HEERSCHZUCHT EN ONMACHT. No. 48. Negen en Negentigste Jaargang, 1897. WOENSDAG 21 APRIL. Groote Paardenmarkt te Alkmaar op Woensdag 21 April a s. PARTJSflHE BRTEVETV. FEUILLETON. Inrichtingendie gevaar, schade of hin der knnnen veroorzaken. ALKMAARSCHE COURANT. Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar O,SO; franco door het geheele rijk 1, 3 Nummers 0,06. Afzonderlijke nummers 3 ets. Telefoonnummer3, Prijs der gewone Advertentlën Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS- TER ZOON. Burgemeester en Wethouders van ALK MAAR brengen ter kennis van belanghebbenden, dat tot betere verzekering der invordering van marktgeld, bij gelegen heid der op Woensdag, 31 April a.s., te houden PAARDENMARKT in deze gemeente, door de markt meesters aan de belastingschuldigen KAARTJES zullen worden uitgereiktten blijke dat het verschuldigde marktgeld is voldaanwelk kaartje aan de linkerzijde van het hoofdstel van het paard voor 't welk de be lasting is betaald, moet worden bevestigd. Burgemeester en Wethouders voornoemd Alkmaar, A. MACLAINE PONT, Voorzitter. 20 April 1897. C. D. DONATH, Secretaris. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Alkmaar brengen ter algemeene kennis dat heden op de gemeente-secretarie ter visie is gelegd het aan hen ingediende verzoek, met de bijlagen van N. VAN VUURE, smid, wonende te Alkmaar, om ver gunning tot het uitbreiden zijner smederij in het perceel aan het Lnttik-Ondorp wijk 0, No. 79 en dat op Vrijdag 30 April 1897, 's middags 12 uren, ten stadshniza gelegen heid wordt gegeven, om tegen het oprichten van die inrich ting bezwaren in te dienen. Burgemeester en Wethouders voornoemd, Alkmaar, A. MACLAINE PONT, Voorzitter. 16 April 1897. O. D. DONATH, Secretaris, DRANKWET. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Alkmaar brengen ter algemeene kennis, dat aan hen vergunning is gevraagd door ELISABETH CATHARINAROMIJN, wonende te Alkmaar, tot het voortzetten van den ver koop van sterken drank in het klein in het perceel aan den Zijdam, wijk C, No. 1 welke vergunning thans ten name staat van do wed. W. A. LEVERT. Burgemeester en Wethouders voornoemd Alkmaar, A. MACLAINE PONT, Voorz. 17 April 1897. C. D. DONATH, Secretaris. X. Parijs, 8 April 1897. Parijs. Waar is de jonge man of jonge dochter, die niet iets gevoelt bij het hooren, bij het uitspreken van dien naam Parijs Wie, die nooit deze schoone wereld stad bezocht, heeft niet altijd het verlangen, de verwach ting, dat het dan toch wel éénmaal zoover zal komen, dat wel eens een bezoek aan Parijs zal worden gebracht. Nog slechts drie jaren en dan hebben wij weder eene groote wereldtentoonstelling, misschien mooier, doch voor zeker grooter dan de drie vorige. 1900 zal honderddui- 4) Door Debora van de Velde. »0, als u zoo vriendelijk zondt willen zijn, mijnheer,'' sprak ze, blozende, even voor mij met den koetsier te spreken Ik ben hier vreemd en had er op gerekend afgehaald te worden ik veronderstel, dat men zich in den tijd mijner aankomst heeft vergist; ik zon u zeer verplicht zijn, het schijnt, dat ik mij tegenover dezen man niet duidelijk genoeg uitdruk." »Het zal mij een genoegen zijn een landgenoote van dienst te zijn als u mij het adres van de familie, waar u heen wilt, maar opgeeft, zal de zaak spoedig in orde zijn. Anna noemde het, en de jonge man wisselde slechts weinige woorden met den koetsier, die na dadelijk een en al beleeldheid werd. »U hebt na maar intestappen, mejuffrouw," sprak de vreemdeling, het portier openende. Anna stamelde eenige woorden van dank, die haar beschermer met een vriendelijken lach beantwoordde terwijl hij haar hielp instijgen, en als het ware opzettelijk, noemde hij nog eens op dnidelijken toon den naam der familie, eer hij het portier sloot, en verwijderde zich, na haar met de hand nog een groet te hebben toegewuifd. De ontmoeting was zoo vluchtig geweest, dat Anna geen gelegenheid had gehad den vreemdeling op te nemen; toch was er iets in zijne gelaatstrekken, dat haar bekend voorkwam, hoewel zij zich toch niet kon voorstellen, den man te voren gezien te hebben. Hij zelf had trouwens geen enkel blijk gegeven, dat hij haar kende. Op hare dankbetuiging had hij alleen gezegd «ik hoorde aan uwe uitspraak, dat u eene hollandsche waart." Na een tamelijk lange rid, deels door drukke straten en deels langs stille wegen, hield het rijtuig eindelijk Btil voor een niet bijzonder groote, doch zeer nette villa, zenden naar Parjjs trekken en nu reeds denken velen er over, hoe zij dan een mooien slag zullen slaan. Over drie jaren zullen wij zes maanden lang niet anders te beschrijven hebben als de tentoonstelling, als de feesten die deze groote kermis zullen vergezellen, want nu Rus land vorsten naar Parijs zendt, zullen ook andere landen dit voorbeeld volgen en hoezeer men hier in de republiek leeft, toch roept het volk gaarne: sieve de koning" of sieve de keizer". De groote massa schreeuwt alles wat ge wilt, mits ge hare dagelijksohe zorgen 6n kleine lasten verlicht en niet hare spaarpenningen in de een of ander Panama doet verdwijnen. Stelt gij, waarde lezers, belang in Parijs, is het u aan genaam de herinneringen te lezen vau een schrijver, die reeds meer dan veertien jaren hier leeft en werkt, die nog dagelijks alles opmerkt en gadeslaat met evenveel genoegen en belangstelling, waarmede hij dit van den eersten dag af deed? Vreest niet, dat ik u eene levens beschrijving zal geven, neen, de eigen persoon blijft er geheel buiten, wij plaatsen ons tezamen op een verheven punt, in onze verbeelding zien wij de stad aan onze voe- teu liggen, als ware het dat wij boven op den Eiffel- toren of op Batte Montmartre klommen. Onze parijsche kroniek mag er ook niet onder lijden, doch wanneer die geen ander nieuws brengt als Arton, Panama en andere koeien nit de oude sloot, welnu, dan maken wij liever eene wandeling door Parijs. Parijs is niet ééne enkele stad, doch is verdeeld in afdeelingen, die wel administratief één geheel vormen, doch onderling verbazend van elkander verschillen. Da allereerste natuurlijke verdeeling wordt gevormd door de rivier de Seine, die de geheele stad doorloopt van af Oharenton tot Auteuil en Parijs verdeelt in Noord, den rechter oever, in Zuid, den linker oever. Wij kennen beter den rechter oever; het station «Gare du Nord," waar wij aankomen na een reis van 12 k 14 uren, doet ons al dadelijk aan dezen kant der Seine blijven, wij vinden daar spoedig logies en blijven er gemakkelijk hangen. De rive droite is de oever van handel en nijver heid en van alle mogelijke weelde en genoegenshier vinden wij de drnkke nij-er-1 fanbourgs, de vroegere voorsteden van Parijs, de lange straten vol magazijnen, winkels en werkplaatsen, de geheele faubourg St. Antoine, waar alle huizen bijna zonder onderscheid meubelfabrie ken zijn, de geheele Marais met winkels beneden en zes verdiepingen, bijna allen werkplaatsen, groote en kleine fabrieken, de »ouvriers en chambre", werksters en arbei ders in kleine vertrekken tot op de zesde verdieping en onder de dakpannen. De reohter oever heeft de grootste markt van Parijs, de buik, de maag, de alom bekende, haast zonden wij zeggen, beroemde Halles Centrales, van waar iederen dag de levensmiddelen voor meer dan twee millioen menschen over de geheele stad verspreid worden. Hier hebben wij de benrs, de effectenbeurs, de handels beurs, de bourse du travail, hier worden groote sommen omgezet, bier leeft de nijverheid, de handel en ook de weelde en het genot. Denkt slechts aan de groote Boule vard met al hnnne oafé's, restaurants, café riche, café anglais, café Durand, restaurant Margnéry, de brasseries en tavernes, de groote Boulevards met de talrijke schonw- waar op het bellen heel spoedig de deur geopend werd door een helder dienstmeisje, op den voet gevolgd door een kleine, gezette dame, blijkbaar de vrouw des huizes, die Anna vriendelijk begroette en haar spijt betuigde, dat zij niet afgehaald was. Haar echtgenootzoo bab belde zij, was bepaald opgehouden geworden. Hij was met het rijtuig naar Londen en had op zich genomen, de juffrouw van de boot af te halen. «Kom maar spoedig binnen, juffrouw Waller, u zult wel vermoeid ziju van de reis, en Fanny, neem dit goed van de jufironw af en zend straks de kinderen binnen, maar eerst moet de juf frouw een kop thee drinken en wat gebruiken." Anna voelde zich aangenaam verrast door de vriende lijke ontvangst, zoo geheel verschillend van de afgemeten behandeling, welke zjj van de barones gewoon was. Zij gevoelde zich waarlijk vermoeid en het was baar eene ware verkwikking, na het gehos van het rijtuig, daar te mogen nederzitten in die gezellige huiskamer en zich te goed te doen aan een geurig kop thee, en do lekkere bo terhammetjes, toen door mevrouw van Marle zelf aan geboden, onderwijl de belangstellende vragen der dame be antwoordende. Het scheen haar toe, dat mevrouw zich werkelijk verheugde, dat zij zulk een vriendelijken bescher mer op haar weg had ontmoet en het heel jammer vond niet te knnnen gissen, wie het geweest was. Eerst toen Anna door het gebruik van spijs en drank geheel verkwikt was, kwamen op het bellen van mevrouw, de kinderen binnen. Het waren een paar blozende, eenigszins linksche meisjes, blijkbaar tweelingen, en een brninoogig knaapje, dat eerst op eenigen afstand bleef staan, maar op Anna's vriendelijke toespraak nader kwam. De kennis was spoedig gemaakt. Anny en Bella waren zeven, en Victor pas vijf jaar oud, zooals Anna vernam. Mevrouw vertelde, dat de kinderen met de ouders hol- landsch sprakeD, doch met hunne kennisjes of de dienst boden engelsch. Zij wilde gaarne, dat de juffrouw er opletten zon, dat zij onder elkaar hunne moedertaal ge bruikten zij had, zooals zij zeide, reeds bemerkt, tot haar groot genoegen, dat de juffrouw het hollandsch zeer beschaafd sprak. burgen, Opéra, Nonveanté's, Variété's, Parisiana, Gym- nase, Renaissance, Porte Saint Martin, Ambigu, Folies Dramatiques enz. enz. En welk een rijkdom en verschei denheid van rijtuigen, welke allen den rechter oever houden, de rne royale, de place de la Concorde, de Champs Elysées, het Bois de Boulogne. En hoe fraaie toiletten, prachtige costumes, rijke juweelenkeurige hoedjes. Die hoedjes worden versierd met bloemen en veeren, de fabrikanten van deze artikelen wonen natuur lijk op den rechteroever en zijn bijna allen te vinden in één kamer, trekt maat' een denkbeeldige cirkel met een straal van een kwartier gaans rondom Porte Saint Denis en binnen dien kring vindt gij bijna alle bloemen en veeren fabrikanten. Zoekt ge zijden stoffen, flnweelen en linten, dan hebt gij tweederlei soorten van magazijnende fijnere soort, waar gij de mooiste en duurste artikelen vindt, de fijnste kleuren, deze vindt gij tusschen beurs en opera, en de mindere goedkoopere soorten, de groote magazijnen waar de chefs bjjna allen Israëlieten zijn, hebben de andere zijde van de benrs gekozen, de minder mooie drukke volkswijken, den kant nit van den «Temple". Hetzelfde geldt voor de modisten, de magazijnen van dameshoeden, wilt gij iets fijus, iets echt Parijsch, een hoedje, zoo keurig dat gij het haast niet druft bekijken, een hoedje van honderd tot 150 franken, gaat dan naar de fraaie Avenue de 1' Opéra, naar de rijke rne de la Paix, naar rne du Qnatre Septembre. In diezelfde bnurt vindt gij de groote naaisters, dat zijn hier prachtige magazijnen, met tien tallen kamers, fraai gemeubeld, met kostbare tapijten, met honderden werksters, welke gij niet ziet, en met een troepje mooie vrouwen, die gij wel ziet, en welke laatsten, hetzij verkoopsters, hetzij mannequins zijn, levende poppen, enkel dienende om de fraaie kleederen op het voordeeligst te doen uitkomen. Op den rechteroever hebt gij de grootste hötels, het Grand Hötel, het Hötel Terminus, Hötel Continental, de grootste stations, Garo dn Nord, Gare de 1' Est, Gare de I.yon, Gare St. Lazare de grootste gevangenissen, Mazas, Roquotte, Saint Lazare, op den rechteroever hebben wij van tijd tot tijd de Guil lotine, verder de grootste en rijkste Boulevards, de grootste paleizen en museums, wij hebben den president der re publiek, wij hebben handel, arbeid, geld en weelde, doch op den linkeroever woont de geleerdheid, wordeu de hersenen gevormd van het ontwikkelde deel der be volking, daar is het Instituut, daar de Universiteit, de Sorboune, het Studentenkwartier, le Quartier latin. Geen regel echter zonder uitzondering, niet alles en allen leven op den rechteroever alleen het materieele leven, Montmartre maakt eene uitzondering, Montmartre met al die jonge vrije talenten, vrije dichters en vrije schilders, Montmartre moet bestudeerd worden, en verdient eene bijzondere beschrijving. Ook op den linkeroever zien wij eene uitzondering op het denken en studeeren, op den linkeroever verree3 eenmaal het grootste magazijn ter wereld, de bekende Bon-Marché, de groote concur rent der magazijnen op den rechteroever, Bon-Marché, hetwelk 150 millioen franken in één jaar omzet, een grootere omzet dns dan die van eenige honderden winkels bij elkaar. Doch overigens is de Rive Gauche de wieg «Gaarne zal ik daaraan voldoen, mevrouw,'zei Anna. «Ik hoop mijn best te doen, u zooveel mogelijk genoegen te gevenals de kinderen eerst aan mij gewend zijn, zullen wij, hoop ik, wel goede vrienden worden. Ik hond veel van kinderen." «O ze zullen het u spoedig druk genoeg maken," zei mevrouw, lachende, «zij zijn niet zulke sctmwe dniljes als u dit nu misschien toeschijnt, zij hebben tot nog toe geene gouvernante gehad, maar er wel eens eene ontmoet bij kennisjes, daar ze niet erg van houden trouwens die dame schijnt ook niet gemakkelijk te zijn. Nu meenen zij, dat alle gouvernantes streng en onvriendelijk zullen wezen. Ik heb hun al gezegd, dat hollandsche onderwij zeressen dat niet zijn; maar daar ik u niet persoonlijk kende kon ik hnnne vrees niet geheel wegnemen en vond ik het beter hnnne verwachting niet te hoog te span nen. Intnsschen het wordt nu bedtijd voor hen, als u niet te vermoeid is, juffrouw Waller, zon ik gaarne zien, dat u mede ging; wijl het toch later nwe taak zal zijn, hen naar bed te brengen, kunt u dan vast zien, hoe zij gewoon zijn." «0, ik ben volkomen uitgerust, movrouw; zal ik de dienstbode bellen om met mij te gaan «Neen, dank n, ik ga zelf mede u moet mij niet voor zulk eene gemakzuchtige moeder aanzien, die de zorg voor hare kinderen aan hare dienstboden overlaat. Als mijn man niet te huis is, ben ik altoos gewoon het zelf te doen. Kom, Victor, ga mee als een zoete jongen." Het was Anna niet onwelkom, dat mevrouw zelf mee- 8mS> zij bemerkte zeer goed, dat de tegenzin voor de gouvernante nog niet geheel overwonnen was, en het bijzijn van mama dus wel noodig om hun te weerhouden, daar blijk van to geven. Had de vriendelijke ontvangst van mevrouw van Marle haar goed gedaan zij begreep dat hier meer moeielijkheid van den kant der kinderen te verwachten was, en zij herinnerde zich met weemoed haar eigen woorden, dat zij nooit weer van andere leer- lingetjes zooveel zon knnnen houden als van hare kleine freuletjes. Nadat do kinderen ter raste waren gelegd, wees me-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1897 | | pagina 1