Het kkmm Testament.
No. 100.
Acht en Wegentigste Jaargang,
L896.
V RIJ 1> A O
Onbestelbare Brieven,
Amsterdamsche Brieven.
14 AUGUSTUS.
Buitenland.
FEUILLETON.
ROBERT LOUIS STEVENSON.
1)
ALKMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en
Zaterdagavond nitgegeven. Abonnei aentsprijs per
maanden voor Alkmaar f 0,80; franco door het
geheele rijk 1,
De 3 nummers 0,06. Afzonderlijke nummers 3 ets.
rerzonden gedurende de 2e helft der maand Juli 1896,
ran het postkantoor Alkmaar:
J. Pasma, Amsterdam; D. J. v. Stuijvenberg, Arnhem;
v. d. Werff, Harlingen; J. Valk, Helder; Bakker, Kra
lingen; B. Langedam, Rotterdam; Kappel,
Van H e ilo o
Ronner, Katwijk aan Zee.
Van Schermerhorn:
P. Koning, Rotterdam.
XV.
Er is groote stilte in Amsterdam. Alwat zich maar
-eenigermate de weelde kan veroorloven naar buiten te
trekken, heeft de benauwde en stoffige straten en grach
ten verlaten om in de frissche buitenlucht, hetzij aan zee
of in de bosschen, verkwikking te zoeken. De winkels
maken slechte zaken, te meer daar het dezen zomer vol
komen ontbreekt aan middelen om de vreemdelingen te
trekken. Schilders, smeden, timmerlieden en hunsgelijken
klagen over werkeloosheid wel is er veel werk in het
verschiet, als eenmaal hunne klanten van buiten zijn
teruggekeerd, maar op het oogenblik is er niets te doen.
Terwijl de uittrekkenden nieuwe krachten verzamelen
voor de aanstaande wintercampagne, slapen de achter-
blijvenden den gedwongen zomerslaap.
In de courantenwereld is het ook stil, doodstil. De
redactie-bureaux zijn half verlaten, want een deel van
het personeel wisselt elkaar af in het vacantie nemen.
Er is ook niets waarover men zich druk maaktals de
krant maar vol komt is nu de leuze, die alles beheerscht.
Tijdelijk ontwaakten de journalistieke hartstochen, toen
de onderwijzer Den Hartog straatschandaal maakte, maai
nu het ontslag eenmaal een Jait accompli is, logt men
zich daarbij neer en gaat alles zijn gewonen gang.
Neen, nu eerst wordt beseft, dat er verleden jaar te
veel op de tentoonstelling is gescholden. Zij had tenminste
de groote verdienste, dat zij de Amsterdammers bij el
kander hield en de menschen van buiten lokte, zoodat
er leven en vertier in do stad heerschte. En met hare
tijdelijke sub. tentoonstellingen gaf zij ook de noodige
variatie, die thans zoo volkomen ontbreekt.
Het eenige nieuwe, dat dezer dagen een plaatsje is
komen vragen op de lijst der publieke vermakelijkheden
is het panorama »Nova-Zembla" van Louis Apol in de
Plantage. Wij waren nog niet in de gelegenheid dit te
bezichtigen, maar wat wij er van hoorden, klinkt zeer
vleiend voor Apol's arbeid. Men moet zich, bij het aan
schouwen daarvan, verplaatst wanen te midden van de
onmetelijke ijsvelden van het hooge noorden.
Vrijwat minder eensgezind is de kritiek ten aanzien
van de wandschilderingen, door Derkinderen gemaakt
voor het raadhuis te 's Hertogenbosch. Terwijl b.v. Jan
Veth in De Kroniek deze tafereelen schetst als de uitingen
van de hoogste kunst, heeft de heer A. C. Loffelt daar
voor niets dan smalende opmerkingen. In dezen heeft
Prijs der gewone Advertentiën:
Per regel 0,13. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS-
TER ZOON.
Telefoonnummer3
laatstgenoemde ontegenzeglijk het groote publiek op zjjn
hand, want bijna iedereen, die de wandschilderingen zag,
welke tijdelijk in Arti zijn geëxposeerd, kan zich niet
voorstellen, dat de Bosschenaren daarmee bijzonder in
hun schik zullen zijn.
Voor de sportliefhebbers valt vooral des zondags te
genieten, want op de Amsterdamsche Wielerbaan wor
den dan telkens spannende wielerwedstrijden gehouden.
De politie had deze wedstrijden op zondag verboden
als zijnde strijdig met de zondagswet. Daarop heeft
men eenvoudig van de bezoekers der wielerbaan een
besloten gezelschap gemaaktwaartoe men door intro
ductie toegang kan verkrijgen. Hiermee schijnt de zaak
gezond te zijnalthans van belemmering wordt niets
gehoord. Ja, wat meer zegt, de garnizoens-commandant
heeft zelfs toegestaan dat soldaten dienst doen bij de
afzetting van het terrein wat natuurlijk groote veront
waardiging gewekt heeft onder de menschen die daar
mee vroeger een paar kwartjes verdienden.
Zooals uit deze regelen blijkt, is het thans ook voor
den amsterdamschen kroniekschrijver een harde tijd. Zijn
wil is zoo goed en den tijd heeft hij welmaar het
nieuws is er niet. En wanneer er nog wat isdan is t
meestal van droevigen aard. Zoo werden wij deze weok
opgeschrikt door de treurmaredat Henri Bosmans de
bekende violoncellist, aan zijne slepende ziekte is be
zweken. Bosmans was een zeldzaam meester op het in
strument zijner keuze en hij bezat de gave vau het publiek
geheel onder de bekoring van zijn snarenspel te kunnen
brengen. Tal van kunstvrienden hadden zich bij de droeve
uitvaart naar den doodenakker begeven om aldus uiting
te geven aan het diepe leedgovoel over het afsterven van
hun betreurden kunstbroeder. Een treffend woord werd
daar gesproken door dr. E. D. Pijzeidie schetste hoe
de overledene had gewoekerd met de hem toevertrouwde
talenten.
Dit is zeker de plaats van Bosmans op instrumen
taal gebied zal niet zoo spoedig worden vervuld.
Een ander nieuwtje op kunstgebiedechter van heel
wat verblijdender aardis dat in de woensdag gehouden
vergadering van de Vereeniging ter bevordering van de
belangen des boekhandels de prijs, door het D. A. Thieme-
fonds beschikbaar gesteld voor een literair werk, is toe
gewezen aan een bundel verzen van Willem Kloos. In
deze vergadering werd door den voorzitter en zeer
terecht geklaagd over verschillende leemten in onze
wet op het auteursrechtwaarbuiten onder meer het
copieeren van muziek valt. Overigens was ook in deze
bijeenkomst, hoezeer gehouden in het overdekte gedeelte
van Krasnapolsky's tuin met zijn aangename temperatuur,
een zekere matheid niet te ontkennen. Over groote vraag
stukken werd niet van gedachten gewisseld terwijl al
lerlei onderwerpen van zuiver huishoudelijken aard breed
werden uitgesponnen. Daarom vermelden wij nog alleen,
dat de heeren H. A. M. Roelants, te Schiedam, en Louis
D. Petit, te Amsterdam, tot eere-leden werden benoemd.
ItUliGlE. Te Brussel wordt verzekerd dat er een
overeenkomst bestaat tusschen den Congostaat en lord
Salisbury aangaande een gemeenschappelijk optreden tegen
over de Derwishen. De Belgen zouden door Bai'-el-Ghazal
voortrukken.
Do Belgische Zuid-Pool-Expeditie zal hoogstwaar
schijnlijk dit jaar niet gereed komen en tot 1897 uit
gesteld moeten worden.
DUITSCHlzAAD. De Agence Havas deelt mede
dat keizer Wilhelm pogingen doet om het hoofd van
den Franschen staat te ontmoeten en wel op Osborne
bij koningin Victoria. De prins van Wales zou als tus-
schenpersoon in deze interessante zaak optreden en bij
zijn laatste bezoek aan Parijs een nitnoodiging van
koningin Victoria aan president Faure nebbeu overhan
digd. Havas deelt mede, dat de Duitsche keizer in 1900
de wereldteutoonsteliing te Parijs wil bezoeken en daarom
eerst den President op neutraal gebied ontmoeten.
De vloot, welke aan de Duitsche najaarsmanoeuvres
zal deelnemen, is uit Wilhelmshaven vertrokken.
ËGYPTG. De khedive is aan boord van het jacht
»Mahroussa" uit Alexandrië naar Triëst vertrokken en
zal zich van daar naar Zwitserland begeven. Hij zal
zes weken buiten zijn land vertoeven.
ENTOBIjATSD. De commissie van onderzoek in zake
de Chartered Company is benoemd. Zij bestaat uit 15
leden, n.l. Jackson, sir Michael Hicks-Beach, sir W. Hart-
Dyke, sir Richard Webster, sir William Harcourt, sir
H. Campbell-BannermanWharton, Bigham Cripps,
Wyndham, Sydney Buxton, Ellis, Labouchere, Blake en
Chamberlain.
Onjuist blijkt 't bericht geweest te zijn, dat de regee
ring voornemens was den heer Labouchere uit te sluiten,
wel werd een daartoe strekkend voorstel gedaan door
een lid van het Lagerhuis doch de heer Chamberlain
antwoordde daarop dat de regeering nóch vóór-nóch
tegenstanders der .Chartered'' wenschte uit te sluiten.
Verder zeide hij, op een vraag over de politiek te volgen
in Zuid-Afrika, dat hij den tijd nog niet gekomen achtte
over dat punt te spreken. Sedert den ongelukkigen
inval is het onze taak de goede gevoelens tusschen de
Hollandsche en de Engelsche bevolking te herstellen,
zoo sprak hij. Ik geloof dat deze politiek slaagter is
reeds een groote verandering ten goede. De Trans-
vaalsche regeering heeft een wet aangenomen tot be
perking van den verkoop van sterken drank aan de
inboorlingeneen onderwijswet om kinderen van alle
nationaliteiten op te voeden op kosten van den Staat
en verder overweegt de regeering de instelling van
een nieuw gemeentebestuur voor Johannesburg. Het
zijn wel niet alle hervormingen welke het volk recht
heeft te verlangen, maar het is reeds een groote betaling
op afkorting, in deze tijden waarin de gevoelens zeer
opgewonden zijn.
DOOR
Hoofdstuk I.
De deur.
Mr. Utterson, de advocaat, was een norsch man, wien
men zelden had zien glimlachen hij was koel kort en
terughoudend in gesprek op het oog terugstootend
sober vervelend ouderwetsch en somber maar toch
in geen geval een menschenhater. Als hy zich in den
gezelligen kring zijner vrienden bevond, en de wijn
naar zijn smaak wasdan kon men aan den blik
zijner oogen den eminenten man herkenneniets dat
wel niet uit zijne gesprekken was op te merken maar
dat zich niet slechts uit zijn .voldaan" gelaat na een
flink diner maar vaker en duidelijker in zijn dago-
lijkseh leven openbaarde. Hij volgde een strengen leef
regel dronk als hij alleen was jenever, om zijn begeerte
naar wijn te beperken; en hoewel hij veel gevoel had voor
de tooneelspeelkunsthad hij sedert twintig jaren geen
schouwburg bezocht. Voor anderen echter was hij zeer
toegevend; terwijl hij nu eens met bevreemding, maar
meestal met afkeer, hunne overtredingen aan de grootere
.vurigheid" van hunnen geest toeschreef, en daar waar
de grenzen somwijlen werden overschreden, eerder geneigd
was om te helpen, dan om verwijten te doen. .Ik behoor
tot Kaïn's ras", placht hij op rustigen toon te zeggen
»ik laat mijn broeder op zijn eigen wijze naar den drom
mel gaan." Daardoor had hij het gelukdat hij voor
personen die .naar den kelder" gingen, de minst gezochte
kennis was. En zoo lang lieden van dat genre zich in
zijn huis vertoonden, was er voor hen geen gelegenheid,
hem van een anderen zijde te leeren kennen.
Ongetwijfeld leverde dit voor Mr. Utterson niet de
minste moeielijkheid op; want hij was »op en top" een
zwijger, en zijn vriendschap scheeu alleen haar oorsprong
in zijn goedhartigheid te vinden. Het is een karaktertrek
van een ingetogen man, dat hij zich te vreden stelt met
den vriendenkring die het toeval hem verschaft en dit
was met dezen rechtsgeleerde juist het geval.
Zijne vrienden waren van dezelfde geaardheid als hij
of bestonden uit die mannen die hij het langst gekend
had; terwijl zijn genegenheid op .klimop" geleek, en
alleen door den voortgang des tijds aangroeide, zonder
daarom van den aard van het voorwerp afhankelijk te
zijn. Zoodanig was dan ook zeker de vriendschap, die
hem met Mr. Richard Enfield verbond, een man, die dooi
de geheele stad bekend was. Velen vroegen zich af, wat
deze personen aantrekkelijks in elkander konden vinden,
of welk belang zij bij hun vriendschappelijken omgang
konden hebben. Zijdie hen vaak op hunne Zondagswan
delingen ontmoetten, verhaalden, dat zij zwijgend en in
zichzelf gekeerd naast elkander voortliepen, terwijl zij met
zichtbare verlichting de verschijning van een of anderen
vriend begroetten. Hoe dit zij, deden deze mannen op
hunne uitstapjes een grooten voorraad van de laatste
.nieuwtjes" der week op, waarbij zij niet alleen elke denk
bare gelegenheid tot ontspanning vermeden, maar zelfs
elke beroepsbezigheidals men somwijlen onverwacht
hunne tusschenkomst inriep van de hand wezen.
Ter gelegenheid van een dezer wandeltochten kwamen
zrj in een achterbuurt van een der drukste wijken van
Londen. Het was een kleineen thans stille straat, hoe
wel men zien kon, dat er op de werkdagen veel handels
verkeer was. Naar het scheen, waren de bewoners allen
welvarend iets wat zij door hun uiterlijk vertoon in elk
opzicht aan den dag legden zoowel door hunne kleeding,
als door het uitwendige van hunne winkelkasten. Zelfs
thans op Zondagnu de inwendige aanlokkelijkheden
aan het oog onttrokken waren en de straat ledig was
muntte zij desniettemin boven de gansche omgeving uit
en maakte door haar frisch geschilderde luiken blank
geschuurde koperen deurknoppen en in het oogloopende
zindelijkheid een hoogst aangenamen indruk.
Op twee deuren afstands van een hoek aan de linker
hand werd de rij huizen afgebroken door den ingang
tot een z.g. .hofje" en juist op dat punt vertoonde zich
de gevel van een donker gebouw. Het was twee verdie
pingen hoog en er was geen venster te zien niets dan
een deur in de benedenverdieping en een .blinde" ver
kleurde muur daarboven terwijl het geheele huis de spo
ren droeg van langdurige slordigheid en verwaarloozing.
De deurdie noch schelnoch klopper yertoonde was
gelapt en onzindelijk en men kon aan alles zien dat
zich niemand omtrent het gebruik, dat er zoowel door
mannen als kinderen van werd gemaakt, sedert een rnen-
schenleeftijd had bekommerd.
Mr. Enfield en de advocaat bevonden zich aan de over
zijde van de steeg doch toen zij dezen ingang genaderd
waren hief de eerstgenoemde zijn stok op en vroeg
terwijl hij het gebouw aanwees
.Hebt, gij ooit deze deur opgemerkt en toen zijn met
gezel deze vraag toestemmend beantwoordde voegde hij
er aan toe: »ze staat met een zeer zeldzaam voorval, dat
ik nimmer vergeten zalin verband."
.Waarlyk?" zeide Utterson blijkbaar ten zeerste ver
wonderd »en wat was dat?"
.Dat zal ik u zeggeu", hernam Mr. Enfield: op zeke
ren wintermorgen omstreeks drie uur, keerde ik van een
zeer afgelegen punt der stad huiswaarts en mijn weg
voerde mij door een wijk waar ik in den letterlijken zin
des woords niets te zien kreeg dan brandende lampen.
Straat in straat uit was alles hoewel alle bewo
ners in slaap waren hel verlichtterwijl ik mij zoo
eenzaam gevoelde dat ik er waarlijk naar begon te ver
langen een politie-agent te mogen ontmoeten. Plotseling
echter ontwaarde ik twee personen, een kleinen mandie
haastig voortliep en een meisje van acht tot tien jaar
dat zoo snel zrj kon een dwarsstraat insloeg. Welnu mijn
heer deze twee liepen hier bij dezen hoek tegen elkan
der in, en toen gebeurde er iets verschrikkelijks: want
