Hel GeHeimzmnig Testament.
Zakkenrollerij
No. 110. Acht en Negentigste Jaargang. 189f>
V RIJ D A G
4 SEPTEMBER.
Ainsterdamsche Brieven.
FEUILLETON.
ROBERT LOUIS STEVENSON.
ALKMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt Dinsdag., Donderdag- en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per
maanden voor Alkmaar f O,SO; franco door het
geheele rijk f 1,
De 3 nummers 0,06. Afzonderlijke numruots 3 ets.
Prijs der gewone Advertentlëm
Per regel 0,16. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS-
TER ZOON.
Telefoonnummer: 3
De COMMISSARIS vau POLITIE te ALKMAAR
noodigt een iederdie vermoedt dat hem tijdens de
afgeloopen kermis voorwerpen van waarde zijn ontvreemd
(gerold) uithiervan ten spoedigste aan zijn bureau
aangifte te doen daar door de politie tweo verdachte
personen zijn aangehouden in het bezit van portemonnaies
zilveren knipjes, horlogekettingen (een gemerkt G. S. 1839),
zakdoeken enz., welke voorwerpen vermoedelijk allen
alhier in de laatste week zijn gerold.
AlkmaarDe Commissaris van politie voorn.,
1 Sept. 1896. S. M. S. MODDERMAN Jr.
«EMEElTE-HEKEIVIAie.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR
brengen ter algemeene kennis, dat de gemeente-rekening,
dienst 1895, met alle daarbij behooreude bescheiden, he
den den Gemeenteraad aangeboden, op de gemeente-se
cretarie van heden af voor een ieder ter lezing nedergelegd
en tegen betaling der kosten in afschrift verkrijgbaar is.
Burgemeester en Wethouders voorn.,
Alkmaar, A. MA.CLAINE PONT, Voorzitter.
1 Sept. 1896. C. D. DONATH, Secretaris.
XVII.
De amsterdainsche gemeenteraadszitting op
den eersten dinsdag in September is er een geweest met
een staartje. Veel belangrijks stond er niet op de agenda,
maar toen het nnr van scheiden haast zou slaankwamen
de heeren van Nierop en Blooker zich tot tolk maken
van de telefoon-agitatie die in den laatsten tijd in de
hoofdstad is gewekt. Hnnne interpellaties met de daarop
gevolgde debatten namen znlke groote afmetingen aan
dat een avondzitting noodig was. Trouwens het was
verstandig dat de aanval tegen den wethouder van pu
blieke werken gebroken werd door den maaltijd want
er was een crescendo in de hatelijkheden after dinner
beschouwde men de zaken van een philosophischer stand
punt en toen kwam men betrekkelijk spoedig tot een
vergelijk.
De zaak is deze. In art. 2 van de „Voorwaarden voor
de tolefoon-aansluitiDg'' staatdat de geabonneerden het
goed moeten vinden dat telefoondraden aan huis worden
vastgehechten nu wilde de heer van Nierop wetenof
daarmee enkele draden dan wel een heel rek bedoeld was.
Dan is er nog art. 10hetwelk bepaaltdat alle ge
schillen door burg. en weth. in hoogste ressort beslist
worden waardoor deze dns uitspraak zouden hebben te
doen in hun eigen geschilook hieromtrent wenschte de
interpellant nadere inlichtingen.
De heer Blooker noemde die voorwaarden een verzwa-
renden toeslag op het abonnement. Hij vonddat de
gemeentenu zij de exploitatie van de telefoon zelf ter
hand ging nemen ook wat meer als industrieel moest
optreden en zich honden aan hetgeen eenmaal was vast
DOOR
9)
„Valsch spel!'' riep nu de advocaat, hevig ontstellende
bij de gedachte dat hij wellicht gedurende langen tijd
misleid was geworden, «welk valsch spel? Wat bedoelt
die man
»Ik durf het niet zeggen, sir," was het antwoord,
»maar zoudt n met mij willen medegaan en n zelf over
tuigen
Het eenig antwoord van Mr. Utterson wasop te
staan, zijn hoed op te zetten en zijn overjas aan te
trekken, maar hij zag met verwondering de groote ver
lichting die op het gelaat van den huisknecht te lezen
was, en dat de wijn nog onaangeroerd was toen deze zijn
glas nederzette, om hem te volgen.
Het was een vinnig konde gevoelige Maartsche nacht,
met bleeken maneschijn. De wind maakte het spreken
moeielijk en snerpte hen in het gelaat. Bovendien scheen
hij de anders zoo drukke straten van voetgangers te heb
ben gezuiverdwant Mr. Utterson had zooveel hij zich
herinneren kon dit gedeelte van Londen nog nooit zoo
verlaten gevonden. Toch had hij het nu gaarne anders
gezien want hij had zijn gansche leven nog niet zoo
verlangd om met zijne natnnrgenooten in aanraking te
komen of hen ten minste te zien want hoezeer hij
er zich ook tegen verzette, zijn geest was met de ge
dachte van een of andere misdadige ontknooping vervuld.
Poole, die gedurende den ganschen weg eenige stappen
voorgebleven wasbleef niettegenstaande het loeien van
den storm, op het midden van het plein stilstaan nam
zijn hoed van het hoofd en vsegde zich met een rooden
zakdoek het zweet van het gelaat. Dit kon onmogelijk
het gevolg van het loopenmaar wel van zijn doode-
gesteld. Indertijd was het tarief opgegeven en naar aanlei
ding daarvan had men zich voor het abonnement aangemeld,
en nu ging 't niet aan later daaraan bezwarende con
dities te verbinden De abonnés hadden een briefje ont
vangen waarin zij uitgenoodjgd werden vóór den 5den
September meê te deelen of zij die voorwaarden konden
aannemen dat was niet in den haak.
Niet zonder bitterheid werden deze beide sprekers door
den wethouder Treub beantwoord. Die bitterheid moge
vreemd zijn wanneer men alleep op den vorm der inter
pellatie let, zonder meer volkomen verklaarbaar is
zrj wanneer men weet wat daaraan voorafgegaan is. De
Bell Telefoon-Maatschappij kan het begrijpelijkerwijs nog
slecht verduwen dat zij in de hoofdstad des lands nit
hare werkzaamheid is gedrongen en onder hare directeuren
zijn mannen met grooten invloed. Deze lateu niet na
tegen de gemeente-exploitatie van de telefoon zooveel
mogelijk te ageeren. Zij beschikken daarbij over het
Handelsblad en de Amsterdamsche Ct., wier redacties toch
al zoo fel gebeten zijn op de naasting van concessies.
Treub kan in hnnne oogen geen goed doen en zijne beste
bedoelingen worden verdacht gemaakt. Dat de nieuwe
telefoonpalen verre van mooi zijn is een feitmaar men
moet wel aan een parti pris gelooven wanneer daaruit
zooveel venijn gezogen wordt als door het Hbl. met zijn
Trenb-stokken geschiedt. Ieder die klachten heeftis
welkom in Do Brakke Grond en den N. Z. Voorburgwal
en hnnne grieven worden in de krant breed uitgemeten.
Op die wijze wordt onder de burgerij schrik gewekt en
gaat men zich verbeeldendat de gemeente-exploitatie
van de telefoon een groote failure is. Dat is een grie
vende ervaring voor den heer Trenb, die al zijn krachten
heeft ingespannen om deze eerste proeve goed te doen
slagen en daarvoor onvermoeid in de weer is. Zoo laat 't
zich verklaren, dat hij in den Raad zijne verdediging
begon met de opmerking, dat 't de telefoon-dp-ectie niet
gemakkelijk werd gemaakt. Ook was men onbillijk,
't Was toch geen oogenblik de bedoeling geweest om
art. 2 zoodanig te interpreteereu, dat de gemeente een
rek op een hnis zou mogen plaatsen. Alleen wannoer
het noodzakelijk was om over oen hoog hnis daarachter
wonende geabonneerden te bereiken, moest het aanbrengen
van isoiatoren worden toegelaten. In de concessie van
de Bell-telefoon-maatschappij stond dezelfde bepaling
men scheen van deze meer te knnnen verdragen dan van
de gemeente. Waar een rek geplaatst moet worden,
zal eerst worden onderhandeld met den eigenaar en een
overeenkomst wordeu gesloten. Ook het bezwaar tegen
art. 10 kon de heer Treub niet deelen bij de B.-T.-M.
werd, ingeval van geschil, de telefoon eenvoudig wegge
haald en aangezien zij van dat middel nooit gebruik
heeft gemaakt, mag men van de gemeente zeker ver
wachten. dat het gewraakte artikel zelden zal worden
toegepast. Men moest echter een middel hebben om
tegenover kwaadwilligen krachtig te knnnen ageeren.
Komende tot de grief van den heer Blooker wees de
wethouder er op, dat de bevoegdheid tot het vaststellen
der voorwaarden door den Raad aan burg. en weth. was
lijken angst zijn want zijn gelaat was wit en zijn stem
klonk gebroken en schor toen hij zeide
»En nn, sir, wij zijn er, en God geve dat het niet iets
allerverschrikkelijkst zij
Arme Poole," antwoordde de advocaat. Hierop klopte
de bediende op een eigenaardige w(jze op de deurdeze
werd op een kier geopend, terwijl de ketting er op be
vestigd bleef, en een stem vroeg van binnen: Ziit srii
het, Poole J 8J
Alles in orde," antwoordde deze; »doe open." Toen
zij in de wachtkamer kwamen, was deze hel verlicht, er
brandde een flink vuur in den haard en daaromheen
stonden al de bedienden zoowel mannelijke als vrouwelijke
als een troep schapen opeengedrongen. Bij het zien van
Mr. Utterson begon de huishoudster zenuwachtig te snik
ken terwijl de keukenmeid uitriep »Goddank het is
Mr. Utterson!" en op hem toesnelde, als wilde zij zich
aan hem vastklampen.
»Wat is dat? Zijt gij allen hier?'' sprak de advocaat
op gemelijken toon »dat is zeer onordelijk zeer onbetame
lijk uw meester zou daar in geen geval mede ingenomen
zijn."
Zij zijn allen bang," zeide Poole.
Hierop volgde volkomen stilzwijgenniet een was
er die dit logenstrafte alleen de huishoudster begon nn
overluid te weenen.
Houdt je mond zeide Poole tot haar meteen mwe
nitdmkking die zijn eigen zenuwachtige opgewonden
heid verrieden inderdaadtoen de huishoudster zoo
laid en jammerlijk aan haar beklemd gemoed lucht gaf,
waren zij allen met angstige gezichten naar de binnen
deur gesneld.
»En nu," vervolgde de huisknecht, zich tot den loop
jongen wendende, »geef mij een kaars en wij zullen de
zaak voor goed uitmaken." En daarop verzocht hij Mr.
Utterson hem te willen volgen en sloeg den weg naar
den achtertuin in.
ï«n sir, zeide hij, «loopt u als 't u belieft, zoo zacht
mogelijk. Ik heb u noodig, om te hooren, doch niet om
gehoord te worden. En zie hier, sir, of het hem wel
mogelijk was om n binnen te laten,blijf hier staan."
opgedragen bij de goedkeuring der verordening. En wat
het briefje aanging, waartegen de heer Blooker zoo te
velde was getrokken, dit was door spreker zelf opge
steld en eerst verzonden na het advies van den stads
advocaat; de volle verantwoordelijkheid daarvan namen
burg. en weth. op zich. De geabonneerden hadden zich
bij voorbaat verbonden de voorwaarden te onderteekenen
en deze waren volstrekt niet bezwarender dan kon wor
den verwacht.
Tot zoo ver ging alles betrekkelijk vredig. Nn kwam
evenwel de heer Heineken aan het woord. Hij beweerde
dat, toen een der groote telefoonpalen aan iemands hnis
word vastgemaakt, den bewoner werd medegedeeld, dat
hij, indien hij zich daartegen verzette, niet kon worden
aangesloten. Ook tegen de circulaire had hij bezwaren
Inmiddels spraken bnrg. en weth. heimelijk met elkaar,
of 't niet beter was, de beraadslagingen in een avond
zitting voort te zetten. De heer Heineken, meenende
dat zij om te manifesteeren, over onverschillige dingen
praatten, werd nn woedend. Hij beweerde, dat de
circulaire onoprecht was dat er wat achter stak
dat de wethouder een uitstekend talent had om de
meuschen boos te makendat de gemeente-exploitatie
zooveel illnsies had doen te loor gaan, dat de gemeente
een ongepaste houding aannam De heer Treub vroeg
toen het woord voor een persoonlijk feitprotesteerde
tegen de insinuatie van onoprechtheid kortom het
was goed, dat men besloot, eerst te gaan dineeren alvo-
rens verder te gaan.
s Avonds was er een veel mildere geest aan beide
zijden.
De heer Blooker was nu veel beter te spreken en de
beer Nierop liet zich verzoeningsgezind uit. Toen werd
ook het hart van het Dagelijksch Bestuur vermurwd. De
heer Treub stelde in het licht, dat men zorgvuldig had
vermeden, de draden aan huizen van niet-geabonneerden
vast te hechten en ook verder zou men de lasten en
lasten op de abonnés leggen. Maar burg. en weth. moesten
iets doen tegen het ophitsen van twee bladen tegen de
gemeente. Het ging niet aan om maar verder aanslui
tingen te maken bij hen, die zich niet willen onderwer
pen terecht zon men dan, ais er later, in November,
moeilijkheden kwamen, zeggen, dat het Dagelijksch Be-'
stuur vooraf was gewaarschuwd. Wat nn de circulaire
betreft, deze had haar ontstaan te danken aan een vraag
van den minister naar alle namen der stedelijke abonnés.
Met het oog op de oppositie wilde men weten, wie nu
eigenlijk abonné bleef na de aanvankelijke verbintenis.
Wie de voorwaarden niet teekent, kan ook niet aange
sloten worden. Daartegenover waren bnrg. en weth. be
reid aan art. 2 toe te voegen, dat met de vasthechtimr
met bedoeld zyn »rekken."
Nog eon zwakke stem van verminderend verzet en
daarna scheidde men volkomen eendrachtigTrenb in
het idee, dat hij den Raad een vlieg bad afgevangen; de
Raad, vast ervan overtuigd, dat hij Treub eens flink op
zgn plaats had gezet. Zoo is de plotseling opgekomen
storm geëindigd met een suizende koelte.
Mr. Utterson's zenawen werden door deze onverwachte
inleiding zóózeer geschokt, dat hij moeite had om zich
staande te honden hij deed echter een geweldige poging
op zich zeiven, en volgde den bediende in het laborato
rium, en de gehoorzaal tot aan den voet van de trap.
Hier beduidde Poole hem te blijven staan en te luisteren
terwijl hij zelf de kandelaar neerzette, en al zijn moed'
bij elkander rapende, de treden opging, en met ietwat
onvaste hand op bet roode baai van de deur vin het ka
binet aanklopte.
»Mr. Utterson vraagt om u te zien, sir!" riep hij- en
terwijl hij dit deed, bednidde hij den advocaat om' nn
vooral acht te geven.
Een klagende stem antwoordde van binnen «Zeg
hem dat ik niemand ontvangen kan.
«Dank n, air," zeide Poole met iets triomphantelijks
in zijn stem, en zijn kandelaar weder ter hand nemende
geleidde hij Mr. Utterson terug over de plaats, en in de
groote keuken, waar het vnnr uit was en het waschgoed
over den vloer lag.
«Sir, vroeg hij, Mr. Utterson in de oogen kijkende:
«was dat mijns meesters stem
«Zij scheen zeer veel veranderd te zijn," zeide de ad
vocaat, die wel zeer bleek was, doch den blik van den
buisknecht ferm beantwoordde.
«Veranderd? Wel ja, dat zou ik ook denken," sprak
de bediende. «Ben ik twintig jaren in zijn dienst ge
weest, om betreflende zijn stem misleid te worden Neen,
sir, mijn meester is vermoord hij werd voor acht dagen
geleden vermoord, toen wij hem in den naam van God
om genade hoorden schreien en wie daar binnen is in
plaats van hem, en hoe het daar gesteld is, dat is een
zaak die ten Hemel schreit, Mr. Utterson."
«Dit is een zeer vreemdsoortig verhaal, Poole dat is
bijna een onzinnig verhaal, man," zeide Mr. Utterson eene
waarschuwende beweging met zijn vinger makende «Ver
onderstel dat het is zooals gij denkt, veronderstel dat
Dr. Jekyll. vermoord is, welke aanleiding zoude er
dan voor den moordenaar kannen bestaan, om hier in
hnis te blijven Dat zon krankzinnigen-werk zijn."
Wordt vervolgd).
