HEERSCHZÏÏCHT EN ONECHT. No. 57. Hie gen en UTegentigste Jaargang 1897. WOENSDAG 12 MEI. INSCHRIJVING SCHUTTEK IJ. FEUILLETON. Amsterdainsche Brieven. ALK1IAARSCHË COURANT Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en Katerdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar O,SO; franco door bet geheele rijk 1, 3 Nummers f 0,06. Afzonderlijke nummers 3 ets. Prijs der gewone Advertentlën Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS- TER ZOON. telefoonnummer: 3. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Alkmaar; Gezien de wettelijke bepalingen omtrent de schutterijen; Roepen bij deze ten einde zich in de daartoe gereed gemaakte registers te doen inschrijven op alle mans personen, ingezetenen dezer gemeente, op 1°. Januari 1897 hun 25ste jaar ingetreden en alzoo de geborenen van het jaar 1872 alsmede hen die, ofschoon in andere gemeenten ingeschreven sedert de laatste inschrijving binnen deze gemeente zijn komen wonen en op l'f Ja nuari 1.1. hun 34ste jaar nog niet hebben voleindigd alzoo de geborenen van de jaren 1863 tot en met 1871, de vree m delinge n van denzelfden ouderdom die sedert de laatste inschrijving in de termen gevallen zijn, om als ingezetenen te worden beschouwd benevens de gepasporteerde militairendie zich tot dusverre niet voor de schutterij hebben laten inschrijven. Zij maken tevens de ingezetenen bekend dat de inschrijving zal beginnen 15 Mei aanstaande en geheel moet zijn afgeloopen 1 Juni daaraanvolgende, wor dende in een der vertrekken van het Raadhuis daartoe overgegaanop Dinsdag en Donderdag van iedere week van des middags 12 tot des namiddags 2 uren een iegelijk zonder onderscheidof hij mocht ver- meenen al of n i e t onder de bij de wet vrijgestelden of uitgeslotenen te behooren verplicht is zich voor de schutterij te doen inschrijven zijdie in meer dan eene gemeente hun verblijf hou den of den zetel van hun vermogen hebben gevestigd tot de inschrijving verplicht zijn binnen die gemeente waar eene dienstdoende schutterij aanwezig isen bij aldien in die verschillende gemeenten alleen dienstdoende of alleen rustende schutterij bestaatzich te doen in schrijven in die gemeentewaar zij ambtshalve ver plicht zijn hun verblijf te houden en eindelijk zij die zich niet vóór 1 Juni hebben doen inschrijven door het plaatselijk bestuur ingeschreven en in eene geldboete verwezen worden terwijl zij daaren boven zonder loting bij de schutterij worden ingelijfd indien het blijkt dat er tijdens de verzuimde inschrij ving geene redenen tot uitsluiting of vrijstelling te hunnen aanzien bestonden. Burgemeester en Wethouders vermanen tevens ieder ingezeten dezer gemeentedien het aangaat zich tot de inschrijving aan te melden ter voorkoming der straf bjj nalatigheid vastgesteld. Burgemeester en Wethouders voornoemd Alkmaar, A. MACLAINE PONT, Voorzitter. 10 Mei 1897. C. D. DONATH, Secretaris. 12) Door Debora van de Velde. Was het voor de hooghartige vrouw stuitend, zulke berichten uit den mond der dienstboden te vernemen, er ging als een zwaard door haar moederhart, toen zij aan de legerstede van haar dochter stond, en de verwoesting aanschouwde op dit eens zoo bloeiend en bevallig gelaat; maar dieper nog trof haar het verwijt, dat haar van die bleeke lippen vloeide »Wat klaagt u nog, u zelf hebt mij al die ellende bereid, door mij tot dit rampzalig huwelijk te dringen. Ik zou gelukkiger geweest zijn in nederigen stand, aan de zijde van hem dien ik liefhad, dan gekluisterd aan dezen ellendeling, een edelman alleen in naam. O, ik heb den dood gezocht, en men heeft mij hem betwist, maar ik weet toch dat ik heenga, en dat is ook beter zoo, want aan zijne zijde blijven leven, kan ik toch niet." En op een ander oogenblik »Hoor, moeder, zeg aan Otto, dat ik hem bewonder, omdat hij zijne eigene keuze heeft gevolgd, en dat hij zijne meisjes daarin niet moet tegengaan." Maar erger nog was het wat de barones moest hooren, eens, terwijl do koorts zich verhief, en do bleeke wangen der lijderes zich met hoogen gloed kleurde, rees zij plot seling overeind en riep met schitterende oogen«Waakt Waakt 1" en toen weer in de kussens terugzinkende met een schamperen lach, die de barones von Reinenbnrg deed hui veren «Ge zult mij eens dankbaar zijn, dankbaar zijn, dankbaar ha! omdat ik uw geluk vermoord heb." Op die opgewondenheid volgde weer verdooving, en daaruit ontwaakte de lijderes niet meer Ofschoon daar nog een dag en nacht voorbij ging, waarin de moeder niet van bet ziekbed week, wachtte zij vergeefs op een woord van herroeping of verzoening zelfs geen handdruk, geen blik, die haar hoop gaf, dat hare dochter in vrede met God, en met haar uit het leven was gescheiden. De nasporingen naar het verblijf van baron van Fal- kenstein hadden tot nog toe geen resultaat gehad, alleen bleek uit alles dat zijne finantiën in wanorde waren. Toch voelde men zich genoopt, met het oog op zijne XIII. De gemeenteraadszittingen muntten in de laatste weken uit door korten duur en onbelangrijkheid. De vergaderingen, die om kwart over éénen beginnen, zijn al om drie uur afgeloopen de voordrachten geven nau welijks stof tot eenige discussie. De zitting van Woensdag zou, naar de agenda te oor- deelen, een dergelijk verloop hebben gehad. Evenwel on verwacht kwam de oppositie om den hoek gluren. Er was namelijk een voordracht van B. enW. om de H.B. School met 3-jarigen cursus, gevestigd in de Roelof Hart-straat in het voormalige Nieuwer-Amstel op te heffen en het gebouw te bestemmen voor eene H. B. School met 5-ja- rigen cursus, ingericht volgens de bepalingen van het besluit tot regeling van het Middelbaar Onderwijs, laatst gewijzigd bij Raadsbesluit van 11 Juli 1894. Het perso neel daarvan zou dan eervol ontslagen worden c. q. op wachtgeld worden gesteld en zoo mogelijk weder geplaatst bij het Middelbaar Onderwijs tc Amsterdam. De heer Zegers Yeeckens meende deze voordracht maar niet zoo zonder slag of stoot te mogen laten passeeren. Waarom, zoo vroeg hij, wordt de school niet eenvoudig uitgebreid met behoud van den directeur en het leeraars- personeel, dat dan, zoo noodig, kon worden versterkt Dr. Blink want deze is de bedreigde directeur werd indertjjd toch door den gemeenteraad van Nieuwor-Am- stel tot zijn tegenwoordige betrekking geroepen met het vooruitzicht, dat de school na een kort tijdsverloop tot een vijfjarigen cursus zou worden uitgebreid en hij dan ook aan het hoofd daarvan zou blijven staan, 't Was te hard hem nu eenvoudig van het directeurschap te ont heffen en hem op wachtgeld te stellen. Wel erkende ook de heer Veeckens, dat de verordening op de H. B. S. met vijfjarigen cursus zich tegen Dr. Blink's benoeming verzette, omdat alleen een doctor in de wiskundige vakken aan het hoofd van zulk een school mag staan en de heer Blink deze qualiteit niet bezit. Doch handig bracht het bewuste raadslid hiertegen in, dat in die verordening slechts sprake is van één school, namelijk die aan Kei' zersgracht en nu konden gevoeglijk voor deze school, wat den directeur betreft, andere eischen gesteld worden Zoo vast scheen de heer Yeeckens ervan overtuigd te zijn, dat hier onrecht zou worden gepleegd, dat hij zich liet verleiden te verklaren in de voordracht van B. en W. niets anders te zien dan een poging om den directeur en de leeraren van Nieuwer-Amstel aan den dijk te zetten. Natuurlijk volgde daarop een protest van den burge meester, kalm en scherp, zooals de heer Vening Meinesz dat vermag. De heer Gerritsen wat ook niet alle dagen gebeurt viel hem bij met de vermaning om toch het algemeen belang der gemeente te doen voorgaan en niet al- afwezigheid, de begrafenis zoo lang mogelijk uittestellen. Naar Otto was bericht gezonden van het overlijden, met dringend verzoek, zoo mogelijk spoedig ten sterfhuize te komen, om als eenig mannelijk familielid der overledene, aan enkele noodzakelijke formaliteiten deel te nemen, en bij de teraardebestelling tegenwoordig te zijn. VIJFDE HOOFDSTUK. Onder tegenstrijdige gewaarwordingen, had Anna Waller de reis aanvaard, en gedurende haar overtocht met de boot, vroeg zij zich telkens af, of ze wel goed had gedaan met aan de roepstem van den baron gehoor te geven. Hoe zou de barones haar ontvangen Was het met hare goedkeuring, dat de baron haar getelegraleerd had Maar dan ware hot beter geweest, het telegram uit haar naam te zenden. Dus. scheen dit zeer twijfel achtigen, als het nu eens niet zoo ware, als de baron tegen den wil zijner moeder haar had ontboden, hoe moeieljjk zou dan hare verhouding zijn 1 Daar kwam Dog iets bij 1 Anna ontveinsde het zich niet, dat Otto von Reinenbnrg indruk op haar hart had gemaakt, en er was soms iets geweest in zijn toon tegenover haar, dat haar deed meenen, dat zij ook hem niet onverschillig was en.ze wist het toch, dat de barones nooit tot eene verbintenis tusschen hem en haar, de toestemming zou geven. Ware het nu niet beter geweest, door de groote zee van elkaar gescheiden te zijn Dan toch zou bij hen beiden de indruk van hunne vluchtige kennismaking wel spoedig uitgewischt zijn maar nn, nu zouden zij moeten strijden, telkens en telkens weer, om zich niet te verraden, om geene wenschen te voeden, die toch niet vervuld konden worden. Toch, aan den anderen kant was het waar, wat mevrouw van Marle gezegd had, dat ze, zoo ze ge weigerd had, om te komen, als kleine Ellen stierf, het zich altoos zou blijven verwijten. «Neen," sprak daar weer een stem in haar. »Ik heb niet mogen, niet kunnen weigeren het zij dan zoo ik moet den strijd aanvaarden, en kracht hebben voor beiden. Daarom, mij van het eerste oogenblik op een afstand ge houden. Trouwens, dat ik kom als de, zij het dan ook gewezene gouvernante zijner kinderen, is op zichzelf reeds een slagboom tusschen hem en mij »Dag juf, dag lieve juf, o, wat heerlijk dat u terug gekomen zijt," dat waren de woorden, die Anna tegen- klonken, toen zij aan het station uit de coupé stapte, en twee kinderkopjes vertoonden zich voor het geopende leen te letten op de belangen van den directeur of wien ook. Langzamerhand bleek, dat achter de quaestie meer schooi dan ongewijden welj mochten weten, zoodat dan ook werd overgegaan tot een geheime zitting, die zeer lang duurde. Wat daarin verhandeld is blijft uit den aard der zaak voor den courantenlezer een geheim. Men wist te verzeke ren, dat door vrij brusque op te treden, Dr. Blink den wethouder van onderwijs van zich vervreemd heeft en deze hem nu wilde laten gevoelen, dat de rechten, die de directeur met zooveel nadruk op den voorgrond had gesteld, illusiën waren. Vermoedelijk zal ook nog wel weer eens opgehaald zijn, dat Dr. Blink zich met zijne H. B. School bij velen in een eenigszins verdacht licht heeft geplaatst. Als raadslid maakte hij indertijd veel propaganda voor de stichting eener inrichting voor mid delbaar onderwijs in Nieuwer-Amstel en toen deze er eindelijk was gekomen, vond men 't vreemd, dat hij zich zooveel moeite ging geven om daarvan directeur te wor den. Bovendien is aan den doctorstitel van den heer Blink een steekje los. Niet in Nederland behaalde hij dien, maar aan een universiteit te Freiburg, waar aan een doctoraat heel andere eischen wordeD gesteld dan in Nederland. Hoezeer dat alles waar zij, toch hadden de Raadsleden ook moeten bedenken de groote verdiensten van Dr. Blink op geographisch gebied. Hij is op dit terrein in Nederland als hervormer opgetreden en hem kan de eer niet ontzegd worden, dat hij de wetenschap der aardrijkskunde heeft gepopulariseerd in den besten zin des woords. Dat hij in vroeger jaren als leeraar geen orde kon houden in de klasse, zoodat hij gedwongen was een tijdlang van het onderwijs af te zieD, kan hem nn niet meer tot verwijt strekkeD, want als directeur heeft hij aan alle verwachtingen voldaan. Voor den heer Zegers Veeckens waren intusschen de inlichting-m, kalm in de geheime zitting verschaft, vol doende om na de heropening zijne oppositie te laten varen. Hij mopperde nog wel over de ongeschikte plaats der school maar eindigde toch met zijn stem aan de voor dracht te geven, die met slechts 4 stemmen togen werd aangenomen. Zonder hoofdelijke stemming werd daarna goedgekeurd, dat dr. Campert, directeur der H.B. School met 5-jarigen cursus aan de Keizersgracht zal overgeplaatst worden naar de Roelof Hart-straat en dat voor zijn plaats, alsmede voor het verkrijgen van perso neel aan de nieuwe school, oproepingen zullen gedaan worden. Om principiëele redenen werd door mr. Fabins tegen gestemd. Hij zag niet in, waarom men door een tweede school nog meer Hoogere Burgerschool-leerlingen zou fokken, waar de bestaande al meer dan genoeg candidaten afleverde. Prof. Spanjaard had nog juist dezer dagen gewezen op het toenemend aantal jongelieden, door wie portier, waarbij Johan, met den hoed in de hand, haar komst stond af te wachten. «Welkom hier, juffrouw," zei de koetsier beleefd „hebt u ook bagage «Niets anders dan dit valies, Johan, dat wilt ge zeker wel voorin bij u nemen," zei Anna vriendelijk. «O zeker, juffrouw, stapt n maar in, als het u belieft", klonk het gedienstig, en Anna voelde zich, toen het por tier achter haar gesloten was, door twee paar armpjes omstrengeld, en met kussen overladen. Ze moest tusschen de twee meisjes in plaats nemen, en weldra babbelden de mondjes druk over alles wat ze meendendat juf noodzakelijk weten moest. Had het Anna als een bewijs van kieschheid van den baron ge troffen, dat hij haar door de frenletjes liet halen, en zelf niet medegekomen was, omdat voor hen beiden de ontmoeting in het bijzijn der barones uit den aard der zaak meer onbevangen kon zijn, zij schrikte wel eenigs zins toen zij van de kinderen vernam, dat grootmama van huis wasimmers al had zij tegen de ontmoeting met de barones opgezien, het kwam haar nu eensklaps ongepast voor, dat zij, bij afwezigheid der barones, met den baron onder hetzelfde dak zou doorbrengen, maar toen nu uit het verdere gekeuvel bleek, dat papa ook dien avond nog weg moest, om bij de begrafenis van tante Helena tegenwoordig te zijn, haalde zij weer rui mer adem, en werd haar onrust verdreven. Onder het gesnap der kinderen, was «Olmhof" spoedig bereikt. Baron von Reinenbnrg kwam aan het portier, en begroette Anna met eerbiedige hoffelijkheid. «Juffrouw Waller, zeide hij, nadat hij haar voorge gaan was naar het salon, waar eenige ververschingen gereed waren gezet, «ik ben ten hoogste dankbaar voor uwe komstik had bijna niet durven hopen, dat u om onzentwille, uw zoo aangename werkkring zoudt verlaten, maar ik hield mij overtuigd, dat niets anders in staat was mijn kleine meid te redden, en de dokter was van hetzelfde idee. Alleen de belofte van uwe komst heeft haar al goed gedaan." »U kunt er op aan, baron," was Anna's antwoord, «dat dit ook de eenige beweegreden was, die mij drong aan uwe roepstem gehoor te geven. Dat ik zoo spoedig daartoe overging, heeft u aan mijnheer en mevrouw van Marle te danken. Intusschen speet het mij van de fren letjes te vernemen, dat mevrouw van huis was, ik had dit niet kunnen voorzien."

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1897 | | pagina 1