HEERSCHZÏÏCHT EN ONECHT.
No. 57.
Hie gen en UTegentigste Jaargang
1897.
WOENSDAG
12 MEI.
INSCHRIJVING
SCHUTTEK IJ.
FEUILLETON.
Amsterdainsche Brieven.
ALK1IAARSCHË COURANT
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en
Katerdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden voor Alkmaar O,SO; franco door bet
geheele rijk 1,
3 Nummers f 0,06. Afzonderlijke nummers 3 ets.
Prijs der gewone Advertentlën
Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS-
TER ZOON.
telefoonnummer: 3.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Alkmaar;
Gezien de wettelijke bepalingen omtrent de schutterijen;
Roepen bij deze ten einde zich in de daartoe gereed
gemaakte registers te doen inschrijven op alle mans
personen, ingezetenen dezer gemeente, op 1°. Januari
1897 hun 25ste jaar ingetreden en alzoo de geborenen
van het jaar 1872 alsmede hen die, ofschoon in andere
gemeenten ingeschreven sedert de laatste inschrijving
binnen deze gemeente zijn komen wonen en op l'f Ja
nuari 1.1. hun 34ste jaar nog niet hebben voleindigd
alzoo de geborenen van de jaren 1863 tot en met 1871,
de vree m delinge n van denzelfden ouderdom die
sedert de laatste inschrijving in de termen gevallen zijn,
om als ingezetenen te worden beschouwd benevens de
gepasporteerde militairendie zich tot dusverre niet
voor de schutterij hebben laten inschrijven.
Zij maken tevens de ingezetenen bekend dat
de inschrijving zal beginnen 15 Mei aanstaande en
geheel moet zijn afgeloopen 1 Juni daaraanvolgende, wor
dende in een der vertrekken van het Raadhuis daartoe
overgegaanop Dinsdag en Donderdag van
iedere week van des middags 12 tot des namiddags
2 uren
een iegelijk zonder onderscheidof hij mocht ver-
meenen al of n i e t onder de bij de wet vrijgestelden
of uitgeslotenen te behooren verplicht is zich voor de
schutterij te doen inschrijven
zijdie in meer dan eene gemeente hun verblijf hou
den of den zetel van hun vermogen hebben gevestigd
tot de inschrijving verplicht zijn binnen die gemeente
waar eene dienstdoende schutterij aanwezig isen bij
aldien in die verschillende gemeenten alleen dienstdoende
of alleen rustende schutterij bestaatzich te doen in
schrijven in die gemeentewaar zij ambtshalve ver
plicht zijn hun verblijf te houden
en eindelijk zij die zich niet vóór 1 Juni hebben doen
inschrijven door het plaatselijk bestuur ingeschreven en
in eene geldboete verwezen worden terwijl zij daaren
boven zonder loting bij de schutterij worden ingelijfd
indien het blijkt dat er tijdens de verzuimde inschrij
ving geene redenen tot uitsluiting of vrijstelling te
hunnen aanzien bestonden.
Burgemeester en Wethouders vermanen tevens ieder
ingezeten dezer gemeentedien het aangaat zich tot de
inschrijving aan te melden ter voorkoming der straf bjj
nalatigheid vastgesteld.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
Alkmaar, A. MACLAINE PONT, Voorzitter.
10 Mei 1897. C. D. DONATH, Secretaris.
12) Door Debora van de Velde.
Was het voor de hooghartige vrouw stuitend, zulke
berichten uit den mond der dienstboden te vernemen, er
ging als een zwaard door haar moederhart, toen zij aan
de legerstede van haar dochter stond, en de verwoesting
aanschouwde op dit eens zoo bloeiend en bevallig gelaat;
maar dieper nog trof haar het verwijt, dat haar van die
bleeke lippen vloeide
»Wat klaagt u nog, u zelf hebt mij al die ellende
bereid, door mij tot dit rampzalig huwelijk te dringen.
Ik zou gelukkiger geweest zijn in nederigen stand, aan
de zijde van hem dien ik liefhad, dan gekluisterd aan dezen
ellendeling, een edelman alleen in naam. O, ik heb den
dood gezocht, en men heeft mij hem betwist, maar ik
weet toch dat ik heenga, en dat is ook beter zoo, want
aan zijne zijde blijven leven, kan ik toch niet."
En op een ander oogenblik
»Hoor, moeder, zeg aan Otto, dat ik hem bewonder,
omdat hij zijne eigene keuze heeft gevolgd, en dat hij
zijne meisjes daarin niet moet tegengaan."
Maar erger nog was het wat de barones moest hooren,
eens, terwijl do koorts zich verhief, en do bleeke wangen
der lijderes zich met hoogen gloed kleurde, rees zij plot
seling overeind en riep met schitterende oogen«Waakt
Waakt 1" en toen weer in de kussens terugzinkende met een
schamperen lach, die de barones von Reinenbnrg deed hui
veren «Ge zult mij eens dankbaar zijn, dankbaar zijn,
dankbaar ha! omdat ik uw geluk vermoord heb."
Op die opgewondenheid volgde weer verdooving, en
daaruit ontwaakte de lijderes niet meer Ofschoon daar
nog een dag en nacht voorbij ging, waarin de moeder
niet van bet ziekbed week, wachtte zij vergeefs op een
woord van herroeping of verzoening zelfs geen handdruk,
geen blik, die haar hoop gaf, dat hare dochter in vrede
met God, en met haar uit het leven was gescheiden.
De nasporingen naar het verblijf van baron van Fal-
kenstein hadden tot nog toe geen resultaat gehad, alleen
bleek uit alles dat zijne finantiën in wanorde waren.
Toch voelde men zich genoopt, met het oog op zijne
XIII.
De gemeenteraadszittingen muntten in de laatste
weken uit door korten duur en onbelangrijkheid. De
vergaderingen, die om kwart over éénen beginnen, zijn
al om drie uur afgeloopen de voordrachten geven nau
welijks stof tot eenige discussie.
De zitting van Woensdag zou, naar de agenda te oor-
deelen, een dergelijk verloop hebben gehad. Evenwel on
verwacht kwam de oppositie om den hoek gluren. Er was
namelijk een voordracht van B. enW. om de H.B. School
met 3-jarigen cursus, gevestigd in de Roelof Hart-straat
in het voormalige Nieuwer-Amstel op te heffen en het
gebouw te bestemmen voor eene H. B. School met 5-ja-
rigen cursus, ingericht volgens de bepalingen van het
besluit tot regeling van het Middelbaar Onderwijs, laatst
gewijzigd bij Raadsbesluit van 11 Juli 1894. Het perso
neel daarvan zou dan eervol ontslagen worden c. q. op
wachtgeld worden gesteld en zoo mogelijk weder geplaatst
bij het Middelbaar Onderwijs tc Amsterdam.
De heer Zegers Yeeckens meende deze voordracht maar
niet zoo zonder slag of stoot te mogen laten passeeren.
Waarom, zoo vroeg hij, wordt de school niet eenvoudig
uitgebreid met behoud van den directeur en het leeraars-
personeel, dat dan, zoo noodig, kon worden versterkt
Dr. Blink want deze is de bedreigde directeur werd
indertjjd toch door den gemeenteraad van Nieuwor-Am-
stel tot zijn tegenwoordige betrekking geroepen met het
vooruitzicht, dat de school na een kort tijdsverloop tot
een vijfjarigen cursus zou worden uitgebreid en hij dan
ook aan het hoofd daarvan zou blijven staan, 't Was te
hard hem nu eenvoudig van het directeurschap te ont
heffen en hem op wachtgeld te stellen. Wel erkende
ook de heer Veeckens, dat de verordening op de H. B. S.
met vijfjarigen cursus zich tegen Dr. Blink's benoeming
verzette, omdat alleen een doctor in de wiskundige vakken
aan het hoofd van zulk een school mag staan en de heer
Blink deze qualiteit niet bezit. Doch handig bracht het
bewuste raadslid hiertegen in, dat in die verordening
slechts sprake is van één school, namelijk die aan Kei'
zersgracht en nu konden gevoeglijk voor deze school,
wat den directeur betreft, andere eischen gesteld worden
Zoo vast scheen de heer Yeeckens ervan overtuigd te
zijn, dat hier onrecht zou worden gepleegd, dat hij zich
liet verleiden te verklaren in de voordracht van B. en W.
niets anders te zien dan een poging om den directeur
en de leeraren van Nieuwer-Amstel aan den dijk te
zetten.
Natuurlijk volgde daarop een protest van den burge
meester, kalm en scherp, zooals de heer Vening Meinesz
dat vermag. De heer Gerritsen wat ook niet alle dagen
gebeurt viel hem bij met de vermaning om toch het
algemeen belang der gemeente te doen voorgaan en niet al-
afwezigheid, de begrafenis zoo lang mogelijk uittestellen.
Naar Otto was bericht gezonden van het overlijden,
met dringend verzoek, zoo mogelijk spoedig ten sterfhuize
te komen, om als eenig mannelijk familielid der overledene,
aan enkele noodzakelijke formaliteiten deel te nemen, en
bij de teraardebestelling tegenwoordig te zijn.
VIJFDE HOOFDSTUK.
Onder tegenstrijdige gewaarwordingen, had Anna
Waller de reis aanvaard, en gedurende haar overtocht
met de boot, vroeg zij zich telkens af, of ze wel goed
had gedaan met aan de roepstem van den baron gehoor
te geven. Hoe zou de barones haar ontvangen Was het
met hare goedkeuring, dat de baron haar getelegraleerd
had Maar dan ware hot beter geweest, het telegram uit
haar naam te zenden. Dus. scheen dit zeer twijfel
achtigen, als het nu eens niet zoo ware, als de baron
tegen den wil zijner moeder haar had ontboden, hoe
moeieljjk zou dan hare verhouding zijn 1 Daar kwam Dog
iets bij 1 Anna ontveinsde het zich niet, dat Otto von
Reinenbnrg indruk op haar hart had gemaakt, en er was
soms iets geweest in zijn toon tegenover haar, dat haar
deed meenen, dat zij ook hem niet onverschillig was
en.ze wist het toch, dat de barones nooit tot eene
verbintenis tusschen hem en haar, de toestemming zou
geven. Ware het nu niet beter geweest, door de groote
zee van elkaar gescheiden te zijn Dan toch zou bij hen
beiden de indruk van hunne vluchtige kennismaking wel
spoedig uitgewischt zijn maar nn, nu zouden zij moeten
strijden, telkens en telkens weer, om zich niet te verraden,
om geene wenschen te voeden, die toch niet vervuld
konden worden. Toch, aan den anderen kant was het waar,
wat mevrouw van Marle gezegd had, dat ze, zoo ze ge
weigerd had, om te komen, als kleine Ellen stierf, het
zich altoos zou blijven verwijten.
«Neen," sprak daar weer een stem in haar. »Ik heb
niet mogen, niet kunnen weigeren het zij dan zoo ik
moet den strijd aanvaarden, en kracht hebben voor beiden.
Daarom, mij van het eerste oogenblik op een afstand ge
houden. Trouwens, dat ik kom als de, zij het dan ook
gewezene gouvernante zijner kinderen, is op zichzelf
reeds een slagboom tusschen hem en mij
»Dag juf, dag lieve juf, o, wat heerlijk dat u terug
gekomen zijt," dat waren de woorden, die Anna tegen-
klonken, toen zij aan het station uit de coupé stapte,
en twee kinderkopjes vertoonden zich voor het geopende
leen te letten op de belangen van den directeur of wien ook.
Langzamerhand bleek, dat achter de quaestie meer schooi
dan ongewijden welj mochten weten, zoodat dan ook
werd overgegaan tot een geheime zitting, die zeer lang
duurde.
Wat daarin verhandeld is blijft uit den aard der zaak
voor den courantenlezer een geheim. Men wist te verzeke
ren, dat door vrij brusque op te treden, Dr. Blink den
wethouder van onderwijs van zich vervreemd heeft en
deze hem nu wilde laten gevoelen, dat de rechten, die de
directeur met zooveel nadruk op den voorgrond had
gesteld, illusiën waren. Vermoedelijk zal ook nog wel
weer eens opgehaald zijn, dat Dr. Blink zich met zijne
H. B. School bij velen in een eenigszins verdacht licht
heeft geplaatst. Als raadslid maakte hij indertijd veel
propaganda voor de stichting eener inrichting voor mid
delbaar onderwijs in Nieuwer-Amstel en toen deze er
eindelijk was gekomen, vond men 't vreemd, dat hij zich
zooveel moeite ging geven om daarvan directeur te wor
den. Bovendien is aan den doctorstitel van den heer
Blink een steekje los. Niet in Nederland behaalde hij
dien, maar aan een universiteit te Freiburg, waar aan
een doctoraat heel andere eischen wordeD gesteld dan in
Nederland. Hoezeer dat alles waar zij, toch hadden de
Raadsleden ook moeten bedenken de groote verdiensten
van Dr. Blink op geographisch gebied. Hij is op dit
terrein in Nederland als hervormer opgetreden en hem
kan de eer niet ontzegd worden, dat hij de wetenschap
der aardrijkskunde heeft gepopulariseerd in den besten
zin des woords. Dat hij in vroeger jaren als leeraar geen
orde kon houden in de klasse, zoodat hij gedwongen was
een tijdlang van het onderwijs af te zieD, kan hem nn
niet meer tot verwijt strekkeD, want als directeur heeft
hij aan alle verwachtingen voldaan.
Voor den heer Zegers Veeckens waren intusschen de
inlichting-m, kalm in de geheime zitting verschaft, vol
doende om na de heropening zijne oppositie te laten
varen. Hij mopperde nog wel over de ongeschikte plaats
der school maar eindigde toch met zijn stem aan de voor
dracht te geven, die met slechts 4 stemmen togen
werd aangenomen. Zonder hoofdelijke stemming werd
daarna goedgekeurd, dat dr. Campert, directeur der H.B.
School met 5-jarigen cursus aan de Keizersgracht zal
overgeplaatst worden naar de Roelof Hart-straat en dat
voor zijn plaats, alsmede voor het verkrijgen van perso
neel aan de nieuwe school, oproepingen zullen gedaan
worden.
Om principiëele redenen werd door mr. Fabins tegen
gestemd. Hij zag niet in, waarom men door een tweede
school nog meer Hoogere Burgerschool-leerlingen zou
fokken, waar de bestaande al meer dan genoeg candidaten
afleverde. Prof. Spanjaard had nog juist dezer dagen
gewezen op het toenemend aantal jongelieden, door wie
portier, waarbij Johan, met den hoed in de hand, haar
komst stond af te wachten.
«Welkom hier, juffrouw," zei de koetsier beleefd
„hebt u ook bagage
«Niets anders dan dit valies, Johan, dat wilt ge
zeker wel voorin bij u nemen," zei Anna vriendelijk.
«O zeker, juffrouw, stapt n maar in, als het u belieft",
klonk het gedienstig, en Anna voelde zich, toen het por
tier achter haar gesloten was, door twee paar armpjes
omstrengeld, en met kussen overladen.
Ze moest tusschen de twee meisjes in plaats nemen,
en weldra babbelden de mondjes druk over alles wat ze
meendendat juf noodzakelijk weten moest. Had het
Anna als een bewijs van kieschheid van den baron ge
troffen, dat hij haar door de frenletjes liet halen, en
zelf niet medegekomen was, omdat voor hen beiden de
ontmoeting in het bijzijn der barones uit den aard der
zaak meer onbevangen kon zijn, zij schrikte wel eenigs
zins toen zij van de kinderen vernam, dat grootmama
van huis wasimmers al had zij tegen de ontmoeting
met de barones opgezien, het kwam haar nu eensklaps
ongepast voor, dat zij, bij afwezigheid der barones, met
den baron onder hetzelfde dak zou doorbrengen, maar
toen nu uit het verdere gekeuvel bleek, dat papa ook
dien avond nog weg moest, om bij de begrafenis van
tante Helena tegenwoordig te zijn, haalde zij weer rui
mer adem, en werd haar onrust verdreven.
Onder het gesnap der kinderen, was «Olmhof" spoedig
bereikt. Baron von Reinenbnrg kwam aan het portier,
en begroette Anna met eerbiedige hoffelijkheid.
«Juffrouw Waller, zeide hij, nadat hij haar voorge
gaan was naar het salon, waar eenige ververschingen
gereed waren gezet, «ik ben ten hoogste dankbaar voor
uwe komstik had bijna niet durven hopen, dat u om
onzentwille, uw zoo aangename werkkring zoudt verlaten,
maar ik hield mij overtuigd, dat niets anders in staat
was mijn kleine meid te redden, en de dokter was van
hetzelfde idee. Alleen de belofte van uwe komst heeft
haar al goed gedaan."
»U kunt er op aan, baron," was Anna's antwoord,
«dat dit ook de eenige beweegreden was, die mij drong
aan uwe roepstem gehoor te geven. Dat ik zoo spoedig
daartoe overging, heeft u aan mijnheer en mevrouw van
Marle te danken. Intusschen speet het mij van de fren
letjes te vernemen, dat mevrouw van huis was, ik had
dit niet kunnen voorzien."