No. 10. Acht en Wegentigste Jaargang, 1806. W OENSDAU Gevonden Voorwerpen: Buitenland. 22 JANUARI. Feuilleton. DE VROUW. Berlijnsche Roman, ALKMAARSCHE COURANT. Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond uitgegeven. Abonn-, uentsprijs per maanden voor Alkmaar f 0,80; ftauco door het geheele rijk 1, De 3 nummers 0,06. Afzonderlijke nummers 3 ets. Een zilveren oorknopje met zwart steentje; een ro zenkrans; een zwarte damesbandscboen; een roeiboot; een liggend halfhemdje; een onderstuk van een lampenkap; een bruin lederen portemonnaie met f 0 07£. Alkmaar, De Commissaris van politie, 17 Jan. 1896. S. M. S. MODDERMAN Jr. Prijs der gewone Advertentie» s Per regel 0,15. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HEKMs. COS- TER ZOON. ïelefoonnuMier3 TEKüAHKTEIt BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Alkmaar brengen ter openbare keunis, dat aanvoerders van vee, bestemd voor de kleine veemarkten alhier, voortaan voorzien, moeten zijn van eene bon, af te geven door een der marktmeesters, ten bewijze, dat het marktgeld door hen is voldaan. Burgemeester en Wethouders voornoemd A. MACLAINE PONT. Alkmaar De waarn. Secretaris, 18 Jan. 1896. L. VAN DER VEGT. Drond belasting. Het HOOFD van het Plaatselijk Bestuur te ALKMAAR brengt, op grond van artikel 1 der wet van 22 Mei 1845 (Staatsblad no. 22), bij deze ter kennis van de ingezetenen der gemeente, dat het voljaarsch kohier der grondbelas ting dienstjaar 1896op 18 Januari 1896 door den Directeur der directe belastingen in Noordholland exe cutoir verklaardheden aan den Ontvanger der Rjjks directe belastingen binnen deze gemeente ter invordering is overgegeven. Alkmaar, Het Hoofd van het Bestuur voornoemd, 21 Januari 1896. A. MAGLAINE PONT. TRANSVAAL. Kruger en Sir Hercules Robinson zijn het geheel eens geworden en in de beste verstandhouding gescheiden. Te Johannesburg waar de Boeren eene groote militaire betooging hielden is het rustig. Ongeveer 50 a 60 per sonen bevinden zich in hechtenis, spoedig zullen zij terecht staan daar meu met de zaak niet wenscht te talmen omdat de regeering niet tot de beloofde hervormingen ten behoeve der Uitlanders kan overgaanalvorens de processen geëindigd zijn. Uit Pretoria wordt aan de Times gemeld, dat met de stukken bewezen kan worden, dat de Chartered Com pany een wijdvertakt complot tegen de onafhankelijkheid van Transvaal had op 't touw gezet, en dat die maat schappij zich van de eischen der Uitlanders te Johan nesburg slechts bediende om hare belangen te bevorderen. De Volksraad heeft besloten het corps artillerie met 400 man te versterken. Robinson heeft aan de engelsche regeering gemeld, dat Jameson en zijne officieren als gevangenen naar Engeland zullen worden getransporteerd de minderen zijn voor zoover zij niet in Afrika thuis behoorden, troepsgewijze naar hnnne haardsteden teruggezonden De engelsche kruisers Barrosa, Phoebe en Sappho zijn in de Delagoa-Baai aangekomen. Pres. Kroger heeft Robinson volstrekt geen voorwaar' den gesteld voor Jamesons uit'evering. Hoewel vastbeslo ten Transvaal's onafhankelijkheid te handhaven en niets willende weten van het protectoraat van Engeland, acht hij thans den tijd nog niet gekomen, daarover te onderhan delen. Eerst qjoet de qnaestie met de Uitlanders geregeld Onlangs deelden wij eenige cijfers mede omtrent de verhouding der bevolking in Transvaal die opgave was van Rhodes afkomstig; niet onaardig is 't, haar te ver gelijken met de volgende, die de Transvaalsche regeoring publiceert. Volgens de laatste tellingen bedraagt het totaal aantal inwoners 226,028. Daaronder zijn 5, 20 uitlanders, waarvan 41,275 Engelscheu en 34,445 van andere nationaliteit; het aantal stemgerechtigde burgers is 21,237, dat der dienstplichtige burgers 25,457. (Rhodes beweerde, dat 't aantal der volwassen boeren 14,000, dat der uitlanders 70,000 bedraagt). Het bericht, dat de Portugeesche regeering Delagoa- baai aan Engeland zon verkoopen (waar vooi dat doel een consortium gevormd zon zijn) vindt nergens geloof. Frankrijk (de Transvaalmet hare rijke kolenmijnen, is voor het kolenstation op Madagascar van groote be- teekenis) noch Dnitscbland zonden dien verkoop dulden. Trouwens van uit Lissabon meldt mendat Portugal daartoe nooit zon overgaan. zijn grootvader legde. Daarna ving 't officiëele feest in de Witte Zaal aan. Omgeven door de leden van het Keizerlijk Hnis, de hoogwaardigheidsbekleders, de leden van den Bondsraad, alle leden en oud-leden van den Rijksdag, schreed de Keizer de zaal binnen, voorafgegaan door de garde en de hoogwaardigheidsbekleeders, en ad judanten, die rijksappel, scepter, kroon en rijkszwaard droegen. De Keizer gevolgnam voor (waarin EIA«KI.ANfD. De expeditie tegen Ashanti is ge ëindigd de engelschen trokken Koemassie (de hoofdstad) binnen en koning Prempeh gaf zich aan hen over. De prins van Batten berg die de expeditie medemaaktis nog verre van hersteld. Hij is, vergezeld van een officiei van gezondheid, naar Madeira vertrokken. Het vliegend eskader verlaat heden de reede van SpitUead de bestemming is nog steeds geheim. Bij het passeeren van Cowes zal 't manoeuvreeren voorde Koningin. Het schijnt, dat de Chartered Company niet zoo krachtig door de regeering aangepakt zal worden, als zij verdiend heeft. Wel zal de regeering te Kaapstad de controle krij gen over de politie doch 't civiel bestuur blijft aan de Company zelve. De Economist die dadelijk Jameson s optreden ten sterkste gelaakt heelt verlangt dat de namen der aan deelhouders der Company gepubliceerd worden (in atwij- king van de wettelijke bepalingen, geniet de Company n.l. 't voorrecht op dit en andere punten te zwijgen) opdat 't publiek overtuigd wordt, dat er niats verzwegen zal worden en 't onderzoek inderdaad volledig zal zi)n. DUITSCHIiAAD. Met grooten geestdrift werd al- lerwege den 18 hel zilveren feest van het Duitsche Rijk gevierd. Ofschoon het weder zeer ongunstig was, was de stemming overal hoogst opgewekt en werd de parade te Berlijn door een onafzienbare menigte bijgewoond, die den Keizer luide en bij herhaling toejuichte. In den voormiddag ging de Keizer naar het Mausoleum waar hij een prachtigeu lauwerkrans op de graftombe van 55) naar het Hoogdnitsch VAN PAUL L1NDAU. die gevolgd werd door de prinsen en 't plaats op den troon en las de troonrede yuui de wording en bevestiging van 't rijk worden herdacht), die lnide werd toegejuicht. Na het uitspreken dezer rede, greep de Keizer het vaandel van het garderegiment, en zeide Tegenover dit eerwaardig veldteeken, dat een roem rijke geschiedenis van twee eenwen kan aanwijzen^ vei - nieuw ik mijne gelofte, voor de eer van volk en Rijk te zullen opkomen, zoowel naar binnen als naar buiten. Eén Rijk, één volk, één God De bnitenland8che pers (behalve de Franscbe, natuur lijk en de Engelsche, wel minder natuurlijk, maar toch begrijpelijk) wenscht Duitschland geluk met dezen feest dag en bespreekt de geschiedenis der eerste 25 jaren van het Duitsche rijk. Later hield de Keizer parade en ontving hij ver scheidene deputaties. Niet slechts in Pruisen, maar in de meeste Duitsche rijken is, ter eere van dezen dag, amnestie afgekondigd. Ieder, die niet gelooft, dat een groot Keizer, ook een groot schilder moet zijn, kan een glimlach niet weer houden, op 't vernemen van 't bericht, dat de Keizer aan de Berlijnsche scholen ter herinnering aan dit feest een reproductie met eigenhandig geschreven opdracht geschonken heeft van het onlangs door hem voltooide schilderij. »Volken van Enropa, beschermt nwe heiligste goederen". FRATVM.KUIA. In Charles Floqnetden senator en ond-ministei-president, dio den lb op 67jarigen leeftijd overleden is, verliest Frankrijk een der groote parlemen taire figuren van het tweede keizerrijk. Hij begon zyn loopbaan als advocaat en maakte zich naam door zijne welsprekende pleidooien in de vele politieke pro céssen, die in den aanvang van het 2e Keizerrijk aan de orde van den dag waren. In 1871 werd hij afgevaardigde, in '85 president der kamer in '88 minister-president. Het Panama-schandaal in 1892 dwong hem, als zoovelen, het tooneel der politiek voorgoed vaarwel te zeggen, look moesten zijne felste tegenstanders hem de eer geven dat hij van de Panama-cbèques niets voor zich zeiven genoten had, maar de gelden, die nit die onzuivere bron vloeiden, had aangewend om het Boulangisme te bestrijden. En als men zich in de herinnering roept al de namen van Frankrijks groote mannen, die zichzelve met de Panama- gelden verrijkt hebben, dan maakt Floqnet's onbaatzuchtig gedrag (ook al is 't niet te verdedigen) eene hoogst gunstige uitzondering. Bekend is zijn uitroep tegen den Czar Alexander II (toen deze in 1867 de wereldtentoonstelling De geneesheer liep er heen en zocht op den grond. Dat kostte nog al moeite, omdat het dikke vloerkleed nog al donker van kleur was daarom stak hij een lncifer aan. .Zoekt n iets?" vroeg Berwitz. »Ja. Maar laat mij maar alleen zoeken Ik heb het alzeide hij onmiddellijk daarop. De geneesheer kwam weer bij de kleine tafel en sloot het fleschje met de glazen stop, die bij jnist had opge raapt. Hij nam daarbij weer dezelfde omzichtigheid in acht als even te voren en wikkelde het fleschje stijf in de zijden doek. Hij legde het zorgvuldig ingepakte fleschje in de schuiflade van een klein rococomeubelsloot het kastje en stak den sleutel in zijn zak. Vergif vroeg Berwitz, die den geneesheer had ga degeslagen, heel zacht. Zonder twijfel 1" antwoordde Lohausen. En stellig een van de hevigste De dood moet bliksemsnel geko men zijnMisschien blauwzuur Morgen zal het. wel uitkomen." Hij deed de beide vensterramen open en zeide tot Berwitz: »Mijn werk is bier gedaan. Wij rnen- schen kunnen er niets meer aan doen. Zij gingen samen terug naar het salon, waar Weding en Engenie op hen stonden »e wachten. De geneesheer gaf den sleutel met eeDige terechtwijzingen aan den heel WediDg en schreef verder nog eeuige maatregelen voor. Intnsschen vroeg Berwitz aan Engenie »Uw vader blijft zeker hier van nacht t »Ja," antwoordde Engenie. ,Ik geloof niet, dat ik op het oogenblik nog iets voor u doen kan »Neen. Dank u." Dan vertrek ik met dokter Lohausen. Morgen ochtend kom ik weer terug. Ik zal u wel niet behoeven te zeg gen dat ik mij geheel ter beschikking stel van n en den heer Weding." Bij het afscheid gaf Weding voor het eerst eene hand aan den raad van legatie. Hij drukte de hand van Ber witz krachtig en dankbaar Toen Lohausen eu Berwitz bij het rijtuig gekomen waren en Berwitz Lohausen verzocht met hem mee te rijden, zeide de geneesheer »Ik ga liever te voet. De regen hindert my niet, en ik wil "mij nog wel graag een weinig laten doorwaaien. .Als n het goed vindt, ga ik met u mede, zeide Berwitz. Hij bovai den koetsier, hen te volgen. Zij gingen eerst zonder te sproken naast elkander voort Berwitz hoorde voetstappen achter zich. Hg keek om en zag weer denzelfden man, dien hij in den loop van den avond reeds twee maal gezien had. Die heer liep iets sneller dan zij met hun beiden, baalde hen in zag hen, toen zij bij de gaslantaarn waren, opvallend, bijna brutaal in 'het gezicht, ging toen den rijweg over en keerde bij den hoek van de Hattheuskerkstraat weer om. »Die zaak schijnt n toch geducht aangegrepen te heb ben," zeide Lohansen eindelijk. 7 .Ik kan niet ontkennen hernam Berwitz »dat die plotseiinge dood indruk op mjj gemaakt heeft vooral als ik aan de gevolgen deuk." »Om u de waarheid te zeggen, begrijp ik dat niet coed nam de geneesheer nu weer het woord. »De leek denkt gewoonlijk dat wij in ons beroep als geneesheer, waarin wij zooveel ellende en droefheid zien, ongevoelig worden. Jnist het tegendeel is het geval. Wij worden eerder overgevoelig. Maar ik moet n ronduit zeggen het uiteinde van een mensch, die mij altijd onverschillig is geweest, laat mij kond, en de zelfmoord van een on gelukkig speler trett mij volstrekt nietIk ben waar lijk niet ongevoelig maar volgens mijne meening ont wijdt men de heiligheid van de droef beid en het tremen, als men die aan onwaardige personen verspilt dat is geen gevoel, dat is zedelijke zwakte. Onze groote dichter heeft het veelbeteekenende woord uitgesproken »Len nutteloos leven is een vroege dood." En ik vraag n, welk nut heeft een loven, als van Hennern. gesticht Lohausen zweeg een oogenblik, alsof hij een antwoord verwachtte op zijne vraag. Maar Berwitz antwoordde niets eu zij gingen met bnn beiden onder hunue para- pluies' langzaam verder, terwijl de kleine coupé ban op de voet volgde evenals een rijtuig bij eene begrafenis. .Gij kent die klasse van menscben niet," zei Lohausen verder. »Ik ken ze helaas maar al te goed. En hoe hooger ik den waren en echten koopman acht, des te verachtelijkei vind ik die individuen die den geheelen koopmans stand te schande maken die gewotenlooze spelers die een waren kanker voor onze maatschappij en meer dan alle anderen er toe bijdragen, om hot verzet tegen onze maatschappelijke instellingen te rechtvaardigen. L)ie menschen hebben nooit gewerkt. Zij weten volstrekt met, wat werken is. Als zij de couranten lezen, hier en daar hunne ooren spitsen, een paar uur in de Lnrgstiaat ond- loopen' en onder het rondbrieven van het nieuwste praatje en hot colporteeren van de laatste kwinkslagen er op los specnleeren dan denken zij dat zij gewerkt hebben En voor die droevige naaperij van werken maken zij aanspraak op de hoogste belooning een prijs die in het miust niet in verhouding staat tot hetgeen voor degelijk werken wordt betaald. Het genot, dat de rede lijke mensch als belooning voor nauwgezette werkzaam heid zich nu en dan bij uitzondering veroorlooltbe- schonweu zij als iets dat van zelf spreekt en waar zij aanspraak op hebben. Die heeren hebben er geen begrip van dat men zich ooit een genoegen kan ontzeggen. Zij beschouwen het als iets dat niet met hnnne waar digheid overeenkomt, als zij in het laatst van Maart nog oeene kievitseieren gegeten hebben ot als de eerste patrüs niet acht dagen, voor dat de jacht open gaat, op hunne tafel prijkt. Zij vatteu het als eene beschimping

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1896 | | pagina 1