Ingezonden stukken.
Stadsberichten.
Crevonden IToorwerpens
Beurs- en Marktberichten,
BURGEKLIJKE STAND.
een bedrag van f 346. Nadat nog eenige opmerkingen
omtrent den beschrijvingsbrief waren gemaakt en eenige
vragen waren gedaan en toegelicht, werd ter vervanging
van den heer Van der Wall, die als zoodanig had be
dankt tot bestuurslid en magazijnmeester benoemd de
heer G. Muijs. Niets meer aan de orde zijndewerd
de vergadering gesloten.
Aangenomen het beroep naar de doopsgezinde ge
meente te Warns door den heer H. Bakels te Koog
aan de Zaan, die voor St. Anna Parochie, Tjalleberd
en Kollum heeft bedankt.
Purmerland. De heer ds. S. P. Heringa, pre
dikant bij de ned. herv. gemeente, heeft, wegens ziekte,
tegen 1 April 1896, zijn emeritaat aangevraagd.
Schoorl. Den 26 zal de heer J. Baron (Ericus),
de bekende schrijver over landbouwkundige onderwerpen
in het Nieuws van den Dag, eene lezing houden in het
lokaal van den heer Timmerman alhier. Dergelijke
voordrachten, vooral in deze streken, waar landbouw en
veeteelt hoofdmiddelen van bestaan zijn zijn van onbe
twijfelbaar nut, te meer nog, daar de heer B. zich steeds
bereid verklaart, op verschillende vragen, hem door het
publiek gedaan, de meest uitvoerige inlichtingen te ver
strekken. Het zal dus zeker overbodig zijntot een
bezoek aan den spreker op te wekkenvrij zeker mag
men verwachten, dat men zich den avond, onder zijn
gehoor doorgebracht, niet beklagen zal.
Eene goed geslaagde uitvoering.
Mijnheer de redacteur!
Beleefd verzoeken wij U plaatsing van onderstaand
verslag in Uwe courant.
Woensdag, 6 November, waren wij in de gelegenheid
gesteld de kennismaking te hernieuwen met het histo
risch dramatisch tooneel- en zangspel »de Zoogbroeders
of het Verraad van Castel Eidardo."
Onder het aanwezig publiek merkten wij er onder
scheidenen op die evenals wij dit werk reeds eenmaal
zagen uitvoeren. Zij hebben zich zeker hun gang naar
de Harmonie niet betreurd en naar het applaus te oor-
deelen dat na elk bedrijf den spelers ten deel viel, ge-
looven wij dat alle toeschouwers ten zeerste waren
voldaan.
Het eerste nummer van het programma, »de Bekoring",
mogen wij om zijnen inhoud noemen eene schooneplas
tische voorstelling van den strijd tusscben goed en kwaad,
den lust tot aardsche genietingen en de hoop op de eeu
wige belooniugdoor ons allen geheel ons leven door
gestredenwaarin elk onzer slechts den kinderrol ver
vullen kanons voorgesteld in de partij van den knaap
De schoone gedachten in dit spel neergelegdeischten
voorzeker den vorm van een zangspeldesoio's, durven
wij getuigen, werden heerlijk uitgevoerd, terwijl wij het
toegevoegd kinderkoor eene gelukkige en lieve introductie
mogen heeten.
Het historisch romantisch tooneel- en zangspel »de
Zoogbroeders" werd dien avond ten derden male voor
het voetlicht gebracht en ten derden male met aandach
tige belangstelling gevolgd hetgeen voorzeker pleit voor
de schoonheid van inhoud en vorm van dit werk.
De uitvoering van dit spel stelt wel hooge eischen
aan heeren dilettanten. De vertolking toch van ouder
en kinderliefdeonkreukbare trouwe vriendschap broe
dermin alles opofferende gehechtheid aan paus en kerk,
tegenover vijandschap en haatrechtvaardigheid tegen
onrechtchristelijke krijgsmansgeest tegenoVer laf ver
raad zijn even zoovele factoren tot een ingrijpend en
moeielijk spreivooral in het laatste bedrijf, waar al
deze gevoelsuitingen scherp omlijnd en hol getint, waren
bijeengevoegd in het samenspel dor zoogbroedersnog
verhoogd door pijnlijke onzekerheidgevolgd door de
verschrikkelijke ontknooping vooral in dit bedrijf werd
veel van u gevraagd August en Wouter maar gij hebt
u kranig gehouden.
Het geheele spel noemen wij gaarne een ernstig opge
vat en ernstig uitgevoerd tooneel- en zangwerk.
Voorzeker zonden wij te kort komen, wanneer wij Diet
met lof gewaagden van de schoone grimeering, door den
»Maar, neemt u me niet kwalijk," bracht Berwitz nu
in 't midden. »In dien tijd was n toch reeds verloofd
met den heer Henneru. Dat bericht, dat ik op den dag
na onze laatste ontmoeting ontving, deed mij nwe hou
ding tegenover mij begrijpen."
»U vergist u," hernam Eugenie bedaard. »Ik was toen
nog niet geëngageerd. Ik was zoo vrij, als een meisje
zonder geld, dat de vader gaarne getrouwd wil zien, dat
maar zijn kan."
»Maar dan is de datum uwer verloving toch een
raadsel voor mij. Wij ontmoetten elkander het laatst
bij het huwelijk van Victor en een of twee dagen later
las ik
»Juistviel Eugenie hem in de rede. Dat komt juist
goed uit Maar u schijnt vergeten te hebben, wat u mij
gezegd hebtin de eerste vijf minuten dat wij elkander
bij Donnsdorf weer ontmoetten."
»Dat weet ik inderdaad niet meer."
»Welnu dan zal ik uw geheugen te hulp komen. U
maakte mij eerst weer de gewone complimentjes over
mijn uiterlijk en toen voegde u er in één adem bijdat
het eene onvergelijkelijke dwaasheid wasom te trou
wen Het maakte op mij den indruk en het moest
ook op mij den indruk maken alsof u mij duidelijk
wildet zeggen dat ik mij toch vooral geene verkeerde
voorstelling moest maken omtrent uwe bedoelingen. Zoo
vatte ik het ook op. En nu was weer het oogenblik van
verkoeling gekomen waarover ik zoo straks gesproken
heb. Ik was er geheel door ontdaan."
>Dan hebt u mij toch geheel verkeerd begrepen," her
nam Berwitz, »of beter nog, u hebt aan mijne ondoor
dachte woorden een veel te groote beteekenis gehecht.
Ik herinner mij nog zeer goed, welke denkbeelden ik in
die dagen had. Ik dacht er werkelijk ook niet aan, mij
zoo maar in het huwelijk te begeven. Men trouwt toch
maar niet dadelijk met elk mooi jong meisje dat men
aardig vindt. Dat komt alleen in de comedies voor. Ik
voelde mij ook nog niet rijp voor het huwelijk. Ik dacht
nog te veel aan mijzelf aan mijne carrière, en kon mij
nog niet voldoende wijden aan een anderhoe lief ik
heer Mens bezorgdwelke zeker veel bijdroeg tot het
succes van den avond.
Wij wenschen den heer Nieuwenhuis als regisseur geluk
met zijn succes hij toonde zich dien avond evenals bij
vorige gelegenheden wel de man die iets schoons kan
ten uitvoer brengen. Eéne zaak hadden wij gaarne beter
gezien namelijk dat de groote zaal der Harmonie een
grooter gezelschap» belangstellenden had mogen bevatten.
Tot onze spijt zagen wij meermalen grooter publiek
in een onbeduidend café-chantant dan woensdag in de
Harmonie aanwezig was. Wij mogen hiermede toch geen
oordeel uitspreken over den kunstzin van onze burgerij
Of...? Wij hoorden dezer dagen cok van tegenwerking
spreken. f
Hoogachtend
Een Kunstvriend.
De barometerstand alhier was 's morgens te 8 uur
als volgt: op den 15 767.3; den 16 759.5.
Een gevoelig verlies.
Op donderdagden 14 overleed alhier plotseling
de heer inr. E. F. Marseboom officier van justitie
bij de arrondissements-rechtbank. Zijn drukke werkkring
hield hem niet terugzich te wijden aan de openbare
zaak op eene wijze, die een hoog denkbeeld gaf van zijne
werkkracht. Hetgeen hij deed voor verbetering van het
ambachtsonderwijs te dezer plaatsezal zijn naam bij
eene talrijke klasse van personen in dankbare herinne
ring houden. Met taaie volharding werkte hij meê tot
het overwinnen van de vele bezwaren, bij de oprichting
en uitbreiding der Ambachtsschool zich voordoende. Hij
was verder een der eersten, die den stoot gaven tot de
oprichting van de thans krachtige afdeeling van het
Witte Kruis. Bovendien was hij voorzitter van het
College van regenten over de gevangenissen secretaris
van het Hoogheemraadschap van de Uitwaterende Sluizen
in Kennemerland en Westfriesland en sinds korten tijd
lid van den gemeenteraad. De begrafenis heeft plaats
op maandag, den 18, des namiddags te 121/2 uur.
Een 12jarig jubileum.
Woensdag, den 13, des namiddags te half drie,
meldde zich ten huize van den heer J. IVuhoul van
der Veen alhieraan eene commissiebestaande uit
de heeren H. van den Berg, F. J. AukesJ. Eits P.
H. KrekelbergT. Papeveld, mej. J. H. Pruim en mej.
G. H. Pronk, vertegenwoordigende cie gezamenlijke on
derwijzers en onderwijzeressen in het arrondissement Alk
maar. Zij kwamen den schoolopziener ter gelegenheid
zijner 12'/2 jarige ambtsvervulling een blijk hunner waar
deering aanbieden. Met eene hartelijke toespraak, ge
tuigende van den goeden geest, tnsschen den jubilaris
en de onderwijzers heerschendedeed de heer H. van
den Berg mededeeling van het kostbare geschenk, het
geen de gezamenlijke onderwijzers en onderwijzeressen
in het arrondissement hem wenschteu aantebieden. Het
bestaat in eene fraaie boekenkastvervaardigd in de
werkplaatsen van den heer P. W. Leonard, alhier, waar
mede deze meubelfabrikant zich van gunstige zijde doet
kennen. De jubilaris aanvaardde dit vleiend bewijs van
waardeering van openbare en bijzondere onderwijzers met
groote ingenomenheid en betuigde daarvoor zijn welge-
ineenden dank in eenige goedgekozen woorden.
De aandacht van belangstellenden zij gevestigd op
het eerste concert door de afdeeling Alkmaar en om
streken van „Toonkunst" te geven op 20 November
a. s., en waarvan het programma in dit nummer voor
komt. De afdeeling heeft zich voor dit concert de mede
werking verzekerd van mej. Seijn te 's-Gravenhage een
bekende sopraanzangeres die reeds vele malen met suc
ces in andere steden optrad mevr. v. d. B., eene bekende
stadgenooteden heer Dijker te Amsterdamdie het
vorige jaar bij de uitvoering van »Paulus" de aandacht
trok door zijn fraaie tenorstem en zijne beschaafde voor
dracht en den heer van Duinen den bekenden bas
zanger te Amsterdam die eerlang in de Nederlandsehe
Opera de partij van den Landgraf in Tannhaüser zal ver
vullen. Behalve de liederen door mej. Seijn en den
heer van Duinen te zingen doen ook de koornummers
die ook had. Ik was nog een te groot egoïst en boven
dien ook nog epicurist. Maar ik geloof toch zeker, dat
daarin wel verandering zou gekomen zijn- Er bestaat
werkelijk geene reden dat n zoo ontdaan behoefdet te
zijn."
Berwitz zweeg. Het gelaat van Eugenie had zulk een
bijzonder ernstige uitdrukking aangenomen dat hij er
door getroffen werd. Eugenie zeide geen enkel woord.
Zij stond langzaam op en ging naar de smalle zijde van
den schoorsteenmantel toe zij leunde met haar linker
arm op den rand met het hoofd in de hand en keek
onafgewend naar de open deur, die door eene portière
was verborgen en naar het boudoir leidde.
Berwitz was ook opgestaan en kwam dicht bij haar.
Het gloeiend rood van den zonsondergang was langza
merhand in een vaal violet overgegaan. Het begon zeer
donker te worden.
»En was er eenig verband tnsschen uwe plotselinge
verloving," vroeg Berwitz langzaam en zacht, »en uwe
verontwaardiging over mijne wijze van spreken?"
Jaantwoordde Eugenie nauwelijks verstaanbaar,
zonder dat haar gelaat de minste verandering onderging.
»Maar dat is toch vreeselijk hernam Berwitz even
zacht. »Als men bedenkt, dat door een ongelukkig mis
verstand, door een kinderachtig toeval het levensgeluk
van twee menschen kan worden verwoestIs het
niet vreeselijk
Als het ware door eene onweerstaanbare macht gedre
ven was Berwitz zoo dicht bij haar gekomen, dat hij
haar warmen adem op zijne wangen voelde. Zijne han
den bewogen zich onwillekeurig en trachtten in aanraking
te komen met de hare. Maar zij stond daar beweging
loos met haar blik over Berwitz' schouder heen onaf
gewend gericht op de geopende deur tegenover haar, die
door de gordijnen bijna geheel verborgen was.
»Ja, het levensgeluk fluisterde Berwitz nauwelijks
hoorbaar, alleen maar verstaanbaar voor haar. »Want
ik heb u altijd lief gehad ik heb u nog boven
alles lief!"
Eugenie antwoordde niets. Half levenloos bleef zij ge-
veel verwachten. In het bijzonder noemen wij de fraai
bewerkte Choralmotetten van Albert Beckerden
bekenden componist van gewijde muziek waarvan de
Alkmaarsche afdeeling de primeur heeften de lyrische
cantate der Wasserneck, welke het gedeelte na de
pauze in beslag neemten ongetwijfeld met hare dank
bare solo's en duetten en haar romantisch opgewekt ka
rakter een uiterst gunstig onthaal zal vinden.
t> De Tweede Mevrouw Tanqneray", in de tweede
abonnements-voorstelling in dit saizoen door „Het
fVederlandsch Tooneel" alhier gegeven heeft als stuk
zeker minder voldaan dan het vorige: »De kleine Lord."
Het geeft ons een aanschouwelijk beeld te zien, hoe de wereld
over het geheel hard en wreed kan zijnen daardoor
veel goeds te niet doet. Paulauit een leven van zede
loosheid als de vrouw van den heer Tanqneray opgetreden,
geeft het doorslaand bewijs haar vorig leven geheel te
hebben vaarwel, gezegd. In haar nieuwen kring wordt zij
echter door ieder miskend ook door hare stiefdochter
Ellean om wier liefde zij zelfs smeektmaar die haar
steeds blijft verstooten. Een dergelijke rol vol treffende
gemoedsbewegingen zou in handen van eene minder
bekwame actriee dan mevrouw Brondgeest-Bonwmeester
zeker niet die sympathie hebben gewektdie daaraan
thans ten deel viel. Op aangrijpende wijze gaf zij weêr,
hoe ongelukkig mevrouw Tanqneray zich daardoor ge
voelde waardoor bij haar het besluit rijptezich van
het leven te ontdoen.
Deze gansché lijdens-periode werd door haar meester
lijk weêrgegeven daarin uitmuntend terzijde gestaan door
den heer Clous als Aubrey Tanqueray mevrouw Hol-
tropvan Gelder als Ellean Aubrey's dochter en den
heer Roijaards als Cayley Drnmmlehun huisvriend
hoewel de laatste in het eerste bedrijf nog al eens on
verstaanbaar was. Ook de overige medespelenden hebben
allen medegewerkt om ons een avond te verschaffen van
waar kunstgenot. Het samenspel was ook nu weer voor
treffelijk.
GEBOREN
14 Nov. Willem Frederik, z. van Rudolf Langenberg en
Adriana Hendrica Hoekmeijer.
16 Jacob, z. van Jacob Lingeman, en Agatha Maria
Smet.
OVERLEDEN
14 Nov. Mr. Frans Fredrik Karseboom, 45 j. Simon,
z. v. Cornelis Zwart en Geertje Exalto, ruim 16 m.
Een nickel honden-halsband; een stuk kinderspeelgoed;
een paar zwarte kinderwantjeseen zweepeen r. k.
kerkboekje; een zak aardappelen; een zilveren remontoir
horloge een lam met rood merk op den rug een slang
van een zuigflesch.
Alkmaar, De Commissaris van politie,
16 Nov. 1895. S. M. S. MODDERMAN Jr.
ALKMAAR 15 Nov. Kleine kaas f 30,50, commissie
f 31,50, Middelbare f 31,50. Aangevoerd 346 stapels,
wegende 108697 K.G.
16 Nov. Op de Graanmarkt alhier werden aange
voerd 3113 mudden. Tarwe f 5,75 af 6 90, rogge f 4,50
a 5,125, gerst f a id. chev. f' 4,a 4,75, haver
f 2,60 a 3,— paatdenboonen f 4,90 a f 5,10, bruine
boonen f 10 a 11,50, citroen id. f 11,a 12,dui
ven id., f 5,50 a 6,kanariezaad f 7,50, rood mosterd
zaad f 7,50 a 10,50, karwijzaad f 14,25, erwten groene
f 8,50 a 15,50 grauwe 12,a f 18,vale f 9,a
12,witte f 9.
ALKMAAR 16 Nov. Aangevoerd 14 paarden f 60 a 100,
6 koeien en ossen f 140 a 190, 17 nucht. kalv. f 10 a 22,
43 mag. schapen f 10 a 22,lammeren f 0 a
73 magere varkens f 10,a 14,398 biggen f 3,50
a f 6,11 bokken en geiten f 2,a 9,0 kleine bokjes
f 0, a 0,Boter per P. ('s middags 12 uur) f 0,60
a 0,67s, kippeneieren f 5,50 a 6,eenden dito f 0,
leund op den rand van den schoorsteenmantel. Zij haalde
bijna geen adem. Maar zij voelde wel het hevige klop
pen van haar hart. Hare oogen violen dicht. Zij wist
eigenlijk niet, wat zij deed. Zjj voelde ternauwernood,
dat Berwitz zacht zijn arm om haar heen sloeg. Voor
eeD oogenblik was zij alles vergeten. Een onbekend en
overheerlijk gevoel doortintelde haar, maar zij voelde
ook eene snijdende pijn.
Met een lichten, nauwelijks hoorbaren zucht sloeg zij
hare oogen op> en keek onwillekeurig naar dezelfde rich
ting als te voren.
Daar zag zij iets onheilspellends, dat haar dwong, hare
oogen goed open te doen. En door eene plotselinge
beweging stiet zij Berwitz van zich af en ging een
schrede achteruit. Berwitz zag haar verwonderd aan.
In de donkore opening had zij zeer duidelijk het bleeke
gezicht van Hennern gezien. Nu was die verschijning,
waarvan zij eerst niet wist, of het verbeelding of wer
kelijkheid was, verdwenen.
Vastberaden liep zij vlug voorbij Berwitz, op wiens
gelaat de grootste verbazing te lezen stond, en ging
naar de aangrenzende kamer. Zij was ledig. Maar zij
zag, hoe daar achter de deur, aie naar Henuern's stu
deerkamer leidde, langzaam en voorzichtig gesloten werd.
Nu was zij zeker van hare zaak.
«Vergun mij een oogenblik," zeide Eugenie op den
drempel van het salon, waar Berwitz was achtergeble
ven. »Ik zal de lampen laten brengen en ik moet even
iets zeggen. Binnen twee minuten ben ik terug. Neem
mij niet kwalijk
Bedaard, maar gedecideerd, deed Eugenie de deur
open, die even te voren gesloten was. Zij stond tegen
over Hennern, die juist zijn hoed op de tafel legde en
op vriendelijken toon zeide
»Nu, is de heer von Berwitz reeds gekomen Ik heb
mijne Nieuwjaarsvisites vlugger afgedaan dan ik durfde
verwachten."
Eugenie luisterde niet eens naar hetgeen Hennern tot
haar zeide.
»Ik dank u," zeide zij op kalmen, energieken toon.
