Poolsch Bloed, m E 3 1 1 I B. No. 94. SLeven en UTegentigste Jaargang. 1895. V RIJ I) A G 9 AUGUSTUS. PARIJSCHE BRIEVEN. FEUILLETON. Buitenlan d. NATALY VON ESCHSTRUTH. ILKMAARSCHE COURANT Deze Courant wordt fi9ia<só»g-, IRonderAa#» en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar O,®©; franco door het gehee:,e rjjk I, Da 3 nummers 0,06. Afzonderlijke nummers 3 ets. Fr|js der gewone Adverlentlën Per regel ®s15. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS- TER ZOON. Telefoonnummer BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Alkmaar brengen ter algemeene kennis, dat de kermis dit jaar wordt gehouden van Zaterdag 3d Augustus tot en met Zondag 1 September dat do regeling van de staanplaatsen en van hetgeen verder met de kermis in verband staat opgedragen b"jft aan de gemeente-politie dat de loting voor staanplaatsen zal plaats hebben aan het politie-bureau op Woensdag 21 Au gustus 1895 des voormiddags te ÏO nren dat op Maandag 2 September 1895, des morgens, onmiddellijk een aanvang moet worden gemaakt met het afbreken en opruimen der kramen tenten en uitstallingen dat de straatmuziek zooveel mogelijk beperkt zal blijven. Burgemeester en Wethouders voornoemd, A. MACLAINE PONT. Alkmaar De Secretaris 7 Aug. 1895. NUHOUT VAN DER VEEN. XVI. Parijs, 3 Aug. 1895. »L' oeuvre des vieux corsets. Een „oeuvre'' is een werk, is alles wat door eene handeling wordt voortgebrachtmen spreekt van 1' oeuvre de Dien, het heelal door God geschapen; van 1' oeuvre d' nn écrivaiu, d' un musicien, dat is het geheele werk van een schrij ver, van een mnziekus, men spreekt van bonnes oeuvres, van goede werken enz. Tot deze bonnes oenvres be- hooren zekere instellingen van liefdadigheid, o. a. l'oeuvre des vieux corsets. Wie zou gedacht hebben dat een goed werk en een ond corset in een adem konden ge noemd worden? en toch hebben wij hier te doen met eene instellingwelke hoopt nuttig en weldadig te mogen werken. Op het plein des Petits-Pérosvlak bij de kerk van dien naam heeft de vereeniging van hulp door arbeid van het tweede arrondissement te Parijs haar kantoor en op de deur van dat kantoor plakte zij met groote letters een verzoek aan alle corsetdragende vrouwen en riep haar toeWerpt uwe oude corsetten niet wegdoch breng ze onsuit die oude corsetten halen wij de baleinen en de armen die zich tot ons wendenmaken van die baleinen bezemsborstels en schuiers en verdienen daarmede de stuivers en het brood, welke wij hun uitreiken. En op den hoek van plein en passage des Petits-Pêres plaatste de vereeniging bussen, waarin de corsetten konden geworpen worden, de kroniek maakte zich van deze nieuwigheid meester en de geestige schrijver Grosclaude wist ons in zijne »Croniqne fantai- siste" te vertellen dat lieve jonge dames zich op het plein van haar corset ontdedenom dit onontbeerlijke kleedingstuk in de bus. dier vereeniging te werpen. Die kroniek werd in een ander blad gevolgd door eene illustratiewaarin die verbeelding verder werd uitge- teekend en juist die gemakkelijke spot was oorzaak dat #het oeuvre des vieux corsets" meer algemeen bekend werd en dat in minder dan drie weken reads vierhou- derdvijftig corsetten werden ingezameld. De meeste komen van Parijs en in hoofdzaak van de kleine werk sters, waartoe de nabuurschap van de omliggende straten, Aboukir CléryMail enz waar het vol is met werk plaatsen van vronwen niet weinig bijdraagtdoch ook de rijke dames komen bet bureau van de vereeniging voorbijwanneer zij de kerk verlaten en zenden den volgenden dag meid of kamenier met een ond corset naar de place des Petits-Pöres. In de provinciesteden heeft men ook van dit oeuvre hooreu sprokenen de stad Grenoble zond een postpakketje met tien oude corsetten. Moge dit zoo voortgaandan zullen vele armen daardoor werk vinden want waar de grondstof niets kost en het arbeidsloon vanzelf zeer gering is, daar kan het fabrikaat ook goedkoop verkocht worden, zoodat wij alle dames willen verzoeken toch vooral hare oude corsetten naar deze vereeniging op te zenden. Zoo alle jonge meisjes, die zich steeds te zwaar inrijgen, er hare nieuwe corsetten willen bijdoen en dan voorgoed dit harnas uitlatendan zou dit oeuvre des vieux corsets aan het volgende geslacht eon nog grooter dienst bewijzen. Het Conservatoire. Heden3 Augustus is het Conservatoire de musique juist honderd jaar ond en deze centenaire zal hedenmiddag herdacht worden bij de jaarlijksche prijsuitdeeliugha de in de laatste weken gehouden examens. Bjj deze gelegenheid houdt du mi nister van openbaar onderwijs de heer Poincaréeene toespraak daarna wordt de palmarès afgelezen en ver volgens wordt de feestelijkheid besloten door een concert, bestaande uit muziekalevocale en dramatische voor drachten. Gaan wij honderd jaar terug, dan is het wel van belang na te gaan hoo het Conservatoire hier tot, stand kwam. De stichter er van was Bernard Sarette, zoon van een schoenmaker te Bovdeaux. De jonge man kwam naar Parijs om er fortuin te zoeken en bevond zich in de hoofdstad bij hef uitbreken der groote revo lutie. Na de inneming der Bastille werden de soldaten van de fransehe garde ingedeeld bij de parijseho nationale garde, doch toen bleef er een muziekkorps over, en om dit niet uit elkander te doen gaan vatte Sarrette het denkbeeld opdie muziekanten te vereenigen tot een orchest en bood hij aan de stad Parijs de medewerking aan van dit korps bij de viering van nationale feesten. Hij wist te bewerken, dat in Mei van het jaar 1790 het Comité van openbaar onderwijs der Revolutie een vast salaris gaf aan de muziekanten wier getal tot op ze ventig man gebracht werd; doch in Januari 1792 kwam de parijsche gemeente in geldgebrekzoodat het vaste salaris werd opgeheven en in Juni eene school werd gestichtwaar gratis onderricht in de muziek werd ge geven en waaraan ieder der muziekanten eene betrekkiug vond. Van geheel gratis les geven kan men echter niet levendaarom vatte Sarrette de koren en gezangen waarmede de revolutionnaire feesten werden opgeluisterd, DOOR 68) Gower was nogmaals op de jonge cavalerie-officieren toegetreden. «Mag ik u verzoeken mijne heeren u te ontfermen over de balboekjes der jonge dames De beide allerliefste dochters van den regeeringsraad von Bloch- witz dansen heden voor het eerstze zijn zoo weinig bekend Elandern klemde met zijn meest verwaten gezicht zijn monocle in den ooghoek en sloeg het zusterpaar een poos nauwkeurig gadedaarna haalde hij de schouders op. »'t Spijt me, mijn waarde, maar ik heb er geen slag van nieuwelingen op het dansen af te richten Een schaterend gelach was het loon voor die geestigheid «Och, wees zoo goed mij aan de jonge dames voor te stellen 1" verzocht Janeek Proczna met vriendelijke bereid willigheid den arm van Gower nemend, op wiens voor hoofd zich reeds een donkere gloed vertoonde. «Laat me eens doorkinderen ik zal eens een kijkje gaan nemen bij die arme stakkers daar ginds *Mais mon Dieubeste Hofstraten gij ziet toch dat geen enkele van ons allen behalve die excentrieke gravin Dynar, die altijd haar eigen zin verkiest te vol gen zich met dat aanvulsel inlaat «Wat 'n dwaasheid er zijn heel fatsoenlijke lui on der Kijk maar eens naar dien langen slungel met zijn mooien krullebol daar ginds't is er een van de infanterie knappe venthè met hem moet ik ook eens een dansje wagen «Maar allerliefste vriendinje znlt je bespottelijk maken in een bundel te zamen de eerste bundel bestond uit drie liedoren en de Marseillaise en werd getrokken in 2500 exemplarenwelke aan de vereenigde muziekanten de som van 2.189 franken opbrachten. Sarrette kreeg vervolgens verlof om bij zijne school een magazijn te openen van vaderlandslievende muziek; school en magazijn leverden van toen af' muziekanten en muziek aan de legers en openbare instellingen der republiek, en in het jaar 1795 kwam de wet van 16 Thermidor van het Jaar III (3 Augustus 1795) tot stand, luidende: «Het Con servatoire de Mnsiqno wordt gesticht in de gemeente Parijs tot uitvoering en onderricht der muziek." Het Conservatoire was eene school van militaire muziek, eerst later voegde Bonaparte er het onderricht aan de zangers en tooneelspelers van beiderlij sexe aan toe; na Sarrette werd in 1822 Chérnbini directeur van deze nationale muziekschool, na Chérnbini werd dit Anber, en in 1871, na den dood van Anber werd Ambroise Thomas direc teur en deze presideert thans de plechtigheid van het honderdjarig bestaan. J. M. T. «Dat zullen we afwachten!" binnenkort geef ik ook een danspartij en daarop noodig ik alles uitwat maar beenen heeft!" Attentie, dames en heeren, ik vraag het woord!" Hechelberg klapte laid in de handen allen drongen zich om hem heen. «Wat zal hij nu weer voor den dag brengen?" «Kent gij de nieuwste grap aldie mijn geliefde vrien din Hofstraten denkt uit te halen? niet? welnu luister dan Goedhartig en vriendelijk als altijd wil zij een monsterbal op touw zetten «Waarop jij, ouwe zondaar, het eenige monster znlt zijn «Wees gezegend voor dit streelend compliment Hechelberg sloeg de armen kruiselings over de borst on vervolgde op den stormachtigen aandrang«Daarvoor moesten alle menschen uitgenoodigd worden die ooit hnn visitekaartje aan den huize Hofstraten hadden afg geven. Onze waarde mevrouw werpt de reusachtige albasten schaal om en zegt tegen den secretaris «Hier heb je den heelen rommelal die menschen worden uitgenoodigd en dan zet die goede meneer Albert zich neer en schrijft er op los. Raadt nn eens dames en heeren, wie onze kordate Hollandsche al zoo op haar bal genoodigd heeft?" «Wie dan? wie!!" «Levenden en doodenkreupelen en blinden de oude Excellentie Buddenbach die al sinds een half jaar in het graf ligt, den majoor von Kirchbah, die sedert deujare 61 naar Znid-Duitschland is overgeplaatst, en wien na tuurlijk de uitnoodiging nagezonden werd. Verder kwam Hechelberg niet met zijn boosaardig be richt, een oorverdoovend geginnegap overstemde de woor den, doch mevrouw von Hofstraten stak doodbedaard een stukje theebanket in den mond en zei: «Och wat, mal ligheid! kan ik 't helpen, dat die oude Buddenbach zonder mijn permissie den laatsten adem uitgeblazen heeft Wie me een visite gebracht heeft wordt uitge- noodigd, en daarmee uit." Zoo sprak ze en stuurde regelrecht op mevrouw Gower aan, om haar te vragon, wie «die lange met zijn krullebol was?" BEIiCilE. Bij koninklijk besluit is bepaalddat de wet op de invoerrechten op botermargarine room en melk den 20 Augustus in werking zal treden. Verder is een koninklijk besluit genomen waarbij voorloopig de heffing van den accijns op in België vervaardigde margarine en andere kunstboters en het toezicht op de margarinefabr.eken wordt geregeld. DUITSCIEI. AND. De dnitsche gezant, graaf Tat- tenbach, meldt, dat de voornaamste eischen van Duitsch- land door Marokko ingewilligd zijn; hij verwachtte, dat binnen vier dagen alles geregeld zou zijn. De Sultan heeft beloofd de moordenaars van den dnitschen reiziger Rockstroh te straffen indien zij gevonden worden. Tot nog toe zijn evenwel alle pogingen om hen te vmden vergeefs geweest. De Keizer heeft zich den 6 des morgens te 9 nren aan boord van de Worth op de reede van Cowes be geven om naar aanleiding van den gedenkdag van den slag bij Worth in 1870 eene toespraak te honden, waarin hij deed uitkomen, dat reeds toen bij het begin van den veldtocht de eenheid der dnitsche stammen bleek. De broeder des Keizers prins Heinrich bevelhebber van het schip bracht een hoch op den Keizer uitdie te tien uren een zeiltochtje met de Meteor ondernam. EAGELANTI). De britsohe gezant te Peking heeft, op order van de britsche regeeiing aan het ministerie van buitenlandsche zaken dringend verzocht, den britschen consul te Poochow een militair geleide te verleenen, om hem in staat te stellen naar het tooneel van den moord te gaan en een onderzoek in te stellen. Aan de chi- neesohe regeering is tevens dringend verzocht, een besluit nit te vaardigenwaarbij de doodstraf bevolen wordt Excellentie Giirtner had zich afgemat in een stoel laten vallen, en Janeck Proczna aan hare zijde gewenkt. De vervaarlijke sleep van moiré-antique verstrikte als met blikkerenden zilverglans de voeten van den jongen Pool en mevrouw Leonie zelve liet met half geopende lippen het hoofdje achterover zakken, als ware de donkere lokkenpracht een te zware last er voor. «Zijt ge hedenavond geheel alleen hier, Excellentie Haar oog glinsterde wazig tusschen de donkere wimpers door. «Geheel alleen. Mijn man is zieker dan ooit, doch heeft me dat eerst op het laatste oogenblik gezegd, ten einde mij te dwingen, hierheen te rijden hij is zeer attent en houdt er niet van, dat er in plaats van gasten bedank jes komen." «En kwaamt gij gaarne hierheen, Excellentie?" Haar borst zwoegde, zij drukte den ontplooiden waaier hartstochtelijk tegen het kantwerk en de rozoknopjes. «Verwijt me desnoods ondank, genotzucht, lichtzinnigheid Proczna, ja, ik kwam gaarne hierheen; hartebloed zou 't me gekost hebben als ik thuis had moeten blijven, want mijn gansche ziel, geheel mijn wezen ademt hier, als door toovermachten aangelokt en vastgehouden." Hij zag haar strak in het opgewonden gelaat. «Daar aan geloof ik niet, mevrouw Leonie «En wat verlangt gij te uwer overtuiging?" «Het bewijs, dat twee donkere oogen u ten noodlot zijn geworden, dat zij n alles gelden Hare lippen trilden, als roerloos staarde zij hem onaf gewend in het glimlachend gelaat, dat znlk een raadsel achtige betoovering op vrouwenharten uitoefende Daarop flikkerde en glinsterde het eensklaps in haar oog. «Welaan, Proczna, ik zal het n bewijzen Met een enkelen blik gaf zij hem een wenk nog nader te komen. «Ik moet alleen terugrijden fluisterde zij hem met heeten adem toe, geljjktijdig echter klonken de eerste tonen eener «wals door de zaal, en gravin Kany's stem vroeg dichtbij met een schel, hoog geluid naar haar petite mignonne Proczna stond haastig op en viel haar in derede; «Voorzichtig, Excellentie, er zijn hier overal ooren.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1895 | | pagina 1