DE A GRA-SCÏÏAT. No. 83. Wegen en negentigste Jaargang. 1897. W 0 ËN8D A Gr 14 J U L I. Amsterdamselie Brieven. FEUILLETON. BEVOLKING. SHERLOCK HOLMES. M;MI\ WtSülll; OOIRAM Deze Courant wordt Diasdag-, Donderdag- en i«ferds|»Tond uitgegeven. Abonn% nentsprjjs per 3 maanden voor Alkmaar ©,®0; franco door het geheele rjjk 1,—. Da 3 nummers 0,06. Afzonderlijke nummers 3 ets. Prijs der gewene Advertentlën: Per regel 0,15» Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS- TEE ZOON. ïelefoonnaKaer t S Onderstaande personen worden in hun belang dringend uitgenoodigd zich ten spoedigste aan te melden ter gemeente-secretarie (afdeeling bevolking) Jacob Wiersema, laatste woonplaats Ezinge. Trijntje Wilbrink, Limmen. Theodoras Albertus Veer, Amsterdam. Mattheus Dekker, Oudorp. Guurtje Bunschoten, de Rijp. Johannes Schoonhoven, de Rijp. Maria Mar jot, Texel. Johannes Romein, Amsterdam. Jan Kok, Enkhuizen. l'ieter Laan,H.Hugowaard. XVIII. Onze gemeenteraad heeft Donderdag een besluit geno men dathoewel lang voorbereid, betrekkelijk toch nog onverwacht is gevallen. Ruim twee jaar geleden gaven een elftal katholieke en anti-revolutionaire raadsleden gehoor aan hun con- scientie-drang door het indienen van een voorsteldat het verbod van huizen van ontucht tot strek king had. Het publiek heeft zich daarover vooral in den beginne erg vroolijk gemaakt Amsterdam zonder bordoelon scheen even belachelijk als een wereldstad zon der kerken. Was dan ook hot voorstel terstond in be handeling genomen ongetwijfeld zon het met groote meerderheid zijn verworpeu. De tijd bezit echter een wondere macht om in de denk beelden verandering te brengen. Naar aanleiding van het voorstel werd een onderzoek ingesteld naar den om vang en den aard der te Amsterdam bestaande prostitutie; er worden adviezen ingewonnen on praeadviezen uitge bracht en het slot der geschiedenis was dat de medici in den Raad zich verklaarden ten gunste van het voor stel der raadsleden wier aantal inmiddels door de niet- herkiezing van de heeren Heemskerk en Wormser tot negen was geslonken. Dat was eeu machtige steun; tot hiertoe had de een den ander nagepraat dat bordeelen voor een stad uit een medisch oogpunt onmisbaar waren en nu kwamen de mannen van het vak die bewering tot een fabel maken. Zoowel Dr. Voftte als Dr.Blooker waren eenstemmig gekomen tot do gevolgtrekkinguit een sanitair gezichtspunt hebben de bordeelen geen be teekenis. De taaiste oppositie kwam van den kant van den bur gemeester. In de eerste plaats was 't hem niet duidelijk, wat men onder een «openlijk huis van ontucht" had te 15) (Het teelten van vier.) Door A. CONAN D O T L E. Juist. En niet met Jonathan's instemming, te oor- deelen naar de wijze waarop hij door de kamer rond sprong. Hij droeg Bartholomens Sholto geen wrok toe en zon er de voorkeur aan gegeven hebben dezen slechts te binden en hem het roepen onmogelijk te maken. Hij wenschte zijn hoofd niet aan den stróp te wagen. Er was echter niets meer aan te doen de wilde hartstocht van zijn metgezel was losgebroken en het vergif had ziju werk gedaandaarom liet Jonathan Small zijn teeken achter, liet de kist met den schat naar omlaag zakken en volgde haar langs denzelfden weg. Dit was in zoo verre ik het ontraadselen kan, de loop der gebeurtenissen. Het spreekt van zelve dat. hij, wat zijne persoonlijkheid betreft, van middelbaren leeftijd en door de zon gebruind moet wezen, daar hij zijn tijd in een oven als de Anda- man8-eilandcn heeft uitgediend. Zijne lengte is makkelijk te berekenen naar de lengte van zijn voet, en wij weteD dat hij een baard draagt. Zijn harig gelaat werd door Thaddeus Sholto immers met schrik opgemerkt, toen het zich voor het venster vertoonde. Meer is er niet, naar ik geloof «En de medeplichtige «O, dat is een lastig geheim. Maar spoedig genoeg znlt ge ook daar alles van weten. Wat een heerlijke morgen is bet Zie hoe die kleine wolk daar drijft als een gespikkelde veder van den eon of anderen reusaeh- tigen flamingo. Thans dringt de roode zonne-gloed door de Londensche ochtend-schemering. Zij beschijnt zeer vele menschen, maar ik durf wedden, dat niet één hunner op een vreemdsoortiger wandeling is dan gij en ik. Hoe nietig gevoelen wij ons met al onze eerzucht en begeerten bij het aanschouwen van de groote elementaire krachten der Natuur! Zijt gij goed op de hoogte met Jean Paul?" "Dat gaat nog al. Ik werkte hem door aan de hand van Carlyle." «Dat was even alsof men een sloot voor een meer aanziet. Hij maakt één zonderlinge doch diepzinnige op merking, en weldat het voornaamste bewijs voor iemands verstaan en voorts vond hij 't zeer bedenkelijk om aan de politie het recht te geven iemands woning binnen te treden ten einde een mogelijk geval van ontucht te con- stateeren. Wat het eerste punt betreft werd de burger vader door prof. Fabins totaal uit het veld goslagen. Immers te Haarlem en Utrecht had men scherp defini- eerende omschrijvingen volgens deze wordt onder openlijk huis van ontucht elke inrichting verstaan waarin door hem die daarover de beschikking hoeft desbewnst hetzij bij herhaling, hetzij uit winstbejag, aan anderen gelegenheid wordt gegeven om onderling ontuchtige han delingen te plegen. Die definitie had in do praktijk voldaan en men kon haar overnemen gelijk de Raad dan ook later zonder hoofdelijke stemming deed. Het tweede punt is ontegenzeggelijk een ernstiger bezwaar. Met de hollandsche vrijheidsbegrippen is 't strijdig om aan de politic het recht te geven op het ver moeden eener overtreding de woning binnen te dringen en bovendien zon men voor de volvoering van zulk een maatregel wel mogen beschikken over een corps model ambtenaren op welken naam de Amsterdamsche politie nog altjjd niet kan bogen. Ja, als men den werkkring der politie op deze wijze ging uitbreiden zonden er manschappen te kort komen, terwijl ook nog het ziortje populariteit waarin onze rustbewaarders zich mogen verhengen zon verloren gaan. Geen wonder derhalve dat eeu groot aantal raadsleden huiverig was om zulk een ingrijpende bepaling goed te beuren zij bon slechts 13 stemmen halen, terwijl het aantal tegenstanders 16 bedroeg. De hoofdzaak is echter dat hot nieuwe artikel, dooi de negen raadsleden voorgesteld, met 18 tegon 11 stom men werd goedgekeurd. Dit artikel, Nr. 177 der Alg. Politie-verordening, zegt, dat het verboden is, een openlijk buis van ontucht te honden of tot het honden daarvan als mededader op eenigcrlei wijze mede te werken. Als houder wordt aangemerkt de huurder, gebruiker of degene die deze vertegenwoordigt. Overtreding dezer bepalingen wordt gestraft met een hechtenis van hoogstens zes dagen. Wat door dit nienwe artikel altijd wanneer Ged. Staten daaraan hunne goedkeuring-Schenken -—zal wor den bereikt Men moet zich daarvan geen wonderen denken. De prostitutie zal er weinig minder door worden, want zoolang er mannen zijn, die daarvoor geld overheb ben, zullen zich vrouwen aanbieden, die op deze wijze in haar onderhoud willen voorzien. Een groote stad zonder bnnrten als Nes en Nieuwo Pijp is eenvoudig onbestaanbaar. Maar 't is een overwinning, dat de over heid voortaan onschuldig zal wezen aan het slavenleven, dat in de bordeelen heersohte,waar de vrouw feitelijk gedwongen werd, om op den eenmaal iugeslagen weg waarlijke grootheid gelegen is in de overtuiging van zijn eigen nietigheid. Dat bedoelt een kracht van vergelijking en erkenning, die op zich zelve reeds edel te noemen is. Er ligt zeer veel geestes-voedsel in Richter. Gij hebt geen pistool bij n, wel «Ik heb mijn stok." «Het is waarschijnlijk dat wij iets soortgelijks zullen noodig hebben als wij hnn schuilplaats ontdekken. Jo nathan zal ik u overlaten maar als de ander lasticr wordt, zal ik hem neerschieten." Terwijl hij dit zeide, haalde hij zijn revolver te voor schijn en na twee kamers ervan geladen te hebben, stak hij het in zijn rechter jas-zak. Gedurende al dien tijd hadden wij Toby gevolgd over den half-landelijken, langs villa's loopenden weg, die naar de wereldstad voerde. Thans echter kwamen wij in lange straten, waar arbeiders en dokwerkers reeds bezig waren en onzindelijke vrouwen luiken en deuren openden. Op den hoek begonnen de pnblic-honses(tapperijen) reeds volk te krijgen en zag men ravv-ui-ziendo kerels naar buiten komen, die met hunne mouwen hunne monden afveegden. Groote honden staarden ons verwonderd aan terwijl wij voorbijgingen, doch onze ougeüvenaarde Toby keek noch rechts noch links, maar liep voort met zijn neus op den grond, van tijd tot tijd met voldoening blaffende, als om ons te overtuigen dat hij de creosoot nog rook. Wij hadden Streatham, Brixton en Camber- well doorgeloopen, en bevonden ons na in Kennington Lane, terwijl wij ons door zijstraten naar het oostelijk gedeelte van den omtrek van Londen begeven haddou. De mannen die wij achtervolgden, schenen een vreemd- soortigen, in zigzagloopenden weg genomen te hebbeu, gewis met het idéé om aan elke nasporing te ontsnappen. Zij waren geen enkelen keer rechtuit geloopen, wanneer zich een zijstraat of steeg aan hen vertoond had. Aan het einde van Kennington Lane waren zij links afge slagen door Bond-Street en Miies-Street. Waar laatst genoemde straat naar Knight's Place afloopt, blee Toby stilstaan, en begon toen voorwaarts eu weör terng te loopen, met een hangend en opstaand oor, waaruit dui delijk zijne besluiteloosheid bleek. Daarop begon hij een cirkel om ons heen te looppn, terwijl hij ons van tijd tot tijd aankeek alsof bij ons om raad in zijne verlegenheid vroeg. »Wat drommel is er te doen met den hond bromde Holmes„zij zullen toch gewis geen rijtuig of lucht ballon gebruikt hebben.'' «Misschien zijn zij hier eenigeu tijd blijven stilstaan," merkte ik op. voort te gaan. Het meisje, dat haar lichaam geven wil aan ieder die er haar genoeg voor wil betalen, pleegt een vrijwillige daad en dat bedrijf wordt nu niet meer gesanetionneerd door een zoogenaamd toezicht van over heidswege. Van dat standpunt beschouwd is het besluit van den Amsterdamschen gemeenteraad een kloeke daad te noemen. Stof tot gesprekken heeft dit Raadsbesluit natuurlijk ruimschoots opgeleverd en eigenlijk hebbeu de Amsterdam mers nog veel meer daaraan hnn aandacht gewijd dan aan de lustrumfeesten, die overigens uitstekend zijn geslaagd. De studenten hebben eens te meer bewezen, dat zij er slag van hebben om feesten voor to bereiden eu tot uitvoering te brengen alles is evengoed van sta pel geloopen. De stad is echter te groot om aan het feestbetoon zich te geven als in kleinere academie-steden het geval is en men moet al juist studenten onder zijn kennissen en familieleden hebben om alle zorgen, die aan de feesten zijn besteed, naar waarde te schatten. Alleen bij het bloemencorso had heel het uitgaande Amsterdam zich naar het Vondelpark opgemaakt en do trams daar heen werden den ganscheu middag bestormd. Aan den avond van dienzelfden dag was 't feest voor de koetsiers, conducteurs en al het verdere personeel dor A. O. M. De Maatschappij vierde haar zilveren feest, of liever zij liet dit hare ondergeschikten vieren. Zij zelf hield zich, met de nog altijd in de lucht zwe vende uaastingsplannen, bnitan elk luidruchtig feestbe toon, maar het personeel werd daarom niet minder goed bedacht. Zij kregen 's avonds allen een enveloppe, dat eerst thuis mocht worden geopend. Daarin zat een vleiend schrijven van de directie, waarin hulde werd gebracht aan de toewijding der mannen, terwijl voorts aan ieder eeu feestgave werd aangeboden. Allen kregen als gratificatie voor elk jaar dienst een galden met het weekloon tot minimam on nog bovendien een spaarboekje met het dubbele van dit bedrag. Wie b.v. twintig dienst jaren heeft en dit zijn er verscheidene kreeg f 20 in contanten en f 40 op oen spaarboekje. Wanneer men nu weet, dat het personeel der A. O. M. uit ruim 1000 man bestaat, dan kan men wel begrijpen, dat bet zilve ren feest aan do onderneming een menigte zilver heeft gekost. Daarvoor had zij de voldoening, dat haar offer aan zijn doel beantwoorddeallen waren opgetogen natuurlijk had men wel iets verwacht, maar niemand had kunnen vermoeden, dat de Maatschappij haar perso neel zoo vorstelijk zou bedenken. En het publiek genoot mee nieu.and misgunde den wakkeren conducteurs en koetsiers huu buitenkansje. Of de gastrams de A. O. M. concurrentie zullen gaan aandoen Er wordt voor dit vervoermiddel dezer dagen «Ha 1 't is al in orde. Daar gaat hij weer," zei mijn metgezel, met een zucht van verlichting. Het was ook zoo, want na rondgesnuffeld te hebben scheen hij plot seling een besluit te nomen, en liep hij nog vlugger en met meer vastberadenheid dan tot nn toe voort. Ik kon aan Holmes' gelaat zien, dat hij dacht dat wij nn spoe dig het einde van onzen tocht zonden bereiken. Onze weg liep nn Nime Elms af tot wij bij de groote timmerwerf van Boderick en Nelson kwamen, juist voor bij de herberg do «Witte Arend." Hier liep de hond, zichtbaar opgewonden, het zijhek in, en de werf op, waar de zagers reeds aan het werk waren. Hier draafde de hond door zaagmeel en krnllen heen de laan in, tusschen twee houtstapels door en sprong ten slotte met vroolijk geblaf op een groot vat dat nog op den handwagon stond, waarmede het was binnengebracht. Met uit den bek hangende tong en schitterende oogen stond Toby op het deksel, terwijl hij ons beurtelings aankeek, om een teeken van goedkeuring vragende. De naden van het vat on de wielen van den wagen waren met een donkerkleurig vocht besmeerd, en de lacht was vol met den reuk van creosoot. Sherlock Holmes en ik, wij keken elkander als ver bijsterd aan, en begonnen toen luidkeels te lachen. VIII. Do onregelmatigheden nit Bake r-S t reet. «Wat nu?" vroeg ik: «Tohy heeft zijne onfeilbaarheid verloren." «Hij handelde naar zijne gegevens," zei Holmes den hond van het vat tillende eu hem buiten den timmer- tuio brengend «als gij in aanmerking neemt, hoeveel creosoot er op één dag om Londen vervoerd wordt, dan is het geen wonder dat ons spoor gekruist is. Het wordt thans veel gebruiktvooral voor het couserveeren van hout. Toby heeft, dus geen schuld. «Wij moeten das weer naar denzelfden reuk gaan zoeken, naar ik veronderstel «Ja. En gelukkig behoeven wij niet ver te gaan. Waarschijnlijk was de hond op den hoek van Knight's Place in den war geraakt, omdat er twee sporen waren in tegenovergestelde richtingen. Wij volgden het ver keerde dus rest ons thans niets anders dan het andere to kiezen." Dit was niet moeilijk. Toen wij Toby terugbrachten op de plaats waar hij zich vergist had, liep hij weder in

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1897 | | pagina 1