HEERSCHZUCHT EN ONMACHT.
No. 48.
Negen en Negentigste Jaargang,
1897.
WOENSDAG
21 APRIL.
Groote Paardenmarkt te Alkmaar
op Woensdag 21 April a s.
PARTJSflHE BRTEVETV.
FEUILLETON.
Inrichtingendie gevaar, schade of hin
der knnnen veroorzaken.
ALKMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden voor Alkmaar O,SO; franco door het
geheele rijk 1,
3 Nummers 0,06. Afzonderlijke nummers 3 ets.
Telefoonnummer3,
Prijs der gewone Advertentlën
Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS-
TER ZOON.
Burgemeester en Wethouders van ALK MAAR
brengen ter kennis van belanghebbenden, dat tot betere
verzekering der invordering van marktgeld, bij gelegen
heid der op Woensdag, 31 April a.s., te houden
PAARDENMARKT in deze gemeente, door de markt
meesters aan de belastingschuldigen KAARTJES zullen
worden uitgereiktten blijke dat het verschuldigde
marktgeld is voldaanwelk kaartje aan de linkerzijde
van het hoofdstel van het paard voor 't welk de be
lasting is betaald, moet worden bevestigd.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
Alkmaar, A. MACLAINE PONT, Voorzitter.
20 April 1897. C. D. DONATH, Secretaris.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Alkmaar
brengen ter algemeene kennis
dat heden op de gemeente-secretarie ter visie is gelegd
het aan hen ingediende verzoek, met de bijlagen van
N. VAN VUURE, smid, wonende te Alkmaar, om ver
gunning tot het uitbreiden zijner smederij in het perceel
aan het Lnttik-Ondorp wijk 0, No. 79 en dat op Vrijdag
30 April 1897, 's middags 12 uren, ten stadshniza gelegen
heid wordt gegeven, om tegen het oprichten van die inrich
ting bezwaren in te dienen.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, A. MACLAINE PONT, Voorzitter.
16 April 1897. O. D. DONATH, Secretaris,
DRANKWET.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Alkmaar
brengen ter algemeene kennis, dat aan hen vergunning
is gevraagd door ELISABETH CATHARINAROMIJN,
wonende te Alkmaar, tot het voortzetten van den ver
koop van sterken drank in het klein in het perceel aan den
Zijdam, wijk C, No. 1 welke vergunning thans ten name
staat van do wed. W. A. LEVERT.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
Alkmaar, A. MACLAINE PONT, Voorz.
17 April 1897. C. D. DONATH, Secretaris.
X.
Parijs, 8 April 1897.
Parijs. Waar is de jonge man of jonge dochter, die
niet iets gevoelt bij het hooren, bij het uitspreken van
dien naam Parijs Wie, die nooit deze schoone wereld
stad bezocht, heeft niet altijd het verlangen, de verwach
ting, dat het dan toch wel éénmaal zoover zal komen,
dat wel eens een bezoek aan Parijs zal worden gebracht.
Nog slechts drie jaren en dan hebben wij weder eene
groote wereldtentoonstelling, misschien mooier, doch voor
zeker grooter dan de drie vorige. 1900 zal honderddui-
4) Door Debora van de Velde.
»0, als u zoo vriendelijk zondt willen zijn, mijnheer,''
sprak ze, blozende, even voor mij met den koetsier te
spreken Ik ben hier vreemd en had er op gerekend
afgehaald te worden ik veronderstel, dat men zich in
den tijd mijner aankomst heeft vergist; ik zon u zeer
verplicht zijn, het schijnt, dat ik mij tegenover dezen man
niet duidelijk genoeg uitdruk."
»Het zal mij een genoegen zijn een landgenoote van
dienst te zijn als u mij het adres van de familie, waar
u heen wilt, maar opgeeft, zal de zaak spoedig in orde zijn.
Anna noemde het, en de jonge man wisselde slechts
weinige woorden met den koetsier, die na dadelijk een
en al beleeldheid werd.
»U hebt na maar intestappen, mejuffrouw," sprak de
vreemdeling, het portier openende.
Anna stamelde eenige woorden van dank, die haar
beschermer met een vriendelijken lach beantwoordde
terwijl hij haar hielp instijgen, en als het ware opzettelijk,
noemde hij nog eens op dnidelijken toon den naam der
familie, eer hij het portier sloot, en verwijderde zich, na
haar met de hand nog een groet te hebben toegewuifd.
De ontmoeting was zoo vluchtig geweest, dat Anna geen
gelegenheid had gehad den vreemdeling op te nemen; toch
was er iets in zijne gelaatstrekken, dat haar bekend
voorkwam, hoewel zij zich toch niet kon voorstellen, den
man te voren gezien te hebben. Hij zelf had trouwens
geen enkel blijk gegeven, dat hij haar kende. Op hare
dankbetuiging had hij alleen gezegd «ik hoorde aan uwe
uitspraak, dat u eene hollandsche waart."
Na een tamelijk lange rid, deels door drukke straten
en deels langs stille wegen, hield het rijtuig eindelijk
Btil voor een niet bijzonder groote, doch zeer nette villa,
zenden naar Parjjs trekken en nu reeds denken velen er
over, hoe zij dan een mooien slag zullen slaan. Over
drie jaren zullen wij zes maanden lang niet anders te
beschrijven hebben als de tentoonstelling, als de feesten
die deze groote kermis zullen vergezellen, want nu Rus
land vorsten naar Parijs zendt, zullen ook andere landen
dit voorbeeld volgen en hoezeer men hier in de republiek
leeft, toch roept het volk gaarne: sieve de koning" of
sieve de keizer". De groote massa schreeuwt alles wat
ge wilt, mits ge hare dagelijksohe zorgen 6n kleine lasten
verlicht en niet hare spaarpenningen in de een of ander
Panama doet verdwijnen.
Stelt gij, waarde lezers, belang in Parijs, is het u aan
genaam de herinneringen te lezen vau een schrijver, die
reeds meer dan veertien jaren hier leeft en werkt, die
nog dagelijks alles opmerkt en gadeslaat met evenveel
genoegen en belangstelling, waarmede hij dit van den
eersten dag af deed? Vreest niet, dat ik u eene levens
beschrijving zal geven, neen, de eigen persoon blijft er
geheel buiten, wij plaatsen ons tezamen op een verheven
punt, in onze verbeelding zien wij de stad aan onze voe-
teu liggen, als ware het dat wij boven op den Eiffel-
toren of op Batte Montmartre klommen. Onze parijsche
kroniek mag er ook niet onder lijden, doch wanneer die
geen ander nieuws brengt als Arton, Panama en andere
koeien nit de oude sloot, welnu, dan maken wij liever
eene wandeling door Parijs.
Parijs is niet ééne enkele stad, doch is verdeeld in
afdeelingen, die wel administratief één geheel vormen,
doch onderling verbazend van elkander verschillen. Da
allereerste natuurlijke verdeeling wordt gevormd door de
rivier de Seine, die de geheele stad doorloopt van af
Oharenton tot Auteuil en Parijs verdeelt in Noord, den
rechter oever, in Zuid, den linker oever. Wij kennen
beter den rechter oever; het station «Gare du Nord,"
waar wij aankomen na een reis van 12 k 14 uren, doet
ons al dadelijk aan dezen kant der Seine blijven, wij
vinden daar spoedig logies en blijven er gemakkelijk
hangen. De rive droite is de oever van handel en nijver
heid en van alle mogelijke weelde en genoegenshier
vinden wij de drnkke nij-er-1 fanbourgs, de vroegere
voorsteden van Parijs, de lange straten vol magazijnen,
winkels en werkplaatsen, de geheele faubourg St. Antoine,
waar alle huizen bijna zonder onderscheid meubelfabrie
ken zijn, de geheele Marais met winkels beneden en zes
verdiepingen, bijna allen werkplaatsen, groote en kleine
fabrieken, de »ouvriers en chambre", werksters en arbei
ders in kleine vertrekken tot op de zesde verdieping en
onder de dakpannen. De reohter oever heeft de grootste
markt van Parijs, de buik, de maag, de alom bekende,
haast zonden wij zeggen, beroemde Halles Centrales, van
waar iederen dag de levensmiddelen voor meer dan twee
millioen menschen over de geheele stad verspreid worden.
Hier hebben wij de benrs, de effectenbeurs, de handels
beurs, de bourse du travail, hier worden groote sommen
omgezet, bier leeft de nijverheid, de handel en ook de
weelde en het genot. Denkt slechts aan de groote Boule
vard met al hnnne oafé's, restaurants, café riche, café
anglais, café Durand, restaurant Margnéry, de brasseries
en tavernes, de groote Boulevards met de talrijke schonw-
waar op het bellen heel spoedig de deur geopend werd
door een helder dienstmeisje, op den voet gevolgd door
een kleine, gezette dame, blijkbaar de vrouw des huizes,
die Anna vriendelijk begroette en haar spijt betuigde,
dat zij niet afgehaald was. Haar echtgenootzoo bab
belde zij, was bepaald opgehouden geworden. Hij was
met het rijtuig naar Londen en had op zich genomen, de
juffrouw van de boot af te halen. «Kom maar spoedig
binnen, juffrouw Waller, u zult wel vermoeid ziju van
de reis, en Fanny, neem dit goed van de jufironw af en
zend straks de kinderen binnen, maar eerst moet de juf
frouw een kop thee drinken en wat gebruiken."
Anna voelde zich aangenaam verrast door de vriende
lijke ontvangst, zoo geheel verschillend van de afgemeten
behandeling, welke zjj van de barones gewoon was. Zij
gevoelde zich waarlijk vermoeid en het was baar eene
ware verkwikking, na het gehos van het rijtuig, daar te
mogen nederzitten in die gezellige huiskamer en zich te
goed te doen aan een geurig kop thee, en do lekkere bo
terhammetjes, toen door mevrouw van Marle zelf aan
geboden, onderwijl de belangstellende vragen der dame be
antwoordende. Het scheen haar toe, dat mevrouw zich
werkelijk verheugde, dat zij zulk een vriendelijken bescher
mer op haar weg had ontmoet en het heel jammer vond
niet te knnnen gissen, wie het geweest was.
Eerst toen Anna door het gebruik van spijs en drank
geheel verkwikt was, kwamen op het bellen van mevrouw,
de kinderen binnen. Het waren een paar blozende,
eenigszins linksche meisjes, blijkbaar tweelingen, en een
brninoogig knaapje, dat eerst op eenigen afstand bleef
staan, maar op Anna's vriendelijke toespraak nader kwam.
De kennis was spoedig gemaakt. Anny en Bella waren
zeven, en Victor pas vijf jaar oud, zooals Anna vernam.
Mevrouw vertelde, dat de kinderen met de ouders hol-
landsch sprakeD, doch met hunne kennisjes of de dienst
boden engelsch. Zij wilde gaarne, dat de juffrouw er
opletten zon, dat zij onder elkaar hunne moedertaal ge
bruikten zij had, zooals zij zeide, reeds bemerkt, tot
haar groot genoegen, dat de juffrouw het hollandsch zeer
beschaafd sprak.
burgen, Opéra, Nonveanté's, Variété's, Parisiana, Gym-
nase, Renaissance, Porte Saint Martin, Ambigu, Folies
Dramatiques enz. enz. En welk een rijkdom en verschei
denheid van rijtuigen, welke allen den rechter oever
houden, de rne royale, de place de la Concorde, de
Champs Elysées, het Bois de Boulogne. En hoe fraaie
toiletten, prachtige costumes, rijke juweelenkeurige
hoedjes. Die hoedjes worden versierd met bloemen en
veeren, de fabrikanten van deze artikelen wonen natuur
lijk op den rechteroever en zijn bijna allen te vinden in
één kamer, trekt maat' een denkbeeldige cirkel met
een straal van een kwartier gaans rondom Porte
Saint Denis en binnen dien kring vindt gij bijna
alle bloemen en veeren fabrikanten. Zoekt ge zijden
stoffen, flnweelen en linten, dan hebt gij tweederlei
soorten van magazijnende fijnere soort, waar gij de
mooiste en duurste artikelen vindt, de fijnste kleuren,
deze vindt gij tusschen beurs en opera, en de mindere
goedkoopere soorten, de groote magazijnen waar de chefs
bjjna allen Israëlieten zijn, hebben de andere zijde van
de benrs gekozen, de minder mooie drukke volkswijken,
den kant nit van den «Temple". Hetzelfde geldt voor
de modisten, de magazijnen van dameshoeden, wilt gij
iets fijus, iets echt Parijsch, een hoedje, zoo keurig dat
gij het haast niet druft bekijken, een hoedje van honderd
tot 150 franken, gaat dan naar de fraaie Avenue de
1' Opéra, naar de rijke rne de la Paix, naar rne du
Qnatre Septembre. In diezelfde bnurt vindt gij de groote
naaisters, dat zijn hier prachtige magazijnen, met tien
tallen kamers, fraai gemeubeld, met kostbare tapijten,
met honderden werksters, welke gij niet ziet, en met
een troepje mooie vrouwen, die gij wel ziet, en welke
laatsten, hetzij verkoopsters, hetzij mannequins zijn, levende
poppen, enkel dienende om de fraaie kleederen op het
voordeeligst te doen uitkomen. Op den rechteroever
hebt gij de grootste hötels, het Grand Hötel, het Hötel
Terminus, Hötel Continental, de grootste stations, Garo
dn Nord, Gare de 1' Est, Gare de I.yon, Gare St. Lazare
de grootste gevangenissen, Mazas, Roquotte, Saint Lazare,
op den rechteroever hebben wij van tijd tot tijd de Guil
lotine, verder de grootste en rijkste Boulevards, de grootste
paleizen en museums, wij hebben den president der re
publiek, wij hebben handel, arbeid, geld en weelde,
doch op den linkeroever woont de geleerdheid, wordeu
de hersenen gevormd van het ontwikkelde deel der be
volking, daar is het Instituut, daar de Universiteit, de
Sorboune, het Studentenkwartier, le Quartier latin.
Geen regel echter zonder uitzondering, niet alles en
allen leven op den rechteroever alleen het materieele
leven, Montmartre maakt eene uitzondering, Montmartre
met al die jonge vrije talenten, vrije dichters en vrije
schilders, Montmartre moet bestudeerd worden, en verdient
eene bijzondere beschrijving. Ook op den linkeroever
zien wij eene uitzondering op het denken en studeeren,
op den linkeroever verree3 eenmaal het grootste magazijn
ter wereld, de bekende Bon-Marché, de groote concur
rent der magazijnen op den rechteroever, Bon-Marché,
hetwelk 150 millioen franken in één jaar omzet, een
grootere omzet dns dan die van eenige honderden winkels
bij elkaar. Doch overigens is de Rive Gauche de wieg
«Gaarne zal ik daaraan voldoen, mevrouw,'zei Anna.
«Ik hoop mijn best te doen, u zooveel mogelijk genoegen
te gevenals de kinderen eerst aan mij gewend zijn,
zullen wij, hoop ik, wel goede vrienden worden. Ik hond
veel van kinderen."
«O ze zullen het u spoedig druk genoeg maken," zei
mevrouw, lachende, «zij zijn niet zulke sctmwe dniljes
als u dit nu misschien toeschijnt, zij hebben tot nog toe
geene gouvernante gehad, maar er wel eens eene ontmoet
bij kennisjes, daar ze niet erg van houden trouwens die
dame schijnt ook niet gemakkelijk te zijn. Nu meenen
zij, dat alle gouvernantes streng en onvriendelijk zullen
wezen. Ik heb hun al gezegd, dat hollandsche onderwij
zeressen dat niet zijn; maar daar ik u niet persoonlijk
kende kon ik hnnne vrees niet geheel wegnemen en
vond ik het beter hnnne verwachting niet te hoog te span
nen. Intnsschen het wordt nu bedtijd voor hen, als u
niet te vermoeid is, juffrouw Waller, zon ik gaarne zien,
dat u mede ging; wijl het toch later nwe taak zal zijn,
hen naar bed te brengen, kunt u dan vast zien, hoe zij
gewoon zijn."
«0, ik ben volkomen uitgerust, movrouw; zal ik de
dienstbode bellen om met mij te gaan
«Neen, dank n, ik ga zelf mede u moet mij niet
voor zulk eene gemakzuchtige moeder aanzien, die de
zorg voor hare kinderen aan hare dienstboden overlaat.
Als mijn man niet te huis is, ben ik altoos gewoon het
zelf te doen. Kom, Victor, ga mee als een zoete jongen."
Het was Anna niet onwelkom, dat mevrouw zelf mee-
8mS> zij bemerkte zeer goed, dat de tegenzin voor de
gouvernante nog niet geheel overwonnen was, en het
bijzijn van mama dus wel noodig om hun te weerhouden,
daar blijk van to geven. Had de vriendelijke ontvangst
van mevrouw van Marle haar goed gedaan zij begreep
dat hier meer moeielijkheid van den kant der kinderen
te verwachten was, en zij herinnerde zich met weemoed
haar eigen woorden, dat zij nooit weer van andere leer-
lingetjes zooveel zon knnnen houden als van hare kleine
freuletjes.
Nadat do kinderen ter raste waren gelegd, wees me-