoonden zich zenuwachtige trekkin gen als bij een onderdrukt snikken. «Nog een klaphandje!" „Kinderen geven klaphandjes «Nu, dan verzoek ik om de hooge gunst deze zeven tienjarige jonkvrouwelijke hand aan de lippen te mogen drukken en ijlings had Donatus de afhangende rechter hand der jonge dame gegrepen en er galant boven den handschoen een kus op gedrukt. Hij bespeurde niet, hoe zij er van beefde. Een bekoorlijke streelende ontroering blonk op het rooskleurig gelaatmet oen diepen zucht keek zij naar dien mooien man op. Donatus echter liet de sporen tegen elkaar klakken zette een guitig gezicht en eer zij er op verdacht was, kreeg hij haar vlecht weer te pakken en deed alsof 't een schelkoord wasdaarna vloog hij met een paar spron gen de trap op. Het lachend gezichtje onder de pelsmuts was weer erg bleek geworden Beatrice stond als versteend en zweeg. Toen hij boven aan de trap vordwenen was sloeg zij den blik op om hem na te staren. Een onbeschrijflijke mengeling van blijdschap toorn en spijt lag in dien blik. Zij wierp de haarvlecht wrevelig weer op den rug en terwjjl zij toevallig naar het tapijt keek, zag ze een mei klokje liggen dat uit zijn ruiker gevallen was. Haastig bukte zij zich om het op te rapen zag 't door haar tranen heen met teederheid aan en vluchtte met den kostbaren buit de lange gang door naar haar kamer.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1895 | | pagina 1