Wegen en negentigste Jaargang,
1897.
WOENSDAG
26 MEI.
Wegens den Hemel
vaartsdag zal de Courant
DONDERDAGAVOND
niet worden uitgegeven.
Buitenland.
FEUILLETON.
NO. 63. Eerste blad.
ALKMAARSGHE COlllWI.
Deze Courant wordt IMnsdag-, Donderdag- en
Katerdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden voor Alkmaar O,SO; franco door het
geheele rijk 1,
3 Nummers f 0,06. Afzonderlijke nummers 3 ets.
Prijs der gewone Advertentiën
Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS-
TER ZOON.
Telefoonnummer3.
DE UITGEVERS.
DUlTüCHUAKiD. Er is niet veel overgebleven
van de nieuwe Pruisische vereenigingswet na de beraad
slagingen der commissie uit het Huis van Afgevaardigden.
De voornaamste bepalingen, omtrent de sluiting van
vergaderingen en de ontbinding van vereenigingen, die
gevaarlijk zijn voor den Staat en den openbaren vrede,
zijn verworpen. De uitsluiting van minderjarigen is be
langrijk beperkt.
Thans gaat de wet naar bet Huis terng voor de
tweede lezing en het is nog volstrekt niet zeker, dat ze,
zelfs in den tegenwoordigen vorm, zal worden aangenomen.
De »Voss. Ztg." geeft der regeering de raad Neem
het voorstel terng
»Nu de regeering, zoo zegt het blad, door bet
indienen van bet ontwerp klaarblijkelijk een zware fout
heeft gemaakt, kan zij haar toestand slechts verergeren
door op den verkeerden weg te blijven. Want wat zal
zij doen, als het Huis de besluiten der commissie hand
haaft of .een deel dezer besluiten handhaaft, of de ge
heele wet verwerpt Zal zij dan het Huis ontbinden
Niets kan der linkerzijde aangenamer zijn. Minstens de
helft der rechterzijde zal, zelfs onder het drieklassen-
kiesrecht, niet meer in het Huis terugkeeren." Het blad
waarschuwt de tegenstanders vooral op hun hoede te zijn
en bij geen stemming te ontbreken. Zijn alle leden aan
wezig dan worden de artikelen 1 en 3, evenals in de
commissievergaderingen, stellig verworpen.
EISGEIiAlllD. Een niet onbelangrijkeu strijd is te
Cambridge beslist. De hoogeschool van Cambridge heeft
zich met 1713 tegen 662 stemmen tegen de toelating
van vrouwen verklaard. Uit alle deelen van het land
waren leden der universiteit opgekomen om tegen de toe
lating te stemmen. Er waren reeds negentig tegen
stemmen uitgebracht, voordat een voorstander zich liet
hooren. Diens slem werd begroet met de opmerking
»Gij zijt oud genoeg om beter te weten 1" De uitslag
der stemming verwekte groote vreugde.
Het begint er inderdaad naar uittezien, alsof de
droom der Ieren zelfregeering van Ierland verwezen
lijkt zal worden. Chamberlain verklaarde Vrijdag in
het Lagerhuis, dat de toestanden in Ierland dringend
voorziening noodig maakten. Er kan niets gebeuren
voordat een locaal beheer is ingevoerd. De regeering
hoopt in de volgende zitting een ontwerp voor een locaal
bewind in Ierland in te dienen. Zij stelt zich voor het
armbestuur en het graafschapsbestuur in Ierland te wij
zigen op een breeden populairen grondslag. Thans be-
17) Door Debora van de Velde.
ZEVENDE HOOFDSTUK.
In een aardig, vriendelijk nestje te E.werd het
kleine gezelschap nu spoedig ingekwartierd. De kinderen
waren vóór hun vertrek grootmama komen vaarwel
zeggen, en hadden haar hartelijker omhelsd dan ooit te
voren, wijl zij meenden, dat grootmama zelf hare toe
stemming had gegeven, dat juf Waller weer terugkwam.
Het hart der trotsche, heerschzuchtige vrouw klopte ont-
stuimig bij die lieikozingen, het trof haar diep, dat zij
de liefde harer kleinkinderen moest koopen, met geheel
tegen eigen wensch te handelen, en na hun vertrek ge
voelde zij zich bitter eenzaam, en drong met verdobbelde
kracht de herinnering zich aan haar op van het droevig
einde van haar eenige dochter, en het berouwde haar, dat
ze ook deze schat van zich had gestooten door eigen schuld.
Ja, zij gevoelde het, al wat ze den laatsten tijd had on
dervonden, had hare geestkracht verlamd, hare macht
gebroken ja, die nog wel het allermeest, dat ontdekte
zij dagelijks meer.
Haar zoon, de jonge baron toch, scheen plotseling met
groote ijver en belangstelling, voor zijne goederen bezield
te zijn. Hij ging dagelijks de pachters bezoeken, sprak
m6t hen over hunne belangen, gaf raad, en beloofde hunne
bezwaren te overwegen. Hij stond ieder te woord, die
tot hem kwam, had altijd en voor elk een vriendelijk
woord, en gaf steeds uitzicht op allerlei verbeteringen.
Wel sprak hij somtijds met zijne moeder over een en
ander, als vroeg hij haar oordeel, doch als hij met haar
van meening verschilde, bracht dit geen verandering in
zijne plannen en het eenvoudige »ik heb het beloofd"
talen de grondbezitters de helft van de armenlasten.
Deze zullon voortaan uit de rijksmiddelen bestreden
worden. De pachters betalen thans de andere helft der
armenlasten en de geheele graafschapsbelasting. De helft
dezer belasting zsU uit de rijkskas worden gedekt.
Deze voorstellen werden met toejuiching ontvangen en
worden algemeen zeer goedgekeurd.
FRANKRIJK. In de Kamer hield Ganthier de
Olagny den 20 een interpellatie over de Oostersche aan
gelegenheden. Hij zeide, dat Frankrijk noch de annexatie
van Thessalië door Turkije, noch de afschaffing der voor
rechten van de Grieken in Turkije, noch een Europeesche
controle op de Grieksche financiën zal toestaan. Hij
vroeg welke maatregelen zullen genomen worden om een
nieuw bloedvergieten op Kreta te voorkomen en om
Turkije tot het invoeren van hervormingen te dwingen,
en betreurde het, dat' Frankrijk achter een andere mo
gendheid moet aanloopen.
De minister van fauitenlandsche zaken, Hanotanx, zeide
dat Frankrijk getrouw blijft aan de vredespolitiek en
hoopt dat Turkije zal afzien van zjjn hooge aanspraken.
Overigens legde de minister dezelfde verklaringen af als
reeds in andere parlementen zijn gedaan.
Een nota van het agentschap Havas" van 23 Mei
meldt dat de Transvaalsche staatssecretaris, dr. Lsyds,
in het begin van de volgende week zal confereeren met
minister Hanotanx.
GRIERETEIiASTD. Terwijl het overwinnend Tur
kije bereid is vredo te sluiten en op zijn toch inder
daad niet overdreven eischen een en ander te laten
vallen weigert het verslagen Griekenland halstarrig
iedere toenadering.
De »Munch. Allg. Zeitung" ontvangt een schrijven
waarin gezegd wordt
De berichten over do stemming te Athene geven den
indruk, dat Griekenland rondweg alle vredesvoorwaarden
der Porte wil afwijzen. Kreeg de heer Ralli zijn zin
dan zon Turkije hoegenaamd geen voorwaarden mogen
stellen en de tweede persoon ia het Rijk de minister
Levidesbegint nu al plannen te beramen voor een
revanche-oorlog tegen Turkije in plaats van na te den
kou over de middelen om de verplichtingen na te komen,
die de oorlog Griekenland oplegt.
Bovendien wordt in de pers de meening verbreid, dat
de wapenstilstand door de mogendheden alleen bewerkt
is uit bezorgdheid over de levée en masse waarmede
Griekenland gedreigd heeft, terwijl het toch voor de hand
ligtdat alleen de zorg voor de dynastie en de wensch
de geheele vernedering van Griekenland te voorkomen
de mogendheden tot interventie bewogen heeft, doch
zeker niet de gedachte dat Griekenland geholpen moet
worden om over een paar jaren een vergeldingsoorlog
te kunnen voeren.''
De toestand der koninklijke familie wordt weder
als zeer kritiek beschouwd. De mogendheden hebben
besloten alles te doen om de dynastie te beschermen.
De commandant van den, naar Phaleron gezonden, oosten.
of, »ik ben zoo "besloten," was steeds het einde van die
samensprekingen, zoodat de goederen feitelijk door den
baron werden bestuurdwat do barones daarbij nog het
meest ergerde, was, dat bij de onderhoorigen zelfs geen
twijfel scheen te bestaan, tot wien zij zich moesten
wenden om iets te vragen, maar het duidelijk bleek, dat
zij, zoodra de baron op Olmhof gekomen was, hem uit
sluitend als hun landheer erkenden.
Maar, niet alleen op stoffelijk terrein werden allerlei
hervormingen teweeg gebracht, ook op geestelijk gebied
zag de barones hare heerschappij tanen, en dit was de
grootste ergernis van die bij al haar trots en heersch-
zucht zoo leerstellig godsdienstige vrouw. De oude
predikant, die bijna vijftig jaar lang de pachters geheel
in haren geest had geleerd was overleden; er moest dus
een plaatsvervanger gekozen worden.
De barones had het oog gevestigd op een opvolger
welke gedurende de korte ziekte van den overledene, een
paar malen een beurt vervuld had, en zeer in haren geest
had gepredikt. Zij wilde dat haar zoon zijnen invloed
gebruiken zou, om de pachters tot bet stemmen van dezen
te dringen, doch Otto von Reinenburg was van een ander
gevoelen. Hij oordeelde, dat men de pachters niet als
onmondige kinderen kon of mocht behandelen, maar hen
zelf laten oordeelen, en hij noodigde het kerkbestuur,
waartoe hij zelf ook dadelijk was gekozen, nit, mannen
van verschillende richting, predikbeurten te laten vervullen,
teneinde daaruit eene vrije keuze te doen. Het was voor
de gemeente of daar een frissche lucht woei door het
kerkgebouw, die de dompige atmosfeer welke er hing zui
verde, nu daar verschillende meeningen werden uitgespro
ken, en hot bleek spoedig, dat de degelijksten en ontwik-
keldston onder de pachters reeds lang naar beter en
krachtiger geestelijk voedsel hadden uitgezien, dan hun
door den ouden overigens rechtschapen predikant was
aangeboden want toen do beslissing viel, bleek dat met
groote meerderheid van stemmen een jonge man was
gekozen, die in richting zeer ver van zijn voorganger
was verwijderd.
De barones was hoogst verontwaardigd, en wilde dat
rijkschen kruiser »Stephanie' heeft last zich zoo noodig
ter beschikking der koninklijke familie te stellen.
De Daily Chronicle" verneemt, dat verleden week
ernstige pogingen gedaan zijn, om de Grieksche dynastie
ten val te brengen doch de krachtige inmenging der
mogendheden heeft dit verhoed. Rusland vooral heeft
Ralli ernstig gewaarschuwd en hem te kennen gegeven
dat, wat thans door de mogendheden gedaan wordt, meer
geschiedt ter wille der koninklijke familie dan voor
Griekenland.
1TAU1E. In de zitting van 22 dezer heeft de Kamer
bij hoofdelijke stemming met 229 tegen 140 stemmen
verworpen een motie van verschillende afgevaardigden
betreffende het prijsgeven van Erythrea. Deze motie
werd door Di Rndini bestreden. Eveneens werd met
320 tegen 58 stemmen verworpen een motie van Marti-
nes om de zitting te schorsan.
De Kamer heeft daarop met 242 tegen 94 stemmen
aangenomen een, door de regeering aanvaarde, motie om
nota te nemen van de verklaringen des ministers en die
goed te keuren.
De man die onlangs den aanslag op het leven ran
koning Umberto pleegde de arbeider Acciarito, zal den
28 Mei voor de jury-rechtbank te Rome verschijnen. Nog
steeds heeft de rechter van instructie geen bewijzen van
de medeplichtigheid van anderen gevonden, maar hij zet
het onderzoek voort. Er wordt inderdaad aan een samen-
zworing tegen den vorst geloofd.
Het Spoorwegongeluk bij Uorpat.
De Russische dagbladen bevatten nadere berichten
over het groote ongeluk met den militairen trein bij Dorpat.
Naast verschrikkelijke tooneelen worden ook wonder
bare reddingen gemeld, als die van een paardenoppasser,
die zich in een waggon met zeven officierspaarden bevond.
De waggon werd geheel verbrijzeld, zes paarden werden
in stukken gescheurd het zevende redde onbewust zich-
zeiven en den bewaker.
Het dier was door het onweder bang geworden. Juist
op 't oogenblik der ramp wipte het met een flinken
sprong over dan rand van het rijtuig, den soldaat, die
het trachtte tegen te houden, meesleurende. Man en
paard kwamen er met onbeduidende wonden van af.
Deze redding leverde nog een ander voordeel op, name
lijk dat men het paard kon gebruiken, om het bericht
van het gebeurde naar het station Bockenhof over te
brengen.
Plotseling zag men daar een officier op een bloedend
paard komen aanstormen. Hij kon bijna niet spreken en
trachtte zich door teekens verstaanbaar te maken.
Slechts langzamerhand kon men uit zijne afgebroken
woorden opmaken, dat een groot ongeluk gebeurd was.
Dr. Michelson reed aanstonds met eene locomotief naar
de plaats van het onheilveertig uren lang deed hij zijn
bloedigen arbeid met slecht materiaal, in den stroomen
den regen met hagel, die de handen deed verstijven, bij
het gekreun der gewonden, die overal in slijk en water
neerlagon. Het was een hartverscheurend tooneeleen
slagveld kan het nauwelijks erger opleveren.
■■HBHaBa
het beroep nietig verklaard werd, doch de baron, die
zich met de keuze zeer goed kon vereenigen, zeide, dat
waar de stem van het volk gesproken had, die geëer
biedigd moest worden, te meer daar de informatiën
omtrent den beroepene ingewonnen, allergunstigst waren,
en er dus geen enkele grond bestond, om tegen de keuze
op te komen.
»Mij dunkt", zei de barones op hoogen toon, »dat er
daartoe redenen genoeg bestaan, omdat dio man eene rich
ting voorstaat, die nooit de onze geweest is, en die geen
andere vrucht kan hebben, dan alle gezag te ondermijnen,
het volk oproerig te maken, losbandigheid te bevorderen
en den ondergang van geheel den christelijken godsdient
ten gevolge te hebben."
»Maar beste moeder", zei Otto, »de tijden van slaafsche
onderwerping zijn voorbijjuist door het volk te laten
oordoelen, maken wij er menscheu van, die hunne eigen
waarde, en daarmede hnnne verplichting gevoelen, en
daarbij, wij kunnen toch niet blijven stilstaan, wij moeten
mede vooruit in den stroom des tijdsdat is de wet der
natuur en de wet ook in het geestelijk leven."
j> Waarlijk een fraaie redeneering", viel de barones
schamper in. »Waar hebt ge al die wijsheid opgedaan
Maar ik moest het ook weten, de man, die eenmaal zelfs
bij zijn huwelijkskeuze vergeten kon, wat hij aan zijne
christelijke geloofsbelijdenis verplicht was, van znlk een
man kan men niet verwachten, dat hij voor die belijdenis
zal ijveren."
sMoeder," riep Otto driftig, »spaar mij zulke toe
spelingen, want ik verdraag geene minachtende woorden
omtrent haar, die ik zoo innig heb lief gehad, en die,
al was zij niet van uwe richting, zulk een oprecht vroom
gemoed had, dat ik om harentwille, hare overtuiging
zon hebben kannen eeren, en wat nu mijne geloofsbelij
denis betreft, die is mij in mijne jonge dagen ook opgedron
gen zonder te vragen of zij tot mijne overtuiging sprak,
en dat wreekt zich, moeder, vroeg of laat; en juist omdat
ik weet, hoe weinig waarde zulk eene opgedrongen
belijdenis heeft, wil ik mijn onderhoorigen de vrijheid van
eene eigen overtuiging ook in het godsdienstige verzekeren.''