No. 138.
Zeven en UTegentigste Jaargang.
1895.
WOENSDAG
PARIJSCHÏ BRIEAEN.
Feuilleton.
20 NOVEMBER.
Buitenland.
Oü VROUW.
Berlijnsche Roman,
ALKMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonn->uentsprij3 per
maanden voor Alkmaar f 0,80auco door net
gebeele rijk 1,
De 3 nummers/O,©6. Afzonderlijke nummer 3 etc.
XXIII.
Parijs12 Nov. 1895.
Wij zouden een oogenblik stilstaan bij het proces van
den markies de Nayve, hoewel deze cause célèbre," zoo
als men dit hier noemt niet bepaald in eene parijsche
kroniek tehuis behoort. Doch alle bladen, zoowel dag- als
geïllustreerde weekbladen, hadden zoo den mond vol van
»l'affaire de Nayve", dat wij niet kunnen nalaten met
een enkel woord dit proces te bespreken. De kleine cou
rant, le Petit Journal, welke echter slechts klein is van
naam, doch overigens even groot als de andere couranten,
looft groote prijzen uit voor de schrijvers der mooiste
romans-feuilletons en belooft ons dit een wedstrijd tus-
schen alle mogelijke uitvinders van de afgrijselijkste ver
halen, en meest bloederige misdaden, met menschen zóó
braafen mannen zóó sterken jonge meisjes zóó on
schuldig naast wreedaardige stiefmoeders, vader- en broe-
dermoordersverradersgiftmengers en de onmisbare
onschuldig veroordeelden welke laatste hoedanigheid
zoo dikwijls iu de feuilletons voorkomende, eigenlijk een
zeer negatief compliment is voor de heereu rechters en
juryleden. Doch wat die schrijvers van vroeger, heden of
der toekomst ook mochten bedenken niet een hunner
die op de gedachte zou "zijn gekomen van zulk een vreemd
mengelmoes als die geheele familie de Nayve is. De mar
kies zelf een man met een mooien titel, doch zonder
geld huwt door middel van een bureau van huwelijks-
aanvragen met zijne tegenwoordige vrouw een
meisje met veel geld doch met eene .tache een vlek
zooals men dat hier noemtwanneer een meisje reeds
een kind heeft, en nog wel van den tuinmansjongen. De
wettige kinderen van den markies afgeranseld door
hun eigen vader maar meer nog door hun leermeester,
nog wel een geestelijke, den abt Rosselot, een man, die
overal is weggejaagd, en die zelf verklaart, dat hij zijne
leerlingen de keus liet tusschen strafwerk of stokslagen
om de kuiten welke laatste straf door een der jonge-
heeren de Nayve verkoren werd, omdat hij zijne kousen
volstopte met watten. De ongelukkige zoou van de mar
kiezin de Nayve, de jonge Menaldo die opgevoed en
teeder geliefd wordt door eene brave vrouw, Maria Obaix,
Menaldo die zijne moeder niet kent, en toch zoo dol-
gaarne die moeder zon willen omhelzen. Die arme jongen
maakte met deu markies eene reis naar. Italië, hij komt
te Castellamare in eene prachtige natuur, met rechts de
golf van Napels en links prachtige valleien met oranje-
en citroenboomen de markies echter komt alleen terug,
en men vindt later den jongen Menaldo dood aan den
voet der rotsen. Heeft de knaap zich zelf van het leven
beroofd of heeft de markies hem naar beneden geworpen
dit is het groote geheim. De markiezin eene zwakke
vrouw, ten minste zwak van geestvermogens, koud van
hart en hoofd, die nooit de behoefte scheen te gevoelen,
den zoon van vóór haar huwelijk toe te roepen »ik ben
uwe moeder", zoodat de jonge Menaldo die steeds om
zijne moeder riepniet eens uit hare liefkozingen kon
Prijs der gewone Advertentlën
Per regel ©,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgsvers HEKMs. COS-
TER ZOON.
Telefoonnummer
gewaar worden dat hij zoo dicht bij het in stilte aan
gebeden voorwerp zijner kinderlijke liefde stond. De
markiezin die alles doet om haren man op het,^ schavot
te brengendie eene aanklacht tegen hem indienten
veertien dagen later hem lieve brieven schrijft, die steeds
liegten door hare houding en leugens gedurende de
rechtszitting twijfel doet ontstaan bij de leden der jury,
of da markies schuldig is aan den dood van Menaldo of
niet. Die twijfel komt deu beschuldigde ten goede, want
een der juryleden moet later zelf verklaard hebben, dat
hij voor 99 deelon zeker was vau de schuld van den
markies doch dat er één deel twijfel bij hem overbleef.
Na het prachtige pleidooi van advocaat Danet werd de
markies vrijgesproken. Thans echter staat hij terecht voor
de correctioneele rechtbank, beschuldigd van ruw geweld
tegen zijne vrouw en kinderen de zoons doen al hun
best ook ditmaal hunnen vader vau alle schuld vrij te
sprekenen werpen ook nu weder alles op den abt
Rosselot. Toch blijkt uit het getuigenverhoor van leer
meesters en vooral van alle dienstboden, dat de markies
doldriftig was, dat hij ziju schoonmoeder van de trappen
wierp, zijne vrouw bijna worgde, zijn kinderen sloeg en
beet enz. enz. De beschuldigde is zeer gerust en zelfs
vroolijk, en hij heeft daartoe wel reden, want dit tweede
proces is slechts kinderspel bij het voorgaande vergeleken,
toen stond het hoofd van den markies op zijne schouders
te wiggelen.
Keereu wij tot Parijs terug dan zien wij dat Louise
Michel uit Londen is overgekomen. Wij veronderstellen
dat de lezers wel weten zullen dat deze vrouw eene
groote .revolutionaire" isschrijverredenaar en onder
de vrouwen de heldin der revolutie en der anarchie. Zij
komt naar Parijs om met deu bekenden anarchist Sebastien
Panre eene courant op te richten, welk blad den titel
draagt van »Le libertaire ce que nous voulons en
waarin Sebastien Faure en andere redacteurs ons zullen
vertellen wat de anarchisten willen. Het eerste nummer
zal zaterdag a.s. het licht zien en wij verwachten deze
uitgave met eene zekere ongeduldige nieuwsgierigheid
waut het zou ons werkelijk genoegen doen eindelijk met
juistheid te weten wat het doel is, wat het ideaaL der
anarchie. Tevens zal eveneens a.s. zaterdag in de zaal
van Tivoli-Vauxhall eene conferentie gehouden worden
door Sebastien Panre en Louise Michel, en deze laatste
zal in het eerste nummer van Le Libertaire een artikel
schrijven, getiteld »de vagebonden."
Heden moet in de Tweede Kamer eene interpellatie
worden gehouden over de anarebistenwet, Dit is voor
het nieuwe radicale ministerie eene gevaarlijke klip De
heer Bourgeois staat tnsschen zijne vrienden, dt) radicalen
en socialistendie willen dat de uitzonderingswetten
worden ingetrokken of ten minste gewijzigd en de ge
matigden, de leden van het centrum en de geheele rechter
zijde. Het ministerie heeft niet de meerderheid in de
Kamer en zal daarom trachten dit debat tot later uit
te stellen zoo dit echter niet geluktdan is er kans
dat wij hedenavond of morgen eene nieuwe ministeriëele
crisis krijgen.
Een vreemd geval is dat van die 150 duizend franken,
gevonden in eenige afleveringen van een geïllustreerd blad,
»Le Voleur" getiteld. Een jongeheer van dertien jaar
kocht deze afleveringen aan een boekenstalletje op de
marehé aux pnees (vlooienmarkt) voor de nietige som
van acht sous. Tehuis gekomen, vond hij op de bladzijden
allerlei gekleurde papieren vastgespeld, welke bij nader
onderzoek spoor wegaandeelen, en rentepapieren bleken te
zijn, alle op naam van een zekeren heer Haas. In plaats
van die papieren bij den commissaris van politie te
brengen, trachtte de vader van den jongen man, in ge
zelschap van een vriend, die aandeoleu to vei'koopen, en
beide mannen vertrokken naar Brussel. Doch in Belgie
vond men de zaak niet helder en werden beide mannen
aangehouden, waarop de viouw van eerstgenoemde bang
werd en uit eigen beweging al die papieren aan den
commissaris van politie gaf. Thans blijkt dat de erfge
namen volstrekt niet wisten, dat de overleden heer Haas
zoo rijk waszij hadden niets gevonden en daarom de
meubelen en boeken verkocht om de begrafeniskosten te
dekken. Het is voor de neefjes een waar meêvallertje.
J. M. T.
SHËliWIE. In de kas van de Algemeene Maatschappij
ter bevordering van de nationale nijverheid is een tekort
ontdekt van 2.616.900 francs, De kassier, Hennin
genaamd, is in een hotel te Parys door agenten der ge
heime politie aangehoudenbij zijn verhoor heeft hij
bekendde verduisterde gelden te hebben verloren in
speculatiën aan de beurs te Parijs en Brussel sedert een
tiental jaren. Voor eenigen tijd was de aandacht van
den raad van beheer gevestigd op de speculaties van den
kassier, waarop de bepaling uitgevaardigd was dat er
niet meer dan 2I/2 millioen francs in Kas mocht zijn.
Den 16 was het geklommen tot 4 millioen francs en de
heer Hennin uitgenoodigd het te veel te storten aan de
Nationale Bank. Dit geschiedde doch toen was de kas
ledig. Hij behoorde tot een zeer goede familie en stond
bekend als een nauwgezet ambtenaar.
Den 17 hebben voor het eerst onder de nieuwe kies
wet de verkiezingen voor leden van den gemeenteraad
plaats gehad.
Te Brussel, waar de Raad bestond ait 26 liberalen 4
radicalen en 1 socialistzijn thans gekozen 13 liberalen,
10 katholieken en 8 socialisten. Burgemeester Buis werd
herkozen.
In de meeste kleine gemeenten zijn de onde gemeente
raden herkozen.
De minister van handel en nijverheid heeft eene com
missie benoemd om te onderzoeken, of en welke bijzondere
maatregelen noodig zijn op het ankeren van schepen met
dynamiet en het overladen dier stof in zeeschepen in bet
door zeeschepen gebruikte deel der Schelde. Het onder
zoek is noodig geworden door den grooten omvang der
dynamietverzendingen over Antwerpen. In den laatsten
naar het Hoogduitsch
VAN
35) IMI I. LINDAU.
Hennern haalde de schouders op. Engenie ging haastig
terng naar het salon.
Zij was koortsachtig gejaagd, toen zij weer tegenover
Berwitz stond. Zij was als omgekeerd.
Mijnheer von Berwitz," zeide zij halfluid op een
teederen toon, trillend en bevend. »Men gelooft niet licht
aan vriendschap, waar liefde waarschijnlijk is. Ik vraag
n nn iu de uiterste ellende wilt gij een vriend voor
mij zijn?"
Jaantwoordde Berwitz oprecht en hartelijk.
»Welnu, dan spreek ik met n als met een vriend,
zonder iets of iemand te ontzien. U moet mij van dit
oogenblik af eerbiedigen, alsof ik een jong meisje was,
want ik vind geene bescherming bij hem, die mij be
hoorde te beschermen U moet mij eerbiedigen, alsof ik
eene wees was, want mijn vader heeft zijne zorg voor
mij aan een ander overgedragen, en deze andere meent,
dat hij n moet ontzienWanneer gij geen lafhartige
zijt, en ik weet, mijn waarde vriend, dat gij dat niet
zlJti en als gij in werkelijkheid mijn vriend zijt, zult
gij zonder dat ik n verdere bijzonderheden mededeel,
elke ontmoeting met mij zooveel mogelijk vermijden en
elke vertrouwelijke bijeenkomst voorkomen. Wij mogen
nooit weer alleen zijn Belooft gij mij dat V'
Berwitz keek met trenrigen blik naar de mooie, trot-
scbe vrouw, die nn als vernietigd voor hem stond en
hulpeloos als een kind met een uitdrukking van innig
vertrouwen naar hem opzag.
»Ik kom niet, vóórdat u mij laat roepen," zeide hij.
»U kunt op mij vertrouwen, als op een vriend, als op
een onderen broeder."
Eugenie kreeg tranen in de oogeu. Haar kracht was
gebroken. Zij kon haar snikken ternanwornood onder
drukken, toeu zij tot hem zeide: «hartelijk dank!"
Hij bood haar zijne hand. Zij legde er de hare in.
Berwitz wilde die hand naar zijne lippen brengen.
Daar viel zij op eens, overmand door droefheid en
dankbaarheid, half levenloos aan zijne borst. Hare lippen
hadden de zijne aangeraakt. Hij voelde, hoe zij iu zijn
arm beefde
Daarop maakte zij zich los, liet zich op een stoel val
len, bedekte haar gelaat met beide handen en riep hem
toe, zonder op te zien
VaarwelVoor altijd!"
TWINTIGSTE HOOFDSTUK.
De eerste Januari van het jaar 1888 viel op een
Zondag, en de geheimraad Weding was gewoon eiken
Zondag bij zijne dochter en zijn schoonzoon ie gaan
eton. Heden verwachtte Engenie haar vader met het
grootste ongeduld.
Nadat de raad van legatie von Berwitz vertrokken
was, had zij voor het eerst met haar man een onder
hond gehad, waarin zij hem in hevigen toorn alles gezegd
had, wat zij op het hart had maar ook alles, zonder
het minste ie verzwijgen De verachting, die Hennern
haar inboezemde, had zij op den meest kwetsenden toon
geuit. Hennern's voorgewende ontsteltenis had niet den
minsten indruk op haar gemaakt, en zijne beleedigeude
uitvallen deerden haar niet.
De toorn, die zich van haar had meester gemaakt,
verdrong in het eerst zoo geheel en al hare andere
gewaarwordingen, dat zij het bijna niet hoorde, toen
Hennern in groote opgewondenheid de bekentenis aflegde
»Ik beu geruïneerd
Geruïneerd! Zij daoht er niet eens over, wat dat be-
toekende.
De volmaakte onverschilligheid, waarmede Engenie
deze verklaring aanhoorde, Hennern dacht, dat het
haar vreeselijk zon doen ontstellen, deed hem veron
derstellen, dat zij hem niet verstaan had en daar het
ontzettende woord nn toch eens was uitgesproken, her
haalde Hennern in zinnelooze woede met een krijschende
stem
Ja, ik ben geruïneerd En het is uwe schuld
«Wat is mijne schuld?" herhaalde Eugenie, die in
hare verontwaardiging een toon van meerderheid had
aangenomen, die Hennern in hooge mate irriteerde.
»Dat ik geruïneerd ben 1" schreeuwde Hennern. »Uwe
ongenaakbaarheid heeft allen, die mijne bondgenooten
kouden zijn, tot mijne vijanden gemaaktUwe onnoo-
zelheid en uw afschuwelijk vertoon van deugdEene
fatsoenljjke vrouw behoeft niet bij elke kleinigheid alarm
te slaan Ik heb n gezegd, dat Ehrike mij voor mijne
handelszaken de gewichtigste diensten heeft bewezen.
Mijn lot ligt in zijue hand. Met oen vriendelijk lachje
hadt gij dien man om uw vinger kunnen winden. Maar
gij krenkt hem juist, waar hij net gevoeligst is, en wél in
zijne ijdelheid Ik heb verwacht, dat als andere beweegre
denen niet voldoende waren, dat dan toch nwe senrander-
heid en uw tact het u duidelijk zouden maken, dat wij
niet het recht hebben, die menschen in de samenleving
te veronachtzamen, wier goede diensten wij nu eenmaal
noodig hebben. Van een man, dien wij opzettelijk krenken
en vernederen, kan ik geene vriendelijkheid verwachten.
Ik zeg u daarom bij dezen, dat wij bij de Ehrike's
eene visite zullen maken, dat wij hunne nitnoodiging
znllen aannemen, of dat wij hen zelf znllen inviteeren
Ik wil het, en het zal gebeuren
Hennern zweeg een oogenblik. Hij verwachtte, dat
Engenie er tegen op zon komen. Maar alles scheen haar
nu zoo nietig, zoo onbeduidend toe in vergelijking met
hetgeen zij een half uur geleden had ondervonden, dat
zij het niet der moeite waard achtte, daarover te spreken.
»En zooals gij met de Ehrike's handelt," vervolgde
Hennern na eene poos, terwijl hij heftig gesticnleerende
voortdurend in zijne studeerkamer op en neer liep, »zoo
