BURGERLIJKE STAND.
eerst te 's Gravenhagevan 10 Februari 1846. Ter
herinnering aan dien gedenk waardigen dag zal de Apos
tolische Nuntius op 10 Februari de mis opdragen in de
H. Jacobuskerk aan de Parkstraat te 's Gravenhage.
Met ingang van 1 Febr. 1896 zijn benoemd tot
adsplrant-landmeter van het kadaster de heeren R.
A. de Wal te Deventer, J. H. J. Houten te Haer, G. S.
Neuteboom te Veendam J. H. Smeets te Schiedam O.
A. Struyck te Zutfen J. Z. Kerkhoff te Amersfoort, J.
D. Krijgsman te Oud-Beijerland, J. A. Soor te 's Gra
venhage J. H. Raeven te HomF. A. L. Kater te
Roermond B. G. Deddes te Rotterdam A. Buning te
Assen C. H. B. Dor ver te Vlaardingen en A. Kriebel
te Hoorn.
Hondenkleermakers. Een nieuw beroep
te Parijs en Londen is dat van »bondenkleörmaker." Het
centrum van deze industrie is te Parijs in den omtrek
van het Palais Royal gevestigd men maakt er de hon
denmode en deze wisselt even gauw als de menschenmode.
De klassieke paletot van het hazewindje is verouderd
het blauwe of bruine jasje met het wapenschild der eige
nares is geheel veroordeeld. Voor de koude wordt nu
en in alle grootten is dat voorhanden een regen- of
sneeuwmantel, een cache poussière voor buitenwandelin
gen, een schotsch rnitje voor op reis, een grijs linnen
jasje voor aan het strand, een caoutchouc, enz. gemaakt.
In zoo n jasje zijn een paar kleine zakjes, een voor het
spoorkaartje, een voo(, Azors zakdoekje.
Dit jaar heeft men voor 't eerst linnengoed voor hon
den bedacht. Een hondja ontvangt nu zijn dozijn bas-
tisten hemdjes, of ook wel zijde of surah, als hij zich niet
prettig voeltmen merkt ze met zijn letter, maar met
het kroontje van den eigenaar er boven. De zakdoek
wordt met zijn naam voluit geborduurd.
Schoenen voor honden waren vroeger wel bedacht, om
'ze het beest bij het binnentreden van de kamer te laten
uittrekken, maar men had het niet verder gebracht dan
tot kleine leeren zakjes, leelijk en ongemakkelijk. De
schoenen worden nu van caoutchouc gemaakt, dat naai
den poot vau het dier gemodelleerd en op maat gekuipt
wordt.
Het spreekt vanzelf, dat de afzet van al die dingen
niet groot is daartegenover staat, dat de inkoopprijs
heel klein is en de verkoopprijs bovenmatig duur. Toen
onlangs de dochter van een gezant trouwde, wachtten
haar voor den lunch al haar honden in wit moiré bruids-
costuum met bonquetten van oranjebloesem en wit sa
tijnen schoentjes boven de trap van de ambassade.
In Londen gaat die soort van hondsdolheid nog ver
der. Daar maken sommige dame3 hare bezoeken verge
zeld van de lieve diertjes en geven dan twee kaartjes
af, een voor zich en een met den naam van leeuwtje of
mopsje.
In de Engelscho Globus deelt de engelsche anthro-
poloog Port eene Indische huwelijksgewoonte
mede van symbolieken aard. In zekere hindoesche stre
ken kan een jong meisje eerst na haar oudste zuster
huwen. Maar om deze moeielijkheid te overwinnen, kan
de oudste zuster een boom een plant ot levenlooze voor
werpen huwen. Wel is waar krijgt men zoodoende tot
schoonbroeder een popeleen den of een pijnboom, maai
de wensch des harten wordt tevens vervuld.
De aanvaring van dc „Salak."
Omtrent de aanvaring van die mailboot van de
»Rotterdamscho Lloyd", die, gelijk men weet, te Lissabon
is binnengeloopen, ontleent de N. Rott. Ct aan een par
ticulieren brief van een der officiereu het volgenue
Donderdagavond om acht uur had ik wacht te kooi
en om twaalf uur zou ik de hondewacht hebben. Tot
tien uur had ik aan mijn broer op Lombok zitten schrij
ven, en tegen halfelf ging ik naar kooi, viel spoedig in
slaap, droomde, toevallig zalig van vroegere tijden en
werd om halftwault wakker door een geweldigen schok.
Dadelijk daarop klonk een hartverscheurend gegil om hulp
het had veel weg van beestengehuil en niets van men-
schelijko stemmen. Maar het waren dan ook de vree-
selijkste kreten van in doodsgevaar verkeerenden. Er nit te
springen en door het patrijspoortje te kijken, was het
werk van een oogenblik. Vlak voor den boeg zag ik een
kon wel zijn herhaalde Ehrike die zich zelf op dat
oogenblik buitengewoon schrander vond.
»En als zij hem nu werkelijk gevangen nemen ging
Berwitz voort »wat hebt gij daaraan? Komt die zede
lijke voldoening, om het nu zoo maar eens te noemen, u
niet wat kostbaar voor Drie honderd duizend gulden
zijn toch geen kleinigheidEn dat kan ik u stellig ver
klaren als u het Hennern onmogelijk maakt om er zich
uit te weikon, dan verliest gij nw geld tot op de laatste
cent. Er is niets meer. Eone slechtere zaak kunt u al
niet doen. Maar ik geloof toch, dat dat verlies nog wel
te voorkomen is. Ik ben bereid u eene andere zaak voor
te stellen, eene veel betere, die goede uitzichten geeft.
Als u geduld wilt oefenen, zou ik zelf niet ongeneigd
zijn om een aandeel in die zaak te nemen. U keiA de
aangelegenheden met de familie Pagger. Ik geloof, dat
mijn vriend er niet langer meê te maken wil hebben.
Hij wil zich <^e rust vau het buitenleven niet laten ont-
rooven door allerlei handelsbemoeiingen. Ik ben hier
zelf in de stad en ik ben niet zoo bang voor eenige
drukte. Het spreekt van zelf dat ik er in de eerste plaats
voor zal zorgen, dat Hennern er geheel uit gaat. Ik zal
allicht een flinken, vertrouwbaren man vinden die de
zaak overneemt. De zaak is goed, daar is geen twijfel
aan. Ik zie af van elke winst. Ik zou de verplichting
op mij nemen, dat u elke opbrengst ontvangt, totdat
nw verlies gedekt is. Dan kunnen wij verder zien. Ik
zelf doe geeno zaken, en zal, als aan uwe aanspraken
voldaau is, de geheole geschiedenis aan don kant zetten.
Ik zou het dan ongetwijfeld weer eens zijn met mijn
vriend Pagger."
Ehrike had nu zijne sigaar uit zijn mond genomen en
ter zijde gelegd. Do mededeeling van don raad van legatie
had toch indruk op hem gemaakt. Hij wist, dat Berwitz
een zeer groot vermogen bezat. Hij wist ook, dat Berwitz
een zeer goeden naam had. Hij dacht aan de positie,
die de voorname onderhaudelaar bekleedde. Hij zag dus
de mogelijkhoid in, het geld, dat hij reeds als een ver
loren po3t beschouwde, misschien toch nog weer terug
te krijgen.
stoomboot, die wij hadden aangevaren verder was alles
dik van mist. In een minimum van tijd was ik aange
kleed, ik legde mijn zwemgordel klaar on vloog naar de
brug. Daar zag ik juist de andere boot vrijkomen met
een reusachtig gat van 16 voet in de midscheeps, gaande
tot den boom van het achterluik. Aan dek was het een
allerverschrikkelijkste herrie, mannen in onderklaederen,
blootshoofds, liepen daar woest schreeuwende rond. Ge
lukkig bleven enkelen kalm. De kop van de Salak begon
langzaam te zinken, en na peiling bleek er veel water in de
piek te zitten De eerste machinist, een kranige kerel,
en de timmerman, onderzochten inderhaast de schade;
aan stuurboord een scheur van pl. m. 6 el en een gat
waar het water van buitenboord als een waterval in liep.
Een paard had er met gemak door gekund Ik blies
verzamelen en riep zoo krachtig als ik kon »Sloepeo te
watersloep stuurboord no. 8." En ik had de eer dat
mijne sloep het eerst buiten boord was.
Van de andere boot, die onmiddelijk in den mist was
verdwenen, en die misschien toch vlak bij wa°, waren de
kapitein en een matroos over gesprongen. Het was de
Peacemet graan van Galatz naar Liverpool gaande.
Wat ons betreft, het bleek dat wij drijvende bleven op
het aanvaringsschot. Het gevaar was lang niet geweken,
vooral niet in dien dikken mist, en bij de vele schepen
die daar waren, want het is in die wateren een drukke
vaart. Langzamerhand kwam er nochtans meer orde.
De sloepen werden geheel uitgerust, met versch drink
water en scheepsbeschuit, vloeistof kompas, instrumenten en
kaarten enz., enz.
Den geheelen nacht door bleven wij langzaam en steeds
fluitende heen en weer stoomen, in de hoop de schipbreu
kelingen op te nemen, want de Peace moest zonder eeni-
gen twijfel zinken. Wat een allerellendigste nacht! Ons
schip zwaar beschadigd, ongelukkig midden in den mist,
en dan het idee dat daar vlakbij die arme lui van de
Peace misschien nog worstelden met den dood. We konden
niet trachten te helpen. "Want hadden we met een sloep
ons schip verlaten# we zouden het door den mist niet
teruggevonden hebben.
's Ochtends tegen een uur of zevon zagen we plotse
ling twee sloepen komen. Goddank, ze waren allen gered.
Ik had die lui wel kunnen omhelzen van blijdschap, hoe
smerig ze er ook uitzagen. Een en ander hadden ze
kunnen redden, zooals den hond, een sextant, en den chro
nometer, enkele kleedingstukken, enz, Maar de meesten
bezaten niets dan wat ze aan het lijf hadden, en dat was
bij velen niets dan eon onderbroek en flanellen hemd.
Hartelijk zijn ze aan boord van de Salak behandeld en
toen ze gisteren van het Zeemanshuis vertrokken, was
hetThree cheers for our Jriends on the Salak
Vrijdags en Zaterdags gingm we langzaam door, altijd in
zwaren misteindelijk 's avonds ten anker, maar de
officieren aan dek blijven Zondagsochtends kregen we den
loods te pakken, de mist was iets dunner, en zoo stoom
den we naar Lissabon door. Waarschijnlijk gaan we weer
naar Rotterdam om te dokken, want hier is geen dok,
het bijlappen duurt echter altijd lang genoeg.
Te Londen is tegenwoordig een hebreenwsch
operagezelschap gevestigd, dat eerst door Amerika
en Engeland gereisd heeft. De stukken zijn ontleend aan
den bijbel of oude legenden en heeten Mozes David en
Saul, de Sulamitische enz. Do stukken zijn zeer eenvoudig;
de oude teksten zijn er bijna letterlijk in gevolgd. De
opvoering is ook weinig verzorgdmen rekent op de
verbeeldingskracht der toeschouwers. De acteurs spreken
duitsch met hebreenwsch er door, de muziek is een meng
sel van oude gezangen en liederen uit opera's als La
Juive. De bevolking van East-End volgt deze tooneel-
voorstellingen met groote aandacht.
Besmetting door postzegels. Het Mbl.
tegen vervalschingen deelt de volgende waarschuwing
medeMeestal worden postzegels met speeksel be
vochtigd en speeksel is een gunstige kweekbodem voor
vele ziekteveroorzakende microben. Zoo vertelt dr.
Unnadat hem uit een onderzoek bleek, dat de baard
haren van een collega door een ziekte van parasitischen
aard waren aangetast, welke in het bijzonder in Columbia
thuis behoort en de collega was daar nooit van zijn
leven geweest. Evenwel ontving deze dikwijls brieven
uit Columbiaen weekte dan de postzegels met water
los. Op deze wijze moet het overdragen van den parasiet
verklaard worden. Verzamelaars van postzegels dienen
dus voorzichtig te ziju.
Sarah Bornhardt is naar Amerika haar is
te Parijs en te Havre uitgeleide gedaan als een vorstin.
De hut aan boord van do Champagne was der actrice
»Ja," zeide hij na eenig nadenken, »als u in ernst
spreekt, mijnheer von Berwitz, als u zelf Met u zou
het natuurlijk iets geheel andors zijn. Maar u moet mij
niet kwalijk nomen, wat ik nn zeg Een ezel stoot zich
geen tweemaal aan denzolfden steen. Welke waarborg
wordt mij dan gegeven, dat u werkelijk de zaak wilt
overnemen
»Ik beu bereid u daarvan eene schriftelijke verklaring
te geven."
»Zoo, zoo, eene schriftelijke verklaring Ja, dat is
heel goed. Maar zoudt u zoogoed willen zijn, mij die ver
klaring nu dadelijk te geven? Mijn rechtskundige hoeft
de last, morgen ochtend om acht uur bij de politie de
gevangenneming van Hennern aan te vragen. Daarin
kan ik nu geen verandering meer brengen zonder mij
belachelijk te maken. En u zult er toch wol niet op
gesteld zijn, dat ik mij belachelijk maak."
»Wat is dan de laatste termijn, waarop u de verkla
ring moet hebben
»Wol, morgen ochtend vroeg, om zeven uur."
»Dat is goed zeide Berwitz, terwijl hij opstond. »Die
zaak is afgedaan. Ik heb uw woord, dat als ik u vóór
morgen ochtend de bedoelde verklaring zend, (natuurlijk
op die wijze gesteld, dat n er tevreden mee kunt zijn)
dat u dan uw rechtsgeleerde zult opdragen, elke rechts
vervolging omtrent den hoer Hennern voorloopig te
staken."
»Een man een man, een woord een woordzeide
Ehrike waardig, en reikte den heer von Berwitz zijne
breede, dikke hand
Wordt vevolgd.
niet gemakkelijk genoeg, zoodat zij haar vele koffers, die
o. a. 30 nieuwe toiletten bevattenreeds weder van
boord had laten brengen. Men heeft met eenige ver
anderingen Sarah echter nog weer tevreden weten te
stellen en zij is vertrokken. Zij speelt 20 Januari in
Nieuw-York, reist door de Vereenigde Staten en Canada,
geeft 23 Mei haar afscheidsvoorstelling te Nieuw-York en
gaat dan naar Londen. De Amerikanen zullen de pre
mière hebben van Sarah in L'Arlésienne.
Wier ingcr waard.
Ondertrouwd en Getrouwd.
14 en 29 Dec. W. Wijker en Grietje Hart.
Oterleeh.
Geboren.
15 Dec. Theodorus z. vau Dirk Tesselaar en Guurtje
van Leijen.
Oudorp.
Geboren:
15 Dec. Petrus, z. van Franciscus Kunst en Geertje Buijs.
17 Cornelia, d. van Klaas Molenaar en Geertruida
Engeringh.
Overleden:
3 Dec. Adriana Maria, d. van Pieter Buren en Maartje
Blankendaal, 16 w.
31 Maria, d. van Dirk de Goede en Maartje Brink,
6 w.
Uitgeest.
Getrouwd:
1 Dec. Klaas Smit en Aagje Harrevelt. Willem
Schipper en Elisabeth Groot,
Geboren:
1 Dec. Johannes Jacobus, z. van Gijsbert van Nieuw-
poort en Neeltje van Wijngaarden.
3 Guurtje, d. van Jacob Bas en Guurtje Hildering.
6 Hendricus Theodorus Nicolaas, z. van Lourens
Tromp en Maria Catharina Schoonenberg.
14 Adrianus, z. van Cornells Torenburg en Marijtje
Visbeen.
27 Catharina, d. van Pieter Voorthuizen en Cor
nelia van der Meulen.
30 Aagje, d. van Cornelis Winkel en Aagje Stee
man.
Overleden:
6 Dec Jacob Sint, wednr. van Antje Waagmeester,
71 j. Anna, d. van Cornelis Deijle en Pe-
tronella Waijper, 13 j. Anna en Cornelia,
ds. van Klaas Ooijevaar en Apollonia Njjman,
de eerste 11 j. en de tweede 3 j.
17 Klaas Bonkenburg, wednr. van Sijtje Kos, 96 j.
27 Lijsje Posch, echtgen. van Johannes van Zee
land, 80 j.
Schei-merhorn.
Geboren:
27 Doc. Johannes, z. van Abel Niehof en Janna Loo-
zekoot.
Overleden
9 Dec. Laurentius Authonius, z. van Hermanns Vendel
en Grietje Buiten, 14 m.
Helloo.
Geboren:
5 Dec. Grada Janna, d. van Pieter van Maarleveld en
Neeltje de Nobel.
19 Geertruida, d. van Jacob Zijp en Antje Schipper.
21 Wilhelmina Maria Catharina, d van Cornelis
Noort en Mijnontje Bijman. Jacobus Johan
nes, z. van Nicolaas Ursem en Maria Koopman.
31 Catharina, d. van Jacob Zoon en Klasina Schnt.
Overleden,
25 Dec. Mijntje Duin, wed. van Maarten Stuifbergen,
eerder wed. van Gerrit Mooij, 76 j. en bijna
6 m.
Llnmen.
Geboren:
3 Dec. Cornelis, z. van Johannes Metzelaar en Catha
rina Bos.
28 Anna Maria, d. van Willem Hoogeboom en
Trijntje Gooijer.
30 Johanna, d. van Jacobus Vermeulen en Klaasje
Mooij.
Obtlain.
Overleden:
7 Dec. Cornelis, z. van Klaas van der Molen en Brechtje
van Schagon, 10 j.
9 Adriaan, z. van Jan Feld en Aagje Pater, 12 m^
Hensbroek.
Ondertrouwd:
19 Dec. Jau Blokker en Trijntje Brouwer.
28 Bernardus Hoogland van Spanbroek en Wil-
limpje Knijn, wed. van Cornelis Koning.
Geboren:
15 Dec. Margaretha, d. van Pieter van Baar en Petro-
nella Balvers
24 Margaretha Hillegonda, d. van Simon Appel
man en Guurtje Schaap.
Overleden
29 Dec. Aaltje Goet, wed. Cornelis Kooij, 80 j.
Spanbroek.
Ondertrouwd:
20 Dec. Cornelis Scheltus en Maartje Kort.
Geboren:
10 Dec. Franciskus, z. van Jan Huibers en Cornelia
Bjjvoet.
12 Aafje, d. van Sijvert, Ursem en Anna Wilhel
mina van der Meij.
14 Maria, d. van Pieter lvoomen en Grietje Oud.
22 Nicolaas, z. van Cornelis Hoogland en Vrouwtje
Stroet.
Overleden:
13 Dec. Catharina Petronella Maghiels, 84 j.
16 Jacob Smit, echtgen. van Hermina Klaassen,
82 j.
23 Johannes, z. van Jan Groot en Elisabeth Smit.
30 Adriana Reuvers, wed van Jacob Truijens, 88 j
Drukkerij Herms. Coster Zoon, Alkmaar.
