idI^ee ruari. No. 22. Wegen en Wegentigste Jaargang, 1897» VRIJDAG Kantoor Gemeente-ontvanger. COLLECTEN PARIJSCHE BRIEVEN. EEN OFFER. FEUILLETON. ALRMAARSCHE COURANT Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en Xtoterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs por 3 maanden voor Alkmaar f 0,8Öfranco door het geheele rjjk 1, De 3 nummers O, Afzonderlijke nummers 35 ets. ïciefoonnussBier3 Prijs der gewone Advertentlën» Per regel O,id. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS- TER ZOON. Tram-omnlhusd lenst Groote HerkDennemerstraatweg. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Alkmaar brengen ter algemeene kennis dat ter secretarie dezer gemeente ter visie is gelegd het door den Gemeenteraad in zijne vergadering van 10 Februari 1.1. voorloopig vastgestelde besluit, waarbij aan de Naamlooze Vennoot schap »Alkmaarsche Tramvereeniging" vergunning wordt verleend tot den aanleg en de exploitatie van een tram- omnibusdienst van de Groote Kerk af langs de Koorstraat en het Ritsevoort tot den Kennemerstraatweg. Bezwaren tegen dit besluit kunnen schriftelijk aan ons worden ingediend binnen den tijd van veertien dagen, na heden. Burgemeester en Wethouders voorn., Alkmaar A. MACLAINE PONT, Voorz. 15 Februari 1897. C. D. DONATH Secr. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Alkmaar brengen naar aanleiding van 's Raads besluit van 10 Februari 1.1., ter algemeene kennisdat het kantoor van den Gemeente-ontvanger voortaan op Vrijdag GESIjOTKST zal zijn. Burgemeester en Wethouders voornoemd, Alkmaar, A. MACLAINE PONT, Voorzitter. 17 Febr. 1897. C. D. DONATH, Secretaris. BURGEMEESTER en WETHOUDERS der gemeente ALKMAAR, Overwegende dat bij bun college herhaaldelijk kennis gevingen worden ontvangen voor te honden collecten in deze gemeente ten behoeve van elders gevestigde instellin gen van weldadigheid in het bijzonder te Amsterdam dat deze collecten tot heden steeds door hun college werden tegen gehouden dat het echter te verwachten is dat daarmede, hun nerzijds in verband met onlangs genomen Koninklijke besluitenniet langer zal kunnen worden voortgegaan dat het met het oog op de talrijke behoeften waarin deze gemeente zelve nog zal kunnen voorzien niet wen- schelijk kan worden geachtdergelijke collecten ter voor koming van herhaling succès te doen hebben IKootllgen de inwoners dezer gemeente dringend uit hunne liejdegaven bij voorkomende collecten niet uit te reiken ten behoeve van instellingen van weldadigheid buiten de gemeente gevestigddoch die af te zonderen ter leniging van behoeften in deze gemeente zelve. Burgemeester en Wethouders voornoemd, Alkmaar, A. MACLAINE PONT, Voorzitter. 17 Febr. 1897. C. D. DONATH, Secretaris. B II V O li II I li U. Onderstaande personen worden in hnn belang drin gend nitgenoodigdzich ten spoedigste aantemelden ter gemeente-secretarie (afdeeling bevolking): Neeltje Bakker, laatste woonplaats Akersloot; Trijntje Leegwater, N. Niedorp; Cornells Leegwater, Bregitha Veen, Utrecht. IV. Parijs15 Februari 1897. Hetgeen ons Parijzenaars thans het meeste belang in boezemt is het wassen van de Seine. De rivier heeft een dreigend aanzien en het water stijgt aanhoudend. De schade is buitengewoon grootrondom Parijs loopt alles onderhet water stroomt over de kaden tuinen en kelders zelfs geheele benedenverdiepingen staan onder waterde bewoners moeten met schuitjes hunne woningen in- en uitgaan; des Zondags is het voor duizenden men- schen eene wandeling om eens even te gaan zien hoe het er buiten de stad uitziet. De scheepvaart is gestremd, vele goederen als steenkolen zakken met kalkgeheele vaten vol wijn tot zelfs een dood paard worden door den stroom medegesleepten of wij na aan hot einde zijn van al dien last Het is anders voor den toe schouwer niet onaardigmeu wandelt langs de kade en stuit dan plotseling op eene zee van watermen ziet er een jongen op stelten schuitjes die aan den grond vastraken mannen die zich behelpen met plankon melkkarren welker voerlieden de paarden door het water jagen vlak langs de huizeneen man of vrouw die een misstap doet en een nat pak krijgt, volgeloopen kelders, en bewoners die hunne steenkolen en wijn opvisschen enz. enz. En de eilanden in de Seine waar 's zomers gedanst wordtmen ziet thans slechts de hoornen boven het water uitsteken het eiland zelf is verdwenen en bijna al de kroegen die er op staan verdwijnen ook onder water. En als men er over nadenktis dit alles ei enlijk koddigwant waarom maakt men dan toch geene dijken om de Seine! De stad zelve is goed beschermd, doch in de wijken Berey en Auteuil ziet het er bar uit, en al de verdere plaatsjes langs de rivier hebben bet hard te verantwoorden. Wij zijn hier niet ver van het departement van Seine en Oise en vernemen dat daar een landbouwer een vreemd ongeval overkwam. De man ving een haas, en dacht het dier mee naar hnis te nemen, doch het beest spartelde zoo tegen dat onze vriend bang werd het hem zon out glippen. Daarom haalde hij zijne benrs te voorschiju en wilde met de lange stevige koorden de pooten van den haas vastbinden, doch juist dat het hem gelukt was een der koorden stevig om een der pooten te winden gaf het dier een flinken ruk ontsnapte en ging er na tnnrlijk van door met de benrs en met den inhoud, zijnde 765 franken. Het is voor dien man een leelijk geval, men houdt hem op den koop toe nog voor den gek en ieder wil hazenpeper bij hem eten. Roman van II. RIDER HAGGARD. 58) »Hoe komt n hiermijnheer Rock", sprak zij met half verstikte stem. »Hoe dnrft n hier te komen?' »Ik dnrf hier te komen Joan", antwoordde hij met een zekere waardigheid »omdat ik u bemin. O ik bid u, jaag mij niet van hier voor gij mij gehoord hebt. Dat zon trouwens weinig batenwant ik zon op de straat blijven staan wachten, tot ik n gesproken had." »Gij weet, dat ik n niet wensch te spreken", ant woordde zij »en het is laf van u om mij hier te over rompelen, terwijl ik ziek en zwak ben." >Ge schijnt echter niet te ziek te zijn, om sir Henry Graves te ontvangen waarom zondt ge dan niet vijf minuten naar mij kunnen luisteren Gij verwijt mij lafheidmaar daar trek ik mij niets van aan. Ik zie niet in welke laf heid er in steekteen meisje ten huwelijk te vragen dat men lief heeft." »Ten huwelijk te vragen riep Joanterwijl zij verbleekte en neerzonk op haar stoel. »Dat is not- telooze moeite. In Bradmouth hebben wij dat reeds afgemaakt." »Wij hebben er over gesproken, maar niet afgemaakt, Joan. Wij zijn toen beiden boos geworden en hebben elkaar dingen gezegd die wij liever moesten vergeten. Gij hebt gezworen nooit met mij te zullen trouwenik heb gezworendat ge mij nog eens zondt smeeken a tot vrouw te nemen, want door nw wreede woorden hadt ge mij krankzinnig gemaakt. Wij hebben beiden dwaas gehandeldmaar laat ons daar niet meer aan denken want ik geloof toch dat ik n zal trouwen. O, hoor mij aan 1 Ge weet niet wat ik geleden heb, van het oogenblik afdat gij verdwenen zijt. Ik heb de folteringen der hel doorgestaan ik verzeker u dat ik meende krankzinnig te zullen worden. Dag en nacht Natuurlijk staan alle bladen hier ook vol over de ge beurtenissen op Greta men is toch tenigszins ongerust of die gebeurtenissen daar in het oosten soms ook hier den vrede kunnen verstoren. Over het algemeen heeft men het hior vreeselijk voorzien op de Engelschen en wij lazen reeds lange artikelen waarin betoogd wordt dat al de ellende in Europaal die vijandschap tnsschen de verschillende volken van het vasteland aan Engeland te wijten zijn. Zooveel is zekerdat Napoleon de Groote reeds het plan had opgevat van een geheel Europeesch verbond tegen Engelandmen brengt dit thans weder in herinnering doch of het nu wel zoo heel verstandig isvooruit aan de Engelschen te vertellen dat men ze dolgraag eens klein zon krijgen Het is misschien niet het juiste middel om van de Engelschen meerdere zacht heid en mindere zelfzucht te verwachten. Het is o eri- gens niet te verwonderendat hier de eenvoudigste bnrgerja de aankomendepas kijkende jongeman en zelfs jougedochter zich bezig houdt met het vraagstuk van vrede of oorlog. Dit is voor ieder fransch onderdaan eene levensvraag. Wij hebben hier algemeenen persoon lijken dienstplichten deze bepaalt zich niet alleen tot het moederlanddoch strekt zich ook nit tot alle kolo niën hoe ver afgelegen die ook zijn. De verdediging van het land zelf bondt ook in verdediging van de be zittingen bniten Enr pazoodat de gewone loteling naar andere werelddeeleu kan worden gezonden. Uit het oog punt beschouwd van de zoo geliefde, opgehemelde vrijheid, lijkt ons deze bepaling wel iets onlogisch vooral daar eene sterke minderheid in de franscbe natie Strijdt tegen het veroveren van znlke verafgelegen bnitenlandsche be zittingen. Een anderecht parijsch gevaar schijnt ons te bedrei gen door de ongelooflijke hoeveelheid ratten, welke de groote stad bevolken. Die dieren leven bij honderd- en nog eens honderden duizenden beneden den grondin de riolen in de kelders en vooral onder de Halles Centrales, de groote markt van Parijs. Dit is een leelijk ding ieder jaar houdt men groote drijfjachten met geheele koppels honden de bekende bnll-terriersdeze honden houden ontzettende slachtingen onder de ratten met één enkele beet breken zij dee ruggegraat en men beweert, dat eenmaal in veertien dagen tjjds 300 duizend ratten gedood werden. Toch schijnt dit nog niet voldoende want het wijfje krijgt wel viermaal per jaar een tiental kleine ratjes, en al die kleintjes krijgen weer kindertjes, dus dat geeft eene snelle vermenigvuldiging. En het zijn groote ratten ongeveer '25 centimeters langzonder natuurlijk den staart te rekenen. Nog drie weken en dan hebben wij Carnaval en den Boeuf Grasden dikken os. Reeds heeft eeue eerste inteekeniDgslijst de aardige som van bijna 37 duizend francs ingebrachtde stad Parijs alleen gaf 25 duizend franken. Men belooft ons wonderendoch wij willen den tijd nog niet te veel vooruitloopeu en afwachten of de feesten werkelijk nog aardiger en mooier zullen zijn dan verleden jaar. J. M. T. heb ik aan n gedachtvan n gedroomd en eindelijk hoorde ik, dat ge ziek waart geweest; ik heb niet ge rust voor ik nw adres wist en uu ben ik weer tot n gekomen om te smeeken, medelijden met mij te hebben en mij te beloven mijn vronw te znllen worden. Beloof bet mij slechtsen ik zweer n dat ik de beste man voor u zal zijn dien ooit een vrouw gehad heeft. Ik zal uw slaaf zijn ge zult alles hebben wat ik n geven kan. Ik vraag nw liefde nietik vraag zelfs niet uw vriendelijkheid. Doe met mij wat ge wilt; wees hard en wreed; trap mij in het slijk, en ik zal tevreden zijn, wanneer ik mag leven waar gij leeftwanneer ik u slechts dagelijks kan zien. O, Joan, jaren lang heb ik geleden door mijn verlangen naar u en nn gevoel ik dat ik krankzinnig moet worden wanneer ge mij niet die eene belofte schenkt. Wordt mijn vrouw Jaag mij niet weg heb erbarmen met mij 1" En met een kreet, half snik half zucht, wierp hij zich voor haar op de knieën vouwde de handen en zag tot haar op als een biddende. Joan luisterde. En terwijl zij daar zoo zwijgend zat, kwam er een nieuw een verschrikkelijk denkbeeld bij haar op. Indien zij slechts wildeindien zij zich zelf kou overhalen zulks te doen was hier een gemakkelijk middel tot redding uit haar moeilijkheden hier was een niet falend middelom Henry te genezen van den wensch haar te trouwen en dns zich zelf te rnïneeren. De gedachte daarvan joeg haar een rilling door het lichaam; doch zij hield er aan vast zóó wanhopig was de strijd tnsschen haar liefde en datgene wat zij als haar plicht beschouwde. Indien het gedaan kon worden onder zekere waar borgen en voorwaarden waarom dan niet Deze man was in een gemoedsstemming om in alles te be- rnsten. Het kwam slechts aan op het opofferen van haar eigen ellendig ik waardoor zij naar men haar verzekerde en naar zij ook geloofde haren beminde redden zon. Binnen een minuut was haar besluit genomen. Zij wilde althans den man eens op de proef stellen. Kniel niet voor mij'', sprak zij, het stilzwijgen af bre kend. »Gij weet niet wat voor een vrouw het is voor wie ge daar kruipt Sta op en luister. Ik bemin eenen anderen man. Eu wanneer ik een anderen man liefheb, wat, wat denkt ge dan dat ik voor n gevoel »Ik denk dat ge mij haat. Maar dat kan mij niet schelen. Mettertijd zult ge wel van mij gaan honden." »Dat betwijfel ik, mijnheer Rock. Ik kan mijn hart niet zoo gemakkelijk veranderen... Weet ge op welken voet ik sta met dien man »Als ge sir Henry Graves bedoelt, ja, daar heb ik genoeg van gehoord. En ik ben bereid het u te vergeven." Heel edelmoedig van nmijnheer Rock 1 maar misschien is er een kleine toelichting noodig Ik acht het waarschijnlijk dat ik tenzij ik van plan verander binnen acht dagen sir Henry Grave's vrouw zal zijn." O mijn God!" kreunde hij. »Ik had nooit gedacht, dat hij u zon trouwen 1" »En toch ia het zoo als ik wilMaar weet ge wel waarom?" Hij schudde het hoofd. »Dan zal ik het n zeggen opdat ge alles weet om trent het meisje, dat gij tot nw vrouw verlangt. Geloof niet dat ik mij daardoor in nw macht beviud want in de eerste plaats zal ik alles tegenspreken wanneer ge misbruik maakt van mijn woordenen in de tweede plaats zal ik met Henry Graves getrouwd zijn en in staat om n met verachting te behandelen. Dit is de reden mijnheer Rock" En zij boog zich voorover en vertelde hem alles in weinige woorden. Samuel's gezicht, werd zoo bleek als een doek. »Die schurk!" siste hij. »Ik zal hem vermoorden die schurk die schurk Spreek zoo nietmijnheer Rock of ga heen. Waarom zon hij een schnrk moeten heeten daar ik hem liefheb en hij mij en daar hij immers bereid is mij morgen te trouwen Zondt gij daartoe be reid zijn na nog Neen, wacht nog eens met uw antwoord. Gij hebt nog niet de reden gehoord waarom ik indien gij het ook nn nog mocht verlangen

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1897 | | pagina 1