No. m
Acht en Negentigste Jaargang.
1896.
Y R IJ 1) A G
16 OCTOBER.
PARIJSCHE BRIE YEN.
EEN OFFER.
FEUILLETON.
A (All AARSMIE Mil RIM
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en
'Saterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden voor Alkmaar f O,SO; franco door het
geheele rjjk j 1,
De 3 nummers/O.OO. Afzonderlijke nummers 3 ets.
Prijs der gewone Advertentlënt
Per regel 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS-
TER ZOON.
VelefoonnuHBier3
XXV.
Parijs, 8 Oct. 1896.
7 October. Wij hadden gedacht dat het heden wat
minder druk en vol zou zijn doch daarin hebben wij
ons vergist. Geheel Parijs nam nogmaals vacantie en
volgt daarin het voorbeeld van do scholen waar pro
fessoren en leerlingen vier dagon achtereen vrij zijn. Ieder
wil den Czar en de Czarina zien en uit de gesprekken van
alle omstanders blijkt, dat de een alweer gelukkiger was
dan de ander. Deze zag de hooge gasten vlak voor zich
op een meter afstand de andere zag ze wel drie malen,
een derde zag niets als de astrakan muts van den keizer
of de witte aigrette der keizerin; er komt natuurlijk veel
toeval en geluk bij. Zoo waren wij gisteren avond op
den grooten Boulevard stonden een tijd lang in een
verbazend gedrang en moesten ten slotte vertrekken vóór
de hooge gasten de opera verlieten. Heden hadden wij
weer gelnk en zonder het gezocht te hebben stonden
wij iu den namiddag op Place de la Concorde plotseling
zoo mooi en hoog dat stellig niemand den stoet mooier
en beter zag dan wij dit deden.
De geestdrift der dagbladen evenaart die der parijsche
bevolkinghet is slechts één kreet van blijdschap en
goed vertrouwen het is alsof ieder blad een leger van
reporters heeft, die alle bewegingen der russen gadeslaan,
al hunne woorden opvangen en zich geroepen gevoelen
geheele kolommen in de couranten vol te schrijven. Het
keizerlijk echtpaar is onvermoeid gelukkig zijn beiden
jong doch zolfs voor jonge keizersdie op reis alle
gemakken hebben is zulk een tocht door Enropa toch
verbazend druk. Het programma voor den dag van heden
is weder volgeladen en is vooral gewijd aan het bezoek
der stad met hare monumenten. Het begint ten negen
uur iu den morgen met een bezoek aan Notre-Dame, de
prachtige oude kathedraal daarna volgen het paleis van
justitie en de Sainte-Chapelle het Panthéon eu de In
valides het begint met een fijnen motregen doch het
is of de Czar mooi weer besteld heeftwant nog vóór
hunne majesteiten in de open lucht verschijnen breekt
de zon doorde regen heeft enkel gediend de stof neer
te slaan en wij krijgen een prachtigen herfstdag bijna
lente. President Pelix Faure begeeft zich naar de russische
ambassade en als een echt galante franschman biedt hij
der keizerin een fraaien ruiker aan. De geestdrift is
langs den geheelen weg niet minder dan gisteren en ook
de kleine prinses wordt heden niet vergeten vrouwen
en kinderen juichen op het voorbijrijden der keizerin
»Yive la Grande-Duchesse vive la prineesse OlgaDit
zal de jonge moeder voorzeker veel genoegen doen, want
de kleine Olga zelve begrijpt van alle eerbewijzen nog
niemendal de jonge groothertogin is pas 10 maanden
oud. En voor wij verder gaan, willen wij even stilstaan
bij het bezoek van mevrouw Carnot, weduwe van Frank-
rijks diep betreurden president aan de keizerin van
Rnsland. Het onderhoud was buitengewoon hartelijk, de
vorBtin vergat als het ware haren hoogen rangom ge-
Roman van
H. RIDER HAGGARD.
9)
.Misschien heeft Lady Marcham het spook dan wel
gezien maar ik niet," zei Emma.
»0, ik twijfel er niet aan, want zij ziet alles. U kent
haar natuurlijk. 't Is een goede, oude ziel, viDdt u
niet
»Ik heb lady Marcham wel eens ontmoet, maar ik
ken haar niet," antwoordde Emma.
»Lady Marcham niet kennen 1" sprak Milward met
gemaakte verbazing, »wel, ik dacht dat men even goed
zon kunnen beweren, de Noordzee niet te kennen, wan
neer men er op is. Zij is bepaald indringend. Wat be
doelt u dus eigenlijk, miss Levinger
»Ik bedoel, dat ik niet de eer heb te behooren tot
de kennissen van lady Marcham," antwoordde zij ver
legen.
»Als die vlegel niet gauw nitscheidt, zal ik hem den
mond stoppen," dacht Henry.
»Wat I Hebt u dan ongenoegen met haar gehad
vervolgde Milward onmeedoogend »in uw plaats had ik
dat niet gedaan, want 't is een gevaarlijke vijandin en
bovendien moet het heel lastig zijn, daar u haar toch
nu hier dan daar ontmoet, alleen niet in haar eigen huis."
Emma keek wanhopig ronden jnist zat Henry er
over te peinzen hoe hij het best tusschenbeide kon komen,
zonder zijn drift te verraden, toen de heer Levinger
eenigszins langs hem heen boog met een beleefd.Ex
cuseer mij."
»Mag ik zoo vrij zijn u dat eens op te helderen mr.
Milward vroeg hij. »Ik ben een invalide en een klui
zenaar en mi]n dochter moet natuurlijk dat leven met
heel vrouw en moeder te zijn, en bij het afscheid nemen
liet zij haar dochtertje binnen brengenhetwelk door
mevrouw Carnot van harte omhelsd werd. Iti het Pan
théon zijn de vorsten afgedaald in de grafkolders met
eerbied groeten zij de graftombe van Victor Hugo en
gaan dan dadelijk naar het graf van Carnotliggende
iu den grafkelder van de .Martelaren van het Vaderland"
hetwelk ook de overblijfselen bevat van Lazare Carnot
bijgenaamd »le père la Victoire". van La Tour d'Auvergne,
den eersten grenadier van Frankrijken van generaal
Marceau. De drie zoons van den overleden president
de heeren ErnestSadi en Frampis Carnotwachten
aan den ingang van den grafkelderde keizer drukt
hun de hand en legt een prachtigen krans van lila's en
orchideën op den grafsteen. Daarua spreekt hij de zoons
toezegt hun dat hij een gouden krans voor hunneD
vader besteld heeft en dat de naam van Carnot steeds
in zijne herinnering en in die van het russische volk
zal voortleven. De keizerin knielt bij het graf en presi
dent Faure volgt haar voorbeeld. Buiten gekomen vinden
de vorsten weder denzelfden geestdrift en hooren het gejuich
der dicht opeengepakte menigte. Na een bezoek aan de
Invalides vereenigt men zich in het keizerlijk paleis tot
een lekker dejeuner, en men behoeft die .menus" slechts
te lezen om zich te overtuigen dat al die Russen een
verbazenden eetlust moeten hebben zoo zij alle dagen
zulke dejeuners en diners verorberen. Ons dunktdat
die groote hoeren en dames blij zullen zijn wanneer zij
later in hun ééntje een eenvoud'.gen biefstuk mogen eteu.
In den namiddag wordt de eerste steen gelegd van de
brug genaamd Pont Alexandre III, naar 's keizer vader,
zijnde evenzeer de eerste steen van de groote tentoon
stelling van 1900 wordt een bezoek gebracht aan de
Mantaan het Instituutaan het stadhuis en 's avonds
is er gala-voorstelling in het Théatre-fran9ais. Dj plech
tigheid van den Pont Alexandre III is buitengewoon
prachtigfraaie tribunesvergulde zetelseen aantal
versierde en opgetuigde jachts en pleiziervaartuigen, een
kleine boot met achttien in het wit gekleede jonge
meisjes die straks aan de keizerin eon prachtigen zilve
ren vaas van één meter hoogte zullen aanbieden als
geschenk van den parijschen handel en nijverheid. Twee
booten met muzikantendie het russische volkslied en
de Marseillaise spelen oen koorhetwelk de marche uit
da opera Faust zingt, een welkomstgroet van den dichter
José Maria de Héródia, voorgedragen door den heer Paul
Mounet van de Comédie-franpise en eindelijk het leggen
van den steen. Daartoe dient een troffeltwee hamers
en eene pen met welke laatste de keizer en de president
het perkament der acte zullen teekenen. Deze troffel is
van goudop het platte deel staat een opschriftver
meldende dat
Den VII October MDCCCXCVI
zijne Majesteit
Nieolaas II
Keizer aller Rnssen
hare Majesteit de Keizerin
Alexandra Féodorovna
mij deelen. Ik heb niet de eer lady Marcham of oen der
andere dames en heeren, die u zoo pas noemde, te ken
nen. Druk ik mij zoo duidelijk genoeg uit
»0, volkomen
.Dat doet mjj genoegen, mr. Milward, omdat ik zoo
even uit nw opmerkingen meende te moeten opmaken,
dat u niet bijzonder ving van begrip was."
Op dit oogenblik stond lady Graves eenigszins haastig
op en verliet het vertrek, gevolgd door miss Levinger
en haar dochter. Sir Reginald knoopte een gesprek aan
met mr. Levinger, zoodat Henry en mr. Milward er
samen overbleven.
.Kunt gij mij ook zeggen wie onze vriend daar is?"
vroeg de laatste. .Hij schijnt vrij lichtgeraakt te zijn
en veel van de afzondering te honden. Wie had dur
ven denken, dat er iets beleedigends hg in mijn veron
derstelling, dat zijn dochter lady Marcham kende."
.Misschien hebt gij wat al te veel aangedrongen,"
antwoordde Henry droog. .Ik ben zelf niet bijzonder
goed met mr. Levinger bekend, ofschoon vader hem zijn
gansche leven gekend heeftdoch ik vermoed, dat hij
rijk is en om de eene of andere reden jaren lang min
of meer als een kluizenaar heeft geleefd."
»Bij George! Nu ben ik er!" zei Milward. .Hij is de
man, die in de (dagen van onze moeders zoo populair
was en toen trouwde met een rijke keukenmeid of zoo
iets en daarom door de geheele buurt werd dood verklaard.
Daar ben ik natuurlijk leelijk iugeloopen. Hij spijt mjj,
want ik had inderdaad geen plan zijn dochter te kwetsen."
»Het verheugt mij, u te hooreu zeggen, dat gij zulks
niet met opzet hebt gedaan," antwoordde Henry min ^of
meer norsch .wilt gij een sigaret te
Het overige deel van den avond ging vrij rustig voor
bij bijna te rustig, want Emma, uit het veld geslagen
door de reeds opgedane ervaring, had zich in een hoek
achter een reusachtig photografie-album gebarricadeerd.
Eindelijk brak het gezelschap op. Mr. Milward keerde
terug naar zijn landgoed Upcott Hall, dat in de buurt
lag, met de opmerkiDg, dat bij morgenmiddag allen in
de kerk weer hoopte te ontmoeten. Henry besloot onmid-
en
Felix Fanre
president der transche republiek
gelegd hebben te Parijs
den eersten steen van de brng
Alexander III
zijndo Méline president van den raad
der ministers
Henry Boucher minister
van handel en njjvorheid
en
Alf. Picard commissaire général
van de Wereldtentoonstelling
van 1900.
De steel van den troffel is zeer fijn bewerkt met de
wapenen der stad Parijsde drie leliën en daaronder het
schip met het opschrift .Flnctnat nee mergitur".
De hamer waarmede de Czar den eersten slag op den
eersten steen geeftis ook zoer fraai de steel is één
stuk ivoor van 31 c.M. lengte en heeft aan beide zijden
twee gouden messen op een waarvan een gouden olijftak,
op de andere waarvan een gouden eikentak is aangebracht.
Deze zijn versierd met de letters N. (naar koizer Nieolaas)
en R.F. (rópnblique franijaise).
Tot het teekenen der acte, welke dient deze plechtig
heid in herinnering te honden wordt eene pen gebruikt,
zijnde een gouden rietje van 27 centimeter lengte met
drie gouden strikken en een blad waarop de jaartallen
1896 en 1900 gegraveerd zijn.
Deze plechtigheid begunstigd door prachtig weder
was voorzeker een der fraaiste en bost geslaagde op deze
feestdagen. Bij bet terugrijden over Place de la Concorde
is het onmogelijk zich een denkbeeld te vormen van den
aanblik welke dit groote plein bood.
Nog wilden wij het stadhuis bereikendoch terwijl
wij bij de Seine stonden hadden duizenden menschen
zich bij het Hótei de Ville opgehoopt. Wij laten ons
dus in oen koffiehuis neêrvallen en wachten daar tot
de avondcourauten worden rondgeschroeuwd. Deze be-
vatten reeds vele uittreksels uit vreemde bladen daar
naar te oordeelen schijnt men nn toch in den vreemde
tot de overtuiging te komen dat de vriendschap tus-
sehen Rusland en Frankrijk ernstig gemeend is. Terwijt
wij daar zoo aan het .terrasse" van het café zitten
komen een aantal .camelots" voorbij. Deze verkoopen
portretten van den czaar en de czarinapapieren pop
petjes voorstellende den keizer en den presidentdie
elkander de hand drukken vlaggetjesmedailles en
ordeteekenensieradenbroches met de bnste van de
keizerin, ook, het is eigenlijk niet netjes: »la pis-
seuse franco-russe", in navolging van de poppetjeswelke
den belgischen .mannekepies" voorstelden eene plaat
voorstellende de reÏ3 van den czaar en de czarina door
Enropa in een .voiture automobile", een fraai rijtuig
met twee livreiknechts achterop. Door een beweegbaar
carton zien wij achtereenvolgens het keizerlijk echtpaar
in OostenrijkDuitschlandEngeland met strakke ge
zichten of wel slapende van verveling terwijl daarna
dellijk, dat hij dan niet van de partij zou zijn. Sir Regi
nald en lady Graves begaven zich naar bed Ellen en
Emma Levinger volgden dit voorbeeld en Henry gaf te
kennen, dat hij in de bibliotheek nog oens een pijp ging
rooken. Tot zijn verbazing zei mr. Levinger, dat hij ook
graag rookte en hem in de bibliotheek gezelschap zon
houden, wanneer hij daartegen geen bezwaar had.
In de bibliotheek liep het gesprek eerst over mr.
Milward, over wien Henry zich niet bijzonder vleiend
uitliet.
»Gij moet hem niet zoo hard beoordeelen," zei Levin
ger .in den grond is het zoo'n kwade kerel niet doch
hij is rijk en een eenig kind en is door oen menigte
vrouwen bedorven maar hij zal wel gauw een toontje
lager leeren zingen hij zal zijn partij wel vinden, zooals
bijna iedereen op deze wereld. Wanneer ik goed heb ge
zien, is er hier wel een dame in hnis, die wel weet hoe
ze hem klein moet krijgen. Doch dat zijn zaken, zult gij
misschien zeggen, die mij niet aangaan."
Henry begreep deze zinspeling eigenlijk niet goed,
ofschoon hij vermoedde, dat ze betrekking had op Ellen.
Hij was totaal onbekend met de verhouding tnsschen
mr. Milward en zijn zusterde jonge man stond hem
inderdaad zóó tegen, dat hij er niet aan dacht, dat Ellen
zich door hem aangetrokken kon voelen. Door mr. Le-
viuger's opmerking werd hem evenwel een gelegenheid
geopend, waarvan hij onmiddellijk gebrnik maakte.
.Volgens hetgeen ik na mijn terugkeer heb gehoord,
schijnt het, mr. Levinger, dat al onze zaken vrij wel uw
zaken zijn, of vice versa. Ik weet niet," vervolgde hij
een weinig aarzelend, »of u daar op dit oogenblik over
wenscht te spreken. Dat ik zulks doe, schijnt inderdaad
bijna een schending der gastvrijheiddoch wanneer ik
den toestand goed begrijp, ontvangen wij op dit oogen
blik uw gastvrijheid en gij niet de onze."
Mr. Levinger glimlachte flauwtjes.
.Spreek, kapitein Graves, wanDeer gij zulks verkiest,"
zei hij. „Het doet mij werkelijk veel genoegen, dat gij
thnis zijt gekomen, want, onder ons gezegd, was uw over
leden broer geen man van zaken en Sir Reginald wil ik
