idI^ee ruari.
No. 22.
Wegen en Wegentigste Jaargang,
1897»
VRIJDAG
Kantoor Gemeente-ontvanger.
COLLECTEN
PARIJSCHE BRIEVEN.
EEN OFFER.
FEUILLETON.
ALRMAARSCHE COURANT
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en
Xtoterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs por
3 maanden voor Alkmaar f 0,8Öfranco door het
geheele rjjk 1,
De 3 nummers O, Afzonderlijke nummers 35 ets.
ïciefoonnussBier3
Prijs der gewone Advertentlën»
Per regel O,id. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS-
TER ZOON.
Tram-omnlhusd lenst
Groote HerkDennemerstraatweg.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Alkmaar
brengen ter algemeene kennis dat ter secretarie dezer
gemeente ter visie is gelegd het door den Gemeenteraad
in zijne vergadering van 10 Februari 1.1. voorloopig
vastgestelde besluit, waarbij aan de Naamlooze Vennoot
schap »Alkmaarsche Tramvereeniging" vergunning wordt
verleend tot den aanleg en de exploitatie van een tram-
omnibusdienst van de Groote Kerk af langs de Koorstraat
en het Ritsevoort tot den Kennemerstraatweg.
Bezwaren tegen dit besluit kunnen schriftelijk aan ons
worden ingediend binnen den tijd van veertien dagen,
na heden.
Burgemeester en Wethouders voorn.,
Alkmaar A. MACLAINE PONT, Voorz.
15 Februari 1897. C. D. DONATH Secr.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Alkmaar
brengen naar aanleiding van 's Raads besluit van 10
Februari 1.1., ter algemeene kennisdat het kantoor
van den Gemeente-ontvanger voortaan op Vrijdag
GESIjOTKST zal zijn.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, A. MACLAINE PONT, Voorzitter.
17 Febr. 1897. C. D. DONATH, Secretaris.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS der gemeente
ALKMAAR,
Overwegende dat bij bun college herhaaldelijk kennis
gevingen worden ontvangen voor te honden collecten in
deze gemeente ten behoeve van elders gevestigde instellin
gen van weldadigheid in het bijzonder te Amsterdam
dat deze collecten tot heden steeds door hun college
werden tegen gehouden
dat het echter te verwachten is dat daarmede, hun
nerzijds in verband met onlangs genomen Koninklijke
besluitenniet langer zal kunnen worden voortgegaan
dat het met het oog op de talrijke behoeften waarin
deze gemeente zelve nog zal kunnen voorzien niet wen-
schelijk kan worden geachtdergelijke collecten ter voor
koming van herhaling succès te doen hebben
IKootllgen de inwoners dezer gemeente dringend uit
hunne liejdegaven bij voorkomende collecten niet uit te reiken
ten behoeve van instellingen van weldadigheid buiten de
gemeente gevestigddoch die af te zonderen ter
leniging van behoeften in deze gemeente zelve.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, A. MACLAINE PONT, Voorzitter.
17 Febr. 1897. C. D. DONATH, Secretaris.
B II V O li II I li U.
Onderstaande personen worden in hnn belang drin
gend nitgenoodigdzich ten spoedigste aantemelden
ter gemeente-secretarie (afdeeling bevolking):
Neeltje Bakker, laatste woonplaats Akersloot;
Trijntje Leegwater, N. Niedorp;
Cornells Leegwater,
Bregitha Veen, Utrecht.
IV.
Parijs15 Februari 1897.
Hetgeen ons Parijzenaars thans het meeste belang in
boezemt is het wassen van de Seine. De rivier heeft
een dreigend aanzien en het water stijgt aanhoudend.
De schade is buitengewoon grootrondom Parijs loopt
alles onderhet water stroomt over de kaden tuinen
en kelders zelfs geheele benedenverdiepingen staan onder
waterde bewoners moeten met schuitjes hunne woningen
in- en uitgaan; des Zondags is het voor duizenden men-
schen eene wandeling om eens even te gaan zien hoe
het er buiten de stad uitziet. De scheepvaart is gestremd,
vele goederen als steenkolen zakken met kalkgeheele
vaten vol wijn tot zelfs een dood paard worden door
den stroom medegesleepten of wij na aan hot einde
zijn van al dien last Het is anders voor den toe
schouwer niet onaardigmeu wandelt langs de kade
en stuit dan plotseling op eene zee van watermen ziet
er een jongen op stelten schuitjes die aan den grond
vastraken mannen die zich behelpen met plankon
melkkarren welker voerlieden de paarden door het water
jagen vlak langs de huizeneen man of vrouw die een
misstap doet en een nat pak krijgt, volgeloopen kelders,
en bewoners die hunne steenkolen en wijn opvisschen
enz. enz. En de eilanden in de Seine waar 's zomers
gedanst wordtmen ziet thans slechts de hoornen boven
het water uitsteken het eiland zelf is verdwenen en
bijna al de kroegen die er op staan verdwijnen ook
onder water. En als men er over nadenktis dit alles
ei enlijk koddigwant waarom maakt men dan toch
geene dijken om de Seine! De stad zelve is goed beschermd,
doch in de wijken Berey en Auteuil ziet het er bar uit,
en al de verdere plaatsjes langs de rivier hebben bet
hard te verantwoorden.
Wij zijn hier niet ver van het departement van Seine
en Oise en vernemen dat daar een landbouwer een vreemd
ongeval overkwam. De man ving een haas, en dacht
het dier mee naar hnis te nemen, doch het beest spartelde
zoo tegen dat onze vriend bang werd het hem zon out
glippen. Daarom haalde hij zijne benrs te voorschiju
en wilde met de lange stevige koorden de pooten van
den haas vastbinden, doch juist dat het hem gelukt was
een der koorden stevig om een der pooten te winden
gaf het dier een flinken ruk ontsnapte en ging er na
tnnrlijk van door met de benrs en met den inhoud, zijnde
765 franken. Het is voor dien man een leelijk geval,
men houdt hem op den koop toe nog voor den gek en
ieder wil hazenpeper bij hem eten.
Roman van
II. RIDER HAGGARD.
58)
»Hoe komt n hiermijnheer Rock", sprak zij met
half verstikte stem. »Hoe dnrft n hier te komen?'
»Ik dnrf hier te komen Joan", antwoordde hij met
een zekere waardigheid »omdat ik u bemin. O ik
bid u, jaag mij niet van hier voor gij mij gehoord hebt.
Dat zon trouwens weinig batenwant ik zon op de
straat blijven staan wachten, tot ik n gesproken had."
»Gij weet, dat ik n niet wensch te spreken", ant
woordde zij »en het is laf van u om mij hier te over
rompelen, terwijl ik ziek en zwak ben."
>Ge schijnt echter niet te ziek te zijn, om sir Henry
Graves te ontvangen waarom zondt ge dan niet vijf
minuten naar mij kunnen luisteren Gij verwijt mij
lafheidmaar daar trek ik mij niets van aan. Ik
zie niet in welke laf heid er in steekteen meisje ten
huwelijk te vragen dat men lief heeft."
»Ten huwelijk te vragen riep Joanterwijl zij
verbleekte en neerzonk op haar stoel. »Dat is not-
telooze moeite. In Bradmouth hebben wij dat reeds
afgemaakt."
»Wij hebben er over gesproken, maar niet afgemaakt,
Joan. Wij zijn toen beiden boos geworden en hebben
elkaar dingen gezegd die wij liever moesten vergeten.
Gij hebt gezworen nooit met mij te zullen trouwenik
heb gezworendat ge mij nog eens zondt smeeken a
tot vrouw te nemen, want door nw wreede woorden
hadt ge mij krankzinnig gemaakt. Wij hebben beiden
dwaas gehandeldmaar laat ons daar niet meer aan
denken want ik geloof toch dat ik n zal trouwen. O,
hoor mij aan 1 Ge weet niet wat ik geleden heb, van
het oogenblik afdat gij verdwenen zijt. Ik heb de
folteringen der hel doorgestaan ik verzeker u dat ik
meende krankzinnig te zullen worden. Dag en nacht
Natuurlijk staan alle bladen hier ook vol over de ge
beurtenissen op Greta men is toch tenigszins ongerust
of die gebeurtenissen daar in het oosten soms ook hier
den vrede kunnen verstoren. Over het algemeen heeft
men het hior vreeselijk voorzien op de Engelschen en
wij lazen reeds lange artikelen waarin betoogd wordt
dat al de ellende in Europaal die vijandschap tnsschen
de verschillende volken van het vasteland aan Engeland
te wijten zijn. Zooveel is zekerdat Napoleon de Groote
reeds het plan had opgevat van een geheel Europeesch
verbond tegen Engelandmen brengt dit thans weder
in herinnering doch of het nu wel zoo heel verstandig
isvooruit aan de Engelschen te vertellen dat men ze
dolgraag eens klein zon krijgen Het is misschien niet
het juiste middel om van de Engelschen meerdere zacht
heid en mindere zelfzucht te verwachten. Het is o eri-
gens niet te verwonderendat hier de eenvoudigste
bnrgerja de aankomendepas kijkende jongeman en
zelfs jougedochter zich bezig houdt met het vraagstuk
van vrede of oorlog. Dit is voor ieder fransch onderdaan
eene levensvraag. Wij hebben hier algemeenen persoon
lijken dienstplichten deze bepaalt zich niet alleen tot
het moederlanddoch strekt zich ook nit tot alle kolo
niën hoe ver afgelegen die ook zijn. De verdediging
van het land zelf bondt ook in verdediging van de be
zittingen bniten Enr pazoodat de gewone loteling naar
andere werelddeeleu kan worden gezonden. Uit het oog
punt beschouwd van de zoo geliefde, opgehemelde vrijheid,
lijkt ons deze bepaling wel iets onlogisch vooral daar
eene sterke minderheid in de franscbe natie Strijdt tegen
het veroveren van znlke verafgelegen bnitenlandsche be
zittingen.
Een anderecht parijsch gevaar schijnt ons te bedrei
gen door de ongelooflijke hoeveelheid ratten, welke de
groote stad bevolken. Die dieren leven bij honderd- en
nog eens honderden duizenden beneden den grondin de
riolen in de kelders en vooral onder de Halles Centrales,
de groote markt van Parijs. Dit is een leelijk ding
ieder jaar houdt men groote drijfjachten met geheele
koppels honden de bekende bnll-terriersdeze honden
houden ontzettende slachtingen onder de ratten met één
enkele beet breken zij dee ruggegraat en men beweert,
dat eenmaal in veertien dagen tjjds 300 duizend ratten
gedood werden. Toch schijnt dit nog niet voldoende
want het wijfje krijgt wel viermaal per jaar een tiental
kleine ratjes, en al die kleintjes krijgen weer kindertjes,
dus dat geeft eene snelle vermenigvuldiging. En het zijn
groote ratten ongeveer '25 centimeters langzonder
natuurlijk den staart te rekenen.
Nog drie weken en dan hebben wij Carnaval en den
Boeuf Grasden dikken os. Reeds heeft eeue eerste
inteekeniDgslijst de aardige som van bijna 37 duizend
francs ingebrachtde stad Parijs alleen gaf 25 duizend
franken. Men belooft ons wonderendoch wij willen
den tijd nog niet te veel vooruitloopeu en afwachten of
de feesten werkelijk nog aardiger en mooier zullen zijn
dan verleden jaar.
J. M. T.
heb ik aan n gedachtvan n gedroomd en eindelijk
hoorde ik, dat ge ziek waart geweest; ik heb niet ge
rust voor ik nw adres wist en uu ben ik weer tot
n gekomen om te smeeken, medelijden met mij te hebben
en mij te beloven mijn vronw te znllen worden. Beloof
bet mij slechtsen ik zweer n dat ik de beste man
voor u zal zijn dien ooit een vrouw gehad heeft. Ik
zal uw slaaf zijn ge zult alles hebben wat ik n geven
kan. Ik vraag nw liefde nietik vraag zelfs niet uw
vriendelijkheid. Doe met mij wat ge wilt; wees hard
en wreed; trap mij in het slijk, en ik zal tevreden zijn,
wanneer ik mag leven waar gij leeftwanneer ik u
slechts dagelijks kan zien. O, Joan, jaren lang heb ik
geleden door mijn verlangen naar u en nn gevoel ik
dat ik krankzinnig moet worden wanneer ge mij niet
die eene belofte schenkt. Wordt mijn vrouw Jaag mij
niet weg heb erbarmen met mij 1"
En met een kreet, half snik half zucht, wierp hij zich
voor haar op de knieën vouwde de handen en zag tot
haar op als een biddende.
Joan luisterde. En terwijl zij daar zoo zwijgend zat,
kwam er een nieuw een verschrikkelijk denkbeeld bij
haar op. Indien zij slechts wildeindien zij zich zelf
kou overhalen zulks te doen was hier een gemakkelijk
middel tot redding uit haar moeilijkheden hier was
een niet falend middelom Henry te genezen van den
wensch haar te trouwen en dns zich zelf te rnïneeren.
De gedachte daarvan joeg haar een rilling door het
lichaam; doch zij hield er aan vast zóó wanhopig was
de strijd tnsschen haar liefde en datgene wat zij als haar
plicht beschouwde.
Indien het gedaan kon worden onder zekere waar
borgen en voorwaarden waarom dan niet Deze
man was in een gemoedsstemming om in alles te be-
rnsten. Het kwam slechts aan op het opofferen van
haar eigen ellendig ik waardoor zij naar men haar
verzekerde en naar zij ook geloofde haren beminde
redden zon.
Binnen een minuut was haar besluit genomen. Zij
wilde althans den man eens op de proef stellen.
Kniel niet voor mij'', sprak zij, het stilzwijgen af bre
kend. »Gij weet niet wat voor een vrouw het is voor
wie ge daar kruipt Sta op en luister. Ik bemin eenen
anderen man. Eu wanneer ik een anderen man liefheb,
wat, wat denkt ge dan dat ik voor n gevoel
»Ik denk dat ge mij haat. Maar dat kan mij niet
schelen. Mettertijd zult ge wel van mij gaan honden."
»Dat betwijfel ik, mijnheer Rock. Ik kan mijn hart
niet zoo gemakkelijk veranderen... Weet ge op welken
voet ik sta met dien man
»Als ge sir Henry Graves bedoelt, ja, daar heb
ik genoeg van gehoord. En ik ben bereid het u te
vergeven."
Heel edelmoedig van nmijnheer Rock 1 maar
misschien is er een kleine toelichting noodig Ik
acht het waarschijnlijk dat ik tenzij ik van plan
verander binnen acht dagen sir Henry Grave's vrouw
zal zijn."
O mijn God!" kreunde hij. »Ik had nooit gedacht,
dat hij u zon trouwen 1"
»En toch ia het zoo als ik wilMaar weet ge
wel waarom?"
Hij schudde het hoofd.
»Dan zal ik het n zeggen opdat ge alles weet om
trent het meisje, dat gij tot nw vrouw verlangt. Geloof
niet dat ik mij daardoor in nw macht beviud want in
de eerste plaats zal ik alles tegenspreken wanneer ge
misbruik maakt van mijn woordenen in de tweede
plaats zal ik met Henry Graves getrouwd zijn en in
staat om n met verachting te behandelen. Dit is de
reden mijnheer Rock" En zij boog zich voorover
en vertelde hem alles in weinige woorden.
Samuel's gezicht, werd zoo bleek als een doek.
»Die schurk!" siste hij. »Ik zal hem vermoorden
die schurk die schurk
Spreek zoo nietmijnheer Rock of ga heen.
Waarom zon hij een schnrk moeten heeten daar ik
hem liefheb en hij mij en daar hij immers bereid
is mij morgen te trouwen Zondt gij daartoe be
reid zijn na nog Neen, wacht nog eens met uw
antwoord. Gij hebt nog niet de reden gehoord waarom
ik indien gij het ook nn nog mocht verlangen