Poolsch Bloed
No. 88.
lieven en Megentigste Jaargang.
1895.
V R IJ D A Gr
26 J U LI.
Onbestelbare Urieven,
Buitenland.
FEUILLETON.
INRICHTINGEN, welke gevaar, schade of
hinder kunnen veroorzaken.
NATALY YON ESCH8TRUTII.
CHE COURANT.
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en
%aterdagavoad uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden voor Alkmaar 0,80; franco door het
geheeie rjjk 1,
De 8 nummers fO,00. Afzonderlijke nummers 3 ets.
Telefoonnummer3
Prtys der gewone Advertentiën:
Per regel 0,13. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS-
TER ZOON.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR
brengen ter algemeene kennis dat zij in hunne op heden
gehouden vergadering vergunning verleend hebben tot
oprichting van
a. eene smederij in een der localen van de Ambachts
school, gelegen aan de Doelenstraatwijk B no. 20
aan het Bestuur der Vereeniging «de Ambachtsschool
voor Alkmaar en Omstreken" alhier, en
b. eene sigarendrogerij in het te bouwen perceel
boven het kantoor en pakhuis aan het Luttik-Oudorp,
wijk C, no. 75, aan P. J. Boom, fabrikant alhier.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
A. MAOLAINE PONT.
AlkmaarDe Secretaris,
23 Juli 1895. NUHOUT VAN DER VEEN.
verzonden gedurende de le helft van Juli 1895
J. B. v. d. Waal, Woubrugge J. Admiraal?.
Briefkaar t:
J. Schaaps, Amsterdam.
BEIiGIE. Den 23 had de plechtige uitreiking plaats
door den koning van het nieuwe vaandeldoor de stad
Brussel aangeboden aan het bataljon jagers en éclairenrs
van de burgerwacht. Na de eedsaflegging hield de majoor,
commandant van het bataljon, eene toespraak. De Koning
antwoordde met eene vaderlandslievende redevoering
waarin hij herinnerde aan de herleving aan den nationa-
len geest in Belgiëna lange eeuwen van vreemde
overheersehing. Het oude vaandel herinnerde aan een
gedenkwaardig tijdperk na die onafhankelijkheid; moch
ten de machtige gevoeleus van dat groote tijdperk steeds
die van allon zijn. Door de liefde voor het land door
aanhankelijkheid en gehechtheid moest de welvaart van
het vaderland ontwikkeld en de grootheid vermeerderd
worden. Moge de vrijheid, zoo eindigde hij, steeds die
per wortels schieten in den geheiligden grond die bel-
gisch geworden is door de krachtsinspanning der dapperen
van 1830.
Toen de Koning een balspel ging bijwonen, word Z. M.
ontvangen met den ^reet«Weg met de schoolwet!"
waarop anderen riepen «Leve de koning Tien perso
nen werden in hechtenis genomen en toen het volk hen
ontzetten wilde deed de politie een uitval met' de sabel,
waarbij een persoon gekwetst werd. Voorts hebben nieuwe
inhechtenisnemingen plaats gehad.
De Koning heeft den 24 te voot verscheidene straten
van Brussel doorwandeld om de huisgevels te beschouwen,
waarvan de eigenaars aan eenen wedstrijd in kunstrijke
gevels en uithangteekens hadden deelgenomen. Overal
werd hij door eene talrijke menigte opgewonden toe
gejuicht.
DOOR
62)
In onbeschrijfelijke opgewondenheid wrong Xenia de
handen.
Welken broederplicht gij verzuimd hebt Haar adem
joeg snelzij trad eene schrede nader en keek met fon
kelende oogen naar hem op. «Den grootsten en heiligsten,
die u ooit opgelegd werd, do trouw! Gij mocht niet van
mij weggaan en mij verlaten want ik had op de gansche
wereld geen beteren beschermer dan u. Gij mocht niet
in het gericht treden met koppigheid en verblinding,
mocht niet uit wreveligen trots de banden geheel van
eenscheuren die meisjeshanden dwaselijk hadden losge
maakt gij waart de oudste en verstandigste van ons
beiden Janeck. En al heb ik u inderdaad van mij gestoo-
ten een ander had u vol vertrouwen en hoop aan mijne
zijde geplaatsten ter wille van dien andere ter wille
van onzen vader hadt gij trouw moeten blijven, Janeck,
want uwe liefde te mijwaart was de dank, dien hij van
u vorderde. Heeft hij in zijn laatsten brief aan u volstrekt
niets daarover geschreven
De laatste vraag werd fluisterend uitgesprokeneen
warme gloed overdekte het bekoorlijk gelaat angstig
vorschend en toch vol raadselachtige sluwheid rustte haar
blik in de zijne. Een oogenblik heerschte er stilzwijgen,
daarop schudde Janeck ernstig het hoofd «Neen, de brief
behandelde enkel het verleden niet de toekomst. Doch
hoe 't zij ik gevoel het verwijtdat gij mij maakt, en
ben toch op dit oogenblik nog niet in staatu te bewij
zen dat gij mij daarmede onrecht doet." In een opwel
ling van hartelijkheid greep hij hare boido handen en hield
BUITSCHEARfB. Rudolf Gneist de bekende
hoogleeraar, is overleden.
De inzameling voor de nagelaten betrekkingen van hen,
die bij het vergaan der Elbe zijn omgekomen, heeft eene
som van ongeveer f 400,000 opgebracht.
OOSTEiVRIJK-IIOATGARSJE. Te Brüx in Bo-
heme zijn door grondverschuivingen het gevolg van eene
overstrooming van een der naburige mijnschachten met
loopzand o, a. 40 huizen geheel vernield. De schade
wordt op f 2.000.000 geraamd. Meer dan 2400 personen
waren zonder dak daar mee: dan 60 huizen zoo vernield
werdendat zij door de bewoners ontruimd moesten
worden. Daar do hoofdbuize-' der gasfabriek en water
leiding gebroken waren heerschte or gebrek aan licht
en water. Achter het logement van den heer Siegel,
dat geheel in de diepte verdweenontstond een poel
van 2000 vierkante el. De 7ljarige eigenaar, die zijne
brandkast met 50000 aan stukken van waarde verloor,
is van schrik gestorven. Slecots één persoon wordt ver
mist namelijk een smidsleerling. Tot heden hadden die
meermalen voorkomende grondVerschuivingen slechts plaats
gehad op gronden waar geena huizen stonden.
BULGARIJE. De Swoboda, het orgaan der anti-
russische partij kondigt aandat de partij den strijd
tegen den russischen invloed zal voortzetten onder leiding
van Petkofï.
Uit de latere berichten omtrent het voorgevallene bij
de begrafenis van Stamboeloff blijktdat de wanorde
lijkheden veel ernstiger zijn geweest dan aanvankelijk
vermeld werd. Verscheidene vertegenwoordigers der
mogendheden werden ernstig mishandeld. De vice-consuls
van Servië en Rumenië werden op den grond geworpen
en geschopt; de turksche gezant vluchtte, toen de menigte
met steenen naar zijn fez wierpde vice-consul van
Oostenrijk-Hongarije kreeg een stokslag en viel bewus
teloos neder de grieksche consul kreeg mede een slag
op het hoofd en de engelsehe zaakgelastigde werd aan
don voet gewond. Na afh der begrafenis werd door
alle vertegenwoordigers bij den minister-president opge
komen tegen het gebrek aan maatregelen van orde het
antwoord luiddedat er niet veel aan te doen was
want dat het volk verbitterd was door het oordeel der
europeesche pors.
JAPA1. De regeering eischt van China eene nadere
schadeloosstelling van 7l[2 millioen taëls voor de terug
gaaf van Liaotong.
TURKIJE. De Sultan heeft eene buitengewone
zitting van den ministerraad bijeengeroepenom over
de armenische kwestie te beraadslagen.
Uitreiking der Lombokdccoratles
te Batavia.
Den 22 Juni 's morgens om 7 uur had de uitreiking
plaats van de naar aanleiding van de expeditie naar
Lombok verleende onderscheidingen, op het Waterlooplein.
ze vast in de zijne gesloten. «Wat verlangt gij van mij,
Xenia?! Enkel mijn naam, ter vulling van een leeg
wapenschild Daartoe waren niet zooveel woorden noodig
geweestEen verzoening tusschen ons beiden Waar
ziet gij nog een afgrond? Ik sta naast u en reik u niet
de vingertoppon maar met een eerlijk geineenden har-
telijken druk beide handen en ik zie u in de oogen zooals
indertijd mijn lief zusje en vraag Wat hebt ge op het
hartXenia Betoon mij uw vertrouwen als voor lange
jaren toen nog geen donkere nevel zich tusschen onze
gemoedereu indrong zeg mij waarmede ik u mijn trouw
bewijzen moet
Een blijde glimlach verhelderde haar gelaatzij trok
zacht haar hand uit de zijne doopte haastig de pen in
den inkt en zette zich neer om te schrijven. „Dus mag
ik
Hij knikte glimlachend van ja; hare hand beefde, maar
toch schroef zij duidelijk en mét vaste trekken »Janeck
Stefan" in het wapenschild naast het hare.
«Waarom Janeck en niet Hans?!"
«Dat klinkt zoo vreomd en Poolsche namen zijn
immers even mooi als Dnitsche." Zij wierp de pen neêr,
richtte zich hoog op en legde de slanke handen op zijn
schouders.
«Nu zijt ge met lichaam en ziel aan me verknocht
Janeck", schertste zij met een mengeling van blijdschap
en ernst. «Eerst thans, nu ik 't zwart op wit heb gezien,
geloof ik er aan, en nu wil ik openhartig en eerlijk zijn
als tegenover een broeder, en denken dat de lange, bange
tijd der scheiding slechts een droom geweest isWe zijn
weer thuis op Proczna evenals indertijd, toen onze vader
nog ernstig en stil aan zijn schrijftafel zat en wij beiden
vertrouwelijk bij den haard neergehurkt zaten en lievo
kerst verhaaltjes uitdachten hoort gij wel, hoe de wind
langs de ruiten gierthoe het haardvuur knapt en knet
tert en roode vonken doet uitspatten Geheel en al
gelijk vroeger. Ik ben weer een kind geworden en lenn
met het hoofd tegen uw schouder, zooals ik altijd deed,
wanneer ik iets van jo gedaan wilde krijgen, en ik zeg:
«Janeckwil je me een genoegen doen
De Gouverneur-Generaal reed in een a la Daumont be
spannen rijtuig het plein opaan zijne linkerzijde zat de
waarnemende legercommandant. Aan de zuidzijde van
dat plein stonden vooraan de nieuwe ridders, achter dezen
de niet bij de troepen ingedeelde officieren, links daarvan
de gepensioneerde ridders en eenige genoodigde dames en
heeren en rechts de vertegenwoordigers der dagbladpers,
die voor deze gelegenheid waren uitgenoodigd door den.
commandant der le militaire afdeeling. Nadat de Gou
verneur-Generaal met den staf de troepen geïnspecteerd
had, werd de ban geopend en vervolgens het kon. besluit
voorgelezen waarbij de verschillende onderscheidingen
waren toegekend. De landvoogd nam hierop het woord
en herdacht in de eerste plaats do helden van iederen
rang en landaard, die hij zoo gaarne hier het eeremetaal
zou hebben uitgereiktmaar die helaas hun moedhun
beleid en hun trouw met den dood hadden bezegeld.
Eerbiedig ontblootte hij bij het uitspreken dezer woorden
het hoofd welk voorbeeld door alle officieren van den
staf gevolgd werd de troepen salueerden met de wapens,
de vaandels negen.
Na een oogenblik van stilte hernam de landvoogd het
woord en verklaarde hij zich als opperbevelhebber van
land- en zeemacht geroepen, om het commandeurskruis
der Militaiie Willemsorde persoonlijk uit te reiken aan
den geueraal-majoor Segov, in wiens handen op het
oogenblik het bevel over het Ned.-Ind. leger berustte,
zoodat geen hooger autoriteit hem met het kruis kon
sieren.
Daarna werd het woord gevoerd door generaal Segov,
die achtereenvolgens de versierselen der orde 3e klasse
hechtte op de borst van den generaal-majoor Swart en
van kapitein Christandon riddereed afnam aan de nieuw
in de orde opgonomenen om vervolgens ook aan hen
kruis en brevet uit te reiken. Al de nieuwe ridders ont
vingen nu, in een halve cirkel staande, de accolade van
hunne actief dienende en rustende broeders. «Het moet,
(zoo schrijft een blad) voor de eenvoudige inlandsche
militairen een onvorgetelijk oogenblik geweest zijn na
onder den koran beloofd te hebben zich ook verder als
trouwe en wakkere ridders te zullen gedragenhunne
hand geklemd te voelen in die van den vertegenwoor
diger van H. M. do Koningin om vervolgens van den
legercommandant den ridderslag te ontvangen." Generaal
Segov begaf zich voordat de ban weder gesloten werd
naar het midden van het plein om de troepen toe te
spreken waarvan echter, ondanks zijn flink orgaan, door
den grooten afstand niets te verstaan was. Na den Gou
verneur-Generaal bedankt te hebben voor zijne tegen
woordigheid en de verzekering te hebben gegeven van
de onvergankelijke trouw van het indische leger aan
koning en vaderland hief de generaal een hoerah aan,
dat door alle militairen beantwoord werd. Hierop begon
het defileeren voor de riddersdat in de beste orde
afliep zelfs liet rekruten-bataljon: van Meester-Cornelis
voorafgegaan door de leerlingen der militaire school
marcheerde alsof het uit stramme oud-gedienden bestond;
een veldstuk waarvan de vurige paarden door wilden
gaan werd met bewonderenswaardige vaardigheid met
Janeck's hart en verstand streden heimelijk een korten,
zwaren strijd om de betoovering van haar blik te ont
wijken wendde hij langzaam het hoofd af en kuste de
kleine hand die op zijn schouder rustte. «Geheel en al
gelijk vroeger!" zei hij glimlachend. «Spreek slechts,
zusje al wat in mijn vermogen staatdurf en doe ik
voor je
«Janeckmaak je zeiven niet tot werktuig van een
mevrouw Gartnerde plaats aan de voeten van die
vrouw is uwer onwaardigHaar smeekende blik zocht
den zijnener lag angst en smart in de klank harer
stem.
«Mevrouw Giirtner wat ter wereld hebt getogen
mijn goede vriendin?"
Xenia boet zich met de hagelwitte tandjes op de
lippen.
«Ik haat haar ik ken geen schepsel onder Gods
lievo zou, dat me zoo verachtelijk voorkomt als zij!"
Proczna lachte half vergenoegd. „Gij ziet het al te
donker in Xenia of hebt gehoor gegeven aan lasterlijke
inblazingen Gij houdt u in 't oog vallend op een afstand
van de jonge vrouw en hebt dus geen gelegenheid om
te beoordeelen hoe innemend zij is
«En als ik u nu zeg, Janeck, dat het grootste ver
driet in mijn leven mij door Hare Excellentie Gartner
is aangedaan
«Stel eens het gevaldat ik werkelijk vorliefd was op
de schoone vrouw."
Xenia verbleekte en staarde hem met onnatuurlijk
groote oogen aan.
«De president is oen oud en ziekelijk man", vervolgde
Proczna losweg ,,'t. is wel niet precies zooals 't behoort,
naar iemands dood verlangend uit te zien maar de
liefde klemt zich zelfs aan een stroohalm vast
«Slechts dat niet, Janeck, slechts dat niet!" klonk
het als oen jammerkreet.
Hij schudde bijna weemoedig het hoofd. „God schenke
den armen ouden president een lang leven ik ben de
laatstedie zijn dagen zal tellen. Doch beken u zelve
eens eerlijkXeniahoe zou 't u te moede zijn als mij
