No. 10.
Acht en Wegentigste Jaargang,
1806.
W OENSDAU
Gevonden Voorwerpen:
Buitenland.
22 JANUARI.
Feuilleton.
DE VROUW.
Berlijnsche Roman,
ALKMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonn-, uentsprijs per
maanden voor Alkmaar f 0,80; ftauco door het
geheele rijk 1,
De 3 nummers 0,06. Afzonderlijke nummers 3 ets.
Een zilveren oorknopje met zwart steentje; een ro
zenkrans; een zwarte damesbandscboen; een roeiboot; een
liggend halfhemdje; een onderstuk van een lampenkap;
een bruin lederen portemonnaie met f 0 07£.
Alkmaar, De Commissaris van politie,
17 Jan. 1896. S. M. S. MODDERMAN Jr.
Prijs der gewone Advertentie» s
Per regel 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HEKMs. COS-
TER ZOON.
ïelefoonnuMier3
TEKüAHKTEIt
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Alkmaar
brengen ter openbare keunis, dat aanvoerders van
vee, bestemd voor de kleine veemarkten alhier, voortaan
voorzien, moeten zijn van eene bon, af te geven door een der
marktmeesters, ten bewijze, dat het marktgeld door hen is
voldaan.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
A. MACLAINE PONT.
Alkmaar De waarn. Secretaris,
18 Jan. 1896. L. VAN DER VEGT.
Drond belasting.
Het HOOFD van het Plaatselijk Bestuur te ALKMAAR
brengt, op grond van artikel 1 der wet van 22 Mei 1845
(Staatsblad no. 22), bij deze ter kennis van de ingezetenen
der gemeente, dat het voljaarsch kohier der grondbelas
ting dienstjaar 1896op 18 Januari 1896 door den
Directeur der directe belastingen in Noordholland exe
cutoir verklaardheden aan den Ontvanger der Rjjks
directe belastingen binnen deze gemeente ter invordering
is overgegeven.
Alkmaar, Het Hoofd van het Bestuur voornoemd,
21 Januari 1896. A. MAGLAINE PONT.
TRANSVAAL.
Kruger en Sir Hercules Robinson zijn het geheel eens
geworden en in de beste verstandhouding gescheiden.
Te Johannesburg waar de Boeren eene groote militaire
betooging hielden is het rustig. Ongeveer 50 a 60 per
sonen bevinden zich in hechtenis, spoedig zullen zij terecht
staan daar meu met de zaak niet wenscht te talmen
omdat de regeering niet tot de beloofde hervormingen
ten behoeve der Uitlanders kan overgaanalvorens de
processen geëindigd zijn.
Uit Pretoria wordt aan de Times gemeld, dat met de
stukken bewezen kan worden, dat de Chartered Com
pany een wijdvertakt complot tegen de onafhankelijkheid
van Transvaal had op 't touw gezet, en dat die maat
schappij zich van de eischen der Uitlanders te Johan
nesburg slechts bediende om hare belangen te bevorderen.
De Volksraad heeft besloten het corps artillerie met
400 man te versterken.
Robinson heeft aan de engelsche regeering gemeld, dat
Jameson en zijne officieren als gevangenen naar
Engeland zullen worden getransporteerd de minderen
zijn voor zoover zij niet in Afrika thuis behoorden,
troepsgewijze naar hnnne haardsteden teruggezonden
De engelsche kruisers Barrosa, Phoebe en Sappho zijn
in de Delagoa-Baai aangekomen.
Pres. Kroger heeft Robinson volstrekt geen voorwaar'
den gesteld voor Jamesons uit'evering. Hoewel vastbeslo
ten Transvaal's onafhankelijkheid te handhaven en niets
willende weten van het protectoraat van Engeland, acht
hij thans den tijd nog niet gekomen, daarover te onderhan
delen. Eerst qjoet de qnaestie met de Uitlanders geregeld
Onlangs deelden wij eenige cijfers mede omtrent de
verhouding der bevolking in Transvaal die opgave was
van Rhodes afkomstig; niet onaardig is 't, haar te ver
gelijken met de volgende, die de Transvaalsche regeoring
publiceert. Volgens de laatste tellingen bedraagt het
totaal aantal inwoners 226,028. Daaronder zijn 5, 20
uitlanders, waarvan 41,275 Engelscheu en 34,445 van
andere nationaliteit; het aantal stemgerechtigde burgers
is 21,237, dat der dienstplichtige burgers 25,457.
(Rhodes beweerde, dat 't aantal der volwassen boeren
14,000, dat der uitlanders 70,000 bedraagt).
Het bericht, dat de Portugeesche regeering Delagoa-
baai aan Engeland zon verkoopen (waar vooi dat doel
een consortium gevormd zon zijn) vindt nergens geloof.
Frankrijk (de Transvaalmet hare rijke kolenmijnen,
is voor het kolenstation op Madagascar van groote be-
teekenis) noch Dnitscbland zonden dien verkoop dulden.
Trouwens van uit Lissabon meldt mendat Portugal
daartoe nooit zon overgaan.
zijn grootvader legde. Daarna ving 't officiëele feest in
de Witte Zaal aan. Omgeven door de leden van het
Keizerlijk Hnis, de hoogwaardigheidsbekleders, de leden
van den Bondsraad, alle leden en oud-leden van den
Rijksdag, schreed de Keizer de zaal binnen, voorafgegaan
door de garde en de hoogwaardigheidsbekleeders, en ad
judanten, die rijksappel, scepter, kroon en rijkszwaard
droegen.
De Keizer
gevolgnam
voor (waarin
EIA«KI.ANfD. De expeditie tegen Ashanti is ge
ëindigd de engelschen trokken Koemassie (de hoofdstad)
binnen en koning Prempeh gaf zich aan hen over. De
prins van Batten berg die de expeditie medemaaktis
nog verre van hersteld. Hij is, vergezeld van een officiei
van gezondheid, naar Madeira vertrokken.
Het vliegend eskader verlaat heden de reede van
SpitUead de bestemming is nog steeds geheim. Bij het
passeeren van Cowes zal 't manoeuvreeren voorde Koningin.
Het schijnt, dat de Chartered Company niet zoo krachtig
door de regeering aangepakt zal worden, als zij verdiend
heeft. Wel zal de regeering te Kaapstad de controle krij
gen over de politie doch 't civiel bestuur blijft aan de
Company zelve.
De Economist die dadelijk Jameson s optreden ten
sterkste gelaakt heelt verlangt dat de namen der aan
deelhouders der Company gepubliceerd worden (in atwij-
king van de wettelijke bepalingen, geniet de Company
n.l. 't voorrecht op dit en andere punten te zwijgen)
opdat 't publiek overtuigd wordt, dat er niats verzwegen
zal worden en 't onderzoek inderdaad volledig zal zi)n.
DUITSCHIiAAD. Met grooten geestdrift werd al-
lerwege den 18 hel zilveren feest van het Duitsche Rijk
gevierd. Ofschoon het weder zeer ongunstig was, was
de stemming overal hoogst opgewekt en werd de parade
te Berlijn door een onafzienbare menigte bijgewoond, die
den Keizer luide en bij herhaling toejuichte.
In den voormiddag ging de Keizer naar het Mausoleum
waar hij een prachtigeu lauwerkrans op de graftombe van
55)
naar het Hoogdnitsch
VAN
PAUL L1NDAU.
die gevolgd werd door de prinsen en 't
plaats op den troon en las de troonrede
yuui de wording en bevestiging van 't rijk
worden herdacht), die lnide werd toegejuicht.
Na het uitspreken dezer rede, greep de Keizer het
vaandel van het garderegiment, en zeide
Tegenover dit eerwaardig veldteeken, dat een roem
rijke geschiedenis van twee eenwen kan aanwijzen^ vei -
nieuw ik mijne gelofte, voor de eer van volk en Rijk te
zullen opkomen, zoowel naar binnen als naar buiten.
Eén Rijk, één volk, één God
De bnitenland8che pers (behalve de Franscbe, natuur
lijk en de Engelsche, wel minder natuurlijk, maar toch
begrijpelijk) wenscht Duitschland geluk met dezen feest
dag en bespreekt de geschiedenis der eerste 25 jaren van
het Duitsche rijk.
Later hield de Keizer parade en ontving hij ver
scheidene deputaties.
Niet slechts in Pruisen, maar in de meeste Duitsche
rijken is, ter eere van dezen dag, amnestie afgekondigd.
Ieder, die niet gelooft, dat een groot Keizer, ook een
groot schilder moet zijn, kan een glimlach niet weer
houden, op 't vernemen van 't bericht, dat de Keizer
aan de Berlijnsche scholen ter herinnering aan dit feest
een reproductie met eigenhandig geschreven opdracht
geschonken heeft van het onlangs door hem voltooide
schilderij. »Volken van Enropa, beschermt nwe heiligste
goederen".
FRATVM.KUIA. In Charles Floqnetden senator
en ond-ministei-president, dio den lb op 67jarigen leeftijd
overleden is, verliest Frankrijk een der groote parlemen
taire figuren van het tweede keizerrijk. Hij begon zyn
loopbaan als advocaat en maakte zich naam door
zijne welsprekende pleidooien in de vele politieke pro
céssen, die in den aanvang van het 2e Keizerrijk aan de
orde van den dag waren. In 1871 werd hij afgevaardigde,
in '85 president der kamer in '88 minister-president.
Het Panama-schandaal in 1892 dwong hem, als zoovelen,
het tooneel der politiek voorgoed vaarwel te zeggen, look
moesten zijne felste tegenstanders hem de eer geven dat
hij van de Panama-cbèques niets voor zich zeiven genoten
had, maar de gelden, die nit die onzuivere bron vloeiden,
had aangewend om het Boulangisme te bestrijden. En
als men zich in de herinnering roept al de namen van
Frankrijks groote mannen, die zichzelve met de Panama-
gelden verrijkt hebben, dan maakt Floqnet's onbaatzuchtig
gedrag (ook al is 't niet te verdedigen) eene hoogst gunstige
uitzondering. Bekend is zijn uitroep tegen den Czar
Alexander II (toen deze in 1867 de wereldtentoonstelling
De geneesheer liep er heen en zocht op den grond.
Dat kostte nog al moeite, omdat het dikke vloerkleed
nog al donker van kleur was daarom stak hij een
lncifer aan.
.Zoekt n iets?" vroeg Berwitz.
»Ja. Maar laat mij maar alleen zoeken Ik heb
het alzeide hij onmiddellijk daarop.
De geneesheer kwam weer bij de kleine tafel en sloot
het fleschje met de glazen stop, die bij jnist had opge
raapt. Hij nam daarbij weer dezelfde omzichtigheid in
acht als even te voren en wikkelde het fleschje stijf in
de zijden doek. Hij legde het zorgvuldig ingepakte fleschje
in de schuiflade van een klein rococomeubelsloot het
kastje en stak den sleutel in zijn zak.
Vergif vroeg Berwitz, die den geneesheer had ga
degeslagen, heel zacht.
Zonder twijfel 1" antwoordde Lohausen. En stellig
een van de hevigste De dood moet bliksemsnel geko
men zijnMisschien blauwzuur Morgen zal het.
wel uitkomen." Hij deed de beide vensterramen open en
zeide tot Berwitz: »Mijn werk is bier gedaan. Wij rnen-
schen kunnen er niets meer aan doen.
Zij gingen samen terug naar het salon, waar Weding
en Engenie op hen stonden »e wachten. De geneesheer
gaf den sleutel met eeDige terechtwijzingen aan den heel
WediDg en schreef verder nog eeuige maatregelen voor.
Intnsschen vroeg Berwitz aan Engenie
»Uw vader blijft zeker hier van nacht t
»Ja," antwoordde Engenie.
,Ik geloof niet, dat ik op het oogenblik nog iets voor
u doen kan
»Neen. Dank u."
Dan vertrek ik met dokter Lohausen. Morgen ochtend
kom ik weer terug. Ik zal u wel niet behoeven te zeg
gen dat ik mij geheel ter beschikking stel van n en
den heer Weding."
Bij het afscheid gaf Weding voor het eerst eene hand
aan den raad van legatie. Hij drukte de hand van Ber
witz krachtig en dankbaar
Toen Lohausen eu Berwitz bij het rijtuig gekomen
waren en Berwitz Lohausen verzocht met hem mee te
rijden, zeide de geneesheer
»Ik ga liever te voet. De regen hindert my niet, en
ik wil "mij nog wel graag een weinig laten doorwaaien.
.Als n het goed vindt, ga ik met u mede, zeide
Berwitz.
Hij bovai den koetsier, hen te volgen.
Zij gingen eerst zonder te sproken naast elkander
voort Berwitz hoorde voetstappen achter zich. Hg keek
om en zag weer denzelfden man, dien hij in den loop van
den avond reeds twee maal gezien had. Die heer liep
iets sneller dan zij met hun beiden, baalde hen in zag
hen, toen zij bij de gaslantaarn waren, opvallend, bijna
brutaal in 'het gezicht, ging toen den rijweg over en
keerde bij den hoek van de Hattheuskerkstraat weer om.
»Die zaak schijnt n toch geducht aangegrepen te heb
ben," zeide Lohansen eindelijk. 7
.Ik kan niet ontkennen hernam Berwitz »dat die
plotseiinge dood indruk op mjj gemaakt heeft vooral
als ik aan de gevolgen deuk."
»Om u de waarheid te zeggen, begrijp ik dat niet
coed nam de geneesheer nu weer het woord. »De leek
denkt gewoonlijk dat wij in ons beroep als geneesheer,
waarin wij zooveel ellende en droefheid zien, ongevoelig
worden. Jnist het tegendeel is het geval. Wij worden
eerder overgevoelig. Maar ik moet n ronduit zeggen
het uiteinde van een mensch, die mij altijd onverschillig
is geweest, laat mij kond, en de zelfmoord van een on
gelukkig speler trett mij volstrekt nietIk ben waar
lijk niet ongevoelig maar volgens mijne meening ont
wijdt men de heiligheid van de droef beid en het tremen,
als men die aan onwaardige personen verspilt dat is
geen gevoel, dat is zedelijke zwakte. Onze groote dichter
heeft het veelbeteekenende woord uitgesproken »Len
nutteloos leven is een vroege dood." En ik vraag n, welk
nut heeft een loven, als van Hennern. gesticht
Lohausen zweeg een oogenblik, alsof hij een antwoord
verwachtte op zijne vraag. Maar Berwitz antwoordde
niets eu zij gingen met bnn beiden onder hunue para-
pluies' langzaam verder, terwijl de kleine coupé ban op
de voet volgde evenals een rijtuig bij eene begrafenis.
.Gij kent die klasse van menscben niet," zei Lohausen
verder. »Ik ken ze helaas maar al te goed. En hoe hooger
ik den waren en echten koopman acht, des te verachtelijkei
vind ik die individuen die den geheelen koopmans
stand te schande maken die gewotenlooze spelers
die een waren kanker voor onze maatschappij en meer
dan alle anderen er toe bijdragen, om hot verzet tegen
onze maatschappelijke instellingen te rechtvaardigen. L)ie
menschen hebben nooit gewerkt. Zij weten volstrekt met,
wat werken is. Als zij de couranten lezen, hier en daar
hunne ooren spitsen, een paar uur in de Lnrgstiaat ond-
loopen' en onder het rondbrieven van het nieuwste praatje
en hot colporteeren van de laatste kwinkslagen er op los
specnleeren dan denken zij dat zij gewerkt hebben
En voor die droevige naaperij van werken maken zij
aanspraak op de hoogste belooning een prijs die in
het miust niet in verhouding staat tot hetgeen voor
degelijk werken wordt betaald. Het genot, dat de rede
lijke mensch als belooning voor nauwgezette werkzaam
heid zich nu en dan bij uitzondering veroorlooltbe-
schonweu zij als iets dat van zelf spreekt en waar zij
aanspraak op hebben. Die heeren hebben er geen begrip
van dat men zich ooit een genoegen kan ontzeggen.
Zij beschouwen het als iets dat niet met hnnne waar
digheid overeenkomt, als zij in het laatst van Maart nog
oeene kievitseieren gegeten hebben ot als de eerste
patrüs niet acht dagen, voor dat de jacht open gaat, op
hunne tafel prijkt. Zij vatteu het als eene beschimping